Epicorum graecorum fragmenta

발행: 1877년

분량: 335페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

UMn. . p. 374, 18 'Eριούνιος χθόνιος, ἀγαθός, πολυωφελής, κλεπτης, μεγας εστ ἐπίθετον Ἐρμου ἀπο της ἐρευνήσεως καὶ γαρ ὁ Φορωνίδα γράψας φησίν ' Ἀρμείαν - τεχνηέσσαις f.

222쪽

κλεους δίκας βουλομεν λαβειν, συνεργον παρελαβεντρο Σεληνην --ἐ δαῖς χρησαμένη μάγοις, αφροῶ κίστην ἐπλήρωσεν, γεννηθέντα λέοντα μεγιστον Ἱρις-- ἰδίαις ζώναις ἐπισφίγωσα, κατηνεγκεν εἰς ορος μέλτιον ὁ δὲ ποιμένα τινὰ των εγχωρίων Ἀπαίσαντον σπαράυς ἀνεῖλεν κατὰ δὲ-πρόνοιαν τόπος 'Aπαίσαντος αυ- μετωνομάσθη καθὼς στορεῖ Θημόδοκος ἐν α ιρακλείας. )DIOTIMUS.

Athon. XII p. 603 D: Amriμος ἐν 'μα- κλεία υρυσθέα φησὶν Ἐρακλέους γενέσθαι παιδικά, διόπερ καὶ τους θλους πομεῖναι.

Κέρκω πες, τοὶ πολλα κατὰ τρωδους πατέοντες

την Ἀμφιτρυωνος προς ηλεβόας μάχην κτλ. - Plut morat. p. 1132 B Heraclides in συναγωγὴ των ἐν μουσικὴ dicit γεγονέναι δὲ καὶ Βημοδοκον νε ρκυραιον παλαῶν μουσικόν es. Clem. At Strom. I p. 397 ou), ον πεποιηκεναι γλίου τε πόρθησιν καὶ φροδίτης καὶ φαίστου γάμον Phot Bibl. p. 152 35 Behic. Ἱλίου λωσιν ημοδόκου ποίησιν. Suid. v. αοιδός Ι 1 p. 84 Bernii. . ημόδοκος δε την Ἀφροδίτης καὶ Αρεος συνουσίαν - d. ' 266 scici.).1 , Nullus omnino fuit Bergic Oeu lyrr. p. 443. 2 Macrob. at V, 20: riuia etiam liber eriti ἐλεγείων in quo de Diotimo quodam poetsi te ait αἰάζω ωτιμον, ς εν πέτρησι κάθηται Γαργαρέων παισὶν βῆτα καὶ ἄλφα λέγων Ensiath ad Il. p. 86, 48 sq. Rom. 78 BRS.J. - Γραμματιστην hunc a poeta, nostr non UVersum fuisse cenae Bergh de reli. Om. Ru P. 24. Fragm. I. I. Legebat uae Κέρκωπές το H corr. Meinehe eom. 0r. r. H, I p. 25. - Κέρκωπές θ' o Bergi de reli com au.

223쪽

, δουράτεον - ποτοιο ' PISINUS. Multi scriptores graeci, testo Clem Alex. Stuom. Id

224쪽

αλλοτε μὲν κυανου, τοτὲ δ' ανθεσιν εἴσατο χαλκοs. hes ad Nicand Ther. 257 p. 66 Selineid. IN M

ὁ τὴν Μινυάδα γράψας es se

θ' τοι νέα μὲν νεκυάμβατον, ην ο γεραιος πορθμευς γε λάρων -- ἐλλαβον ἔνδοθεν σου. Paus X, 28, 2 1 Ἐπηκολουθησε δὲ ὁ Πολύγνωτος

ἐμ vi δοψω ποιήσει Μινυάδι γαρ δη ἐν

Μινυάδι Θησε εχοντα καὶ Πειρίθουν' ,ενθ' - ορ-- . ἐπὶ τουτ ουν καὶ Πολυγνωτος γέροντα ἔγραψεν δη ηλικι τον χάρωνα. f. Cela. l. l. p. 258 sq.

Patis. X, 28 7 4) , δὲ 'Oμήρου ποίησις η ἐς 'Oδυσσέα καὶ η Μινυάς τε καλουμεν καὶ οἱ Νόστοι,

225쪽

Paus. IX, 5, 8 sq. 4): γεται καὶ ως εν Ῥιδου δίκην δίδωσιν 'Aμφίων ἄν ς Λητὼ καὶ ovς παῖδας καὶ αὐτος' ἀπερριψε κατὰ την τιμωρων του ' φιονος ἐστι ποιησεως Μινυάδος ἐν δὲ ς' τίονα κοινως καὶ ἐς το Θρῆκα Θάμυριν G.

V esch. p. 258.

Patis. IV, 33 7 Πρόδικος δὲ Φωκαευς, εἰ ητουτου τα ἐς την Μινυάδα επη, προσκεῖσθαί φροι Θαμ ιδ ἐνυιδου δίκη ' του ἐς τὰς Μούσας αυχηματος,

Patis. X, 31, 3 2): ' δε του Μελεάγρου τροτελευτην μηρ μέν ἐστιν εἰρημενα Ἐρινυς καταρων ἀκουσαι τῶν Ἀλθαίας καὶ ἀποθάνοι καταταυτην ο Μελέαγρος την αἰτίαν αἱ δὲ μω Nκαλούμεναι καὶ η Μινυας μολογήκασιν ἀλλήλαις Ἀπόλλωνα α δ αυταί φασιν αἱ ποιήσεις μειοι υρησιν ἐπὶ τους Αἰτωλούς. καὶ ἀποθανειν ελέαγρον - Ἀπόλλωνος.

