Historikōn logoi 9 epigraphomenoi mousai

발행: 1833년

분량: 367페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

περ Mόσχοι ἐσκευασμενοι ἐστρατεύοντα τούτους δὲ συνετασσον ἄρχοντες οἷδε' Μόσχους μεν καὶ Τιζαρηνοῖς, 'Aριό μος ὀ Δα- 5ρείου τε παῖς καὶ Πάρμυος της Σμερδιος του Κύρου Mάκρωνας δε καὶ Μοσυνοίκους, 'Αρταύκτης ὀ Xεράσμιος, oς Σηστὸν την ἐν 'Eλλησπόντου ἐπετρόπευε. LXXIX. Mαρες δε ἐπὶ μεν τησι κεφαλησι κράνεα ἐπιχώρια πλεκτὰ sἶχον, ασπίδας δε δερματίνας μικρὰς, καὶ ἀκόντια.

Κόλχοι δὲ περὶ μεν τησι κεφαλησι κράνεα ξύλινα, ασπίδας δε-οc6ινας μικρὰς, αἰχμάς τε βραχεας' πρὸς δε, καὶ μαχαίρας εἶχον. Mαρῶν δὲ καὶ Κόλχων ῆρχε Φαρανδάτης ὁ Τεάσπιος. s

Αλαρόδιοι δε καὶ Σάσπειρες κατά περ Κόλιοι οπλισμενοι ἐστρατεύοντο. τούτων δε Μασίστιος ὀ Σιρομίτρεω ηαε. LXXX. Τα δε νησωτικὰ ἔθνεα τα ἐκ της 'Eρυθρης Θαλάσσης επόμενα, νήσων δε ἐν τησι τοῖς ἀνασπάστους καλεομένους κατοικίζει βασιλεῖς, ἀγχοτάτω των Μηδικων ειχον ἐσίητά τε καὶ ὁπλα τούτων δε των νησιωτέων ἡρχε Μαρδόντης ὁ Βαγαίου, ος ἐν Μυκάλη στρατηγεων δευτέρου εrii τούτων ἐτελεύτησε ἐν τη μάχη. 5LXXXI. Tαῖτα ἐν τα κατ' ἐπειρον στρατευόμενά τε ἔθνεα, καὶ τεταγμένα ἐς το πεζόν. τούτου ῶν τοῖ στρατοῖ ἐρχον ουτοιο περ εἰναταρ καὶ οἱ διατάξαντες καὶ ἐςαριθμήσαντες, ουτοιῆσαν, καὶ χιλiάρχας τε καὶ μυριάρχας ἀποδέξαντες' εκατοντάρχας δε καὶ δεκάρχας οἱ μυριάρχαι. τελεων δε καὶ ἐθνέων η- 5σαν αλλοι σημάντορες' ἡ σαν μεν δὴ ουτοι, οἷπερ εἰρεαται, αρχοντες. LXXXII. 'Eστρατήγεον δὲ τούτων τε καὶ τού σύμπαντος στρατου του πεζοῖ, Μαρδόνιός τε ὁ Γω θεω, καὶ Τριτανταί-

ης ὀ Ἀρ-cάνου, τού γνώμην ,μένου μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ την Ἐλλάδα, καὶ Σμερδομένης ὀ πιτάνεω Δαρείου ἀμφότεροι ουτοι αδελφεων παῖδες, Ηἐρξη δὲ ἐγίνοντο ανεψιορὶ καὶ Μα- 5 σίστης ὁ Δαρείου τε καὶ ' Ατόσσης παῖς, καὶ Γέργις ὁ ' Λρίζου, καὶ Μεγάcυζος ὀ Ζωπύρου.

LXXXIII. Ουτοι ἡ σαν στρατηγοi τοῖ σύμπαντος στρατουπεζοῖ, χωρu των μυρίων. των δε μυρίων τούτων Περσεων των ἀπολελεγμενων ἐστρατήγεε μεν 'Τδάρος ὁ 'Τδάρνεος. εκαλεομνο δε 'Αθάνατοι οἱ Πέρσαι ανοι ἐπὶ τοῖδε. εἴ τις αυτοῦν ἐξέλιπε

τὸν ἀριθμὸν, ξ θανάτου βιηθεὶς ἡ νούσου, αλλος ἁνἡρ ἀραίρητο 5

καὶ ἐγίνοντο οὐδαμα ἀτε πλεονες μυρίων, οἴτε ἐλάσσονες. κωσμον δε πλεῖστον παρείχοντο διὰ πάντων Πέρσαι, καὶ αυτοὶ ἄ-

152쪽

ριστοι ῆσαν. σκευ ν μεν τοιαύτην εἶχον ἡπερ εἴρητου' χωρὶς δε, χρυσόν τε πολλὸν καὶ ἄφθονον εχιπες ενεπρεπον. ἁρμαμάξας Io τε ἁμα ἡγοντο, εν δὲ παλλακὰς, καὶ Θεραπηιην πολλήν τε

καὶ ευ εσκευασμενην. σῖτα δέ σφι, χωοὶς των ἄλλων στρατιωτέων, καμηλοί τε καὶ υποζύγια ἡγον.

