Alexandra, cum Graecis Isaacii Tzetzis commentariis

301쪽

M EURs II COMMENTARI Us

ignotis cormibus traviantium viator in oratilia sepultura, inde tincta alienis humu. Ennius Cresplaonte, Neque terram in cere, ne*ue cruenta Convestire mihi corpora licuit. Ut indicavit Scri verius. Observo autem gle. Min illam in os mortui tibici consuevisse. Ci. Gro lib. II. de Legibus, Priusquam in os injecta est, locus isse, ubi Geniatum est corpra, nihil habet religionu, Quod etiam satis ilia Horatii ostendunt,

. tu, muta, vaga ne parce malignus arena Ossibus or capit ι inhumato Particulam -- Romani licae iusta facere nurtuo appellabant, quae sacere cogebantur ante novariam seu gunt gustationem: si quis neglexisset, porcam praecidaneam inactabat. Festus lib. XI v. Praecidanea agna rotatbatur, qua ante albas cadebatur: item porca, qua Orret mctabatur ab ra, qui motus usta non fecisset, id est, glebam non Ob-1ecisset; quod νηυ m at eis facere prius, qιram n vas Irupes gusta reiit. Varro de Vita pop. Romani lis. III. χοι buviatio non sit, haredi porea praecidaneas ι enda si ego βιciden a) Teblari, O Oreri, aliter familia pura non est. Sed

in Festi verbis lego cuni Scraverso meo, glebam in os frement. Et turn juverint mea ira de glebae in os objectione sententiam. Atque post glebae injectionem mortuus Humanu, at ante Humilis vocabatur. 369. Κροραῖα ταρ χυ, νJ Urnis antiqui inor. tuorum cineres includere soliti. Homeri Interpres Iliad. quarta, oὶ--ά - - - εἰ μὴ - ἰδ et

Moschus Idyllio I v.

positos domum mittebant. Ammianus lib. xix. Post incensum corvin, ossaque in argenteam urnam con IIa, qua ad gentem humo mandanda portari statuerat pater, o c. Ubi legendum portare, vel deest vox curare, aut tale quid. Ovimus Tra stium lib. III. Eleg. III. Ossa tamen facito parra referantur in urna, Sic Co non, etiam morsuus, exul ero. 3 o. Αλλ' ἀνομ' ο κ l 1los fuit vetus. Graecis pariter & Romanis usitati istinus, mortu rum oculos sugillandi, teste Plutarcho. Propere ius. At mihi non oculos quouam inclinavit euntu, ouisita sunt vestra lumina nostra manu.

Statius Tliebat s. lib. II. Procubuere pares fatu, s miserabile votum Mortis in or a terna clauso unt Iumina dextra. virgilius aeneid. IX.

- nec te tua funera niser Produxi, ρ σινe oculos Valerius Flaccus Argonaut. lib. III. fera componunt lumina dextra.

Ronianis interdiu id facere lege Moenia inter dictum suit. Varro Geminis, Lex Mania est in pietate, ne silii patrum luci claro suorent oemias. Ideoque vulgo infelices appellabantur, quorum oculos propter absentiana parentes, aut propinqui claudere non potuissent. Ea de caussa & hoc loco Lycophron Graecorum peregre mortuorum amμ ο απὸν vixit, eo respiciens. Inde & apud Tlieocritum ille laqueo vitam finiturus,

Et apud Oviaium Metamorph. lib. xiv. de Iphiae loquenten , Atque onus infelix elisa fauce pependit. Ibid. Katrii, i, J Florentinus I. C. Institiit. lib. v II. Monumentum generaliter res est momo. ria caussa in posterum prodita, in qua si corpus, vel reliquia inferantur, fiet Sepulcrum; si vero

Callimac laus Epigrammate xx II.

Virgillus tumulum inanem dixit, AEne Hos libro tertio, Solennes tum forte dapes, ct tristia duna Libabat cineri Andromache, manesque vocabat Hectoreum ad tumulam, viridi quem cestite im

Et geminas causam lacryhnis scraverat aras. Valerius Flaccus lib. v. Tu quoque nunc tumula nequidquam conoa inani, Annue, Dira maris. Suetonius in Vitis Caelirum lib. v. cap. r. hon rastini tumulum appellat. Caterum exercitus h norarium ei tumuluim excitavit, circa quem dein

res stato die quotannis inites decurreret, Gam rumque emtates publice funsiuarent. Ex e dein boc ritu capies Ausonium in Epitaphiis ProtaI. Buciligalensium Titulo xv II. .ssimilii Magni rarborii, Illic dives opum . doctaque ibi Casre honmuOecuniis patribui, Magne, superstitibus ;

302쪽

INPLYCOPHRON

itis, dum tuta via s, Lernamque

ver Nomina, quod Dperest, vacuis dat: is orba sepulcris, Absentes ique animas ad inania busta vocatis Quem locum indicavit in illi Juvenis doctus,

Petrus Scri verius, amicus naeus. Ovidius Me-amorpi . XI. Et Iape in tuniussi sine corpora novit r.l l .

Pythagorici vero iis, qui a philolbplua desci

vissent, cenotaphia extruevant; quippe eos pro mortuis habebant. Testes Origenes, Clemens, alii. Vide nobilissimi, de doctissimi viri, Theodori Canteri Varias. Ibid. Καὶ rari suis, J Notus omni biis inos sepulcrorum inscribendor una. Artemidorus

Theocritus in Epigram irratis,

Ovidius Trist. lib. II I. cap.' III. V sitque legat versus oculo properante viator,branduas in tumuli marmore ea de notis. Juvenalis, risulo res dita sepulcri. Seneca, Inseriptis Dossenni nionuniento titulis:

mi resiste, ct Sophiam Dostentu li.

