장음표시 사용
261쪽
PISANDO CAMIRENSIS τε δορὰς ἀμπέχεσθαι, καθαπερ του φακλέα, καὶ τοσκυταληφορεῖν καὶ ἐπικεκαυσθαι βουσὶ καὶ μιόνοις ήόπαλον καὶ η του Ἐρακλέους δε στολη τοιαύτη πολυ νεωτέρα της ρωικης μνημης - έπλάσμα των την μάχλειαν ποιησάντων, εἴτε Πει- σανδρος ην re αλλος τις τα δ' ἀρχαῖα ξόανα οὐχ
δέων). τινὲς δέ φασιν - Ἐρωιλέους πρῶτος απιος ην εἰς το μνημονευθηναι φιλοδοξῶν γαρ μόνοντομον ora πλοις ἀνεῖλεν, ἀλλα συμπλακεὶς ἀπέπνιαμ. λέγει περ αυτου Πείσανδρος Pόδιος, τι καὶ την δορα αυτ Ἀσχεν, ἐνδοξον πεποιηκως. υτός ἐστιν ὁ ἐν π Νεμέα μ' -- φονευθείς. elisi ad Geonari. Arat p. 131 Bxvsag 52'vis ' Poriandriis
Rhodius refert, an es primos labores Herculis memoriae causa honorifice astris inlatum Hygin Astr. II, 24 p. 475 Mav. 66 Bunto. Nonnulli etiam hoc amplius dicunt, quod erculis prima fuerit haec certatio, et quod urninermis interfecerit; hoc et Pisandrus et conplures
Patis. Π, 7, 4 K iam δὲ εἶχεν η δρα), ἐμοὶ δοκεῖν, μίαν καὶ οὐ πλείονας Πείσανδρος δὲ Καμιρε-ς, - - θηρίον τε δοκοίη φοβερώτερον καὶ αυτ γινηται η ποίησις ἀξιόχρεως μαλλον, ἀντὶ τούτων τὰς κεφMας ἐποίησε si με - πολλάς
262쪽
Schol Pind. l. III, 2 Θηλειαν εἶπε την ἐλατον - χρωσόκει- τὸ στωίας' ὁ γαρ Θηση δα γράψας τοιαυτην αὐτην λέγει και Πείσανδρος ὁ Καμιρεῶς καὶ Φερεγα-ης.
Ρaus. V111 22 4 Ἐπὶ δὲ μέδατι τω ἐν Στυμφηλωκατέχει λόγος ορνιβας ποτε ἀνδροφάγους ἐπ α-- τραφηναι ταπιτα κατατοξελγαι - ορνιθας φακλης λέγεται Πείσανδρος δε αὐτον ὁ Καμιρεῶς ἀποκτεῖναι τας ὁ ψας οὐ φησιν, ἀλλα ς ψόφω κροτάλων ἐκδιώξειεν αυτάς. 4
Atinen XI p. 469 C: Πείσανδρος ἐν δευτέρω φακλείας το δέπας ἐν διέπλευσεν ὁ Ἐγκλης τον' εα νον εἶναι μέν φησιν Ηλίου, λαβεῖν es αυτ παρ' εανου Ἀρακλέα CL anyas. r. 7.
Schol ad ind. yth. IX, 183 ονομα δὲ αυτῆ se Anias filias 'Aλκηίς, ως φησι Πείσανδρος ο --μειρευς' τεροι δὲ Βάρκην.
δ' ἐν Θερμοπυλοσι ni γλαυκῶπις Ἀθήνη ποίει θερμα λοετρα παρὰ siηγμῖνι θαλάσσης.
263쪽
252 PISANDER CAMIRENSIS. Sehes Ram ad Mistoph. lib. 1050 Ηρακλεῖ πολλὰ καμόντι περὶ Θερμοπυλας Αθην θερμα λουτρα ἀναδέδωκεν Πείοανδρος T - θαλάσσης . Zenob. VI 49 N γαρ Αθην τω φακλει ἀνηκε πολλαχου θερμα λουτρὰ προς ἀνάπαυλαν τῶν et ὀνων, ς φησικὰ Πείσανδρος ὁ ποιητης ἐν τοῖς περὶ ρακλέους
οὐ νεμεσις καὶ εὐδος ὐπὲρ ψυχης ἀγορεώειν.
