Alexandra, cum Graecis Isaacii Tzetzis commentariis

발행: 1697년

분량: 428페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

311쪽

Aristoteles Meteorologicta .lib. I. c,' xIv. Sellos olim Graecos, postea Hellenes appellatos tradit. Vide Stephanum. s 3.-J confibulationibuslioe loco. Hesychius, At m ἰ-H,- - μή, ψ

Cieero ad Atticum lib. xo. Epistola I. Norinibit: quid ergo vita erat 'istola λ qiud- rvin sonis, O garrimis quicquid in ιuccam λ β' prosi sto qumani λέχη, qua habet, reios nihil sub , collocuti e ipsa suavitatem. Euripides

arietem, principem eodem. quo Amanidorus. niculo significare escit. Sed per convicium Deophron Idana, qui nimis imprudenter, es tomerarie sepulcrii in Apbaret violaverat, nomine ab aegyptiorum Theologia petito, qui regem, aut principem stultitiam imprudentiamque perosuna designare volentes, elephan. tum pingviit cum Horus lib. II. AM

vitum aliis erant, nimiriini in partibus aedium secretioribus: de iis Elynaol Auctor,

rivi proprie dicebantur loca aprica, in quae commentanes caussa conveniebant Philosophi. Hi et les lib. I. Philosophicorum ait, Mur di cathedras, & conventicula, in limus de Sapilantia disputationes habinantur. Vide quae vir doctissimus Bon. Vulcanius ad Callimachum. Erant vero Ce leschae Apollini eoos N

δε- aur- -- 4. Restitii es etiam hanc vocem sui lae, apud quem male Amra ιον. inales vero in Grechi uin tales Romae T cerna, quae pilas sitae. Catullus, Salo triona, vosque tantas onais, Apiisatis iis statribus pila. Horatius, Nulla taberna meos habeat, uniue μοι sinari.

De cippis autem sepuletalibus notum, nota tumque viris doctis. Proseram unieuna Isidoti locum Oct. lib. xv. cap. xa. Apud uia res Potentes aut montibus, aut in monti,us Iepe--amar. Inde tractant est, ut super cadavera aut ρ ramides ferent, aut in metes columna collocarentur. Observo etiam in honoratior unicippis effigies mortuorum sculptas laute, idque ex Festo, Statua est Iudis eous, qui quondam fuistine ictus in circo sepustus est in Januuis. Mus ossa postea ex prodigus, oraculorumque υ- nsis Senatus decreto intra urbem νelata in Ira canali, quot supra Comitiam,'olauta sunt, superque ea columna cum i m Gie pota est. In quibus autem ista effigies non essent, Paga nominabantur. Isidorus in Gossis, Psa, mon ria sine idolis. Sed vide quae ad ipsum illum

ξ,. νιν 4 Castoris & Pollucis historia, Quam hie attiniit Lycophron, petenda ex Pinclaro,& Theocrito. Johannes Tetetzes Cliniad. I.

Quo loco ridiculum se praebet Paulus Laci-sius, dum vocem κώ-νος, quae sulmen exponenda erat, proprium nomen esse arbitratur.

Ο cor Ten loti ly6I. -ον αλ Qui bis J Attingit Idae cuni Apolline contentionem, oriani de Marpissa, Eveni filiis. Mas namque, impetratis a Neptuno Pa tre equis velocissimis, cuni Marpissam rapuisset

312쪽

set, ApollIni obvius factus est, qui cum eri

pere eam vellet, Mi manus deventum est, sed

lupuer misisse fertur Mercurium, qui jussit

Marpissam, utrum vellet, eligere, metuens ut senio consecta ab Apolline repudiaretur, Idam elegit. Vide Homeri Commentatorem, & Apollod. lib. I. 62. TελφόπιοσJ Telphusius victus Apollo a Telphusa, Arcadiae urbe. Mavult' interus Τιλφύσιγ. Potest etiam legi-, nam ita dictus,

nt ait Homerus in Hymnis, qui videndus.163. Paticύσας κέρας J Cornu dicit, quia ra

s I. Ar G Π:ἱ istar darii δευσεJ Ovi sus Metamorph. lib. XIII. dedit altera Liber

faenunea sirps vero ni ora fideque

Munera, navι tactu natarum cuncta mearum

In segetem, laticemque meri, baccamque Minerva Transnnabantur.

Dissentit autem 1 Lycophrone in eo, quod dicat vi a Graecis raptas. 378. M. φάτου χιλοῖο J Antiquitus nullus molarum usus fuit, sed fruges torrebant, atque in pilam cominas pinsebant, id quod molendi genus erat. Servius ad Virgil. aeneid. lib. I. apud mjores nostros molarram non erat usus, frunienta torrebant, ct ea in pilas missa pinsebant. Unde ct Pinseres dicti, qui nunc Pistores vocantur. Postra molarum ui us inventus a Mylante

quodam. Stephanus, Mυλαωπα, οῦκ ἐν Καιήρωνόμ. M. λάνποι θειὶ η Gm Mίλανται ἀμφότερα, τ is ἐγ-ρ- φ μυλον Umν. quam lacu cana sic suppleo, M. τειοι, θεοι ἐπιμυλιοι,-dcc. Praeterea lego, LIυλατπα, σκρα is Καρύρω ἡ Pόα. SI'. Enπν τη γζειν, ηδ' αλοιφάῖον λίσαςJ Αλοιφαῖον Muroc oleum intelligit. Oleo enim ungebantur Iuctatores, balneatores, & virgines. In Barit etiam pedes, antequam calceos induerent, α qui e bello reversi erant. Porro ζέ--ιμον λίπος, ut proprie Facere de oleo Trutini veteres. Hinc Facrin, oleum uno tem-Pore factum, eumque allic LX. modiorum, alii cκκ. faciebant. Varro de R. R. lib. I .cap.XXIV. Factum dicrant, quod uno tempora conficiunt; ism cI.X. aiunt esse modiorum, alu ita minus magnum, ut ad cxx. dsendar.