ασμενοι καὶ ὁ πεζος αυτωρο πλὴν επὶ τῆσι κεφαλῆσι εἶχον μετεξετεροι αυτῶν καὶ χάλκεα καὶ σιδερεα ἐξεληλαμνα ποιήματα. Lxxxv. Iuri δε τινες νομάδες ανθρωποι Σαγάρτιοι καλεί- μενοι, εὐνος μεν Περσικὸν καὶ φωνη, σκευὴν δε μεταξύ εχουσι πεποιημενην τῆς τε Περσικῆς καὶ τῆς ΙΠακτυῖκῆς' ia παρείχοντομεν ἴππον ὀκτακισχιλίην, ὁπλα δε οὐ νομίζουσι εχειν οἴτε χάλ-5 κεα οἴτε σιδήρεα, εξω εγχειριδίων. εωνται δε σειρῆσι πεπλε--ενησι εξ ἱμάντων' ταύτησι πίσυνοι ερχονται ἐς πόλεμον. ἡ δε μάχη τούτων των ἀνδρων ἐδε' ἐπεὰν συμμίσγωσι τοῖσι πολε- μοισι, βάλλουσι τὰς σειρας, επ' ἄκρου βρώχως εχούσας. οτευδ' ἁν τύχη, εν νε Iππου, ῆν τε ἀνθρώπου, ε εωυτιν ελκει' ιιIO δὲ εν εοκεσι ἐμπαλασσόμενοι διαφθείρονται. τούτων μεν αυτη ἡ μάχη καὶ επετετάχατο ες τοὐς Πέρσας. LXXXVI. Μῆδοι δὲ, την περ εν τμ πεζω, εἶχον σκευεν καὶ Κίσσιοι ωσαύτως. 'Iνδοὶ δε σκευῆ μεν εσεσάχατο τῆ αυρο καὶεν τμ πεζω, ξλαυνον δε κελητας καὶ ἄαματαε -δ δε τοῖσι ἁρ- μασι μῆσαν ἴπποι καὶ ἔνοι ἄγριοι. Βάκτριοι δε ἐσκευάδατο 5 ωσαύτως καὶ εν τμ πεζω, καὶ Κάσπιοι ομοίως. Λκυες δε καὶ αυτοὶ κατά περ εν σμ πεζω' ελαυνον δε καὶ οἶτοι πάντες ἁρματα. ως δ' αὐτως Κάσπειροι καὶ Παρικάνιοι εσεσάχατο ομοίως καὶ εν τμ πεζμ. Ἀράcιοι δε σκευὴν μεν εἶχον την αυ- τὴν ἡν καὶ εν σμ πεζωρ ελαυνον δε πάντες καμηλους, ταχυ-1O τῆτα ού λειπομένας Ἀπων. LXXXVII. Tαὐτα - εθνεα μούνα πευεν. ἁριθμὸς δε τῆς ῖ που εγενετο οκτῶ μυριάδες, πάρεξ των καμήλων καὶ των α ρμάτων. οἱ μεν νυν ἄλλοι σπέες ετετάχατο κατὰ τελεα 'Αράζιοι δὲ, εσχατοι επετετάχατο. ἁτε γὰρ των ἴππων Ουτι ανεχομενων

5 τὰς καμήλους, ἴστεροι ετετάχατο, ῖνα μὴ φοζεοιτο τὸ ἱππικόν.LXXXVIII. 'Iππαρχοι δε ἐσαν' Αρμαμίθαης τε καὶ πλιος, Δάτιος παῖδες. ὁ δε τρίτος σφι συνίππασος Φαρνούχης κατα-

153쪽

συμφορον ενεπεσε ἀνεθελητον. ἐλαύνοντι γάρ es, bes τοῖς πόδας τοῖ ἔππου μεδραμε κύων καὶ ὀ Iππος ου προ ιδών, εφοζήθη τε sκαι στὰς ὁμὸς ἀπεσείσατο τὸν Φαρνούχεα. πεσων δε, αἷμά τε mμεε, καὶ ες φθίσιν περιηλθε ἡ νούσος. τὸν δὲ ἴππον αὐτίκα καν' ἀρχὰς ἐποίησαν οἱ οἰκέται ῶς εκελευε' ἐς τὸν χωρον ἐν περ κα-σεζαλε τὸν δεσπότεα ἀπαγαγόντες, ἐν τοῖσι γούνασι ἀπεταμον ἀσκελεα. Φαρνούχης μὲν οἴσω παρελύθη της ἡγεμονίης.LXXXIX. Tων δὲ τριηρεων ἀριθμὸς μὲν εγενετο επτὰ καὶ διηκόσιαι καὶ χίλιαr παρείχοντο δὲ αὐτὰς οἰδε. Φοίνικες μεν, συνΣυρίοισι τοῖM εν νη Παλαιστινη, τριηκοσίας, ωδε ἐσκευασμενοι. περὶ μεν τησι κεφαλpσι κυνεας εἶχον ἀγχοτάτω πεποιημενας τρόπον τὸν 'κλληνικόν' ενδεδυκότες δε Θώρηκας λιπους, ασπίδας 5 δὲ ἴτυς οὐκ εχούσας ίἶχον, καὶ ακόντια. οἶτοι δε οἱ Φοίνικες τὸ παλαιὸν οἴκεον, ως αυτοὶ λεγουσι, επὶ τη 'Ερυθρῆ Θαλάων εμθεῖσεν δε μερζάντες, της Συρίης οἰκεουσι τα παρὰ Θάλασσαν.

