장음표시 사용
21쪽
P. 273. I. I. Eandem IbId. I. Inutam , Ibid. I. 8. deis Ie mones P. a 7 l. I. .mniina est Ibid. l. 16. confundere; interpretis tamen opinI Roa 77. L I3. multo plura Ibid. I. 27. dicam in Histor. naturalis seu Physiologiae Amphibiomam Specinitae proximo ; alteram enim, quod post scriptas has notas publicavi, Stellionum seir Oechoniam Ust riam et species enarrat et salamandiar In historiae in his Coim
inentariis tractatae Plaedam additi . e
Ρ. 278. I. r. Adde: Nunc demum vitium Ioel Pliniam agnoseo, dum inspicio notri I. Pri in ovii ab Hardiuno plane neglectas. Scilicet vulgo verba ita vulgantur: quia fani
ex ipsa. deinceps novam 1ectionem XlX. exorius Hardvinus posuit: Auxiliatur vero etiam scactris Lohora in aphis vive . Sed Gronorius Uossani libri memorat hanc lectionem: Hein his ranis - auxiliarur Nero etiam oments est. Cossides alii quatuor Gronouu habebant scriptum: Rem ius ranis Ilevem - auxiliatur παν vero etiam σίαλδ. ex quibiu liber Menapius Grulianus et Andegav. quoque et acidis est. Praeterea Andegari auxiliantur. unde vIr egregius eoirigebat: Lirim de de his ranis lienem conrea venena, φιaefant ex ipsa, auxilia. νι; cor vero etiam ei actu. V colubra in apsa vivens. Lau. do conatiun, sed Jecur erat retinendum. Itaque loeum restiis
tuo: secur vero etiam leaeius. Ita Plinius secum ipse in gratiam redit et cum Heraclide apud Aelianunt... P. 279. l. 6. Nicandri Ibid. 7.-Αeuo P. a 8L II 6.
P. 282. I. ao. adde: Euleenius haec et superiora ita vertit: ωχροὶ δ' οὐν οἱ πιόντα μαλισα --τούτου γίγνοντα καὶ σν Θαψία την χροιαν την αυτην εχουσι, τα μέλη ύποπιμπρα- μενα αυτων ἐσ7ιν , ασθμαίνουσι .πολὼ κω συνεχὲς, ἐκβοδαπὸν
δέ Δύιν αυτοῖς οπερ ασθμαίνουσι, διότι χαλεπὸν ἐώζει, κω
22쪽
κοὰ σπασμούς ,συνεχεῖς παρέχR. ευ ρον αγόνονο ανδρας κώρουναῖκας ανσίκρυ τὸ δεινον τίθησιν. et cetera quae posci p. a 84. . s. Scilicet caput de rubeta primim enarrare coeperam, anis tequam Eutecnitim per particulas discerptum, integriana. tamen, singulis Iocis addere constitueram; atque ita factiani est, ut in hae tractatione ea tantum Verba laudarem, quae ad interpret tione ni poetae verboriam facerent; qmedam tamen animo tamia notitiariam varietate et argumenti tincultate isistracto obliis tus Oniiseram, nee satu eurate inspexerant. Manifestum enim
est, Eutecnium legisse scriptum in libro suo καί σε σπλην ἡβωλοῖο vel οδελοῖο) κακὸν . βάμο ηρκεσε; inde enim οβιλοῖ σώ- Θμου duxit. Atque ita epitheton όλοοῖο vanum abit, quod ad
Iazustrem ranam, veris nunciam, .dissiciIem habet Interpretationem. Quare non dubitaverim Euteenu Iemonem probare. iP. 283. I. 9. noster Theriae. versia 62a. P. 284. I. I 4. EnteentUS ita: και τούτοις τοίνυν o νον πε. λῖν Ἀγχέων κοὐ παρέχων πίνειν αὐτοῖ, σφόδρα ἐμεῖνάνάγκαζε. . ωσαύτως κά τὰς ὁ όέράκων ποου τω κακοπαθοῖντι προ-
23쪽
P. 288. I. I 3. Αωea Homniumn sativum apud Graetas in hortis cultiun putiitur esse Salvia sesarea Iannaei. Cypriam Versu 6aa. Gorraeus vulgari errore Iigustrum vertit, cum cyprias sit tarivsonia inerinis Linnaei, Arabiim Aldanna. . . .: P. 289. l. 29. dele Verba: Vulgo ἀέθλουή. in scribi de
Ad p. 96. versum 48. lin. 13. Adde: Loeum egregie ii
terpretatur Plinius 27. c. 46. γακω Gnidio color cocci, magnum do grano piperis major. υιS aris . Itaq- in e rat , M adurat, cum gulam transi. Huic vu praontanea eret cicutam. Scilicet in libris veterram saepe aconitum ciana conio