Nam male ibi bis ανιανίου repetitur. Φά u autem, si vo columbas male apes vertit Canterus) cur UocCt, Ovidius Metauiorph. lib. x III.

Lia tollentes etiamnum libera eati Brama, Bacche pater, fer opem, Muneris auctor opem, is mira perdere mare Ferae vocatur opem in nec qua ratiione figuram Perdiderim, porci scire, aut nunc dicere p. in SMnnia mali nota est, pennas sumpsere, tuaque Conjugis in volucres niveo ab lare columbM. 192. o δ' Aργυμ πανJ Diomedes aetolia pro fugus in Apuliani devenit, ubi Argyrippam condidit. Virgilius AEneid. x I. Ille urbem Amripam, patria cognourine gemis, Victor Gargam condebat Iangis arvis. Ovidius Metamorph. lib. XI v. At Venu frustra profugus Diomeda ad urbem Venerat: ille quide sub Iange maxima Dauno

Moenia condiderat, dotaliaque arva tenebat.

Servius AEneid. v I II. Diomedes, postquam re perit ira Vrauris a se vulnerata uxorem Mialiam apud Argos turpiter vivere, noluit reverti , sed renuit partes Apulia, ct edomita omni Gargani montis minitudine, in eodem tractu civitates plurimas eondidit. Adi Geographos. 193. Παρ' Αἰσπιον φυλα J In Stephano est ori ραμον, lego πυραμ οῦ, victoriana autem interpretor, ut sit tropus. Solebant enim Veteres victoriae praemium hoc placentae genus dare. Artemidorus lib. I. cap. Lxxxv. Ην δ m μους ας

Gli παλαιοις ἐπινIκιος. Et quidem non omnis vi

ctoriae nam nimis late Artemidori verba pa-tcnt) tantum in compotationibus ubi certabant inter se insomnia. Aristophanis Sch liastes Equitibus, Eἰώθασι θ ἐν τοῖς συμmmοις ἁμιλ

Aristophanem est Equitibus,

Et in Thesmophoria celebrantibus,

ραμοῦς.

Victoria autem est, quam, cum in Italiam venisset, Dauno suppetias ferens, reportavit. Itaque sensus hujus loci; Alius praeter victoriani ex Italia reportatam, etiam Argyrippam, Dauniorum possessionem, extruet. Neque est ciuod quenquam turbet μεταχρονισμος, qui familiaris Poetis. Porro ραμμῶ dixit per pro

pro vo . Philetas iti, pro ἐμα Aratus ηαμ', pro et αλια Simmias Δωδύ, pro Δ-- . Apud Romanos quoque in Saliaribus carminibus erat par, pro parte. po, pro populo. sp . ΚύκνοιMν hδελθε πιι J In albas aves mutatos Diomedis socios indicat, cum ait eos cycnis similes. Ovidius Metamorph. x Iv. Si volucrum qua sit dubitarum forma requiris, Ut non innorum, sic albis proxima Ucnu. Isidorus Orig. lib. xI I. cap. v II. Dionaedera apes

313쪽

miles, m Inuuine sycnorum, colore candido, duris ct grandilnu rostris. Ex quibus veta is iacile videre, cur alii in cycnos, alii in fulicas versos tra)unt. Fallitur vero doctissimus G.Can-terus, qui putat Lycophronein vicere eos in

cycnos esse mutatos, cum κύκνοιον πώλMinus di.

cat. Dionit cleae aves sunt, quae Graece ἐρωδοι Lattine Ardea vocantur, Gallice Herons. Ita quidam. Sed descriptio Pliniana, & reliqua, ipsis Plinio attribuuntur, repugnant. Sane Stephanus, & alii vocant. F99.-νi mri J Diomedeam pura, de qua ita in Πεει. m sua Dionysius,

Hι ὰλόχου βουλira Admλειης. n. Θεαπσα- J Sic clixit quoque Virgilius aeneid. v. Hoc pius AEneas nis certamine te dit Grainineurn in campum, quem collibus undin

Oligebant silva, naediaque in valle theatri

Circus erat.

Plinius lib. v. Epist. v I. Regionis forma pulcerri-rma, in .aginare amphitheatrism aliquod inivrensum, ct quale sola reruni natura post lingere. Lib. V I. Epist. xxx I. Villa pulcerrinia cingis ur virinis-mu agris, imminet littori, ciuus in sinu quam maxinius porticin, velut aviphitheatrum. Glpurn. in Bucolico, maliter bac patu Iuni vallis contendit in orbem,

Et sinuata latiu resupinu undiqtis silvis,

Inter continuos curvatur concava montes:

Sic tibi planitiem curva Fnvi avolt arena. Iustinus lib. xx Iv. in desdriptione Parnassi, Media saxi rupes in foranani riuatra recli. Maselianus Capella lib. v I. Si a priinis siego Paninis) Alpibus dextruiti latita, o prosiixi montis bractium conte)npleris, prontinenti utrinque componens, theatruiti quoddavi stet Iare videaris undarum.

Lunata quippe, oe piodavi luniic Icilio in pronion torium nrei Ioraiana circininfertur Italia. Et in Thessaliae descriptione, Hi Onines inontra in Gea

λιασJ De aviuna Dioniedearum nictificatione ira Plinius, Scrobes excavarer ro, straduntὶ inde crate consternere, o operire terra, qua egesta in ius fatificari. Fores Minas omnium scromto, Orientem oectare exeant in pascoa, Occidentem quibus redeant. Eius simia Solinus cap. v III. Cum saetuunt adest tmnpus, rostro scrobes excavant, deinde furculis inversum super . situ imitantur texta cratium, ct sic contegunt sub tercarata'. o ne operamenta desint. si forte lun rvm ea as venti auferrent, hanc struens compri-niunt V. C. premunt) terra, quam Cinram, cum puteos excavarent: sic nidos moliuntur bifori accessu, nec fortuito, adeo ut ad plura caeli metemur exitiu, res ingr s. Minu, qui dimittit

ad pastum, id Orauni destinatur, qui excipit υ-

verrentes, Occasum versu est: ut lux ct nitantes excitet, o receptui non denegetur. cos. σεύγοψ ς κάρcανω Solinus loco citato, Fudicant inter advenas; si Graecus est, propiu3 accedunt, ct quantum intelli datur , velut civi blanditu adulantur: si quis erit gentualterius, involant, ct impugnant. Plinius, AL Penra barb.uos clangore infestant, Gratis tanrii adulantur intro discrimine, vel uti generi Diomeduhoc tribuentes. Isidorus Orrig. lib. XI I. cap. v II. iudicant inter μοι , ct ad pratas. Nani si Graecis est, propitu aci edunt, ct blandiuntur ; si asienigena, morsu impugnant, ct vulnerant, lacrymosis quasi vocibus dolentes vel suam mutationem,