Quem locii ni suggessit Scri verius meus. Hinc intelligendus Laberius apud Macrobi una, i ut i edera serpens vires arborem necat,

Ita me vetustas amplexu annorum necat,

Sepulcris Anulu nil nisi nomen retineo. Et Cicero lib. de Senectute, Nec sepulcra D-

gens vereor, quod aiunt , ne perdam memoriam.

Solebant vero scribere non solum sepulti nomen, veruna etiam h qua patria, & qua familia osset oriundus. Hieronymus in vita Paulae, Scipio quam genuit, Paula fudere pareretes,Grac oranuhboles, Agamemnonu inclyta proles, e Iacet in tumulo: Paul.im dixere priores: Eustoctu genitrix: Romani prima SenatiuPauperum Gristi, o Bethlemitica rura secuta. Callimachus Epigrammate XX.

ena enjationem meam firmant illa Isidori Orig. lib. xv. cap. x I. ubi de sepulcrorum inscriptio-

s CASSANDRAM. 6s

ne, Monumenta iraque, o memoria pro mentu admonitione dicta. Neque alivis memoria, quam

sepulcri inscriptio, in illis Ciceronis verbis,

Nec sepulcra inns vereor, quod aiunt, ne peris dam inmoriarn. Vetus Inscriptio,

Itena alia,

Et apud Ausonium monumenta, in Epigr. monvnrevia fatiscunt, Mors etiam saxis, noniinibu Iue venit.

Fulminum Jovis tria genera ponuntur. Hoc tertii generis censendum. Festus, Manutia Byis tres duuntur esse, quarram una βnt miniima, qua moneant, placidaque sint. A tera, qua majores fini, ac reniant cum fragore,dsutiantque, aut divellant, quaaiore snt, ct conssio Deorum mitti existimentur. Tertiae his ampliores, qua cuin igne veniant: c , quam ιam ii ullum sine igne fulgur est, hae propriam verenti.ιm habeant, quod aut adurant, aut sumne deforment, aut accendant, qua flatum mutent Deorum consillio superorum. Sciendum etiam noctur

na sulgura stiale hoc, de quo Lycophron )

Plutoni, diurna autem s Dia appellitabant, Mest in Glossario Dium, απαπά. & munitis, Zεἰς κερα inor) Jovi tributa suisse. Festus, Dium μι-gur, appellabant diurnum, quod putabant Bru, ut

nocturnum Sunimiani. August. de Civitate Dei lib. IX. cap. XXIII. Romani veteres nescio quenι Sumina nutu, cui nocturna fulmina tribuebant, coluerunt magis quain Tovem, ad quem diurna fu mina pertineant. Plinius Hist. Nat. lib. II. cap. LII. TEuscorum litera nove πι deos emistere fulmina existimant, eaque esse undectim generum, Bνeni enim trina iacusari, Romani duo tantum

ex iis servarere: diurna attribumites Jovi, nocturna Sumnano. Et Provorsum 'stur cliceba-rur, quod incertum erat noctu, an intercliunctum essEt, quapropter Iovi Fulguratori, &Summano sacrificabant. Jaculabantur vero etiam alii dii fulmina, sed tantum alba, aut nigra, solus Iupiter rubra. Lyricorum P inceps Horatius lib. I. cap. II. ct rubenti Dextera sacras jaculatus arces, Terruit urbem. Quo loco vetus ejus interpres Acron, omnes manubia alba, o nigra esse dicuntur.II ovis rubea ct sanguinea. Gaudianus lib. II. de Raptu

Prosessinae, Missaque pene foret, ni Dppiter athere funimo Pacificas rubri m det fulminis Ius. Haec intelligit Arnobius lib. III. 'Deos novem Manilius, qudus solis Dpiter potestatem Iaciendi sui perii ferit fulminis. Quia autem Jupiter

eos se limine interseeret, quorum impietatem damnaret, inde factum, ut Graeci veteres damnatos κεραυνοῖditi dicerent. Artemidorus

303쪽

Nam Di ne iusto ruere Graeca pli rasi dixit, pro damnari. Ab eodem sonte derivatum illud Statii Sylv. v. in Protreptico ad Crispinum, nuper cum forte sodalis Inlinerua falso pallerer crimine sola, Erigeretque serum, succinctaque Iudue muIto Surgeret, o castum vibraret Julia Dinien. Fulmen Iuliae linis nihil aliud quam damnatio.

Qua vero de caussa Jovi fulmcn tributum sit, docet Plinius lib. II. cap. xx. Iinter plerosque, magna caeli assectatioris compertum principibus doctrina viris, superiorum trium silerum ignes esse, qui decidui ad terras fulminutis noren haluant , sed maxime ex iis vi dio loco sti, Iortassi quia

contagium nimii humorιs ex superiori rivulo, atque ardoru ex fulecto per hunc modum egerat, ideoque dictvin Jovem fulmina jaculari. Dicit vero Lycophron υιτα ρατους σκηρῆὸς, sicuti postea ἀσκi- ρας εὐμαριιδας. Proprie quoque vocabulo σκη Θος usus. Aristoteles lib. de Mundo, Tων δε κεραυ- νων, οἱ pe , φλόενος λεγονται. οὶ θία ρπττς , ἀργῆτες. haram Δ, οἱ γραμμαειώς φερόμε

38s. Λαμπ φώνουJ Attingit historiana Nauplii, qui indigne serens filii Palanaedis necen , Ulyssis & Diomedis dolis circumventa, plurimoruna ex Graecis Principibus uxores in adulteri: una pellexit: nec eo comentus, redeuruea Troja viistrice classe, saeva jactatos tempestate, ut in scopulos pertraheret, in Capnareo promontorio, & Opheltis rupibus ignes accendit: eo naufragi cursum dirigentes, por tuin rati, quico uid supererat navium confregerunt. Val. Flaccus lib. r.

ra tua mox Daiiaos acturin saxa, Capharem,

Nauplius.

