장음표시 사용
371쪽
tam historiani latissime descripsit vetus Ho- trieri Scholiastes in Iliade. Pausanias Arcadicis, narrat Myrtilum Hippodamiae amore
captum, cum non auderet in certamine so tunam suam experiri, aurigae munus obsisse;
sed Oenomaum postea Pelopi proclivisse, cum prius ille juramento se obstrinxisset, unana
Myrtilo cuna Hippodamia noctem concedere: postea cum victorem proniissi moneret, ab eo in mare proiectus dicitur. Mus autem cadaver in littus projectum Pheneatae s epulturae mandabant, & stata nocte quotannis parentalia solvebant. Caeterum Mercurius ob occisum filium Pelopi graviter insensus clicitur; unde factum, ut Pelops ad placandum hunc Deum templum exaedificarat in Peloponneso: Pausanias Eliac. t . Ερμοῦ τε is Πελοπινν,σμ ναον ἱδρύσα ,
Etiam & Myrtilo cenotaphium condidisse, eunt lue Taraxippum esse nonnulli credebant, docente coclem Pausania, Eliac. Ai mn 1 9
-ἔ αὐ- , το γ' μ νιμα ιώμ ος , i st; ἐπινομα - σαι Ἀράξιππον. Sed nequaquam potuerunt haec Mercurii iram avertere, quam adeo gravem concepisset, ut totam Pelopidarum domum
cladibus perpetuis vexaret. Sophocles Et
Consule etiam Eurip. Orest. v. 813,993, 1 SQ Emendo obiter ejus Scholiasten; Iau: in
Lege, μηνί-νlος 1 μου, ν τέο παπός. Vel, μηνI-νlαA Eραοῦν, τον τίτου σατέρα dcc. Sensus est, Mercurium, Myrtili patrem, auream agnam, Qui Pelopidarum familiae exitiosus fuit, immisisse. Tota fabula notissima est. I 67. Οααις Αροπιναν Mπqαις ἴσων J A m M vel lanificant Harpyias, mas quasdam rapaces,& monstrosas; vel ventum rapidum. Homeri
sensum Eustathius allegoricum esse putat, At , qui A, inquit) αλληγκιπιοῦς in απιμοι κ γALδεις, es α πακταο . Sepsum priores, amplexus est in sua interpretatione Cante rus; mihi vero posterior magis Placet; solent enim equi ve-
loces ventis comparari; si leni volare etiam dicuntur: Homerus Iliad. κ'. v. 37. rL
Eschylo suina est, qui pluribus in locis κίρκας
Ubi κιρκαλ- Aγοι intelligo de Philomela ri reo rapta; licet aliter hunc locum explicent Interpretes. Postea, de Danai filiabus AEgypti filios fugientibus ait, V. 23 I.
Caeterum Deiphobi Helenana in victoriae praemium adepti meminit ex Lycophrone vetus Homeri Scholiastes, Iliad. ω. v. 2s I. A iξάνθ
φροι. Alii alias causas tradunt.1 I. ει θ δεμὶαu &c. J Insolens videtur maritum nominare, qui somniando tantum cum Helena concubuit; sed ne hujus quidem generis exempla desunt apud idoneos Script res: nam apud Sophoclem, cum Oedipus ti . meret oraculum, citio praedictum suit , ipsum cum matre rem habiturum esse, solata est eum Iocasta, spem injiciens in somniis complendum fore hunc eventum, quod & multis est prius accidisse; Oedip. Tyran. v. 9 - . Συ δ' εἰe - πὶς μη φαρα νυμ ω lα, i a Πολλοι se οῦδε κ- ὀνείρασ1 honi
IIq. ΚυταΓλοῦς Tis Dracάκχ,ςJ Medeam heiὸ intelligi malim, quam Iphigeniani: MGeat enim vulgo Cylaica, a Cytaea, non, ut tradunt alsi Interpretes, Scythiη, sed Colch*rum urbe; Scythica enim Cytaea diversa erat Medeae patria: Stephanus Byzantinus, Κ
Non inc herba valet, non hic nocturna Et carmina magica Cytetna vocantur, Tunc ego crediderim τοb is,.o sidera, O amias Posse C res nis ducere carminibus. 2 . . 176. Mi ρομα τον &c. J Allirilit a I Myrmid num nomen, quod HI - μω, inditum volunt: Eustathius Il. α'. cum prius .Eaci fabulam tradidisset, addit, καὶ πιαῖτα ιδμ οἰ μυγγροφοῦντες, ἐν ο ς υμ ό Λυκόφρων , Σπατον μώρμ- ἐξάπιζ' υς Μυρμιώναι εἰ πω . variis deinde modis pergit hoc
372쪽
lim figmentum explicare, pag. 17. 8. I inrumetiani hujus loci mei sit Iliaci. N A n. δε- μυρο κι- μώθ --- κό - ' quae ad salailani pertinent, squis desidero, illine sierat. III. T--αj i. e. inclitillon; nam quivis impetuosi Tu tu vocantur, a Typhoiae gigante vel 1 τυμ, vel, , quae voces sutiana, aut ventos impetuosos denotant, ut ex Hesychio, di Sincla notum. Hinc Afistopliano ciconem asta appelLivit, Equit. Aist. I. M. III. Κ ii 'in, retia φ-6 3 ista tui. metu locum explicavit Suidas . . Is I. m.J Prinverbialis hie est sereno, de eo dictus, qui I, stes in se concitat, & sui exitii causa est. Si militer Tliemistius in Oriuione qua lani, H .
