Alexandra, cum Graecis Isaacii Tzetzis commentariis

391쪽

s IN LYGOPHRONIS CASSANDRAM

6as. Aμπροί m νίλιπον stio J Aμ --lignuin silua, quod junientoriim cervicibus ina ponitur: vel heleium, seu funis tentus, ad quein jugatis bobus, onera curribus imp sita trahuntair, ut tradunt Etymologici Auctor, Suido, & Hesychius. Eustathius hunc Lycophronis locum prae oculis habuit, Conimentario in Iliad. ζ'. p. 76. A .nα δε - τεμα,

α , ubi de his insulis loquitur, Amra iνδε

rum findarum unam a collo pendere, altera accinctos fuisse, tertiana m nu tenuisse. 637. Ων H τ κου - &c. J Hujus historiae etsi plum in currant testimonia, unum tamen ap-gnam, idciue ex Lucii Flori lib. III. cap. vIII. Uus quisque fundus pratiatur , certos retur ιctas, coem bo sola genti arma snt, id unam ab i1famia studiuim cibum puer a matremu accipit, nisi quern ipsa monstrante percilii. Hinc funda Balearisa apud omnes sere Scriptores nota. Ovidius Metam. II. v. 727. Non sicin exar', quam cum B arica plumbum Funda jacue volat Hrud, ct incandesiit eundo, . Ea quos non habuit, sub nubibiu invenit ignes. Mo. ωςΘJ Ad hunc locum respexit Etymolo ei nuctor, Mor, ο μ

Boeotiae urbs, Tenamicta antiquus Boeotiae populus erant, teste Stephano, qui versum hunc Discitavit: Am. inquit) απως λασία Oμημ,

Postra Chaeronea dicti, ab ejus instauratore Chaerone, Apollinis filio. , Tenimicibus porro Steplianus, Nisiξ, νῶτυ ρωαν ἐν

urbes, heic enumeravit Poeta, ait Boem 'tos pertinebant, & 1 Geographis memora tur. In Tinra Apollo oraculum habuit, ibique a nonnullis natus credebatur, tradente Stephano, unde Tegyans . dictio est. Onchestiis, teste Pausania, nomen habuit ab Om. chesto, filio Neptuni, cui Deo sicra fuit; sita autem erat non procul a lacu Copaide, & in Strabonis tempore, ut ipse tradit, sedes suit concilii Anaphictyonici. Thermodon, quem hoc in loco vult Poeta, non erat celebre illud Amazonum flumen, sed tota ens quidam in Boeotia, docente Pausania in Boeoticis. 6 8. Σύ:m υ- Αιc-ώς πλά, ας J Ulysses primum crravit in mari Libyco, ubi guae sunt syrtes periculosissimae; quarum unam, quae Carthagini propinquior erat, mi VIn voca bant, re haec CCC. M. passuum ambitum habuit; alteram, quae in Cyrenaicam ver bat, habuitque circuitum DCXXXV. M. passuum,

6 9. Παρχῶ T. σπι/κH Mare Tyrrhenum, vel Tuscum, alluit Tyrrheniam, seu Tusciam, quae meridionalis est Italiae pari, unde etiam Inferiun dici solebat. 6so. Mibem OG Le. scyllae, cujus sibuti vel innperitissimis nota. Simili porro ratione Chiaronem Centaurum Ovidius dixit simiserum, Metam. II. v. 633. Sentifer intere divina sispis alanino

I reus erat.

ter Aristophanes conjunctionem omitii, Mn. Act. I. Scen. II. M

Ubi vetus , holiastes, Λειαμ ας is γώαι--ν. Porro de his fibulis nihil aicani, ne ea videar inculcare, quae vcl pu is nota sunt. 631. Καὶ φασγαλ όγημα, νερτέρως m.J H laliter apud Homerum, initio Od. c. & apii I

a Vietilium

392쪽

COMMENTARIUM,

Virgilium aeneas strin=nt, Mi suganda spectia: in daemonas enim, spiritusque ferrianani nam habere vini, eisque in ntem tinuserini incutere credebant Poetae vetem. 636. Πιμ δων οπιι An , ἀμυδρῶ ita ras προσ-

-- pars tollere vocem Exiguor.

Et Georgic. IV. ra. Umbra dant tenues, simulacritque dare ca-

rouum.

