Historikōn logoi 9 epigraphomenoi mousai

171쪽

τοὐς πολεμίους τμ Θεφ εἰρησμι τὸ χρηστηριον, συλλαμζάνοντι M κατὰ τὸ ὀρθὸν, ἀλλ' οὐκ ἐς 'Αθηναίους.V Παρασκευάζεσθαιων α τοὐς ώς ναυμαχησοντας συνεζούλευε, ῶς τούτου ἐόντος τοῖ IOξυλινου τείχεος. ταύτη Θεμμοκλάος ἀποφαπομένου, ' Αθηναῖοι ταὐτά σφι ἔγνωσαν αἱρετώτερα εἶναι μαλλον ἡ τα των χρησμο- λόγων' ia οὐκ εων ναυμαχίην ἀρτεεσθαι, τὸ δε σύμπαν εἶναι, ουδὲ χεῖρας ἀνταείρεσθαι, ἀλλα ἐκλοπόντας χύζην την ' Αντικην, ἄλλην τινὰ οικίζει CXLIV. 'Erέρη τε Θεμιστοκλεῖ γνώμη εμπροσθε ταύτης ἐς καινὸν ηρίστευσε. με ' Αθηναίοισι γενομένων πημάτων μεγάλωνεν τW κοινW, - ἐκ των μετάλλων σφι προσηλθε των ἀπὸ Λαυρείου, ἔμελλον λάξεσθαι ὀρχηδὸν εκαστος δεκα δραχμάς' τότε Θεμιστοκλέης ἀνέγνωσε 'Αθηναίους, της διαιρέσιος ταύτης παυσα- 5μνους, νεας τούτων των χρομάτων ποιησασθαι διηκοσίας, ες τον πόλεμον τον πρὸς Αἰγινητας λέγων. ουτος γὰρ ὀ πόλεμος συστὰς ἔσωσε τότε τὴν 'Eλλάδα, ἀναγκάσας θαλασσίους γενέσθαι ' Α- θηναίους. αἱ δὲ, ες τὸ μεν ἐποιηθησαν, οὐκ ἐχρησθησαν' ἐς δέον δε οἴ 'Eλλά3ι ἐγένοντο. α ταί τε δη αἱ νέες τοῖσι ' Αθη- IOναίοισι προποιηθεῖσαι b οχον, ετερας τε ἔδεε Ποσναυπηγεεσθαι.

ἔδοξέ τέ σφι, μετἁ τὸ πηστηριον βουλευομένοισι, επιόντα επὶ την'Eλλάδα σιν βάρζαρον δέκεσθαι Ἱσι νηυσὶ πανδημεὶ, rupπειθομένους, ἄμα 'Eλληνων τάῖσι βουλομένωσι. τὰ μεν δὴ χρηστηρια ταῖτα τοῖσι 'Aθηναίοισι ἐγεγόνεε. CXLV. Συλλεγομενων δε ἐς ἀυτὸ νων περὶ σην ' Ελλάδα 'Eλλήνων των τὰ ἀμείνω φρονεόντων, καὶ διδόντων σφίσι λόγον καὶ πίστιν, ενθαυτα εδόκεε βουλευομενοισι αυτοῖσι, Πῶτον μεν πημάτων πάντων καταλλάσσεσθαι τάς τε εχθρας καὶ τοῖς κατ' ἀλλήλους ἐόντας πολύμους. ησαν δε πρός τινας καὶ ἄλ- 5λους ἐγκεχρημένω ὁ δὲ ων μέγιστος, 'Aθηναίοισι τε καὶ Αἰγινητησι. μετα δε, πυνθανόμενοι Hέρξεα σὐν τρο στρατW εἶναι ἐν Σάρδισι, ἐζουλεύσαντο κατασκόπους πέμπειν ἐς την Ασίην των βασHλεος πρηγμάτωW ες 'Αργος τε αγγέλους, ὁμαιχμην συνθησομένους πρὸς τον Περον, καὶ ες Σικελίην ἄλλους πέμπειν πα-Iορὰ Γέλωνα τὸν Δεινομενεος, ες τε Κέρκυραν, κελεύσοντας βοηθέειντη 'Eλλῶδι, καὶ ἐς Κρητην ἄλλους' φρονησαντες ic κως εν τεγἐνοιτο τὸ Ἐλληνικὸν, καὶ εἰ συγκύψαντες ἀυτὸ πρήσσοιεν πάντες, ῶς δεινῶν ἐπιόντων ομοίως vis 'Eλλησι τὰ δε Γέλωνος

172쪽

15 πρήγματα μεγάλα λέγετο εἶναι, οὐδαμῶν 'Eλληνικοῦν των οὐ

πολλὸν μέζω.cxLvI. 'sὶς δὲ ταὐτά σφι ἔδοζε, καταλυσάμενοι τὰς ε ρας, πρῶτα μεν κατασκόπους πέμπουσι ες την 'Ασίην ἄνδρας τρεῖς. οἱ δε, ἀπικόμενοί τε ἐς Σάρδις, καὶ καταμαθόντες την βασιλεος

