장음표시 사용
21쪽
latinana Vet. Lat. , qua ecclesia, Vetus latina utebatur, Sabatior ex tritnas peranti piis codd. edidit, cod. regio n. 35 Id. et codd. biblioth. S. Gemnant a Pratis n. 4. et n. 15. alia est translatio eo l. Vaticani n. 7., citius lectiones varianteSSal alter in Diar ne attillit. deni pie in locis a Scriptori biiScitatis per arata est lectionuin varietas. lii OInnes Sivo inteI PI'etes Sive eorrectores Plemini pio Niidem textiun cod. X. latino reddiderunt, sed vulnisdain in locis eo in In unoni Secuti Stilat, deni Hic licenter etiam de Sitis addiderunt et nai rationenilito illio inlinittariint. exilis est et parvi aestiniatula Hieronyiiii interpi etatio uig.), piani Se festinanter confecisse ipse dicit. Cuni textu Se elialdaeo iistim esse aflirinet, de fide citis nillil lerogo, Sed ex iii Iole intei pretationis eliis apparet, elina non modo licenter egiSSe, Sed etiani Vet. Lat. ob octilos habitisse et tu iuii versiun Secutum esse. deni Die exstat textiis hebiaiciis IIII. , isti ἐι Sebast. Μunstero saepius, pri inlim BaSit.,lb42. 8. Opus grainniaticlini ex variis Elianis libi is concinnatuni. Ace. liber Tolbiae hebr. etini vers. et annotati. edittiSot in IV et ilioni Bibliis polyglottis Icciistis est. liune Pii COndidit Vet. Lat. ita liberetnie ustis est, ut contritheret alia, alia aliter forinaret vel adderet. Libri Itidit liae graeci, qui proclii dii o ex textilliebraico anti Pio iam tenipore deperdito translatus est, textiiSoptimiis legitur in II., ininus l)onae notae sunt codd. III. X. in hoc perieriint Venia κα 'κευ αψαο ῖαι 1l, 13. - κ. απ.τo σωμα α. 23, 4. , 23. b2. 55., praeterea hami raro correctoris Inanus experti sunt elim 64. 243. 248. 249., titui 44.7 1. 74. 76. 106. 107. 236., deni pie edd. Co. et Ald. Ino lolios Diodo illos secutae Siliat. Sed lito textiis, cpii vulgo
e cleSiae in usii erat, clini Viris qui iniS lani doctis non satis Placeret, naanii S emendatrices ita eXpertus eSt, iit diiplex et iis receDSio exiSteret, tuae Sane fere Veri a tauilina SPectaret, ne sie Vero nai rationis consorinationein, ideo Die lectionis varietateni in In argine positi. alteraui recenSioneua praebent edd. 19. 108. , alterana, Miae videtur eSSe anti Diior, cd. 58.,
versio Syriaca et Vet. Lat. in liae irranslatione cdeiula Saba tior si tin sic litaris Scriptis anti Hiis tiStiS eSi, Cod. regio n. 3564., codd. S. Germani n. 4. et n. 1b., cod. Corbeiensi n. 7.