vespae enim insina sunt acerba, & aculeo timenda; unde apud Aristoplianem in vespis,lpta de sese aiunt,n- α δ μ οῦ π ζωον idis Vis
Proverbii etiam naeminit Bisetus in Aristopha
- ίω .am. Primus similitudinis hujus auctor videtur suisse Homeriis, . qui Murmidonas etentoriis excitatos comparat vespis a pueris irritatis; Il. π'. at . quena locum elegantia insignein, & quia nute nostro valde similis est, describere non dedignabor;
I 8s. Σκιρήου θαπιν-J i. e. Pyrrhi in Scyro. aei maris insula, glucis. Haud aliter in Seneca, Helena ad Andromaclien ait, Troa l.
Te sorte prim Sinins Iuvenis tulit. 136. Σαλμώδεα- ίλός J Salmydessus est Ponti
sinus: Stephanus, Σαλμώ ris, κολπις π Πόν .188. Φαλ-ῶαν αὐ-J Satis de hae insula Cin. teriis, & Meursius; plura agi volet videre, adeat Maximum Tyrium Diu. xxv II. Arrianila μα-- Euripidem, eiusdein Scholiastem, An. tro ch. v. IMO. Eustathium in Dionysii ni-- . ,. Stephanum, aliosque quamplures. I9I. R. κρατηρ uJ Ita vocat ollam, in qua Iphis retia navirtuorum carnes elixam dicitur, quia Plutona ortuorum est pilam. Haud alitera pust Euripidem Polyinvestor Tri janas ni lieres, ouae nus liberos interemisitat, ipsumque acita privasitati vocatin ora Latitur, Hecuta v. Iors.
P-rι s, Medea v. 73 s. metapliora, umentis suinta; quoniam ciui juramenti religione se astrinxerunt, Muci facile possunt ejus vinculis liberari. 2O8. Δελφιέ. παρ' mea Κερά, k i De Apollinis, & Bacchi nomini bire sere omnitari, t-que hac, & praecedente sabula, satis superiura priores Interpretes. Addani, Apollinis Delphinii templum Athenis suille, in quo Triburim dictum is ἐν eis uis. Pausanias Atticis,
sine Διε im) Bos . Quae verba sunt ex Harp ratione desumta. Amr in vocat Apollinis oraculiani, quo modo Ovid. Met. ID. Vix bore Casta, rata defendou antro. Cujus rei ratio erat, quod in Templo Delphico divini astatus ex terrae caverna sursum nut-tebantur. ma de re vide Artaxologio nostras Lib. II. cap. I x. Κ tald epitheton Mercurio tribuit Meursius, & Mercurium fuisse ει-οi Deum, nemo ignorat; scis quomodo hule loco applicari possit, nescio; nee ille id , cloeuit. Malim itaque de Apolline accipere, qui Κεραμ vocari poterit, ob lucriam, & ut latarem, quae Plus oraculis accepta debent homines; unde I ucanus Delphicae si dis silention recenset inteY maxinia malorunt, isti seeuto conti Frant, -- uro secuti dono ra carent ni ree Doru , i quam Delph
Quod siluit Vel propter prudentiam, sapientiani, & singularem sutura ptaedicendi peritiam, qua si- pra caeteriri omnes inclaruit hic Deus; namici sagacitatem, astutiani, Be prudentiam de notare soleta Methethius, Κέρδες, insent, τέχν--
va. Plura testimonia, & exempla omitto in re obvia. mp. Tui J Bacchus TmἈρἰ a m . α με dici solet, ejusque statua apud Cyese nos tauri figura erecta erat; qui n.etiam in ranis eum cornibus pingebant veteres; unde twaρωπα vocavit Euphorion, citante The ne, Conamentario in Aratum: - Λ, Δι-
mo epitheto usus etiam est Orpheus, Hymno
Et Cutilius ei eortiua tribuit, Metamorph. In tui, si ora oratibus assat, ne Mum caput est. Et Seneca Hippol. V. yya.