5 γῶν του πεζου στρατου, ἀπηγοντο ὼς ἀπολεύμενοι. καὶ σῶσι μεν κατακέκριτο Θάνατος. Hέρξης δε ώς ἐπύθετο ταυτα, μεμφθεὶς των στρατηγῶν την γνώμην, πέμπει των τινας δονυφόρων, ἐντειλάμενος, ῆν καταλάζωσι τοῖς κατασκόπους ζῶντας, ἄγειν παρ έωυτον. ῶς δὲ ἔτι περιεόντας αυτοῖς κατέλαζον, καὶ ηγον IOες ο φιν τὴν βασιλiος' τὸ ἐνθεῖτεν, πυθόμενος επ' οισι ηλθον, εκέλευε σφεας τοὐς δορυφόρους περιάγοντας ἐπιδείκνυσθαι πάντα τετον πεζὸν στρατὸν καὶ την ἶ-ον ἐπεὰν δὲ ταυτα bηεύμενοι ἔωσι πληρεες, ἀποπέμπειν ἐς τὴν ἁν αυτοὶ ἐθέλωσι χώρην ἀσινέα CXI. VII. 'Eπιλέγων δε νον λόγον ἀνῖε, ταυτα ἐνετέλλετο, ὼς Eἱ μεν ἀπώλοντο οἱ κατάσκοποι, οἴτε ἄν τὰ ἐωυτοῖ προ- γματα προεπύθοντο οἱ 'Eλληνες, ἐόντα λόγου μέζω' οἴτ αν τι τοῖς πολεμίους μέγα εσινέατο, ἄνδρας τρεῖς ἀπολέσανrips νε νοστησάντων δὲ τούτων ἐς την Ἐλλάδα, δοκέειν, εφη, ἀκού- σαντας τοὐς 'EMληνας - ἐωυτοῖ πρήγματα, πρὸ τοῖ στόλου τοῖ γινομένου παραδώσειν σφεας την ἰδίην ελευθερίην, καὶ οἴσω - ουδὲ δεήσειν επ' αυτοῖς στρατηλατέοντας πηγματα ἔχειν.

οἶκε δε αυτοῖ αὐτη η γνώμη τη γε ἄλλη. εῶν γὰρ εν 'Ac δου

Io ὀ Eέρξης, εἶδε πλοῖα εκ τού Πόντου σιταγωγα διεκπλώοντα τὸν 'Eλλήσποντον, ες τε Αἴγιναν καὶ Πελοπόννησον κομιζόμενα. οἱ

μεν δη πάρεδροι αυτοῖ, ῶς επύθοντο πολέμια εἶναι τὰ πλοῖα, ἐτοῖμοι ἐσαν αἰρέειν αυτὰ, εαλέποντες ες τὸν βασιλέα, ὁκότε παραγγελέεει. ὀ δὲ Σέρξης εἴρετο αυτούς, ὁκη πλέοιεW οἰ δὲ εL15 παν 'Eς τοὐς σοὐς πολεμίους, d δέσποτα, σῖτον ἄγοντες. 'Ο δὲ um ζῶν εφη- Ο κ ῶν καὶ ημεῖς εκεῖ πλέομεν, ἔνθα- περ καὶ ουτοι, τοῖσί ri ἄλλοισι ἐξηρτυμένοι και σίτμ; τί δῆ-

in ἀδικέουσι Ουτοι, ἡμῖν σιτία παρακομίζοντες O. μεν νυν κατάσκοποι, οἴσω Θεησάμενοί τε καὶ ἀποπεμφθέντες, ενόστη-2οσαν ες την Εὐρώπην.

XLVIII. οἱ δὲ συνωμόται Ἐλλενων επὶ Πέρρο, μετατην ἀπόπεμψιν των κατασκόπων, δεύτερα επεμπον ες Απος

173쪽

ἀγγέλους. 'Aργεῖοι δε λέγουσι τὰ κατ' ἐωυτοῖς γενέσθαι Iδε. πυθέσθαι γὰρ αὐτίκα κατ' ἀρχὰς τὰ ἐκ του βαρcάρου πειρ μενα - την 'Ελλάδα. πυθόμενοι δε, καὶ μαθόντες ως σφεας 5es 'Eλληνες mιρήσονται παραλαμcάνοντες ἐπὶ τὸν Πέρσην, πέμψαι Θεοπρώτους ἐς Δελφοῖς, τὸν Θεὸν ἐπειρησομἐνους, ως σφι

μέλλυ ἄριστον ποιεῖσι γενέσθαι' νεωστὶ γὰρ σφέων τεθνάναι ἐξακισχΓλίους υπὸ Λακεδαιμονίων καὶ Κλεομένεος του ' Αναξανδρίδεω. τωνδε δὴ εἴνεκα πέμπειν την δε Πυθίην επειρωτωσι αὐ- IO τοι, ἀνελεῖν τάδε

