Thomae Magistri sive Theoduli Monachi Ecloga Vocum Atticarum ex recensione et cum prolegomenis Friderici Ritschelii

174쪽

τερος, οδ θατερος ' βάρβαρον γάρ ' εἰ καὶ Abκόφρων καί

τινες ἄλλοι τουτο γράφουσιν. ο ετερος γάρ ἐστι, καὶ κατὰ κρῶσιν ἄτερος ' ονκ εχει ουν χώραν ενταυθα το θ, 15 ῶσπερ ἐπὶ των αλλων πτώσεων . ἐκεῖ γὰρ το τουτ εἰς γ τρέπεrαι, okν Θαχέρου καὶ θατέρω ' ἐπὶ δε των ἄλλων αὐθις πτώσεων, ἐνθα μεσοσυλλαβουν εχει σίμνωτον, ν λέγω a G, ου γίνεται η τοιαίτο συναλοιΨζ, οἷον

ἄρθρου

175쪽

ωGάγριον λέ γων ' ημῖν γε οὐ συνετὰ λέγων. μεμπτος καὶ ο μζ μεμφιν δεχόμενος, και ὁ μ' μεμνόμενός τινr. τῶ δευτέρτ δε χρῶνται κυρίως οἱ Ἀττικοί. τως ουν καὶ αθέατος, o μ' βλέπων κρεῖττον η ὁ μη15 πόμενός τινι. Αιβώνιος ἐν τῶ περὶ της ἐαυτου τύχης ' ἀθέατος ἔμεινα μονομαχιῶν ἐκείνων. Ανανεουμαι τν μνεμη τόδε, κάλλιον λέγειν ' εις μνωζν λ

177쪽

πεποιθέναι ἐπὶ κυριον' τίνες οἰκίαι τοῖς λησταῖς ἀνεω r ασ ι. λυκιανος ἐν τm vis 2Iος ο ἀλἐκτρυων' καὶ ἐνδιατρίβει ἀνεωγόσι τοῖς οφθαλμοῖς.

178쪽

ου μόνον ἄκρα πυλις η ἀκρόπολις , ἀλλα και ἄκρα μόνον.

179쪽

1015

180쪽

ἶν σφίσιν αὐτοῖς την ἀξίωσιν ταυ την εἰληφεσαν, μηδένα Οχλον Πελοποννησίων νεῶν υποχωρεῖν. αζίωμα δε παρὰ νω φοις η λεγομενη κοινο εννοια , οἰον, HIιο- πάντες σφαιρω-

Καὶ ἀναιρῶ καὶ αναιρουμαι . συντάσσεται δε καὶ ἀπο γενικῆς εἰς taetιατικην και ἀπο αὀτιμτικζς εἰς γενικην καὶ ἀπο αἰτιατικος εἰς Κτιατικην καὶ ἀπο δοτικζς εις. αἰτιατικην' οἷον ἀναιρῶ σου τόδε, ἀφαιρω σε τουδε, ἀναι--ρῶ σε τοδε, και ἀφαιρω σοι τόδου. παραδείγματα του 10ωστέρου παρὰ μεν Ἀριστείδε' ἀφεῖλε πολλοῖς νόσον ' παρὰ δἐ σιλοστράτω ' μεγαν ἀθλον ἀνηρ - μένης αυτω της τυχης. f. Καὶ ἀφωροῖμω οἱ δόκι- . μοι μετὰ Hτιατικης ἀμφοῖν και του πράγματος και του προσωπου μόνον ' το ἀφαιρω προς μεν πρhμα μό- 15τον λεγόμενον μετὰ γενικης ' και νοειται μερος. προς δε