Liberalis lib. Mi αμιρα. solam Illyricana gentem iis odio esse tradit. Vide Augustinum de Civ. Dei lib. xv III. cap. xv I. & X v III. 6Io. Τροιζηνιας 3 παῖ -J Diomedes, cum sibi a Minerva concessum esset, ut Venerem solam ex Diis omnibus, si se bello inferret, in re pide aggrederetur, cum antimadverteret AEneae opitulantem, avide illana perscquutus est, nec ante destitit, quam vulneraret. Vide Homerii in Iliad. illegorice ira explicat Heracli

vastabat, interfecisset, statuae ei honorris αgratitudinis ergo publice s unt erectae, quod ipsum hoc loco tangit Lycophron. Frustra vero est doctissimus Villiomarus, qui lib. I v.

cap. Xx I. Animadvers. in Locos controv. Titii, launc locum plane ἀπ ανδ ον πως interpretatur. Sed audiamus, & expendanaus ejus verba,

quae ita habent, Diοηudes , c ni prirnMu narran in litivi Italia appulit, egestis ex nave lapidibiti ingentibus, quos pro saburra in eam con erat, struicem

314쪽

ΙN LYCOPHRONIS CASSANDRAM.

struicem ex illis in littore constituit, super qua

struicem collocavit, tanquam loco munito, dum considerat, an pacata esu ora ea, ad quam appulerat: quia ergo super ea si uice, tanquam colossus

quidam, aut statua super basi, inuebat, propteream incάμων vocatur Lycophroni. Ingeniose sat, si sat vere. Ego refuto, &, spero, Omnes mecum. Ait Diomedena, cum jam appulisset in Italiam, in egestis lapidibus, quos pro saburra in navem con sierat, s disse, ut consideraret, si diis placet, an pacata ea ora seret. Velini sane doceat vir ille doctissimus apud

quemnam auctorem hoc scriptum invenerit,ninai quidem tale quidquam legere nondum contigit. Deinde dicit exemptam navi a Diomede saburram, & in struicem congestam, non alia de caussa, quam ut super eam sederet, quod tamen salsum, ne dicam ridiculum. Nam eximebant nautae saburram navibus suis, cum appulissent, ut eas isto pacto leviores factas ad littus facilius cx aquis periraliere possent. 618. μαπὴ - α πεπω l Solebant olim nautae, qui mos etiamnum, saburram in naves firmamenti gratia recipere. Graeci eam ἔρμα vocant. Hesychius, υμα, τὸ φ νῶν ἔρεισμα Φρἱζον. Festus, Herma a Gracis ponitur pro sirmantento. Unde etiam Merciet ii nonren inve toris, ut putabant, firma orationis dictum. Etiam κωλυdicebatur, & κίφαλον, teste Hesychio. Lycophron ἔρ π ἀυ ἡ κον vocat, quia erant ut plurimum lapides. Aliquando tamen etiam saccos habebant sabulo repletos, quibus in demissis, naves a vi ventorum impetuque fluctuum defendcbant. Alias ἔαμα est lignum id teres, quod navibus in littore stantibus sup-POnitur, cujus usu ni invenit Philostrato Eiχιγων lib. II. Et scopulus sub fluctibus occultus ut videri non queat. Anacreon

de illis,

6Ip. Κ im δ' AλωνουJ Nam Alaenus ei tantum spolia, Dauno, ob amorem Evippes filiae, regionem adludicavit. Ita Scholiastes. Festus tamen dicit etiam in Apulia esse campos, qui ipsi sorte obvenerint. Haec ejus verba, Diomedis campi in Apulia appellantur , qui es in divisone regni, quam cuvi Dauno fecit , cesserunt. Sane & Arnobius horum camporum meminit Uti. Tv. Ubi quasio Ianidudum Pelionia fuit, cum apud furculas Caudinas iactu publicunt sul δει-gattiva eum apud Thronunum lacum sanguinei cucurrere torrentes' cum Diomedis campi Eomanu cadaveribus aureati sunt ρσαψ. ωλα ρας πιμωνJ Vctercs bubus arasse nemini non notum. Unde & veteribus Latinis Aramenta dictu sunt. Multa ejus rei vestigia apud Poetas passim, maxime apud Hesiodum. Inde Virgilius dixit, fata lata, boumuyue labores. Huc pertinet Atheniensium lex, quae jubebat βο υτ ἀει ara ζυγου πον σαν - ἐν αξότψ, bα μαξη, ε--ο73 6 π αν γεωργk, τ ἐν

ἁνθρώποις ην ματαν κοινωνος, ut ait AElianus lib. v.