373쪽
Ac mitra caruens cerni erum caput. Ubi Interpretra vario recidunt ratio S, cur Bacchiis cornua trabeat. Vel enim factum est obtriwulentiatra ebriorunt, & ouod vinum rixas ciere sol rat, unde HNis qui clam appellarunt , os τ μεθυόν - ἐτνιμ--ς - ελ, D'αιρον , ut Eustatilius: quae signiuscatio etiam ex Hesychio nota est. vel quod cortiva Veteribus loco poculorum erant; quae niens erat Eustallati, Tiam κεραστόρος, ο Διόνυσυμνυμκώς, υ-- όμορ--δὰ ἡ aera, ἀντi viam των H. Hi τ.σ-Idein ira sit Nicandri Milol astra in Alexiptarinacis, Oι --
F - ι .. ἰ . 5 Δibri me mi Gραι. Vel quod boves primus aratro junxerit, unde & Osiris Hypti iis est, de quo Tibullus Eleg. lib. I . Limus aratra manu seloti fecit Ostis, Et tenerin ferro solicitavit humum. inae causi esse videtur, cur initio Geor corum Virgilio Bacclium cum Cerere invocavit,.-ωenteam caela qui ducitu annum, Mer, O alma Ceres. Vel quoa Poetis hyinnos in Bacchi honorem canentibus taurus erat praemium. Vel ab ejus vi & robore ; qua de causa Seleuci faciem in statuis eorni ram suisse scribit . planiis in Syriacis, quini taurum ferocem, Lacrificante Alexantro, vinculis ruptis profugum sol cornibus arreptuni detinuerit. vel ob galeam capitis arietini forma insignem, quam in honorein patris sui, Jovis Ammonis, gestavit, cui & ipse aram, & tena plum sub artem ste-cie erexit. Ves, denique, a Waίλοις, seu cincinnis crinium utrimque in cornuuin sernia acuminatis.
Ibi l. K M isi ut cur Bacchi saetificia occulta dicebantur, explicabitur v. I 6. Oeterum χἐ Q proprie loquendo nihil est ali itis, Quam is επιχειλιο t, teste Hesychio :Gl quoniam nulla sacrificia peragi solebantsne manuvin ablutione, idcirco per metonymiam pro ipsis sacris usurpari coepit. Porro antequam manus ablui t, nefas habebatur Diis aut lacrificia, aut libationes, aut preces oGrre; unde apud Homeruiri Isaia. ζ. 266. Hector ait,
Ubi Distathius, Σήμ. ω- Λ, ῖΠ χ i ,αitoriis Διὶ λείρεο - γελιι- T,Mwiχοι ο , O Uαὐ μι -. ima. Exempla tibi. que in Homero, & aliis Auctoribus occurrunt. consule Archaeol. nostras lib. II. cap. v. 2IO. Mia is τοῦ πιλῆαις. s ατοῦ J i. e. Ag memnon. qui summus fuit imperator exercitus Graeci, quem mille navibus ad Trojana vecto canunt Poetae; qui tamen numerus ex ctus non in, cum Honinus naves UcLx VI, alii plures, aut pauciores numerarint. Sed solet numerus rotundus pro ni flore, vel minore accipi, quo modo Romani ob iri ros
dicebant, qui erant cv. Varro de Re Rustica lib. II. cap. I. Si, inquam, numeras non ' ad aranusim, ut non V, cum dicimus M.' naves no ad Trajor; ιvmνirate injudicium Roma. Euripides Oreste, '
Idem tradunt ea leni Scholia, sed cliversum mciunt navium numerum, ad hune versum Amdroniacho, ubi de Troia loquitur Poeta,
Ad quod Seholiastes, χιλιόναι,. - απαρ προ αυχι - ἐκ ri se a. , .is Plenissime, ut Omnia, hanc rem pertractavit Eust thius, sub finem catalogi navium; no
2I3. &c.J Telephum comparat leoni, Graecos aristis, quas quia Telepho ὶn eubum dat, idcirco ipsium tacite etiam sui coli parare videtur; nisi id potius fieri existimandum sit more Lycophronico, quo nulla non epitheta, nomina, & proprietates confundi
solent, ut obscura, elique oraculo similior reddatur oratio. Priorem sententiam anapi xum invenio Eustathium Iliad. α'. p. I 2I. I ci
am. 1 --J Issa quondam clim erat Lesbos insula, ut tradit Strabo lib. r. H 1 A
mi in subversione funata, qua metaphora usus est etiani Euripides, O e v. 733,
374쪽
223. ΤόμηρiJ Tomarus, vel Tornurus, monserat Dodones, ubi celebre erat Jovis oraculum, cu)iis interpretes a monte isto Tornu inominati. Strabo libri v II. fine, Anx' 5 - -
vorinus hunc Lycophronis locum habuit in oculis , Tόμ. inquit) ω' ο κῶ- υ ἱερον is
. aas. ματι σία δείμαlαJ Epitheton ex Ascluti Prometheo suarium ubi ait,
Δ' ὼσΦ Θάλαι- κῶμ' ἄγει. 'Idem in Persis dixit raυAν υ κῶν, & m λαγος ν: & in Supplicibus malorum turbana fluminis inundationi assimilavit, v. 78.