22쪽
et cod. Ρochii Nathonensis Canonici. licet hic Pio die Siunnia sit Iectionitin diversitas, viae eo explicatiir, siod diversi generis homines manus emendatrices admOVeriint, manifestunitanten est, interpretationem ipsam a textu eo l. 58. pioscctaria esSe. aliter Sane liabet versio c. Corb., cf. etiain Spiciterauni Ronian. ed. Ait . Maio IX. p. 24. hic enim interpres magna psidem libertate textiun vitigarem reddidit, praeterea vero otiani Vulgatam adliibuit. restat liaec ipsa Vitigata, de istantultis exponere operae non est pretiiun. etenim lite Promio sumna licentia et levitate usus nareationeIn ita exoriravit IIieronynalis, iit indolem ProrsuS peculiarem reserae videlitur. sed salva res est. inittomui, in diit, codicilin VarietatenivitiosissiInani amputavi, Sola ea Piae intelligentia integri, invectis clialdaeis invenire potui, latinis expressi. pii l igitur 3 exeinplar eitis clialdaeiini diale fuerit prorstis neSeinitIS, Praetorca vero, id *1od attentuΠi lectorem fiagere non potest, et. Iuat. in nianthiis liabebat et pi out libuit adhitniit. deni- pio se hiile libro linaui tantlim lite ibriitiun illam dedisso et sensuvi nangis Niam Vecta transtulisse ipse dicit. Se suintiir Maccabaeo lini libri minitior, Piori in prirniim ex hebraico Sermone in graeclini conVerSuin eSS constat. textius eius editionis ROInanae, nescio unde desuinptiis, in univers' ni probus est, licet plumbiis locis emendMultis codices adhuc collati sitnt hi: ΙΙΙ. X. 19. 23. 44. 52. 5b. 56. destini o innia inde a Vectis vυυ ποιησομεν I0, 16. iiSque ad
iis die ast ib, 4. . liis calite utendirin, ciun OnaneS Plira miniiSVescioloriim Inaniis experti sint. Poreo in Sin illis capitiinis non seinper sibi constant et Singilli fere omnes, iit b2. 55. 62. 71., lectiones prorsus peculiares praebent, quod non CaSii faetii In esse Patet. SaepiSSiIne conveniunt III. X. 52. 56. 62. 106.107. , perintilla Vero novariint 19. 64. 93., NIOrmni textiini Sectitiis est interpres S Tits Syri . Hieronymiis interpretiationein vetereui latinani intactam reliqiiit. iiiiiiis dilos Sabatierattidit textus, alteriun codicis periintivii S. Germani Parisiensis n. 1 b. Vet. Lat. c. G. , Pii explicii vectis: con regavit rex Demetrius exer 14, 1., alteri, qui in Biblioruin versione
23쪽
Praelatio vulgatii te itur, lectiones variantes codicis S. Theodorici ad Rhemos n. 2. Stibiecit et. L:it. . litur ae ox viil ara textii graeco filixit, Sed ille cSt anti Maior, genere dicundi hora ictior et vel boritin textus graieci tenacior, hic iunior', Semnone eOIntior et omendatuS. Maccabaeo Iu In liaber secutita iis in codd. X. et l34.
periit. codicos citis collati iidem sitiat vii libri primi cod. 56. 1nilliliis cSt, incipit b, II., explicit voce εορτης 6, 7.; in
hil ter Sectindus Macca uiuoriun, viii arrabice in Waltoni Bibliis poly lottis legitiir, non est libra nostri intopi etatio, Sed Pecu
Tortii Macca hac omini litrii textum vulgo receptuni liiiii l paucis locis eniendaviuitis, inaxtine codd. ΙΙΙ. 23. bb. et 74. ot c I l. CO. et Ald. iisi. niinoris sidui Siliat odd. 44. et 7s., istoriim ille nonniilla pretieteriit, iit 2, 5-8. l3-lb., lite iniitta, Sic deSunt 2, 3 - 19. 3, 28. 30. 5, 11 - 13. 6, 4-lb. 25. 26. 34-36. 38-40. 7, 2. donusto Codd. 19. 62. 64. explicit 6, 13. ut 93. hic pio sie in textii coirigendo magna
Sed dispillatione ut philosophicana generas etliici osse existiano, in lilbiis scriptis vario inscribitiir, Plemini Die περὶ αὐτοκράτορος λογισαοὐ, Vol Mακκαβα civ δ . nescio mio pacto iiiiii anti si is
24쪽
