Historikōn logoi 9 epigraphomenoi mousai

161쪽

cxv. Ἐς δὲ ἀπὸ τοῖ Στρυμόνος ἐπορεύετο ὁ στρατὸς, ἐνθαυσα πρὸς ἡλιου δυσμέων ἐστὶ αἰγιαλὸς, ἐν τ* οἰκημενην 'Αργιλον

πόλιν Ἐλλά3α παρεξεδε. αυτη δὲ, και ἡ κατύπερθε ταύτης, καλέεται Βισαλτίη. ἐνθεῖσεν δὲ, κόλπον τον ἐπὶ IIοσιδηχυ ἐξ ἀριστερῆς χερὸς εχων, εῖε διἁ Συλεος πεδίου καλεομένου, Στά- 5γειρον πόλιν Ελλάδα παραμειζόμενος, καὶ ἀπίκετο ἐς Ακανθον ἄμα ἀγόμενος τούτων ἔκαστον των ἐθνέων και των περὶ τὸ Πάγγαιον δρος οἰκεόντων, -οίως καὶ των πρότερον κατέλεξα' τοὐς μεν παρὰ Θάλασσαν εχων οἰκημένους ἐν νηυσι στρατευομένους,

τοῖς δ' -ερ Θαλάσσης, πεζη επομενου -δὲ ὀδὸν ταύτην, τη IOβασιλεῖς Hέρξης τὸν στρατὸν ελασε, οἴ συγχεουσι Θρεῖκες, ο τ ἐπισπείρουσι, iacονταί τε μεγάλως τὸ μέχρι ἐμελcxvI. 'sὶς δε ἄρα ἐς τὴν Ακανθον ἀπίκετο, ξεινίην τε ο Πέρσης τοῖσι 'Ακανθίοισι προεῖπε, καὶ ἐδωρεσατό σφεας ἐσθῆτι Μηδικα , ἐπαίνεέ τε, ὀρεων αυτοῖς προθύμους ἐόντας ἐς τὸν πόλεμον, καὶ τὸ ἔρυγμα ἀκούων. cxvII. 'Eν 'Aκάνθν δε εόντος Hέρξεω, συνενεικε bH νούσου ἀποθανεῖν τὸν ἐπεστεωτα τῆς διώργχος ' At χα,, δόκιμον εόντα παρἁ Rέρξη, καὶ γένος 'Αχαιμενίδην, μεγάθεt τε μέγιστονεόντα ΠερσέωW απὸ γὰρ πέντε πηχεων βασιληων ἀπέλιπε σέ σερας δακτύλους φωνέοντά τε μέγιστον ἀνθρώπων. ωστε Eέρξεα, 5 συμφορὴν ποιησάμενον μεγάλην, ἐξενεῖκαί τε αυτὸν κάλλsστα καὶ θάψαι' ἐτυμcοχόεε δε -σα ἡ στρατιε. τούτου δε τφ 'Αρταχαίη Θύουσι 'Ακάνθιοι εκ Θεοπροπίου ώς ηρ ὀ ἐπονομάζοντες τὸ

οἴνομα βασιλεύς μεν δὴ Σέρξης, ἀπολομένου 'Αρταχαίεω,

πνίζοντες Ηἐρξεα, ἐς παν κακοῖ ἀπικέατο, Οὐ- ωστε ἀνάστατοι ἐκ των οἰκίων ἐγίνοντο ὁκου γε Θασίοισι, b ερ των ἐν τη επείρου πολίων των σφετέρων δεξαμένοισι την κερξεω στρατιην καὶ δειπνίσασι, ' Αντίπατρος ὁ Ἐργέος ἀραιρημένος, των ἀστων ἀνὴρ δό- 5κ ος ὀμοια N μάλιστα, ἀπεδεξε ἐς τὸ δειπνον τετρακόσια τάλαντα ἀργυρίου τετελεσμένα. CXIX. 'Ως δε παραπλησίως καὶ ἐν τῆσι ἄλληω πόλισι οἱ ἐπε-ωτες ἀπεδείκνυσαν τὸν λόγον. τὸ γὰρ δερπον τοιόνδε τι ἐγίνετο, οἷα εκ πολλου πόνου προειρημενον, καὶ περὶ πολλούποιεύμενον. τούτο μεν, ως ἐπύθοντο τάχιστα των κηρύκων των

162쪽

5 περιαγγελλόντων, δασάμενοι σῖτον ἐν τηει πόλισι οἰ αποὶ, αλευρά τε καi ἄλφιτα ἐποίευν πάντες επὶ μῆνας συχνούς τιμο δὲ, κτήνεα σιτεύεσκον, ἐςευρίσκοντες τιμῆς - κάλλιστα, ετροφόν τε ορνιθας χερσαίους καὶ λιμναίους, εν τε οἰκεμασι καὶ λάκκοισι, ἐς μοδοχὰς του στρατούρ τουτο δε, χρύσεά τε καi ἀργύρεα ποτή- 10 ριά τε καὶ κρητῆρας ἐποιεῖντο. καὶ - ἄλλα ἴσα επὶ τράπεζα, τιθεαται πάντα. ταυτα μεν δὴ α ri βασιλεῖ καὶ σῶσι , σίτοισι μετ' ἐκείνου ἐπεποίητο' τη δε ἄλλη στρα , τὰ ἐς φορ-cην μουνα τασσόμενα. ὁκως δε ἀπίκοιτο ἡ στρατιὴ, σκηνὴ μενεσκε πεπηγυῖα ετοίμη, ἐς την αυτὸς σταθμὸν ποιεεσκετο Hέρξης 15 ἡ δε ἄλλη στρατιὴ εσκε υπαίθριος. ως δε δείπνου γίνοιτο ωρη, οἱ μεν δεκόμενοι ἔχεσκον πόνον' οἱ δε, ὁκως πλησθέντες νύκτα αὐτου ἀγάγοιεν, τη bστεραίη την τε σκηνὴν ἀνασπάσαντες, καὶ επιπλα πάντα λαζόντες, οὐm ἀπελαύνεσκον, λείποντες ο δ εν,