23o. Ailathri J Mergis, avibus marinis, cona parat Graecos; similitudine usum etiam Aratum invenimus in Phaenomenis, ubi de hominibus in mari versantibus loquitur,
Ubi Theon hare verba habet; H A Ham is πιι
239. ' φαξε γωὰιJ Nihil hie dicam de Teni historia, quae cuivis P trivio nota est; sed hoc supplicii genus videtur non esse praetermittendum, quo sontes quidam in vas conclusi, in mare proΗciebantur; de quo
m n . Non fuisse porro habitum hoc suppli cium inter gravissima, docere videtur Polybius
detur Diodorus Siculus lib. xv I. ubi narrat sacrilegos quosdam, ut gravissima morte perirent, in mare projectos suisse; Ο Δ Φίλιπποι inquit) δ in ιαρχον ἐπει-ε, πῖς δ ameuia ση σίλους υτεπόν . dissensus videtur conciliari posse, dicendo, grave quidem hoc
supplicium isse, & ita habitum a Polybio;
feci ei visum esse crimina illa, quae prius numerasset, non simplici morin sed aliis insuper poenis, maximisque cruciath us punienda esse.
2 O. Σαώ ταις δ' ὁ τλήμου &c. J Oraculum ciuoddam Achilli praenunciavit, perituruna esse, si quem ex Apollinis filiis occideret; quo responso territa Thetis, servum comitem adjunxit, qui idei si quando usu seret) in memoriam revocaret: quo nomine hic suerit, non constat, fallitur enim Meursus, cum Phoeni- cena suisse tradit; nam Phoeniceni Achilli si terstitem sciunt omnes: hic vero, de quo oc in loco Lycophron, cum commissum os ficium neglexisset, & Achillem Tenum, qui Apollinis habitus est filius, occisurum non praemonuisset, ab eo occisus est; ut clare nos docuit Plutarchus, in Graec. Quaest. ubi, post narratam Teni historiam, haec verba habet;
ὐκ αν --. Geterum in aliis reb iis Phoenicem Achillis monitorem, aut tutorem fuisse, nemo, opinor, ignorat. 2FO. Aἰυατηρον ἐξίχων νόμο Ellipsin his ve bis inesse ait Eustathius; alioqui debuit clixi sic εἰς νά- ἐξαρχω, vel, secundum communem loquendi formulam, νόμω ἐζάρχω : audi ejus verba ex Iliad. Iὸ Λ βωλὰe ἰξί χ in ἔχει -ει mair, V ς, εἰς θουλὰe 4άρχω ἄγα
mittitur heic Figura Atticis usitatissima, quae a Grammaticis Σολοικος ἐι dicitur, qua verba sensu congrua genere non conveniunt. Sinailiter Sophocles Trachin. v. 2IO.
τὰ χειμ. Et in Oedip. Col. v. I 6 I. Oedipi mliae dicunt,
ro, Hesiodo, & Sophocle. His simile est illud
375쪽
Plura exeinpla in pronatu hint, sed iure sus
α is, J Elegans haec translatio est, qua ab auditu aa visum transitur. sin iliter Ascliyliis sonum dicit oculis percipi, in sis A, O tau,
niologiam tradit Plutarctiis in Pelopida, και
modo lac rein Priami filium vocat. ouod fieri etiam post et, quantumvis esset Avollitii filius, sicuti Hercules AmplaitGonis filio &otrur, quem tamen onino Jove satum aiunt)sed apertis verbis assitiarat, non esse divina ori gine procreatum, Π.κ
267. Oi ci γαυφη 1 a' αμ α ν δεμας J Haec Hubiae propria videntur, cui Achillem compar vii; aquila eniim ..His est. Unde apud Aristoph. Equit. Q. II. M. II. Geon furore commotus in Atlantopolam, ait,
Ad quod Seholiastes vetus, L. - μά σου ἰξ ιμ-, δεα αράξω mili AHi. Et paullo post, o A aim emit Ovξιν ἄλκιμος. Observandus porro hele Thessaloriam mos, apud quos obtinuit, ut artac rura intersectores circa deiunctorum sepulcra traherent; ouod ex Callini acho observavit votus Homeri Mholiastes, Iliad. χ'. 3 s. O
28 I. Oba κιον αὶ . ,r &e. J Cur Hectorei nc α appellat, sequentia verba indicant: ouod, nempe, sit εμισμα - πιι, i. e. patriam Liciat, atriue sustentet, haud aliter quam columnλdomum; quae dum firma & immota manet, incolumem & tutam praestat domum, filiscens autem, communem secum ruinam trahit; huic. inquam, similis Hector, de quo et gans ille Senecae locus, Troad. v. Ira. Olumen wraa, 3tiorafatorum,
Unde corrigendus est Meursus, oui Hectoraces vrarii dici putat, quod essetflius, mares enim cal-na domvis appellari solent; hoe Hectori cum in commune erat, nee Pri
nil solum filius, citos etiam viri mi in popul citribui
376쪽
tribui potuit; viri enim vici amant patriae fulcra & columnae : Eschylus Persis,
Quod autem de Hectore loci ii itur Poeta, laus eii ipsi peculiaris, & cum nullo alio communis arula.