Euripulcs quoque Helena,

Vide etiana in Calabrum Πα-t π.ξ Aminianum Marcellinum lib. XXII.

Cassandrae stuprum Minervam sibi iniens ini Iaabens, cum naufragium passus esset, & in Gyradas petras enatasset, se etiam invitis diis evasisse factabat, ob a Neptuno de saxo praecipitatus in mari periit. Philostratus Πρω-

κοις ait, eum male sibi ab Agamemnone, qui Cas- sindram eripuerat, metuentem, noctu, tempestate existente, cumba aufugisse, atque dum ad Tenum, de Anarum cursum virigeret, Juxta

Gyradas petras periisse. vide etiam Hygini Ny liologicon.

392. Te/ων, ' δειJ Tridente puta, questi Neptuno assignavit antiquitas propter triplicent aquarum naturant, liquidani, foecundam,& potabilem: vel, ut aliis placet, propter tria aquarum genera, naarinam, fluviatilem,& stagnanteni. Vide Fulgentium Mytholog. lib. 1. Aschyli Sclioliastes Δεσμ. Te mi

393. Aαπε ς J Mercenarium vocat Nept nuna, ob navatana Laomedonti in exstruendis Troiae moenibus operam, quod notum nimis. Cyprianus de I lol. Vanitate. Gomedonti muros Neptunsu ιη ituit , nec mercedem operis infelix Irractor accepιt. 397. Aκτις Σειριη mri titi J Sirius stella erat in ore Canis, oriente, Ronaae quotannis per publicos sacerdotes sacrum Canarium fiebat, lunius Philargyrius Georg. Iv. oriantes Sirio) maximi calora, ct ex his graves morbi: ideoque Roniae ominibus aκnis fucrum Canariunt fit per publitos sacerdotes. Festus, Rutila canes, id est, non procul a rubro colore, immolantur, ut ais Ateius Capito, Canario sacrisio pro fragibus d precanda Iaritia causa deris Callicula. Fiebat id prope portam Catulariam, ut est apud eun . Gena Festum, Cutis laria porta. Porro Si mi apud Poetas frequens passim est mentio , tum prostella ipsa, tum pro sole quoque. Hesychius, Σειeιος, α ἶλιος, υ ο φ κυ ὀι ὰς ρ. Utroque modo

exponi potest apud Virgilium,

tuna steriles exurere Sirius agros. Apollonii Scholiastes lib. II. etiam omnes stellas eo nomine nuncupari posse auctor est, Oμ δε s inquit) - - νγα τα αyα Σύρια λέγοινῆο, οἱονδ

hoc loco pro sole ponitur.

62O. Δισκου μ γλου τι e odit J Discus erat ρα Peλεις, ον ἐζιι tui οἱ γυμναζόνιδροι, ut aiunt Glossae Graecor una. Erat vero ex aere. Vide Artemid. lib. I. cap. XLIX. Σόλ autem serreus. Vide

Scholiasten Homeri Iliad. β'. Disci jactus iaquinquertio niniis notus. Lycophron η -- Θ κ'πιοῦς pro lapide usurpavit. Emenda obiter Suidam, Δίσκου, ο ἀλγ. male enim hodie ὁ hoe legitur.

. sa. Tt μωJ Ineptias Scholiastaei Ecquis

hic novus Tremon aut apud quena scriptorem eius nomen λ Meritissinio reprehendi piloctissimus Canterus, cujus explicationi fulcrum fi rimissimum 1 Paus ania, qui in Atticis audivisse se memorat quendam, Oς τ -- τὰ

Ibid. P, ρν mM DM J AEgaei maris eluma varia varii tradunt. Plutarchus in Theseo, & Hyginus Fab. XLI II. ab AEgeo Thesei patre

nomen inditum tradi int. Festus, Alaaum viare appellatur, quod crebra in eo sint insula, ut proc Japirientibi uJecies caprarum videantur, sive quod in eo Maa, Alva donum reginit, peri rit, yς θηρὸ

304쪽

IN'LYCOPHRONIS CASSANDRAM.

in ea risi patre, se praeripitaverit. Ar

ab Antandro, caprae speciem referente. Alii ab l aeone, qui & Briareus dictus, qui victum 1 Neptuno se aegre serens, in niare illud sh praecipitavit. Vide Strabonem, & constanti

peregrinam accipio, eodem res recidit: nam Lamiae monii Bartaros vocabant Oreus. Herodotus οὐ ami* , O; ario ἐφ' ia

.Uinc. lib. I. cap. xx Ix. Denique etiam adversarios nim Vereres appellatione mairabant, ut prae ninos vocarent. H es enim antiquo ritu pere grini dicebantur. 1 . Tὶ r Phoenicem dicit, quem κουρο-

π vocat, quod Achillis nutritius tuerit, uti pl. narrat apud Homerum Iliad. ι'. non κ'. quini ait Canteriis, memoria lapsus. 3. Oτ' εἰς νόθον ποῦ - εἰ, . λἐχ l Cum

Amytrior clytiana pellicem uxori Hippodamiae Draeserret, Hippodamia aegre serens Phoenici lilio persuasit, ut cum pellice fratris rem haberet, cles, cum matris rogationi auscultasset, in patris cultuna incurrit, qui eum visu privavit, quem a Chirone postea recepit, Qua de caussa ad Peleum profugit, , quo Dolopum gegionem & Acutilem accepit educan-cum. Vide Homerum Iliad. ejusque Interpretem, & Apollodoria in lib. III. v. T, ' - - νJ Mopsum, cum quo cer latrat, & quo vidius. . Contigit hoc certamen in finibus Ioniae, in Gmnaeo nemore , si Servio fides habenda, cujus talia verba ait talo gam v I. Gryneum nemus est in sinibus Iomia, Anilini consecratum, in aliquando Calchas , O Mορμι dicuntur de peritia divinandi inter se habus certamen, ct eum de pomoram Lyc phron grossias tradit in e 'mam arboris numero contenderent, stetit glaria Mopso, cuIus rei dolore Ioas irierm. Vide strab. lib. xi II. Seneca Mopsum inferiorem factum vult in Medea, Omnibra verax, sibi falsu uni Concidit Musas, caruitque Thebis Isse, qui vere cecinit futura. 3o. la H φ μεμορώνει πότμωJ Usitatum Veteribus, maxinae Hebraeis, mτ' εἰ -μον mortem

somni benigniore vocabulo appellare. NO nus in Paraphrasi,

Callimachus Epigraminare XIIII.