αλλὰ φεριμενοι. cxx. Eνθα δὴ Μεγακρέοντος, ἀνδρὸς 'Αcδηρίτεω, επος εἶ εἰρημενον πένετο, ἴς συνεζούλευσε 'Acδηρίτησι Πανδημεὶ, α -- τοῖς καὶ γυναῖκας, ἐλθόντας ἐς τὰ πετερα ἱρὰ, ἴζεσθαι ἱκέ-

τας νων Θεῶν, παραιτεομενους καὶ τὸ λοιπόν σφι ἀπαμύνειν s των ἐπιόντων κακων ra ἡμίσεα' των τε παροιχομενων εχειν

σφι μεγάλην χάριν, ἔτι βασιλεῖς Hερξης οὐ δὶς ἐκάστης

- ἡμερρος ἐνόμισε σῖτον αἰρἐεσθαι. παρεχειν γαρ αν ' Λcδην σι, - εἰ καὶ ἄριστον προείρητο ὁμοῖα δείπνου παρασκευάζειν, η μὴ bπομενειν Hέρξεα ἐπιόντα, η καταμείναντας, κάκιστα πάντων Io ἀνθρώπων διατριζῆναι. οἱ μεν δὴ πιεζομενοι, ομοίως τὸ ἐπιτασσόμενον ἐπετέλεον.

cxxi. Hέρξης δε εκ τῆς 'Ακάνθου, εντειλάμενος τοῖσι στρατηγοῖσι τὸν ναυτικὸν στρατὸν μομενειν ἐν Θέρμη, ἀπῆκε ἀπ εο υτούπορεύεσθαι τὰς νεας' Θερμη δε τη ἐν τW Θερμαίου κόλπου οἰκημένη, ἀπ ῆς καὶ ὀ κόλπος οἶτος την επωνυμίην εχει' ταύτη5 γὰρ ἐπυνθάνετο συντομωτατον εἶναι. μέχρι μεν γὰρ 'Ακάνθουωδε τεταγμενος ἡ στρατὸς ἐκ Δορίσκου την οδὸν ἐποιiετο. τροις μοίρας ὀ Hερξης δασάμενος πάντα τον πεζὸν στρατὸν, μίαν α νέων εταξε παρὰ θάλασσαν ἰεναι ὁμοῖ σω ναυτικφρ ταύτης μεν δὴ ἐστρατήγεον Μαρδόνιός τε καὶ Μασίστης. ἐτέρη δε τεταγμενηIO ηιε του στρατοῖ τριτημοζις την μεσόγαιαν, τῆς ἐστρατήγεον Πιτανταίχμης τε καὶ Γἐπις. ἡ δε τρίτη των μοιρἐων, μετ ἐς

163쪽

ἐπορεύετο αυτὸς ὁ Σέρξης, ηδε μὲν τὸ μέσον αὐτἐων, στρατηγοῖς δὲ παρείχετο Σμερδομένεά τε καὶ Μεγάcυζον. CLXII. πι μέν νυν ναυτικὸς στρατὸς, ως ἀπείθη υπὸ Hέρξεω, καὶ διεξέπλωσε την διώρυχα την ἐν 'Λθου γενομένην, διέχουσαν δὲ ἐς κόλπον ἐν Ασσα ri πόλις καὶ Πίλωρος καὶ Σιγγος καὶ Σάρτη οἴκηνταr ἐνθευτεν, ως καὶ ἐκ τουτεων των πυλ

ων στρατιην παρέλαζε, ἔπλεε ἀπιέμενος ἐς τὸν Θερμαῖον κόλπον. 5κάμπτων δε ' πελον, τὴν Τορωναίην ἄκρην, παραμείζετο 'Eλληνίδας τάσδε πόλις, ἐκ των νέας τε καὶ στρατιὴν παρελάμ-

ζανε, Τορώνην, Γαληψιν, Σερμύλην, ΜηκύcῬαν, Ολυνθον. ἡ μέν νυν χώρη αυτη, Σιθωνίη καλέεται. cxxIII. πι δε ναυτικὸς στρατὸς ὁ Ηἐρξεω, συντάμνωνα ' Aμπέλου ακρης ἐπὶ Κανάστραιον ἄκρην, τὸ δὴ πάσης της

