Isaei Oratio de hereditate Cleonymi

41쪽

D νος ην η υν οἰκειότερος , καὶ -ἀς

D τάτων έ 'H εκεῖνον μεν , ω καὶ ἀναθn καὶον εὐποιεῖν ημῶς , καὶ αἰσχρον ημῶν D ἀμελησαι, μηδὲν των αυτου δουναι ημιν' D τούτους δὲ οἰς ουτ ανάγκη εστὶν , ούτD αισχύνην οὐδεμίαν φέρει , των ου vo D κόντων, ως φαάν, ημῖν μεταυόναι; D Ἀλλα ταυτα μεν , ὼ ἄνδρες, πολλην

D απιστίαν εχει.

XV. D 'Επειτα, εἰ μεν καὶ νυν ουτωD προς ἀμοτερους -ἀς εχων ἐτελεύτ

N σεν , ωσπερ οτε τας διο κας εποιησα-N το , εικότως ἄν τις υμων πιστεύσηD τοις λόγοις τοῖς τουτωνι. Νυν οἱ πανn τουναντίον εἴρησετε. Τότε μεν γάρ. ετυ-D χε Δεινίας , ος η ς επετρόπευε ,

42쪽

ac suas cor si habuit; is, in Paam, unus nos ab laereditate depellere voluisset. Iam Piis Vestrum sibi persiodeat, Adversarios henevolen uores esse et moderatiores erga nos quam ho nuneuI conitinctissimum 'Aut exim lautem, cui plane necessarium erat nobis heneiacere et turpe negligere, nihil suarum facultatum nobis dedisse: hos Vero, quibus nulla necessitas benefaciendi est, neque ulla ex neglectu ignominia inminet; nobiscum ea hona conrinunicare, Plae ad nos prorsus non adtinent' Haec inquam, o Viri, a fide Velieinenter abhOITent. XV. Praeterea, si cum Cleonymus obsit,

. eo Rdhuc anImo erga nos et Adversarios nostros fuisset, quem gessit cum teStamentum scribebat; aequum seret, Vos Sermonibus Adversariorum fidem adiungere. Nunc autem Plane contrarium deprehendetis.

Olim Piippe nobis tutor erat Dinias, invisus

43쪽

- DE HEREDITATEB διάφορος ἄν , ημῖν τε Οὐ- oi ' χρ N μενος , τουτοις τε ἀπασιν επιτηδείως D διακείμενος νυν δε τουτων μεν τισι

πι διάφορος εγένετο , ημῖν δε πάντων D ἰχρητο οἰκειότατα. Και ἐξ ών μεν D αὐτω πος τουτοις εγενετο η διαφορὰ , n περίεργον εστὶ λέγειν. Σημεια δ' υμιν D ερω μεγάλα. Πρῶτον μεν γὰρ Θυωνn τω Διονύ- , και τους οικείους ἀπαν-D τας καλέσας, καὶ των αλλων πολιτων D πολλους, Φερενικον οὐδαμοῖ παρεστη-D σατο. 'Επειτα μικρον πριν τελευτησαι

is βαδίζων εις Πάνορμον εαὶ μετὰ Σιμα-D νος, καὶ συντυχὼν αὐτω , προσειπεῖν ω οὐκ ετόλμησε. 'Ετι δε προς τουτοις D πυνθανομενου την διαφοράν τοὐ Σιμ-n νος, την τ εχ χραν διηγησατο, καὶ προ-D σηπείλησε οτι δηλωσοι ποτ αν τουτω, D ως διακεῖται προς αυτον. Καὶ ως

44쪽

CLEONYMI

Cleonγnio Psi nec tum consuetin ine n Stra utebatur et liis o Innibus Adversariis nostris ercu fansiliaris. Postea Vero et la rum nonnullis factus est i in micus Cleonymus, et nobis fain iliarissimus eSse coepit. Et cissa quidem de causa Cleonymi aninius ah Adversariis nostras aVerSuS Sit, Oti OSum est dicete: rei tamen ipsius magna iii licia extu hebo. Nam pri nauu patim Baccho sacratin saceret Cleonymus, omneSque neceSSamos, maliOSque e civibus advocasset, Pliereiiiciun PIOrsus non invitavit. Rursus paulo ante obitrum Pium P Norinuin Iret Simone comite, Occiri ri set pie forte eidem Plaerenico , non tulit eum salutare. Praeterea PIum de ea sinnituite sciscitaretur Cleonymum Simon, ille et odium aperte lassus est, et minatus etiam Se, lao animo in Pheren,

mam esset, ostensum1m. Ut autem constet

me Vera dicere, testes voca. TESTES.

a) Panorinus portus Atticae a Ptolemaeo in Tabulis Edit. Anast. Eur. X. o g. memoratu .

