Historikōn logoi 9 epigraphomenoi mousai

211쪽

χίη παραπλήσιοι ἁλλελοισι εγίνοντο. ὀ γὰρ Hερξεω στρατὸς 5bπὸ μεγάθεός τε καὶ πλῆθεος, αυτὸς θω ἐωυτοῖ επιπτε, ταρα σομενεων τε των νεῶν, καὶ πεοιπιπτουσεων περὶ ἀλλήλας. ὁμως μέντοι αντειχε, καὶ οὐκ εἶκε' δεινον γὰρ χρῆμα εποιεῖν , ἰκτὸ νεων ολίγων ες φυγὴν τραπέσθαι. πολλαὶ μεν δη των ' λενων νεες διεφθείροντο, πολλοὶ δε ἄνδρες p δ' ετι πλεύνες νεες τε IOτων βαρζάρων καὶ ἄνδρες. ούτω δε ἀγωνιζόμενοι, διέστησαν χωρὶς ἐκάτεροι. XVII. 'Eν ταύτη τη ναυμαχίη Αἰγύπτιοι μεν των Hερξεω στρατιωτε- ῆρίστευσαν' οἴ ἄλλα τε μεγάλα εργα ἀπεδεξαντο, καὶ νεας αὐτοῖσι ἀνδράσι εIλον ' Ελληνίδας πεντε. των δε 'Ελλήνων κατὰ ταύτην την ἡμερην ερίστευσαν 'Αθηναῖοι, καὶ ' Λθηναίων Κλεινίης ὁ ' Αλκιcιάδεω' ις δαπάνην οικη'ν παρεχόμενος θεωρατεύετο ἀνδράσι τε διηκοσίοισι καὶ οἰκη- LxvIII. 'sὶς δε διέστησαν, ἄσμενοι ἐκάτεροι ἐς ὁρμον επείγονταοι δὲ 'Eλληνες, ῶς διακριθεντες εκ τῆς ναυμαχίης ἀπηλλάχθησαν, των μεν νεκζων καὶ των ναυηγίων επεκράτεορο τρηχεως δa περιεφθεντες, καὶ οὐκ ῆκιστα ' Αθηναῖοι, των αἱ ἡμίσεαι των νεων τετρωμεναι ἐσαν, δρησμὸν δη εζούλευον εσω ες την 'Eλλάδα sXIx. Nόου δε λαcων ὀ Θεμιστοκλεης, ῶς, εἰ ἀπο Ἀγείη ἀπὸ σοῖ βαρζάρου τό τε ' Ιωνικὸν φῖλον καὶ τὸ Καρικὸν, οἷοί τε εἴησαν των λοιπων κατύπερθε γενεσθαι, ελαυνόντων των Ebcοεων πρίζατα επὶ την Θάλασσαν, ταύτη συλλεξας τοῖς στρατηγοῖς, ελεγε σφι, ῶς δοκεοι εχειν τινα παλάμην, τη ἐλπίζοι των βα- 5σιλάος συμμάχων ἀποστησειν τοῖς ἀρίστους. ταύτα μεν νυν ες

τοσούτο παρεγύμνου. επὶ δε τοῖσι κατήκουσι πρῆγμασι τάδε ποιη-τεα σφι ειναι ελεγε' των τε προζάτων των Εὐζοεικῶν καm-

θύειν ὁσα τις εὐέλω κρέσσον γὰρ εἶναι την στρατιὴν εχειν, ἡ τοὐς πολεμίους' παρούνεε τε προειπεῖν τοῖσι εωυτῶν εκάστους, πὰ ἀνα- IO καίειν. κομιδῆς δε πέρι, την ἄρην αλμ μελῆσειν, ἄστε ἀσινεας ἀπικεσθαι ες την 'Eλλάδα. ταύτα ερεσε σφι ποιέειρο καὶ αὐτὼ κα πῖρ ἀνακαυσάμενοι, ἐτράποντο πρός τὰ πρόcατα. xx. in γὰρ Eocοεες παραχρησάμενοι τον Βάκιδος χρησμὸνὼς οὐδεν λεγοντα, οἴτε τι ἐξεκομίσαντο οὐδεν, οἴτε προεσάζαν ,

ῶς παρεσομενου σφι πολίμου, περιπετεα τε εποιήσαντο σφίσι αὐτοῖσι τὰ πρῆγματα. Βάκιδι γὰρ dδε εχει περὶ τούτων ὀ Ἀησμός'