λάμcανε ἐκ Ποτιδαίης, καὶ 'Λφύτιος, καὶ Nεης Πόλοος, και Αἰγης, και Θεράμcω, καὶ Σκιωνης, καὶ Μένδης, καὶ Σάνης. 5αυται γάρ εἰσι αὶ την νυν Παλληνην, πρότερον δε Φλέγρην καλεομένην, νεμόμεναι. παραπλέων δε καὶ ταύτην την χωρην,επλεε ἐς τὸ προειρημένον, παραλαμcάνων στρατιην καὶ ἐκ των

προσεχέων πολίων τη Παλληνη, ὀμουρεουσέων δε τμ Θερμαίου κόλπου' τη σι οὐνόματά ἐστι τάδε, Λίπαξος, Κωμ εια, Λισαι, IOΓίγωνος, Κάμψα, Σμίλα, A νεια. η δὲ τουτέων χώρη, Κρουσαίη ἔτι καὶ ἐς τόδε καλέεται. ἀπὸ δὲ Αινείης, ἐς την ἐτελεύτων κα--Mγων τὰς πόλος, απὸ ταύτης ηδη ἐς αὐτόν τε τὸν Θερμαῖν κόλπον ἐγίνετο τρο ναυτικΗ στρα ὀ πλόος, καὶ γην τὴν Μ γδονίην. πλέων δὲ ἀπίκετο ἔς τε την προειρημένην Θέρμην, καὶ Is

Σινδόν τε πόλaν και Xαλέστρην, ἐπὶ τὸν 'Αξιὸν ποταμόν ος οὐρίζει χώρην την Μυγδονίην τε καὶ Βοττιαιιῖα, της ἔχουσι τὸ παρα 5άλασσαν στεινὸν χωρίον πόλaς αναι τε καὶ Πελλα.CXXIV. 'Ο μὲν δη ναυτικὸς στρατὸς, αυροῖ περὶ ' Aξιὸν ποταμὸν, καὶ πόλον Θέρμην, καὶ νας μεταξύ λλώς τουτέων, πενι-

μένων βασιλέα, ἐστρατοπεδεύετο. Ηἐρζης δε καὶ ὀ πεζὸς στρατὸς ἐπορεύετο ἐκ της ' Ακάνθου, νην μεσόγαιαν τάμνων της ὀδοῖ, βουλόμενος ἐς την Θέρμην ἀπικέσθαι. ἐπορεύετο δε διὰ της Παι- 5ονικης καὶ Κρηστωνικης ἐπὶ ποταμὸν ' είδωρον, ος ἐκ Κρηστωναίων ἀρξάμενος, ρέει διὰ Μυγδονίης χώρης, και ἐξίει παρα τὸ ἔλος ri ἐπ' Ἀξιρο ποταμF.

164쪽

CXXV. Πορευομενου δε ταύτη, λέοπες οἱ μεθηκαντο σι σιτοφόροισι χαμηλοισι. καταφοιτέοντες γὰρ οἱ λέοντες τὰς νύκτας, και λείποντες τα σφέτερα ηδεα, αλλου μεν οὐδενὸς ἁπτοντο οἴτε υποζυγίου, ουτε ανθρώπου, οἱ δε τὰς καμηλους εκεράῖζον 5 μούνας. θωμάζω δε τὸ αἴτιον, ὁ τι κοτὲ ην, των αλλων τὸ ωναγκάζον ἀπεχομενους τοὐς λεοντας, τησι καμηλοισι ἐπιτίθεσθαι' το μητε πρότερον ὀπώπεσαν Βηρίον, μην ἐπεπειρέατο αυτοῖ.cxxv I. Uri δε κατὰ ταύτα τα χωρία καὶ λέοντες πολλοὶ,

καὶ βόες ἄγριοι, των τὰ κερεα λερμεγάθεά ἐστι, τα ἐς 'Eλληνας φοιτέοντα. ο ρος δε τοῖσι λεουσέ ἐστι ὁ τε δι' ' Λοδήρων οεων ποταμὸς Νέστος, καὶ ὁ δι' Ἀκαρνανίης ρέων 'Αχελμος. gra5 γὰρ τὸ πρὸς την ηῶ τού Nεστου οὐδαμόθι πάσης της ἔμπροσθεν Eυοίπης ἴδοι τις αν λέοντα, ολε -ς ἐσπέρης τοῖ ' Αχελφου ἐν τη ἐπιλοίπου ηπε ου' ἀλλ' ἐν τη μεταξύ τούτων των που

μῶν γίνονται. CXXVII. 'nς δε ες την Θεομην ἀπίκετο O Hέρξης, Πρυσε αυτοῖ την στρατιην. επέσχε δε ὀ στρατος αυτού στρατοπεδευόμενος

την παρὰ θάλασσαν χώρην τοσήνδε' ἀρξάμενος απὸ Θερμης GDος καὶ της Μυγδονίης, μέχρι Λυδίεώ τε ποταμοῖ καὶ 'Αλι-5 άκμονος, ο7 οὐρίζουσι γην την Βοττιαιιδα τε καὶ Μακεδονίδα, ες ἀυτὸ ρἐεθρον τὸ ἴδωρ συμμίσγοντες. εστρατοπεδεύοντο μεν δη εν τούτοισι τοῖσι χωρίοισι οἱ βάρζαροι. σων δε καταλεχθἐντων τούτων ποταμῶν, ἐκ Κρηστωναίης ρέων 'Eχείδωρος μοῖνος ο κ ἀντέ- Ἀησι τη στρατιη πινόμενος, ἀλλ' επελ πε. cxxvHI. Hέρξης δε ὀρέων εκ της Θερμης οἴρεα τα Θεσσαλικα, τόν τε ολυμπον καὶ την 'Οσσαν, μεγάθεt τε bπερμηκεα