Item Seneca, Oedip. sp . conrocat Ditis feri Ex tune vulgus: illsis Maleos Irilitant

683. Γιγαία. νήοι J Nihil heie reseram de variis locis, quos Typhoni, caeterii xie gigantibus impositos ergliderunt Antiqui; ad raesens institutum suscit, iri scias Pithecurii Tyrrlieni maris suisse insulam, solo concavo & sulphureo, qualis est totus ille tractus, ignis etiam erupitionibus ollim saepe infesta; quo fictum, ut Typhoeo injecta diceretur; omnes eniim loci, quibus subiecti Gigantes finguntur, igneis erruptionibus infestati fuisti:

Videlitur. sp . δ' ἀμειψας - κο mans Bajas

vult, Ompaniae urbesia, calidis, loci. que anaonitate celebron. Unde Horatius in Epist. Nallia in orbe ruis B is Walacet amatris. Nonaen habuit a Bajo, Hlyssis nauclero, teste Silio Italico lib. XII. v. II . Primores avara Gipua, dura ille tinnies Unde ferant nomen Baja, comitemque dias Dulictia puppis flagra Da nomina nis rat. Meminerunt & alii plures. Strabo lib. v. in Italiae descriptione, Lis 3 pMM ἐn- - 79 λέ-

6ys. Κiμμ ρανὶ cimnierios aiunt circa GDporum Cimmerium occasuiri versus habitasse, quam ob causam nonnullis videtur Homerum apud Inseros eos collocasse ; ut ait Strabo, Geogr. lib. III. Κα se s Κιμμqiις i ς υ βω

ραν, λμαν Areis otis Ii . Sed non est de hi, Cimmerita interpretandus Poeta; nam loca, quae hele describit, omnia sunt in Italia; Cimmeriosilue eam regioneni habitasse, non longe ab Averno lacu, testem habemus Strabonem lib. V. ubi de Averno sermonem habet, xiarim χωρIον Πλουτῶib π ciri μ&νη, ab τὲς Κι misebmῖ, λεὶ in. Eustathius totiun hujus rei rationem initio Odyss. c. Eiri A, ῶ r.

iclem arguit , nam Lucrinus sinus exten liturusque ad Baias, ut ipse traclit. 698. Ocimo τ' M J Cur obtinio vocetiit Proserpina, vide v. II 6. Proserpinae porro liacum dicit, quo circumlatiis stat Averrius,

ae quo paullo post. Ibid. x se . J Notiam est Coren nomen pro uni suisse Proserpinae; quod M'. iEu filia,

veni siet et senatu plerumque tribuitur Prpi Erpinae hoc nomen, cum utrius ue D simul hi mentio. SuidM, & Phavorinus, κόρη, . Περα - Δηὼ Λ, ; Δωμ ret. 69p. Πυρο εγει τε hi j Acherusiae vicinum putabant Pyriphlegethontem. Strabo, Tis Milbe Ma -- ἐκ P in Hiύο τ inη-mis ψ Αχε eo M. Et caeteros locos, quorum Mic fit mentio, sibi vetulicant Cumaei, corianaque finit inii, ut testatur Strabo lib. i. Erti ne ἔσω

O . AI τ' Aορμον αμφι--Lἰ Ita vocat Avernum, quod Draecisis rectissi nilaue collibus, & silvis censistimis, olim fere inaccessis, & undique, praeterquam in aditu, imminentibus, in orbem cing batur, teste Stra

dena modo descripst hunc lacum Aristoteles;

pora excisa ab Agrippa, totaque ista regio lificiis occupata suit; Nucis sinquit) ἡ μῆ-

Porro ut Poeta noster paludem hanc vixit D.

393쪽

-ωrta syra, ira Ovidius dixit aquas E silva coronatas, e. Q uuacinctas, esse, Metam. lib. V. Fab. V se Sura coromit aquas. Gigens iam onme, I ue Frontiliae, tu velo, Phαι eos sui να ignes. os. Κωκυ-J Hoc nomen inclitum sitisse Lucrico lacui, testatiu Silius Italicus. HG-culo etiam itineris, & caeterorum, de quibus heic loquitur Poeta, locorum meminit,

lib. x II. v. o

Priniores adiura Capua, docet iste Unde Dran nonun B a, com: itenique de Dulichia puppis flararo sua nomina mon at. s hic Irucrino mansisse vocabula quondana Coini nurnorat, medioque ingurire ponis Doculeum conrimendat uo, qua distum aequor Amphi oniades armenti vector Iberi. iiDe olim populis dictuni Suga, nomine vesMaena inter celebreυ nutu mitia monstrat Avernum, Tum tristi murore . atque uimbris nigratui horrens,

Et formidariu volucri, Iesbais vomebat S se virus caelo, Sygiaque per Rellinone sura, sevum retinebat honorant Hinc vulnapata, sania est Acheromu ad ui id Pandere ι ter, Gaecώsagnante vor ne faucra

Laxat.