28 . Hesychii locum non possum praeterare, etsi non huc spectet: Δῶρα inquit)
enim mensura erat, --ς dicta, ut ex Gr minaticis notuna. .
Similiter Eurripides Phoeniss. Iis L .
Et Aschyliis eadem metaphora usus est, cum morientis casum, saltum appellavit, in Persis,
aps. Πρωτολ- θ' εαάδει Aἰχμ; Gρωται J i. e. Optiniates, quibus in praedae divisione, secun-Huna cujusque vignitatem, prior optio dabatur. ma ratione Agamemnon, ut sumnus
lux, 'riore loco Chryseida elepit, Achilles deinceps Briseida, ct alii alia. Unde Acthilles Mesemnoni ait, Π E. 167.
Τ 3oo. κα- ίοῦσι. J i. e. conteren , metaphora lucta ab iis, qui lanam carni inant, & parti-
I t,' lividunt. Similiter Aschylus, Aga-
igne ter i cera. matutinaque pruina Sole repente solent: sic auen rus amore Aquitur, o tecto paullatini earpitur igni. De Iynm variae sunt shntentiae; quidam tradunt nihil aliud esse, quam instrunmentum musicum iucunde sonans. hominumque animos demulcens: alii avena esse dicunt, quae olimstein ina, atque Panis& Pithus, vel Echus filia. erat, s. l cuna Jovem ad Ius amorem pellicerer, in volucrem cognona inena a Iunone mutata est: hanc avem alii torquiliana esse volunt, alii reguli ina, alii passerem, alii seu tillam; Frutis auteni dicta est Venus, & haec illi saera, & in philtris niaxinii erat usus; unde pro incantatione magica, vel etiam lenocinio quocumque usurpari amat. Hinc illud Theocriti, lυγξ, εὐι τὼ τῆνον ἐμὰν Oori δουλα φ ανδ . Vide quae ad hunc locum Scholiastes. Pindarus etiam dixit, luγγ ἔλκομαι ἔn . Idem . traditIυγγος, & incantationum usum a Venere prinio inventum esse, & Iasoni monstratum, ut Medeam in tui amorem pelliceret; Pyth. Od. 1 v.
In qua Ode Selaoliastes lώπια copiose deseripsi.
hanc avena ro hae ita se habe ; veneficae eani, vel ejus viscera rotae.cereae assigentes subjectis carbonibus torrebant, aliaue.ita quem volobant, amore urebant. Alii lingi iam ejus, in philtris pretiosam es e tra lupi. Procedit por
pla proponere. Caeterunt Epigramma illud se emendo ex Biseli Scholiis in Aristophanem,
is r. sinc, qui sab Se similes locutiones Novi Testamenti
377쪽
Jolian. XVIlI. 6. ἡ ἀδεκία, i. αδ e, vel ἡδὶ, nam haec constructionis mutatio plorumque significationem aliget. Et alia id genus occurriant innumera.
humore usurpari solet. Ovidius Meram. III. Virgineos artus liquido perfundere rore. Ibidem,
multaque ror t. Et Metam. V. - capisti, Ras cadit
Simili et Lucanus dixit Sa guinis rorem, pro ipsis sanguine; Horatius Maris rorem, pro aqua marina; Lucretius Roma aqua, pro& Ovidius I cunetarum rarem, pro lacrymis,
Merain. xiv. Interduin ni adura rore coronas ristibus intendit . Et Metam. X.
