장음표시 사용
321쪽
. m. mi) odor est, quod etiam itulicat Hom.
Hae de eaussa turpes Virgilio Georg. Iv. &Ovidio Metamorpn. I. deformes. Hinc Aristo. phanes in Pace Cleonem coriarium traducens, κse . rmia ei attribuit. Mirum autem quid loestissimo Cautero in mentem venerit, qui pro plaocis tralaenas interpretatus est, neque ab Ilomero ei persuasum esse. 8s I. MJ Explicat hunc locum Steptanus, A r, sin quit λυ Λακανική, ῶν Εἰ-
Vulcano sabrefactus, Pelopiaue uxorem ducenti donatus, itaque postea liae reditatio jure ad Menelaum pervenit, teste Diogene Laertio lib. I. Θάλπα De eo intelligendus Apuleii locus in Apologia, Nec Proteus faciem, nuses scrobesu. nu AEolus sollem, nec Helena crateram, nec circe poculum, νuc Venm cingulum. Philostratus de Vitis Sophist. in Epist. Mi Antoni,
Ibid. Καὶ βοακιωJ Observandus Veterum mos, qui clypeos sibi ex multiplicatis boum pellibus conficiebant, superficie aenea superinducta. Ovidius Macis clypeum septemplicem fuisse
Surgit ad ius ci pes domin vi septempli cu AEax. Achillis clypeum idem Metamorph. XII. ex decem pellibus, Dixit, ct hesurunt cypri curvamine teluin Misit in AEaciden, quod Oas, O proxima rupis
tum s. Erant vero isti rei pelles boum, qui in aetati,
vigore. Statius intarit Theb. III. Caedere nec validra sanctis ὸ fluρibus hastas, Nec pudor interito cypeum us s juvetuo. Lucani h vimine iaciebant, corioque tegebant, teste Sallustio, Dionysio Halicarn.lib. III. Livio III. Decad. I. in Saguntinorum obsidione Ad vatici quoque, Gallorum hopuli, scutis, ut auctor est Caesar II. belli Gall. in fin.) ex cortice factis, aut vini in in intextu, qua subito suttemporu exiguitra postulabat) pestibio induxerant, utebantur. Quem locum mihi indicavit amicus noster Eitzo Τiata a. clypei autem Junoni meati meminit quoque laena Melanior ph. lib. xv. his verbis, Ipse ego, nam memini, Troyani tempore belli Panthoides Euphobin rearn, cui pectore quondam i in adprese gravis hasta 3iu noris Atrida; Cognovi clypeu in lava gsamina n raNuper Abantis traulo Junonu in Argu. Diogenes Laertius lib. vi II. Apollini sacra
sed Euphoitu, ini putat id, Pyhagoram significat, qui praedicavit se apud Trogavi Euphorbum, Panthoi filium, Ius, qui interfectus a Menelao,
nam ait Aristophanis Scholiastes Vespis, Dis
At εἰμ ριδες erant barbarorum Inventum, &ex cervino corio cons. ebantur. Unde Euripides βορcάρο- νυμαμ δεις dixit.
Lycophron porro Thetidem templi istius narrat conditricem: alii ad Lacinium quendam, alii ad Herculem referiant. Servius AEneid. III. Junonis Licinia templum secundum qu se a conditore dictum, secranduin qu ani a latrone Lacinio, auern illic Hercules occidit, ct hoc loco e piato Iunonι templum constitvit. Adi Geographiae Scriptores. 8 so. Πεν nis rimi il cive. Lector, de novem cubitali Achillis statura haec accipias, toto erres coelo. Certe frustra est Parrhasius in Comment. ad Claudianum, qui in ea opunione est, & vult eo reserendum illivi Virgilii lib. I. aeneidos,
Philostratus quidem H iatiis dicit, 3 αὐ
Sed nec hoc quicquam ad asserendam ejus novemcubitalem proceritatem. Εἰνά χ dixit Achillem, non aliter quam Otum, &Ephialtem linαπίχεας Homerus: ejus isti ver
ut tibi jain luceat in loco antea valde obscuro, ac para sis Hesychio Minervat. Proceram au-
tein suisse Achillem indicant Philostrati verba
322쪽
eitata, & illa Heliodori AEthio p. lib. II. Σ-
nes procerie staturae proverbiali loquutione ab Achille genus ducere clictos. Quo & a me al- lusum in Epigr. quodam, quod apponam, Ponticiu ingerati quod se gerere auguri corpus Osirit, attollit ecce supercili uni. t Et proavo esse satum magno mentitur Achille. Demeris, ct clarisse inserit Atacidis. Vis dicam, quid sis p vera tibi voce fatebor, 'Certe, crede mihi, Pontio,i niagntu homo Gai
quod Lycophron ait Graecos post Aellillis mor
stathius Iliad. τ'. de Syracusanis haec comme
Texentem triana studiose imui ostendimus, Mediocriter vestitam veste lugubri,
Ora anuu eausa, opinor, qua erat mortua. Sine auro turn ornatain, ita uti qua ornantur sibi. Et apud alios.
863. Ma γ' αίρω-- ἀμφιca PS τψαλοιςJ Pepli duplex usus, indutui, aut ami,ui, ut Varro loquitur, & Apuleius: Jul. Pollux lib. v II.
cophronis idem est , quod istic λ Pollucis.
