Thomae Magistri sive Theoduli Monachi Ecloga Vocum Atticarum ex recensione et cum prolegomenis Friderici Ritschelii

162쪽

τ υς καὶ ἀμνημερινον, το καθζμερινόν. Αθλιος κύλλιιον ξ ἀτυχης' το δε ἀτυχης επαίνων ἀντὶ τοὐαμέτοχος, κάλλιστον ' ωσαύτως καὶ το ευτυχζς επαίνων. 'Εστι δἐ καὶ το αδωρότιμος χρηματων κρεῖττον η αδωρ τατος μόνον. Θουκυδίδες εν τῆ δευτέρ γ' χρ ημάτων τε διαφανῶς ἀδωρ ότατ ος τ εν ο μεν ος. Ἀποσχεδιάζω, αυτοσχεδιάζω και σχεδιάζω. Ἀκκισμος τὸ λεγόμενον ἰδίωμα, ηγουν η προσποίζως, καιδεκομαι το προσποιοῖμαι. λβάνιος εν επιστολy ' εἰ καί τινα ακκισμὸν ἐμοὶ φέρει. Συνέσιος ἐν ἐπισχολῆ τν 'Οδυσσευς επειθε τον Πολύφημον ' σὐ δρἀκκιῆ και κατειρωνεύσζ.

1015

νενσαι F, et, quandoquident ex. ynesio Blancardianae menduin cori i-gendum ait Stoeberus, BR.

163쪽

10 δολοι δἐ τὀ μετὰ νειρῶς ἀπόστηθί μου.

Ουκ ερεῖς ἀπηγορευμένω ημέραι, αλλὰ ἀποφράδες μονον. ει

ρηται δε καὶ επὶ αρσενικον παρὰ Συνεσίω εν επιστολῆ '

ἀποφρὰ ς ἄνθρωπος, ετοι αποτρόπαιος καὶ ἀπη

γορευμένος.

15 Ἀργυραμοιβὸς , ου κολλυβιστης. δηλοῖ δε τὸν ἰδιωτικῶς λει

164쪽

γουσιν.

νω , ωσαμως καὶ κάτω , ἔξω, πορρω, δεῖρο, ωδεκαὶ Oσα τοιαυτα, ποτε μεν επὶ στάσεως τίθεται, ποτε δε επὶ κινησεως . ετι δε καὶ το ενταυθα ' ωον, εν- ταυθα διάγω , καὶ ἐνταὐθα ἀφικόμην. το δε αυτόθι αεὶ επὶ στάσεως.

ωνειμένον, το ἀπολελvμενον καὶ ελευθερον. καὶ ἀνειμενον,το ἀνατεθε μένον. Ἀριστείδης εν τω Παναθηνα ω' αλλὰ καὶ Ληλος ἀνεῖται τοῖς θεοῖς.πιν εἰ πης ἀλφιτοπωλζς, αλλὰ ἀλνιταμοιβός. Ἀριστοφάνης εν νεφέλαις' - 15υπ' ἀλνιτα μοι β ου παρεκόπην διχο ινίκω. Ἀλουργον, ου πορφυρουν. - νιος εν τω υπατικΨ' εν.

I. λέγουσὶν om. Ox. 2. Ἀψάνιος - λέπουσιν orn. Ri . Est vol. I, p. 805. a. Μor. vol. IV, p. 139, 24. Bsb.) s. μελιυLaGOxCDPO. orn. F. Nos autem prius illud τῆ, quod proi sus ab orret ab loquendi consuetudine , a sanis scelusimus: vid. infra ad v. Ἀνέραστος. Exc. Gueli et ' γυραμοιβος καὶ ἀργυρογνώμων , ὀ κοινως καταλλάκτης.

165쪽

θ ρόνοις βασιλικοῖς, η τοῖς άλουργοῖς εσθε

μασιν.

- ru

168쪽

Ἀτενες ηθος λέγειν κάλλιον η σκληρον καὶ ἀκαμπες. Πλου--ταρχος ' ατενους ηθους τοῖτ' εγωγε τίθεμαι. 5καὶ α τενες καὶ α τενῶς επιρρ ματα ἀντὶ του ατρεπτως καὶ διόλου. λυκιανος εν τῶ δις κατηγορουμενος' επεῖ ἐδόκει μοι ευμ αθης εἶναι καὶ α τενες ὁραν εἰς εμέ. ωπαναισχυντ δ καὶ ἀπαναιδευομαι Ἀττικοὶ, ου χωρις της 10 προθέσεcος. Ἀναδύσασθαι, ουκ υναμερίσασθαι. καὶ αναδασμός, ου μερισμός. ωλεῖν, οὐκ αληθειν. ωριστοφάνζς εν νενέλαις'