tepida Iuguncit lumina rore. i. e. calidis lacrFmis. 326. Hei νδ MJ Poemandria Boeotiae eraturos, eadem cum Tanagra. narrante Scholiaste; eui fidein facit Strabo, cum ait regionem Tanagraeam, Poetnandri eam dictam cte, lib. ix. H Ποι νύγις δ' - ν . sira ruri Anca. Eu ius nominis rationein re dit Pausanias; nempe. quod 1 Poetnandro quo sani condita sit; Boeo
γ ν &c. Et pro Tanagra hoc in loco sumi
' Mi. Ita placet his Auctoribus: siret refellitiit eorum sententia, non modo quia Iphi: tanta in Aulide Boeotiae s non Tanagra mactata est; scit quia ipsa verba, & loquendi
Tliraeiae populi, dicti a Doloneo, saturni re Thraces fili , , lithyni autem fiat . Psa
in Eri, Alii Dolongos, alii Doloneas vocant; sed prior seribendi formula genuina videtur. Nota porro Lycophronein dicere Hecubam 1 Τliracibus lapidatam, & in ista regione canis formani sumsisse; & cum eo consentit Ovidius, causamoue istius poenae narrat suisse Polymnestoris calamitatem, queni Hecuba ta mulieres Troianae ob interfectum Polydorum occaecarunt, euig prius eius liberos traieHas sent; Metam. xiii. sub finem Fabulae secundae, Cude si Th acum gens imitata Dranni,
'Troada telorum. Iviciumque incessere Iactu pit. At haec missum rauco cum maram re axum Missibus insequitur, rictuque ad rerba parato, rapit conata loqui: mas exstat, O ex re Ninun habet; veterumque diu memor ira m Ioram
Tum quoque Sithonias ulularit nusta per φυ. Nee hi suripidi a versantur, apud quem P lynanestor hoc insor nivis Hecubae praeci
Alii autenia Graecis obrutam lapidibus Hecubam volunt; idque nonnulli sub Troiae ruinis factum, & eam ibi in canem transformata namemorant. Starea Agan . v. 6 9. Tot illa rigum mater. o regimen Pi mam, Facunda in ignes Hecuba. setorum Experta Dras; induit vastui freM; Orea ruinas rabida latravit Das,rio a se perstes, Hectori, Prianis, sibi. Euripi)is Scho iastes tradituraecos, Postquam Hecubam lapidassent, ablatis denium lapidi
333. K a υ ρμαμ J i. E. Pallium lapilatini. ;quae translatio ex Homero desumta est, qάi in te simili dixit AH ω Iirare, quoniam. iii lapidantur, lapidibus, tunicae instar, te ntur: Il. ubi Hector Pari is ali,
gones canicula, quam in coelum transsatviti,& in caniculam stellani conversim sabulan . orbon hii;m 'eanem habuit, Maeram dictis. Erat & altera Maera, Pti is & Antiae fili aiquae, cim venationi esset dedita, & Dianam per nembria ueretui , i Jόve a laniata ea inici cum nulla ratione castissmyn puellam acisui auto renisellicere possi, ad dolum con sutic. assurdia Dianae sititia, Maerae vi intuliti di Abbrein cuin Di ae e sortium pollean ret 'nee voeaἀn a te vellet. quid Diani esset suspicata, reus eam eon dit,
378쪽
sodit, & poster miserati e commota, in o.
33 s. i. e. aran . licet haec vox proeprie sepulcriani ; & marsus Poeta ninito pro ara, vel templo posuis, v. 6 Is
Et nihil mirum si sepulcra de templis, arisque dicantur. cum Ilaec initio nil id aliud silerim,
quani mortuorum conditoria; . quibus cum
amici varios honores solverent, libationes etiam senilerem ; fa ni, ut destincti pro Diri, sepulcra pro aris, vel, si na fice cxstrii , de s se illae ornata essent, pro templis haliorentur. Lilim Gyrat lus, Porro plerique ex s putiris initimi suu sise arbitrHi sunt, ct fuit ut ue 'sepulcrorum mi qau cara, ut Muatiande trivinum, o sacrarum assium reuiam deductam es gemisini Griptores tradaat , Ε e-ιius, o iactantus. Eadem fuisse sticitatem,& imaginulti origo pittarii re Lacta tutus de Orig. Error lib. LI. cap. ὲ - imis sibi trans , quid ara Diant λ quia denique ipsa simul cra,
absentia fuerant separati. Oii, ni res si leni iaciunt sepulcra an claua heroum, Iux in Deo rum templis reperis Lunt; de bus celebris est Oeniemis Alexandrini loci s , Pro ept
tu aut sepulM; quae eues amica summo iii honore habe. , id eortini reverentiam, dis,nditatem au clam, conresae urit servis it
& impunitatem'. sed de hi ratis. Ibi v. A schis: MJ i. e. Iovis, qui eo nomine Spartae colebatur, ut infra dicit Cassandra,
Solebant enim prisci moriales Principum &
hominum et inna noriari Oris attrita , undetJovis Beli, α Hanuno . Neptuni eicthei, veneris Atanoes, Minervae Aglauri, freque milia niux ninni liena. Minus meri igitur Eustathri ratio, qua, manen non dicitur lupiter, quod iuerili in quit Honi rum id- ω nup.raatis epitheton liabeata verba eius sunt haec, Il. c. p. Iari I is A,
phroni sui prius ictunt in in huiusmodi poemate epithetonini, & cognominum confusio; praesertim cum nec eam refugerant optimae notae Auctor . Unum latitum exemplum ex viogilio proferam, AEneid. III. 36o. ubi aeneas Heleno est,.