Inde veteres Graeci etiam coelum πιηλον appellitaverunt, οιον Θεων ὐπνἱων ἀλκλημα, ut ait Poris
phyrius lib. de Nymph. Anuo. 86s. Huc pertinent illa Phi
lostrati loco supra citato, Tis 5 κολωνον, fu,
ο Iασων. Ips e Iason apud Pindaruna Pythion.
Et apud Valerium Flaccum lib. v. - se egomet proprio de sanguitu PM 'xi, Namque idem Cremeau ambobvi or ADG auctor, Cuiu Bre, Neptunoqire ', O cum Salmonide
83 I. Mό, Tιτ υρ, δεω , ὼγἀ J De blopso hoe, ejusque imorte ita Ammianus tib xiv. Et Musἰς α. vatis illivi dormestram. Mopsi, quem a coninmilitio Argou. tutarunt cuim aureo vellere direpto, o errore abstractum, delatamiad Africa limus Hora repentina consumpsit: o ex re t te Punico rectinianes Ous heroici, dolorum varietati nudentur plerumque hostirales. . Gn. . 882. Tυμέαν ἰτέο Κρηπιδ' Oin μουνJ Hoc observatione dignum, quia naufragio mortuish navium fraginientis rogos struebant. Colligere etiam ex Manilio licet lib. I v. Quu te Niliaco periturum littore, Magne, Post uictri Mittii datu opes. Ligusque receptu=πόει tres erransu meritos ex orbe πιumphos, Cumque etiam posses ritum eunsere Magnum, oederet, ut corpiu sepelirer naufragiu enu, Et collecta rogum foreret fragmenta carthia pd8 . Nερτερ- μμ λιινὲ Diis manibus sacra an
tiquitus sὸpulcra, undo & in inscriptionibus
ponebatur D. M. id in , i Deis Manibus. Prucientius lib. I. contra Syrimachum, it iEcce deos Maneis cur inficiaru haberi Ipse patrum monuinoara probant: Manse
Murniora secta lego, quacunque Latina vetusos Custodis es res, den ue. Salaria bustis. Syniphesius, interpres historiae Apollonii Tyrii, Pro 1neritis fabricant locvluxn ex ara collato, o
'o I. Geti πω ενος λι-J Lupi metamorpho. sin habes aliter apud Ovidium lib. x II. Metamorph. aliter apud Antoninum Liberalem. Locus Λυκειον dicebatur. Vide Suidam. 912. Κεγχbiν βεὴ 'γJ Theocritus in o scura Ara,
Ubi obsἡrvandum, quod dicat morsum a se pente Philoctetem, contemplantem sepulcrum Troili ab Achille occisi, quod in templo ApoIlinis Thymbraei erant. Alii tamen aliter. Vide Servium aeneid. III. Sophoclis Interpres Φιλοίκτη, λέγετiti se ias is Amm ειλόψιος ὁ Φιλοί της) λνας Mu βωμον Ηρακλῆ α ι άν σιλι--, - ἐ
323쪽
nior Philostratus in Inraginibus his verbis, A a
--. ID Philoctetae morsia vide etiam Dictyn, Val. FIMeum Argo ut. lib. I. & Philostratum mai rem H oti, qui solius hydri ex omnibus serpentibus morsum satiabileinesse. 9 3. - του μή mi Partilem a Philoctete s arat. ta transfixum,notum est. Hercules Sophocletis, E 2- 1 -υ - δ' ἀν 'i, o T ωλαν
Vide Hyginum Fabula CII. Facem vocat Paridem, ob somnium matris Hecubae, de quo
ita istie in Epistata vii Heloiam,
Manu a ac ut reo partu remorante resebar ,
Hammiferam pleno reddere ventre facem. yII. Abii sive δε isma posuit Lycophron pro nier te. Nam vere-rcs Graeci ita το κηώκει . appellabant, ut turiat Hesychius, clua notione est apud Sophoclem Φιλοκ arri Vocat autem arcum hunc θάκοντα, quia mercessis vine, pro opera, quam Herculi in rogo navarar, acceperat Philoctetes. Neque possum Probare eorum commentum, qui-Dus placet arcum hese draconem dici, propter rana in rotundam, aut sibilum telaruna. Seystinum autem vicit, o uenia Teutato Scytha
accepit Herculos; vel 1 Scythe, Jovis filio, qui arcum, Ze sagittas invenit, Plinio;
cus, cunctu consentientibus theatru λ I. -- τε τροπι - τὸν αἰ ζων Griret veteres His vixerunt, Quicquid in corpore
solis esset, & quini ae scuis corpore filum. Hesiodus lib. I.
