Man. Moschopuli Byzantini Scholia ad Homeri Iliados librum 1. & 2. adhuc inedita cum notis et animadversionibus Joannis Scherpezeelii accedit commentarius Joachimi Camerarii

발행: 1719년

분량: 549페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

corentur atalae enitescant. Sed ego miror quae spes aut petia suasio esse pol sit , valuiua ac duratiara ulla ibulia doctrinae , si laaec invia artium bonariam convulsa & debilitata sint. Nam si lanitiini est ut thaec mediocriteriam emicans flamma eriIditionis , in uberiorem adlaaerescens materiam rinvaluerat, quis omnino absqtie hujus pe politione doctos esse ullos arbi trabitair λ Sin & haec nos manet infelicitas , ut Masi in herba haec seges exarescat atque moriatur. Quis non vulet , quanta fames & clades professoribus cuiusvis scientiae impendeat Apparet igitur stussia haec ornare , a que celebrare Omnia alia, illa vem liorum opinione & clignitate niti atque sustentari. O magis miror , Usul qui iam in grassibus illis ,

iit habentur, altioribus doctrinae collocati, cogitent, qui quali cum bajulis & operariis vivant, in ipsis artium quartandam ingenii professionibus, non solum gatulent atque exultant opinione inertulitionis, sed etiam si qui forte nonnihilo perae in optimarii ni artium atque disciplinariam musis posive re, per isse se non dubitant limulate verbis, non enim cer te sentire etiam existimo. Sed alii iam exoriuntur qui quaerant, quas tandem aries & qia ae stuclia noe tantopere verbis efferamus , cum omnibus saeculis artes tractatae in scholis &traditae fueranti Oisibus hoc respotulemus, easdem plane arates quas ipsi sent lant nos intriRlucere verbo , re ipsa cliversas.. Nam & Latinae atque Graecae linguae cognitio , & Philoseophia quae descripta sermone & explicata sapientia illarum gentium esset, semper habuit doctrinam tanquam materiana quam insormaret. Sed situ certe retro sinceritatem & puritatem abstiisse , & in densa caligine optime etiam nata inge nia hallucinata esse reperitur, quo ritur vis omnis in quibus dam inanibus subtilitatibus absumpta evanuerit. Sed quic cpiui fuerat operiana quae isti ederent , cum hanclamcnto care rei perspecti & cogniti ejus sermonis, quo omnia qliae sapientiae & ωctrinae nomen a que famam merita unquam fue- 're , exposita ac declarata essent , quis non videt fimum non potuisse esse. Itaque illa quae paulo etiam ante cloactrina nota laudataque fuit, in quadam spinosa tenuitate ,

ad nullas feth alias res iniuι fuit, quam id totalicas rixas&alter Disit iasin by Corale

312쪽

I L. I A D. Lib. L. 33

altercationes. ibi is si nunc ininus, in quaciam scilicet coapta melioriim delectantur befie nata ingenia, danda illis venia est, & ignoscendum sis. qui repercis frugibus vesci quam glan. de malint. Multa in dialecticis, inulta in Physicis, natilia ubique locoriun doctrinae atque artium , a prioribus congcsta, iam cstabuntati . Non enim fundanaenuini Qbjectum fuit eritiluae &solidae scientiae. Neque qui scitiam nunc fere est , qtu

non malit discere quo utatur in vita, quam totius vitae usum

in is scendo constimere & perciere. Et si non repreheiulo , quin vehementer probo & laudo , si citi neque voluntas ne . que ocium deest, iit omnium in Philosophia excogitationes' , non solum cognoscere , sed etiam ampliuS elimare atatue expolire possit. Si igitur ille totum sese in haec etiam minus a, pta ad vita in communem immerserit, & in quentam reces scin sipientiae aiasiderit atque seduxerit , non modo ab hujus Vitae communi consuetit ne, sed penε etiam sensu, haud in nostram quidem ille reprehensionem incursitrii in se scita , sed j inscio potius nostro felicem beariamque sultarum esse. Verum haec felicitas, si vere est felicreas, concessa paucis est. Nos autem crassius moti iam filum in hoc genere pertexamus , eseolae magis nos sentiamus esse doctos , paulo indoctiores reperiamur , ut sit minus in exiluates illas is sputa rionum comminuere possimis pusillam vina ingeniorum nostrorum , ne tamen simus aritum Optimariim rudes , neve