45쪽

46 DE HEREDITATE XVI. B okoε οἶν, ω ανδρες , τον n ob σὶ προς εκατερους ημων διακεί- n μενον , ημῖν μεν οὰ οἰκειότατα επηυ,N ουτως ποιεῖν, ους μηδε λόγον ὁπολεί- n ψει' τούτοις δε , ων τισι καὶ διάφωD ρος, σκοπῶν ὀπως απασαν βεβαιω την N ουσίαν ὴ και τούτους μεν περὶ πλείω n νος ποιεῖσθαι , ταύτης υπούσης της D εχ ρας' ημας δε, τοσαυτης οικειότητος B καὶ φιλίας γινομενης, πειρασΘαι μαλλον B κακως ποιεινοῦ, Ἀλλ' εγω γε, εἰ κατη-D γορεῖν εβουλοντο των λαλκων η τοὐN τετελευτηκότος, οὐκ oti δ τι αν αλλο n προς -ἀς εἶπον , οι τε τας μεν is διαθηκας αποφαίνουσιν οἴτ ὀρΘως εχο D σας οὐτ αρεσκούσας τω διαειμενω' τοὐD δε τοσαύτην την μανίαν κατηγορούσιν ,

D ωστε φασὶν αυτὸν περὶ πλείονος ποιεῖ D σθαι τοῖς αὐτω διαφέροντας, η τοῖς γγ οἰκείως χρωμνους καὶ οἷς μεν ζων οὐ

n διελέγετο απασαν δούναι την ουσίαν , D τούς δε οικειότητος κεκτημενους, οὐδεD πολλοστοῖ μερους αξιωσαι. 'Ωστε τις

46쪽

Vici, quoniOdo erga nos Ad VersarioSPlenostros adfectias fuerit Cleonymus; putabitis, in Φaam, eum ad VerSus nos, quibuscum aIDicissime Versabatur, ita segeSSiSSe, ut ne appellaret quidem in tabulis; liis aliteIu, quomana nonnullis erat insensus, magnope Ie CuraSSe ut unuversam liere litatem adsereret 8 eosdeΠ1mae, liae simultate intercedente, plurimi fecIsse , nos Vero, PilimSculn erat ei tanta. necessit lo et benevole iitIa, maluisse pro Viri,as clanano adficerer Sane si isti vellent alu tatallas aut mortuum Vituperrare,

havit scio vir nam alitul apini vos essent scriari: Paum vi elicet et tabulas liaud recte coia sectas significent, et ipsi testatori non probatas; eunulem Vero tam furiosum declarent, ut ab eo inimicos pluris factos adfirmetit Mam samiliares: et sis maos ub

vinctis ne partem quidem aliquantani filisse

47쪽

48 DE HEREDITATED ἀν υμῶν ταυτας κυρίας εἶναι ψηφίσαιτο D τας διαθεκας , ας ο μεν διαειμενος, D ως οὐκ ΟρΘως εχουσας απεδοκίμασεν, B ούτοι δ' επω λυουσιν εΘελοντες ηπιν D ἰσομοιρησαι της ουσίας XV ΙΙ. n Προς δε τουτοις, ἡμεις υμιν α - D φαίνομεν εναντίας ουσας καὶ τω νωχύ καὶ D τοῖς δικαίοις καὶ τ' του τελευτηκότος λα-n νοία. Ο αι δ υμας το περὶ ἡμας δίκαιον