nitis. legitur et in Fl. Iosoplii opertinis et in plorasmio LXXoditioni litis. non est inii una, viiod veteribus Cliristianis, cpi iluis crii telissunae Persecutiones obelinduc omini, valde placuit et duin sis, Pii Sanctorii ni vitas enai rarent velut excinplar criti piod imitarentii r. licui te etiani at pie etiarn lectitatus est otuit tu alius aliter textiun cor geret, adderet vel demeret, tantἰι iani est in libris scriptis et e litis lectionii in variantilini copia et sarraWo, tit vitae genii a scriptoris verba fuerint dii iis sti pu liaereas. de editionilnis et versioni nis, Piarunt consulto nullii in nitionem iussi iii, cxpositit Freiidenthal l. l. p. 127. SS. librorii in manuscriptoriina naa na est copia, Es Fat,mon Bibliotii. 'raeeἰι ed. Hari. V. p. 26. s. et Fretulent fiat l. l. P. 120. Ss., Sed chim Palici ἐultato id pie se re o ter tanti uti olnoreligenter collati sint, Fretulent ii nollem iaIn QOS uesti Inὶisset et in classes dispescuisset, hoc cni in tiun dumiiii fieri Poterit, cui ii accuriit his excitSSi fuerant. I in Inan. Butacrii niet Gliii. I indoi simia, novissinios Fl. Iosoplit c litores, in lioemii dein lilato paritui prosecisse id e re profiteor, ego si iiii prilestiterim viderint alii. codd. III., Pio ex edit., vitae curii
I e lio I ito lice nuper ilisseruit Λnt. IVesterii ann in Excerptorii nox hibliotlieeae Patilinao Lipsiensis libris manii scriptis parte altera Lips., 865. 4. P. o. SS. cod. efii menalarnnacetis, nilΠiero 783. inscriptiis, saccillosa noli decimo, at uri loci mo u ConStaIuino iiiiodam, ii muro paupere Scrip tiis, titii lit,ris ili S ait eiulis vitilin tolertibat. pern ultus passiis est correctiones, Partini n Scriba ipso prosectas, partim ni, aliis. hic ut a viro docto niciti e
25쪽
ex vers. LXX interpretiim Τ. II. Tig., 1731. 4. lectiones variantes ex cod. Oxoniensi N) attiuit, vii coi rectionilnis refertus est. denupie Freiidentilat l. t. passina Ῥiasdam lectiones variantes ex codd. Monacensi 488. M. , Vindobonensi 4b.
V. , Vindobonensi l04. IV.) et Parisino l. 1. enotavit. his
dictis facito ost intellectu litantopere in Verbis ScriptoriS restitiiendis etianiniino fide veteritin libroriam destituamur. Iosii Siracidae ΙΙierosolymitani libriani, vaein liebritice graece Σοφια inscriptiun fuisso vera est simillimum, ex exeinplari liebritico, quod mox periit, nepos eius fere advectuin yaece fecit in Aegypto, vio a. I 32. a. Chr. Proiectiis est. de partitnis et de strophica eius ratione dixi in commentariis meis P. XXXII. et P. XXVII. Parsons horiuncodicum lectiones Variantes attulit: ΙΙΙ. 23. bb. 68. 70. 106.
bl. , 307. cod. est Μonacensis n. 129., bombycinus, Saeculo XIV. Scriptus; explicit Verbis τοις ευσεβεσι 43, 33., Praeterea
desunt ιασις 21, 3 - ου δικαιω 26, 20. et 308. cod. est
Vindobonensis. desiint eadem ipsa quae in cod. 296. desidet antiir et 4b, Ib-46, 12. ; ego prileterea lISIIS Smn codd. X. C. ct ΙΙ. C celeberrimus est codex Ephraenu Syri rescriptus, Piem ΤiScliendorfit studiunt indefessitin a. 1845. in lucem protraxit Codex Ephr. Syri rescriptus s. 1 ragnientalitritisque TeSt. e cod. gr. celeberr. Ῥύnti iit videtiir secidiormit at Hic ed. Const. Τisch. LipS. 4. . huius, quod valde dolendum, fragulenta tantum Supersunt, et . TiSeliendorfitim in Vet. Test. gr. edit. IV. p. LXXXVI. Sigio H. notavi cod. AIIgustantun, cuilis lectionis varietas legitur in l. t Sapientia Sirachi s. Ecclesiasticus graece cum lecti. Vari , addita vers. lat. ex ed. Rona. Cuni notis Dav. Hoesolielii. Aug. Vind., 1604. 8. textiis editionis Roananae, mai vulgo est receptuS, etsi in liniverSuna per bonus est, pluribus sane locis
idoneo clenuo conseratiir et eXcutiatiir optari liini, nam Ioach. Frid. Fellersatis negligenter eunt contulit ni invio exhilniit nisi fortuitum quendan delectunt lectionum, Havereanas autem dolectui lectionum delectum dentio
26쪽