υτα μὲν την Πυθιην χρησαι προρορον μετα δε, ως ἐλθεB IS τοῖς ἀγγέλους ες δη τὸ ' Απος, επελθειν - τὸ βουλευτῆριον, καὶ λ - - ἐντεταλμένα. τοῖς δὲ πρὸς τὰ λυόμενα b κρίνασθαι, ως pro οἱ εἰσι 'Aργεῖοι ποιέειν ταυτα, τριεκοντα, λα εἰρήνην σ αισάμενοι Λακεδαιμονίοισι, καὶ ἡγεόμενοι κατα- τὸ ωισυ πάσης της συμμαχίης καί τοι κατά γε τὸ δίκαιον 2O γίνεσθαι τὴν ἡγεμονίην ἐωυτων, ἀλλ' ομως σφι ἀποαφν κα- - το ημα ηγεομένοισι CXLIX. -υτα μὲν λέγουσι την βουλὴν μοκρίνασθαι, καίπερ ἀπαγορεύοντός σφι του χρηστηρίου μὴ ποιέεσθαι τῆν πρὸς τοὐς Ελληνας συμμαχίην σπουδὴν δὲ ἔχειν σπονδὰς γενέσθω τριηκονταέτιδας, καί περ τὸ χρηστηριον pocεομένοισι, Im δη σφι οἱ παῖδες ἀνδρωθέωσι ἐν τούτοισι σοῖσι ετεσι μὴ δε σπονδέων εου- 5σεων, επιλέγεσθαι, ην ἄρα σφεας καταλάζη πρὸς τμ γεγον τι κακP ἄλλο πταῖσμα πρὸς τὸν Περσην, μὴ τὸ λοιπὸν εωσι Λακεδαμνίων in κοοι. των δε ἀγγελων τοῖς ἀπὸ της Σπάρτης πρὸς τὰ νθεντα ἐκ της βουλῆς ἀμείψασθαι τοῖύδε' Περὶ μεν σπονδέων ἀνοίσειν ες τοὐς πλεῖας περὶ δε ἡγεμονίης αὐτοῖσι Io ἐντετάλῖαι bποκρίνασθαι, καὶ δὴ λέγειν, σφὶ μὲν ειναι δύο βασι- λέας, 'Αργείοισι δὲ ἔνα οἴκων δυνατὸν εἶναι νων εκ Σπάρτης οὐδἐτερον παῖσαι νης ἡγεμονίης. μετὰ δὲ δύο των σφετἐρων - ὀμώψηφον τὸν 'Aργεῖον εἶναι, κωλύειν οὐδέν. Οὐτω δὴ οἱ 'λνγεῖοί φασι οὐκ ἀνασχέσθαι νων Σπαρτιητέων την πλεονεξίην, IS ἀλλ' ἐλέσθαι μαλλον - νων βαρζάρων ἄρχεσθαι, η τι b-ξαι Λακεδαιμονίων προειπεῖν ri τίσι ἀγγέλοισι, πρὸ δύντος ita

174쪽

ἀπαλλάσσεσθω εκ της 'Αργείων χώρης' εἰ δε μη, περιέψεσθαιως πολεμίους. CI.. Αυτοὶ μεν 'Aπειδι τοσαῖτα τούτων πέρι λέγουσι. εστι δὲ

λος λόγος λεγόμενος ἁνἀ τὴν 'Eλλάδα, ως Ηἐρξης ἔπεμψακερυκα ες Αργος, πρότερον η περ ὁρμῆσαι στραρούεσθαι επὶ την' Ελλάδα. ἐλαπα δὲ σοῖτον λέγεται εἰπεῖ Aνδρες 'Aπεχι,5 βασιλεῖς Σέρξης τάδε -B λέγει. 'Hμεῖς νομίζομεν Πέρσην - εἶναι, ἁ od Osῖς γε γόναμεν, παχα Περσέος τοῖ Δανάης, γεγονότα ἐκ της Κηφέος Θυγατρὸς 'Ανδρομέδης. οἴσω ἁν ῶν εἴημεν -ἔροροι α γονοι οἴτε ων ἡμέας οἰκὸς ἐπὶ τοὐς ἡμετέ- ρους προγόνους στρατεύεσθαι, οὐτε ,εας αλλοισι τιμωρέοντας, IO ἡμῖν αντιξοους γενέσθαι, ἀλλα παρ -ῖν αὐτοῖσι ἡσυχίην εχομ ε τας κατησθαι. εν γὰρ ἐμοὶ γένηται κατα νόον, οὐδαμοῖς με-- ζονας - ων ἄξω. Tαῖτα ἀκούσαντας 'Αργείους λέγεται πρῆγμα ποιήσασθαι, καὶ παραχρῆμα μὲν ο δὶν ἐπαγγελλομένους μεταιτέειρο ἐπεὶ δέ σφεας παραλαμζάνειν τοῖς 'Eλληνας,15 οἴσω δὴ, επισταμένους ὁτι οὐ μεταδώσουσι της ἀρχης Λακεδαιμόνιοι, μεταιτέειν, Im εει προφάσιος ἡσυγίην ἄγωσι. ma. Συμπεσεῖν δε τούτοισι καὶ τόνδε τὸν λόγον λέγουσί τινες 'Eλληνων, πολλοῖσι ἔτεσι ἴστερον γενόμενον τούτων. τυχειν ἐν Σούσοισι τοῖω Μεμνονίοισι εόντας ἐτερου πρήγματος ε νεκα ἀπε- λους ' Αθηναίων, Καλλίην τε τὸν 'Iππονίκου, καὶ τοῖς μετα τού-S του ἀναζάντας. 'Αργείους δὲ, τὸν αυτὸν τουτον χρόνον πέμψαντας καὶ τούτους ες Σουσα ἀγγέλους, εἰρωταν' Αρταξέρξεα τὸν Ηἐρξεω, εἴ σφι ἔτι ἐμμένει τὴν πρὸς Rhξεα φιλίην συνεκεράσαντο, η νομιζοίατο πρὸς αύτου εἶναι πολέμιοι. βασιλέα δὲ ' Aρταξέρξεα, μάλιστα ἐμμένειν, φάναι, καὶ οὐδεμίαν νομίζειν πόλιν 'Αργεος Io φιλιωτέρην.cI.II. Εἰ μέν νυν πέρξης τε ἀπέπεμψε ταυτα λεγοντα κήρυκα ἐς 'Αργος, καὶ 'Αργείων ἄγγελοι ἀναζάντες ἐς Σοῖσα ἐπειρώτων 'Αρταξέρξεα περὶ φιλίης, οὐκ εχω ἀτρεκέως εἰσεν οὐδέ τινα γνώμην περὶ αυτῶν αποφαίνομαι αλλην γε ἡ την περε αυτοὶ ' Απελι λάγουσι. ἐπίσταμαι δὲ τοσοῖτο, ὁτι, ει πάντες ἄνθρωποι - οἰκηῖα κακὰ ες μεσον συνενείκαιεν, ἀλλάξασθαι βουλόμενοι τοῖσι πλησίοισι, ἐγκύ-φαντες ἁν ες τὰ των πέλας κακὰ, ἀσπασίως ἔκαστοι αὐτῶν ἀποφεροίατο ὀπίσω - ἐσενείκαντο. οἴτω δὴ οὐκ 'Αργείοισι ἀσπιστα πεποίηται. ἐγώ δε ὀφείλω