Et postea,

terpretem. Mortis autem duo mera, Natu

corporis non naturali dissolatione Aineses est, sed νi illaia dclesiit. mi vero violenta morte occidissent, ut hoc obiter dicamus) eum iis hastas efferre moris erat.'Vide Etymologici

νέαι. Unde intelligendiis virgilius aeneid. x I. in funere Pallantis, -guttisrue humectant granΔbus ora, Hastam alii, galeamque ferunt. vertebant autem hastas, inde ait,

O vero is cades armis. Servius, Irugotor more, mucronem hasta, non custidem, contra terram renentes. Statius Thobatis. VI. Tune septem numero turmar scentenui ubique

Surgit eques) versis ductant insigni uti

in vena reges

Qui vero sibimet manus intulissent, ii sep

liebantur.

305쪽

τες. Apud Statium quoque lib. III. Thebaidos rex Thebanorum Maeonem, si ui seipsuna

occiderat,

Preat gne rapi, parentque sepulcri Impius ignaris nessuidquam Manu in arcet. Fatalem autena mortem Apollini, & Dianae imputabant. Strabo lib. XI v. Καὶ ὀ Ηλιος θ, D η

neum intelligit, qui a Iove quartus. Nam Jovis Minos, ejus seu casion, ejus Idonaeneus. Hic, capta Troja, cum in Cretam rediisset, regno a Leuco ejectus, Colophonem venit, ubi transiista vita, in Cercapho inon te sepultus est. Vide Didymum ad Od. μ'.q O. Δηραί. Ut iu J Vates hi duo canes appellantur eleganter, nomine ex mysteriis des umpto , qui vatem designantes canem effingebant. Horus lib. I. Iiμγραμματέα

Ab Esaia canes appellantur vates ad populi

peccata conniverites. Apollinis autem canes vocat, quia ille μυπκῆς praesul, pum

- . Aγνων γωνJ Mortui Veteribus sacra appellati sunt, & aestinisti. Et Plutarchus invita Numae Pompilii mortuos vocata Plinius ille Naturae mystes, lib. II. de terra loquens, Sciruitur terra, cui Mu rerum natura partiunι exinua propter nurita cognovien indidimiuniarer a Praurationis. Sic hominion illa, ut caelum Dri, qua nos nascentes excipit, natos alit, senu

mio Iam a reliqua natura abduatos, tum nraxime, ni mater, operιens nulla magis sacraviento, quam quo nos sacros facit, etia)m Dionumenta, ac titulos gerens, vom nque prorogans nostrum, o memorιam extendens contra brevitarein ara. Rationem hujus rei haurio ex Macrob. Sat. lib. III. cap. v 11. mcquid desinatum est diis, sacrum νο- catur. pervenire autem ad deos non pots ani-rna, nisi libera ab onere corporis fuerit: quod nsilioue fieri non potest. ita ergo opportune sacrarum missum facit, quia erat opperiturus. Ac proinde etiam sacra ipsa sepulcra, unde κρια Lycophron hoc loco dicit. Catullus quoque,

raserpiciferis Iacet inenis, Oraculani Jovis inter astus

Et B.itti vetet u sacrum sepulcrum.

Cicer0 Phil. m. Sepul rorum sanctitas in ipso μυMMENTARIUS

est, quod nulla νι moveri, neque deleri potest. a que, ut cetera exringuuntur, sic sepulcra sunt sanctiora vetustate. Quintilianus Declamat. x. de Sepulcro loquens, Sacratos uior te lapides, etiana cinerra, ct ossa religiose qui sentia fracta starsisset urna. Festus non sacra, sed religiosa esse vult, Religiosum, ac secrum est, ut templa

omnιa, atque ades, qua etiam Dcrata dicuntur:

at quod per se religiosum es, non utique βι rum est, ut sepulcra, quod ea non Isicra, sed religiosa sunt. Incipiebat autem illa sepulcrorum sanctitas statim 1 glebae inlectione. Cic. lib. II. de Legibus, Priusquam in os tincta gleba est, le-cus ille, ubi cremarum est corpus, nihil habet religionis. imecta gleba, tum ct ille buinatus est, Osepalarum vocatur, ac tunc denique multa religio iura complectitur. - . Οἱ mντε ο ΣφίκειανJ Ita dicta Cypriis ab incolis, qui Σφὸκις nuncupabantur. Nonnus Dionys x III. Σαμειαν νῆειν dixit per Appositi nem. Vide Eustathium ad Dionysii n ei; mν,& Hesychium. Κε:ας vero, sive Κερας αι dicta quondam Cyprus ab incolis urbis Amathuniatis, quos, quia advenas immolabant, Venus in boves, qui 1 magnitudine cornuum Ccrastae a Salaminiis nominantur, traus nautavit Ovidius Metamorph. lib. X. Atque illos, gentino quondani quibiti agi ei a cornu

Frons erat, unde etiam nomen traxere Cerasta.