212쪽

Τούτοισι δε οὐoεν τοῖσι επεσι χρησαμένοισι εν τοῖσι τότε παρεοῖσί τε καὶ προσδοκίμοισι κακοῖσι, παρῆν σφι συμφοπ χ ησθαι προς τὰ μεγιστα.XXI. Οι μεν δὴ ταλα επρησσον, παρῆν δε ὁ εκ Πηχλος κατάσκοπος. ῆν μεν γὰρ επ' 'Αρτεμισυ κατάσκοπος, Πολύας, γενος 'Λντικυρεῖς, τμ προσετετακτο, i καὶ ιιχε πλοῖον κατῆρες ετοῖμον,3 ει παλεσειε ὁ ναυτικος στρατὸς, σημαίνειν τοῖσι εν Θε 5 πυλησι εοῖσr ως δ' αὐτως ἐν 'Acρώνυχος ὁ Λυσικλεος, 'Aθηναῖος, καὶ παρὰ Λεωνίδη ετοῖμος τοῖσι επ' 'Αρτεμισίου εοῖσι ἀγγελλειν τριηκοντερ- ῆν τι καταλαμcάνη νεώτερον τὸν πεζόν. οἶτος ων ὁ ' Acρώνυχος ἀπικόμενός σφι ἐσήμαινε τὰ γεγονότα περὶ Λεωνίδεα καὶ τον στρατὸν αὐτοῖ. οἱ δὲ, ως επύθοντο ταῖτα, IO οὐκετι ἐς ἀναcολὰς εποιεῖντο την ἀποχωρησιν, ἐκομίζοντο δὲ ῶς εκαστοι ετάχθησαν' Κορίνθιοι πρωτοι, ἴστατοι δε Ἀθηναλι. XXII. 'Αθηναίων δε νεας τὰς ἄριστα πλωούσας ἐπιλεξάμενος Θεμιστοκλεης, επορεύετο περὶ ra πότιμα υδατα, ἐντάμνων εν τοῖσι λίθοισι γράμματα, τὰ 'Ἱωνες, ἐπελθοντες τη bmραίη ημε- ρη επὶ τὸ 'Αρτεμίσιον, ἐπελεξαντο. τα δε γράμματα τάδε ελεγε S Ανδρες Iωνες, ου ποιέετε δίκαια επὶ τοῖς πατερας στρατευμ μενοι, καὶ τὴν ' Ελλάδα καταδουλούμενοι. ἀλλα μάλισταμ μεν πρὸς ἡμεων γίνεσθε εὶ δὲ bμῖν ἐστι τουτο μη δυνατὸν ποιῆ- σαι, -εες δε ετι καὶ νυν εκ του μεσου ἡμῖν εζεσθε καὶ αυτοὶ, καὶ των Καρων δεεσθε - αυτὰ bμῖν ποιεειν. ει δε μηδετερον 1O τούτων οἷόν τε γίνεσθαι, ἁλλ' - ἀναγκαίης μεζονος κατε- ζευχθε η ωστε ἀπίστασθαι, -εες γε εν τω επF, επεὰν συμ- μίσγωμεν, ἐθελοκακέετε, μεμνημενοι ὁτι απ' εμεων γεγόνατε,

καὶ ὁτι ἁρχηθεν ἡ εχθρη πρὸς τὸν βάρcαρον ἀπ ύμεων ἡμῖν

γεγονε.' Θεμιστοκλεης δε ταύτα εγραψε, δοκεειν φοὶ, επ' ἀμ- 15 φοτερα νοέωρο ῖνα, ἡ λαθόντα τὰ γοάμματα βασιλέα, Ιωνας ποιήση μετα αλεειν καὶ γενεGαι πρὸς εωυτων, ἡ, επεί τε ἀνενειχθῆ, καi διαγέηθη πρὸς Hερύεα, ἀπίστους ποιήση τοὐς Ιωνας, καὶ των ναυμαχιεων αυτοῖς ἁπόσχη. XXIII. Θεμιστοκλεης μεν ταυτα ενεγραψε. νοχι δε βαρcάροισι αὐτίκα μετἁ ταύτα πλουῆλθε ἁνὴρ Ἱστιαιεύς, ἀγγοελλων τὸν δρησμὸν τον ὰπ ' Λατεμισίου σων ' Ελλήνων. οι δ' bπ ἁ-