ignaremus praecepta & intelligendi & eloviendi, sed cognita& peispecta veteriim doctissiriorum & sipientissimorum vii oririn scriptis, explicemus, & nostra in litatione secundum illa Opere quoque confecto prolatoque illustrenuis. Sic quidem

in universa ad veritatem & constantiam sententiariam , & actionum honestate ni a que decus referant hir. Nain nisi hoc

fiat, aliae quidem aliis fotassὸ in speciein inagis bellulae operaa V lebuntur, eadem tamen vilitas vel potiris fit tilitas omnium est futiira. Videtis initur quartana ego ari; uni studia soniti. cena bonitatis & hii nitatis adiectione , sentiendi videlicet recte, & diserte quae bene cos itaris eloquendi , qtiibus rebus percilita mens & ii, striactus animus, in opta mariun actionum

splendidissilitis operibri strenue exerceri solet. Ut aeni ira ine bene

313쪽

bene constituto co ore omnium partium quae integrite sunt, functiones lati labiles sunt , ita de animo instreicio bonis arci

bus atque disciplinis, nihil potest nisi specios ina & pulchriam

existere. Haec alitem doctrina priscorrum sapientissimoriam& divinoriam hominum monumentis celebrariar , de qvibus diligentia posterioritat & similia exempla ela, ravit , &praecepta illarii na collegit, atque tradidit aliis , unde optima disciplina tandem & exorta & perfecta fuit , quo Graeca natio prae caeteris facile omnibus bono abiandavit. De quibus libeε plusculum facere ve moriun , quo nilnus vos qui his stu-cnis incumbitis propositi arithie operae vestrae poeniteat. Q vete enim per Deum immortalem, ut illa coelestia priscoriam scripta , quae fiant quo certiora & Augustiora essent numeras omnia astricta , quini orationis genus, Poeticum ut scitis , appellatur. Haec igitiir cavete inquam ut nugacia, & inanis

tanturDIIVVlo voluptatis, in aliqui crinalirantiar, efficientia esse credatis. Cuncta enim in his i eremia. Nam profecto invenientur quae ullam laticlem doctrinae consecuta in quocunque homine ac tempore fuere. Ac memorantur Missilem &ani tanqllam auctores & parentes tanti boni. Sed Homeriis omnium saeculoriam atatue gentium consensu , Vel unus propriam vel praecipua in hanc istaram meritias consecutusque est, cuius quidem versibus nemo inter doctos reperitur qui dubitet , quin omnia ea de quibus praecepta artium tram po D sint, vel desiignata vel expressa sint. Interpretes quidem hujus ita statuunt, haec etiam omnia de illis accepta ac deprompta , & illos doctrinartim libros nihil esse existimant,

nisi vel Commentarios qtio iam vel dilatationes at re verisbosiores explicationes sensuum Holnericorum. Itaque tanquam ab ovo orsi demonstrant Gramnaticae primum ratio. nena de illis excerptam & constitutam , & has figuras ac varietates chim verboriam tum orationis hoc auctore in clijus

primitin scriptis notarentiir, quasi genitas fuisse. Non scilicet quod ipse invenerit de excogitarit, sed quod describendo Ita conforrnarat & cura atatue exquisiitione perposierit, ut quia de ipsius primum scrtiptis eat inere & insignia atque elucentia