175쪽

IM ΗΡΟΔΟ ΤΟΥ IITOPIs λίγειν τὰ λεγόμενα, πείθεσθαί γε μην οὐ παντάπασι ιφείλω IO καί μοι τουτο τὸ επος εχετω ες πάντα τὸν λόγον. επεὶ καὶ in m Mυε ι, ως ἄρα 'Αργελι ησαν οι επικαλεσάμενοι τον Πέρσην επὶ νην Ἐλλάδα, επειδή σφι πρὸς τοῖς Λακεδαιμονίους κακως

ἡ αιχμη ἐστήκεε, παν δὴ βουλόμενοί σφι εἶναι πρὸ της παρεούσης

λύπης. τα μεν περὶ 'Αργείων εἴρηται. CLIII. 'Eς δε την Σικελίην ἄλλοι τε ἀπίκατο ἄγγελοι απὸ των συμμάχων, συμμίξοντες Γελωνι' κω δη καὶ ἀπὸ των Λακεδαιμονίων Σύαγρος. του δε Γελωνος τούτου πρόγονος, οἰκήτωρ ἐων Γέλης, ην εκ νήσου Τηλου, της επὶ Τριοπίω κειμενης' δς κτιζομενης Γελης υπὸ Λινδίων τε νων εκ ' Ρόδου, καὶ ' Αντι - 5 μου, οὐκ ἐλείφθη. ἀνὰ χγνον δε αυτοῖ οι απόγονοι γενόμενοι ψ φάντα των χθονίων Θεων, διετελεον ἐόντες, Πλάνεω ενός τευ νων προγόνων κτησαμένου reo τοιWδε. ες Μακτώριον πόλsν τ/ν-ερ Γελης οἰκημενην εφυγον ἄνδρες Γελώων, ἐσσωθέντες στάσι. τούτους ων ὁ Τηλίνης κατηγαγε ες Γελην, εχων ούδεμίαν ἀνδρων Io δύναμιν, ἀλλ' ἱρὰ τούτων των Βεων. ἔθεν δε αυ- ἔλαζε, η α

τις ἐκ σατο, τούτο οὐκ εχω εἰπεnu τούτοισι δ' ων πίσυνος εων, κατηγαγε επ' ου τε οι απόγονοι αυτοῖ ἱροφάνται νων Θεων εσομται. Βωυμά μοι ων καὶ τούτο γεγονε πρὸς τὰ πυνθάνομαι κατερ-

γάσασθαι Τηλίνην εργον τοσοῖτορο τὰ τοιαύτα γὰρ ἔργα ου πρὸς Isτοῖ ἀπαντος ἀνδρὸς νενόμικα γίνεσθαι, ἄλλα πρὸς ψυχῆς τε αγαθης καὶ ρώμης ἀνδρηιής' ἡ δε λάγεται πρὸς της Σικελίης

των οἰκητόρων, τὰ bπεναντία τούτων, πεφυκέναι Sηλυδρίης τε καὶ μαλακώτερος ἀνηρ. οἴσω μεν νυν εκτήσατο τούτο τὸ γέρας. CLIV. Κλεάνδρου δε τοῖ Παντάρεος τελευτήσαντος τὸν βίον,δς ετυράννευσε μεν Γελης επτἁ ετεα, ἀπέθανε δε υπὸ Σαζύλλου ἀνδρὸς Γελώου, ἐνθαῖτα αναλαμcάνει την μουναζχίην Ἱπποκράτης, Κλεάνδρου Vῶν ἀδελφεός. εχοντος δε Ἱπποκράτεος την τυραννίδα, ὁ Γελων, εων Τηλίνεω τοῖ ἱροφάντεω απόγονος, πολλων Sμερ ἄλλων καὶ Αἰνησιδήμου, τού Παταῖκοῖ, δς ῆν δο φόρος 'μποκράτεος μετὰ δε οὐ πολλὸν πόνον δι ἀρετὴν ἀπεδέχθη

πάσης της ἰππου εἶναι ἴππασος. πολιορκέοντος γὰρ Ἱπποκράτεος Καλλιπολίτας τε καὶ Ναξίους, καὶ Ζαγκλαίους τε καὶ Λεοντίνους, καὶ πρὸς, Συρηκουαους τε κώ των βαρcάρων συχνοῖς, Ιο