Paullo post, Iuxta caligante situ, longumque per arum Disernis pressas rubulis, pallente sub ungra

Omnerias jacuisse domos. . Pergit deinde vicina loca pluribus describere, , ut & aliorum testimonia, rem congeri possunt satis multa, brevitatis studio praetereunda duxi. IIo. Δαει ne J vel arum victa est ab Atheniensibus Prosei pina, quod ejus mysterila celebrarint gestantes lampadas, quas δῆαι

vocabant. Phavorinus, Δάειρα, η rivos sim ins

men habuit 1 Phalero, similo tyranno P in us que conditore. Phavorinus, ia ρο , ἀ-no

Parthenope dicta. Dionysius Perieg. v-3 SI

Virgilius Georg. lib. Iv v. sis3. Illo Inisii uin nete ten ore dulcis

Pantinopen, o ab hac Cumae templa Sib D.

Et apud Statium in Silvis saepe memoratur. Nomen porro hoc sumtum erat a Parth nope, Sirenum una, in hoc littus projecta fuit, ut ait Poeta. Stephanus,

nius lib. li I. cap. v. Neapolis, ta alcidei am ct ipsa, Parthienve a tumula Sumiis appellata. lam

De aliis honoribus huic Sireni a Neapolitanopo ulo datis agana paullo post. Porro haruurbs postea Nari hic dicta cst, tempore Augusti Caesaris, ut putavit Solinus, caP. v III. Paulunope, a Par thiives Suenis sepulcro, quam Augustiis postea Neapolin O vialuit. Hujus autem error est manifestissimus, cum Poeta no ster, qui tot secula ante Augustum vixit, Mi pollin vocaverit hanc urbem, ut paullo infra patebit. Probabilius igitur Strabo hoc ei nimen inclitum putat, cum ex variarum Gntium confluxu aucta, & amplificata fuit, lib. v. binis

I 8. ανισJ Hoc in loco Scholi stes SYphani verba habet sere omnia. Γλάαις inquit

καὶ ἁ ν' αἰ-- lege ἰ μ , nam in casa recto sunt piscariae, teste Hesychio) Γλάδες, .

394쪽

COMMENTARIUS.

num, nisi potius Stephanum ex Hesychio emendandum Putes. 22. λιχ -J i. e. Neptuni, qui, ut Tyronem in concubitum Enipei, fluvii Peloponnesiaci, vel Thessalici, formam assum-

Eandem sabulam narrat Apollodoriis cap. IX.

onini, αἰτῆ. Huc allusit Propera his, Non sic onio Salmonida mixtus Eni o Tauar ius faciti pror aviore Deus. γ23. Adad.ροα mi, τρί ἐχαύομα Iliumri, &c. J Ut supra ita hoc metis insulam significat: insulam porro intelligit Leucosiana, quae in mari Tyrrlieno sita est, contra Paestanuna sinum, & Lucaniae adjacet, noua que habuit a Leucosia Sirene, quam in hoc littus ejectam serunt, quod Neptuno sacriana erat, ut innuit Poeta, & ab eo nomen habuit; Strabo initio stati. Με - 1-μ ια P Σι-

hi ν εἰσ δ ευ- Eandein nominis rationem dedit Plinius lib. III. cap. v II. Contra P anum sinuns Leae fa , vel Laeucasia, s , a Sirene ibi sepulta nominata. Alii tamen i Leucosia. AEneae consobrina, deducunt; quos inter est linus cap.vIII. sententia es inter Auctores, a gubernatore irra, Palinarum appellatani. is tubicine Misenum. consobrina nivosiani infulam. Iteiri Festus, Ira a finali in Iluc a) insula dicta acansobrina aura itidem sepulta. c. os confirmat suo testimonio Dionysiius I carmineus Antiq. Romam. lib. I. Eπιῖα-ῆτοι-

imen fluvius est insulae Leucosiae; & Phavorinus irrena init Lari, italiae fluvii. Fortasse Inris hcie pro Silara est accipietulus; Silaris enim est fluviiis, qui Picentinos Lucanis dividit; unde nil mirunt, si Leitcosiae vicinani appella mi Poeta noster; nani, ut prius dictum, Leucosia Dicaniae vilha aer. Heie adjiceri: poteris Eustathri vetitii in Dionysii lIt i an . M - τά τ

Fallitur porro hoc in loco Stephanus, non enirn insulana Terinain Lycoptiron ullam intellexit, sed Italiae urbem hirius nominis, cu-us, ut & Ocinari fluvii vicini, alio etiam