conspicerentair, ipse edidisse pro*xulet visus sit. em-

314쪽

ILIA D. Lib. I. que

Rdmodum Socrate in , qui primus coeperit distincte & ex plicate philosophari, auctorem at re parentem sapientiae noni uria ciscimus. Veriim alitem hoc esse constat & manife stum est , cum nulla orationis figura , nullius verbi idonea positio neque deflexio , nihil neque rectit m neque versum conamemorari possit, cujus in isto exena plum non sit, &qtiena

tamen ali uiri secutus fit eru nemo unquam com emorare potuerit. Quare cum hortura propria clara Homeri fuisse inveniatur, ad illum nimirum auctoritas quoque alcitie origo referemiae Idem staritendtura de toto artificio Dicencsi , laodest & in certit ius ne & in facundia , illo magistro cognitum& usurpatum. Hoc , ne domesticis modo, id est, Graecis testibus utamur, &M. Fabio Lo. IO visum, qui hunc omni. bus eloquentiae partibiis ortiana & exempliun decliisse afficinat. id ego iam requiram amplius, acu ιjici ne aliquid speciosius aut gloriosius potuit Θ Vix hoc in tam muli is & granis. bus Graecorum laiulationiblis reperias, liod Intinus homo paucis ve bis complexus est: omnibus, inquit , partibus eloquentiae, ne partim locuples huius esse auctor vlileret tu . Cum tanta sit eloquentiae inagnit lo, ut hominis unius ingenit ataque indust hi vix posse tota comprehcitiai existimetur. Sedqvid addit Fabi iist ortum & oxemplum decliit. Iaceret igitur illa ab scpie hoc vel potius nulIa esset , Mid enim esset non orta λ Qualitum hoc autem, non solutat Homerum parentem esse eloquentiae , sed etiam magistrum atqDe doctorem , qui non modo ipse speciosissima illius opera elaboraverit , sed aliis etiam ad imitandum proposuerit. Sit igitur in partii eloquentiae nrajor huses fama , instriactio qxsulem certe cum summa humani generis utilitate est coniuncta. Reliqua stini doctrinae genera duo , de Natura & Moribus. In ciuibus unum Homerum tacit muli is dissentientibus decretis atquepla. citis Sapientrum, occasionem praebuisse , & suppessiitasse ma. teriam di siputationum, apertum & clarum esse putant. Nam& veterum plane dogmata ab illo sumpta , & haec a sequentibus secundinn ipsum emendata , correcta , locupletata essi probare conantur , & ut mihi qmdem vi lethar probant. A

cademici certe nobilissima Philosophorum natio , imprimis

315쪽

studiose testimoniis versuum Homericoriam usi sunt. Scit ira Physici, semper filii inter doctos dissi uini, vi telicet quod de re biis obsciuis & abficii sis, neque ad judicium, neque sensum communem patentibus atque apertis, cum diversoriam ingenia ine quirendo vero laborarent, utem videri uuiversis non magis

vel potius mitto minus potuerit, atque in dubiis caussis pluribus advocatis & consultis, probabilia quisque seqtiebatur ,