aerulandus eriit. codietina duplex eSt mitio. longe plii rami, his quoque III. X. ct C., qui alio HI in Suut optinai, prae-nt textum Pliis miniiSve couectum, Uti sensim ac paullati in ecclesiae Lisunt venit. etentui caim interpres halid paucis ris ipse errasset et vero otii irri ita scripsisset, ut praesertini hominibus linguae hebraicao ignaris vix ac ne vix quidemelligi posset, viri docti vario inodo mendatrices niantist noveriint, tit prolatio et liptae essent sententiae. limpio iguli vel palu i cdd. pecilliti res oti lini sibi coraectiones ex- ,ent. sed cxstitit etiam lain anti itio tempore vir timidam utus, liii non modo textum sito tiri itrio multifario corri et, veri in sillo lite Priorent libri pateterii halid Paucis additantis, sive Suis sive alitinde potitis, ninplificaret, citiae ego te in commentari ii in criticiun rologavi. llic vir iiiiid prilesit it fretis nobis inprimis est cod. 248. et via r euria adiiSSini Sectita 'St e l. CoInpiti tensis. cliudem textuna, Sed ait S puraim Prrae bent H. 253. et ex parte l06. ct 5b., iecipue vero II. litinet timetiodani filii propria. ceteritui iam
i litis tenipomibtis hunc textiini non tἐanti iria nothini sitisse, ii in militis etiani viilde placuisse testes sunt in tot priuationesilica et vetiis latina, lino ex eo fluxeriint. Syrti S Si inus antia naaxime in posteriori libri parto usi is non tam inter- 'III qiliani Par Pliri ton ogat. Arrai S non e gri eco t Iaris, Sed ininc ipsaui parapi irasin licet cilii idani libertate inra scrinonem convertit. ΙItem nymii S neque nostriini librii nitranStulit, Iaeque Veterent interpretationen liitinetiui ement. hiatiis interpretationis lectiones vari:ιntes Sabatior l. l. 3. 423. SS. tiina ex veteribus SCriptorii iis, turn ex iselatu Ornis codd., duolnis Coniciensibus, cod. S. Germani n. Ib., d. S. Tlheoderici ad I lienios, attidit, ego cod. Carol. I. Coni tui, qiii Alcuini recensionem extubet et saeculo ΙX.
Ost inferior. est alitern laaec VerSio periintiqua, Seresioneroso et biiri aro ut fere ad verbii in sacta, sed citui inter- qui ident otia in Sapientia ui Sidomonis videtur tI anSU, gr*N a Saepe non intellegeret, niOdo Ot Selira quaedauit, inodo ipse sibi cluali uicunque Sententiani et in xu.utinus non parvi noliis facienda esset, Si non trans- lo, demendo, maxinio Vero addendo perinultas cor-
27쪽
nientis resertior vuletur 1 iiisse iiiiiiiii ille mii in cod. 248. legitiliti in ecclesiit latina Iesii libriini noliten Eeclesiastici invenisso piasi priueteriens Imoneo. Semiitur doni pie Liber Sapientiae, clitiis scriptor Sal omonis, sapientissimi ItulaeoniIn regis, PerSOnan1 SUS- cepit, simo maiorem viiii ii serent Gae lectoriinis inculcaret. Priacter codd. II. III. X. et C. in lioe litiec tantuni 1 mig-
ulenta legi poteriint 8, b-12, 10. 14, 19-l7, 18. 18, 24-19,
248. 253. cod. est Vatica111IS n. 336. , Ine IlibranaeeuS, SueC. XIV. , 254. item est eo l. Vaticanus u. 337., IneInbrilnaeelIS, cXaratus saec. XIII. iit videtiit , 26 l. cod. est bibl. 'Μc liceae n. XXX. plui. VII., saec. XIV. Scriptus. deest sinis libri ut in cod. 106. oinnino lii dito cel l. gentelli stini. et 296. cod. est Vaticano- pallitin O-heidelberi . u. 337., membranaceuS, saec. XIII. . deni Hie I. C. Thilo contillit codd. Parisienses A. Aa. fragmentuna est illius eo licis codici Α adiectiun; cxlii bet initii ini libra iis pie tul 4, 7. , B. C. I . E. F. G. II. I., de ii iiinis viii l dicani non liabeo, cum PatieaS tantiim eor ut luctiones titiliterit Titilo in Speciniine exercitationiun critie. in Sap. Sal. Halis, I 825. 4. ct Wilib. Grimiti in sitis libri nostra continentariis. optinii libri Sunt ΙΙ. et 68., perboni X. et C., reliqui nainiis puri, id pie inprimis valet de 248. , quena viil OCO. Se stitiir, de sie 106. et 261. de interpretatione veterellitinii F. H. Reuscli docte disputavit in Observiitionibus
craticis in libriina Sit p. Friburgi in Brasgovia, 186l. 4. p. 5-9.