Ποικ. ἔςv. Cujus rei meminit & Varro de R. R. lib. II. cap. v. Theodoretus de Provid. Dei

ραν άμνειν, ἄμοξυ ἀειο, &c. Ennodius in Panegyrico, Tunc arma Cereris, bolpentia frunientum bobiu saxa trahebantur. Hinc & ab Arato, &aliis, ἀροτῆρες dicuntur. Demetrius

Triclinius ad Sophoclis Antigonem, οὐ μόνον

6 αλοῦσiν. Ex quibus verbis etiam vetus boum ad molam usus apparet, quena videre quoque est ex Arnobio lib. II. D asellus, ct bos aque, usu atque assiduitate cιgente, malim docente)

Marcellinus lib. xv I. ynlianus vero absque instrumento, quoties voluit, evolarit: nocte dimidiata semper exsugens, non ὸ plumu, vesstragulis sericu ambiguo nitore fulgentibus, sed ex ra

pete, ct fora, quam vulgaris simplicitas sufarnam sierit o Durnam) appellat. Hesychius exi

δα, ib H μαλο H. Vide Suidam, & Etymologicum. Vocat autem eos Lucophron μέν- , id est, duros, immites, &feroces: nam 3πρυ- νοῦ . dicuntur fruges cum radices agunt, &: in durescunt. Vide Hesychium, & Erotianum. 63s. Αχλαινον ἀμ πείσου J Xλαῖνα, ait Hesy

cile colligere laneuna fuisse indumentum; nam hyeme lanea, aestate linea induebant. Artemi.

tione apud Theocrit uni est Idyll. xv III. ZMός ι Σοατηρ - ταν μίαν ἔχετη χλαῖναν. Vide Jul. Poll. lib. v II. cap. xv II. & lib. X. cap. XXVII. Itaque ἄχυπον βίω, puta nudam & molestam vitam. Sin vero χλῶναν pallium interpretabere, accipies de vita inculta, & ornatus omnis

experie. Nam inopes, & qui sine arte aliqua vitam tolerabant, tunicis incluti erant, divites autem palliis, quotiescunque opus esset

315쪽

uti Romini togis, quas deinde domum reversi ad cippum suspendebant. Emen vero Et unologicum in quo legitur,

Ibid. N λι- sio.J Magnopere ea in re curiosi Athenienses, vide Eliatae Philostrati. Etiam Romani, ut alias fusius dicemus, Deo volente. An et Ohinae vero paupertatis indicium habebatur. Horatius lib. I. Epist. x Ix. vel f si Acro ne in sequi inii r) xx. Vuid si quis vultu torvo Ira vi, O pede nuo, tua simulet textore Catonem, Virtutemne ransntet moresque Carras pCapella lib. vi. Herumque tamen adhaesit, arri- sitique pauperiluis, magisque illis, quos puniunudos, aut intonso erane his das, aut Ior nuco pexit pallis semitectos. Terentius Phorin.

Nihil aderat ad uinenti ad pulcrituri rem, Cupilliu p ssus, nudui pes, ipsa boπιιιι. Inde invehitur in eorum circa ciliceamenta delitias Tertullianiri de Pallio, Calceos nihil dicimus proprium toga tormentum, ini undissi mpedum tutelam, verum o falsam : enim e periat in algore ct ardore rigere nullipedem, quam in calceo uncipedem. Apud Iudaeos qui nuptias recusabant, vis Olceati ire debebant. vide Cyprianum lib. II. Miversus Judaeos. Apud aranos tamen etiam ipsi Senatores pedibus nuris incedebant, prius quam calceis nigris uterentur, ut docet vetus Interpres Juvenalis Sat. v I. 63 . Tu μἀόλαν ἡχὐo J Lego ἔκ-ω. Nam sigittariorutri Apollo praeses. Homeri Schol.

638. Α' - παιδεί - νηπας γυ et Flavius vetatius de Re militari lib. I. cap. xv I. Fan-darram autem usiin primi Balearium infularum i a. bitatores, O invenisse, ct ita perite exercuisse dicuntur , ut matres parvulos filias nuxum cibum

contingere sinerent, nisi quem ex funda destinato lapide percussent. Vide Diodorum Sic luna

lib. v I. & Strabonem lib. III. 6s3. A πιι γα- - ῶνδε,-J Sirenas plua. Easdem innuit Symniachus lib. I. Epist. x I. I. dicens, Non illius caeli aut soli illecebram reti x advenarram lotos aqua verit, O suada Orces pocura, ct triclinium simi volucrum puellarum. 6ss. Moe πιν mori rivi Arata dicitur Orcus, quia mortis Omne capax citat urna nomen, ut ait Horatius. Inde etiam inγιω- θαλαμ dixit eundem Sophocles Arnγόνου.

ss8. Δ φnι uol Habebat Ulysses delphinum clypeo incisum. Caussam resere ex Plutarcho G. Canterus. Solebant alicui uin aquilae antiquitus heroum clypeis instulpi. Inde Ari

MMENTARIUS

Philostratus senior GH, in lib. II. Καὶ Dra sun λων, . - ἡ πελrae αεται. Xenophon Expedit. Cyri lib. I. Καὶ ἡ βασίλειαν σημεῖον ἔφασαν, Mnν πια Hi mi ,--λl M. Observa apud

Petias regum insigne si isse. Nam caeteri duces & milites Solis efiigiem iii clypeis suis ge stabant. Tertullianus Apologetici cap. xv I. Alii plane bainaniae ct vera mitius Solem credit it deum nostram. Ad PHIM f serae de talumis clicet Solini non in sint eo depictam adoremus) inertistes ipsum ubique in suo clueo.

Cyclope in Polyphemum vocat, qui unicum

tantum oculum,

Argolici clypei, aut Pinea lampadu instis, habuit, quo ab Ulysse privatus sit t. vide, praeter Homeruit , & Auctorem Moralis Inter. pretationis Errorum Ulystis, Virgilium AE t-aos extremo tertio. 662. Λωψανον α νμα Sagittarum reliquias

Laestrygonas heie dicit. Si initi phtiis eleganter Virgilius aeneid. i. Trojanos relliquivi Danailan nuncupavit.