quae alius non iisdem rationibus illaetus, coira Iovereat Pie irri

pellere, huius hiernox sinii liter alius tradita labefactare semper alitiis conluevit. Cum autem post primas inventiones quasi recenter natas adlitic imbecilles & titubantes, multis seculis maxima summoruin viror D studia sese in illis explicandis occupassent , extitit tandem acetiimo vir ingenio & promptissima industria , doctrina incredibili Aristoteles , oui tan- quanI cog auor datus a re ina Nattara ipsaque sapientia , causiana hanc adversus allos disceptaret, ii quo modo alio. quando lis deculi posset. In Piod ille ita bonam atqtie laudibilem opera ira dedissse existimatur, in nuncm praeter hunc alium Philolophiae auctorem quaerat vel etiam nominet, nono insendus esse videaturi Diligentia quidem certe hujus tanta fuit, ut alicubi in tenuitate exquisitionis ossendi soleant siquorum animi a subtilitatibus non necessariis abhoirent, qtra maxima de caussa scripta ipsius ab sectatoribus quoque neglecta fit istὸ arbitror , partim citiod in quamvis admirabili scientia huius & copia. amplitii line ira reqtiirerent Platonis , quo mallistro usuin Aristotelem scirent, partim quia vel molestiast uati fugiebatur, vel animi vis deerat ad intelligendum dis siciles & pressas clisputationes, & indagyndos sensus callidiores ac remotiores a vulPri captat. Sed de hoc quis hie itiuuat quod libuerit. icquid certe disserendo sapit: ntes illi veteres quasi celebraveriint, de reriam natura atque vi , hoc to- tu in de Homericis veluti seminibus exortum esse apparet. Neque nos ntinc manifesta illa omnibus memorabimus. De Numine clivino , de Coeli , Aeris, stellariam, maris atquererrae , ITotu , essectione , specie , proprietate atque statu. Et quae alia similiter evidentia & conspicita sunt in hoc auctore. Sed de ipsius magis reconditis significationibus fata

316쪽

I L. I A D. I. 77Pientum cura & vestigatio eruit atmie proposbit. Ut illa

veteriam de reriana incertitudine opinio, in Pia fuit Democritus , Empedocles, Parinenides, Anaxagoras, cillus etiam quondam celebre dicthun fere iaciu ad amicti intuendam suum: Sic esse cuique res omnes uti ipse arbitrareriir. od si fieri potest , iit mentis atmie antasi ratio & intelligentia existima. tiones diversas admittat . Rcs scilicet etiana certitudinem &quandam quasi stabisitatem non poteriint retinete. Inmio Aristo- 'teles hoc nivilestissimina esse aiebat, siallietantopere fillerentur, qui maxime Verum quatenus hoc cerni posset, vi sissent. sγ. μετὰ τα φυσικὰ. Eos autem esse lai maxime Plaererent atque sequerentur. Si enim hi talibus opinionibus tenerentur, &de Vero isthim ad modum docerent, Wiaerebat Pronam pacto spe-.randum esset, ut Philosophi alacriter & sine tristitia in sbo studio versarentur cum Vertina permiseere , ideira esse quod volucres cuisu sectari vkleretur. Sed nos ad rem redeamus , qua ira sumptam de Homero de-nstrenuis. id enim clicit aliud apud hunc Ulysi es t i dyσ.9 ut Cicero , sic enim

Tales sunt hominum mentes, quali pater ipse

auctiferas lustravit lampade terras, Allie idem de hoc innui Aristoteles visit in scribit, mrod Hectorem afflictum hostili manu & exantinatum αλλο Φρονἐοντα jacuisse Homeriis fecerit, ut citra in consternatione quidem animi, non careret intel entia ac ratione , sed ea non similiter lateretiar. Illa vero tota historia de aniata Platonicoriam , si-Ve est Aegyptiaca sive alterius gentis, Hoinerica est. id enim dicit in eo libro quo moritur, Socrates Cratoni, a quo rogatus fuisset quemadiriodum sepeliri vellet ut omnia Ciceronis verbis referam , lsibus enim possim praeclara λ) Multam Vero , in*st , opera ira, alnici, friistra consumpsi, ri toni enim nostro non persitasi me hinc avolaturum , neque quicquam me relicturum. Non volebat se vkleta esse cor

pus sumn , sed animum , rectene an siccus, nihil ad nos in praesentia quidem. Sed nunquid Homeriina hoc illi su jecisse credibile, qui de anima Thebani Tiresiae hos versus feacerut δ. λ.

317쪽

χρύσεον σκηπτρον εχων.