Urbs igitur Terina hele est intelligenda. Hue

EO A' αλιι, . Πρπιλειδες ο Tu MM. Solinus insulae Ligiae irreminit, quam dicit a Ligia Sibrene nomen habuisse; cap. v III. Insula appellata ab ejecto ibi corpore Sirou ira nos M. Hoe vcro nullo Auctore victum arbitror. 73 3. r. vi ο σJ Variae recidi possunt rationes veteris moris, quo fluvii taurorum sacrificiis delectari, & taurinis cornibus pingi solebant, unde &-passini appellantur. Ovidius Metam. XI v. Fab. xv. de Numicio fluvio, orniger esciuitur Veneris urandata. viivilius, orni re reidimu rim regnator aquarum. Euripides etia in Oceanum appellavit et ξό-- ω, quod is esset ab Homero, de veteribus ingens fluvius habitus, Oreste V. Isto.

Ad quod Scholiastes vetus, Κἀπ-λύ-

-ρυ. Vel quia flexuosos dividuntur in alveos, qui vocantur cornua, sicut apud Eustathium Iliad. ν'. p. 883. Κέρατα ται - cxp. υμ min. Alii alias causis aut ant, quas conyssit Meumus in silo Coninaent. Mihi imaxime probabilis videtur ea ssententia, quae a violentOd cursia, & in ii sonitu ita dictos tradis res enim, aut homines violenti, & impetuosi tauris assimilari solent: adde, quod nuvii, qui bus haec nomina tribuunt Poetae, plerumque sint rapidi, & violentes; ut hele ae Ociuaro patet, quem. ob fluxionis vehementiam. α X voeavit

395쪽

is3 IN LYCOPHRON

vocavit Poeta. Ide -Eridano constat apud Virgilium, Georg. Iv. v. 37o. Et gemim auratus taurilis cornua voltu Eridanus, quo non alius per pinguia emita In mare purpureum violoitio inquit Minu. Horatim etiam Aufidii in tauri foranon appellat,av. Od. XI v. 2F. Sic tauriformis volvitur Aufidus. Quem alibi sonantem, violeretem, & aer nvocat.

32. Ποίτη b &e. J Notum est ex Strabone, ludos gymnicos in honorem Parthenopes 1 Neopolitanis, oraculo jubente, celebratos esse, Geograph. lib. V. Niά νολιι ἐκλήθη διὰ τουτο, ὀπου

trio more factum est; irant institutum erant Atheniense, & in honorem Vulcani priirium inventae, quod is esset ignis I raeses ; titer apud Suidam , δε- iam δει νε-

Alii in Promethei memoriam institutas ref runt, is primus surreptum a Vulcano i ena mortalibus praebuisset, secundum illud in Promolaeo, ubi quidam de Prometheo se loquitur,

Minervae etiam peragi solebat hoc certamen. Aristophanis Scholiastes ad Ο - Λαμ--

stat ex Herod. lib. v I. Qui certabant, pectibus currebant in caeteris, in Panathenaeis solum equitabant; quod quidςna contra vetus institutum erat, ut resere Plato, de Repub. lib. I.

minis erat, ut lampadem alii aliis tradentes, qui ardentem ad metam perferre posset, is victor esset; quod si nemo id faceret, victoria iri licitia relinquebatur: Pausanias in Atticis, is A, trab Am ΠΟΡΣωι βωμοι, di ουσιν

cum eo actum est, cui primae currendi paries obii runt, vices sortiendo, aut silmili modo, cuilibet datas esse cerauim est. Interpres vetus Persu Satir. v I. Apud Athenas, cum juvenes Iudas cursu cemrabant, qui victor int, primui I cem tollebat, drinde sequenti tradebat, secunda, tertio; similiter omnes Anee currentium numerus impleretur. Hinc ducta metapliora Pro vectio originem dedit, Cursu tra Dre;

IS CASSANDRAM

quo significamus aliquem, quae sua erant, lac cessori possidenda dare. Lucretius lib. II. Inque brari statio mutantiir sula animantum, Et ouasi cusres vitai lampada tradant. Et Persius Sat. v I. v. cI. prior es, cur me in decursu poscas 37 s. Αναψάχη π α τα δαλον σώ-l λυνυμ- λον legit Etymologici Auctor, simulque totum hunc locum cxplicavit; A πη παλον σκάψο, inquit) Akκός- Ai, o. s

7 . -J Haec vox varia habet smificata.