67 --φἰτν 2ρό-J Cyprii vocantris in vestes floridas, Thessali animalia maculosa, aetoli, quos secuitur heic Lycophron,

venena. Theocriti Schol. Idyll. II. μό---Mi y τα dirimi υλμα ζῶα, Κιστιοι 3 - αγγὰ ἔμα- να, Αἰ-λοὶ α φάρμα I, οῦς φηρο Κλει - χου. Honam rus pro rosis usurpavit. Vide Grammaticos. 67o. Αλλά νιν βλάcar Minu σαι re J MD, Cappadocum vox est, & herbam eam significat, quam Syri Basesa, Arabes Harmala, Graeci kwω αὐ-ν, Latini Ratam Vrestem appellant. Hanc Didynius ad Od. Aristophanis Sch liastes Π ἀτω. dc Plinius lib. xxv. cap. III. acu versus veneficia prodesse tradunt, qua de caussa etiam ait versus Circes veneficia prosit tura ab Mercurio data Ulyssi. Homericus

Ulysses in Odyssea,

Apud Ovidi uiri Mel. x Iv. Achaemenides, Pacifer huic dederat forem Cyllenis asum, j vocant Dperi, nina radice renetur, Tutin eo, nisnitisque simul cael diu, intratiae donium circes Pullulasse tractitur ex sanmine Picolai gigantis, quem Apollo Circes in salam evertere molientem e medio sustulit. 68 I. Hξει δ' ἐρεμνον εἰς ι iit 'ςνJ Veteres eos, qui diutius peregrinabantur, ad inferos descendisse dictitabant. Artemidorias lib. II.

telligendus Ulyssis hic descentus, de aeneae. qui describitiir a Virgilio aeneid. v I. Inde etiam eo lem reversos ab inseris rediisse dicebant, quod observare est apud eundem Artemidorum.

316쪽

IN LYCOPHRONIS CASSANDRAM.

temidorum, & Apuleium Miles. xi. AEgyptii ejusmodi homines designantes, phoenicena pingebant. Horiis lib. I. Και τὸν inlata I a m ξένας

sto Chius escebat Ulyssem in hoc ad inseros descensu mortuos quidem fere omnes vidisse, Proserpinam autem ipsam videre minime potuisse. Diog. Laertius lil . II. in vita Aristippi,

Callimachus quoque hymno ili λουπὰ τῆς Παλλά-δω Minervam ita loquentem facit,

Sophocles Oedipode Tyranno,

Hinc Pindarus Isthnaion. Ode v II. Τειρε αο πυκινας βουλας vocat. Muna init ejusdem rei Plato

in Menone, Cicero lib. I. de Divinatione, & Elianus Hist. Animal. lib. II. Ibid. ΠιμπιλονJ Senem vocat Tiresiam, quia septem aetates vixerit: a Quo, & cur hoc ei concessum fuerit, tradit Phlegon, lib. - Θοώμ.

tenus ille. Hyginus in Mythologico Fab. I xxv. Cum secunduim Jovem judicasset, Funa irata manu arersa eum excaecavit, at Τον is ob id fecit, ut septem aratra τινοet. Agatharchides variat

grandaevus υτ' ἐξοχlis dictus, fores aurem, O triclinI limina quidam Perdita Tiresias i. grandaru gemebat. Versus sunt apud Τcrentii Interpretem Eunuchi Act. II. M. III. Statio longarus lib. II. Tunc senior,-Iussu agit, non falsa videra Noctis imago queat, longari vatis opacos Tiresia vultis, vocentque, o vellera nota

Induitur. 683. Ανύγῶν γυναικῶν τ' ειδε ταJ Tiresias, cum in Cythaerone monte duos serpentes coeuntes victis et, & scenaellana interfecisset, in mulierem conversus est, & postea marem, atque ita pristicium sexum recuperavit. Vide Antoninum Lati. Mi vp. Apollodorum lib. III. Didy-

nnum ad Odysi . κ'. Fulgentium Mythol. lib. II. Ovidestini Met. III. Iustinum Mart. in R. p. ad inaest. Orthini. Phlegontem, & Hyginum locis citatis. Mentinit quoque Ausonius. Cenea coηperati proles Saturnia, Onsu, Ambiguoque fuit corpore Trefias. Quare vero de eo haec conamenti sint,Ydocet Lucianus in Conament. de Astrologia, Δεγαμ

veteri ritu haec dixit. Manibus en ina in es.sossa terra sacra fiebant. Festus, Antiqui Diu eru in aedificiis a urea exaltatu Dcra Diaebant, diis terrestribiti in terra, diis infernalibus in U- fossa. terra. Porphyrius lib. de Nympharuni an

βόρος, s m,it t. Euripictis Scholiastes Phoenissis,

νίοις θεοῖς. Servius Eclog. Novimus aras o diis os peris, ct instru consecram. Altaria vero in Dperorum tantum Deorum, qua ab altitudine comsar in nominata. Orpheus Argonaut.

Huc pertinent illa Apuleii Miles. I. Sic hac d votionibus sepulcralibus inserobem procuratis, &c. Ovidius Metamorph. lib. PII. Haud procul egestahrobuiu redare duabus, Sacra facit, cultro que in guttura velleris atra Omicit, o pari las perfundi: sanguine fossis. Τangit vero hoc Elysiis sacrificium etiam Apuleius in Apolog. Proteus Dciem, nec sses scrobent, nec GD fostem, nec Helena erateram, nec circe poc Ium, nec Vensu cingulu)13. Et Justinus Martyr Apolog. II. Κα ό παρ' Ομώ.

Plenissime vero Poeta Odyss. xi. Ulyssem AL

317쪽

sem ab inseris recedentem.' Faeam. in qua die in ortu nutu e solis liabstare finxeriint, remeasse, non Siciliam, ut Lycophron 69 I. Eν ῆ Πιθὸκ-J Pitthecusas cluntur candulus, semendabis obiter Hari' crationem. apud quem male A, δουλον le*itur & Atlas, duo fratres, omnium sceleriani in veritores, & capita exstitisse, unde & Cercopes dicti) qui niveitas decipere summo studio conati sunt, cumque aliquando in Jovem idem

tentassent, in simias, quae in θηυι Graecis, mutati sunt, atque insulae Pithecusarum , se nonnem dederiant. Ovid. Inarimen, Proclytenque legis, sterilique locat,olle Pitheculas, habitantum nomine dictM.

Quippe Diam Genitor fraudem, o periuria

quodam Creopurn exosus, gentisque adnissa IO, D dsrme vir M animas mutavit, ut isdem

Dissimiles homini poni, similQue videri. Alia est opinio Plinii.

