Didymi Chalcenteri grammatici Alexandrini fragmenta quae supersunt omnia collegit et disposuit Mauricius Schmidt

발행: 1854년

분량: 460페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

Do argui nonio huius oporis post 1Laurentium I .ersei iiiiiii in Spraxclipti. I p. 75 et A. Gi a sentianium in Gesoli. derelass. Philol. p. 502 cf. Τli. Boccarit. de selioli. Hotu. Von. p. 32) novissinio dixit Λ. Nauchius de Arist. Byz. P. t 64, i cuius vertia transcripsisso iuvabit: 'Cetermin 1 i lymi libellium contra Iubae operain directit in suisse thaud scio ait colligi possit ox Suida v. γόβας κτέ. In eo lai non Lalsus est Nauchius color quin doctissimus, quod Iubam Didymiumluo in his voluiminibus σκωπτικὰς λαλιάς tractasse statuit- Λέξις senim παρεφθορυῖα si vo διεφθορυῖα quae suerit abundo patet o solemni grammaticomam loquelidi

usu ') Diod. Sic. I p. 355 IVessol. : Κιμμερίους τούτους εἶναι βραχὐ του χρόνου την λέξιν φοεψαντος ἐν τῆ των καλουμενων Κίμβρων προσηγορία coli. Uut. Mar. p. 4llF Ρosidon. ap. Siralb. VII 450 C.

Primum cornipisse nomina nonnulla IIesiodii na Ρosi-idonio Apolloniatae asserenti fidem liabet male credulus Ioannos Τgoiges exeg. in Ilia I. 4, 10 ed. Horin. Ποσειδώνιος ὁ 'b πολλωνιάτης ὁ τῶ 'HMόδω μέμψιν ἐπάγων ως

in Hiine ipso illustravi in Phnolog. III p. 342 344 N. 22 Nauehioquo porsu i. Sed subitarias istis collectanota et e nouitatiora et metiora sitnt ea, cliino supra scripsi. Consulto dolevi locorum par, Pliot. Prnos. lex. p. 2 3, ουὶ schol. Theocr. p. 964 Κiessi.

32쪽

παραφθείραντί τινας τῶν λέξεων, τον otata γλέα εἰπόντιτον νήδυμον ηδυμον καὶ ἄλλα ἄττα τοίαυτα. boll. TZutg. l. c. I . 19 3. Soci ipsa voce παραφθείρειν gratisinati comini lii Os novinatis Priiniis ustis Ost Aristoplianos Bygiuntius, liunc nisi Parontona conatiliniscitur iloctissi inii in scholiuin R Nail Fit r. Tro. 89 p. 9 Kninpin. p. 52 o l. Witetscs.:

