장음표시 사용
11쪽
Tliomno Rotncssi si notatorii tulissoni supploinenta quattuor librortim liistori oruin Graecomina G. I. Vossit, in quibus grainniaticos etiam in OrdineIn a se receptos esse ipso scribit n. 1610 in opistula mi Gasparent Hosnaannum P. 33, du luna, Opinor, Oxtitiss t nitor Carolus Mitelloriis,
qui, ut Francisci Titzii in diatralbo do Moscliopulis p. 15
collecta pri lasque ordinata omittorsit in lucoin publicain, id quod ex parto molituin osse Ii rodericulti Georgiunt Thrn- litiuin comportuita liabonius o nitesculi. Lips. II p. 550 C. A. Κlotetii praef. ad Straton. epigr. P. 16. Atque sset profecto, quod eiusmolli corpus sibi gratularetur, si quis aut Frederici Osanni aemulus vid. C. Suetonii Tranquillido granian. et rhett. lib. ed. I r. Osannus P. V) ν'anranati- comam, qui Alexambino Rotnno Bygantii do uerrunt, concinnare Claronologium, a L. aurentio I orsellio in annali. IIar-l840 p. Il8 suo iuro closi domitain, aut, PIOd LObeckiuni in parergis a d Phrynicliuia1 p. 48l inchoaro Inentini, orii ditionis ν'ainmaticae mition an, vialis singulis ileincepstoinportlbiis intor Graecos obtinuit, o rolivitis porcipere
12쪽
VI PRAEFATIO. Ut vero nunc eOInparata res QSt, neuter locus hac aetate pertractari Poterit nisi ab eo, qui molestissimiun illiuigraininaticormni reliquias colligeruli eoinponendique negotium ipso sibi imposuerit, imitte singulos granaInaticos ab ipsis principibus exorsus Singulari scriptione commentatus fuerit ea usus diligentia, qua in componendis Polemonis
Eratosthen1s Zenodoti Aristoplianis Aristarchi Cratotis Aristonici Apionis Hero Hani ori reliquiis usi sunt Pressoriis Bornhardylis Ditenteteriis Ribbochius Nauchius Lehrs1iis Vogeneriis Frio Ilaenderiis Ritsclielius, set qua alii nostri
saeculi viri doctissimi aliomina studia adunal raro conati sunt, quos inter Ottonem Selineideram Moieritim Osannuui Schoemannuin Graesentianium Volsoniunt Langium Scrae- ogkam Boccardum Gerhardum Radulfuni Sciunidtium no-
Ac Ritsclielius quidem aitne etianinunc tenax consilii lii-Storiam graecae gramImaticae Perseribendi, quam moliri se in prologg. ad Theoclul. p. IX et in coiianient. do oro g lsignificabat, haud satis scio, Κ. Lehrsium vero, quamVis enixe rogatum, ut grammaticorum componeret historiam, cui operi perficiendo neque exstitit ipso neque cxstabit unquam, SiVe scientiae copiam sive acumen ingeniique dotes spectaveris, paratior alter, lioc ipsuna negotium detrectasse, ininierisvio iuvenilibus inapositurn inaluisse fando accepimus. Itaque Ilic locus ciun etiamnunc philologo nstudiis posset derelictus appellam - nant quain Graesen-lianio debetuus pliilologisto classicae iustoriani iInmaturiore partu in lucem osso editam iuxta cuni aliis titilicantus meoruna quoque stitilioriam vestigia luinc proluere traiuitem iussi, presessusque Rum documentis nonni illi8 deinceps publice datis, continentationibus, inqitain, de Seleuco Homerico do Plutoxono Alexandrino de Trypliono de Dionysio Tliraeo irascriptis. Atque eiusde nodi exercitationiUn Vi-
13쪽
ter I sit persunt' inScriptum, Aristarchi reliiiiiiii-ritui editionis quasi praeelirsor, de cuius conSilio et coni-