698. G ῆι τ' ἄλοι J Quod Proserpina Oλμὼ vocetur, docet Hesiodi Scholiastes. oo. Πολυαγώ- λ pM J Vide Notas G.cant. Eadem de causia Pert. Sat. I. - stant Ionra subduximus Apennina. Et Virgilius aenei 1. x II. Pater Apenninus. O . A νην τ' Α H Averni graveolentia, &etvnaon nota ex Lucretio, Strabone, Aristotele, & Plinio. Dicit autem re in Mχω, propter formae rotunditatem. Aristoteles ini

A fonte risiora manat hinc in is latex Aur, quieto sinulis, hunc jurant dii, Tacente sacr/an de νebras fluvio Styga.

Apollonius lib. II.

Ovid. Metamorpli. lib. I. Pone metras, inquit, nunquam tibi causa doloris Hac erit, ct Sugivi jubet hoc audire paludes. Virgilius AEneid. I x. Dixreat, idque ratum Si digili per flumina Fratris, Per pice torrentes areaque vor ne ripas Annuit, or totum nutu tremscit Olympum.

Et x II.

Ahura equi in plat. bile fontis, Una superstitia Dperis qua reddita cunctu. Apuleius Miles. v I. Diis etiam, ipsique Diso nudabiles aquas svi fando coimperisti

quodque vos doreatis per n umina Deorum, Deos per Si vis musa te solere ' Servilis AEneid. x.

facturram, petit iste, ut qua currus agitaret. Fabulantur autem Poetae Iovem pugnaturum cum Titanibus, aureis calicibus ex aqua ejusl aliquid hausisse, atque hoc beneficium reposuisse, ut per eam tili omnes jurarent. Hesiodus loco et rato tradit, eam eum filiis sitis ei opem in hoc praelio tulisse, eaque de causias a factum, ut per eam Dii jurent. Si quis pol jerasset, magno supplicio assiciebatur, quod describitur his verbis ab Hesiodo,

Et quae sequuntur. Servius ad .Eneid. v I. F.rtur namque ab Orpheo, quod Dis pereantes per St giarn paludem, novem nil ibiti annorum puniuntur in Tartaro. Hoc intelligit Minutius Octavio. Ideo apud esti et ιam ipse rex Iupiter per te rentes ripa , ct atrarn voraginem iurat religiose: destinatam enim Abi cum suis cultoribus poenam procius perhorrescit '. nec tormentis aut tradat

ullus, aut terminus.

III. Κ-- πιννου --ρψαςJ Mos veteribus, cum militia se abdicarent, arma sua in deorum templis suspendere, addita inseriptione. Aristophanis Interpres ad Equites, Lais A etia

pertius lib. II. Eleg. xxv. Et vetus in templo inica parvia vocat.

Nemesianus Eclo I. Nunc a sani caput, ct Veneres tepuere sub annu, Jam mea ruricola depredet Vula Fauno. Vi lius aeneid. lib. I. rori non en desiit, antique fixit

Et lib. III. caro opes n, muni restamen AEano, Postibus a versa figo, o rem carnune Dis: Eneas haec de Danais victoribus arma. Ovidius Metamorph. lib. xv. ηενι clypeum, lava restamina nostra, Nuper Abanteis templo δε nonu in Arra. Horatius lib. I. Epist. I. - VHanius, armis Hercula G postem fixis, latet abditus agro. ZIZ. Τὸν νωμή, οὐ ἀρσιι J Neapolim intelligit, quae & Graeea ulti, teste Tacito Annal. lib. v. quam prius Parthenopen, ob inventum ibi Parrhenopes sepulcrum, Cumani conditores dixeriant: hujus incolae Parthenopae solennia saetificia peragebant. ZI'. oz ἀ- δεμ nitetist AEdis Parthenopaedicatae meminit etiam Dionysius in sua ni ει -

Possit etiam simulacrum exponi. Suidas, Ni

318쪽

IN.LYCOPHRONIS CASSANDRA M.

Σειρηνο αγαλμα. inde apud Stephanum scribo,

Ad Ligeant quod attinet, de ea emendabis Solinum obiter cap. v III. Inse la Ligea appellata ab necta ibi corpore Sirenis ita nomimate. Nam male antea absecto scribebatur. 3o. Βαι υρωσJ Fluvios Cornigeros, & bicornes passim Poetae nominam, ob ubertaten , &

que, quas vicinis regionibus subministrant; qua forma Acheloum, atque alios fluvios fingere solent Romani, april quos etiam fuit usitatissim utri cornu, omnium fructuum copia,& ubertate conspicuirin, ari: ungere. AElianus

sam varie tradunt. Festus, Tauroruin specie si-niularea fluminum, id est, cuni corninus; quod sunt atrocia, ut tauri. Acron ad Horat. lib. I v. Od. XIV. Omnium furnosorum fluminum vastus cum coralibus Inguntur, propter impram, o mugitus aquarum. ΤΣetetes ad Hesiodi A A in

38. Binriti δ' ἐν ἀσκῶ J Ferunt Ulyssem e rabundum ad Rotidem insulam appulisse, atque ab AEolo accepisse excoriati bovis pel-

Iem, in qua omnes, praeter Favonium, Venti inclusi eranx, quorum adminiculo, exactis novem diebus, tam prope patriam advectus fuit, ut eam in conspeciu haberet, ignesque vicinos conspiceret. Vide Homerum Od. κ'. Auctoxeni moralis Interpret tionis Errorum Ulyiasis, & Hygini Odysseam. Huc allusisse vid tut Ovidius de Ponto lib. I. Eleg. IV. Non dubia est Ithaci prudentia, sed tramen optat, Fumum de patriis pos videre foco.

