Homeri Ilias Homer

발행: 1864년

분량: 336페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

220 εἰ μὲν γάρ τίς μ' ἄλλος ἐπιχθονίων ἐκέλευεν.ῆ es μάντιές εἰσι --κόω ῆ ἱερῆες

II 4. χαχιζομενον idem est quod κα- in altiirat iis ponouas. compositum est κουφα. Me ensem ut A sso εχθων ex θPoς et ex κέειν. aetivo et causativo γάρ ψ' εκάχωσι μη 'MΛκληείη. In- eaolvimqtiin obsoleto verbi κεῖσθαι. iuria Mioo saeviisse Aehillem arguit, tunde et κῶας. ὁρεσχῶος vel apud Aesela. maoniain Beetor nil nisi defenderit Thob 532 Ορέσχοoc. Commiliae habetur sortiter aras et laeos, non ustro be tam epitheton vatum et gae erilothran. quii ntulerit, ut Aerivi Tr aliis. Post utrique maerifieare solebant, illi dum Homeriam κακίζειν significare coepit consulunt doos, hi dum eosdem placant. vel vi uperare veI lynarum se praehmi, siuare eomnia post alsi sustuli. AlliquoruIn neutra saguineatio liue quadriit. Mo όους tertillan honianum genus su-221. Oioσκόοι thus vol summenta isse existimant, divorsum a vatibus

302쪽

spicatur Priantiis eoi sol undi eausa populunt aedes suaseingere, idque ossaei uinduris sane verbis, Vest dolori prope vesanus, asponatur; iratus uiniariun liuodHeetoris necem pro privata regis calantitato habeatit, non pro conantiani omnibus et publico malo. , Boni cives, iu-quii, si essetis, adeo ιlonii Hectorem lugeretis, ut mei oblivisceremini. Sintillic r i, isi quod mitius paulo Neopto-Lmus Philoriciae eommiserationem dc- prceatiir in Soph. Pliii. 339 Ουαι μεναρχειν σοί γε κ&ι τε σ', ω Ζόχρος.

νειν. Ita denium pri ecedentium vis

nexus lue peripiet polost. Alii explicatit mr auum , quasi praesentia eonve nienti lini molestiuin moerinli a1lerat 241. or . Imperfecta ost Omitio, et ceperseisenda: an vituper alis quod dolores mihi imiortaru pileis . niorum stii, osque prost erea doleo' Ergo hace est interrogati Oilia altera pars: Cur adestis utriuntio consolarita an

303쪽

ἐννέα τοἱς ὁ γεραιὰς ὁμοκλήσας ἐκέχευεν

304쪽

ILIAS XXIV.

- εκ δυσμενέων ἀνδρῶν, ἐπεὶ ἄρ σέ γε θυμός

Diuili oci Coc le

305쪽

ILIAS XXIV.

in ἄγαγ'. ἀς μήτ' ἄρ τις Dp μήτ' ἄρ τε νοήost

βρόοια χρύσεια, τά μιν φέρον ήμεν ἐφ' υγρήν δ' ἐπ' ἀπείρονα γαων .a πνοιῆς ἀνέμοιο

31ρ. μόρφνον a μῶρπτειν dictum vel rasi iuni vel rapaeon signisseat, ut μερμιὀς, quod est taleonum genus apiul Aellian. H. N. 12, 4. Gloss. 2333 335. εκλυες uorastus gnomicus est, non in persectum, et eum dativo εir aetus ut in xχυθέ μοι. 336. και est etiam: vid. ad Ps46. 338. Ma/έωνίδε h. e. Periaue in ta- bonam tum, non ad Poliden. Vid. ad A 423. uox διάκτορος i. e. διαμπερἐς ηγεμονευων, v. ad B103.

306쪽

ILIA S XXIV.

moderatores rectore io ludoriam cie horearia n. sumebantur si ut opinor ex ipso adoleseontium numero induimeelebrantium qui monerent quid quoquo tempore agendum esset onini noviedisciplinani regerent. 9 258 citat μνη

354. φραδέος. Suspicor ἀφραδέος,

1 prudentis animi opus patra mn est.

ptivi erimus .

eapite stant eo nas, non in ni fimbris.

307쪽

ILIAS XXIV.

360 στῆ δε ταφών. -τῖς δ' ἐρι νιος ἐπύθεν ἐλθών,

369. ἀπαμυνασθαι si ex γέρων Pendet haec sententia elici debebit: et --nior contra tuus est quam qui adorientem

propulsare possit; pro γεραirερος ἐ

ῶστε ἀπαμυνασγαι. Atqui rectaeonintrarium potius signitiearit: comes solea est . ut pro Misare possit, ut Soph. Oed.

c. 335 οἱ δ' ανθόμαιμοι Nov. νεανiαι noνεῖν; Quare prii a repetitus videtur v. 370 ex Odvssea, n 72 vel φ Iaa. II. 370. Οὐδέν non advectu instar est sed objectiani, cui alter aceusativus κακά iul unctus ost ut distineti iis delini tur quid nominatim non laetumis fili. Non alia ratio est atque in illo τί πτωσε κεφαλήν. 38ο. μάχης pendet ex re: in nulla

Milicae x irtutis par te. Nam δείεσθαι cuin accusativo fitruitur; qui udi deest

supplendus est; vid. ad P 483. 20

308쪽

ILIAS XXIV.

388. ἔνισπες Hactenus interiog tionem eontinuavi. Sensus t: quia estu quissiusque parenti diis Mitus, quod tam pulcro de morio Alii msi miserisisti Quippe tia καλώ is mim pro Ort oiσω καλὰ ἔνισπες. πινγ Priamus Mercuriinum non eurioso per utretur quis git; qui n potius tentat mr abundus unde edoctus tam rivia filia virtutem aestimaverit ut prinptor unius Historis intomitum universos Troianos desporantes derelinquenda ncte eo tare sciat. A ae ita t e n t a n t i doctrinam suam apte re spondet Morcurius nMeti ἐμε to. QuodHως καλῶ ἔνισπες exclamantis esse oon. Robis, et ipsa exclamatio languotnt et 3 sιoci illud obscurum pri t. Gloss. 6 II. 3s4. θωεμάζομεν una eum κτείνωσκεν ex δυ- pendet; quare punctum

mnt χαλκω delevi. Dupliciter, inquit,

Aehillem Bowere mepi, Primum eum adversas eum pugnabam ante iram A

309쪽

IOAs XXIV.

440 'LI. καὶ ἀναίξας ἐριούπιος ὁρμα καὶ raπους καρπαλιμως μάστιγα καὶ ηνὶ λάζετο χεροιν, ἐν δ' ἔπνευσ Ἀποισι καὶ ὐμιόνοις μένος se. ἀλλ' δτε δὴ πύργους τε νεῶν καὶ τάφρον ἶκοντο, οἱ δε νέον περὶ δόρπα φυλακτῆρες πονέοντο

310쪽

tur, remindinem vel colleetivo arundine. uni. Aristoteles quoque et Theophrastus eommo norant oροφον tanquam ἔλδες aerea Ou; vid. Poti. Onom. p. 170. Post IIoniorem domum Οροφος etiam de ipso

SEARCH

MENU NAVIGATION