176쪽

πέφευγε δουλοσύνην πρὸς Ἱσαοκράτεος. Συρηκουσίους δὲ Κορίμοιοί τε καὶ Κερκυραῖοι ἐρ ύσαντο, μάχη ἐσσωθέντας mi ποταμφ15 'Eλώρου. ἐρρύσαντο δὲ οἶτοι, επὶ τοῖσδε καταλλάςαντες, επ' pra. 'Iπποκέτεῖ Καμαρίναν Συρηκουσίους παραδοῖναr Συρηκουσίων δὲ ἐν Καμαρινα τὸ ἀσα- cLv. 'sὶς δὲ καὶ Ἱπποκράτεα, τυραννεύσαντα ἴσα ἔτεα τω ἀδελφεμ ΚλεάνδρW, κατέλαζε ἀποθανεῖν προς πόλι 'Υζλη, στρατευσάμενον επὶ τοὐς Σικελούς' ούτω δη ὀ Γέλων, τμ λθου τιμωρέων λαι Ἱπποκράτεος παισὶ Εὐκλείδη τε καὶ Κλεάνδρου, οὐ s βουλομένων των πολιητέων κατηκόων ἔτι εἶναι, τμ ἔργου, ῶς ἐπεκράτησε μάχη των Γελώων, ῆρχε αυτὸς, ἀποστερήσας τοὐς Ἱπποκράτεος παῖδας. μετὰ δὲ τουτο τὸ ευρημα, τοῖς γαμόρους

καλεομένους των Συρηκουσίων, εκπεσόντας υπό τε τού δήμου καὶ των σφετερων δούλων, καλεομένων δε Κυλλυρίων, ὀ Γελων κατα-IO γαγὼν τούτους εκ Κασμένης πόλιος ες τας Συρηκούσας, ἔσχε

καi ταύτας. ὁ γαρ δῆμος ὁ των Συρηκουσίων ἐπιόντι Γέλωνι

παραδιδοῖ την πόλιν καὶ ἐωυτόν. CLVI. χ δὲ σπεί τε παρέλαζε τὰς Συρηκούσας, Γελης μενεπικροτεων λόγον ελάσσω εποιέετο, επιτρέψας αυτὴν 'Iέρωνι ἀδελφεμ εωυτοῖ ὀ δὲ τὰς Συρηκούσας εκράτυνε, καὶ ῆσαν ἁπαντα αἱ Συρήκουσαι. αἱ δὲ παραυτίκα ἀνά τ' ἔδραμον καὶ ἀνι-5 Ουαστον. τουτο μεν γὰρ, Καμαριναίους ἁπαντας ες τὰς Συρηκούσας ἀγαγων, πολιήτας εποίησε, Καμαρίνης δὲ τὸ ἄστυ κατέσκαψε τουτο δὲ, Γελώων υπερημίσεας των ἀστῶν, τῶυτὸ τοῖσὶ Καμαριναίοισι εποίησε. Μεγαρεας τε τοὐς εν Σικελίη, ῶς πολ ορκεόμενοι ες ὀμολογίην 'οσεχ ησαν, τοῖς μεν αυτῶν παχέας,1 O ἀειραμενους τε πόλεμον αυτρο, καὶ προσδοκέοντας ἀπολέεσθαι δια τούτο, ἄγων ες τὰς Συρηκούσας, πολιήτας εποίησε τον δὲ δῆμον νων Μεγαρέων, ουκ ἐόντα μεταίτιον τοῖ πολέμου τούτου, ουδὲ προσδεκόμενον κακὸν ουδὲν πείσεσθαι, ἀγαγων καὶ τούτους

ες τὰς Συρηκούσας, ἀπέδοτο επ' εξαγωγη εκ Σικελίης. -υτὸ δὲ 1 5 Npro καὶ Εὐζοέας τοὐς εν Σικελίη εποίησε, διακρίνας. ἐποίεε δὲ ταλα τούτους ἀμφοτερους, νομίσας δῆμον εἶναι συνοίκημα ἀχαριτώτατον. τοιούτF μεν τρόπF τύραννος εγεγόνεε μέγας ὀ Γέλων. cI.vII. Τότε δὲ, ὼς οἱ ἄγγελοι των 'Eλλήνων ἀπδανο ες σὰς Συρηκούσας, ελθόντες αυρο ἐς λόγους, ἔλεγον τάδε Eπεμψαν ἡμεας Λακεδαιμόνιοί τε καὶ Ἀθηναλι, καὶ οἰ τούτων σύ

177쪽

μαχοι, παραλαμψομενους σε πρὸς τὸν βάρζαρον. τὸν γὰρ ἐ- πάντα επὶ την 'Eλλάδα σάντως κου πυνθάνεω ἔτι Περσης S ἀνὴρ μελλει, ζεύξας τὸν ' Ελλήσποντον, καὶ ἐπάγων πάντα

- νὸν ἡφον στρατὸν ἐκ της 'Ασίης, στρατηλατήσειν επὶ την 'EM λάδα πρόσχημα μεν ποιεύμενος ως επ' 'Αθηνας ελαύνει, εν νόω δε εχων ἰσαν την Ἐλλάδα bH εωυN ποιήσασθαι. συ