seu cicuta fuit per Mamur; praeterea vis calefaciemsi in utroisque veneno requiri videtur ad remedia. Certe plura a Nica .dro nominata contra aconitum eam vim testantur utilem habitana fuisse, velini calx viva, ruta atque aliae herbae. Βλαέην nominat poeta dubio vocabulo; eaulem enim, folia et fructum adeo lanificat apud poetas. Ceteririn fritiaeem humilem coectim Gnullum ferentem thymelisian vocari cum DioscorideIU. c. I 73. triusit Plinius I 3. s. 35. addens eundem chani Iaeam, enestron et cneoriun appellam. Oleum ex baecis e pressum ad medicamenta habet I S. s. 7. et a g. s. 45. in clia- melaea idem a4. s. 8a. alvum purgat, Orahis pitu stans bilem. ειe, fossis in Hisbus abfinthii partis S decoctis, μιρωφιe eo ciιm melle poto. Scribonius Largus Comp. I 36. Purgat belle ch melaea, piae herba olivae furitia folia habet, φιomini quinφιe vel sex dare oportet trita ex apιae invisae Sallus. quam fodimulana eXscripsit Marcellus p. a I I. Confer etiam Dioscorid. I. I7a. Archigenes apud Galenum Compos indie. see. IOea
24쪽
promoti περὶ ἰοβολωου και δήλητιηρίων, quem in Vaticanu bibliotlieca legit, atque excerpta inde loca altiquot latine posuit Mercin s in libris V et M. Lectionuni
et de Venenis. Fi Vinciatuin de aconito transtuli ad Alexiph. versum I. p. 92. in conamentariis; unde spem magnam conceperaen de auxilio medicoriani graeconini .et Nicandri ilisciplinaε illustrandae uectisque euiendam. ills en libro Aelii repetendo; sed inicia fuactis*1e exenuplani ejus ex Codice descriptiun nancisci conanta sum. .
Nescio an eius leni Aelii sit Δυναμερὸν manuscraptum Aelii promou Alexandrini in Codice S. Marci Bi otia cae 29s. cujus Protogrim et tacerpta cum latia venione prodidit Bongiovanni in Epistola ad Iollannem a Bona, subjecta lims libro de Scorbulo Veronae I 6I. edito. . inritin ipsum e*1idem non vidi, sed no&iani ejus debeo doctissinio Villoisono in Metaotorrum. Graecorruin Vol. I . p. 179. *u post Pompeii Magni tempora Aelium vixisse aliena fide refert. Dctitatio mihi superest de hoc libro, quam inspectio tollere statim posset. Servatur enim in Bibliotheca Leideta inter libros Vossia nos Codex cum hoc titulo: Aiλίου Προμάτου ἰατρικὰ φυσικὰ καὶ αντιπαθητικα, maximam panem
Inutilias, unde duo capita exscripta, alterim de renim diis contra scorpionum ictus, alteriam conua reptilium morsus pe Uim humane, rogatus ab amicissinio Muraenbechero, mecum communicavit vir eruditissimus Dari Rullescenius. Nolo his repetendis chartam perdere; sunt etan inepssis Plena, nec triclietun ad Nicandri
25쪽
eandri doctrinam interpretandam faciunt. Sluuii virdossissimus nulla significavit, non exstare in Bibliothecii
Leidensi codicem Aelii Promoti manuscriptuni, spiem in loco ex Paulo Aegineta mi lato is inlatum repereram
a Db. Hemstelliusto ad Pollucem p. 8Gq. Simile opus περὶ laβολων Gων Magni Jain sophistae ex collice Parisiensi Antonu archi Num. III. laudavit Fabricius B. Gr. V. p. 484. unde, si nita aliud, certe loca Dioscoridis inpie Aetii de venenis et venenatorum animalium Inoitu atque ictu integriora sorte M ipso uanscripta lucrari licebit. Sed latis est voto-riinit Quonim si nun*aam compos suerim lactus, Ineam meique Nicandri formulam eonsolabor melionam temponam spe, in qua tam laepe animus meus, praeclara quae Pie ausus, aclitescere debluti. ' Scitia. Francolaru ad
28쪽
κω μη συγκληρα κατ' Ἀσίδα τε χεα δῆμοι πυρσεσιν εσlησαντο, τέων ἀνεδέγμεθα βλάσlας, Πρωταγόρη, δολιχος δε διάπροθι χῶρος εέργει, εῖά κε τοι ποσίεσσιν ἀλάξια φαρμαι-οεσσαις αυδησαιμ ἄτε φωτας ενιχρεμQΘεντα δαμάζει.