Et apud Honrerum, aliosque infinitos erebro. Porro πτ' ἐξοχὸν appeIlabant φῶ- Solem & Lu. nam, eum quinque planetas nuncuparent. Noletant enim Solem & Lu. nani in nunieriuri errantium stellariam venire. Sila more suo E , - Tertia ilianus Apolog tini cap. XI. Uam eror tinfines, vi certi sinta primordio ct so io da caelo ruisse , O Mιra radiasse, lumura forios, Oct ipsum Τον , qua tu marra e M imponui3, minatimisso. vir olius etiam,
Lamina, labentem civis qua tacitis annam,
c has editionem politioris Itierat litae studiosi plurimum debent CL. V. Bon. Vulcanio) elegans de hoc equo Epigramma,
victruvius machinam bellie in sui illa autumi, Polyaenus Ulms strategetna; κατ-ονο si
324쪽
96I. n. Λ μαν Κe μι ι J Crimissus, Siciliae fluvius, ex una Phoenoclamantis filiarum Acesten suscepit. Virgilius A neid. v. occurrat Acestra Horridin in Iaculis, ct I.δsidos ursa, Troia Crimos conreptum flumine mater
Servius A neid. I. Hippoten quendama, non Phoenoclamantem nominat, Tiniens Hippotes quidam nobilis filia Segesta, Gran Doli redontis Hesiona jam Ot oua seditione religata, impositor eam navi misit, quo fora tulor. Hac ad Siriliam delata, a otinnyaeo furio, quem Crinini
furn Virgilius poetica lueotia vocat, converso snursam, vel in canem, compro, edidit Ac evi, qui ex matris nomine civitatem Troyanis condidit, qua hodie Segesa nominatur. 966. I μδειρον νῆσονJ Siciliana accipe, quam ita a tribus promontoriis notissimis appellavit. Nonnus Dionysiacon lib. II. I as γνον. lib. VI. ἱλαμ ab iisdem nuncupavit. 973 Πας δε λυγέαν λευι ερ γαὶ Obscuram vestem, sunestam intellige; cana autem nigram fuisse a nemine putem igit orari. Artemidorus
Inter hac quadain mulier per nudium theatrum la-ιUniosa ct flebilis, atra veste contecta, parvulam quendam sinu tolerans decoreis. Et v II. in fine, Nam mater pueri, mortem deplorans acerbam filii, era o lucr inosa, fuscaque veste contecta, avdam nianibus trahens cinero In canitim, epulans ,
O exinde proclamans, stabulum irrunipit meum. Quod monuit Tiarda meus. Cyprianus de Mortalitate. Contestarer assidue, 6 publice pradicarem fratres nostros non lugendos, accer tione dominica de seculo liberatos, cum sciam non eos amitti, sed pramitti, recedenres praecedere ut proficiscentes o navigantes, desiderari eos debere,
non plangi, nec accipiendas esse hic atras vestes, oec. Nota verba illa, accipiendas atras vestes, alba enim in luctu deposita veste, nigrana adsumere moris erat. Jul. Paullus I C. Receptarum Sententiarum lib. II. cap. XXI. VS luget, abstinere delut a conviviis, orna1nenιιs, ct alba veste. Super hoc loco me monuit noster amor, Petrus Scri verius. Iuvenalis Sat. X. Hac data poena diu τιν ntibus, ni renovata Senam clade domiti niuitis in luctibus, iitque Perpetuo maerore, ct nigra veste senescant. Catullus, Funestam antemna deponarit undipte vestem, Candidaque intorti sustollant vela rudentes. Cicero in Vatinium, Cedo quu unquam canavit atratus λ ita enim illud epulu=v est funebre, ut munus sit funeris, epula quidelit ipsa dignitatu. Macrobius Saturn. lib. III. cap. X v. Crassus, Tir
supra cateros risertia haberetur, essetque inter clariginios cives princeps, tamen muranani in piscina donias sua mortuam atratus tanquam filiam luxit. Varro, Ut dum supra terram essent , riciniis lugerent, funere ipso pustu armi . Propinqua adolescentula etiam anthaci vis, amiculo nigello, capillo demisso, sequerentur luctum. Quem locum suggessit idem Tiarda. Honae rus etiam tractit Thetina aditura in Jovem, cum Achillem filium brevi ad Trojam periturum deploraret, sὸse velo nigerranao opperuisse. Hinc lucem do Gregorio Nysseno lib. ri ,1M cap. III. T
976. Κρατος δ' ἄκουροι νωτα it intiti φίcul Solebant apud Graecos in luctu comam alere, ejus que Ornamentum negligere viri, mulieres autem tondere. Plutarchus Pωμαῖκοις, Καὶ si ααρ'
m, ψ ουκ 2ἀροι e. De mulierum in luctu tonsura sunt verba illa Accii Amphitryone, sed quanam haec es Mulier funesta veste, tonsu lugubrι Virgil. I x. AEneid. Evolat infelix, ct faenilneo ululatu Scissa comas. oc. Plane aliter tamen in Palliata fabula apud Te
rentium Heautont. Act. II. Sc. III.
Texentem telam studiose ipsam Ondinius, Medιocriter vestitam veste iugi ii,
Hus anuis cauta, opinor, qua erat mortua, Sine auro tum ornatavr , ita uti qua ornantur sibi, Nasia mala re esse expositam muliebri, Capillus passus, prolixita, circum caput Rejectus negligenter Ecce hic aperte conia nauliebris in luctu proniis a, non tonsa. Decidite mihi hanc litem, vos iudices. Interim tamen sciendum, etiam
apud alios hunc morem fuisse. Nam Pes inquit Curtius lib. x.) coinmisso more detonsis
in veste lugubri eo ugibiu, ac liberu, non ut vi
ctorem O modo hostem, sed ut gentis sua Iustum
muni regem, lugebant. si in o Barbaros Ierunt, verba sunt haec in Calig. c. v. de morte Ger-nianici loquentis) quibus intestinum, quibusque adversus nos bellum esset, velut in domestico communique moerore, consensisse ad inductas. Regulos quosdam barbam posuisse, ct uxorum capita rasisse ad ιndicium maximi luctiis. Et haec habeo a Ttarda meo. 98 . IM .HP' ἔδελειν T.&δ ρκηκόσαι J Lego cum doctissimo Cantero EuNAς. Expulsi autem sunt Iones ab AEneae sociis ex Asa venientibus: inde facem praefero Tertulliano lib. de Pallio dicenti, Iones Nilei comites Assium novis urbibus instruunt. Nam cx hac Historia
capiendus ille locus. ν M a 988.