χρόνου δε προωντος Καφηρευς ἐκλήθη so. θηρευς

παραφθειράντων τῶν ἐνοικουντων τὴν λέξιν. So piuti si intlDictynius et Iul a rox; cloin do soliolii in Apolloniunt II 709aiietor II p. t M od. Sclinon: διὰ καὶ Λαρνασσὰς πρότερον ἐκαλεῖτο. υστερον δε κατὰ παραφθορὰν τῶν στοιχείων ἐκλήθη Παρνασσός, coli'. Stepti. Byg. 225, 15 Vost. α 506, tu Moinolc. ot. in . 655.6, si vo is Tlioo fuit si vo Lucilis Tari linous; IIemnogonos ap. IValg. rituit. Gr. III 404τὰ αμαρτήματα κατὰ τὴν λέξιν καrὰ δυο τρόπους γίνεται, ἀκυρίαν καὶ παραφθοράν - Οἶον δ. καλούσι διάζωμα ἐάν τις εγχὶ διαζώστραν. ῆ το αἱμωδεῖν ἁμωδεῖν καὶ τὰ τοι- αὐτα. II ine Elistatii. nil Dionys. Poriog. 140 κατὰ τὴν παρὰ τοῖς si ἐτορσι inquit λεγομένην παραφθοράν. I lirynichus Arabs piissilia παραφθ. Passim διαφθ. usurpaVit, illitia iii , ni p. sopli. np. Bokk. nnocii. Gr. I 150, at s. V. λαθαργῖς κύων, lioc l. c. 67, l5: πρισχος. ο διαφθεί- ντες οἱ ἰδιῶται βρίσχον καλούσιν cf. Lot,. Aglaopli. 876ot in opit. p. 398 o l. Lob.: Σκνιφός κατὰ διαφθορὰν οἱ πολλοὶ λέγουσι τον γλισχρόν κτέ. Adste P. 300 σίλφη P. ali πρώτως. Nec iron Albini loriis Daldiantis ido Sotain. II. c. 3 por διαφθορὰν Tήβεννον a Tollieno facturia osse censot. vi l. R i sic. ad I ion. IIalo AR. I p. 569. Rotis. MIArtoin id. II p. b l2. o. Muonor Etrii sic. I p. 26, 2. Zeno-lbius poreo lini id i lubio is vii Apollonii I yscoli sit ματικόν

in brovius contraxit ap. set in. 712, 4 a Nicandrii an soritia ἐπιλίζοντας grστους usunt vitia perat, quoci του λίγξε τὰ θέμα θελήσας εἰπεῖν ἔφθειρε τὴν του ῆχου μίμ σιν. Saepissinio nuinoro Stopliarius Dygantius Uv. παραφθείρει ν κατὰ παραφθορὰν παρεφθαρμένως utitiar: 4, 18 Moi noli. locossoroni seculiis Sopli octoin itinioroni, Apoll. Illio l. I

33쪽

ap. schol. Iuucian. IV p. 149 .Incliκ. pro δοκεῖ δέ μοι καὶ τὼ ἐν συνηθεία κοττίζειν ) απὰ τουτου του κοτταβίζειν) βαρβαρικῶς sic Marc. exc. G; βάρβαρον oditor) καὶ παρα- sic V; acti Z. cuin C παρακεκομμένως) εἰρῆσθαι aut κατὰ

παραφθυρὰν aut καὶ παρεφθαρμένως praeoptaverint. Vinetiarn Pliu a exenipla e recentioribus Irrain uiaticis petitii en tilbi pri inlini in reni nostrain citat, O testem privetextatuin Ioanneni ILaurenti iiiii clo inagg. IS p. l27 Bolch.

καλουσι δὲ αυτὰς οἱ μὲν 'Pωμαῖοι ἰουβας, οἱ δὲ βάρβαροι

τουφας βραχυ τι παραφθαρείσης τῆς λέξεως : citro loco cave

ne abutare, euiendatione egere suspicans et Hulein L. Quin dei nonSs. p. 84, ut ii παρατραπείσης eo leui quo παὐαφθ. Seli Stiusurpatimi offendit: cs. ilo mas g. ΙΙ 4 p. 169 II 6 p. l Ti. Plus quani solii ut otiain Gregorius Cori titilius hanc vocet nitdilibuit ap. 'Valg. vlioli. Gr. VII 2 p. llat ), it 36, 1137, ii 38, uiuio opportuito edocentur ii iter παραφθοράν et βαρβαρισμόν distinctum esse. Ab eo leni Gregorio fortasse prosoctuin est vile seliolium ait Dionys. Tlirae. τε ιν. παραγγελμ. II 943, 2 το ουτω παραφθορὰ τοί ουτως. Si inplici φθορά, exeinplo a Iulia cet Zenotato Suinpto, huius o se liti-ortibus grainniati eis usus est ut . Giul. 268, 50 Ιβυξ - υθεν γεγωνε τὀ ἴβυκος, ἔνθεν ἐγένετο τὸ ψυκινίσαι, οπερ κατὰ φθορὰν γίγνεται βουκινίσαι. Ilinc in ot. ni. 464, 45 pro κατὰ μεταφορὰν reponemlimi esse κατὰ παραφθορὰν opinanti Selinei de vitio Itbyc. D. p. a iiii praulentilis adsentatus