Stephanus aliter, H- Κερα c, fra τ σαλλα α α ἔχειν. mena sequuti Ioach. Uadianus, & G cmnia. Κερατα enim etiam Promontoria a Graecis nuncupantur. 4 O. Oν παπὸς μομφαῖων ἐλαῖκιλοςJ Teucer, capto Ilio, domum reversus, a patre Telamone, quod fratris Ajacis morte ita non ultus

esset, cophron ait persuadere patri non potuisse Ajacem sibi manus intulisse violentas ejectus est, itaque cum in Cyprum appulisset,

Salamina condidit. Velleius Paterculus lib. I. Teucer non receptin a patre Telamone, ob segnitiem non vindicata fratris injuria, Cyprum appulsus, cognominem patria sua Salamina constituit. Vide etiam Nonnum Dionys. x III. & H ratium lib. I. Od. v II. Solebant autem Grarci filios suos ob delictum aliquod abdicare, a que E conspectu removere, & tum dicebantur filii ἐκ m H o τ' quum autem cum Patre in gratiam redirent, λαλαμάnditi εἰς G γ

νος. mi mos neque Ronranis ignotus fuit. a de re vide quae eruditissinius vir, I s. Casau bonus ad Diog. Laertium. Atque haec erat abdicatio criminis impersecti, siquidem duae abdicationuna species. Quintilianus lib. v II. cap. Iv. Abdicationum forma sunt alteracri nu perstat, ut si abdicetur raptor,' adulter. Astera impescti, velut pendentis, O adhue inconditione positi: quales sum in ptibus abdicatur filius, qui non pareat patri, dcc.

sa. εὶς πατάου Mnὸς πωλου J Vocat Macem -- αιον πωλον, quia effictim amaretur a patre. Avias πωλοι vocantur pueri estoeminati, squi Cara-

miti Latinis) & meretrices. Hesychius, Πῶ

306쪽

IN LYCOPHRON

a τους- -e Ho 6-vide alios Grammaticos. similis notionis apud Ronam nos Pullis. Festus, Antiqui puerum, quem quis amabat, pullum vas ducebant. D. Nό-μ τυ J Apud Veteres spurii paticum legitimis in honore habebantur. Docet id, praeter Eustathium, Seholiastes incertus Iliast v III. his verbis, i - α μυ temonii cur Teucer nothus vocetur in τι o m

-τ έ-νό ς- ὼ γοάο u. Declarant Hesiam. Servii verba haec aeneid. III. Consuetudinis regia fuit, ut legitimam uxor non tabentes. aliquam licet captivam, tamen pro istinia haberent, adeo ut liberi ex ipsa nati succederent. Sciendum vero hunc honorem solis regum, &principum virorum spuriis contigisse: nam privatorum hominum neque pari in honore, neque paternarum facultatum haeredes fuere: sed, acceptas mille drachmis, contensi esse iu

quia starius est, qui patre ignobili, sed nobili smatre generatiu: sicut ὸ contra nobis patre, sed

matre procreatri ignobili, notis cosete vocatur. Latini exprimere non possunt, ait Quintilia. nus lib. III. cap. VI. his verbis, αξαν, qui non sit istimus, Graeci vocant. I tinum rei nonren, ut Cato quoque in oratione quadam testatur, non habe tu, ideoque utimur peregrino. Isidorus Orig. lib. 1x. Nothus dicitur, qui de patre GAlti, Oniatis ignesui gignitur, sicut ex contaibina. Est autem hac novien Gracum, is in Latinitate deficit. Q ii σκ noe apud Graecos, is Favonius apud Ronaanos, & Spurim a spurio, quod vir. inalis scrobis, ut cum Arnobio vicana, vocabulum. quom HO Latine dicantur, doceant alii, ego nescio. s . πρ imo J Sophocles Aiace,

Et postea,

Alludit Apuleius Miles III. Audacter mucrone

Paullo aliter Pindarus Isthmion. m. v I. vide etiam Pthilostratum Hi ωitali, & Apollodorum lib. II I. Sciendum vero antiquitus heroas pellibus amiciri consuevisse. Apollonii Scholia

Virgilius aeneid. V. occurrit Ac ei

Horridus in jaculis, ct pere Libsidos ursa.

Dat Niso Mnestheiu pestem, borrentisque leonis

Ubi malim legere L Nνίει, pro h Dorice. O cidit autem seipsum Max,

ut ait Sophocles, cui adstipulantur Honieciis& ovi lius. Suidas tanaen tractis, orta de Palladio contentione, Macem noctu fuisse inte sectum, Ulvssis, ut Putabant, dolo. o. D σπε σν δεμνων indiui Mos veteribus concionem ad populum liatantes stare.'H

307쪽

. ME URSII COMMENTARIUSIAμγ. Et apud Ovi lium Metamorph.

lib. XII.

Surgit ad hos cyei septemptat A x.

Eodem triodo heic Phaenodarnas. 4ZI. Διρροον ωτρυνεν κωνι πιλω J Δόρπα Veteres Graeci vocabant, quod posteriores δεῖπνον, ut apud Romanos Vesterna, quae postea Cana nuncupata. Ter aurem cibum sumebant. Prima ejus sumptio ὀίω ον clicebatur, altera δελον, ultima Aρπον. Didymus ad Odyss. β'. - Δ πο- φῶς sol ααλαιοι) ἐχῶν o. 6 ἀῶ μ - των ε υλοιω