positione ut in linc praefationis parie paucis Inihi eXponendum sumam, liis Frie ilaenderi in praes. ad Ariston. P. VI essectunt verbis est: - restat ut quis Didyini lilbriini eo- dein modo residunt. Quod omitti potuisse, si viis ni incito Did tritio scriberet, ut nuper factum est, id inter Intrabilia reserendum erit, quae in hoc genere liis annis Inulta accidemini. Pace enitu viri egregio docti dixerim, inagis etiam Inimim videra, quod omnino liueusNie neglectus iacuit Didymus, gratiamaticormiit, ut Pu tanquain in confiniis Graecae Ronianaeque graminaticae natius, facile gravissianus, selain Piod, qui DidSimo Vocabuloruin interpreto
cos poetas illustraverat, quaestio absolvi anilii non posso Videretur, priusquam de letalcis eoinico tragicoquo conditis inquo Hesycliiuni receptis constaret vid. p. 272), nequo
quidquani eaecogitari absurilius potuisSet, quana Inoinbratilbri natura cohaerentia tentero divellere, nenape orities a recensione HoImerica, dein ad leXica aberram, marsuinque cursunt relictiun iterare, primuin λέξεις, deinde coinincntarios, tertio capite Opiuscula granan attea, Iniscessancti absolvi, quinto denique inceItae Sedis fragmenta coin- proliendi. Nequie Secundo capite conStanter eum Paragra-Ρlioruin ordinena tenui, cui p. 1l -l 3 libroriina conspectus adstringendus erat, sed paululuna mihi tuanautandum sunt-psi. Selioliis oniin in Iliadent Venetis Dul mi διορθωτικά contineri indico illo singulis vllapsodiis subseripto certiores fimus, at carent si itiscriptionibus his scitolia in Odysseam Haeseiana et Mediolanensia: itaque ex his excerptas Di-
14쪽
ra in equi leni Hesiodea, Putilaricis liypotitiaeniatis Baeclini- lea, Soplioelois Eurili uteisque exercitationitatis coinmentaria Aeliaei Ionisque saltu las illustrantia, Aristophaneis studiis
aniluadversiones ad reliquos Socci poetas coiiscriptas Stilbiungere, Sed tamen alterana ration eui anaplioribus operit ius excussis a p. 299 usque ad p. 310 breviter clo coininentariis arcu tioris ambitus in poetas quos vicunt minores disseremti vel ideo praeoptandain duxi, no quae de Didymo scenicoruin poetaruin interprete solioliorumlue principali fonte disputanda milii essent p. 26l - 299 Inale discerpere
cogerer. Ad illustrationem fragmentoriina quod attinet parcum nae pleriinaPie interpretena fuiSSe confiteor, ut explicaniti rationem istain, quam indoctaiii et puerilem increpat Berinliai dytis in Eratostlienicis p. V, quoad fieri posset, caveretii; liam1 negaverim tanten, quod sactum nollein, Caeca quadam uberius exspatiandi libi lino ali luotiens inolime illuc devitiin albi optum liberius evagatuni QSSe. Sed quae Hoinericae Pindaricaeque recenSionuim SuperSunt reliquiae eas fere indotatas illinisi. Huc eniin Aristarctiea composituriis breVi tempore vela retrorsum dabo. Denique quod I idymi opuscula illa a Francisco Rittoro auctori sua restituta Coloniae*ie a. 1845 o lita cf. Alois. Capell-nianti. in annali. Marburg. .lS46 NIL 58) dedi lignatus sim,
non Vereor equidem ne in vituperationeni incureain priIdentioriim liOininum, Pii spero fore ut consenSu Suo comprobent arminenta, quibus ad refutanda Rittin i somnia PRS Silia IISIIS Suin, cf. p. 92. 272. 275. 327. 333. Celei uin quid nie impulerit, ut prae ceteris grammaticis liac ipsa aetate, quae Apollonium Dyscolum eiusque filiuni Herodianum potissimuin in deliciis liabere videatur,