1) Do eoualbo Suidae testimonium citat Stephanun in Arist. rliet. sp. Crain. A. P. I 272 cod. l809 σου, I957 η σουιδα , citius actateria C. A. Brundisius in Plii lol. IV I p. 39 saeculum XI p. C. non super irao schol. ait Arist. p. 1373, 2b ovicit. Docinio igitur sae illo, non, ut vulm creditur, undecinio Vixit Suillas, quoui praetor Etutomum ritetOrem, Helladium ceti. Hesycliti otiani Milesii ονοματολόγον non dico suppositicium Meum H, sed genuinum depor tuum) cou pilasso, id quod dii Iuni Ruspicat is oram, countat nilne ex unon 'nal oxce. in cod. Toller. nunc Paris. 2677 ap. inani. A. P. I p. I l. - Εii lcino Arovo rite- toro liti licuit etiani Io. Sieol. I ox. ap. Wal κ. Hieti. Gr. VI 284, 12

34쪽

sunt in Plissol. III p. 343. Levioroni enim modelam sufficere κατὰ μεταφθορὰν ot in ot. ni. l. l. in Boi lc. anee ld. I 435, l7 poston intellexi o Constant. Porpli M'. do ndin. iinp. c. XXIX t. III las, ed. Bonia. η κοινὴ συνήθεια ἡ πολλάκις μεταφθείρουσα τὰ ονοματα τῆ ἐναλλαγῆ των γραμμάτων. Vulgarem loquendi usuin so luitiir TZoiges ait Lycopli. 433 II i,ud M. οι δε ἰδιῶται κατὰ ἰδιωτισμον παραφθορὰν του ονόματος ἐποίησαν τογ) αντὶ του εἰπεῖν Γας Βοιώτιος υς Βοιωτιος et Plitioin. l62 Osann. Pliavor'. 3744, 36 Tερετρον το τρυπανον, O δέλετρον καὶ τέλετρον 'Aσιανή τις γλῶσσά φησι παραφθείρουσα Vilio is. διαφθ.)Εustalla. Odb ss. i550, 25 υπερτερία - βερτερην κατὰ παραφθοράν. liqvolvas otiani Atlion. III 90 A. Plii tosti . V. S. II 7 p. 553 o l. Olear. - 238, i 4 Kays. Apulei. nain. de ortliogr. p. 94 Osann. Eustath. 956, 5 ζυγαστρον. Deniquo es. puto in si a disputabinuis de IIarpocr. lS0, 26. Pliot. 6l0, 3. 8. Eiistalli. O lyss. l 935, l6. I lena liuod παραφθ. est μεταλλοιουσθαι ap. Stepli. i5, 22 IV. παρα- γραμματίζεσθαι ap. Const. POrpli. p. 64 o l. Bonn. Eustath. l. e. - Ali pinnianulta Vocabilia, quao occulto noininis titilicio receras nefas cornipit, con eri u I)ion. IIalic. possiunt AR. I 3l p. 83 Psic. 329. I 35 p. 90. Oυῖταλίαν. μεταπεσεῖν δὲ ἀνὰ χρόνον την ὀνομασίαν εις τό νυν σχῆμα ουδὲν θαυμαστόν, ἐπεὶ καὶ τῶν Ἐλληνικῶν πολλὰ το παραπλήσιον πέπον θεν ονομάτων. Forsitan igiti iv I idyini de cor- motis vocibita opuscultura pars suerit aInplior is de passiO- nilnis περι παθῶν) volitaninis. - Dion. Halic. ΙΙ p. 25 lRsh. - Alitis ordinis Stint πρωτότυποι διχογραφουμεr/οιτων ἐθνικῶν, cliino libri ab Oro Milosio conapositi ost inscriptio cs. E. Ritsclael. de Oro p. 59) et μετονομασίαι Nicanoris. EXoinplo Sint Λώριον et Λώτιον ap. Stopli. Byg.

