Stephani Byzantii GĒcnikŵn quae supersunt, ed. A. Westermann

21쪽

Aίνδον torooεῖ. Ibi 1. 2, 647. p. 313. ad v. Λύκαστος. καστος δε ἀπὁ Λυκαμου, φασίν, αυτόχθονος ῆ παιδὸς του Μίνωος. ἔστι δε και Ποντικὴ Λυκαοτος κατὰ τον γραφέα των εθνικῶν , ος λέγει καὶ ἄτι τὴν Κρητικὴν Λύκαοτον ὀξύν- ν οἱ ἐγχώριοι. ουκ ἐπικρατεῖ δὲ, φησιν,4 ἐγικὴ παράδοσις, τουτέστι παρὰ τοῖς ἄλλοις Ουκ οξυ-

νεται. 'onani. ad Dionys. v. 787. ad v. Μαριανδυνίαοί θὲ Μαριανδυνοι Ουτοι καλ-νται από τινος Αἰολέως -- ριανδύνου ουτω καλουμένου. και τὸ ἐθνικὸν δὲ Μαριαν δυνος μεν λέγεται προπαροξυτονως κατὰ τους Αἰολεῖς. ως

φηοις ' γράψας τὰ ἐθνικά ρ ἡ δὲ κοινὴ χρῆσις οξύνει αυτο

κατὰ τον τύπον των εἰς νος εμικῶν. οὐ παραλήγεται δὲ

τω η, ώς τὰ ὁμοια ἐθνικά, δια τὸ ἀκολουθῆσαι re γραφὴ

του ομωνύμου κυριου ονόματος. Coinui. ad Iliad. 2, 569. p. 289 sq. ad v. Μυκῆναι. μυκήνη ἀπό τινος νύμφης,

φασί, Αακωνικῆς ωνομάσθη ῆ ἀπὸ Μυκηνέως υἱοs Σπάρτωνος, αδελφου Φορωνέως , ῆ ἀπὸ μύκητος του ξίφους,

ο ἐφόρει Περσευς, ου πεσόντος, φασι, κατὰ κέλευσιν Ἐρ μου τὴν πόλιν ἐκεI ἔκτισε κτλ. κατὰ δέ τινας Mυκήνη ὀ ras μυκήσασθαι τῆν υ, βουν ἐκεῖ γενομένην. λήγεινται dὲ και λικῶς Μυκήνη και πληθυντικως. ὁ οἶ πολίτης αυτῆς Ου μρνον μυκηναῖος, αχλὰ καὶ Μυκηνευς κατὰ τον τὰ ἐθνικὰ γράψαντα. ἐταπεινώθησαν δε, φησί, μετὰ τμ Tρωικὰ αἱ Μυκῆναι. καὶ οἱ τὀ υργος ἔχοντες ειχον καὶ πικρονας συντελούως εἰς D. χρόνοις δ' υστερον κατεσκάφη- Οαν va' 'Αρροέων, ώς μηδ' ἴχνος ἀρέσκεσθαι τῆς Μυκηναίων πόλεως quae extrarina vecta sunt Sininonis 8. p. 372, Ibid. 2, 766. p. 341. ad v. Πήρεια καὶ εὐρηται Ουτω καὶ ἐν τῆ κοὰ στοιχεῖον συλλογῆ τῶν ἐθνικῶν, ἔνθα νει- ται, ὁτι Πήρεια χωρίον Θετταλικὸν, ἄπερ τυχὸν ἐλῶδες πκαὶ arαθὼν τρέφειν ωπους. Ibid. 2, 532. p. 277. ad κακά ρ φεια. ἡ δὲ Σκάρφη κεῖται, φασίν, ἐγρος Θερμοπυλῶν, ώνόμασται δὲ ἀπὸ Σκ φείας ἔνδοξου τινος γυναικός, κτλ. καὶ δρα ἄτι καὶ Σκάρφην τὴν αυτὴν λέγει ὁ γεωγράφος καὶ Σκάρφειαν, ὼς δοκεῖ καὶ τῶ τὰ ἐθνικὰ

γράψαντ His profecto pleniorem et integriorem Eustauito Sie-plianum suppeditasse taurule satis confirmaturi uuaedam tamen, quae eodem ridiseret possint, Illirrumoriim posius oscitantiae deberi vix potest dubitari: euiusmodi est quod S. v.