213쪽

πιστίης τὸν μὲν ἀγγελλοντα εἶχον εν φυλακη, νηας δὲ ταχείας ἀπεστειλαν προκατοψομενας. ἀπαγγειλάντων δε τούτων s- ην, ουτιλε δη ἁμα ἡλίου σκιδναμενω -σα ἡ στρατιη επλωεὰλ.ης επὶ τὸ ' Αρτεμίσιον. ἐπισχόντες δε εν τούτω χώρου μεχρι μεσου ἡμέρης, τὸ ἀπὸ τούτου επλωον ες 'Iστιαίην. ἀπικόμενοι δὲ, την πόλιν εσχον των Ἱσπια άων' καὶ της 'Eλλοπίης μοίρης, γης δε της Ἱστιαιηοῖος, τὰς παραθαλασσίας κώμας IO πάσας επε αμον. xxIv. 'Eνθαῖτα δε νούσων ἐόντων, Hέρξης ἐτοιμασάμενος - περὶ τοὐς νεκροῖς, επεμπε ες τὸν ναυτικὸν στρατὸν κηρυκα προεροιμάσατο δὲ τάδε. ὁσοι του στρατοῖ τοῖ ἐωυτοῖ ησαν νεκροὶ εν Θερμοπύλησι, ησαν δε καὶ δύο μυριάδες, μολιπόμενος τούτων ως χιλίους, τοῖς λοιποῖς, τάφρους ὀρυξάμενος, ἔθαψε, 5 φυλλάδα τε ἐπιζαλων, καὶ γην επαμησάμενος, ἴνα μη ὀφθείησαν υπὸ τοῖ ναυτικού στρατού. ως δὲ διεζη ες την Ἱστιαίην oκῆρυξ, σύλλογον ποιησάμενος παντὸς τοῖ στρατοπεδου, ελεγε

τάδε Aνδρες σύμμαχοι, βασιλεῖς Hερξης τμ βουλομενου

bμεων παραδίδωσι, ἐκλιπόντα την τάξιν καὶ ελθόντα, Θεησα- IOM σθαι ὁκως μάχεται πρὸς τοῖς ἀνοητους των ἀνθρώπων, ον η πισαν τηρ βασιλέος δύναμιν ωερζαλεεσθαι. XXV. Ταῖτα επαγγειλαμενου, μετὰ ταγα ούδεν πίνετο πλοίων σπανιώτερον ούτω πολλοὶ ηθελον Θεησεσθαι. διαπεραιωθέντες δὲ, ἐθηεῖντο διεξιόντες τοὐς νεκρούς πάντες δε ηπιστεα τοῖς κειμένους εἶναι πάντας Λακεδαιμονίους καὶ Θεσπιεας, ὀρε- οντες καὶ τοῖς εἴλωτας. οὐ μεν οὐδ' ἐλάνθανε τοῖς διαζεζηκό- 5τας REςης ταύτα πρηύας περὶ τοὐς νεκροῖς τοὐς ἐωυτοῖ' καὶ ρ δὴ καὶ γελοῖον ην. των μεν, χίλιοι εφαίνοντο νεκροὶ κείμενοι οι δε, πάντες εκεατο ἁλεες συγκεκομισμένοι ἐς τωυτὸ χωρίον, τεσσερες χιλιάδες. ταύτην μεν την ημερην πρὸς Θεην ετράπον- τη δ' brevia' οἱ μεν ἀπεπλωονες Ἱστιαίην επὶ τὰς νηας, IOοὶ δε ἀμφὶ Hερξεα ες οδὸν ὀρμεατο. XXVI. Hκον δε σφι αὐτόμολοι ανδρες ἀπ' ' Αακαδίης ολίγοι τινὲς, βίου τε δεόμενοι, καὶ ἐνεργοὶ βουλόμενοι εἶναι. ἄγοντες δὲ

τούτους ἐς ο ψιν την βασιλέος, επυνθάνοντο οι Περσαι περὶ των 'Eλληνων τὰ ποιεοιεν ali δε τις πρὸ πάντων ην ἡ εἰρωτέων αυ-

τοὐς ταῖτα οἱ δε σφι ελεγον, ὼς ' Oλύμπια ἄγοιεν, καὶ Θεωρέ-5οιεν ἀγωνα γυμνικὸν καὶ ἱππικόν. ὁ δὲ ἐπείρετο ὁ σι τὸ ἄεθλεν