Hoe in loco pro navi ponitur, ut apirii Ascli1 luna in Persis,

Ubi Scholiastes tra lit vocem esse Perscam,& ab urbe quadam Persae victam, diac sinquit )-v-ο ι .me, Dic in πιλις Περσι te , ic πυ αι seu G Re. Alii tradunt Ionuna esta pro priana; Phavorinus, m ι, - ναοῦ. λέγοιαν εἴ l M. Herodotus autem trailit AEgyptiacum esse navigii fluvialis genus, ex spina factum, in Euterpe cap. II. quod totum caput nihil aliud continet, praeter harum navium descriptionem. Huic cons)ntit Aschylus in iviri v. 8ψa. ubi praeco Danai filiabus, quas AEgyptia navis Argos vexerat, aIt, Σὴλ st.2' ἰώ ἀ-

Et ejusdem Tragoediae v. sso. λιγυραν ο .χHuc etiam facit Propertii illud, quod de Cleo. Patra, regina, dicitur, Barides o contis rora taburna sequi.

duplicata prece invocant, apitit aeschylum in Thebis,

λιαν

396쪽

COMMENTARIUS.

cantur in simili sermula,

Ubi iterum scholiastes, Πάλιν At ειπε γα ἐα - 1 ψαὼ σαυ- χη, O se mau is xx his . Hujus generis exempla ubi liin o curriant apud AEschyluni, & Euripidem, cui iniri sunt in affectibus movendis artifico; rednec comicoriam iussis ingrata sunt, Aristo-pli es. Avibus,

γω. Μί--J Eustatbius Ilia l. α. MIM. Ποανών, Λυ- ωι, διὰ τί- του ἀνην Potest eclain Melanthus appellari a Melantho, Protei filia, ex Amycum genuit. Ibid. si τὸν et J Notum est, Neptuno adscriptina sutile equorum curami & inventi nem; unde in οὐ iuri & pluribus in locis lictum, & sub eo nomine cultuna, & templis, aris ciue honor uni legi natis apud Pausaniam, alioulue. Un una tantum Paulaniae locum adducam, in quo. nonainis rationem reddit, in

. Πολλὰ πω. - Ad Pe open quod attinet, Mantinensium erat sermo, ipsam, absente procos ultro ad se vocasse, & hane ob causim ab Ulysse reduce repudiatam prinu, Spartana se recepisse, deinde Mantineam, ubi vitam finiit. Auctor est Pausanias in Arcadicis, Almia

p/.-- 7-J Notum est apud N turalis Historiae Seriptores, quaedam anim lia juventutem renovare, pellem antiquam &rugossim deponendo. Auctor est Aristoteles

nihil mirum, si pellis arida pri3 sicca & G- sangui, sanaque in tumulum aeponenda sene sumatur. Hesychius, τυ. a A G οφ --τι ἐῶ vi. Rem l . tam latius tractavit, & hune Lycophronis locum ex Prosesio explicavit Atymologici Au

p . Corvum, Ulyssem senio eo Dctum vocat; nam ista avis clicitur quinque, vel etiam noveam simula vivere, ut ait Plini lib. VII. Gip. Lxv III. Aristoph. In Avibus,Gκ ιιθα οπ πιν - α λακιμο υμβαUbi Scholiastes vetiis, Κα ς ψ τ.ra τὸ Ha Lδε ιν παίζει, - la a nar λαπι ζα κορών. Unde corvus apud Poetas lon vitatis exeni plum est.. Juvenalis Sat. X. V . Rex Diuo, mgna si qui tuam credu Homori Exemplum visa fuit a cremo secunda. 'Et Horatius lib. I v. l. xIi I. as.

--.ser rara parem.

397쪽

goo. Ραμ:NM εAγιῆ Dicit danterus Tiresiam apud Homeriani, cum Ulyssi sua, &mortis locum iraedicit, non velle Lim, , alit u μαν Eustat nil, scit renones, quas hoc in loco describit Lycophron. regio. nes eaedem prorsus videntur cum illis, initiovit Eustat blas; nam Bunimi sunt Tr pyae vicini, teste Stephano, To- , πόλις

Vetus Homeri Scholiastes, cujus verta usurpavit Eustathius, narrat AEthices, simundum quosdam, Thessalicam essemntem, Epiro n- terminam: secundum alios, Macedoniae: cundum alios, Perrhaebiae. A rar, sinquit

Hesychium, quae innificatio huie loco adpri-ine convenit. Aristophanes et An uxorem inbpliciter dixit, in Acbarn.