Quinet. I. O. Ι 5, 13. Latinoritin gynanimaticoruni loquendi iasiun cognoscos oX Vareon. I L. IV p. 4 vel istas pauca =to mina depravat multu tollis. Qitinctil. I. O. I l, la

35쪽

nwn corrupti et semonis coli. I 6, 41. 45. Serv. Aon. XI 265 eo in linitio AB Immones postea corrupte Nasamones elimos. Nneroib. Sat. VI 9: Eryo bidennes primum dictae suns, si misi Men ira et lonsto usu loquenm comota est voae in binentes. Synii nacti. opp. Ι1 p. 14 ost. Paret Iliae recens aetas corrupta Boalia Baulos nuncuparo occulto nominis indicio. Qua euinque Vocabula igitur aut long is loqueruli usus aut barbari in peremnum sonuin Ormperant aut ii iapori tomin rudi iam lite horninuni inscitia depravaverat, nut deniquo Vulgiis prout aliud vortio iiiiiiiii sequobatur alitor pronunciabat, lino παρεφθορυῖαι λεξεις nuneupatiantur. Hiic o graecis refero etiani ἀποσκορακίζειν

ἐς κόρακας) coli. Bergi. ad Alciplir. I p. 234 IV., θράττειν

Athon. ΙX 368 Iue Καὶ παρα τω τον Xείρωνα δε πεποιηκότι τον εἰς Φερεκράτην ἀναφερόμενον ἐπὶ δυσματος ἡ παροκνὶς κεῖται, καὶ ουχ, ώς Λίδυμος ἐν τῶ περι παρεφθορυίας λέξεως, ἐπὶ του αγγείου φησὶ γὰρ Νη τῆν Βί . . . ωσπερ αἱ παροχρίδες την αἰτίαν ἔχουσ' απὰ των ηδυσματων, ους ὁ καλὸς ουτος ἀξιοῖ του μηδενός. IIos3aeli. παρο ψίς ὀξυβάφιον η ἐμβάφιον. .

36쪽

ρευτην η περδιξ προκυλινδεῖται αυτοs, επισπωμενη προς εαυτήν. ώς δὲ γίνεται περὶ το ἀγρείσαι αυτήν, οἱ νεοσσοὶ φευγουσιν, εἶτα καὶ αυτὴ διαδρασα, υστερον αὐτους συν

άγει

Hosycli. ἐκπερδικῆσαι Ρalnaoi'. ἐκπερδικίσαι ' τὼ διολισθῆναι καὶ διαδρῆναι ἀπο των περδίκων μεταφορικῶς. πανουργον γαρ το ζῶον και διαδιδράσκον τους θηρῶντας. Cf. Aelian. li. a. III 16. Abr. GrOI OV. antinadv. ad h. l. P. lui 5.

Tostis ost liniis Harpocr. 54, 25 Aερμηστης' Λυσίας ἐν τω προς Ευπείθην. Λίδυμος μεν ἀποδίδωσι τον σκώληκα ουτω λέγεσθαι τω Σοφοκλεῖ ἐν Νιόβρ ἐν ζ τῆς ἀπορουμένης λέξεως. 'Αρίσταρχος δὲ το Σοφόκλειον ἐξηγουμενος τον ἄφιν ἀπέδωκε. μήποτε δὲ μῶλλον αν εἴη οστις τα δέρματα ἐσθίει δερμηστής, ώς υποσημαίνεται καὶ ἐν ς Μιλησιακῶν Mριστείδου : - Hesych. δε ρμηστ ή ς' ὁ σκώληξ ἡ ὁσκυς Palnier. vel σῆς leg. vel κὰ ) ὁ τα δέρματα ἐσθίων. Ἀρίσταρχος ὀψεως ἄφιν.