214쪽

εἴη σφι κείμενον, περὶ οτευ αγωνίζονται' οἱ δ' εἶπον νης ἐλαίης τὸν διδόμενον στέφανον. ἐνθαλα ἐύπας γνώμην γενναιοτάτην Τριτανταίχμης ὁ 'Αρταζάνου, δειλίην ἄφλε πρὸς βασιλέος. συν-IO θανόμενος γὰρ το αεθλον εον στεφανον, ἀλλ' οὐ χζηματα, ολεηνεσχετο ωγῶν, , ἶπέ ri ἐς πάντας τάδε Παπαὶ, Μαρδόνιε, κοίους επ' ανδρος ηγαγες μαχησομένους ἡμεας, οἴ οὐ περὶ χρη-

μάτων τὸν αγῶνα ποιεύνται, ἀλλα περὶ ἀρετης. Τούτω μὲν δη ταῖτα εἴρητα

λησι τρῶμα ἐγεγόνεε, αὐτίκα Θεσσαλοὶ πέμπουσι κηαυκα ἐς Φωκέας, ἄτε σφι ἐνεχοντες αἰεὶ χόλον, απὸ δε του υστάτου τρώματος και τὸ κάρτα. ἐKαλόντες γὰρ πανστραπινὶ αυτοί ra5 οι Θεσσαλοὶ και οἱ σύμμαχοι αυτῶν ἐς τοὐς Φωκέας, οὐ πολλοῖs ετεσι πρότερον ταύτης της βασιλέος στρατηλασίης, ἐσσύθησαν μὲ τῶν Φωκέων, καὶ περιέφθησαν τρηχέως. ἐπεί τε γὰρ κατειληθησαν ἐς τὸν Παρνησσὸν οἱ Φωκέες, ἔχοντες μάντιν Τελλίην τὸν 'Hλειθν, ἐνθαῖτα ο Τελλίης ουτος σοφίζεται αὐτοισι IO τοιόνδε. γυψώσας ανδρας ἐξακοσίους τῶν Φωκέων τοῖς ἀρίστους,

αυτούς τε τούτους και τα ὁπλα αυτῶν, νυκτὸς ἐπεθηκατο μῖσι Θεσσαλοιγι' 'οείπας αὐτοῖσι, τὸν αν μη λευκανθίζοντα ἴδωνται,τοῖτον κτείνειν. τούτους Αν αὶ τε φυλακαὶ τῶν Θεσσαλοῦν πρῶ-

ται ἰδοῖσαι ἐφοζηθησαν, δόξασαι ἄλλο τι εἶναι τέρας, καὶ μετὰ 15 τὰς φυλακὰς αὐτη ἡ στρατιὴ, ουτω ἄστε τετρακισχιλίων α-τησαι νεκρῶν και ασπίδων Φωκέας τῶν τὰς μεν ημισέας ἐς

Αcας ἀνεθεσαν, raς δὲ ἐς Δελφούς' ἡ δε δεκάτη ἐγένετο τῶν πημάτων ἐκ ταύτης της μάχης, οἱ μεγάλοι ἀνδριάντες οἱ περὶ

τὸν τρίποδα συνεστεῶτες, εμπροσθε τοὐ νηοῖ του εν Δελφοῖσι, καὶ 20 ετεροι τοιουτοι ἐν Αζησι ἀνακέαται. XXVIII. Ταῖτα μεν νυν τὸν πεζὸν ἐργάσαντο τῶν Θεσσαλῶν

οἱ Φωκέες, πολιορκέοντας εωυτούς' εσζαλοῖσαν δε ἐς την χώρηντην ἴππον αυτῶν ελυμηναντο ἀνηκέστως. εν γαρ τ' ἐαολη ηἐστι κατὰ 'Τάμπολιν, ἐν ταύτη τάφρον μεγάλην ὀρύξαντες, ἀμ-5 φορέας κεινοῖς ἐς αυτην κατέθηκαν' χοῖν δὲ ἐπιφορησαντες, καὶ ἐμοιώσαντες τse ἄλλω χώρου, ἐδέκοντο τοῖς Θεσσαλοῖς ἐσζάλλοντας. οἱ δε, ὼς ἀναρπασόμενοι τοὐς Φωκέας, φερόμενοι ἐσέπεσον ἐς τοὐς αμφορεας. ἐνθαῖτα οἱ Iπποι τὰ σκέλεα διεφθάρησαι. XXIX. Τούτων δη σφι ἀμφοτέρων ἔχοντες εγκοτον οἰ Θεσσαλοὶ,