πορευώπιδα. Athenaeus quatuor resera, ἀκμπσμα, sive δὶανηδεσμον, δεῖπνοr, ερασεροσμα quae Merraida Romanis in sive δειλινον, & Αρ πον. Sciendum vero antiquissimos Graecos coenare duntaxat consuevisse, ut & frugaliores Romani. Isidoriis origi n. lib. xx. cap. II. Est autem Maenavsertinus cibus, quani antiqui Viernam diceba/it: in usu enim non erant prandia. Ita omnino iste locus legendus: nam quod in veteribus, & nuperrime editis libris legitur, quamanturui usertinam dicebant, vitiosum esse, vel puer animadvertat. Salvian. lib. I. Numquid

parcani illam tunc, agrsemque τιta n cum geniatu, o dolore tolerabant λ cum viles ac rusticos cibos

ante ipses, quibis exercGantur, Deos Dinerent, eosique ipsis capere, nisi ad pserain non liceret. Macrobius Saturnal. lib. I. cap. v. Sest vultisne diem sequentem, quem plerique omnes abaco, o latrunculis conterunt, nos sis sobriis fabulo a pii vio lucis in caraia tensim, is Τι quo 'e corna1n non ebris tum poc lis, non laseivienteni ferculis, sed qua stionibus doctis pudicavi, o mutuis ex lecto relationssus exstantiis p Nisi naavelis ibi coenae vocabulum prisca significatione pro pranssio accipere. 48o. χερσίeς - τόδε ΤοσJ Αὐτόδε πι dicebantur,

qui de suo coenabant. Romani Sodales appellarunt, teste Festo, cujus ea verba, Sodales quidam dictos putant, quod una sederent, lentque

alii, quod ex Do dapissus v soliti sint. Ubi

lego, ederent sentque, aut essent, pro eo quod ederent vixit. Et sane in primore significatione ista usurpavit Apuleius Miles. x. Hic est, qui sodaleni convivanique possidet luctantem U

επινον, χαίροδος δελαδε τ δειπνοκληπρος. Porro ἔρα-νος, alias vocabatur λ' -πιδες δεῖπνον. Itena υτα-

Johan. Tetetzes ad Hesiodi lib. II.

ζωσιν. Huic respondet Ronaanorum Sportula, quam instituit Nero publicarum coenarum loco. Eleranter de illa Juvenalis Sat. I II. Nonne vides, quanto celebretur sportula Dimo pontum conviva, sequitur Da quemque culina; Corbulo vix ferret tot vG ingentia, tot res Impositas capiti, quM resto verrice portat Servulus in1 lix, ct cu ventilat ignem.

Ea Romanis coena, aut απλῶι Recta fuit appellata, atque 1 liberalioribus clivitibus salutatoribus data. Martialis lib. v III. ad Domitianum Caesarem, Promissa est nobis stortula, recta data est. Suetonius in Augusto cap. Lxx Iv. Onyιrab tur 9 assidue , nec unquam nis recta , non sine

magno Ordinum hominuimque delectu . Has sustulit Nero, Domitianus revocavit, teste Tranquillo. Generale horum Onanium nomen erat συυμπιον, Latine Conririum, vocabulo aptiore. Cic. de Senect. Bene enim mores nostri accubmtionem epulareni amiso una, quia vita colunctio. nem haberet, Convivi uim nominarunt, meum quam Graci, qui hoc idem rum Ompotationem, tum Con- coemationem vocant. Ita enim emendandum eum

locum in Variis meis brevi docebo, si vivo,& valeo. i in eo erant, Concana dicebantur. Latinae Glossae, Concana, Σώδε,-N. Grae

8a. Tωνας--J Arcades vetustissimam se totius Graeciae gentem credi voluerunt, quare antiquos hos Manilius, Seneca veteres vocat) atque adeo regionem ipsam ante lunam fuisse. Ovidius,

Orta prior luna, de se si ereditur ipsi,

A magno tellus incade nomen habet. Statius Papinius, Arcades astru lunaque priores. Rei ejus hanc tradunt caussim nonnulli, quod I rius annum habuerint, quam is in Graecia adunae cursum constitueretur. Lucianus in Com.

ment. de Astrologia, & Sclioliastes Apollonii

lib. I v. dicunt primum deprchensum lunae cursum in Arcadia ab Arcade Endymione. Censorinus de Die natali cap. XIX. In Achaia Arcades tramestrem annum primo habuisse dicuntur, ct ob id Πραήλ, σοι appellati, non ut quidam putant, quod ante sint nati , quam luna astrum In caelo et, stu quod pritu habuerint annum, quamis in Graecia ad lunae cusem constitueretur. FLginenti ejus auctor Hippias quidam Rheginus existimatur. Varias variorum hac de re Opi

niones

308쪽

INELYCOPHRONIS CASSANDRAM.siones habes apud Aristophanis Scholiasten d Nubes.

Glandibus Veteres vesci solitos notissimum est: Lucretius lib. v. de primis Horrainibiis

agens s Glandiferas inter curabant corpora quercos Plerumque.

Et ibidem,

Sic odium evis glandis. Horatius lib. I. Satira III.

prorepserunt primis animalia terris, Mutum ct turpe pecus, glandem atque cubialia propter Unguibus o pugnu, dein atque ita

porro Pugnabant armis, qua post fabricarerat usu. Maximus Tyrius M. Fρωτας, H αν μου, P ε Em- ρου σι) βιον , H- ὼ ανθρώποις φηγω νω. Jul. Pollux lib. I. cap. XII. --οῶν τους ἀν- τωι ἔχε - οῦ βαλανος. Macrobius in Somn. Scip. lib. II. cap. X. Cumque rvdra priniuin bomines , ct incaris sivestri non multum a ferarumas eritare disii is meminerit, vel fabuletur antiquitas, tradatque nec hunc ras, quo nune utimur,

τ ictu ni sus, sed glande prius, o baccis aluos, fero sterasse de tuicu alimonia n. Vide Platon. in

Polit.' Elian una Ποικ. lς ορ. lib. III. & Vitruvium, ubi priscorum hominum cibos agrestes memorat. Atque inde ξαλαπιτας vocabant eos, qui glairiles colligebant merctale conducti. Auctor Proverbiorum, Βαλάνως ἔζων M'. πιν οι