δε δυνάμιός σε ηκεις μεγάλης, καὶ μοῖρά τοι της Ἐλλάδος Io ο κ ελαχίστη μετα, αρχοντί γε Σικελίης βοηθει τε τοῖσι ia Mυθερνυσι την 'Ελλάδα, καὶ συνελaυθερου. ἁλὴς μεν γη γι- νομενη -σα ἡ Ἐλλας, χεὶρ μεγάλη συνάγεται, καi αι μαχοι γινόμεθα τοῖουι επιοῖσr ῆν δὲ ἡμεων οι μεν καταπροδι- δωσι, οι δε μη Θελωσι τιμωρεειν, τὸ δὲ θιαλον της Ἐλλαδος Is η ολθον, τοῖτο δε εδη δεινὸν γίνεται, μη πεση -σα η Ἐλ- λάς. μη γαρ ελπίσης, ην ἡμεας καταστρέψηται ὁ Περσης μάχη κρατησας, ως οὐκὶ ηξει παρὰ σε γε, αλλα πρὸ τούτου φύλαξαι. βοηθεων γὰρ ἡμῖν, σεωυτῆ τιμωρεεις. τ* δὲ ε βουλευθεντι 'εγματι τελευτὴ ως τὸ επίπαν χρηστὴ ἐθέλει ε- 2O

πιγίνεσθαι' οἱ μεν ταλα ελεγον. CLVIII. Γέλων δὲ πολλὸς ενεκειτο λίγων rοιάδε Ανδρες Ἀλληνες, λόγον εχοντες πλεονεκτην, ετο ἡσατε εμε σύμμα-- χον επὶ τὸν βάρζαρον παρακαλάοντες ελθεῖν. αυτοὶ δὲ, εμεῖ - πρότερον δεηθεντος βαρcαρικοῖ στρατοῖ συνεπά φασθω, ὀτε μοι πρὸς Καρχηδονίους νεῖκος συνῆπτο, επισκήπτοντός τε τὸν Δω- 5 ριεος τοῖ ' Αναξανδρίδεω πρὸς 'Eγεσταίων φόνον εκπρεξασθαι, υποτείνοντος τε τὰ ἐμπόρια συνελευθεροῖν, -' ἄν -ῖν με - λαι Δφελίαι τε καὶ επαυρεσιες γεγόνας ου τε εμεῖ εῖνεκα δε- θετε βοηθήσοντες, ο τε τὸν Δωριεος φόνον εκπηξόμενοr τό τε ε κατ Ἀεας, τάδε πάντα υπὸ βαρζάροισι νεμεται. ἀλλα, εἶ IO γὰρ ἡμῖν καὶ επὶ τὸ ἄμεινον κατεστηρ νυν δε, επειδὴ περιελε- λυθε ὁ πόλεμος καὶ ἀπῖκται ες ,εας, οἴσω δὴ Γελωνος μνηστις γεγονε. ἁτιμὰς δὲ πρὸς bμεων κυρήσας, οὐκ ὀμοιιώσομαι-ιν, ἀλλ' ετοῖμός εἰμι βοηθέειν, παρεχόμενος διηκοσίας τε τριερεας, καὶ δισμυρίους ὁπλίτας, καὶ δισχιλίην ἷππον, καὶ 15 δισχιλίους τοξότας, καὶ δισχιλίους σφενδονητας, καὶ δισχιλίους ἱπποδρόμους ψιλούς- ῶτόν τε ἁπάση Ἐλλενων στρατιν,εστ' αν διαπολεμήσωμεν, υποδεκομαι παρέξειν. επὶ δὲ λόγWNipδε τάδε μίσχομαι, ε Ρ στρατηγός τε καi ἡγεμων των

178쪽

- ἀτ αν αυrὸς ελθοιμι, οἴτ αν ἄλλους πέμψαιμι. CLIX. Ταῖτα ἀκούσας οἴτε ενεσχετο o Σύαγρος, εἶπε τε τάδε

H κε μέγ' οἰμωξειεν ο Πελοπίδης 'Αγαμεμνων, πυθόμενος Σπαρτιῆτας την ἡγεμονίην ἀπαραιρηώω bπὸ Γέλωνός τε και Συρηκουσίων. αλλα τούτου μεν του λόγου μηκέτι μνησθης, 5 - ὁκως την ἡγεμονίην τοι παραδώσομεν. ἀλλ', εἰ μεν βούλεαι βοηθέειν νη 'Eλλάδι, ἴσθι ἀρξόμενος ὐπὸ Λακεδαιμονιωρο εἰ- δ' ἄρα μη δικαιοῖς χχεσθαι, si δὲ μὴ βοηθέειν. CLX. Πρὸς ταυτα ὁ Γέλων, ἐπειδὴ ωρα ἀπεστραμμἐνους τοὐς λόγους του Συάγρου, τὸν τελευταῖόν σφι τόνδε ἐξέφαινε λόγον n ξεινε Σπαρπιῆτα, ὀνείδεα κατιόντα ἁνθρώπου φιλέει ἐπα-- νάγειν τὸν Θυμόν. σὐ μέντοι ἀποδεξάμενος bc σματα εν τp5 Dθου, οἴ με επεισας ἀσχήμονα ἐν τη ἁ id γενέσθαι. ὁκου δὲ bμεῖς οἴσω περιέχεσθε της ἡγεμονίης, οἰκὸς καὶ -ὲ μαλλον bμέων περιέχεσθαι, στρατιῆς τε εόντα πολλαπλασίης ηγεμόνα, - καὶ νηων πολὐ πλεύνων. ἀλλ' ἐπεί τε Ἀλν ο λόγος ούτω προ - άντης κατίσταται, ἡμεῖς τι μείξομεν του ἀρχαίου λόγου. 1O εἰ του μεν πεζοῖ Ἀεῖς ἡγέοισθε, τοῖ δε ναυτικοῖ ἐγώ εἰ δὲ - -ῖν ἡδονὴ σού -- Θάλασσαν ἡγεμονεύειν, τοῖ πεζοῖ ἐγω - Θέλω. καὶ η τούτοισι - ας χρεών ἐστι ἀρέσκεσθαι, η ἀπιέναι συμμάχων τοιωνδε ἐρήμους. C XI. Γέλων μεν δη ταῖτα προετείνετο. φθάσας δὲ ὁ 'Aθηναίω, ἄγγελος τὸν Λακεδαιμονίων, ἀμείcετό μιν τοῖσδε si βασίλεῖ Ψυρηκουσίων, οὐκ ηγεμόνος δεομενη ἡ Ἐλλὰς ἀπέπεμψεν ἡμί-- ας πρὸς σὲ, ἀλλα στρατιῆς. σύ δὲ, οκως μεν στρατιῆν πἐμψεις 5 μη ἡγεύμενος της Ἐλλάδος, οὐ προφαίνεις' ως δὲ στρατηγε-- σεις αυτης, γλίχεαι. ὁσον μεν νυν παντὸς τοῖ Ἐλλη νων στρα- νοῖ ἐδέου ἡγέεσθαι, ἐξήρκει ἡμῖν τοῖσι 'Aθηναίοισι ἡσυχίην - ἄγειν, ἐπιπαμένοισι ῶς ἡ Λάκων ικανός τοι ἔμελλε εσεσθαι καὶ bπὲρ ἁμφοτέρων ἀπολογεύμενος' ἐπεί ra δὲ ἁπάσης ἀπε- 1O λαυνόμενος, δέεαι της ναυτικης ἄρχειν, οἴτω ἔχει σοι. οὐδ', ην - ὁ Λάκων ἐπίη σοι ἄρχειν αυτης, ἡμεῖς ἐπη μεν' ἡμετερη γάρ ἐστι αἴτη γε, μη αὐτων βουλομένων Λακεδαιμονίων. τούτοισι μεν Πν ἡγέεσθαι βουλομένοισι οὐκ ἀντιτείνομεν, ἄλλου δὲ πα- ρήσομεν οὐδενὶ ναυαρχέειν. μάτην γὰρ αν cἶδε πάραλον Ἐλ-