D νεσθαι. Ει γάρ τις αὐτους Ῥοιτο, διὰ τί γγ αξιοῖσι κληρονόμοι γενέσθαι των Κλεω-D νυμου, τουτ αν εἰπεῖν εχοιεν, ὁτι καὶ γε- γ νει ποών προσήκουσι, καί εκεῖνος αὐτοῖς N Mρόνον τινα επιτηδείως διεκειτο. Ουκ αν D αρα υπερ ημων μαλλον , η brae σφων αυτων ειεν εἰρηκότες . Ει τε γαρ διά D την του γενους αγχιστείαν δει γενεσΘαιγν τινας κληρονόμους , ημις εγγυτερω γ γένει προσηκομεν' εἰ τε δια την φ D λίαν την υπαρχουσαν , ἰσασιν αυτὸν D απαντες ημῖν οἰκειότερον διακείμενον. D 'Ωστ ου χρη παρ ημων , ἀλλα καὶ

48쪽

CLEONYMI

donatam. Duare quis vestriam eas tabulas es- Se ratas cleCernat,quas testator ipse ut inique factus in probavit; Adversarii autetii reapseat rogalit, curn a uobiS quoque aequa III POrtio uena liere statis percipi eiulatu Ceii Sent. XVII. Praeter hactelius dicta , vobis

tabulas et legibus et aequitati et ipsius testantis inenti adversari. Existimo atltem, IUS nostrum Vos ab ipsis Ad versariis evidentissiuae posse cogi OSCere. Nam Ssequi S eOS roget, cur sibi Cleonynii liere litatem vindicem; uti Pae respondeant, quod et geliere illuin aliquantum adringant, et idena eos ad ternpiis aliqtioci belle volentia coinplexus Sit. Iam vero utIu Iu pro Se an potitus pro nobis liaec dixerint' Nam sive Propter generis adfiilitatem oportet fieril eredem IlOS Sai guine propii 'quiores Surnus: Sive propter adsectu in ouuathus prorSus exploratum eSt, CleoiIJωlua ne-anini velle mentius qua in nobis studuisse. Quare non ex nobis sed ex tityersariis

49쪽

D Πάντων δ'αν είη δεινότατον, εἰ τοῖς μεν ἄλ- ω λοις ψηφίζοι- , ὀτ αν θάτερα tiὶ τουτων B ἀποφροωσι σφας αυτους, ἡ γένει πρου-

XVIII. B Και εἰ μεν Πολύαρχος sa , ὁ πατηρ

B ὁ Κλεωνυμου, πάππος δ'ἡμετερος, ζων ετυγ-D χανε, καὶ των επιτηδείων ενδεης ὼν η Κλεω-D νυμος ετελεύτησεν, Θυγαυρας ἀπορουμενας D καταλιπων, ημις αν, διὰ την αγχιστείαν .D καὶ τον πάππον γηροτροφειν ηναγκάζομαν, M καὶ τὰς Κλεωνυμου Θυγατέρας, η λαβειν N αυτοὶ γυναικας, η προικα ετιδιδόντες, ετε-D ροις εκδιδόναι . Και ταυΘ η ς καὶ ἡ συγ-D γενεια καi οι νόμοι κώ η παρ' ημων αἰ N χυνη ποιειν ηνάγκαζε ἀν, η ταις με-D γίσταις ζημίαις και τοις εσχάτοις ὀνειδεσι

50쪽

CLEONYMI

itis huius hereditatis ad emulae discet ut viri est. Ini piissimillia aut eiu eMet, Si clutim ceterolii pro iis sustragia ferre soleatis vii alter Tum OStetuleIint, se niuatriam aut menere aut benevolentia priotes suisse apti l inortuum; nos, PIibuS ut illuuiue nanifesto ait est, solos iii lignos hereditate Cleonymi ituli caretis.

XVIII. Quod si forte Polyarebus pa

ter Cleolaynai, avus noster , adlluc vuVeret , et IiecesSariis ad victum cateret;

aut si Cleonymus obiisset, relictis Glitibus pauperibus; nobis profecto, propter Propiti putatem, tum avi senectaui alere necesse foret , tum Cleonymi filias

aut in matrimonium recipere, aut clOtatas aliis collocare. Atlie Ita IIOS Rgere cum propinquitas et leges, tum etiam natura insitus piidor cogeret: secus eii tu et graiidi Imultae et Summo dedecora

rimam si ci gnata est maxume, Non fuit necesse hiabere r sed , id quod lex ιubet Dotem daretis: quoereret aliun Diragm.