Errat puerum patrimuin matrimum spinas cum glano ibus, & canistrum panibiis refertum se Te, clamareque, ἔγγ v μὶν, αμεινον. Eadem de caussa coronae civicae apti l Romanos fronde querna dabantur. Agellius lib. v. cap. v I. o-νica corona appAEatur, quam civis civi, a quo semvatus est in proelio testem vita saluti lue precepta dat :lea sit e fronde querna, quoniam cibiu victusque antiqui sis queratus capi solitus sit. Cum

servandum est glandes prius ab illis assari solitas, quam ederentur. Etymologici Auctor, Oι αρχαῖοι βαλανους ελς Inde est,

quod ait Arnobius lib. II. Aut de milio' scibus) aut sit patus ex farra, aut ut secula imi-

ennur antiqua in ex cinere caldo glando. Similiter postea, repertis frugibus, Panes coquebant in cinere prius, inde in furno, teste varrone Iib. I. de vita Pop. Romani. Primitivi autem panes ex hordeo confiebant. Docet id Arim

riquonium in Gis horderam, sicut Atheniensium ritu, Menandro auctore, apparat, O gladiatorum cognos mine, qtri hordearn vora bantur. Et postea, Panem ex hordra antiquu usitatum vita damnavit, quadrupedum Isis tradi rit refectibus. Lucaniis in Panegyrico ad Pisonem, nam quid ni orare neco est 71 Ut domus a Calpo nomen Ca urnis ducat, Garaque Pisonu tulerit cognon ina prima, Fumida callosa pinseret hordea dextra. Mansere tamen hordeacei panes in usu pauperum, & frugaliorum. Seneca Ep. xv III. Non enim injuconda res est aqua ct polenta, aut frustum hordeatri panis. Sulpitius Severus Dial. I. de Virtutibus Monachorum Orientalium in quadam incognita insula in deliciis fuisse ira morat, Incolae lacte vivunt, qui sollertiores sunt,

vel, ut ita duam, distores, hordeaceo pane utantinr.

Ita ue socilicius habitiis Romae hic panis, &qui ousdam in poenam ad edendum datus.ὶSue tonius Augusto cap. xx v. Cohortes, b qua cesesissent loco, decimaras bindra pavit. Ita capio tua verba.*87. Baccis ἐννόμασι mini ζας δε μας J Ovidius Metamorph. lib. VIII. Occupat aude tem, quaque es via proxima leta, Sunima serati geminos direxit ad inguina desitra. Philostratus junior in Imaginibus, Eμ met κιοῦσ

Quem locuna dcpravatum ita putabani resti

εἰς πολυ ἀοῖ Dως φ - όν. Consentit Pherecydes lib. I x. citante Apollonii Interprete. 89. ος πωλὰ χείλευς J Uet in illud & notis stimum proverbium,

nam σατ ει ibi legendum, non m ει monuit olim doctissimus Henricus Stephanusὶ quod ita versum jam omnium fere in ore est, Multa cadunt inter eascens supremaque labra. De hoc proverbio, ejusque origine Didymus ad Odyn. xx II. ex Aristotele iusserat in hunc

enim emendo. Vide etiam Apollonii Scholi sten lib. I. & laborosiis uias illas maximi Er sini Chiliades. Festus aliam originem assere. Hinc sun)ptum illud M. Catonis, in oratione de AEdilibus vitio creatis, Inter os o clam: de quo consule Agellium lib. XIII. cap. XVI. Hoc usus etiam Cicero in Epistola quadam ad Atticum. 9o. Κνλiνδει Mοῖρα, παμμίπαφ βροτῶJ Parcas humanae vitae praesidere credidit antiquitas, seu staoue infaustaque omnia ab illis immitti. He siodus in Theomnia,

309쪽

quomodo cum superioribus cohaereant, non Video. χ-l vero dicuntur, qui in praelio morientes praecipite casu in terram provolvunt tir, &, ut ait Virgilius lib. II. saltu terrain Der dedere

telligit, qui ensem, & calceos sub ingenti ab

ditos saxo abstulit, de re infra dicendum. Hujus filius Acamas. 9s. Tοῦ ποτ' εὶς λέFertur Laodice, quiana ob Helenam repetendam Diomedes & Acamas venissent, magno Acarnantis flagrasse amore, ejusque concubitum magnopere expetivisse, quo tandena, opera Philobiae, Persei uxoris, regiam esse pellicem persia adentis, potita est, atque ex eo gravida facta Munitum peperit. Vide Parthenium Erot. XVI. 96. l. απι ις J Hoc loquendi genus Poetis admodum familiare. Sic infra dicit χωρον Σκί-

Ελλάδει αῖαν. Horatius Adrium mare, Sophocles ace, lδύα Ηών. Sic apud Theognidem ἄπονγώων pro eo , quod est M onitore. Sic sexum marem pro masculino Arnob. lib. I v. Tertullianus de Pallio cap. III. Audaciam Graciarn similiter, ubi frustra mutarunt vita docti. Tibullus, Campania tra ra. Propertius, Herora manus, Horatia pila, Augusta navis. Prudentius, Grinia horas. Marcialis, L.)biam palaestravi. Apuleius Miles. I. Thessalia rivisas. Cato, Italiam terram, apud Macrob. lib. v I. cap. VII. Venancius in Phoenice, oreanas aquas. Velleius lib. I. lGraciam Iuvetitur . Similia observavit apud Theocritum IL Osaubonus, immortale literarum decus. Olim autem Troja l. a vocabatur. Sophoclis Scholiastes, i 'α ά άλαι ἄ

*99 . Oν ita ποτ' ακύωorti J Studiosa admodum venationis fuit antiquitas, ita ut dedecus fere sierit principi viro venationis non esse studiosum. Iul. Pollux lib. v. I ἔπιτήδευμα

i D, σμα. Hinc est quod Darius sepulcrosito inscribi mandaverit, φιλος G mu αλοu, ἔπι

Ibid. Κρημνης ἔχις κτενει J A Τhracia vipera interfectum Munitum canit Lycophron, quia apud Olynthum Thraciae id acciderit. Parthenius loco saera citato, χρόνου θ -iGlος