Ad ipsum enim Tiresiam cpiod infertur reserendum apparet, Id est certe hominem qui animus esset. lam tripartita SVisio animae , rationis , iracundiae , cupiditatum , manifeste Hoaterica est. Neque dubitant plurimi singularum etiam , sive partiti in illaritar, seu natat rarum doniicilia haec Platoni ca, de Homero accepta, quasique. conducta esse. Quid Mediocritas , quam tantopere extuleriant peripatetici , nonne ab Hona ero demonstrata λ Qui, chim ubique ignavos immoderat di exultare, & ψaasi prosterni tam animo quam oratione faciat , laaec omnia terra perata introd tacit in fortibus vitis, cum illos trepidare & palescere at te nil nis timere negat. Et titysses lλ. v. plane repcit nimia, ac mediocria probat , cum se Diomedem valde vel laudare vel vituperare vetat. blenelatis quinJue

οδ o. plane dicit se succensere sis qui immodico hospites vel

amore vel odio prosequantur, modum enim esse Optatariam. In cilio alitem sibi Academici atque pera patetici, sive hae cur assimilia est , vehementer placueriint, ut in exqvirendo Vero ,

a sensibus subiectis rebus cogitationes abstraherent, an non mavistrum hunc habuisse credendum , apud quein legissent

Utque cuo humanae vis transvolat impete mensis Gm sectam fuerat qu- multu illa revolvit Hospita urr rum in recto notιs, atque ibi pa*m Nunc huc nunc illuc repetendo cuntila vagatur,

Sic celeri in coelum Funo est si lata volatu. Tu si inulachriam itidem Herculis apud Orcum comparia iste , cuni ipse in divortimi consortio delectareriircinu Juventa conjuge. Sed nobis in his ira odus tenendus , dicendumque fortasse 'aliquid & de posterioribus. Quorum Zeno Citaiensis , 'tui videretur mulio omnium exquisitissime & subtilissime Philoso pari, libros etiam composuit quaestionum Homericarum, inde facile apparet quam multa ab illo , que ira tanta cupiditate legeret, ipse didicerit. Quis vero etiam magiitrucia quaeritalium Epicurei dogmatis, cui lecti sunt versus Homerici de Odys-

sea, 43.ί. quibus u lysses sibi negat quicquam cogitanti videri

318쪽

heallus, quam si in .laeti: tia publica convivia & carmina fre. luententur, & pocula plena circumferantiar Z Cum alitem ea pari Philosophiae, quae de moribus est, plurimi fieri propter eximiam utilitatem & soleat & mereatur , poIIumis, ut opinor , contenti esse in hoc Horatii testimonio , ne qubi amplius nunc quaerere vellauis , qui affirmat eum hunc poetam

esse, Qui quid sit pulchrram, quid turpe, quid utile, pιia non,

Plenius ac metitu Grysippo in Crantore vicat. oriam alter porticum fulcite victus est, alter in Academia primas aliquando tenuit. In hac parte plurimim momensi atque ponderis habent optimarii in sententiariim atque monitoriun subjectiones, quarum praeclarissimae quaeque apud posteriores puetas de hoc auctore derivatae comperiuntiar. i-bus etsi omnem quasi materiam hic suppeditavit, unde sua industria dive sissima opera effingerent, laaec tamen sententiariam explicatio inprimis declarat, cur Aeschylus dicere solitiis fuerat: Sua serapta particulas esse de imgnis coenis Homeracis. Men. lib. 8 Sed ciun hoc genus se duplex, unum in quo paucis verbis aliquid breviter quidem proferrear, cupis intellectus tamen latius pateat, alteriam quod copios. Oracione exponitur, nonnihil exemploriam adducamus de laibus plantam fiat , celebei rima iacta posteriorinn ab hoc accepta esse. Cum autem illa brevia & contorta , quae Graece απογέγματα nominantur, Latine servata proprietate dici vix posse videantur, graeca quaedam memorabimus. Ut hoc , μή ἐν ἄγαν, quod Terentius protrulit, Ne quid mimis. Nonne ex iis natiam , quae silpra memoravimus ad mediocritatis considerationem deduxisse peripateticos existimandum Z De lio& hoc fastum

αριςον μέτρον. At istini ἔτου θεῶ , certe fluxisse de Homerico videtur, vel hoc, ιλ. α. BJa Deae semper mihi vestra capessere fas est. Vel hoc, limi de illo Maro vi letiu transtulisse s ὀδ.ί.