ἐόντα, διὰ μεσου τε αυτῶν αυλῖνα στεινὸν πυνθανόμενος εἶναι,

δι' οἶ ρέει ὀ Πηνειὸς, ἀκούων τε εἶναι ταύτη οδὸν ες Θεσσαλίην 5 φέρουσαν, επεθύμησε πλώσας θεήσασθαι τὴν εκcολην τοῖ Πηνειοῖ ἔτι την ἄνω οδὸν εμελλε ἐλφν διὰ Μακεδόνων, τῶν κατύπερθε οἰκημένων, ες Περ αιζοῖς παρὰ Γόννον πόλιr ταύτη γ ἀσφαλεστατον ἐπυνθάνετο εἶναι. ώς δε επεθύμησε, καὶ ἐποίεε ταλα. ἐαὰς ες Σιδωνίην νέα, ες την περ εσέζαινε αἰεὶ ὁκως IO τι ἐρέλοι τοιοῖτο ποιησαι, ἀνεδεξε σημηῖον καὶ τοῖs ἄλλοισι ἀνάγεσθαι, καταλιπών αυτού τὸν πεζὸν στρατόν. ἐπεὶ δε ἀπίκετο, καὶ εθεησατο Σέρξης την εκζολην τοῖ Πηνειοῖ, εν 'bύυματι μεγάλου ενἐσχετο. καλέσας δὲ τοῖς κατηγεμόνας της

165쪽

ὀδου, εἴρετο εἰ τὸν ποταμίν εστι παρατρέψαντα ἐτέρη ἐς Θάλα σαν ἐξαγαγεῖν. CXLIX. Πν δε Θεσσαλίην λόγος ἐστι τὸ παλαιὸν εἶναι λίμνηνώστε γε συγκεκληῖσμένην πάντοθεν μερμήκεσι οὐρεσι. τα μεν γαρ αυτης πρὸς τὴν hia εχοντα, τό τε Πηλιον ουρος καὶ ἡ οσσα ἀποκληει, συμμίσγοντα τὰς bπωρείας ἁλλήλοισι' τα δε πρὸς βορέω ἀνεμου, ωλυμπος τα δὲ πρὸς ἐσειρον, Πίνδος τα δὲ sπρὸς μεσαμ ίην τε καὶ ἄνεμον νότον, ἡ 'Οθρυς τὸ μέσον δε τούτων των λεχ ρέντων οὐρέων ἡ Θεσσαλίη ἐστὶ, εούσα κοίλη.ώμε ων ποταμων ἐς αυτὴν καὶ ἄλλων συχνων ἐκαλλόντων, πέντε δὲ των δοκίμων μαλιστα τῶνδε, Πηνειοῖ, καὶ ' Απιδανοῖ, καὶ 'ονοχίνου, καὶ 'Eνιπέος, καὶ Παμίσοiae οι μεν νυν ἐς τὸ IO πεδίον τοῖτο συλλεγόμενοι ἐκ των οὐρέων των περικλη ὀντων την Θεσσαλίην οὐνομαζόμενοι, δι' ενὸς αὐλωνος, καὶ τούτου στεινοῖ,

εκροον εχουσι ἐς Θάλασσαν, προσυμμίσγοντες τὸ ἴδωρ πάντες ἐς --9 ἐπεὰν δε συμμι ἐωσι τάχιστα, ἐνθελεν ῆδη ὀ Πηνείὸς

οὐνόματι κατακρατέων, ανωνύμους τοῖς ἄλλους εἶναι ποιέει. 15 τὸ δε παλαιὸν λέγεται, οὐκ ἐόντος κω τού αὐλωνος mi διεκρόου τούτου, τοῖς ποταμούς τούτους, καὶ πρὸς τοῖσι ποταμοῖσι τούτοισι σὴν Βοιζηἴδα λίμνην, οἴτε οὐνομάζεσθαι κατά περ νῖν, ρέειν τε οὐδεν ῆσσον η νυr ρἐοντας δὲ, ποιέειν τὴν Θεσσαλιην -σαν πελαγος. αυτοὶ μέν νυν Θεσσαλοί φασι Ποσειδέωνα ποιῆσαι τον 2Oαυλωνα, δἰ οἶ ρέει ὁ Πηνειὸς, οἰκότα λέγοντες. ὁστις γὰρ ν μίζει Ποσειδέωνα την γην σείειν, καὶ τα διεστεωτα bπὸ σεισμούσοῖ Θεοῖ νούσου εργα cἶναι, καὶ ἁν ἐκεῖνο ἰδὼν φαίη Ποσειδέωνα ποιῆσαι. εστι γαρ σεισμοῖ ἔργον, ως ἐμοὶ ἐγίνετο εἶναι, ἡ διά

στασις των οὐρέων.