15쪽
Didynalina initii edenditin elegeritia, respoiuleibit sciscuanti- is Frodericiis Ritselielius in comitario ad ipsius lilbminido ibit,liotheeis AleXandrinis do pie Pisistrati situllis Homericis Boiinae l840 edito p. 25: Non potest obsciirminesse tinniano quantum in linc parie graininaticae litera- milia diuit iustoriam), litae ad deserat,enda disponerula iii-
dicatula literariam Imonumenta spectat, veteres illos Alexandrinos praestitisse, se i nihilio et lain tenuiorein li0roin studioruna inermorialia pei insecuta saecula Byzantinorunaquebat bari uini ad posteritatem esse propagatana, quain eorrum,
quilii is ipsa τέχνη γραμματική perficiet latur. Qui locus sperannis 1 ore iit dedita operat dignus est eni in) liac aetate
Iuenta: p. 7, 3 Agalli arcti ides Cinnaei Κινέου) θρεπτός Ρliot. bibl. 213, Persaeus Zenonis Muninus Suida teste,
17쪽
M. Torontio Varroni, quem nuncupare Romanum polyhistorean possumus, quantum litterae deibeant, ut accuratius perspici iudicari luo possit, thaud in ultimis lauduni ostFroderici Ritschelii, illii, cuin rarisSimas pariter Miluo pretiosissinias scliodas Corio et ancri in edita per T. Plit Lipps Bar inscriptas soliciter nactus esset, prirnus hoc roporto littorario in Musco Riionnno VI p. 48i sqq. ita usus est, ut plurimis in rorii in Varronianorum inscriptionil iis elonolbi is in lucem vocatis fragmenta liaud pauca cliutius domo Oxulantia in veterem quasi sedem remigyaro iuberet. Soci in a lunabranda imagino Alexandrini, Vari onis sero as- qualis, quo neIno plura seripsit, granianatici, a Rufino liis vorbis niorita latulo exaggorati: Graeci Ebalterum h. e. Clial conto n) miris effriιnt laudibus, Nwd tantos illa os conr- post erit, Nirentos quhtis nos ιm alienos Mia manu stescribere non potest, ' Didymi, inquani, Clinteontori Aloxandrini, nemoduni quoid sciana inVentus ost qui perieuluin ingrederetur. Si qui vero in transciursu grananiatici laboriosissimi limaginem delinearent, viod post Ritteri Woliui alionii luo conatus nuperrinio Theodoriis Beccardus in diss. de scholl. in Horii.
I l. Vonot. A) p. 26 35 agnos sus ost, ii sulcos potius in pulvere durisso quani doctrinam Didynii in solem atque pulverena protraxisse putandi sunt. Itaque cuna opto nullius dubitarein, quin oporae pretiuIn essem facturus, Si, quae Didyinus Alexandrinae oraulitionis thoiron constituit, triasi cuni pulvisculo ausurroni, Di imi quase sit persuntoninia collegi, disposui vio ita, ut in coninioniatione quadripartiti opusculi prinia toxicographi ini, secunda critieuimot scriptomani interpretem, tertia granianati eun , quarta de- nivie laistori cuni tutum ararem.
18쪽
2 Sili las iratur vol. I p. 13 30 do mammaticis, qui Didyini no uino innotuoriant, haoc trrulit: Λίδυμος Αιδύμου ταριχοπώλου ) 'Αριστάρχειος ) Ἀλεξανδρευς, γεγονώς ἐπ' Ἀντωνίου ) καὶ Κικέρωνος καὶ εως Aυγουστου, πιλκέντερος κλvθεὶς ) διὰ την περὶ τὰ βιβλία ἐπιμονην. φασὶ γαραυτὸν συγγεγραφέναι υπερ τὰ γφ' βιβλία. Eruloin sororosori Hosyeh. Milos . st. 19 vol. IV p. 16l od. Muolior: Aίδυμος ὁ 'Aλεξανδρε ὐς διὰ την πρὴς ) τὰ βιβλία ἐπιμο- νῆν χαλκε ντερος ἐπεκλήθη. φασὶ δὲ αυτὸν συγγεγραφέναι