της δὲ Συρίης τουτο τὸ χωρίον, καὶ τὸ μεχρι Αἰγυπτου παν,

Παλαιστίνη καλάεται. Αἰγύπτιοι δε νεας παρείχοντο διηκοσίας. IOούτοι δε έἶχον περὶ μεν τησι κεφαλῆσι κράνεα χηλευτα, ασπίδας δὲ κοίλας, τας ἴτυς μεγάλας εχούσας, καὶ δόρατά τε ναύμαχα, καi τύκους μεγάλους. τὸ δε πληθος αυτων Θωρηκοφόροιησαν, μαχαίρας δε μεγάλ-ς έἴχον. οἶνοι μεν οἴ- ἐσταλάδα .Xc. Κύπριοι δε παρείχοντο νεας πεντηκοντα καὶ εκατὸν, εσκε

ασμενοι οῖε. τὰς μεν κεφαλὰς εἱλίχατο μίτρησι οἱ βασιλεες αυ- ν οι δε αλλοι ὐπν κιθωνας τὰ δε ἄλλα κατά περ Ελληνες. τούτων δὲ τοσάδε εθνεά εσυ οἰ μεν, απὸ Σαλαμῖνος καὶ 'Aθη- νεωρο οἱ δε, απὸ 'Αρκαδίης οἱ δὲ, απὸ Κύθνου οἱ δὲ, απὸ Φοι-5ώκης οἱ δε, απὸ Αἰθιοπίης, ως αυτοὶ Κύπριοι λεγουσι. XCI. Κίλικες δε εκατὸν παξείχοντο νεας. οἶνοι δ' αἶ περὶ μεν πω κεφαλῆσι κράνεα επιχώρια, λω ῖά τε εἶχον ἀντ ασπίδων, -οcοεης πεποιημενα, καὶ κιθωνας εἰρινεους ενδεδυκότες

δύο δὲ ακόντια εκαστος καὶ ξίφος εἶχον, ἀγχοτάτω τῆσι Αἰγυπτίησι μαχαίζησι πεποιημενα. οἴσω μεν τὸ παλαιὸν ' Υπαχαιοὶ sεκαλεον- επὶ δὲ Κίλικος σου 'Αρονορος, ἀνδρὸς Φοίνικος, εσχον την επωνυμίην. Πάμφυλοι δε τριηκοντα παρείχοντο νεας, 'EMληνικοῖσι ὁπλοισι εσκευασμενοι. es δὲ Πάμφυλοι οἴτοι εἰσὶ των ἐκ

Τροίης ἀποσκεδασθεντων ἁμα 'Αμφιλόχου καi Κάλχαντι.

154쪽

XCII. Λύκιοι δὲ παρείχοντο νεας πεντηκοντα, θωρηκοφόροι τε εόντες καὶ κνημιδοφόροι. εἶχον δὲ τόξα κρανεῖνα, καὶ οἷστοῖς καλαμινους ἀπτερους, καὶ ἀκόντια' ε ὶ δὲ, αἰγὸς δερματα περὶ τοῖς ἄμους αἰωρεύμενα περὶ δε τησι κεφαλῆσι πίλους πτενοῖ r5 περιεσαφανωμενους' εγχειρίδια δε καὶ δρεπανα εἶχον. Λύκιοι δὲ, Τερμίλαι εκαλεοντο, ἐκ Κρητης γεγονότε ς' επὶ δε Λύκου τού Πανδίονος, ἀνδρὸς 'Αgηναίου, εσχον την επωνυμίην. III. Δωριεες δὲ, οι in της 'Ασίης, τριηκοντα παρείχοντο νεας, εχοντες τε 'Eλληνικὰ οπλα, καὶ γεγονότες απὸ Πελοποννησου. Κῶρες δε, εcδομήκοντα παρείχοντο νεας, - μεν ἄλλα κατά περ 'Eλληνες επαλμενοι' εἶχον δὲ καὶ δρεπανα καὶ εγ-5χειρίδια. οἴτοι δε οῖτινες πρότερον ἐκαλεοντο, εν τοῖσι πρώτοισι των λόγων ε ηται. XCIV. Ιωνες δὲ, εκατὸν νεας παρείχοντο, εσκευασμενοι ῶς Ελληνες. Ιωνες δε, οσον μεν χρόνον εν ΠελοποννησF οἴκεον την νυν καλεομενην 'Αχαιιην, καὶ πρὶν η Δαναόν τε καὶ Ηοῖθον

ἀπικεσθαι ες Πελοπόννησον, ὼς 'Ελληνες λεγουσι, ἐκαλέοντο Πε-5 λασγοὶ ,γιαλίεο επὶ δὲ 'Ιωνος σου Σούθου, Ιωνες. XCV. Nησιῶται δὲ, επτακαίδεκα παρείχοντο νεας, ῶπλισμενοιῶς 'Eλληνες. καὶ τούτο Πελασγικὸν εθνος, ἴστερον δε 'Iωνικονεκληθη κατα τὸν αυτὸν λόγον καὶ οἱ δυωδεκαπόλώες Ιωνες, οἱαπ' 'A νέων. Αἰολεες δὲ, ἐξηκοντα νεας παρείχοντο, ἐσκευα-5 σμένοι τε ώς 'Eλληνες, καὶ τό πάλαι καλεόμενοι Πελασγοὶ, ῶς 'Eλληνων λόγος. 'Eλλησπόντιοι δε, πλην ' Αζυδηνοῦρο 'Αζυδηνοῖσι γὰρ προσετετακτο εκ βασιλεος, κατὰ χώρην μενουσι, φύλακας εἶναι νων γεφυρέωρο οἰ δὲ λοιποὶ οἱ εκ τού Πόντου στρατευόμενοι, παρείχοντο μεν εκατὸν νεας, εσκευασμενοι δὲ ησαν ῶς IO Eλληνες. οἶτοι δε, Ἱώνων καὶ Δωριεων ἄποικοι. XC vI. 'Eπεζάτευον δὲ επὶ πασεων των νεων Περσαι, καὶ Μῆδοι, καὶ Σάκαι. τούτων δὲ αριστα πλεούσας παρείχοντο νεας