325쪽
988. Γλπιας δ' αγα αJ Innes, cum Ilium cepissent, supplices a Minervae simulacro avellebant, nulla religionis habita ratione, cum ipsum simulacrum illud facinoris
atrocitate commotum, oculos claudebat. Hoc narrat his octo novem versibus Lycophron, &Strabo lib. v I. No Tmo υπιπιας πικροῖον
lib. II. cap. x II. Πiθηκος α δ α πανοῦργον γόη m
μαμ ει , qualem etiam Thersiten suis e vera simile fit. Aponaasar quoque Απο Πλεγματα cap. CXxxv. simiam interpretatur ' - ργρει IOO . Κλητω γνα-υ τῆς iam νωι J Ausim ne Κλειτω, λ Haeret mihi Etymologici
ρωσαν, s malini ην -' αμοῦς Κλειτω A. Gνὶ ψτ το που, αἱ ἀπ' αἰτοῦς δεχι δμ ι δ βααλειαν, Κλειται ωνομα ὰ, αν. Nisi sorte Etymologiciana mendosum. Scio Κλει His Cyzici uxorem, de qua est apud Partheni una Erotic. xxv III. &Argonauticon Scriptores, verum ea ab hac alia. Io I s. Πομτοὼ λiνοis J Esse πόδες funes nauta-cos nemo est, ignorat, arbitror; Servius A neid. V. pag. CCCCI xxxv III. ibi, Una onines
nran, quo tenditis r veluim, quod Graeci πόδε. νο- cam ; ut est apud Pindarum , ct Aristophanein. Quem locum acceptum fero Urardae meo, ut
hunc Senecae II. ae Benef. c. XXXIV. Scrive-rio, Ingelu s reruni copia sine norni , quas non propriis an attonibiu nota nim, sed aliunde coin-modatis. Qui P E D E M ct nostris m, o lem, ct veli, ct carnainis dicinitu. Homerus κ'.
Τestes infiniti, Aristophanes, Euripides, Apollonius, & alii ejus classis.
IOIy. οψονται βίον ' o Misa, id est, vivent: sic saepe βλε rem apua Poetas. Sophocles, -- si βλεπορα μὴ πόθον, Θανόντ' αν οι ξειαν ἐν- δρός. Et aliis locis multis. Homerus Iliad. Oznx ἐμέ, ζωντος, avi δερκοι οιο.
Ita accipere illud Theocriti Idyllio x III.
quid vetat Infra quoque Lycophron,
Virgilius eodem modo casuvi lumine pro Ino tuo clixit, nune elum tunsine lugent. Ennius Annal. lib. III. P quam lanii na,sis oculis boniti, cu reliquit. IO39..Mἐγω μη ταφα γότα J Is erat Veterum mos. Euripissis Scholiastes Iππολ τψ, Edic
ta, το φυμῖν ἔτος. Plato in libris de Legibus,& homicidia, & eorum poenas distinguit. Insontem enim innoxiumque haberi Jubet, proprium servum occidit, eum vero . qui alienum, tanti nauictanduin censet, quanti servus ille venierit. At cum, qui ingenuum Iratus occidit, biennium exulare vult ; qui insidias, trienni una: eum porro, qui, lat, homicidium cona inittit, perpetuo exilio damnat. Eandem poenana etiam praescribit pa
tribus qui filios, filiis qui patres, & viris qui
conjuges, & uxoribus viros occidissent. Vide Platonem, & Theodoretum Oriαπά,πκης lib. IX. IO O. Δικης - ζοθος Tελφουσαῖ Telphusia Erinnys clicitur, Tisiphonem intelinc, quae caedes vindicare putabatur. Furiis vero, ut infernalibus deabus, nocentium vinclictam tribuebat antiquitas. IEscliyliis taμοίm de illis loquens,
Timaeus Locrias lib. Ψυχας κόσμου μ
νοι, ἐν τύ δερματr: nisi quod dicat arietem immolare solitos. Cum Lycophrone Virgilius AEneid. v II. sub finem, Hine Itala gentes, omnisque Oenotria tellus In dubiis rsonsa petunt, huc dona sacerdos tulit, ct edarum orium sub nocte silinii Pellibus incubuit stratis, somnosque petivit. Et certe is mos non ibi solum, sed in aliis Io cis, apud alias gentes. Cicero de Divin. lib. I.
Atque etia)n qui preerant tacetimoniis, non contenti vigilantibus curu, in Pothea fano, quod est in agro propter urbem, somniandi caussa excubabant, quia vera quieris oracula ducebant. Subdit
olina aegrotos messicinae discendae caussa in tena-plis Deorum, maxime AEsculapii, somnum captasse. Diogenes lib. I v. in Cratete, Mne
Petronius, Ipsa quidem ista nocte Vexara, tam periculoso inhorrui frigora, ut reuiana etiam impe-runa timerem, O ideo imedicinam somno petii, Iussique sunt vos perquirere, atque impetum morbi monstrata subtilitate lenire. De qua vide erudi
326쪽
s . Fuere vero baee heroa, sutinus ex Strabone) Calchantis quidem, in cacumine collis, Podalirii vero, ad radices ejus. Observa hic obiter Veteriam consuetudinem, qui nobiles , & potentiores in montibus, aut ad eorum radices sepeliebant. Lycophron su
Lucanus lib. v III. Et regum cineres extructo monte quiescant, Cum Ptolemeorum patres seriemque pudendam Pramides claudiant.