215쪽

πέμψαντες κήρυκα, ἡγόρευον τάδε Ω Φωκεες, ἐδη τι μαλ- λον γνωσιμαχἐετε μη εἶναι ὀμοῖοι οῖ. πρόσθεν τε γὰρ εν τοῖσι Ελλησι, ἴσον χρόνον εκεδεα ἡμῖν ἐνδανε, πλεον αἰεί κοτε bμεων εφερόμεθα' νυν τε παρὰ τω βαρζάρω τοσούτον δυνάμεθα, ἄωε 5εε ε OG εστι τῆς γης τε ἐστερῆσθαι και πρὸς ενδραποδίσθαι b- μἐας. ψεες μεντοι, τὸ παν εχοντες, οὐ μνησικακεομεW ἁλλ' ἡ- - γενέσθω ἀντ αυτων πεντήκοντα τάλαντα ἀργυρίου, καὶ Ἀδ μοδεκόμεθα τὰ ἐπιόντα επὶ την χώρην ἁποτρέψειν xxx. Ταυτά σφι ἐπαγγελλοντο οἱ Θεσσαλοί. οἱ γὰρ Φωκεες μουνοι σων ταύτη ἁνθρώπων ουκ εμεδ ζον, κατ' ἄλλο μεν οὐδὲν, ως πώ συμειλλείμενος ε ίσκω, κατὰ δε τὸ ε ος τὸ Θεσσαλὼμ εἰ δε Θεσσαλοὶ τὰ ' Eλλενων ηυζον, ως εμοὶ δοκεειν, εμε-

διζον αν Οι Φωκεες. ταυτα επαγγελλομενων Θεσσαλῶν, ουτε Sδώσειν εφασαν χήματα, παρέχειν τε σφι Θεσσαλοῖσι ομοίως

μηδίζειν, εἰ ἄλλως βουλοίατο ἀλλ' ουκ εσεσθαι εκόντες εἶναι προδόται τῆς Ἐλλάδος. xxxI. 'Eπειδὴ δε ἀνηνείχθησαν ουτοι οἱ λόγοι, οἴτω δη οἱ

Θεσσαλοι κεχολωμενοι τοῖσι Φωκεῖσι, ἐγενοντο ηγεμόνες τω βαρ-

γρου τῆς οδοῖ. εκ μεν δὴ τῆς Τρηχινίης ες την Δωρίδα ἐσεζα- λον. τῆς γὰρ Δωρίδος χώρης ποδεῶν στεινὸς ταύτη κατατείνει, ὼς τριήκοντα σταδίων μάMστά κη εἶρος, κείμενος μεταξὐ τῆς 5 τε Μηλίδος καὶ τῆς Φωκίδος χώρης, fimo ἐν τὸ παλαιὸν Δρυ

τίς ἡ δε χώρη αύτη εστὶ μητρόπολις Δωριεων των εν Πελοπον-ν σου. ταύτην ύν την Δωρίδα γην ουκ εσίναντο εKαλόντες οἱ βάρcαροι εμεδιζον τε γὰρ, καὶ ουκ ἐδόκεε Θεσσαλοῖσι.xxxII. 'Ως δε εκ τῆς Δωρίδος ες την Φωκίδα εσε ζαλον, αυ- τοὐς μεν τοῖς Φωκέας ουκ αἱρέουσι. es μεν γὰρ των Φωκέων ες τὰ ἄκρα του ΙΠαρνησσοῖ ἁνεζη in εστι δε και επιτηδέη δέξασθαι ὁμιλον τοῖ Παρνησσοῖ ἡ κορυφὴ κατὰ Nεωνα πόλιν κειμεν επ' εωυτῆς' Τιθορέα οἴνομα αυτῆρ ες την δὴ ἀνηνείκαντο, καὶ 5αυτοὶ ἁνεζησαν. οἱ δε πλεῖνες αυτῶν, ες τοὐς 'Oζολας Λοκροος εξεκομίσαντο, ες Αμφισσαν πόλιν, τῆν ὐπὲρ τοῖ Κρισαίου πεδίου

οἰκεομενην. οἱ δε βάρζαροι τὴν χώρην -σαν επε αμον τὸν Φωκίδαρ Θεσσαλοὶ γὰρ οἴτω ῆγον τὸν στρατόν' ὀκόσα δε ἐπεσχον, πάντα επέφλεγον καὶ εκειρον, καὶ ες τὰς πόλις ἐνιεντες πὰ lo καὶ ες τὰ ἱρά. XXXIII. Πορευόμενοι γἁρ ταύτη παρὰ τὸν Κη σσὸν ποτα-