ὐπερ τὰ τριςχίλια πεντακόσια βιβλία: nequo dissentit Eu- docta p. 133, nisi viod noui inuni sui aevi propriomini exitu, qualia sunt μοσχοπουλος Ἀργυρόπουλος Σανθο-πουλος 'Αρμενόπουλος locopia, ταριχοπούλου υιόν appellat, Verbaque καὶ εως Aυγουστου oini sit. Pergit Sui las: Aίδυμος νέος Ἀλεξανδρευς γραμματικός, δς ἐσοφίστευσεν ἐν ' μ si, ἔγραφε πιθανά, περὶ ὀρθογραφίας f) καὶ ἄλλα πλεῖστα καὶ ἄριστα: cui nil stipulatur Macronibolitissa, recisis uinienulti inis vectis πλεῖστα καὶ ἄριστα, ailditisque καὶ αυτός post 'Aλεξανδρευς et καί post ος. In his luctata esse Iaiultanoino non Videt, liae facilius in ordineni suun ta lueerontur, iii si iunioris Di lyini obliterata sere mentoria eSset. Ni illurn oni in sequi leni, iiiii eius testimonio usus Sit, seriptorein novi praetor ei. Gucl. 81, 43: αρτηρία Αίδυμος ὁ νεώτερός φησι ἰατρῶν παῖδες φλέβα α ατος, αρτηρίαν δε πνευματος ἀγγεῖον. Cf. coiniment. Ineain cle Di- tDD. voc. interp. I olan. 185l p. 12. Hoc vulco, sinoinipodiimonto locium locium iri, liunc in rno luin si scriptus
essot: Λίδυμος, Aιδύμου - ἐπιμον ν φασὶ γὰρ αυτὰν συγγεγραφέναι υπερ τὰ γφ βιβλία ῆς ἐσοφίστευσεν ἐν Ῥώμll. ἔγραφεν .... πιθανά, περὶ ορθογραφίας καὶ ἄλλα
19쪽
πλεῖστα καὶ αριστα. Λίδυμος ὁ νεος υλεξανδρευς καὶ αυ- . τὰς γραμματικός γεωργικὰ εν βιβλίοις ιε J cuius mutatio-
Iiis caussaIII ac ratiorioni reddidi in continent. tertia p. l. 2.
Tertiunt etialia et viartuin Ι)idbuninia Suidas novit: Αίδυμος ὁ Κλαυδιος χρηματίσας γραμματικός. περὶ των ημαρτημε- νων παρὰ την αναλογίαν Θουκυδίδss. περὶ τῆς παρὰ ' - μαίοις αναλογίας, ἐπιτομὴν των Πρακλέωνος καὶ ἄλλα τινά
h. v. defit Eudoc.) Λίδυμος ὁ τοὐ 'Hρακλείδου γραμματι- κός, δς διέτριψε παρὰ Νερωνι καὶ ἐχρηματίσατο γ μουσικός τ' ην λίαν καὶ προς μελη ἐπιτήδειος. ΙIunc Sitidae orianoni quod invertit Eii locia: ὁ τρίτος ὁ τos Πρακλείδου ἐπὶ Νερωνος ου μόνον γραμματικός, αλλὰ καὶ ἐς τὀ ἄκρον μουσικὰς καὶ προς μελη λίαν ἐπιτήδειος. ὁ τεταρτος ὁ και Κλαύδιος ονομαζόμενος - Ηρακλεωνος καὶ ἄλλα, lialbet,
clero, viod Di lynius IIeraclulis filius sine libras illini uitiir, nePio taInen lite inniviain ex forinula additur βιβλία di οὐκ εἶχε. Quae cuni ita sint, verosimile est untini lioniinein vectis ὁ τεταρτος interiectis, in duo quasi corpora ili-vulsuin, novie Dictyniuna, cui Clarulio fuit co Oinon, a Tiborio Claudio Caesare vel Nerotio Claiulio acceptuni, ab II oracli lis filio distinmienditin esse. Qiiod eo conficinatius orti, quo cui probabilior Videt litur inea Pialiscunque coniectura, pro ἐπιτομὴν των ' ακλέωνος scrilienduin esse ἐπιτομὴν των 'LIρα λεχ, quani priuitas PropoSiii in coinnioni. IV, 2 p. l3. Heraclidis enim luscitas si quis, ut inea sert opinio, breviavit Did antis, non poterat alii is esse nisi Horaclide tintiis, Clialcentem ulnantiSSiIno. - Aginencognominum gramnaticorum npaul Suidam claudit, quem
Eudocia nescit: Λίδυμος Ἀλεξανδρεύς, γεωργικὰ ἐν βιβλίοις ιε'. Hic fortasse accipiendus est qui supra ὁ νέος ονεώτερος audit et scripsisse dicitur περὶ γεωγραφίας, pro quo tacilis erit restitutio γεωργίας. Iὴ γεωργικά J De eoos. Hocher Gesch. der Ηeilhund. II p. 255. C. G. Κuolin.
20쪽
Aotatoin Didymi Clial contori Suidas l. his circui n- scripsit filitibus γεγοωῶς ἐπ' 'Aντωνίου καὶ Κικέρωνος καὶ