Φοίνικες, καὶ Φοινίκων, Σιδώνιοι. τούτοι& πῶσι, καὶ τοῖσι ες τὸν πεζὸν τεταγμενοισι αυτῶν, επησαν εκάστοισι επιχώριοι ηγεμόνες'

5 των εγῶ, οὐ γὰρ αναγκαίη ἐξέργομαι ες ἱστορίης λόγον, οὐ

παραμεμνημαι. οἴτε γὰρ εθνεος ἐκάστου επάξιοι ησαν οἰ ηγεμόνες εν τε εθνεῖ εκάων ἴσαι περ πόλιες, τοσούτω καὶ ηγεμόνες ησαν. εἶποντο δὲ ὼς οὐ στρατηγοὶ, ἀλλ' ῶσπερ οἱ αλ-λοι στρατευόμενοι δούλοι. επεὶ GIατηγοί τε οἱ τὸ παν εχοντες

155쪽

κῆς στρατιῆς, 'Αριαγγας, ὁ Δαρείου τε παῖς καὶ της Γωζρύεω θυγατρός Αἰγυπτίων δε ἐστρατηγεε Ἀχαιμενης, Et εω ἐων Sαπ' ἀμφοτερων ἀδελφεός' της δε ἄλλης στρατιῆς ἐστρατήγεον οἱ

δύο. τριηκόντεροι δε, καὶ πεντηκόντεροι, καὶ κερκουροι, καὶ ἱππαγωγὰ πλοια μακρὰ συνελθόντα ἐς τον ἀριθμὸν ἐφάνη τρισχίλια. XCVIII. Των δε επιπλεόντων μετά γε τοῖς στρατηγοὐς, ῶδεησαν οἱ ὀνομαστότατοr Σιδώνιος Τετράμνηστος 'Aνύσου, καὶ Τωριος Μάπην Σιρώμου, καὶ 'Αράδιος Mερcαλος Ἀγζάλου, καὶ Κίλιξ Συεννεσις' κομεδοντος, καὶ Λυκιος Κυcερνίσκος Σίκα καὶ Κύπριοι, Γόργος τε ὀ Xέρσιος, καὶ Τιμώναξ ὀ Τιμαγόρεω καὶ 5Καρων, Ἱστιαλοῦ τε ὀ Τύμνεω, καὶ Πίγρης ὁ Σελδώμου, καὶ

Δαμασίθυμος ὁ Κανδαύλεω.XCIX. Tων μεν νυν ἄλλων οὐ παραμεμνημαι ταξιαρχεων, ως οὐκ ἀναγκαζόμενος' 'Αρτεμισίης δε, της μάλιστα Θῶμα ποιεύμαι επὶ την Ἐλλάδα στρατευσαμενης, γυναικός' ἡτις, ἁ-ποθανόντος τού ἀνδρὸς, αυτή τε εχουσα τὴν τυραννίδα, καὶ παιδὸς --χοντος νεηνίεω, υπὸ λήματός τε καὶ ἀνδρηιης ἐστρατεύ- 5ετο, οὐδεμιῆς ἐούσης οἱ ἀναγκαίης. οἴνομα μεν δὴ ῆν αυτῆ'Αρτεμισίη, θυγάτηρ δὲ ἐν Λυγδάμιος γενος δὲ ἐξ ' Αλικανηὶ σοῖ τὰ πρὸς πατρὸς, τὰ μητρόθεν δε Κρῆσσα. ηγεμόνευε δε 'Λλικαρνησσεων τε καὶ Κώων καὶ Nισυρίων τε καὶ Καλυδνίων, πεντενεας παρεχομενη. καὶ συναπάσης τῆς στρατιῆς, μετά γε τὰς Io Σιδωνίων, νεας εὐδKοτάτας παρείχετο, πάντων τε των συμμάχων γνωμας ἀρίστας βασιλέi ἀπεδεξατα των δε κατελεξα πολίων ηγεμονευειν αυτὴν, τὸ εῖνος ἀποφαίνω παν ἐὸν Δωρικοπ' Aλικαρνησσῆας μεν, Τροιζηνίους' τοὐς δὲ ἄλλους, 'Eπιδαυρίους. ἐς μεν τοσόνδε ὁ ναυτικὸς στρατὸς ειρηται.