8 3. Tia δειμαυδει Mustelam in collo gestare, &ex bre partum edere sciunt Naruis Investigatores, Qui hac re consulendriant. Causa, ouani recluunt sabularum Auctores. laxe est; Galanthis, Alcmenae ancilla, cum domina sua partus doloribus laborans, a Junone, ne pa reor, impoliretur,. inimi astutia dicitur I Ginelusisse: venisse quippe ad eam risu ac laetitia gestientem, M solutam jam partu re nam molliendo confinxisse: qua re intellecta, admiratione simul ac dolore eoncita Dea solutis manibus surrexit. Tune subito Alcmena sine ullo emiciatu Herculem enixa est. Dea vero in ligarata, ni in Galant bidem in animes sit

nominis, -- nempe, mutavit, hae a iis p na, ut Ore, quo praecipue peccaverat, pareret. Ovillius Metam. lib. Ix. Fab. ur.

Traxit, O ὸ terra corpus rei ovire volentem A uit, inque pedra mutavit sevilua nimios. Strenuitas antiqua manet; nec terga colorem

si uisere suum: forma s dirosa priori;

oua, quia mendaci pariemem juverat ore, Ore parit, nsrasilire donios, velut ante, stoquentat.

8 8. Kmo 23M Aσ: αι J Asbystes fluvius dicitur tantili noluine; Asbystas autem, seu Asbytas, vel Asbetas Libyae partem illani habitasse, ubi Cyrenaei urbem conciderunt, adnotat Salmasius ex Callimactio, qui ipsunt Cyrenaruin solum vocat Artaueri a M. Herodotus vero tradit Cyrenaen finitimos esse, & regionem in

tur Dionysius, additque celebre illud Jovis Ammonis templuna apud Misstas esse, si eo .

Easdem χαμLνάδει vocat, quod meridie d ra egrediantur, & in antris qui laus lani humi dociniant, ut tradit idem Auctor, Odys

sea citata.

8so. An ἰαι κω.DJ Cur Helenam Ar, ni appellat, eum notum sit omnibus Laeoni eae suilla originis p mia, nempe, Arm pro tota Peloponneso usurpari solebat. Similiter Homerus Iliad. β' Κου - εἰχωλω. Iviam. 6 3 H Mπιον

ssi. Κό HJ L . nonnumquam opponitur τημμὰ ἰν , M virginem innuptam cenotat, ut apud Sophoclem Trachin. v. F I. Κόμα, si simu δ' .ra , . λ' ἐζ H. Hic vero sensus non potest esse hujus loci. Sumitur etiam pro inustere quavis juvene, ut apud Honaerunt Iliad. z.

398쪽

Et paullo post 'i

Vide Eustathius in haec loca' adnotavit. Similiter Lucretiana, nobilem matronam, Cullatini uxorem, Ovidi: iis puellam vocavit, Fast. lib. II. v. 8 Io. Succubuit Dimae victa puella metu. Et ipsani Helenam pustum appellat apud eundem Hermione, Epist. ad Orcstena v. I9. Sit socer excinplo nupta reperitor adenua, ι pia militia causa puella fuit. Κόραι etiam dicebantur apti l Molossos pulcraeonines, & formosae, ut observat Tetctus; unde etia in Pros: rpinam, quani narrant Aidonei, Molosorum regis, filiam fuisse, κόψo mctanino 'nulli tradiderunt. Suidas in v. Κόρη, Eπι τ

8s3. Καὶ δοῦρ'πια ψα πιμεν* σκυλητρί ι J Miner-Vae, tamquam belli Deae, vicari solebant spolia bello capta, unde ἀγελμα, ληῖπς, dcc. apud Hoeserum, aliosque Poetas dici solet. Iliau. κ

ubi de spoliis 1 6olone captis verba iacit,

Strabo. Est & alia Tamasi, vel Temesa, Brutiorum in Itilia urbs, metallis etiam clara. Ovidius Metam. xv. natatique domos regu, Tevis iue metalla, Io fiamque petit, tepidique rosaria Pol. Harum utra ni hoc in loco intelligenda, dubitari potest; ut neque constat, ad iuram pertineat illud Homeri Odyss. α . v. 18 .

8s . Stirl Italiae erat urbs, 1 Trosanis domi prosagis condita, & 1 muliere qua

elea, si Plinio fides liabenda sit, lib. III. cap. XI. Si iure est inter Sirin ct Acir in Heraclea, aliquando Siris vocitata. Strabo tamen tradit ab Heraclea iuversam, ejusque navale fuisse

- ων θ-λ' τ'. Postea Policum dicebatur, a Minerva Poliade.,Stephanus, ειρος, πόλις

Garunt heic erat 1 unonis templum, donariis pretiolis refertum. Strabo lib. ur. 1 α A M

Italiam tenuit, praterque I acinia templa Nobilitata Dea, Scyllaeaque littora fertur. Et Dionys. Peraeg. 368. Ne Ex μέθ' ἔξω is Miruet odior IM , di A GA

Hinc Igno Diva Lacinia diciti; r. Virgilius Eneid. III. yy I.