Virgilius aeneid. lib. TI. fuit ingens in te sub asta Regis Dercenni terreno ex aurae bustam Antiqui Laurentis, opacaque ilice rectum. Servius, Apud an ores, n es, aut sub nisntibia, ημι in montibus, sepeliebantur. Quae verbo pendtenus transciaplit Istulor. Orig. lib. XV. cap. XI. Videmus idem apti l S. Aurelium lib. de Origine gentis Romanae, ubi de Aventini rens se. pulcro, Post istum D gnavit Aventinia Silνitu. Is finitiinis bellum interentibus, in dinaicando circumvenim, ab hsibus prostrarus est, ac sepultus circa radices montu, cui ex se nomen deitit. Ioca. Κρi in m ιν is ιωχεις δεαπάγω J Elegans sepulcri in omne. Potest tamen ad Vcte-l rum sepulcra reserti, qui mortuos in cavernis sepeliebant. Etymologici Auctor, Tὸ παλαιον ἐν
Idem mos antiquissimis Romanis, qui ea loca Puticolos dixere. Io s . x-ῶπο-ῆJ Solebant tumulos Iapidibus sternere. Hieronynius in epistola qua-dani ad Innocentium, lanteo cadaver ο vunt, ct fossam humum lapi libiu construentes, ex more tumulum parant. Petronius hoc tapidare dixit.
Virgilius, Monte sub hoc lapidum titur Ballista sepulitu.
Et de eodem Phocas Grammaticias. IO66. Tu κρα- ῶrie τωδες ἀπε- νά-J Tr- deum puta, Diomedis patrem, quena cerebrivorum vocat, quod curia in bello contra Thebanos e vulnere, quod 1 Melanippo. Astacti F. acceperat, moribundus jaceret, eique caput Melanippi occisi ab Ain phiarao vate asserreis tur, cerebrum evulsum exsorbuerit. Vide Ho. meri Scholia Iliad. ε'. & Apollodoruin lib. iii Imrepidum autem vocat, quod cum legatus' Thebis redit et Argos , eique Eteocles, collO- eatis cuinquaginta lectissimis juvenibus in iti' nere, insidias struxisset, intrepido omnes animo aggressus sit, & in fugam verterit. Additur a quibusdam ad unum omnes occisos. Aprum vero appellat, quod pellem apri Caly-' donii gestare solitus sit, quo pacto etiam Dei philen, Adrasti filiam, uxorem accedit; nat' ille oraculo monitus erat, ut filias suas leoni, &apro in matrimonium daret: de leonis pelle' amictus Polynices alteram, Argiani, accepit.: Vide Euripidis Scholiasten Phoenissis, Hqimeri
loco citato, & Auctorem Proverb. Apollod irus clypeo insculptum aprum fuisse narrat li- ibro citato. Hac de re capiendus Statius The, lbaid. lib. r. lCui Phoebus generes monstrum exit Ie rictu i inlox adaperta fides) aνο ducerae canebat iSetigerumquesuem,o fulvum adventare Donem. Et quae ibi multa sequuntur. iIosa. Εἰκ-ον σέλας J Intellige τα χαυς ει
Sciendum est veteres duplici de causta sacri.ficasse, vel quia votum, vel quia ab oraculo linandatum. Haec sic rificia acidi της μαντειας di
Ovidius Metamorph. lib. I x. - εἰκ-a, sive sacra vota appellat, Victor ab Oechalia Canes sacra parabat
Plautus Amphit one, rem divinin intus factaria, vota qua sunt. Statius Thinaid. iv.
cum, te ni ibi sistite, templa o Potiris inplenda choris. - . I 27. Πταρ a. μοὶ Pirmi Palamedem intelligit, ciuem βό ειν vocat, ut Horaerias, HGo- ldus, aliique omnes heroas, Ris νηυ. Orptiuus in Argonauticis . m. it similiter nuncupat Ana - phionem, & Asterium,
Nisi sorte mavelis ἀόρθον dici ob procerata- item; veteres enim homines prcneros vi l-tas valde excrescentibus comparabant. stratus Ηρωὶκοὼ Achille, σωμα i
Heliodoriis AEthiop. lib. II. Tiai iuit 'ος π τ εἰδαλών, α εδεαμ r. In cujus loci explicatione lapsus, ut & aliquoties in eo ope. re Interpres. Palamedem vero Ulyssis dolo circumventum occiderunt Graeci. Notum id
ex Dicty, Homero, Philostritto, Polyaeno, Vir. gilio, & Hygino.
327쪽
Postea inventa balnea. Artemidorus lib. I.