Καρδαμύλη in nostris exemplaribus non amplius legitur

22쪽

πόλις πισση ἰας, quod legii adlvio Eustatilius ad Iliad. 9,

150, sive quod in e litioni ius desideriitur s. v. 1'όννοι

quod affert idem ad Iliad. 2, 749. καὶ λέγει ὁ - ἐθνικὰ γράψας, ὁτι Αἰολεῖς ἄντες οἱ Περραιβοὶ ἐδίπλουντ α συι g ω ν α Περραιβους ἐαυτους καλουντες, timae t men nos non ex Eustatilio, sed ex codice Fratistaviensi re

stituimus. ,

IIIne saeile est ad eoniiciendum, Immimos, qua solent esse ignorantia alvie socorilia, non modo in nominum sormas, quod iam Elisinthii tempore laetum esse apparet ex eius adnotatione ad Iliad. 2, 582. et ad Dionys. V. 927, grassat esse, veriam etiam eo negligentiae progress , ut iotas enuntiationes adeoque totos Ioeos plane omitterent. 9uolq tarn vertim sit elucebit, cum cluae ex libris manu seriptis enotata passim sunt inter se comparaveris. Paucis Ite eat exemplis rem molestiis plenam alisolvere.

In eo die e Seguleriano sub finem Iiu. Λ sistieetus est index eapitum libri 11. sive 14.3 liter βιβλιον ια frivotio, ου τα κεφάλαια ταυτα male teste Montesalaonio Ten- nullus legit: ὀγδοηκοντα κεφάλαια τάγε ταυτα ' sunt enim

πόλις. Ἐλιβυρνη. πόλις. Ἐλίκη. πόλις. Ἐλέμεια.

23쪽

λις. Ἐλμαντική. πόλις. Ἐλος. πόλις. Eλουροι. νος. Ἐ χ Ου σα πόλις. Ἐλπια πόλις. Ἐλυμαῖα χώρα. 'Eλυμνιον. νησος Ἐχυρος. πόλις. Ἐλωρος. πόλις. Apparet ex Iloe indice, in nostris ellitionilnis post V. Ἐλεφαντίνη excidisse lemnia Ἐλεών, πόλις ΓΒοιωτίας κτλ.J, de via uite vella tacit Eusinusius in eoinni. ait Iliad.

2, 500. p. 267, ubi quae leguntur, κατὰ δέ τινας ὁ Ἐλεών απὸ Ἐλεῶνος ώνόμασται, υίου Ἐτεω/ου, soletasse ex Ste-

Porro codex AI d i n ii s, quem liceat sic vocare, ex φIo Atilina prodiit, uno auctior est Iemnate post v. 'Dράπολις. Legitur ibi Ιεράεα, χωρίον μυης' η δὲ συμπασα re ἐκείνη ἐλέγετο Κυρήνη. uuae via piam absunt a reliquis, iluod sciarn, eodicibus omnit3us, nee quid sibi velint facile est perspectu - aperie enim tot rupta sunt, sum nec ordo Ιitterarum 'Iεράεα hoo loco toleret, nec Ilaec ipsa larina genuina esse videatur - tamen vel corriipta eo loco a me recipientia erant, ne quid tuteriret quod a Stephano prosectum esse videretur. Ceteritin laintain quid rei sit intelligere milii videor. Settieet seraptum erat in eodice Ιέρα Οα, quae longior est sorina v. 'Iρασα, de quo paullo p0st Stephanus: 'Μασα, τόπος μυης κτλ. Ρrraeterea per raro eodex Aldiniis, si singillas particulas ves articulos miti inius, quos miliis i is cum libro Vraristaviensi eoui unes liabet, aliquanto plenior est, ut in v. Παμβωτάδης; s. v. Tρικάρπν eonsentit eum eo Vriti flavi ensis quoque et s. v. Φάωθλος idem atque FOssianus. Aliquam certo ubertatis speciem a sectat novis male eniciis lemmatis, uti s. vv. Κάνωπος et Κύ- συρα, id quod cum aliis etiain libris coininune liabet s. Uri Πτειος, Ἱερὰ νησος, Tελφουσσιον. Saepius etiarn ia col tri rium viti itin inclitit ac duo divorsa capita in uniun sine d