s ου παρὰ Κενταύροισι. Hesych. ,, μυς - ενταυροισι ρ. παροιμιῶδες ἐστιδε Πίε)ισάνδρου κομμάτιον, ἐπὶ των δυνάτων ταττόμενον. in Melaelis Fragarum Coim I p. 62. Cf. Phot Suid. Diogenia n. VI, 84 Apostol. XIII, 74 XII, 12 Leii laeti. etc. 10. Λικαιοτάτου δε 0νηος. ino inplad . ad lat. lesb. p. 156 Crmiger: Ἐκάτερος so Perseus Herculesque με γαρ επὶ καθάρσει των
πιηκῶν γέγονε, καὶ γαρ καὶ ο Ηρακλῆς φησὶ περὶ αὐτο ὁ Πείσανδρος ' ,δικ. - φονῆος . ἐπὶ γαρκαθαρότη- φόνους ἐποίει.
264쪽
Amissem τε ino ἀνέγραψε καὶ Σάμιον ὁμοίως δὲ καὶ Πρόδοτος Θουριον ἱστόρηται Παννασις ιροδότου του ἱστορικοφ εξάδελφος γέγονε γαρ Πανυασι Πολυάρχου Hρόδοτος Λυξου, os Πολυάρχου δελφοs τινες ε ου Λύξην, ἀλλα μιώ, την μητέρα μοδότου, Πανυάσι δος ἀδελφην ἱστόρησαν. o IIανύασις γέγονε κατὰ την η λυμπιάδα κατὰ δε τινας πολέ πρεσβυτερος καὶ γαρ ην ἐπὶ τῶν Περοικῶν. μνρρέθη δε πο οdάμιδος του τρίτου τυραννήσαντος Ἀλιμαρνασσos. ἐν δὲ ποινταῖς τάττεται μεθ' μηρον κατὰ δέ τινας καὶ μεθ' Ησίοδον καὶ Ἀντίμαχον Ἀγραψε δὲ καὶ Ηρακλειάδα ' ἐν
265쪽
254 Moci. . ηνέγκατο, καὶ αυτῶν πραγματεία καὶ ἡ κατ' αὐτουοἰοιονομία διηνεγκεν. Qiri L X, 1, 64. Panyasin, cui que se Hesiodo et Antimaeho mixtum, putant in eloquendo nouia nis
qua re virtutes, alteram amen ab eo materia, alteriundisponen si ratione superari. Bonnae 1837. et schirner anyasidas fragmenta, prαε- missis do P. Vita et aaeminibus commentalionibus,
Clem Alex Suom. VI p. 266 628 B Syn, 751Ρou. Μulti seriptores . . . . αὐτοτελῶς τὰ ἐτέρωνυφελόμενοι, ς ἴδια ζήνεγκαν, καλά περ Πα-- νυασίς τε ὁ λικαρνασσεὐ παρὰ Κρεωφυλου ' του Σαμίου την Οἰχαλίας λωσιν. Clementis verba laudat Euseb. Praep. Vang. X, 2 p. 462 D.
Θερμα τε θηρειον εμβινήταο λέοντος καὶ Βεμβιν - πελωρου δέρμα λέοντος. Steph Bέμβινα κωμη της Νεμέας ὁ πολίτης Βεμβινίτης ἁ Πανυασις ἐν μακλείας-- in δέρμα λέ--r. καὶ α - , κοὰ - λέοντος'.
266쪽
Ps.- Mosui Catas 11 μαραίνος). ωτος δοκεr ἐν τοῖς στροις τεθηναι δι φαν οτι μόνος, Βρακλεῖ - δελ- - χούντων τε τὴν δραν ἀνήρει, της λίμνης ἐκπηδήσας ἔδακεν αυτου ον πόδα, καθάπερ φησὶ Πανυασις ἐν φιαλε- θυμωθεὶς δ' ὁ φω λης με τω ποδὶ συνθλάσαι αὐτον Eadem
Toυ κεράσας κρητηρ μέγαν χρυσοῖο φαιινόν, υπφους αἰνύμενος θαμέας πότον δυν ἔτει μεν 1 n. XI p. 49 D: Πανυασις τρίτω φακλείας φησί
καί o μὲν ἐκ κόλποι τροφοφθόρε ποσσὶ Θυώνης Schol ad Pind. yth. III, 177 Θυώνην την Σεμέλην λέγει. ἔνιοι δὲ - Θυών. ἐτέραν της Σεμέλης φασὶν εἶναι, τροφον του Λιονυσου, σπερ Πα- νυασις ἐν τρίτω μακλείας' ,και, - --ης A.