μάνθαις ἐλίαν . Quales vero Graecorum ἄ--- , tales erant Romano mini Laratrina. Varro de L. T. lib. v III. Eadem ratio, domi sua quis lue uti lavatur, Dineum dixerit: ct quod
Nn erant duo, balnea dicere non consere runt,
cum hoc antiqui non balneum, sid Laratrinam ap- perare consuevisnt. Nonius Marcellus, I trina genere faenunino, is est lava trina, quod nunc balneum dicitur. Lego, ct Iava trina sq. n. b. d. Accedebant amem balnea aut a Milo reversi, aut magno labore transacto. Aricin id. loco
-1λοι τινε ἐλουοντα. Agameni non autem a bello
Trojano reversus, in ira in eo a Clytaemnestra est peremptiis. Testes, praeter Lycophronem,
Esculus, & Seneca Agamenanone. Homerus Odyst. λ'. in mensa canit necatum, in quam sententiana & Dion abit in Orat. Mi As1ώας , cujus ea verba, O di Κγ- άν A αμἰμονα δειπνη-
Homerum& Dionem feci uiantur Alianus Πωκ. Is . lib. II. & Hyginus rab. cxv II. &Juvenalis Sat. VIII. ille Deis auctoribus ultor Parris erat casi viedia inter pocula.
cat autem βρόχω αἰχενι ρα, vel propter rotunditatem, ita ante ἁ ox inta βρόχω paludem, vel quia in ea veste, tanquam laqueo, strangulatus suit. Audi λαπον vero, ut infra,
Describit autem inamo ς Lycophron 3 ἐξωμίδε, qua induenda dum occupatus Agamemnon, a Clytaemnestra uxore interficitur. Erant Vero ἐξωμίδει duo genera; haec manicas non habebat, sed tantum unicum foramen, per collum exerebant, atque ea proprie ἐζωι te, talis in qua occisus Agamemnon: altera manicas habebat, &dicebatur mi 'ciis. Mus rursus duo genera: illa duas habebat manicas, dicebaturque ἀμφιμαχαλ . & erat ingenu O-rum; altera unicana duntaxat, dicebaturque ἐπιρα - χαλω , & erat servorum. Etymologici Auctor, Aμςwast is, A. χεροδες εχων, or Lἐλευθερινν' ὁ θ τ οὶκ των μίαν ῖχε, δα του ni immo. Hesychius, At φιμ-ου, χιτ
ἐτ ρομαγ ν οἰκιτ . Romani quoque usi ejus modi tunicis brevibus & substrictis, circa humeros desinentibus. Agellius lib. v II. cap.xI I. Viri autem Romani privis quidem sine tunicis ti lasola amicti fuerunt, postea sub ractas, o brorarunt cra citra hut irem a desinentes hamam, quedi genus Graci dicunt ἰ - μν. Dedecus vero ha-l bebatur manicatam tunicam gestare. Augu-l stiniis de D st. Christ. lib. III. cap. XII. I lares ac manicatas tunicas habere, apud Romano veteres flagitι uni erat, nunc autem honesto loco naris, cum tunicati sunt, non evi habere flaitium est. Agellius ut supra, Tun uis uri virum, per-l plexu ultra braιbia, ct usque in primores manin. t ac prope in rinios, Apina atque renni in Latio tuis decorum fuit. Et apud Vim. Ix aeneid. Romulus N unianus, Trojanis hostibus is naviam, &, ut ita dicam, cffaenii nationem Olbjiciens, ait, Iribu picta croco, ct fustenti murice vestis,
Et tunica manicas, ct halunt redimicula mitra.
em locuna in id trahit Agellius d. loco, dicitque, α Ennium, Carthaginiensium tunicatam Iuventurern non videra sine probro, dixisse. Et, P. Ahicanum, Pauli F. vir in omnibus benis a litiu, atque omni virtute praeditum, P. GaD. homini delicato, inter pleraque alia, qua obΠctabat, id quoque probro dedisse, 'uod tunicis uteretur manus totas operientibus. Ocero ouoque Catil. II. probro Catilinae o fecit, quoa manicatus esset, his verbis, Postremum autem genus est non solum numerst. Peruvi etiam genere ipso atque rita, quod proprium est Catilina, de ejus delectu, imo ora de complexu utu Osinu, quod pexa capillo nitidas, aut bene barbaros vi jetis, manicatis ct talarabis ac rei. tis tunicis, velis amictos, non togis. Quint etiam vituperat Varro, testimonio rvii p. cx LIII. locum Vir illi supra. dictu in enarrantis, dicens, Manicatis ct talaribus tunicis. Nam cel biis utebantur antiqui. mae indicavit Tia a. Hine ait Seneca Epist. xxx III. Apud me vero
Epicurus est o fortis, licet manuleat M'. IDe Vita Beata cap. XIII. Hoc tale est, quale vir sortis stola indutus. Servus Pseudolus in Conuxilia sui nominis,
-- manuleatam tunicam balere heimnem
addecet y Suetonius . cum Caligulam dixisset vestitii usum non civili, ac ne virili quidem, sub ungit,
Sue depictas geminatasque indutia penulas, m nuleatus ct armissatus in publicum processi. Et hoc quidem, ut dixi, apud Romanos obtinobat. Nam apti l Parthos, qui principem to cum habent, anax tridem triplana induunt, remanicatam tunicam: plebs vero erat in tunicis sine manicis, ut auctor est Strabo lib. xv. Et apud Athenienses tunica utrinque manicata, liberorum erat; unicam autem manicam habens, servoriini; ut scribit Pollux Onomasticon lib. v II. e. x III. idem Tiarita.