29쪽
25 η δε ταρασσομενη τα μεν εβρασεν ηλιθα νηδυς πνευματα, πολλα δ ενερθε κατὰ μεσον eμφαλον δει' κράατι δ' εν βάρος εχθρόν, υπὸ κροτάφοισι δε παλμος πυκνος επεμφερεται ' τα δε διπλόα δερκεται οσσοις ,' 'χῖα χαλικρα- νυχιος δεδαμασμένος οἴνν. 3o 'Ως δ ὀπότ άγριοεσσαν υποθλιψαντες οπωρ
Σιληνοι κεραοῖο Δι νυσοιο τιθηνοι
πρωτον επαφρίζοντι ποτω φρενω Θωρηχθεντες, ΟΘμασι δινηθησαν, επὶ σφαλεροῖσι δε κωλοις Nυσοίην ἀνὰ κλιτυν ὐπεδραμον ἀέραίνοντες ' 35 ως οἴγε σκοτόωσι κακῆ βεβαρηότες ,άτη. Την μεν τε κλείουσι μυοκlόνον ' η γὰρ ἀνιγρους 4 i παμπηδην υρακας λιχμηρεας ηρεψωσεν'eἱ δε τε πορδαλιαγχες, επεὶ Θηρεσσι πελωροις ' πότμον βουπελίται.τε καί Οὐγονομηες ελντο 4ῖ 'skς εν κνημοῖσι, Φαλακραίης ενὶ βησσαις' πολάκι Θηλυφόνον, κοὐ κάμμορον' εν ν άκοναίοις
Θηλείην ἀκονιτον ἀνεβλάσυσεν όρόγκοι
Τω καί που τιτάνοιο χερος βάρος εσσεται ἄρκος πιμπλαμενης, οτε νεκlαρ εὐτριβι κιρρόν ἀφυσσος 45 μετρηδόν ' κοτυλη δε πελοι καταμεσlιος esἴνης' συν δε κώ ἀβροτόνοιο ταμων ἀπὸ καυλεα Θαμνου, κώ χλοερου πρασίοιο, το δη μελίφυλον ὐδεύσι' καἰ σε συ ποιηεντος ἀειθαλεος χαμελοίης βλάσlην, πηγανιόν τε πίοις ενὶ βάμμασι σίμβλων Io σεθννυς τ ὰ Θαλόεντα μυδρον γενυεσσι πυράγζης,
30쪽
ηέ τι μυελόεντα χαλικροτερον ποτον ἴσχοις. ορνιθος σlρουθοῖο κατεικάδος, εἰθ' ὐπο χυτρωγυῖα καταθρυάlοσι, βιαζομενης πυρος αυγῆς καί τε βοος νέα γεντα περιφλβοωντος αλειφύτηξαμενος, κορεσαιο ποτω εγχανδεα νηδυν' via μην καἰ βλασαμοιο τοτ εν σlαγόνεσσι γαλακlος Θηλυτερης. πωλοιο χεας οπον, ωλοτε νύμφαις, εὐτ αν ὐπεκ φαρυγος. χεύη παναε γεω δόρπον.
οἴνω, ενεψηθέντα πόροις καματοισι μελίσσης ' καί κεν επικρατεουσαν επαχθεα νουσον αλαλκεις φωτος, ο ν ἀσφαλεεσοι παλιν μετα ποσσιν οδευοι