24쪽

Μαράφιοι, item ubi totas ae plures uno loco enuntiationes,qiuul lactum est aut vectoriun similiter crulentium confusione,

της πόλις, Γάζα, Ζηλα, Ἱθώμη, ' ψά, Καβειρία, Κάλυμνα,

Κανταβρέα, Κάνωπος, Κάττουζα, aut alio quovis errore, ut s. o. 'Aκυλήια, υντιόχεια, υρειος παγος, Λυτόμολοι, φῶρα, Γόρτυν, Κάλπαι, Καρδουχοι, Λίμναι, Hουνυχία, al.

Itavie lite codex omnium vii in usum Veneriint deterrimus existimandiis est. Sed ne ultra quam par est eius pretium detraicternus, ali vivi sine dubio etiam ei tri ieiulum est, φηStephanivn liino irpis describi curavit. Atilino eo lice pleniores sunt resupat codices qFod sciam omnes. quo n0mine longe multumvae celeris praestat eo dexVratas lavi ensis s. Re 1iger anus, liber omnium bptinatis, quem descripsit et excerpsit prinium Franciscus Passo-vius in symbol. erit. e cod. Fratisi. deprompt. Friit. 1820. 4. rep. in eius i. opp. p. 22 5 deinde totum excussit eius- qtie Iectiones ad exemplar Tlaoniae de Pinedo collatas edidit in progr. academ. Vratisi. 1824. 4, quae sinnia repeii euravit Din dorsus in praes. t. I. p. L sil b Nova igitur ex cod. Vrat. Siepliano aceesserent s. o. Γάλλος, Γόννοι, Ἐκαδήμεια, θεουπολις, Θέμις, Καυκασος, Μεγάλη πόλις, Μέδμη, Μυργέται, Πανέλληνες, Παντικάπαιον, ' σος, Σίγγα, Σόλοι, Συβοτα, Τάβαθρα, Πριζα, λαλάστρα, λαράκμωβ

πιος. Et liaec quidem graviora sunt. Mitto locos qui uno vel duobus verbis nunc auctiores prodeunt, qui sunt pene innumerabiles, quarnqtiam ibi quoque ex vera scriptoris sententia aut orationis coliaerentia restituta pratestantiam codicis licet aestimare. Itein vix niimetari possunt loci eodem exeodice en eiulati, ex viilius prae ceteris memoratu iligni stini, ubi nova plane Iemmixta prodeunt, ut s. V. Tειχιόεοσα, aut

leuimata rectius expressa, uti Ἀκρόθωοι, υρβαγνοέ, υρυμβα, Βατάνοβος, Γάθρα, Γιλιγάμαι, Κότυρτα, Κυλλανδος, Λωτος ἄγος, ολβυσιοι, Πά τοασυς, Σκουποι, ' Tποθῆβαι, Φρατρία, Φρέντανον quae duo suis locis restituto, πιλωνίτης, λοχλεiδαι, aut versiis emendati, ut s. o. Γάζος, Tεγέα, Τευμεσσός, αρα, i ενος, aut vera scriptoriam nomina restituta, ut Apollonii s. vv. 'Αρκόνησος et αρκασος,

25쪽

XXIIIIIerodiant s. v. Γυνδραι, Callini s. v. Πηρος, PoIylui s. v.

1λλάρια. Neque tamen ab omni vivo liuile tollicem esse liberinu, etiamsi non dicerem, quisquam exspectaret: n ulla turn retii luis omnibus coninmnia liabet, proprium sies, qiuod

dedita operii litterarum evitat duplicationein, uti in locis qui in Ovoσα exelint, tum in Φρεαροι, λατροία, Ψωα υς, τάχεια aliisuiue multis. I e reli suis codicibus iudicatu dissicile est, quoniam non

omisibus locis quid in eis scriptum sit a viris doctis accurato enotatum est. Ac priuium Salmasius, Pleni singularem Si phano operam dedisse ex multis apparet locis Plinianarrem exercitationi ina et ex eo quod a. 1609. in continentario mirioravn p. 93 seripsit: Stephanum ante annum recenSM- mitis et castu Diurina, SulIuasius Igitur usus est duo is