226쪽

Aristoti Poet. e. 8 p. 1451 16J Μυθος δ' ἔστὶν ις, - ῶσπερ τινὲς μντ- εὰν περ εν ἡ πολλα rq κάὶ πειρα τω γένει συμβαίνει, ων ἐνίων ουδέν ἐστιν ν ουτ καὶ πράυις ενος πολλαί εἰσιν ων μία ουδεμία γίνεται πραξις δι πάντες Do σιν ἁμαρτάνειν, σοι των ποιητῶν ρακληίδα

καὶ Θησηίδα καὶ τα τοιαυτα ποιηματα πεποιχνωσιν ρωνται γαρ επε ει ην ο φακλης, να καὶ τον insto εἶναι προσηκειν.

Plut Thes. 28: II γαρ ὁ της Θησηίδος ποιη-της Ἀμαζόνων ἐπανάστασιν γεγραφε, Θησεῖ γαμουντι Φαίδραν της Ἀντιόπης ἐπιτιθεμένης καὶ τῶν μετα-της 'Aμαζόνων μυνομένων καὶ κτείνοντος αὐτας φακλέους, περιφανῶς εοικε μέθ' καὶ πλάσματι. 84cta ad iussi a II, 52 χρυσοκερων ἔλαφονJθήλειαν δε εἶπε καὶ χρυσόκερων ἀπο ἱστορίας δ). rq Θησηίδα γράψας τοιαύτην αυτην λεγε -ὶ Πείσανδρος ο αμειρευς καὶ Φερεκυδης. Sehil Phid. OL X XI), 8 p. 25 Medicti. Ἀριστόδημος δέ φησι Σῆμον δε τινα νυννενια φάναι αρματι, ως φησι Θίφιλος ὁ την θη-

1 ιστοριας Vulgo στριας corr. Selaetitiari in Epherii. Eu G. a. 1840. Vol. I p. 26.

227쪽

πώλους,υς ὁ Μαντινευς Σηρος, πρῶτος ρμοπηλασεν παρ' Ἀλφει- f

της do γης χῶμα φηλόν Πηνελόπης δὲ εἶνατάφον φασίν, ου ομολογουντες - in ποιήσει Θεσπρωτίδι ὀνομαζομrii. - ταυτη μέν γέ ἐστι ποιήσει ἐπανηκοντι ἐκ ροίας 'Oδυσσε τεκεῖν Πηνελοπην Πτολιπόρθην παῖδα. f. elalta Cyel ep.

228쪽

Hieron ad Eugeb Chron. p. 88 Scal. 4 Schoen.

filium, alii Orphei volunt, cuius eum constat fuisse Escipulani in Paus X, 7, 2. I M. IV, 24. Tatian. r.

ad Gri 1 g 6 p. 158 Ouo. Euseb. Praep. V. X, 11 p. 495 D JPlat. spuM. II p. 364 E: Βίβλων ομαδον παρέχοντω Μουσαίου καὶ ρφέως, Σελήνης τε καὶ Μουσῶν ἐγγόνων si φασι Ps.-0rph. p. leni Alex. P u. p. 21 38 C Sytb. 63 oti. Dei. Justin. Mart. monarchia Dei p. 82J συ δ' ακουε, φαεσφόρου ἐκγονε μήνης l Μουσαῖ Proes in lat. Tim. p. 34 E Bas. 1534J. 79 Seliniad. ἴτε-m υἱ- τον ιτυόν, εἴτε λίου τον Φαέθοντα λέγοιεν, εἴτε Σελήνη τον Μουσαῖον εἴτε αλλου τινος οἱ μυ πλάσται. f. p. 61 B 117 Selineid.): πείπερ καὶ - Μουσαίου του Σελην rinos το γένος τοῖς μελευσῖνι των μυστηρίων ἡγουμενοις, et p. 326 C.

Aristot Mirab. Auscult. 131 p. 43 1J Φασὶν οἰκοδομουντων Ἀθηναίων το της σημητρος ἱερον της ἐν Ἐλευσῖνι περιεχομένην στήλην πέτραις εὐρε ναι χαλκῆν, ἐφ' η ἐπεγέγραπτοῦτο , ιοπης τόδε σημα , ὴν οἱ μὲν λέγουσι Μουσαίου εἶναι γυναῖκα, τινὲς δὲ δειπτολέμου μητερα γενέ-αι Hermesi uin V. At heri.

l. L οὐ μὴν οὐδ' G Μήνης ἀγέραστον ἐθηκε Μουσαῖος χαρίτων ρανος Ἀντιόπην, τε πολ-

229쪽

ταφηναι λέγουσιν. Musaeo tribuuntur )1. υκέσεις νόσων Aristoph. an. 1033. Eustath. Il prooem p. 4 Min. 3 Bas. - CL asso

επωδῶν καὶ καπασὶ -- καὶ καθαμίων - μεαιγμάτων καὶ των μίων. s. Pausan. I, 22, 7 τστιν οὐδὲ Μουσαίοοβεβαίως τι μη μόνον ἐς Θημητρα μος -κομίδαις.

230쪽

or. 4 p. 28 ubb. 47 Dind. - μὲν ου τελέους υμνους τε καὶ λόγους περὶ Θιονυσο υρφεῖ καὶ ου-

p. 93 Olear. 301 9s Μουσαῖον δ' ἐν δαῖς

1 CL Oenom. ap. Eugeb. raep. v. I p. 226 C: M μη ἀλλον της Κρήτης - καθαραοὐ προσδέη, υρφικους τινας η Ἐπιμενιδείους καθαρμους φανταζόμενος.

SEARCH

MENU NAVIGATION