C. Eἐρξης δε, ἐπεὶ ἡρίθμησε τε καὶ διετάχθη ὀ στρατὸς, ἐπεθύμησε αυτός σφεας διεξελάσας θεεσασθαι. μετὰ δὲ ἐποίεε ταυ- τα, καὶ διεξελαύνων ini ἁρματος παρα ελος ἔν εκαστον, εσυνθάνετο καi ἀπεγραφον es γραμματιστω εως ες εσχάτων ἐς ἐσχατα ἀπίκετο καὶ τῆς ἴππου καὶ του πεζοῖ. ως δὲ ταὐτά ni s

156쪽

αρξης μετεκcὰς εκ του αρματος ες νέα Σιδωνιην, ηετο υπὸ σκηνὴ χρυσεη' καὶ παρέπλεε παρὰ τὰς πρώρας των νεῶν, σειρωτῶν τε εκάστας ομοίως καὶ τον πιζον, καὶ ἀπογραφόμενος. 10 τὰς δε νέας οἱ ναύαρχοι ἁναγαγόντες ὁσον τε τεσσερα πλεθροαπὸ του αἰγιαλου, ἁνεκώχευον, ως πρώρας ες γην τρεψαντες πάντες μετωπηδὸν, καὶ ἐξοπλίσαντες τους ἐπιcάτας ως ἐς πόλεμον. ὀ δ' εντὸς νων πρωρέων πλεων εθηεῖτο καὶ του αύγιαλου. cI. πις δε καὶ ταύτας διεζέπλωσε, καὶ εξέζη εκ της νεὸς, μετεπέμψατο Δημάρητον τὸν 'Αρίστωνος, συστρατευόμενον α Nἐπὶ την 'Eλλάμ. καλεσας δ' αὐτὸν, εἴρετο τάδε' Δημάρη τε, νυν μοί σε ἡδύ τι εστὶ επείρεσθα τα Θέλα si εἶς 'Eλλην 5 τε, καὶ, ως εγὼ πυνθάνομαι σεῖ τε καὶ των ἄλλω, Ἐλληνων - των φοι ες λόγους ἀπικνεομενων, πόλιος ο τ ἐλαχίστης, ουτ ὰσθενεστάτης. νῖν ἄν μοι τόδε φράσον, εἰ 'Eλληνες - μενεους χεῖρας εμοὶ ἀνταειρόμενοι. ού γὰρ, ῶς εγῶ δοκεω, ουδ' ia πάντες 'Eλληνες καὶ οἱ λοιποὶ οι πρὸς εμερης οἰκεοντες Io ἄν ωποι συλλεχθείησαν, οὐκ ἀξιόμαχοί εἰσι φε επιόντα - - μεῖναι, μὴ εὐτες ἄρθμιοι. εθελω μέντοι καὶ τὸ αει σε ὁκοῖόν τι λεγεις περὶ αυτῶν, πυῖεσθαιI 'Ο μεν ταλα εἰρώτα. ὀ δὲ, -ολαζὼν ἔeη Bασιλεῖ, κότερα ἀληθηhὶ Ἀσομαι πρὸς σε, η

ἡδονηπι δέ μιν ἀληθη- χρήσασθαι ἐκελευε, φὰς οὐδὲν οἱ

Is ἀηδέστερον εσεσθαι η πρότερον ην. CII. πις δε ταύτα ηκουσε Δημάρητος, ελεγε τάδε Bαμ σιλευ, επειδὴ ἀληθη- διαχρησασθαι πάντως με κελεύεις, ταυτα λεγοντα τα μη ψευδόμενός τις υστερον υπὸ σεῖ ἁλω σε ι 'Eλλάδι πενίη μεν αἰεί κοτε σύντροφος σύνεστι' ἀρε-5 τη δὲ επακτός εστι, από τε σοφίης κατερ γασμενη καὶ νόμου ισχυροῖ τη διαχρεωμενη ἡ ' Eλλὰς, την τε πενίην ἀπαμύνε-- ται καὶ την δεσποσύνην. αἰνεω μεν νυν πάντας Ελληνας τους περὶ κείνους τοὐς Δωρικούς χώρους οικημενους' ερχομαι δε ε λέξων οὐ πεοὶ πάντων τούσδε τοῖς λόγους, ἁλλα περὶ Λακε-IO δαιμονιων μούνων' πρῶτα μεν, ἔτι ούκ ἔστι ὁκως κοτὲ σοὐς δεμ ξονται λόγους δουλοσύνην φέροντας τη 'Eλλάδι αύτις δε, ῶς - ανοίσονταί τοι ες μάχην, καὶ ην οἱ ἄλλοι 'Eλληνες πάντες - σα φρονεωσι. ἀριθμού δε πέρι, μη σὐθ' ὁσοι τινες εόντες

ταυτα ποιεειν ο οἱ τε εἰσι ' ην τε γὰρ τύχωσι ἐξεστρατευμενοι

157쪽

CHI. Tαῖτα ἀκούσας Hέρξης, γελάσας ε'i' Δημάρητε, οἷον ἐφρέγξαο ἔπος, ἄνδρας χιλίους στρατι η τοσῆδε μαχησα- σθαι l αγε, cetri μοι, οὐ φης τούτων των ἀνδρων αυτὸς βασι- λεῖς γενεσθαι; G ων ἐθελησεις αὐτίκα μάλα πρὸς ἄνδρας

- δέκα μάχεσθαι; καί τοι εἰ τὸ πολιτικὸν inis παν ἐστὶ τοιοῖ- 5 τον οιον διαιρέεις, σε γε τὸν κείνων βασιλεα πρέπει πρὸς τὸ - διπλ σιον ἀντιτάσσεσθαι κατα νόμους τοὐς -ετερους. εἰ γὰρ