Qua nimias,lciarii lauros, pii sidoa sentu. Via Golum pro duovis alio Apolline fiami certum est; nam Clarius Apollo Heleno morsus suit incomitus; Helenus enim Troianus
eoi, Carus autem, in qua Amno clarius cini batur, urbs Ioniae, prope Colophonem. 336. Πο--ἰ l i. c. canis capillis; min--γis est albus: Cas achi Sc nastes, Π. e . λ.ικύ . Et si alibi saepe ilaniscet niunt, &pinguem, ut tradunt Grammatich. Hue roii exit Eustathius, Ili ul. s. p. 3O6. Π γεα μάλλω,
379쪽
3si. J Metaphoriis in tac voce, sumta a me gentibus se, & abseondentibiis pora in mari: caeterum ulterioris expliciis iis loco, Eumolo cographi vota appin
δεικα - iacαλου- δε--J Arint. & A is sunt voces eiusdem fgnificationis; solent enim Poetae uti vocibus aequivalentibus, ouae solis litteris distinguuntur, vires autem hanent eas. dem; quas παραλλήλα vocant, & fimram hanc μα ἐκ σαρα λάλου. . ut loqui amant Graminaticorum filii. Aristophanis Scire, liastes in Ve
.iae Eustathius latius hanc rem pereractavit, & exemplis illustriivit, Iliad. α'. Eo A
Eadem saepe usum inueriiniis Sopho clem, ut cum dixit Oedip.
deminum est illud Asillyli, inuio ubi
os Dianae virginitas satis omni biis nota. Ea phria dicta esst a Laphtio quodam Phoce ,
qui illam erexerat; nam apud Glydonios hoc nomine primo culta est, quod postea in alias gentes climatiavit: in Mesi Hos praesertim, quo tempore ab Alliententabus Naupactum recepere, ut tractit Pausanias Messenicis; Καλυμνίαις . Ap u set τω sose Mat Uin ) i. λης ν Λ μα Maoκέω A e; cis tr NM: Alv Mηναί- , t τη---- -
Παπρος Αχαιων Idem Auctor in Achaicis tradit, hia Deae cognomen a Patrensibus x ceptum esse tempore Au sti Caesaris, qui, vastata aetolia, hujus Deae simulacrum apud Patrenses deposuit: verba haec sunt; Πα--n ο ἐν ἀ- τε πίω AM M - - μα λαὸν τοῦ θεῖ τὸ ornua, εἰ mis tu,
ἄλαλμα ἡ Λ o οἱ im ι ἔχ' &e. Paullo post, duas huj iis cognominis rationes reci sit; prinnaam, quam Nos antea declinatas: secunda est ab ἐλα λι; quod Dianae ira singulis annis I viis fieret in Oeneum, Calvdoniae r in, qui sacra faciens caeteris Diu, nanc Deana postliabuit, & neglexit: verba ejus haec sunt; ria
λωον τὸ -οἱ Pergit deinde ejus simulacra, sesta, &e. pluribus describere. Alii porro te riam rationem Midunt, & victam volunt IM, q. λας μαν, quia belli Dea est, &-ope victoria, ct spolia reportantiir; causa
quoniam ejus essi es in urbium portis, aediumque solibus poni solebat: nam Minervam in hortis, Martein 4n suburbiis collocabant; innuentes, intra consilio, latas rinis tuendani esse urbem. Eadem που.χω, α λιὰ , M. dina est, & alia eiusnodi co omina habuit, quod urbium esset praeses, easque a vi, & insidiis hostium defenderet; quae res notior est, quam ut exemplis conficinari debeat. Hine apud Aschylum invocata est, ut urbem tueretur, in ta S, crur, v. IIo.
inem locum ita explicavit scholiastes, n in i
-3FI. Tu βιώ- u ν m. J Bis ita hiesententia vo ivit se Cassandra columbam, nam ps α, & . Quae sunt colui obarunt spe ies ouod ideo Qu' putat bi cursius, quia apud Thessalos i ulieres vaticinatrices 'mor ga dis sunt; quod quidem verum est, & ab emo, piis a Meu sto allatis latis probatum; hire etiam facit illud Sophoclii, Trach. v. I .