liueC EUH1 eetide ui prorsus sit in tole Pia Ecclesiastici triinslatio latina stipia dicta repetere nolo. Praeterea Veteriim VerSionumetus1tie Syrtii a , arrabiczi et zimnenia exeu8ae Sunt, quariun haec
eo ComneIulatiir, Imod ad vel biliti iacta est. legitiir in Bibliis licinentis, libui Sapientiae arniciae, gr. et lixi. a Mecllitaristis editus est a. 1827. interpres siteculo Munto vixit et textu
28쪽
Praefatio XXV m Qeo varii generiS tisiis ebi. ni inoris moinenti illiae reli diac Lot VCTEiones, quartim aliutores, ut axiane Syriis, in triins- QxQTHIo ni in iis aecii mite et liberius versiiti sunt. Separati in xo iniit rati Per ,,ILiber Sap. sec. exeniplar Vaticanum cum Variis ecti. , Intine sec. odit. Viiig. in usuin scholarima aea leti .
DP1gruPhOs, qtios appendicis loco tuni propter D laudaria eor Iuclignitatorii et clini lipocr 3pliis necessiti illinem, tum ideo adi Coimus, ii ita hae ipsa actato viror in doctorii in stili iii ad se Converteriint, ne pie tauten ita tit velles emendati sunt. Psa I mos octodeci in Salo Inonis, cpii circumseriintur,
Iudaeus quidam Uitul ita milito post Pompeium, imperatore ni Romanum, Occisum, A. 2, 30. Ss., Pepigit, iit populares de calamitati tuis, cpias Perpessi errant, consolaretii r iisvio felicissimo ui temporiina SP III faceret. Supersunt gr*ece VerSi, nani Scripto reni ipsi tin literis eos helirili is v I arcimaeis con-Si uasse Satis certiun est. Pri in iis eos graece et latine edi litnotismio illi istrii vii I. Dul. de La Cerila in appendice Adversari Omini Sacromini, quae Inagii. 1626. s. pi inligavit. iisiis est codice Atigiistano A. , mii libi iam Sit nescitur. alterani
editioneua curavit I. A. Fabrieliis in Coclico pseli lepigrapho V. Test. I. IIain b., 1722. 8. p. 9 1 4 ff., mii notulas citias lana addidit, sed sere tantu in Cerdae veStigia Persecutus est. denique Adolpinis Hilgenseid Iios psalmos iisdem literas bis edidit in l. ,, Leitschrist isti vissensch. Tlleolorae. 1868. 8. p. 140. 8s. ct in l. seMessias Iudaeormin libris eortina paulo ante et patito post Christum natiun conscriptis illustriitiis. Lips., 1869. 8. p. 3 ss. llic vir doctissi uius non tantum codicis Vindobonensis V. varietatem lectionis, Uiam ei Ioseph.
Haupt, ibiM. Caesareae anaanuenSis, Suppeditaveriit, ii ecit, verrum plures etiam locos sive interpungendo sive coniiciendo haud infeliciter correxit. codex ille literas Inlutis illis Saeculo X. Seraptus et nunc Signatus est cod. gr. theol. 7. liis sit bsidiis eritieis ut par erat usus textiun exhilbui eInen letitio reui. Esdras, celeberrimus Iinlacorii In Sacerdos et scriba
rρ . me' c , qui regnante Artaxerxe Longi mano, Persarii uirege, exulum uolouiam Babylone Ilierosolyma deduxit, tituta
29쪽
apti l posteros floridi alictoritate, ut teinporitin decursu nomineeliis nonnulli libri conscriberentur, quo maiorem fiden luiberent iit pie dignitatem. inter lios princcipitum Paendam locum is sita vendicat, quem ecclesia latina libriina Esdrino quartuIn dicere RSsuevit, cum libri Esdrae et Nohenilao canonici duo priores Esdi'ae dicerentiir, liber vero Esdrile raece nONS Servatus teritus liaberctitati de aliis libri inscriptionitriis vide viae ΙΙilgeniold l. l. p. XVIII. Ss. congcssit. grraeco libri tituliun Ἀποκάλυψις 'Ἐσδρα 1uisse existimo,
non Ἐζρας ὁ προφήτης, iit IIilgenteid sita persuasit.