CxXX. Οι δὲ κατηγεόμενοι, εἰρομένου Hέρξεω εἰ ἔστι ἄλληεξοδος ἐς θάλασσαν τW Πηνειίμ, ἐξεπιστάμενοι ἀτζεκεως, εἶπον' Βασιλεῖ, ποταμ* τούτου οὐκ εμι ἄλλη ἐξήλυσις ἐς Θάλα - σαν κατήκουσα, ἀλλ' ἡδε αἴ ' οἴνω γἀρ περιεστεφάνωται -- Θεσσαλὰ.' Εἱρξεα δε λέγεται εἰπεῖν πρὸς ταῖσαρ S Σοφοὶ ἄνδρες εἰσὶ Θεσσαλοί. ταῖν' ἄρα πρὸ πολλού ἐφυλά- ξαντο γνωσιμαχέοντες, καὶ τἄλλα, καὶ ὁτι χώρην ἄρα ἐσχον a αἱρετόν τε καὶ ταχυάλωτον. τὸν γαρ ποταμὸν Φῆγμα ἄν ἐν μοῖνον ἐπεῖναί σφεων ἐπὶ νην χώρην, χώματι ἐκ τοῖ αὐ- λῶνος ἐκ2cάσαντα, καὶ παρατρέψαντα δι' ῶν νῖν ρἐειρεἐθρων' IO

166쪽

ωσra Θεσσαλίην - ν εξω των οὐρεων μόρυχα γενεσθαι. Ταυτα δὲ εχοντα ελεγε ἐς τοὐς Ἀλεύεω παχας, ἔτι πρωτοι Ἐλλήνων, εόντες Θεσσαλοὶ, εδοσαν εωυτοῖς βασιλίγ δοκ εων ὀHi ης απὸ παντός σφεας του εθνεος ἐπαγγελλεσθαι φιλίην. εἴ-ι 5 πας δε ταυτα, και Θεησάμενος, ἀπεπλεε ἐς την Θερμην.

cxxxI. 'O μεν δὴ περὶ Πιερίην δάετριζε ἡμερας συχνάς. τὸ γὰρ δὴ ο ρος το Μακεδονικὸν εκειρε τῆς στρατιῆς τριτημορiς, ἴνα ταύτη διεξίη ἁπασα ἡ στρατιὴ ες Πε ραιζούς. οἰ δε δὴ κήρυκες

οἱ ἀποπεμφθεντες ες ν 'Eλλάδα επὶ γης αἴτησην, μικρατο 5 οι μεν, κεινοι οι δε, φέροντες γην τε καὶ ἴδωλCXXXII. Των δε δόντων ταυτα εγενοντο ιιδε' Θεσσαλοὶ, Δ λοπες, 'Eνιῆνες, Περραιζοι Λοκροι, Μαγνητες, Μηλιεες, ' Α- χαιοὶ οἱ Φθιωται, καὶ Θηcαιοι, καὶ οἱ αλλοι Βοιωτοὶ, πλὴν Θεσπιεων τε και Πλαταιεων. επὶ τούτοισι οἱ Ελληνες εταμον ὁρ-5 κιον οἰ τp βαρζάρου πόλεμον ἀειράμενοι. τὸ δε ὁρκιον ωδε εἶχε 'Οσοι τ* Περση εδοσάν σφεας αὐτοῖς 'Eλληνες εόντες, μὴ ἁ-

ναγκασθεντες, καταστάντων σφι ευ των πηγμάτων, τούτους

Πέρσης επὶ γης αἴτησιν κερυκας, τωνδε εἴνεκα. πρότερον Δαρείου πεμψαντος ω' αυτὸ τοῖτο, οἱ μεν αυτων, τοῖς αἰτεοντας ες τὸ βάραθρον, οἱ δε ες φρέαρ εKαλόντες, εκέλευον γην τε κα/5 ὐδωρ εκ τούτων φέρειν παρὰ βασιλεα. τούτων μεν εἴνεκα οὐκεπεμψε Σέρξης τοῖς αἰτῆσοντας. ὁ τι δε τόιM 'Αθηναίοισι τα τα ποιήσασι τοῖς κήρυκας συνενεικε ἁνεθελητον γενεσθαι, οὐκ ἔχω εἶπαι, πλὴν ὁτι σφεων ἡ χωρη και ἡ πόλις εδηi η' ἀλλα του-ro ου διὰ ταύτην την αἰτίην δοκεω γενεσθαι. CXXXIV. Τοῖσι δε ων Λακεδαιμονίοισι μῆνις κατεσκηψε Ταλθυζίου, νου ' Αγαμεμνονος κήρυκος. εν γ Σπάρση ἐστὶ Ταλθυcίου ἱρόν εἰσὶ δε καὶ απόγονοι Tαλθυcίου, Ταλθυζιάδαι καλεόμενοι, τοῖσι αἱ κηρυκηtαι αἰ εκ Σπάρτης -σαι γέρας δε-5 δονται. μετὰ δε ταυτα, μισι Σπαρτιήτησι καλλιερῆσαι bυ μενοισι οὐκ εδύνατορ τουτο δ' επὶ πόνον συχνὸν ἐν σφι. ἀχθω μενων δε και συμφορη χρεωμενων Λακεδαιμονίων, ἁλίης τε πολλάκις συλλεγομενης, καὶ κήρυγμα τοιόνδε ποιευμενων, εἴ τις βούλοιτο Λακεδαιμονίων πρὸ τῆς Σπάρτης ἀποθνῆσκειν, ΣπεI