H. l: ἄψεως cletoli iuni ost, o sequentibus Λέρξιος ἔψεως porporain iteratiani, nisi duce loX. Seguer. in Beklc. anecdd. 1 240, 15 cxtroina IIosycli si verba liunc in nio luna corrigere inavis ὁφεως εἶδος ὴ ὁφιν. Harpocrationeni ', ut cum F. V.Fiutgsclito loquar sin epistula de Sophoclis Niobo ad Burni ei Stertian data p. 43) mininae percoptuin compilariint Suid. H. V. et ei. In. 257 233), 36 Λυσίας μεν τον σκώληκά φησιν ουτω λέγεθθαι, 'Aρ. δὲ τον ἔφιν. εἴη δ' αν μῶλλον ὁ Ψὰ δέρματα ἐσθίων. ἐκ του ἔδω. Cum Sili lae Vothis, qua 3 in fine addi lit - ἐτυμώτερον ουτω καλούμενος tacitetiam cod. Diser. IInrpocr. Palat. 375 Ε oinnilina antiqui Asinius, Disi Oiod ἐτοιμώτερον pi oclivi libriarii lapsit ovilibet. Idein scripsit δερμαιστής. Voluitne δερματιστής li. e. δερματηστῆς, ut est in cod. Damnst. N)2 Ac graininaticus ille ub

37쪽

Aristarcho I)idymo tuo dissentiens, qtii fieri potiterit, ut vocem δερμηστῆς significari cine ani statiioret, in propktulo est. Niminim Veriloquitim originationein lite ἀπορουμενης illius λεξεως alicupanti cum Inemoria ipsi vocabulum eadon1 nota signatum ώμηστής suppeditaret, Piod qui leni graminaticoriam sero omnium consensu o Vocibus ωμός et ἔδω compositum esse legeret, ipsum clitoque viaesitum illitii δερμη στης eiusdem fabricae esse facillime sibi persuasit. At illo habet profecto ista derivandi ratio quibus si tueatur quamvis paucisSiIma nonnulla tanton haud imparilia exempla. Ut enim Inissum faciani truum illivi, do quo diXtinus,ώμηστής, quode Videsis et. m. 822 745), Herodiari. pros. Ιl. Λ 454 X 67 p. 266 ed. Lichrs. Lehrs. Arist. Stud. Ρ. 3ll, anonynii sententiae favent priinum ἀλφηστής, quode nuperrirno aciutissiuae Riote erudite ut solet C. F. IIormannus

odisserinit in Philol. ΙΙ 3 p. 428 40 437, tuna quod ident

in testimonium evocavit Vocabuluin νήστης Herodian. epim.

Quod si veriun vidit anonymis, eorT1Π1 codd. Ructoritatem,

qtii δερμιστής exhibent, inferiorem esse habendam altera δερμηστής in aperto est, Vero liue proxime accessisse illi id librarioritin par, quod δερμαι στης i3 δερμηστής) vel δερ- . ματιστής h. e. δερματηστής exaraVit: quamluam nullus equi-

di deni diibito quin recto Horinanitiis l. c. ivilicaverit his IISus

P - verbis: Doch ist os aucti so nielit cinnaal noctiiig ei necigentlictio syncope anZhineluncia, uin alis ἄλφι und der en-dung ηστής die Forni ἀλφηστής hoi vorgulaen Zu lassen - vie selbsi das obigo δερμπὶστής olinc dag vischontainst vota δερματηστής gebit tot ist. s ita in catissa iuvabit otiani Vulchenariunt contulisso ad Horod. VIII 95, iit idona nio- nebat IIemn. l. c. p. 437. Sud, ut hanc vocabuli intricantis originationuni tuaim socoris, Piid iam quaeso fiet voci σακκοδερμιστής, a Sophoclo in Troilo usurpatae testibiis Hes. s. V. et Phot. 497, 3 2 Σακκοδερμηστής ε ἴφιν σάκος οι δὲ σκωληκα παρόσύν δερμιστὴς ουτος. βέλτιον δε τον χαλκουν εχοντα δέρμα νοεῖν. ώσεὶ ἔλεγε χαλκοδερ-