- κεινων ἔκαστος δέκα ἀνδρων της στρατι ης της ἐμης απάξιός - ἐστι, σε δε γε δίζημαι εἴκοσι εἶναι αντάξιον καὶ οἴσω μεν ὀσθον αν ὀ λόγος ὀ παρὰ σεῖ εἰρημενος. εἰ δέ, τοιοῖτοί τε IO εόντες, καὶ μεγάθεα τοσούτω .ύος σύ τε καὶ ο7 παρ' ἐμὲ φοι- νωσι Ἐλληνων ἐς λόγους, αὐχεῖτε τοσοῖτον, ὁρα μὴ με ν κόμπος ὁ λόγος οἶτος εἰρημένος ειη. ἐπεὶ φέρε ἴδω παντὶ σμ

οἰκότι. κως ἄν δυναίατο χίλιοι, η καὶ μύριοι, η καὶ πεντακι - μύριοι, εόντες γε ἐλεύθεροι πάντες ομοίως, καὶ μη - ενὸς Is ἀρχόμενοι, στρατW το δε ἀντιστηναι; ἐπεί τοι πλεῖνες περὶ ἔνα ἔκαστον γινόμεθα η χίλιοι, ἐόντων εκείνων πέντε χιλιαδεων.

bH μεν γὰρ ενὸς ἀρχόμενοι κατα τρόπον τὸν ἡμετερον, γε-- νοίατ αν, δειμαίνοντες τουτον, καὶ παρἁ τὴν ἐωυτων φύσιν G μείνονες, καὶ 7οιεν ἀναγκαζόμενοι μάστιγι ες π Mυνας ελάσ- 2O σονες εόντες ' ἀνειμενοι δε ες τὸ ἐλεύθερον, οὐκ αν ποιiοιεν τοὐ

ν οὐδέτερα. δοκέω δε εγωγε καὶ ἀνισωθέντας πληθεῖ, χα- λεπως αν Ἀλληνας Πέρσησι μούνοισι μάχεσθαι. ἀλλα παρ ἡμῖν τουτό ἐστι τὸ si λέγεις' ἔστι γε μέντοι οὐ πολλὸν, αλλὰ σπάνιον. εἰσὶ γὰρ Περσέων, των ἐμων Οὐχμοφόρων, ον 2S εθελησουσι Ἐλληνων ἀνδράσι τρισὶ ὀμοῖ μάχεσθαι' των G ἐὼν ἄπειρος, πολλὰ φλυηρέεις. CIV. Πρὸς ταλα Δημάρητος λέγει n βασιλευ, ἀρχη- θεν επιστάμην, ἔτι ἀληθηhi χρεώμενος οὐ φίλα τοι ἐρέω. α

δε επεὶ ηνάγκασας λεγειν των λόγων τοὐς ἀληθεστάτους, ελε- γον τὰ κατηκοντα Σπαρτιητησι. καίτοι, ως ἐγω τυγχάνω - ῶν τάδε εσοπως εκείνους, αυτὸς μάλιστα εξεπίστεαι, οι 5

με τιμην τε καὶ γῬα ἀπελόμενοι πατρώλ, ἄπολίν τε καὶ φυγάδα πεποιηκασι' πατὴρ δε σὸς ὐποδεξάμενος, βίον τε μοι καὶ οἶκον δέδωκε. οἴκων οἰκός ἐστι ἄνδρα τὸν σώφρονα εύνοίην

158쪽

φαινομενην διωθεεσθαι, ἀλλα στέργειν μάλιστα. εγω δε οἴτε Io δεκα ἀνδράσὶ μίσχομαι οἷός τε εἶναι μάχεσθαι, ουτε δυοῖσι' ἐκίν τε εἶναι οὐδ' αν μουνομαχεο ι. εἰ δε ἀναγκαίη εἴη, ἡ μεγας τις ὀ ἐποτρύνων ἄγων, μαχοίμην αν πάντων κὲδιστα ἐνὶ τούτων των ἀνδρων, οι 'Eλληνων εκαστός φησι τριων ἄξιος εἶναι. ως δε καὶ Λακεδαιμόνιοι, κατα μεν ἔνα μαχεόμενοι, 15 - ο δαμων εἰσι κακίονες ἁνδρων' ἁλεες δε, ἄριστοι ἀνδρων ἁ-- πάντων. ἐλεύθεροι γὰρ ἐόντες, ου πάντα ελεύθεροί εἰσι' ἔπεστι γάρ σφι δεσπότης, νόμος, τον ὐποδειμαίνουσι πολλW ετι μαλ λον, η οἱ σοὶ σε. ποιεύω γων - αν εκεῖνος ἀνώγη' ἀνωγει δε- μυτὸ αἰεὶ, οὐκ ἐων φεύγειν οὐδεν πληθος ἀνθρώπων εκ μάχης,2O ἀλλα μενοντας εν τῆ τάξει, ἐπικρατέειν ἡ ἀπόλλυσθαι. σοὶ - δε εἰ φαίνομαι ταύτα λέγων φλυηρέειν, τἄλλα σιγφν ἐθε ro λοιπόν νυν δε ἀναγκασθεiς ἔλεξα. γενοιτο μεντοι κατὰ - νόον τοι, βασιλεῖ.