167쪽

' ΟΔO'ToΥ VIT Is Nθίης τε ο ' Ανηρίστου καὶ Βουλις ὁ Νικόλεω, ἄνδρες Σπαρτιῆται, IOφύσει τε γεγονότες ευ, καὶ χρῆμασι ἀνήκοντες ἐς τὰ πρῶτα, ἐθελονταὶ bπέδυσαν ποινὴν τῖσαι Δέρξη των Δαρείου κηρύκων τωνεν Σπάρτη ἀπολομένων. οἴτω Σπαρειῆται τούτους, ως ἁποθανευμενους, ἐς Mηδους ἀπεπεμψαν.CXXXV. Αυτη τε ἡ τόλμα τούτων των ἀνδρων Βώματος ἀξιη, καὶ τάδε πρὸς τούτοισι - επεα. πορευόμενοι γἁρ ες Σουσα, ἀπικνεονται παρὰ 'Τδάρνεα. ὁ δε 'Τδάρνης ἐν μεν γενος Π ἐρσης, στρατηγὸς δε των παραθαλασσίων ανθρώπων των εν νη ' Ασίη

si σφεας, ξείνια προθωενος, εἱστία. ξεινίζων δε, εἴρετο λέγων Sτάδε. ε ' Ανδρες Λακεδαιμόνιοι, τί δὴ φεύγετε sui piλοι γενεσθαι; stari γὰρ ῶς επίσταται βασιλεῖς ἄνδρας αγαλος

δη καὶ ὐμεῖς εἰ δοίητε ὐμεας αυτοῖς βασιλεῖ, δεδόξωσθε γἀρ

πρὸς αυροῖ ἄνδρες εἶναι αγαθοὶ, εκαστος αν -εων ἄρ πι γης Io 'Eλλάδος, δόντος βασιλεος. Πρὸς ταῖτα λεκρίναντο τάδε' 'Υδαονες, οὐκ ἐξ ἴσου γίνεται ἡ συμcουλίη ἡ ες ἡμεας τείνουσα. τού μεν γἁρ πεπειρημενος συμcουλεύεις, τού δε απειρος ἐων. τὸ μεν γαρ δοῖλος εἶναι εξεπίστεαι, ελευθερίης δε οἴκω ἐπειρή- θης, αιτ' εἰ εστι γλυκὐ, ο τ' εἰ μη. εἰ γὰρ αυτης πειρήσαιο, ISM οὐκ αν δόρασι συμ ουλεύοις ἡμῖν περὶ αὐτῆς μάχεσθαι, ἀλλα καὶ πελεκεσι.V Tαῖτα μεν 'Τδάρνεα ἀμειψαντο. cxxxvI. 'Eνθεῖσεν δὲ ὼς ἀνεζησαν ες Σοῖσα, καὶ βασιλεῖ ἐς

οψιν ἐλθον, πρῶτα μεν, των δορυφόρων κελευόντων, καὶ ανάγκην σφι προσφερόντων προσκυνεειν βασιλiα προσπίπτοντας, οὐκ εφασαν, ωεόμενοι πρὸς αυτῶν επὶ κεφαλην, ποιησειν ταῖσα οὐδαμῶ οἴτε γάρ σφι εν νόμου εἶναι ἄνθρωπον προσκυνεειν, οἴτε κατὰ ταύτα sρκειν. ώς δε ἁπεμαχέσαντο τοῖτο, δεύτερά σφι λέγουσι τάδε καὶ λόγου τοιοῖδε ἐχόμενα, 'Ω βασιλεῖ Μηδων, επεμψαν

εμεας Λακεδαιμόνιοι αντὶ των εν Σπάρτη ἀπολομένων κηαύκων, - ποινὴν εκείνων τίσοντας Λεγουσι δε αὐτοῖσι ταῖτα Ηἐρξης υπὸ μεγαλοφροσύνης οὐκ, εφη, ὁμοῖος εσεσθαι Λακεδαιμονίοισι' IO κείνους μεν γὰρ συγχεαι τὰ πάντων ἀνθρώπων νόμιμα, ἁ -- κτείναντας κήρυκας' αυτὸς δὲ, τὰ κείνοισι επιπλήσσει, ταύτα - οὐ ποιησειν, οὐδ' ἁνταποκτείνας εκείνους, ἀπολύσειν Λακεδαι-- μονίους τῆς αἰτίης. cxxxvII. Oύτω ἡ Ταλθυζίου μῆνις, καὶ ταῖτα ποιησάντων

168쪽

BI BΛΟΣ ΠΟΛΥ ΜΝΙΑ. Σπαρτιητέων, επαύσατο τὸ παραυτίκα, καί περ ἀπονοστησάντων ἐς Σπάρτην Σπερθίεώ τε καὶ Βουλιος. χρόνου δε μετεπειτα πολλομἐπηγέρθη, κατὰ τον Πελοποννησίων καὶ 'Αθηναίων πόλεμον, ως 5 λέγουσι Λακεδαιμόνιοι. τουτό μοι ἐν τοῖσι Θειότατον φαίνεται