Hinc finin Herculei ssi vera est fama 1 Tarenti

ornitur, attollit se Diva Larinia contra. 8 . To timet twJ i. c. Achillem, quem nihil tarunt si Poeta vocet novet ubitalerer, cum apud Historiae Scriptores memorentur homines inusitatae staturae, ut apud Herodotum Orestes s plenicubitalis, allici ue; apnd Poetas vero nihil frequentius. Apua Homerum Otus & Ephialtes novennes dicuntur latitudine septem bitales suisse, proceritate autem septem ulnarum, Odyss. ν'. Γννέωροι se τυ γε ψ ἐm- su ταν

Hunc tamen locum Me ursius non vult stricte quoad verba accipi; quem in finem Hesychii verba citavit, quae Honieri versus, antea o scuros, mire explicare, &luce suffundere ait;

Miror porro quis heic doctissimo viro impo- suerat, ue enim Hesychii verba aut Bussententiam confirmant, aut Homero lucem vel minimam praebent; nillil enim aliud voluit, quam quod laudanda non ivllis videatur H meri ἀωcεια, qui mensurani oti & Ephialitis quadruplo majorem quoad longitudinem s Eit, quam quoad latitudinem; quia corpora, secundum accuratas proportionum, & syn metriae regulas, ita te habere debent: viil turenim ora a. secundum Hesychium, par esse

: εσι quatuor.

86a. Καὶ μίπι δυσω φαιδ)a Habitum lugentium describit Poeta; sol ni enim ii, ornamentis & splendore omni abjectis; pullatas vestes induere. Ovidius Metamorpn. VI. Fab. v III. de Progne loquens, postquam Philomelae sororis imortem acceperat, . velamina Prura

Diripit ex buxure is auro fulgentia lato,

Induiturque atras vestes.

Idena iacit Althaea, cuna fratres ejus occidis

set Meleager. Metam. v III. Fab. Iv. - angore dato maestis ululat Aia urbem Implet, ct auratas mutavit pestibus anu. Graeci etiam Poetae frequentem habent atra-

399쪽

Iterum in Alcestide, V. MI.

866. Tobus κε γ μάδας -&c. J Nota est Erycis fabula, qui cum hospites lucta victos interficeret, i pie tandem ab Hercule occisus est. 46 . ΚωλῶπςJ i. e. Venus. Eadem porro videtur suisse cum ea, quae Κωλιὰς dissi, vel 1 Colia te, Attico promontorio ; vel ob alias causas, congcssit Eustathius, Commenta. rio in Dionysii v. 'sa. cujus verba ulterioris explicationis loco adponam; Κωλιας η AG Aeta, sinciuit) a λὶ τοπου AHi J, ὀπου τα Narnia

llade Venere qui videre volet, adeat Pausaniam, Stephanum, Aristophanis Scholiastem Nub. U. I. Men. I. &c... 869. Αρπις Κρόνου πηδν J Hoc non est intelligendum Corcyra, ut putavit Canteriis, s)d Drepano, Siciliae promontorio, & urbe; quem in locum sit in projecit Saturnus, qua coelo miri genitalia desecuisset. Vel verius, quod iit i. e Min clinium salcis curvata.

Unde Ovidius Fast. III.

locus curva nomina faliu habet. .

Servius in AEneid. III. v. ro . Drepanum rivitat s ante pedem movis Eryta, tram Ibi baum', dicta, vel propter curraturam littoris, in quo sta s; vel quod Satura us, ps amputata virilia Caelo parri, iHuc falam pro ceris, qua dicitur

8 Mim-J Ad hunc Lycophronis I uin respexit Eustathius, Conamentario in hunc

Himm. hpollonius Rhodius tradit Minyas dictos esse Argonautas , Minya, qui progeni r erat viroxum is hac expeditione principum, a quo etiam Minya, Thessaliae urin, -- nam accepit; Argonaut. lib. I. 229.

Quam reni latius ibi desurit iloissimus Sch liastes. 878. a χειμωνJ Teuchira haec urbs dicitur a Strabone, & Marcellino; Tru χειρα ab H em- dolo, Diodoro si nilo, & Stephano. Sita erat in Pentapoli, vel Cyrenaica, Libyae regione,

- ἐν μος νηροῖς μυχοῖς.