Quein locum Scholiastes vetus sic explicavit.
380쪽
apud Molossos videntur sEnes ilicti sui si e m
de re consille Archaeelogias nostras, Lib. II. cap. ix. Mihi porro non placet haec interpretatio; verisimilius est Cassandram arpellare, quia turtures flatu castitate celebres apud naturalis Historiae Scriptores, praeterii in eum hie de virginitate ferino sit: adde quod ptii in Hieroglyphicis nigram columbam describentes, mulierem eastam, & post imaritiniortena nuptias secutulas fugientem smi ficabant; ut testatiar Hora pollo Hieroglyph.
ficit, quod isse sit coloris cineracei, α εἰνὰι plane nigri; teste Eustathio, Odyst M. p. ψys.
ψ οὼ- ,-ία, μίγγω ἀλέ r. κῶμα ο ια αν. m. Sed, ut verum fatear, non placent mihi hae ambages, nec quaerere velim sensum intricatum & allegoricuna, eum sicilis & o vius in promtu sit: quamobrem non alia ratione Callandram dictam columbam, Aiacem vulturem p arim, quam quia Ossa nura ab Aiace rapta, & violata est, traud aliter quam columbae praecla ficti solent avium rapacium; unde ob majorem emphasin , & ut ostenderet suam debilitateni & impotentiana, Ajacis autem rapacitatem & violentiam aumtet, s ipseni bis appellavit columbam, nec contenta in illum simplici nomine vulturis notare, sed α' is addidit, quae avis est aquilae similis, si non ex earum genere: nec absimilis est hie loeus superiori, ubi Paridem duplicata metaphora ορ- α appellavit, v. I 69.& ouae ibi adnotavimus, his versibus lucem praenebunt. 3s8. Bή M. A N J Non placet Tetet res, qui h et epitheta a Mineri ae sapientia deduci vult; quae vinia dicitiir, quod a rationem in
autem, quia naves prima sabricavit; & homines docuit mare transmittere, more αἰ - , i. e. mergoriam, quae sunt aves inrinae.*B-
a porro est a Budea, Thessaliae oppido. Eu
Ad quem Stephani locum respexisse videtur Phavorinus; B. iniis sinqvit, in πιυν, φασι μυ-
i , a ni et .. . o μου. am N. Porro Gebrabatur Minerva clam apitii Megarensos, quorum in regione erat locus ab ea nonii natus. Pausinias Atticis, Eν τε Muα in is
36α r ua vi: -J Dicit Mi am, tam quana Macis s)elus abominatam, ad tecta oculos convertisse.' Similiter insta ilicet ipsam clausisse Oculos, cum in ejus templo caedes per
Nec aliter apitit Ovidium, cum Neptunus in eius templo Gomnem vitiavit, Dea castissima, ne tantum scelus conspiceret, in aera lefaciem texisse sertur, sub finem Metam. v. - aves s. O cUos vultus Nata Bis texit. --36 . Ti N. 7. J Huc respexit Elymologici
hic locus, & Graecoruni milesias, luctusque miro artificio depingit. De Cenotaphiis porro,
naufragiorun nietu, &c. plura haberem dicetula, si non hanc lauream praeripuisset dictissimus Meursus. 36 . xti sinis δ' D. Gel Κυράδες sunt αἱ ἐγώ - μαι, seu ἐκ-ἰ i. m αι, ut Hesvehit verbis utar; sive petrae E mari s uantuluna exstantes, ut χώρη, i. e. porci, natantis speciem praebeant, fluctibus undique eit intrita, & Ovum antrum habentes, ut ex Euripide, ejusque Seholiaste discimus, Andromache v. I 26s.
Ibi Scholiastes, x, i JAr ποῦ- τἀτα υ λιχλωροι - v a viis ἔχουmi. Ulule appri me huic loco convenit haec vox, utpote quae petram exprimit, quae antrum habeat, sepulcri instar, recipiendis cadaveribus idoneum. Ne vero tutam nacti sedem viderentur hi modi tui, quaeque sepulcri vicem supplere posset, non ὀicit eos ibi esse τε μι - , sest solummodo i , ις, qua voce instabilem M ince tam sedem habuisse docet. 36'. intal i. e. urnis, in quibus mortu Druna cinero condebantur. Huc respexit Eustithius, Iliad. ε'. o ιδμαι - Σο rati κρω ς, 3 Qi T a κρατ :