328쪽
torium Senecae in Epistolis. Intrauatit autem illud a laboribus vacantes & otiosi, qualis Agamemnon 1 bello Troiano reversus, aut a morbo se recolligentes. Artemid. H ὰ αλαμ-
τιωνος, vas in balneo, de quo vide Hesychi una. II OS. Tυπ- σra, pJ Citatur hic versiis
etiam a Iulio Polluce. se taede vero Agrun ni noni, sic infra,
bellatores, ct Chalylus, quos restrittana ct do rum s primitus ferruiη. Arithoteles lib.
cet, praei et Alioliasten, Iohannes Tetetzes in Vatia Historia. Quin etiam hoc sciendum re
ges sibi deorum nomina adscivisse. Sic Alexa tuler Magnus Anamon dici voluit: alii alii rixam Deortina nominil us. Servius AEneid. v II. Antiqui reges nomina sbi pleris verae vendicabant deorum: hinc es, apud Cretam es duitur Jovis si lcrum. Gub.ilus etiam imperator Ronianio Solein se dici voluit , nam Heliogabalus
arae, soci, statuae supplicum olina perfugia.
Actae Tit. x II. lib. I. Cod. De his, qui ad Ecclesiani confugiunt, Novellam xv II. c. v.& v II. Statuas autem intellige principutat. Vide l. II. ff. de his, qui sunt sui j. ult. instit. ecd. Tit. xxv. lib. I. de his, qui ad Statuas principum confugiunt. Monuit Tiarda noster. II 37. Fenνύων 12ῆ-J Nigrani aut pullani intellige, talena enim Furiis tribuunt Poetae. Janus Parrhasiius ad Ct audiani lib. II i. de Raptu Proserpinae refert ex Timaeo, Daunias mulieres sesi per pullis vestibus usas, cum de vi ginibus nubere nolentibus ea heic dicat Ly
IIS . Ati ποις γεῖα αμ ἔξιις φυτοῖςJ Vocat ἄG nα eum infelicia ligna, quae fructitan non ser bant. Quae vero arbores inter sulices & ins lices reputatae sint, docet Simia Gellii Saturnal. lib. III. cap. xx. Felices arbores e putamur, quercus, asci ius, ilex, satur, fagus, corylus, sor bus, ficus assa, pyrmi, viatus, Piris. prunus, cor- itu, lotiti. Tarquinius Priscus in Osteotario at. borario, Arbotes, qua inferum d νum avertentiamque in tutela sunt. ια avselices miminant Ab ternam sanguinem , silicem, ficum atratu ,lquσqse bacca Boam, vigrosque studui feruiu, itςmqua
329쪽
sentesque, quibus portenta prodigiaque mala comburi Iubere oportet. Festus simpliciter fructi is ras felices, infructiferas infelices dictas ait ex Catone. Apuleius in Apologia, Arbor infoecunda ct infelix, qua nullum fructum ex Μ gignit, tami s in pretio, quanti lignum ovi trunco. Horatius Epod. II. Inuti iis Due ranios ampluans, Feliciora inserit. Statius Sylvius lib. III. in Propenapi. Metu
ubi germine primum Candida feliora sudent opobalsama virga. Minucius Octavio, Devi enim seigium, rogi fodirasse, vel stipuis infelicu portio, silenditisr, caditur, dolatur, runcinatur. Ut autem arbores felices, ita vulnera felicia vixit idern ille eodem nurito, MMordus enim nostris tam facilis in nundariis fides fuit, ut temere crediderint etiam alianionstruosa nuracola, Sollam multiplicem, Chivia ram multorinem, ct H dram fetu: diu vulneribus renascentem. Ad selices arbores quod attinet, unguium itialis, & capilli segmina operiebantur. Flaminica quoque didis in rica surcu luna de arbore selici habebat. Vide Agellium lib. X. cap. xv. Eadem quoque arbore supplicia caduceatorum erant. Festus, Supplicia sunt, quae cadiuratores porrent: ea sumebantur e. x Perien a fetiuis arboru, nec enirn ex alia supplicia fas erat, quam de verberiusui . Infelicia vero ligna ad portentorum expiationem adhiberi solita vides ex Lycophrone, & Macrobio: C atullus,
Scripta tardipedi deo daturuin Infelicibus ustulanda lignu. Etiam perduelliones ad arborem infelicem suspendebantur, ut videmus ex lege Romuli, ita habet, Duumviri perduellionem iudicent. Si a duunt viris provocarit, provocatione certato. Si vincent, caput obnubino, infelici arbori sustendito, verberato vel intra pontinium, vel extra
II 18. Εἰς θαλα-ν ἐκ ραοση eet OAνJ Sordes purgamentorum in aquas mos abjicere, vel fluviales, vel marinas. Homeriri,
Virgilius Ecl- v III. Fer cineres AEnarylli foras , rivoque eniti
Transique caput Iace Valer. Flaccus lib. III. lustramina pomo Pone Iacis, rapidu adolantur catera famulis. NemesianuS, ter thure vaporo
Lustravit, cineresque aves effudit in amnem. Hinc Cicero pro S. Roscio Amerino, Non sc nudos in funun s voluerunt) de uere, ne, cum delati Ont in arare, ipsum piauerent , quo catera, qua violata sunt, expiari putantur. Euripides,
in etiam in trivia projici solita. Eschyli
Petronius, V d purgamentuni in noctercalcasti in trivio Ad queat locum vide eruditissimax notas Wou Merii, amici mei. IIIo. Η Φαλ τίον κλάδεν J Variis modis somtes & hostes olim interficiebant: aut lapidibus, aut gladiis, aut sustibus. Cyprianus lib. I. Epist. III. Fustes, O lapides, O gladitos, quos verbu parricidialibus Iactitant, non pol orrsimm . Antiquissimi sustribus. Etymologici Auctor, To
Quippe ferri usu adhuc ignoto , cum etiam loco gladio riim uterentur sudibus praeacutis.