267쪽
256 P YASSIS.υμ 1iρος δ λέγει καὶ τον πιλιο αυτὸν ' ανυασσις ἱστορεῖ. Cf. Apollodor. II, 5, 10, 5 θερμαινόμενος δὲ υπο Hλίου κατα την πορείαν το τόξον ἐπὶ τον θεον ἐνέτεινεν ο την ἀνδρείαν αυτο θαυμάσας χρυσουν δωκε δέπας κτλ. laam. ).
1en. XI p. 469 D: Πανυασι δ' ἐν πρώτω δ)Hρακλείας παρὰ Νηρέως φησὶ την του Βλίου τι άλην κομίσασθαι τον ιρακλέα καὶ διαπλευσαι εἰς Eua μ
θειαν. Macrob. at V, 21 g 19: ocido auten Herculem vectum ad Ἐρύθειαν id isti Hispaviae insidamnavigasse et Panvasis, negius scriptor Graecomam, dicit et Pherecydes auctor St.
Πανύασις φύλακα τῶν Nλίου βοῶν Φάλακρόν ' φησι
δαίμων τις υτος Ηλεως ογέας, ἐναντίος ω Πλουτωνι, ν καὶ τοξευόμενον πο φακλεους Πανοασσις εἰσάγει. 3 πρώτω cm ruptum, τετάρτω iaet n. p. 14. - -De partibus Nerei in hac fabula f. eynium Apollodor. p. 17 sq. Diietin. 6 Φάλακρον Φολά-ον Hari. Φολάπιον authar. Φύλαιον Vind. , 'any is amentorum tomun custodem neque Phylacium neque Phylaeum appellaveria, sed ut labiacum, quod laequens in fabulis graecis nomen est aut quod inain credo Phalamian Aminetis Anal Alex P. 370.
268쪽
Paus X, 29, 9 4): Πανύασις δε ἐποίησεν ς Θησευς - Πειρίθους ἐπὶ των θρόνων παράσχοιντο σχημα οὐ κατὰ δεσμώτας, προσφυὲς δε ἀπο του χρω- τος ἀ- δεσμων σφίσιν ἔφη την πέτραν.
10. Sehes ad Germ. Mai. p. 61 Breysu. Dicitur, cum ad mala aurea prosectus esset inexcules, ut refert a iii assis Heraclea serpens hortorum custos amnensae inam-tudinis insomnisque fuisse. Qui cum erculi obstiteres Victorque Ina Timo periculo Hercules abierit, Iovis hunc laborem memoriae dignum honoravit etc. CL Schol. Hae a. p. 118 Bris rumin Astron. II 6 p. 4 Bunte. Engonasin inunc Eratosthenes Herculem dicit, supra draconem collocatum emmiue parratum ut ad decertandum, sinistra manu pellem leonis, dextra clavam tenentem. Conatur interficere draconeri Hesperidum custodem, ii numquam oculos operuisse somno coactus existimabir, quo nam custos adposita is esse demonstratur. De quo etiam Panyasis in Heraclea dicit. - f. Avien Phaenom. 175 sici. a. a Si sed nota tamen, cui lamor aetas i eruit excussis arcana exordia rebus isto. Ps.ssiridomi Catasi Sches ad Arat. 5.11.