γενέσθαι. ἔτι μεν γὰρ κατεσκηψε ἐς ἀγγελους ἡ Ταλθυcίου

μηνις, οὐδε επαύσατο πρὶν η ἐξηλθε, τὸ δίκαιον οὐτω ἔφερε σὸδε συμπεσελ ἐς τοὐς παῖδας των ἀνδρῶν τούτων νων ἀναζάντων πρὸς βασιλεα διὰ την μηνιν, ἐς Nικόλαν τε τον Βούλιος, καὶ ἐς IO' Ανηριστον τὸν Σπερθίεω, ος ειλε Δλιέας τοῖς ἐκ Τίρυνθος, ὀλκάδι καταπλώσας πληρεῖ ἀνδρων' δηλον ῶν μοι ἔτι Θεῖον εγένετο τὸ πρηγμα ἐκ της μηνιος. οἰ γὰρ, πεμφθεντες -ο Λακεδαιμονίων ἄγγελοι ἐς την ' Acην, προδοθεντες δε ὐπὸ Σιτάλκεω του Τηρεω, Θρηtκων βασιλεος, καὶ Nυμφοδώρου του Πύθεω, ἀνδρὸς ' Λcδη-I5 ρίτεω, ηλωσαν κατα Βισάνθην την ἐν 'Eλλησποντου, καὶ ἁπα-χθεντες ἐς την 'Αττικην, ἀπεθανον bH 'ΑθηναίωW μετὰ δε αὐτων καὶ 'Αρισrεας ὁ 'Αδειμάντου, Κορίνθιος ἀνηρ. ταυτα μεν νυν πολλοῖσδ ετεσι ἴστερον πενετο του βασιλεος στολου. cxxxvHI. 'ΕΠΑ NEIMI δε επὶ τὸν πρότερον λόγον. ἡ δεστρατηλασίη η βασιλεος οἴνομα μεν εἶχε ως επ' 'Aμνας ελαύνει, κατίετο δε ἐς πῶσαν την' Ελλάδα. πυνθανόμενοι δε ταυταπρὸ πολλου οἱ 'Eλληνες, οὐκ εν ὀμοίου πάντες ἐποιεῖντο. οἱ μεν 5 γὰρ αὐτων, δόντες γην τε καὶ ἴδωρ Πέρση, εἶχον Θάρσος ως οὐδεν πεισόμενοι ἄχαρι προς τοῖ βαρζάρου οἱ δε, οὐ δόντες, ἐν δείματι μεγάλου κατεστασαν, ἄτε Ουτε νεων εουσεων ἐν 'Eλ- λάδι ἀριθμὸν αξιομαχων δεκεσῖαι τὸν ἐπιόντα, ουτε φυλμενων των πολλων ἀντάπτεσθαι τοῖ πολεμου, μηδιζόντων δε προθύμως.CXXXIX. 'Ewαυτα ἀναγκαίη ἐξεργομαι γνώμην ἀποδεξασθαι, επίφθονον μεν πρὸς των πλεόνων ανθρώπωr ἔμως δε, V γε μοι φαίνεται εἶναι ἁληδες, οὐκ ἐπισχησω. εἰ 'Αθηναῖοι, κατα ρωδη- σαντες τὸν ἐπιόντα κίνδυνον, ἐξελιπον την σφετέρην, η καὶ μὴ 5 ἐκλιπόντες, αλλὰ μείναντες, εδοσαν σφεας αὐτοῖς Eho, κατὰ νην Θάλασσαν οὐδαμοὶ ἁν ἐπειροῦντο ἀντιεύμενοι βασιλεῖ. εἰ τολνυν κατὰ την Θάλασσαν μηδεὶς ηντιοῖτο Si η, κατά γε ἄν τηνηπειρον τοιάδε πίνετο. εἰ καὶ πολλοὶ τειχεων κιθῶνες ησαν ἐληλαμένοι διὰ τού 'Ι μου Πελοποννησίοισι, προδοθέντες ἁν Λακε-IO δαιμόνιοι μὲ των συμμάχων οὐκ εκόντων, ἀλλ' -' ἀναγκαίης, κατὰ πόλις ἁλισκομενων ωο τοῖ ναυνικού στρατοῖ του βαρζά-