Et us labore & vigiliis, ut qui continuis novenaviebus as nostibus solus navis gubernaculuin

direxisset, cuin obdorinivisset, socii aurum, adigentumve quodpiam in illo ut re conclusiunarbitrantes, eum solverunt, quo facto, venti simul omnes eruperunt, eosque in mare deiecerunt. Ulysses autem animi dubius, etiam si met in mare praecipitare volens, mutata tandem sententia, ad Holum remeavit. Vide Ovidium Metamorph. lib. xiv. Tangit Apuleius

in Apolon olim VI xis socii trisurum reperisse

vocat Ulysium, quod e naufragio sospes evaserit, solet enim ista avis mergere se in mari ,& non suffocari. II . - οικος Θρακία Α, ειδε νος J Anthed nis civem dicit Glaucum, Polybi F. qui, stata secto, cujus attactu pisdes, quos ceperat, in mare redivivos resiliisse conspexerat, iamare se praecipitavit, vel, ut alii volunt, in balaenam mutatus est. Philostratus senior Eἰκο-

lego ἐπιθαλα δηι in γόσα , κίμίου 1 -οδραμοντος το , εἰς τα τέ-ἀπ έψαι ἔθη. Videndi Athe naeus, & Strabo. Nonnus Dionys. xxxv. immortalitatem assumpsisse canit. Eum sequitur Ovidius Metamorpn. x III. extremo, qui rem omnem eleranter describit. Vide etiam Ap stolii Paroenaias. Ως m κως χλά-J Eleganter emendat V.Cl. Jos Scaliger mύκης ino Gr, id est, λαμπας, ut in agone lana pastu cho lampas traditur soquenti, sic ventus vento succedens, insultans

spiritu, agitabit Ulyssem, tanquam suber in

mari.

s . Muis VHJ Ovidius Eleg. vI. lib. III. de Ponto, Nec quia Neptunsu narran luerarat Uufiis, Ducoti OF nanti ferre negavit opem. vide Homeri Odyss. . . Hyginus in Facta rate, Calypso omnibiti ornatum eum dimisit, eamque rat im Neptunus fluctibus disserit, quod Cyclopem, filium ovi, lumine privaverat: ibi

cum sumbiu Iactaretur, LeucothoE, quans nos m-trem Matutam dicimus, qua in inara exigit avum,

balli eum ei derit, quo sibi pectio Iuum vincirer, ne pessum ab iret, quod cum fecisset, enatavit. Quod de nave ab Ulysm consedia ait Lycophron, id certum ex Poetae Odyssea, & fi liano var. Hist.

8 I. Λίγοισr τεπανθεῖσα J Olim, cannabi usu necdum cognito, funes e vimine contexeban r. Inde est apud Calphurnium Eclog. III. β dura times etiam nunc verbera, Fb i. Tradimia ecce mania, licet illa viniine torto Scilicet O lenta post urgum vite dementur

Homerus, . Aδε μύωπι λύγοισι,

Theocritus Idyli. I.

319쪽

ra 1. ME URSII COMMENTARIUS

TZetetes, Προτ ρον so λυγω ἡνο ς ἐπώρυυ, ωο ευἱή- crinis sun et in. Hinc capio Festi locum, Viere, alligare, unde vimina. 96. Ελλοπος-J Pastinacam inaranam

intellige, cuius aculeo in ana eum sagittae suae praefixerat Telegonus) saucius Ulystes exspi

λu ranν. Nicander in Theriacis, ubi de pastina cis his agit,

Meminit & Aristoplianis Scholiastes Πλέτω. Lucianus tamen I ρογοπο A , podagra mortuum tradit, his verbis,

ait Nicandri Scholiastes. Hesychius,

Et Nicander loco cuato, refert putredinem icta ejus aculeo concipere. 799. Nεκρὸν ta υταν α ψει λεῖςJ Observa etiam heic veterem morem. Solebant namque coronae ex omnigenis floribus contextae mortuo imponi. Euripidis Schol. Phoenissis , filiis σι

dinem manasse a Thessalis, qui primi Achillis

trumulum eo modo coronariint: dicebant ii rautem coronae eae ἔρωπις. Erymologici Auctor,

me, ερον, F sis. ὁ ερμνισι ος ἐκ τῆς γῆς. Non semper tamen eae coronae e floribus, vertim &ex oliva. Inde nimirum intelligendus Arismi torus lib. I v. cap. LIX. Gὼ - ῶπιν ἐλπιας - καρ iri. Et Chion in Epistola ad Platonem, Σαμαίνει γάρ μοι κι ab οἰ- σμοία, ψ πασα ὰ λῖι

Neque vero in sola Graecia iste mos, imino in omni Italia ovillius Trist. lib. III. Eleg. III. Tu lainen extincta feralia munera seniper, Deque tu ι, lac viis humida serta dato. Tangitur a Varrone lib. v I. de L.. L. Cmn ad sepulcruni serunt frondes atque flores, addunt nunc etiain lanam. Hinc Persi nebulam discutio,

nunc non e manil tu illu, Nunc non e iuviuio, fortunata que farissa Nascentur violae.

Properiti quoque lib. I. Eleg. X v II. Illa nieo caros donasu funere crines, Molliter ct tenera poneret Q.ι Ios . Minutius Felix Octavio, RUervatis unguenta funerat m, eoronas etiani sepulcris denegatis, pallidi, rrepidi, misericordia digni, o c. Huc pertinet istud in vetere Epitaphio,

8Oψ. Και TημοειωνJ Tentenus hic Herculis ad quem genus reserebat Alexander Magnus Jabnepos fuit. Nam ex Hercule Hullus, i Cleocleus, a quo Aristomachus, a quo Temenus. Vide quae de Macedoniae regum ortu cae Philippi Melancthonis Chronico refert Nico. laus dat lotus ad Demosthenis Olunth. I. ubi

Alexandrum ab Hercule xv I II. facit, contra Velleii mentem, qui lib. I. xxx III. censet. 816. Eρ άτ ηανΘωαJ Asinis ad aratrum etiam

usi Veteres. Arnobius lib. II. Et instus , ct bos aeque susu, atque assiduitate cogente) risit

arare, ac molere. At lue hoc erat pauperiorum.