38쪽

22μιστῆς. τὰ γὰρ σάκκη ἐπίχαλκα λεγει l. - εται). Contres

Palineriuria, qtii οφις σάκος ἔχων corroxii, ot Alibertitum, ἄφιν σάκος εχοντα Suspicatuna, o litani Hesychii lectioneni tuovir Friinscitius his vectis p. 46 Ininio Aristarchiis Verissinio perspeXeriit σακοδερμιστης a Soplioelo suo Mei Romenteria, cuius ini ago in Sitinino clypeo expressa sit, quasi Voria aculo licininus MDdMMansge' coli. Aosch. Sopi. 495.' Atqui hoc si voluisset Aristarctius, vixissot opinor σάκος ἄφινεχον σημεῖον) ut est in schol. Tatur. Eur. Phoon. li 08vol. V p. 232 Mauli. σημεῖον ἔχει γὰρ ἐν τρ ἀσπίδι. Ego limul scio an liuc portineat alia vino lani Hesychii glossa: Εἰλυσπῆσθαι τὁ παραπλησίως τοῖς ἄφεσιν καὶ log. η)τοῖς σκώληξιν ἰέναι cs. Ues. γλυσπῆσθαι. Atilinadvertas, quaeso, Prae ceteris ad illud οφεσιν η σκώληξιν. Fieri iratur potest, ut tales sero Soplioclis vorsus Aristarcinis Didynuisquo anto oculos liabuerint: σακκοδερμηστής τις εἰλυσπώμενος ct - ος εἰλυσπῆτο δερμηστοί δίκην. Narn- quo formas etiam lias: εἰλυσπώμενος et εἰλυσπῆτο inter- Protatur Hesychius, que in do εἰλυῖος quo Ilio conSulas. Quo I si probalbiliter conieci uius, σακοδερμηστής lilena soroanimal intellegere dolaviniis ut pio δερμηστῆς, o tinearitiam genere, stilae latrios setososvio pelles roderunt. Videsno quae tandeIn caussa gyaInmaticorimi tacito doctissinios in tant clivorsas sententias ilistraxerit 3 Scilicol cum tantuni perspiceront, in Soplioclis li. cc. do aniniali quo lana sor-nionein inici, quod, no cona paratio ni in is apta ova loret, ita fingoretii r Oporteret, ut et somnao teretioris osset et tortus segniter darot, Aristarctius do Serpente ,.Didynnis do liun-brico, oriis vero, aut si qui id video Cassius Lon riuus, uti iiisque opinatione Posthabita, ito tinois Suo quis quo iuro cogitavit. Cui vii lotia rei conlparandae Soplioelos voco. δερμ. Di σακκοδ. ii sus Sit, linud facile ciuicloavoris. Licetiit initionsortasse de oo undariun agnituo Cogitare, quoit, cuan lentior uino vi inino fluitarot, Avoles σκώληκας, reli pii Graeci κολο

39쪽

Belch. l. o. αγαθοεργοί Ἀττικοὶ τους αγαθὸν ἐργασαμένους τι. ἔστι δὲ καὶ αρχή τις ἐν Λακεδαίμονι οἱ αγαθοεργοί. αρχουσι δε και των ἐν τῆ πόλει καὶ των ἔξω τῆς

πόλεως παρανομησάντων, ῶς φησι Λίδυμος ἐν τῆ τροπικῆ

λέξει. Cf. lo liis Laco laonioni mini bono actoribus doctilin

1 Reis kiiis ap. Scliae . app. crit. Doni. IV p. 28, qui I InrPOer. S. V. υ κάτωθεν νόμος o nil volumino περὶ ἀπορουμενης λεξεως fluxisse

suSpicatlir, erroris manifestiis est.