Linor in Bibliis latinis sedecim constat capitibus, Seddito capita priora et dilo posteriori, Diale esse tui sit:ι fiunveteres versiones Orientales, in quibus desunt, et non pauci
codicos latini documento sunt, in qiubiis aliis locis legitntur,tiun ex diversa eoruin indole perspicitur. de his igitur additamentis infra dicendum. Αlictor tibi i nostra piracul dulsio graece Scripsit, Sed textus graiectis duobus Dagmentis exceptis disperiit. Silper-
mittate et fide resimam omnes antecedit. vitamquam liber inocclesia latina a patiniSdaIn viris doctis, InaXime Hieronymo, sus Hie deMe habebatur, inde A I sit, arctiiepiscopi Μodiolanensis, temporatriis uscime ad SaeculuIn decimuID SextuIn magna tamen Valuit auctoritate, isto factum est, ut vel Bibliis latinis insereretur; ab aliis sane neglectus eSt, naIn in multis ii is manuscriptis non legitur. clina in Psisteri editione Biblioriun latinorurn Bambergensi, miae ne die loci ne Die anni addita notatione prosiit, anno 1460. primum typis excuSIIS eSSet, PsiSteri exemptuni secuti posteriores editores Bibliis suis litatim inseruerunt. textus, MIem Pl1IS miniISVecoiTupte Praebent, vulgatus dici potest. is clina adrno illinvitiosus esSet et Inultis mendis inPlinatiis, iam pretieterito
30쪽
Dci libro ipso paucis sic liabeto. generis est prophetici
L S Ptem visioniblis constat. scriptium eium esse vergente pOSt lixistrina natilin saeclito primo viri docti nunc sere conseni irit, IiQot de anno ipso dissentiant; antimitorein eum esse . t XXX fere annis post ΙΙierosolyma a Potnpeio anno LXIII. arito Christu in nathi In expugnata regnante IIerode Μ. coin- Dosithim Praeetantibus aliis Hilge old iudicavit alia Die sententiam identidem argumentis partim idoneis propugnavit, nuΡerrime in I. Leitschrast mr xvissens hasti. Τlleologie J870. p. 308. as. idem vir doctissimus Messias Ιiulaeoriani p. XIIX. ss. versus VI), 18-VII, 4b. Spurios esse et tertio sere saeculo ineunte insertos probare studuit, cum iam Paul. Ioach. Sirasin. Vogei Commentatio de coniecturae liguin crisi N. T. , cui adiecta est alterii de Piarto tu ro Esdrae. Aliors, 1795. 4. Iocii in VII, 25-VIII, 19. adulteriniim esse iudicasset, sed uter pie rationibus sat levit iis ii Sus est, istas refellere non est huius loci. deni misi Hil geniald a Paulo de Lagarile et IIemnanno Roenscitio adititiis libriim nostriam
graeco venit ita lue linguae suae re Hero conatus est l. l. p. 36. Ss, liuod cur se erit et quo Diodo cesserit alii viderint. Restat ut de veteribus libri versionibus dicamus. harii latinam exhilbili inus utpote fide cinnissimam, eum sero advectiun sacta sit. melioris notae est quam alioriun libronina sacromini interpretatio Vetus littina, nam oratio est purior et interpres, qui mea Sententia saeculo tertio vixit, raro videtur graeca perperam intellexisse, sane Vero textus vulgo receptiis perquam est vitiosus. hii te emendando nunc qiuidem tres codices optimae notae praesto Sunt, ni Inimi In Sangemanensis
Parisinus saeculo α. scriptus est. luitiis lectiones variantes cum iam Sabatier, sed ut nunc intellectum est, Mimocltim negligenter attulisset, Herm. Zotentierg Hilgenset do rogantiaeetiratissimam collationeui S ministriivit. codicem Tum cn- sella, issi saeculo XIII. exaratus est et in bibliotlicca tirbis