179쪽

εόνεις 'Αθηναῖοι συγχωρήσομεν της ἡγεμονίης, ἀααώτατον μεν ἔθνος παρεχόμενοι, μοῖνοι δε ἐόνπις οὐ μετανάσται 'Eλ- λενων' των καὶ γηρος ὁ εποποιὸς ἄνδρα ἄριστον ἔφησε ἐς

Ιλιον ἀπικέσθαι, τάξαι τε καὶ διακοσμῆσαι προτόν. οἴτω ο κ ονειδος οὐδὲν ἡμιν ἐστι λέγειν ταύτα. CLXII. Ἀμεί2το Γελων τοῖσδε Hεῖνε 'Αὐηναιε, ἰμεῖς οι καρο τοὐς μεν ἄρχοντας εχειν, τοῖς δε ἀρξομένους οὐκ εχειν. ἐπεὶ τοίνυν οὐδὲν bπιεντες, εχειν τὸ παν εθελετε, οὐκ αν φθάνοιτε - την ταχίστην ὀπίσω ἀπαλλασσόμενοι, καὶ ἀγγελλοντες τη 'Ελλάδι οπι εκ τοῖ ενιαυτοῖ τὸ ἔαρ α τη εξαραίρηται. Ου- 5

ἐν σω ἐνιαυ ἐστὶ τὸ ἔαρ δοκιμώτατον της δε των Ἐλλῆνων στρατιης, την εωυτοῖ στρατιm. στερισκομένην ων την ' Ελλάδα της ἐωυτοῖ συμμαχίης, εικαζε ως εἰ τὸ ἔαρ εκ του ενιαυτοῖ ζαραιρημένον ει 1. C XIII. in μεν δὴ σων 'Eλλήνων αγγελοι, τοσαύτα τω Γέλωνι χρηματισάμενοι, ἀπέπλεον. Γελων δε πρὸς ταλα, δείσας μεν πεν NIM 'Eλλησι μὴ οὐ δυνέωνται τὸν βάρζαρον μερω- λεσθαι, δεινὸν δὲ καὶ οὐκ ἀνασχετὸν ποιησάμενος, ἐλθών ες Πελωπόννησον ἄρχεσθαι bes Λακεδαιμονίων, ἐων Σικελίης τύραννος, Srαύτην μεν την οδὸν ἡμελησε, ὁ δε ἄλλης εαετο. επεί τε γὰρ τάχιστα επύθετο τὸν Πέρσην διαζεζηκότα τὸν 'Eλλήσποντον, πέμπει πεντηκοντεροισι τρισὶ Κάδμον τὸν Σκύθεω, ἄνδρα Κωον,ες Δελφοῖς, ἔχοντα πήματα πολλὰ καὶ φιλίους λόγους, - δοκήσοντα την μάχην, η πεσέεται' καὶ ην μεν ὀ βάρωρος IOHκφ, τά τε πήματα α N διδόναι, καὶ γην τε καὶ ἴδωρ των ἄρχει ὁ Γελωνε ην δὲ οἱ Ελληνες, ὀπίσω ἀπάγειν.