Mamesiam heic intellist Thessalicam; Ampli sus enim Thessaliae fluviiis erat, juxta deni Apollo Admeti mmcustodivit; unde

sumine puro Irrigat Ampsumus famulantis pascua P G. Et Virgilvis de eodem, Georg. lib. III. a. I. quoque, magna Pales, O re me randa

Ad Stephanum re leo, qui in v. Versum hunc iterum citavit; εἰρ- μονες, simiuit

soI. Πεπωθοπι λίκουJ Locum Thessaliae intelligit, Αἰκειον, seu A-πόμιον dicebant zPeleus enim Phocum, paternum fratrem, α Psamathes Nereidis filium, occidit, quam ob causam irata Psamathe lupum in Pelei strins,& armenta immisit, quem postea, Toetidis precibus mota, in lapidem hela trans rinavit; unde datum loco nomen. Fabula est apud Ovidium Metam. M. Fab. Ix.

400쪽

orail a Peleus Psamathen, ut liniat irinn, Orat, ferat; nec vocibin ida rogantu Flectitur Aacida: Thetis hanc conjuge

supplex

Accepit veniam. Sed enim irrevocatin ab acritati lupui perstat, dulcerine sanguinis r,

Donec inhorarimi lacera cervice Iuvenca Marmore mutavit corpiu, pariterque colorem

minia servavit: lapita color indiciu H7uni Jam non lupam, Iaam non delure timeri. Caetera loca, quorum liete mena init Poeta, in Thessalia erant; de quibus satis Tret Zes, &Cant erus. Adilani solummodo, Tioρον eam esse urbem, quae & a ιτα in dicebatur, tu ait Sto

it i. e. in petris atatem insepultam lugebunt; quoniani qui sepultura destitu bantur, centum annos erravant, priusquam in Elysios cainpos pateret aditus. 9II. Tὶν H Ai . m 6 ρραχύλλιν &e. AEsatus est Italiae fluvius in Crotone. Theo-

eterum Philoctetes post eversam Troiam, ficta Meliboeorum delectione, in Italiain se contulit, ubi juxta AEsarum fluvium urbem condissit, quae primo a Craniis, nympha Criniisti, vel crimisia, postea Petilia adpellata est. Alii tamen urbem Petiliae vicinam fuisse tra

dit Tyrrhenum tubam invenisse, Hegelauni vero, Tyrrheni fili una, ejus usunt Dorienses quosdam docuule, a quo Minerva Σουλαος dicta,& sub hoe nomine templo honorata; Corinthiacis, AN, M s 70.οαδ Σάλπιγγοι ἱερόν φασιν Hγο

pI8. --ππὶ i. e. arcu, quem ιαιοὶν appellat, epitheto curvitati arcus proprio; & Σκύθην, quoniam cum Hercules a Teutam Scytha accepit, ut initio libri victum. Simili meta-

Ubi Selioliastes nominis hujus rartionem reclinuit, Au-ςta ψιν παγώτ εο ςpis d. m. ρίλοι, φιόν. Minime itaque placet Meiarsit coniectura, quae dura nimis, & ab hoc loco aliena videtur. 9M Ita i-J i. e. Apollinis, 1 Patara, Lyciae uri , in qua templum habuit, certissimis oraculis celebre, quae sex mensibus hibernis recidebantur; nam Apollo Delum in aestare, Pataram in hyeme habitare credebatur; ut adnotat Servius, Conamentario in Virstilii AEneid. Iv. v. r 3. v natu ulu Monam laciam, Xanthiquefluenta Demit, ac Delum maternam invisit Apollo. Patarei etiam Apollinis meminerunt alii complures, inter quos Horatius, lib. III. Od. Iv.

Dumeta, natalemque silram, Decius, ct Patareus Apollo. Item Mela lib. I Post prolatureiani flumenes Umira, ct eodem nomine civitas, atque ut multa oppida, sic prater Pataram non illustriae illam n em facit delubrum Apollinis, cluandam opibus, ct oraculi sile Delphio Mille. saI. NUMNιJ Mαιθαν siunc fluvium vocat Strabo, unaque nominis rationem explicat. lib. v r. Iasina δ' EN X b-ς αδεο ιν F Λα-ι. υ ποταμῖς A--, ποπι ι Mαι , Δ ' τ

ginus lib. XXI v. cap. v.

922. A ως nia iMJ i. e. Italiae populi, qui prosecti sunt ex Pellene, quae urbs eli Achaidos, condita & nominata a Pelle Guodam. Apollonius Argon. I.

라틴어 텍스트