40쪽

4. Λεξεις 'IπποκριtΤους. Scripsit idona λέξεις Ἱπποκράτους tosto Erotiano p. l2 ed. FrΣ. των γραμματικῶν οὐκ ἔστιν οστις ἐλλόγιμος φανές παρῆλθε τον ἄνδρα. Ἐτι δ' 'Αρίσταρχος περὶ ων γεγράφασιν 'Αριστοκλῆς καὶ Ἀριστοπέας oi 'Pόδιοι. καὶ μετὰ πάντας Ἀντίγονος καὶ Aίδυμος οἱ 'Aλεξανδρεῖς. Lociis nai ronaodo ii Ictata is ost, nec nisi audacius transpositis vo bis tacito sanan dii8. Emit lolii non diibito quin huic ineno conlocetiarao asson Suni prnobituri sint lociores : - τον ἄνδρα. Καὶ γὰρ

ὁ ἀναλεξάμενος αυτὸν Εὐφορίων πῆσαν ἐσπούδασε λέξινεξηγήσασθαι διὰ βιβλίων εξ, περὶ ων γεγράφασιν Αριστο- κλ iis καὶ 'Αριστεας οἱ Ῥόδιοι. ετι δὲ 'Αρίσταρχος καὶ μετὰ πάντας 'Aντίγονος καὶ Aίδυμος οἱ 'Aλεξανδρεῖς. I ro ἀναλεξ. IIo inolc. anall. Alex. p. 29 roscribi iistot ἀναδεξ. αυ-

τὀν subaudit lito Lib si uincti uin Couin: fortasse recte, sortasse non recte. Etenim pr sielegonili notio nonnunti iaIn Vecto

ἀναλέγεσθαι exprirnitur: cf. Lucin n. circ. IJoin. XXVII t. ΙΙΙ510 Rκ. F. Iacol,s. ad epigr. Callini. 60 scliol. Dion. Τlir. 725, 31. Aelian. V. h. XIV 2 3. Xonopli. anab. II I, l7 si 1. Krileg. p. 6l a. l845. Asclepiad. opigr. inter Iensian. n. 757 p. i57 Rsic. Itaque Erotianus lice sortasse voluit, ut Hippocratem ab Euphorione non modo sex λεξεων libris illustratuita, sed etiana cum discipitiis luctuin esso inniteret. Ut vero largiar, Erotiani ini ἀναδεξάμενος scripsisSe, tamen αυτον ad Lysiniaehuna respicoro nullus iiii clunin credideriin, sed Λύκον coiae Xerini, ut Lycus intellegiittir Neapolitantianae liciis nobilissimis, quo do vid. Plin. h. n. XX 2u XXX l Erotian. p. 2l6. Neque vero critici A inali lita est perinutatio voco. αυτός et Λύκος vid. R. Ungor Tliut,. para id. 384 coli. ut. ni. 593, 27). Moin mendi uti tollo ex Steph. Byz. 173, 10 M Βοιωτία - γενέσθαι δέ φασι Βοιωτόν Βώνου του Aμφικτύονος τοὐ κατ' αυτὸν νεωτέρου Tων Λ. καὶ Π. παίδων. A. Moinck. I0. κατατὀν 3 ut exculerit scriptoris nolnon lyl ; i inino κατὰ Λυκον. Schol. Apoll. Illi 0 l.

I 741 ὁ δ' αὐτός καὶ Φερεκύδης; log. Dio iii lico ὁ δεAυκος καὶ Φερ. Sit id. ΙΙ 1 p. 8. ώς δὲ αὐτὸς ὁ τὰ περὶ

SEARCH

MENU NAVIGATION