CLXIV. 'O δε Κάδμος οἶτος, πρότερον τούτων παραδεξάμενος παρὰ πατρὸς την τυραννίδα Κώων ευ βεζηκυῖαν, ἐκίν τε εἶναι, καὶ δεινού ἐπιόντος οὐδενὸς, ἀλλα απὸ δικαιοσύνης, ες με- σον Κίοισι καταθεὶς την αρχὴν, οἴχετο ἐς Σικελίm. ενθα μετὰ Σαμίων ἔσχε τε καὶ κατοίκησε πόλιν Ζάγκλην, την ες Μεσσενην Sμεταζαλοῖσαν τὸ οἴνομα. τολον δὴ ων ὁ Γέλω τὸν Κάδμον καὶ τοιού τρόπF ἀπικόμενον, διὰ δικαιοσύνην τήν οἱ αὐτὸς ἄλλην συνηδεε εουσαν, ἔπεμπε ος επὶ τοῖσι ἄλλοισι δικαίοισι τοῖσι εξεωυτού ἐργασμενοισι, καὶ τόδε οὐκ ἐλάχιστον τούτων ελείπετο.

ατήσας γ' μεγάλων raημάτων, των οἱ Γέλω ἐπετράπετο, IO

180쪽

παρεὸν κατασχέσθαι, οὐκ ἰ λησε' ἀλλ', επεὶ οἱ Ελλη ς επεκράτησαν τη ναυμαχ', καὶ Ηἐρξης οἰχώκεε ἀπελαύνων, καὶ δὴ καὶ ἐκελος ἀπίκετο ἐς τὴν Σικελίην, απὸ πάντα τὰ πε-

ματα ἄγων.

CLXV. Λέγεται δε καὶ τάδε υπὸ των εν Σικελίη οἰκημένων, ως ὀμως, καὶ μέλλων ἄρχεσθαι ὐπὸ Λακεδαιμονίων, ὁ Γελωνεζοήθησε αν τοῖσι 'Eλλησι, εἰ μη -ὸ Θήρωνος του Αἰνησιδεμυ' Ακραγαντίνων μουνάρχου ἐξελασθεὶς ἐξ Ἱμέρης Tεριλλος ὀ5 Κρινίππου, τύραννος εών 'Iμέρης, επῆγε ba' αυτὸν τὸν χρόνον τολτον Φοινίκων καὶ Λιζύων καὶ 'Icἡρων καὶ Λιγύων καὶ 'Eλισύκων καὶ Σαρδονίων καὶ Κυονίων τριήκοντα μυριάδας, καὶ στρατηγὸν αοτων ' Αμίλκαν τὸν Αννωνος, Καρχηδονίων ἐόντα εασιλέα κατἁ ξεινίην σε ν ἐωυτοῖ ὁ Τήριλλος ἀναγνώσας, καὶ Io μάλιστα διἁ την 'Aναξίλεω τού Κρητίνεω προθυμίην, ος 'Pηγίου ἐων ἀααννος, - ἐωυτοῖ τἐκνα δοὐς ομήνους 'Αμίλκα, ἐπῆγἐ μιν sita την Σικελίην, τιμωρέων τω πενθερῖ' Τηρίλλου γὰρ εἶχε Bυγατέρα ' Αναξίλεως, τη ἀνομα ἐν Κυδίππη. οἴσω δὴ οὐκύόν τε γενόμενον βοηθεειν τὸν Γέλωνα τοῖσι 'Eλλησι, ἀποπέμπειν

is ἐς Δελφοῖς - χρήματα.

CLXVI. IIρὸς δε, και τάδε λῆγουσι, ως συνέζη τῆς αυτῆς ἡμερης εν τε τη Σικελίη Γέλωνα καi Θῆρωνα νικ*ν 'Αμίλκαντον Καρχηδόνιον, καὶ εν Σαλααῖνι τοὐς Ελληνας τὸν Πέν ατὸν δε 'Αμίλκαν, Καρχηδόνιον εόντα πρὸς πατρὸς, μητρόθεν δε5 Συρηκούσιον, βασιλεύσαντά τε κατ' ἀνδραγαθίην Καρχηδονίων, ως ἡ συμcολή τε εγίνετο, καὶ ως εσσοῖτο τη μάχη, ἀφανισθῆναι πυνθάνομαι' οἴτε γὰρ ζῶντα, ο τε ἀποθανόντα φανῆναι οὐδα- μου γῆς' τὸ παν γὰρ επεξελθεῖν διζήμενον Γέλωνα. CLXVII. 'Eστι δε -' αὐτων Καρχηδονίων ὁδε ὁ λόγος λεγ μενος, οἰκότι χοεωμενων, ως ω μεν βάρζαροι τοῖσι 'Ελλησι ἐν ἹΣικελίη ἐμάχοντο εξ εοῖς ἀρξάμενοι μέχρι δείλης ο ψίης' επὶ τ

σοῖτο γὰρ λέγεται ἐλκύσαι την σύστασιν ὀ 3a ' Aμίλκας ἐν νού-5 rse χρίνE μενων εν τμ στρατοπέδω, εθύετο καὶ εκαλλιρέετο, ελ πυρῆς μεγάλης σώματα ὁλα καταγίζωe ἰδὼν δὲ τροπὴν των ἐωυτοῖ γινομένην, ὼς ετυχε ἐπι-ἐνδων τοῖσι ἱροῖσι, οῦσε ἐωυτὸν ἐς τὸ π - οἴτω δὴ κατακαυθέντα ἀφανισθῆναι. ἀφανισθέντι δε 'Aμίλκα τρόπου εἴ τε τοιούτου, ὼς Φοίνικες λέγουσι, εἴ τε ἐτέρω, IO ώς Συρηκούσιοι, Καρχηδόνιοι τοῖτο μεν οἱ θύουσι, τοῖτο δὲ μή-