Cv. 'Ο μεν δὴ ναυτα ἀμείψατο αρξης δε ἐς γελωτά τε

ετρέψατο, καὶ οὐκ εποιησατο οργὴν οὐδεμίαν, ἀλλ' ἡπίως αὐτὸν ἀπεπεμύρατο. M p δε ες λόγους ελθων Ηἐρξης, καὶ ὐπαρχον εν τμ ΔορίσκW τούτου καταστησας Μασκάμην τὸν Μεγαδόστεω, 5 τον δε υπὸ Δαρείου σταθέντα καταπαύσας, εξηλαυνε τὸν στρατὸν διὰ της Θρη&ης επὶ την 'Eλλάδα.cvI. Κατελιπε δε ἄνδρα τοιόνδε Μασκάμην γενόμενον, τμμοὐνου Rέρξης δωρα πωπεσκε, ως ἀριστεύοντι πάντων ὁσους κατεστησε αυτὸς η Δανεῖος bπάρχους' πέμπεσκε δε ανα παν ετος ως δε καὶ ' Αρταξέρξης ο Hέρξεω τοῖσι Μασκαμείοισι εκγόνοισι.s κατέστασαν γὰρ επι πρότερον ταύτης τῆς ελάσιος ὐπαρχοι εντῆ Θρηικη καi τοῖ' Ελλησπόντου πανταχη. o τοι ων πάντες, ω σε εκ Θρη&ης καὶ τοῖ ' λησπόντου, πλὴν τοῖ ἐν Δορίσκου, υπὸ 'Eλληνων ὐστερον ταύτης της στρατηλασίης εθρεθησαr τὸν δε ἐν Δορίσκου Μασκάμην οὐδαμοί κω ἐδυνάσθησαν ἐξελεῖν, πολ- 1O λων πειρησαμένων. διὰ τοῖτο δε οἱ τὰ δωρα πεμπεται παρὰ τοῖ βασιλεύοντος αἰεὶ ἐν Πέρσησι. CVII. Tων δε ἐξαιρεθέντων υπὸ Ἐλληνων οὐδενα βασίλεῖς

Sἔρξης ἐνόμισε εἶναι ἄνδρα ἀγαθὸν, εἰ μὴ Βόγην μοῖνον, τὸν ἐξ

'HAνος. τολον δε αἰνέων οὐκ ἐπαύετο, καὶ τοῖς περιεόντας αυτοῖ ἐν Περσησι παιδας ἐτίμα μάλιστα. ἐπεὶ καὶ ἄξιος αἴνου 5 μεγάλου ἐγενετο Βόγης ος επειδὴ ἐπολιορκεετο υπὸ Ἀθηναίων

159쪽

καὶ Κίμωνος τοὐ Μιλτιάδεω, παοὰν αbrp bπόσπονδον ἐξελθεῖν καὶ νοστησαι ες την 'Ασίην, ο κ ἐθέλησε, μη δειλίη δόξειε περιεῖναι βασιλέι αλλα διεκαρτέρεε ἐς το ἔσχατον. ώς δ ουδὲν ἔτι

φορζης ενην εν τού τείχεῖ, συννησας πυρην μεγάλην, ἔσφαξε τὰ τεκνα καὶ την γυναῖκα καὶ τὰς παλλακὰς καὶ τοὐς οἰκέτας Io καὶ ἔπειτα ἐσέζαλε ἐς το πύρ. μετὰ δὲ ταύτα, τον χρυσὸν ἄπαντα τον ἐκ του αστεος καὶ τὸν ἄργυρον ἔσπειρε απὸ τού τείχεος ἐς νον Στρυμόνα ποιῆσας δὲ ταύτα, ἐωυτὸν ἐπεζαλε ἐς τὸ πὰ. οἴ- τω μὲν ο τος δικαίως αἰνεεται ἔτι καὶ ἐς τόδε -ὸ Περσεων.

CVIII. Hερξης δὲ ἐκ του Δορίσκου ἐπορεύετο ἐπὶ νην Ἐλλά- δαρ τοὐς δε αἰεὶ γινομένους ἐμποδῶν, συστρατεύεσθαι ξνάγκαζε.εδεδούλωτο γὰρ, ῶς καὶ πρότερόν μοι δεδήλωται, η μέχρι Θεμσαλίης πασα, καὶ ην bH βασιλεα δασμοφόρος, Μεγαζάζου τε

καταστρεψαμενου, καὶ ὐστερον Μαρδονίου. παραμείζετο δε πο- 5ρευόμενος ἐκ Δορίσκου, πρῶτα μεν τἁ Σαμοθρηtκια τείχεα, των ἐσχάτη πεπόλισται πρὸς εμερον πόλις U ουνομά ἐστι Adεσα

'' ἔχεται δὲ ταύτης Θασίων πόλις, Στρύμη. διὰ δέ σφεων του μεσου Λίσσος ποταμὸς διαρρέει' ος τότε οὐκ ἀπεσχε τὸ ἴδωρ παρεχων τp Ηἐρξεω στρατφ, ἀλλ' ἐπἐλιπε. ἡ δε χώρη αυτη Io πάλαι Mν ἐκαλέετο Γαλλαῖκὴ, νυν δε Βριαντικη' ἔστι μεντοι, τ* δικαιοτάτου των λόγων, καὶ αὐτη Κικόνων. cIx. Διαζὰς δὲ νου Λίσσου ποταμοῖ τὸ ἰέεθρον ἀποξηρασμενον, πόλις 'E ληνίδας τάσδε παραμείζετο, Μαρώνειαν, Δίκαιαν, Αζειρα. ταύτας τε δη παρεξηῖε, καὶ κατα ταύτας δὲ, λίμνας ονομαστἁς τάσδε' Μαρωνείης μεν μεταξο καὶ Στρύμης κειμενην 'Ισμαρδω κατὰ δὲ Δίκαιαν, Βιστονίδα, ἐς την ποταμοὶ δύο ἐσι- 5 εῖσι τὸ ἴδωρ, Παῖός τε καὶ Κόμψατος' κατἁ δὲ 'Αcδηρα, λίμνην μεν οὐδεμίαν ἐοῖσαν ούνομαστην παραμεί-ψατο Ηἐρςης, ποταμὸν δὲ Nέμον, ἱέοντα ἐς θάλασσαν. μετἁ δὲ ταύτας τὰς χώρας ἰῶν τὰς hπειρώτιδας πόλις παρηδεε των ἐν μιν λίμνη ἐοῖσα τυγχάνει ώσεὶ τριήκοντα σταδίων μάλιστά κη 'ν περίοδον, ἰχθυ- Ιοώδης τε καὶ κάρτα ἁλμυρη. ταύτην - υποζύγια μούνα ἀρδόμενα ἀνεξηρηνε. τη δὲ πόλι ταύτη ουνομά ἐστι Πίστυρος. ταὐ- τας μεν δη τὰς πόλις, τας παραθαλασσίας τε καὶ 'Eλληνίδας,