Ducente Deo, Vel sane hoc. dy δ γPsebant semper flua Dii mandata tueri. Item καιρὸν φυλάσσου, ubium ne quin de hoc quasi effloruerit,

319쪽

1 illaruli jucundos serenones, neque prius quam oporteat cui bini ira eundum. At ὀργῆς κρατεῖν, unde nisi de hoc dδ. υ. 'Sic ait inque domat valido sua pectore corda , Ipsa geris morem quamvis issicta voluntas. Sed j a in ad verbosiores illas sententias veniamus, attae nos,Csimie sunt de fato illae, ut haec, ἰλ. ζ. Fan nemo potest vim declinare varorum,

Sed forti ignavos e simul merito illa ferenda est. Euripides in Herculi sis ita secit, Haud fatale quod est lices Mugere, hoc sapientia Nunquam reppulerat , neqησProficiet studio Do

Idem Hyppolyto. talis nulla necesuas est fuga. Theognis ita. Orne pati cunctis tulerant quae fata nec se est. Homeriis alicuta dicit scelera laepe punire Deos serius , sed gravius. n δ.) . Euripides Jone. V quidem Deήm ira saepe tarda, nunquam neolgens. Homerus riar sum sic: n. κ. Con Unctis ad iter peragendum forte duobus Alter ab alterius siensu quod prosit utraqης

Saepe praeitiιr, at unιM GV sunt pectora tarda Et leve consilium. ac acies improvida menιM.

Euripides Phoenissis,

Vis unus omnIa non misi.

Homeriis ita, sa. ζ Nam melius nuta esse potest optaribrave, Inanimi quam si conisucti corde jugalem

emιna virque inorum celebrent.

Euripides Medea, Felicitas hae: Gr salvi est maxima Intre virum uxoremque F permanet amor.

320쪽

I L. I A D. Lib. I. 4

Homerias ita expessitam & agiletan introducit Aten, ut perhominum capita ingressi dictat. n. τ.)

Qti id Sophocles λ Antigona.

Nam eompendio Celeres Delum stulto ultiones reruAnι. Homerus eos, qui vereantur in pugna , pleros te incolumes reverti ait. n. O. J Sophocles ira:

Sed superstitum

Plerois e servat imperii observantia. Dicit Horrierias, Non oportere quenlaam malo ficinore fretum esse; Nam veloces a lentis Paoque opprim, iit valitam Martem Vulcanus debilior cepisset. ὀδ. θ. Theognis sic. Consilio capit in rantra persaepe Valentem, Fus immortales hoc statuere Dei. Idem, sepientes vinum qinVl inaniolice hauserint deserinare scit. Unde λ nisi de Homericis versibus qui sunt in Odys sea r G. E. , Saepe Iubet fatuum sapientra carmina v inum

Accinere, risu laetas astare choreas, Verbaque promit, apuae melius tenuis fuisset. Idem egregie monuit, n. σ. ctim praeterita non' everianis

tur , ut prospiciamus fissurii , scilicet de hoc , ut Cicero

Verrum praeterita omittamus. Idem Theognis,

Non uni dant cuncta Dei bona. Et Polydamas negat unum Hectorem posse omnibus rebus praestare. οδ. v. Sophocles Philocteta , ilicis singularem a tena & rationem esse eoriam, quibus Dpiter tenendinri regni sceptrum commiserit. Idem ante Homeriis, s n. a.

Namq'e haud Reptra geri ess vulstari gloria , Cui decus ipse hominum pater Madidit atque Deorum. Non est, inquit Sophocles, s Antigona ille vir diuisus, nec infelice parte, Di maloc s Forte

SEARCH

MENU NAVIGATION