eoi cibus Palatinis, post Itoniain in biiuliotheeam Vati-eanam delatis, altero vetustiore, altero recentiore, eorumque lectiones ad marginem exemplaris sui adnotavit, quod

ipsum a. 1626. ad L. Holstentum su vi te Salinassi epistolam ad uolstentiam in praefatione Tli. Ityckii); sed sua ipse

nulla manu in pessima ac bibula cliaria scripta esse eoustetur, i tanque exeinplar iani longo usu tantopere detritum et deturpatum fuisse queritur in sua praefatione Bericelius, qui eonsus est ab Is. Vossio sibi tradito, ut multis In locis sensum elicere non posset. 0ui nisi sint eodiem vios simul Saluiam sium contulisse refert ibidem Bethelius nescio. Dei tuto ab eodem Fossio silariun accepit manu scriptum Berkelius, vii eo dex Vossianus appellari solet, ex quo totos locos, qvi in aliis non reperirentur, Stephano se addidisse laetat. Denique aliae Perusinae codicem, ilui liine Perusinus vulgo si titur, usque ad v. Παλική contulit Iac. Gronovius. Hosonines nielioris esse notae ex eo intelligitur, quod viae in Aldina onussa esse supra Significavi aut omnia aut magnam partem eoritin liabent; vao augetur suspicio, istas omissionesu pogi aptio magis quam Intrario deberi. Saepe numero Palatini hae in re cum Vossiano consentiunt; vertam cum ex Vossiano Berkelius solo nonnunviam quae In reliquis non conIparerent restituerit, ut A. V r. Ἀκυλτα, Βουρα, Γάζα,

λα, Κανταβρία, Κάνωπος, Nουνυχία, hunc dixerim ad

Urailataviensem proxime accedere, deinde Palatinos. De P rusino quid dicam non habeo , quoniam eum ad exelnplar X vlandri ne lue totum contulit Gronovius. Praeterea cum Vratistaviensi haint raro in vera lectione unus et alter, inier-

26쪽

duin etiam omnes eoIisentiunt, uti In nomino IIeroisant s. v.

Γόνδραι Pali., in nomine Apollonii s. v. 'Αρκόνησος Voss., in Κότυρτα Periis., in Γάδρα Pall. et Voss. qui I UBAPAhabet, ex quo laetum est I A PA), in 'Aκρόθωοι, Κυιχανδος, 'Ολβυσιοι, Πάτρασυς omnes. Perraro tarnen Ur listaviensi, ut iteriun sino Ila vocabula mittan , alicii0res Aunt, ut s. V. Tωγις, ubi quae Miduntur, ουτω καὶ φιλόσοφος, Κόρνουτος ἐχρημάτιζε Λεπτίτης, Palatinis, ut videtur, deberniis. 9uam accessi0nem nolui supprimere, viamilliam ani- quid vitii subesse videtur, tilioniam s. v. Θέστις in Uratisi.

scriptum est, εκ δε τῆς Λιβύης Κόρνουτος φιλόσοφος Θεστίτης χρηματίζων.

Duae eum ita sint, iam liane apparet a breviatore no- . stro depellendam esse ign0miniam, ut epitomen talem vialis nunc exstat fecisse existimetur. 9uippe Steplianum excerpsit Hermolaus, Vel vio leunque ei nomen fuerit, et ita viidem, opinor, ut aliquatenus certe cuncta inter sese apiantque connexa essent; epitomen In rami Piodain modo itemn in brevius contraxerunt, sive potius ita tractavemini, ut alius alia pro actitrio aut ob negligentiam in deserit,endo omitteret, quo saeuim est ut Ιocis plumniis omnis sere orationis Ooliaerentia dissoluia sit. 9uod malum tana altis defixitin est radicibus, ut pi orsus non evelli posse videatur, praesertim cum sperare non liceat fore ut aliquando libra nostro optimo integriores reperiantur. Relivium est, ut ei rores alii pi0s indicem, qui partim eorrigentis oculos etagerent, partim milii ipsi ingentein variarmni lectionum molem volventi exciderunt. Scribo igitur