ἐξ ε ωνύμου χειρὸς ἀπέργων παρεξηῖε.

160쪽

BI BΛΟΣ r. ΠΟΛΥ ΜΝΙΑ. Σάτραι. τούτων οἱ μεν παρὰ θάλασσαν κατοικημενοι εν τῆσι νηυσὶ εἶποντο' οἱ δὲ αυτων την μεσόγαιαν οἰκεοντες, καταλεχθέν-5 τες τε μ' εμευ, πλην Σατρέων es αλλοι πάντες πεζ' ἁναγκω ὀμενοι εἶπον .cxi. Σάτναι δε οὐδενός κω ἀνθρώπων μηκοοι εγενοντο, ἴσονημεῖς ἴδμερο αλλα διατελaυσι τὸ ἐμευ αἰεὶ εόντες ἐλεύθεροι, μοῖνοι Θρηικων. οικεουσί τε γὰρ Ουνα υψηλὰ, ἴδησί τε παντοίησι καὶ χιόνι συνηρεφέα, καὶ εἰσἰ τα πολίμια ἄκοοι. ουτοι ia5 του Διονύσου τὸ μαν Πν εἰσι εκτημενοι. τὸ δε μαντηῖον τουτοεστι μεν επὶ των οὐρέων των υψηλοτατων' Βησσοὶ δε των Σατνων εἰσὶ οι προφητεύοντες του ἰροῖ, πρόμαντις δε ἡ χρέουσα, κατάπερ εν Δελφοῖσι, καὶ οὐδεν ποικιλώτερον. CxII. Παραμειψάμενος δε ο Ηἐρξης την εἰρημενην, δεύτερα τούτω παναμείζετο τείχεα τα Πιἐρων' των καὶ ενὶ Φάγρης επὶ ουνομα, καὶ ἐτἐρου Πέργαμος. ταύτη μεν δη παρ' αυ- - τε χεα την ὀδὸν επωεετο, ἐκ δεξιης χερὸς τὸ Πάγγαιον οὐρος ἀπτ-S γων, εὸν μεγα τε καὶ Nηλίν' εν τμ χρύσεά τε καὶ ἀργύρεα ενιμεταλλα, - νεμονται Πίερες τε καὶ ' Oδίμαντοι, καὶ μάλιστα

cxIII. ' Τπεροικεοντας δε τὸ Πάγγαιον πρὸς βορέω ἀνεμου Παίονας, Δόζηράς τε καὶ Παιόπλας παρεξιών, ηῖε πρὸς ε-ἐρην ες ο ἀπίκετο επὶ ποταμόν τε Στρυμόνα καὶ πόλιν di Πνα, της ετιζωὸς εὐν ῆρχε Βόγης, του περ ὀλίγω πρότε ον τούτων λόγον 5εποιεύμην. ἡ δε γη αυτη ἡ περὶ τὸ Πάγγαιον δρος, καλέεται

Φυλλίς' κατατείνουσα, τὰ μεν πρὸς εσπέρρον, επὶ ποταμὸν 'Αρογίτην, εκδιδόντα ες τὸν Στρυμών - δε πρὸς μεσαμ ίην, τελνουσα ες αυτὸν τὸν Στρυμόνα, ες τὸν οἱ μάγοι εκαλλιρέοντο, σφάζοντες Iππους λευκούς. CXIV. Φαρμακεύσαντες δὲ ταυτα ες τὸν ποταμὲν, καὶ α απολλὰ πρὸς τούτοισι, εν 'Eννεα ' Οδοῖσι Ἱσι 'H3ωνων επορεύοντο κατἁ τὰς γεφύρας, τὸν Στρυμόνα εὐρόντες εζευγμενον. 'Eννεαδε ' ΟΘους πυνθανόμενοι τὸν χωρον τουτον καλεε αι, τοσούτους εν5 αυτω παῖδάς τε καὶ παρθενους ἀνδρῶν των επιχωρίων ζώοντας κατώρυσσον. Περσικὸν δε τὸ ζώοντας κατορύσσειν επεὶ καὶ 'Αμηστριν, την Hερξεω γυναῖκα, πυνθάνομαι γηράσασαν δὶς επω Περσεων παῖδας ἐόντων επιφανέων ἀνδρῶν υπερ εωυτης τF ὐπὸ γην λεγομενω εἶναι Θεφ ἀντιχαρίζεσθαι κατορύσσουσαν.

SEARCH

MENU NAVIGATION