Steph. yg. v. 'Aσπίς. ἔστι καὶ πέραν Πίσης ώς Πανυασις ἐν Ἐροαλείας ἐνδεκα . f. ueli Dor. II
εῖν' γε δη καὶ πιν' Ἀρετή νύ τίς ἐστι καὶ αὐτη, οὐκ ἀνδρῶν πολυ πλεῖστον ἐν εἰλοπτίνη μέθυ πίνη
269쪽
258 PANYASSIS εχ καὶ ἐπισταμένως, αμα τ αλλον φῶτα κελευχὶ ἶσόν θ' - ἐν δαι ἡ και εν πολέμ- ὸς ἀνὴρ υσμίνας διέ-ν ταλαπενθέας, ἔνθα τε πιῶροι θαρσαλέοι τελεθουσι μένουσί τε θουρον ' Ἀρηα'
του - ἐγὼ ψην ἶσον κλεος - ἐν δαιτὶ
τέρπηται, παρεὼν μα τ αλλον λαον ἀνώγxi 'o γαρ μοι ζώειν γε δοκεῖ βροτος ουδὲ βιῶναι ἀνθρώποιο βίον ταλασιφρονος, στις απ' οἴνοπι is θυμ0ν ἐρητυσας πίνει ποτον αλλ' ἐνεόφρων
οἶνος γαρ πυρὶ ἶσον ἐπιχθονίοισιν νειαρ, ἐσθλόν, ἀλεξίκακον, πάσης συνοπηδον ἀοιδης
ἐν is γαρ θαλίης ἱλαρὸν μερος ἀγλα ς τε,
ἐν δε χοροιτυπίης, εν δ' ἱμερτης φιλότητος 15
τ- έ χρη παρὰ δαιτὶ δεδεγμένον ευφρονι θυμP
πίνειν, μη ὁ βορῆς κεκορημένον υτ γυπαησθαι πλημυροντα λελασμένον εὐφροσυνάω/. Stob. Floril. XVIII, 22 Vol. I p. 31 Gaiff. d. Lips.J: Πανυάσιδος , ξεῖν' - εὐφροσυνάων f. V. 12-18
p. 10 sq. f. eineli Analecti Crit ad Athen. p. 20. ερον Stob. cf. Titanom fragm. 6. - ερατον Athen. ἐρατης ed. einehe. - 15. φιλότητος Apud Stoba eum legitur φιλότητος ἐν δέ τε με θηρης καὶ δυσφροσυ νης ἀλεγ ε ινης τω σε χρη κτλ. Unc VersuIn poetae abita liciunt omnes praeter Meinelilium, citu Anal Alexandr. p. 365 ex Hesychio V. μενθή- ραις Εtyna M. P. 508 6 ενθηρα coli Phot p. 258, 16 ἐν δε τε μεν θηρης legendum censet adnotans , Hac cor rectione admissa nihil iam illo vorsus habet quod non Raptissimum ci. V. 17 τω χρη - ωφρονι θυμῶ τλ.
270쪽
μοῖραν καὶ ιόνυσος ἐρίβρομος, οῖπερ τευξαν. τοῖς δ' ἐπι Κυπρογένεια θεα λάχε καὶ σιόνυσος.ενθα τε κάλλιστος πότος ἀνδράσι γίγνεται οἰ νου, εἴ τις τόνγε πίοι καὶ ὀπτότροπος οἴκαδ' ἀπέλθοι 5
δαιτο απο γλυκερης, - αν ποτε πqματικύρσαι'
ἀλλ' τε τις μοίρης τριτάτης προς μέτρον ἐλαυνοι πίνων ἀβλεμεως, τότε δ υβριος αἶσα καὶ της γίγνεται ἀργαλέη, κακὰ δ' ἀνθρώποισιν ὀπάζει. ἀλλα πέστω, μετρον γαρ ἔχεις γλυκεροῖο ποτοῖο, 10 στεῖχε παρὰ μνηστην ἄλοχον, κοίμιζε δ' ταίρους' δειδια γαρ τριτάτης μοίρης μελιηδέος οἴνου πινομενης μῆ ο υβρις ενὶ φρεσὶ θυμον ἀέρσρ, ἐσθλοῖς δὲ ξενίοισι κακὴν ἐπιβῆσι τελευτήν. ἀλλα πιθο καὶ παπι πολυν ποτον. 15Αtinen II p. 36 D: Πανύασις ὁ ἐποποιὸς την μὲν πρωτην ποσιν πονέμει χάρισιν τῖραι καὶ cimo σω, την δε δευτέραν Ἀφροδίτ= καὶ πάλιν ιονύσφ, βρει δὲ καὶ ut τὴν τρίτην. Πανυασίς φησι , πρωτην
Fragm. XIII. 1. Legebatur πρῶται ena. Oeschel. 5. τόνγε πίοι Oecia l. l. p. 14. πίοι C. γε πίοι codex Hoeschelsi μὲν πίνοι Sch velfh. - . κυρσας Schweigh. 14. ἐσθλ εν κακὴν δ' ἐπιθησει libri corr. Funch. Meinelce. ἐσθλοισιν ξενίοισι κακὴν ἐπιθεῖσα τελ. Jacob ad Anthol. Pal. p. 667J. - 15 ἀλλα πιθοῖ einetis pro vulgato ἀλλ' ἄπιθι. 17.