. ἀνειλεν. Ubi notandus Iani Cornarii error, qui sub dio vertit, cum ab AEthra vertendum esset.

fefellit Medicum doctum loci depravatio non animadversa, & historiae ignorantia. Hoeideo dicere volui, ut a xπιρόη οι illi Graecarum literarum contemptores videant, quant una ejusmo si Interpretibus, quos ipsis Auctes ribus praeserunt, credere debeant. Sed per me quidem hominibus istis licet repertis stu-gibus βαλανηφαγεῖν.

soa. Tot τε μ 'πJ Videtur alludere ad n riscam consiletudinem. Olim enim pueri in specubus, i iii tenebrosi, educabantur. Di

Quod etiam docet ad Homeri Iliada Scholides incertus. Doctissimus G.Canterias σκόπον interpretatur. Matina simpliciter ε τεθραμ-- ον, id est, v α. Ita Orestis vi ἡ .,ν dixit Sophocles ΗMκπα, qui occulte esset educatus Η. μονη ζυγον De AEtlirae captivitate ita Apollonii Scholiastes lib. I. Em-

A vi , δ Θααως μομα. Turbet sorte hoc loco quempiam Lycophron, quod dicat aethram in servitutem redactam, cum Graeci nulli se vi essent. Πάλαι s sic lego, non οἰκ

berare quidem fas: inde Athenienses etiam servos publicos in militiam mittebant, belli

impensas conscripturos, ut possent ex iis veritatem verberibus extundere. Idem Ulpi

quamvis ita sit, jure tamen belli servos ficere licebat. FO6. Ων ο άκου Ui- J Pilea veteres Dio G curis affinxere. Plillo em A:D , Εἰτ' g, is

εἰς Διοσκύρ-. Catullus, Salax tabrena, vosque contrubernales,

A pileatis nona statribus pila. Apuleius Miles. x. Bnon quidem Castor se

Pollux, quorum capita casiides aerata stellarum viribus insignes contegebam. Ea dimidiati ovi QOnia fuisse patet ex hoc Lycophronis loco. Cur autem iis attributa, docet Festus, Risa G. stisi, ct Polluci dederunt antiqui, qui Lacones fuerunt, quibus meatis pugnare mos est. Neque vero placet Mureti conamentum. Castoris piletini erat circumlatum strophio, inde Tusculani, quod in pulvinari in ponebant, Cum is Stronum appellabant. Videre id ipsina est ex Festi verbis in Stronus. Respexit autem hunc Lycophronis locum Eustathius ad Dionysium,

310쪽

IN LYCOPHRONIS CASSANDRAM.

FO8. δ' αγλα Vim viris J Verremium erat hoc modo, porro ades vermiculatuni intactum

Et rectius multo mamus ille Scalitar, Intacta vermiculata claxendix domos Serpabis alιM. Olim autem aedes, scrinia, & quaecunque claudebantur, obsignari moris erat, quod etiam heic est videre. Aristotelcs - Θ μμ A σμ. Και

tus in Casina, ob late cel , rfrte annulum ad me.

Huc pertinent illa Theodoreti de Provid. Dei,

leii in Apologia, uuanqualm ipse aperirer ut

pote proiniti librorum, qui illic erant conditi l pene quotidie, ct clauderet: sepe nobisc vi, multo sopius solus intraret, linteum in nrensa positum cernerer, sine ullo sigillo, fine vincisis. Et postea, V d conditum , quod ob ignarum, quod id sum domi adservatur, id omne arguurento Ma-

antiquitus, ante inventrum annuli signatorii usum, lignis 1 vermibus exesis res quasvis signare consueverrunt. Hesychius, οἱ Λάκωνει

Synesius in Epistola ad Olympi uir , -- ρομ

signacula 2 ιπήδε , & 2ξι ποία appellata, iuuitii. Hyperides in Orat. adversus Demaden

vocat Graeciam 2'm λωίον, id cst, vastarum. SignatoriorOn autem annuloriina sorinam ma-

graitudine minutissimi digiti ea ressit ad Taciti Annales vir clarissimus I. Lipsius, quem pete. 3 II. Tύς ὴμidiariiσJ Cur --γλι Dioscuros vocet, notum est. Vide Didymum ad Odyss. λ'. viigilius Eneid. VI.&c fratrem Pollux asterna morte redemit, Itque reditque τιμι toties. Hinc & Honstero ἐτερί-ροι, Pindaro. αρ' ἔμαρ vivere dicuntur. Ibid. Διὰ οις Aampnai ι J Aor, ait Homeri Scholiastes Iliad. β'.ὶ πόλιι δε αμνικοῦς, ην οἱ Διόσκου

FI3. Δυσαρπαγω vi M J Quamvis non inepte omnino legatur δε- γην, magis tamen Amrπάγω placet. Horatianus Nereus, mala ducis avi domum,mam multo repetet Gracia milite, Conjurata tuM rumpere nuptias, Et regnani Priami vetus.

Est vero mi avis marina Ibidi similis, innusta nuptiis putata. s I9. KH π μναῖος θεαὶ syncopen in hac voce

esse monui supra. Hrius amem epitheti variae traduntur caussae. Ego unam apponam, n. quod nata sit tertia mensis die, quae τει - μα ic dicta. Harpocration, Tὴν me πίω τ μηνος - μννίδι ι ουν, δεκω si τοτ ὴ λεινα. lyος

υ Πιτν αν Eria φ,n δὰ τοῦτο-Postea Lycophron Hectorem vocat δεσμῶν μοχλόν. Similiter Herculem ακμανα Callimachus Hyna. III.

in Variis, Deo volente, docebimus)'αλφα-

Theocritus Idyllio xv II.

ονομαζονται. Fuit ea prisca gentis appellatio,

recentiores autem Eλληνες nuncupari maluerunt.

라틴어 텍스트