Apuleius inde in Apolog. Attavren parce pomea, , tiliane, paupertatem cuipiam ob Iectare, qui nuper usque agellum Zari arensem, quem tibi uni. com pater tum retitsurat, solus uno asella ad tramnsi νκm imbrem traduo exurabas. Eleganter vero ἐργατης vicitur asinus aratro junctus, nam etiam de agri cultura clicuntur. Vide Hesychium. Sic Callimachus Hymno tertio,

Et postea,

Hesiodus,

Virgili ius Labores dixit, Steraiit agros, sternit sata laeta, bout ue labam. Ovidius opus,

Fortia rastroruna ι orpora frangat opus. Tibullus lib. I. Elcg. IX. Et dar uva terra ruficiis urget opuI. Et lib. II. Eleg. I.

320쪽

IN LYCOPHRON

I Ine etiam Bion idyllio sexto, χῶμα λοιγον vocat, quod hyems εργα, id est, agriculturam minus apta. Ulyssem v ero in s. niam simulasse inclicat etiam Corippus lib. III. que ferunt veterra maristo robore viter, Vuvi mani bin propriu Ithacus planta ν is My xes, inre sub Ibalia Dertia lumina servans, Nondum Tro1 ι vitans distrimina iussi. A. f. Inachia L. limina s8aa. I. iis αἴγαν Helenam jussu Junonis in coelum abreptam narciri Euripides ini, & ex eo Theodoretus Θερα-τ.

829. The μον - ςJ Innuit Poeta incestum Myrrhae cum Cinyra patre concubitum. Myrrha enim, ubi cum patre concubuisset, ac cognitam ille stricto glamo persemueretur, in arborem sal nominis est mutata. Theocriti Seholiastes Idyllio α'. Plutarchus Πα λά--ι, Antoninus Liberalis lib. Mε--:φ. Hyginus I v III. Plinius lib. x II. cap. xv. Ovidius Metamorphosed n lib. x. 833. Κ τ ι λευκῆ φ mτ'εκτυε-Adonis,sorma eximia puer, ob quam, eum a Venere impetritio a araretur, ab apro a Musis odio V necis immisso interemptus est. Bion Idyn.

A Marte rivali in aprum mutato factum id alii volunt. Vide Nonnum Dionys lib. x LI.

pertinet Theocriti Id ullium notissimum, Bionis primum. Apollinio rus lib. III. Dianaeculio occisum narrat.

dromedae sabulan Perseo liberatae. Eani habes apud Nonnuna Dionys. xxxi. Ovidium Metamorph. v. Apollodorum lib. II. Nicandrum iti Theriacis, & Hesiodum si tameti ejus quo dubitat Dionysius Longinus

lib. - ΥΦυς. 838. Tον λ ζυ ηαπονει- ωJ Persei natales satis vulyati. Horatius, Inclusam DanaEn,& quae sequuntur, locus notus. Terentius Eunucho Act. III. Sc. V. - - virgo in conclavi sedes Sustectam tabulain quandam pictam, tibi inerat

pictura hac. yον Ωuo pacto Danaes imisisse aiunt quondam ingremium tribrem aureum.

839. AK-ἱοῖ to J Simili modo pennipes G-tullo, idque ob Mercurii talaria, quibus usus.

Lucanus lib. v III.

Quo postquam partu Danao, o divite nin boortum, Parrhasia vexerunt Persea penna. Idem est Volucripes, quod epitheton Mercurio

tribuit Ausonius in Epist. ad Paulinum,

s CASSANDRAM.

r huc salutem praepes O volucr . 8 o. Πεφη ται A τῆ θεει ργ ξυρύJ Persitusone Palladis Medusae caput amputavit, Or-hneus in Hymnis a Pallade id, non a Perseo,

factium canit

s ψ. Ανθα εξ ακρου αδαὶ λ αλματώ-ςJ Prove bialis lini uendi serma. Lycophron unam ejus partem posuit, altera omissi. Theocritus Idyl

Petronius, Hoc ergo remmo murmus colores a capillis ubique ad ungues. D. Ambrosiius Ossic. lib. I. cap. XII. Perfusum ulceribus, inhorrentem vibicibus, exaratum vulneribus a capite usque ad

pedes videbant. Similia compluria obsidit vavit in Spici legio Petroniano optimus domisimus. que Janus Dousa F. magno Rei p. nostrae literariae damno vitae nuperrime ereptus, Eheu i invidet omnibus Mors atra, nec mi parcere cuipiam, Non nemini, ut suadet lubido,oine caput stellans decorum. 8 . Em -- δε mie isti or invenerit Menelaus, narrat Servius Eneid. XI. Jupiter Mehelai fata nuseratus en propto Helena Iugale censortium, o per δε- versa errare malait, quam Plisti interire: hic errans ad A istum ι re pervenit, ubι

Prorem, dein marinvi, regnarerat, cui rapta at quando a Paride Helena duitur coimnendata. Unde quidam dicunt, quod ad eam quarendam Menelais

quae sequuntur. Nicandri Scholiastes Θ, Gu cum Helena in aegyptum ab Menelao ven

vii verbis notabis Helenam a Theseo apud

Proteum depositam dici, quum pag. v II. &x. &alii, 1 Proteo ereptam Paridi narrent. Ut etiam hoc addam, ab Menelai in adventu nomen accepit Mis A irae νόμου . Mart. Capella lib. vi. ut alios

Geographos omittani) ubi

mo, Surinna autem uus pars contra na θειλο- pia oppidorum multas prafecturas habet, quas M. mos vocant, inter quaι Menala, item Ala, tum Alexandria regionem. Emendo, inter quas Menelaitem Alexandria r. orta menda ex re luplicatione quatuor posteriorum syllabarum. 8 9. ω ymu αλιμὼβ οσJ Phocas puta, quibus Menelaus in littore tunde heic ρο- μειγνάδες ε nuncupantur & tres ejus sesii phocarum pellibus, quas ab Eclothea acceperant, cooperti dormiebant, ut ex Proteo caussam cognoscerent, ob quam tam diu retin tentur. Fabula tota est apud Homerum Od. Iv.

SEARCH

MENU NAVIGATION