Ungu diu ct pugnis, dein fustibus , at lue
tra porro Pugnabant arvi, clua post fabricaverat usus. Graecis eae sudes φαλαγ ς dictae. Homeri Sehol
terem morem. Solebant hostes & sontes proscribere, interfectoribus eorum magna mer- per praeconem promissa. Ulpianus ad
ζωντα, ; νεκρον καταγαγοι Αθήναζε, δείσειν ἐπ ν -- λαντα. Polyaenus Strateg. lib. I v. Ma
ἐκί:υξε με δε M A άς. Interpres Historiae Apollonii Tyrii, Rex, ait, fugere quidem potes, sed Vere non potest, continuoque t Musmodi edictio proposuit; Qvicta nque Tyium mini Apollonium,
regni mes contemptorem O inimiciι1n, virum e hibuerit, accipiet quinquaginta talenta auri, qui vero caput, centum accipiet. Licet etiam hanc consuetudinem observare in Apuleiana Milosia sexta. Eam proscriptionem ακη ξιν vocabant. Scholiastes Demosth. loco laudato, Em-
bant, iisque inscribebant. Colligo ex Sucia,
330쪽
II 6. MφωJ Quod Proserpina Bet voc tur, docet Apollonii Scholiastra lib. III. n minisque rationem recissit his verbis, E Q
Virgitreum Brimo com fmille Iarm. Vide Arnob. lib. v. Fuit & ita appellata Theodorcius Therap. Setin. a. on 3 - - τῆς
μαζειν, &c. Apud Orpheum in Armnaul. Pro serpina intelligi
Aili Canteri Novaia Ibid. Tμμα po J Triformis Hecate etiam a Seneca Hippolyto appellatur, & 1 val. Flacco lib. I. Argonauta Tergemina lina: idque hac de caussa, quia
Apollodorus vicit Hecatae trigiam sacrificari, quia ἀμορφος appelletur. Orpheus tria capita eam habuisse travit, dextrum equinum, flaistrum caninum, medium suis agrestis. Ovi-clius Fast. lib. I. Ora vides Hecates in tres vergentia partes, Servet ut in ternvi compita secta vira. Germanicus, Diana aurem Luna dicta est, quasidiana, eo quod die ac nocte apparer ija: ct 6-na, est quod luceat; o Troia, eo quod tribus fungatur figuris. Pr. lentius lib. I. contra sorin
Denh3ue eram Gna s, sublustris endet amictu : Cum siccincta 1arit calamos, Otonia virga s: Onii subrixa sedet solio, Plutonia coniux. Apuleius Miles. xl. Sed nocturnis ululat Uus borrenda Proserpina, triformi flecte larvales limpetis comprimens, wὸDUra cohurens, lucos di-νevis inerrans, vario cultu propitiaris. Cassiodorus Var. lib. v. Epist. xLII. Primum sibi per Iucos , ct hiras agrestimn populorum rata, ct venationiblu dedita, ban riplicein deos falsa imaginatione finxerant: ipsam in caesi Linam, ipsam in silvulmanam, ipsam apud inferos Pros inames Urinantes. Et nescio, an hunc Lycophronis locum respexerit Demetrius Triclinius ad
Ibid. Θωσταί σdwυα ΛJ Hecuba, cum P lymnestora, Thraciae regia ob ommuna filium Polydorum sui est apud Virgiliunii aeneid. III.& Ovid. Met. XIII.) irata oculos critisset, &ob id a Thracibus lapidibus peteretur, canis facta est. Ovimus, de fui I Pratam gens irrirata tyranni,
Troada telaram lapidunique in m 1actu Coepit: at haec mu m rauco cum muri naresaxum Mor bis insequitur , rictuque ad verba pararo Latravit conata loqui Martialis lib. ria. Epim. XXx II.
Nondum erit iga canu, nonduim erit ista lapis. Ab Hecate vero transformandam praedicit , quia .
IIII. Κλαγγυσι παρ - ου νθ Homines noctii territuram.vicit, ubi in canem ab Hecate mutata suerit, quia Hecaten nocturnis spectris,& terriculamentis praeesse credebant. Hae de causs. Hecuba. .Eμ-, dicitur a Theocrito in Ara. II 9. Δεύκηλα μὴ σχοιο λαμααδυχίαισὶ solebant quondam lampades, scii sacra ferre in memoriam quaesitae facibus 1 Cerere Pr serpinae. Papinius Sylv. lib. I v. ad Julium
Tuque, Maa cursu cui semper anhelo Nativaim taciti quassamus lampada M a. Et Claudianus, sanctasque faces extollit
tibi musta fide . Longas Eleusi tacita Iactabo sacra. Et Hippolyt. CVI. Non inter arvi Atthidum M statu chors, Jactare tacitis conscias sacris fares libet. ae indicavit Tia tala noster. Hinc capio I cum Callimachi Hymno III.
Apoliodorum lib. I. Ab hae etiam saesuin gestatione Sacerdotes Daduchi appellati. Auctor ut monuit Tiarita) Plutarchus in Aristide
intelligit. Pomp. Mela lib.,II. cap. II. ERC Moneta tu nullo Hecubae, spe ex figura canis, in quam conversa traditur, sive ex fortuna, in deriderat 1uiuili noni ine accepto. Solinus cap. 61.
Sigeram ina, in quo rumulas est nossetna dictis, Hecuba sepulcrunt. Iul. Pollux lib. e. . v.