169쪽

ρου ἐμουνώθη in μουνωθέντες δε αν, καὶ ἀποδεξάμενοι εργα μεγάλα, λέθανον γενναίως. η ταῖτα αν επαθον' η πρὸ του, ὁρέωντες αν καὶ τοῖς ἄλλους Ελληνας μηδίηοντας, ὀμολογίη αν ἐχρησαντο πρὸς Hῆςεαρ και ου- αν, ἐπ' ἁμφότερα, ἡ Ἐλλὰς Isεγίνετο υπὸ Πέρσησι. την γὰρ ωφελίην την των τειχεων των διασου 'Iσθμοῖ Εληλαμένων ου δύναμαι πυθέσθαι η τις αν ην, βασιλέος ἐπικρατέοντος της Θαλάσσης. νῖν δὲ, ' Αθηναίους ἄν τις λέγων σωτηρας γενέσθαι της 'Eλλάδος, ουκ ἁν ἁμαρτάνοι τὸ α θες. ουτοι γἁρ ἐπὶ ὀκότερα των πηγμάτων ἐτράποντο, ταλ m- ρέψειν ἔμελλε. ἐλόμενοι δὲ την' Ελλάδα περιλαι ἐλευθέρην, σολο τὸ 'Eλληνικὸν παν τὸ λοιπὸν, ὁσον μη ἐμηδισε, αυτοὶ ουτοιησαν οι ἐπεγείραντες, καὶ βασιλέα μετά γε Θεοῖς ἀνωσάμενοι. οὐδέ σφεας χρηστηρια φοcερὰ, ἐλθόντα ἐκ Δελφων, καὶ ἐς δεδεμα βαλόντα, ἔπεισε ἐκλιπειν την ' Ελλάδα ἀλλα καταμύιναν- 25τες, ἀνέσχοντο τον ἐπιόντα ἐπὶ την χώρην δέξασθαι. CxL. Πέμψαντες γὰρ οι ' Αθηναῖοι ἐς Δελφοος Θεοπρόπους, χρηστηριάζεσθαι ησαν ἐτοιμοι. καί σφι ποιησασι περὶ τὸ ἱρὸν τα

νομιζόμενα, ως ἐς τὸ μεγαρον ἐσελαντες ἷζοντο, χρῆ ἡ in υθ',

ουνομα ην Ἀριστονίκη, τάδε

CXLI. Tαλα ἀκούσαντες οἱ των ' Αθηναίων Θεοπρόποι, συμφορη τη μεγἔστη ἐχρὲωντο. προcάλλουσι δε σφέας αυτοῖς υπὸ τοῖ κακου του κεχρημένου, Τίμων ὁ ' Ανδροζούλου, των Δελφων ἀνηρ δόκιμος ὀμοῖα μάλιστα, συνεζούλευέ σφι ἱκετηρίην --cοῖσι, δεύτερα αυτις ελθόντας ria αι σν χρηστηρ, ως ἰκέτας. Sπειθομένοισι δὲ ταῖσα τοῖσι 'Aθηναίοισι, καὶ λέγουσι s ναξ, χ'σον ἡμῖν ἄμεινόν τι περὶ σης πατρίδος, αἰδεσθεις τὰς ἱκε- τηρίας τάσδε τάς τοι ηκομεν φέροντες' η ού τοι απιμεν ἐκ του

170쪽

Io Tαῖτα δε λύγουσι ἡ πρόμαντις χgφ δεύτερα τἀδερ

CXLII. Ταυτά σφι, πιώπιζα γ' των προτέρων καὶ ην καὶεδόκεε εἶναι, συγγρα ψάμενοι, ἀπαλλάσσοντο ἐς τὰς 'Αθηνας. ως δε ἀπελθόντες οἰ θεοπρόποι ἀπηγγελον ἐς τον δημον, γνωμαι καὶ ἄλλαι πολλαὶ πίνοντο διζημένων τὸ μαντευον, καὶ αῖδε συνε-5 στηκυῖαι μάλιστα. των πρεσzυτερων ἔλεγον μεροξἐτεροι, δοκέειν σφι τον Θεὸν την ἀκρόπάλιν χρησαι περιεσεσθαι. ἡ γἀρ ἁκρόπολις τὸ πάλαι των 'Αθηνεων ρηχφ επέφρακτορ οἱ μεν δὴ κατὰ τον φραγμὸν συνεζάλλοντο τουτο τὸ ξύλινον τεῖχος εἶναι. οἱ δ' αυἔλεγον, τὰς νεας σημαίνειν τὸν Θεὸν, καὶ ταύτας παραρτέεσθαι Io εκέλευον, τὰ ἄλλα ἀπέντας. τοὐς ων δη τὰς νεας λάγοντας εἶναι τὸ ξύλινον τεῖχος, εσφαλλε τὰ δύο τὰ τελευταῖα νηθεντα-ὸ της Πυθίης'

Ω Θείη Σαλαμις, ἀπελε ς δὲ συ τέκνα γυναικῶν, , που σκίδναμένηs Δημηνυσος, ἡ συνιουσης.

15 Κατὰ ταύτα τὰ ἔπεα συνεχέοντο αἱ γνωμαι των φαμενων τας

νεας τὸ ξύλινον τεῖχος εἶναι. οἱ γὰρ χρησμολόγοι ταύτη ταύταἐλάμcανον, ὼς Δμφὶ Σαλαμνα δεῖ σφεας ἐσσωθηναι, ναυμαχίην

παρασκευασαμένους.

CXLIII. Ην δε των τις 'Aθηναίων ἀνηρ ἐς πρώτους νεωστὶ παριών, τφ ο νομα μεν εην Θεμιστοκλέης, παῖς δε Νεοκλῆος εκα-Hετο. οἴτος 'ώνηρ ο κ εφη παν ὀρθῶς τοῖς χρησμολόγους συμ- ζάλλε αι, λέγων τοιάδε UI ες' Αθηναίους εἶχε τὸ επος εἰ -5 μενον ἐόν κως, οὐκ αν οἴσω μιν δοκέειν ηπίως χρησθηναι, ἀλλα οῦδε, Ω σχετλὰ Σαλαμὶς, αντὶ σοῖ Ω θείη Σαλαμίς εἴπεο