p. 6, 9. Μάκρις Μάκριος, p. 10, 42. μεμυῆσθω, p. 19, 22. ' γαδεῖς, p. 22, 5. λύστείαις, p. 30, 18. AMευς, p. 41, 25. mi , p. 43, 11. Πόντου, p. 56, 1 l. deleuncos. p. 101, 5. scribe Κτησίας δε Λερβίους αυτους φησιν καὶ χερβισσους, p. 103, 31. του υἱου αυτου, p. 135, 26. δελεσίκλεες. p. 143, 42. Tαρτησσίας, p. 162, 17. Nαρυκαῖος, p. 164, ra. Κανθρις, p. 176, 36. 4 'Πρα, p. 187,

14. Οἰχαλέα Οἰχαλιευς. Ceteriim sateIulum est, me in signis l et usurpandis ab initio maxime operis mihi non satis consiliisse at lite significasse uncis non solum quae addenda, sed etiam quae delenda in vulgari textu foventem, asteriscum apposuisse non solum ubi lacuna esse, sed etiam, quamluam per- raro, ubi quod exstat altius viiiiun contraxisse videretur.

Scrib. Lipsiae d. 30. m. Iul. a. MDCCCXXXVIII.

27쪽

ΚΑΤΑ ΕΠΙΤΟΜΗΝ.

28쪽

dies

29쪽

σημαίνει, περιττοσυλλάβως κλίνεται αεί, οτε δέ ἐστι κυριον, και ἰσοσυλλαβως και περιττοσυλλάβως. εστι δε καὶ πόλις 'Ιταλίας. ως

γαρ φοουριον 'Iσαυριας, τὰ δε ἐθνικὰν Λερβήτης καὶ Αερβαῖος, ως Σιδήτης καὶ Πυλήτης, ως δειχθήσεται, απὸ του Σίδη καὶ 10 Πύλη. ιός καὶ 'Ἀλβα, τὸ ἐθνικὰν υλβανός. καὶ 'χλυβη , το δὲ ἐθνικὸν Ἀλυβαῖος καὶ Ἀλυβευς, ου θηλυκὸν Αλυβηίς, καὶ Ἀλυβήιος τὰ κτητικόν , ῶς βασιλήιος ' ἀλλα καὶ Ἀλυβες. καὶ ' τάκη, 'Aρτάκιος, ουκ 'Αρτακαῖος. αἱ δε υβαι πόλις ἐν Φωκευσιν , ενθα ιερὸν lanόλλωνος. ἡν δε τούτο τὰ μαντεῖον προ is του ἐν Βελφοῖς. ἔστι δὲ ἄλλη Aβα πόλις Καρίας, ως μωδι- νὸς ἐν εἰκοστῶ βιβλίω. δυναται δε 'Aβεις τὼ ἐθνικὸν διὰ του εἰθισμένον τοῖς Καρικοῖς τύπον, ώς dείζομεν. Ἀβακαῖνον, πόλις Σικελίας Ουδετέρως καὶ παροξυτόνως καὶ ψ παραλήγουσα διὰ διφθόγγου, ως Ἐρωδιανος ἐν τρισκαιδεκάτω 20

περι Ουδετερων. λέγει δ' εἶναι πόλιν Καρικήν, ἡ ν ευρεῖν Ουκ ήδυνήθημεν. Σικελων δε μοῖρα τlς ἐστι. τὰ ἐθνικὸν Ἀβακαινῖνος, ως Ἀκραγαντῖνος, o ουκ ἄηθες Σικελιον, Μεταποντῖνος, Αεοντῖνος, Βρεντεσῖνος, Ἀραντῖνος, ωρρητῖνος, Ἀσσωρῖνος, ερυκῖνος.

ῆ παρὰ λόγον, ως

30쪽

μαρτυρεῖ δε τῶ προτέρω λόγω ακὰ του 'Aβάντιος 'Aβαντιῶς τὀ 'Aβαντία θηλυκόν' ὀπερ που κατὰ βαρβαρικὴν τροπὴν του β εἰς μ10 υμαντία ἐλέχθη παρὰ Ἀντιγόνω ἐν Μακεδονικα περιηγήσει. Καὶ λίμαχος de Ἀμαντίνην, ώς Αεοντίνην, αυτὴν ἔφη '

Ἀβαρνος, πόλις καὶ χωρα και ἄκρα τῆς Παριωνῆς. πρω διανὸς δε ἐν τεταρτη φησὶν, ὁτι υβαρνὶς λέγεται ' ἀλλα καὶ εἰς ος. 15 Mβαρνεῖς τους κατοικουντας, ως παρὰ τὰ Ἀψυρτος 'Aψυρτεῖς, Κάμιρος Καμιρεῖς, 'Aiὀe 'Aλεῖς, ολμισσος Πλμισσεῖς, περὶ ῶν εἰρήσεται. eto δε 'Aβαρνὶς ου δύναται ἔχειν τοιoὐτον εθνικόν ' τὰ γὰρ εἰς ις φιληδεῖ τῶ ιτης τυπω , ώς Μέμφις Μεμφίτης. το δὲ Μακριεῶς καὶ λαλκιευς καὶ Xαλκιδευς απὸ γενικο προῆλθον. Σκαταῖος δ' ε20 Μιλήσιος ἐν 'Aσίας περιηγήσει Aαμψάκου ἄκρην εἶναι φησιν, μορος δ' ἐν τῆ πέμπτν λέγει κληθῆναι ciυτὴν ἄπὰ τῆς ἐν Φωκαῖδιωβαρνίδος υπὰ Φωκαέων τὴν χάμψακον κτιζόντων. lanoλλώνιος '' '

Περκώτην δ' ἐπὶ τῆ καὶ 'Aβαρνίδος ήμαθόεσσανήιόνα 25 τούτο δὲ Σοφοκλῆς μομνηματίζων ἴστορεῖ, τὴν 'Aφροδίτην ἄμορφον ἐν Aαμφάκω τεκοὐσαν τον Πρίαπον ἀπαρνήσασθαι, καὶ τὴν χώραν Ἀπαρνίδα γαλέσαι, ἡ κατὰ παραφθορὰν καὶ Ἀβαρνὶς καλε ται. ἔστι δὲ καὶ πόλις καὶ χώρα καὶ ἄκρα. ευρηται δὲ καὶ διὰ τοὐκ 'Aπαρνές, ῶς παρῶ 'Αρτεμιδώρω τω γεωγράφω. τὰ ἐθνικὰν 30 Ἀβαρναῖος, καὶ θηλυκὸν 'Aβαρναίη.Mβασην οι, ἔθνος 'Αραβ ας. Ουράνιος ἐν 'Aραβικῶν τρίτω μετὰ τους Σαβαίους -τραμῶται καὶ 'Aβασηνοί. καὶ πάλιν ' ἡ χώρη των 'Aβασηνῶν σμύρνην φέρει καὶ ὁσσον καὶ θυμίαμα καὶ κέρα θον ' γεωπουσι δὲ καὶ πορφυρῆν ποίην εικέλην α ατι Τυρίου 35 κοχλίεω. ὁ τυπος ὀξυς καὶ ἐπιχώριος τοῖς Ἀραψιν, ώς Μηδαβηνοι, 'Oβοδηνοί, Ἀριηνοί. αλλὰ καὶ τοῖς 'Aσιανοῖς ἄπασιν, ώς Ano λώνιος ὁ τεχνικὸς ἐν τῶ περὶ παρωνύμων φησι, δι' ἔθους εἰσὶ ταυτατοῖς ἐπὶ τῆς 'Aσίας κατοικουσιν, ἀλλότρια δὲ των Eυρωπαίων. ου γὰρ απὰ πόλεως ῆ δήμου κατὰ τοὐτον ἀνόμασται τον τύπον.

υἱού ' ἱμου πρακλέους ἐρωμένου, δν αἱ Θιομήδους Ἀποι διεσπάσαντο , ώς Ελλάνικος καὶ ἄλλοι φασίν. ἐκ ταύτης γὰρ καὶ Λημόκριτός ἐστιν ὁ φιλόσοφος. ή δὲ δευτέρα πόλις τῆς 'Iβηρίας προς τοῖς Γ δείροις, δε Ἀρτεμίδωρος ἐν δευτέρω γεωγραφουμένων. ὁ πολίτης