216쪽

το ρώμης ἴσον εἶχον μέγιστον ες τοῖς βαρcάρους, παραχρεώμενοί τε καὶ ἀτεοντες. CCXXIV. Δόρατα μεν νυν τοῖσι πλεόνεσιν αυτων τηνικαῖτα

ελ ετ rata κατεηγότα, οι δε τοῖσι ξψεσι διεργάζοντο τοῖς Πέρσας. καὶ Λεωνίδης τε εν τούτW πόνF πίπτει, ἁνὴρ γεν μενος ἄριστος, καὶ ετεροι μετ' αυτού ὀνομαστοὶ Σπαρτιητέων,5 των εγώ ώς ἀνδρῶν ἀξίων γενομενων επυθόμην - ούνόματα επυθόμην δε καὶ απάντων των τριηκοσίων. καὶ δη καὶ Περσεων πίπτουσι ενθαῖτα αλλοι τε πολλοὶ καὶ οὐνομαστοί εν δι δὴ καὶ Δαρείου δύο παυδες, ' Α οκόμης τε καὶ ' Υπεράνθης, εκ ς 'Αρτάνεω Θυγατρὸς Φααταγούνης γεγονόriς Δαρείου. ὀ δε ' Αρ-1Oτάνης, Δαρείου μεν τοῖ βασιλέος ἐν ἀδελφεὸς, 'Υστάσπεος δενοῖ Ἀρσάμεω παῖς ος καὶ ἐκδιδοῖς την θυγατέρα Δαρεω, τὸν esἶκον πάντα τὸν εωυτοῖ επεδωκε, ῶς μούνου οι εούσης ταύ

της τεκνου.

ccxxv. Hέρξεώ ra δη δύο ἀδελφεοὶ ενωγα πίπτουσι μαχεόμενοι μερ τοῖ νεκροῖ τοῖ Λεωνίδεω, Περσῆων τε καὶ Λακεδαιμονίων Δρισμὸς εγενετο πολλός' ες ο σοῖτόν τε ἀρετῆ οἱ 'Eλληνες μεξείρυσαν, καὶ ἐτρεψαντο τοὐς εναντίους τετράκις. τοῖ-5 το δε συνεπεκεε μεχρι od tu σὐν 'Eπιάλτη παρεγενοντα ῶς δετούτους ἐκειν επύθοντο οἱ ' ληνες, ενθεῖτεν εδη ἐτεροιοῖτο τὸ νεῖκος. ες τε γὰρ τὸ στεινὸν τῆς οδοῖ ἀνεχώρεον οπίσω, καὶ παραμειψάμενοι τὸ νεαος, ελθόντες ηοντο επὶ τὸν κολωνὸν πάντες ἁλεες οἱ ἄλλοι, πλὴν Θηζαίων. ὀ δε κολωνός εστι εν re εσόδου 1O ὁκου νῖν ὀ λίθινος λέων εστηκε επὶ Λεωνίδη. εν τούτου σφέας τροχώρου ἀλεξομενους μαχαίρησι, τοῖσι αυτῶν ετύγχανον ετι περιεοῖσαι, καὶ χερσὶ καὶ στόμασι, κατεχωσαν οἱ βάρcαροι βάλλοντες' οἱ μεν, εξ εναντίης επισπόμενοι, καὶ τὸ κυμα τοῖ τείχεος συγχώσαντες' οἱ δε, περιελθόντες πάντοθεν περισταδόν. ccXXVI. Λακεδαιμονίων δε καὶ Θεσπιεων τοιούτων γενομενων, ὁμως λεγεται ἁνὴρ ἄριστος γενεσθαι Σπαρτιήτης Διηνεκης. τὸν τόδε φασὶ εἶπαι τὲ επος πρὶν ἡ συμμίξαι σφέας τοῖσι Μήδοισι, πυθόμενον πρός τευ των Τρηχινίων, ὼς, επεὰν οἱ 5 βάρωροι ἀπιεωσι τὰ τοξευματα, τὸν ἡλιον υπὸ τού πλήθεος των ὀ μῶν ἀποκρύπτουω τοσοῖτό τι πλῆθος αυτῶν εἶναι. τὸν δε, οὐκ εκπλαγέντα τούτοισι, εἰπεῖν, εν ἀλογίη ποιεύμενον τὸ τῶν

217쪽

καὶ ἄλλα τοιουτότροπα ἔπεά φαω Διηνέκεα τον Λακεδαιμόνιον λιπεσθαι μνημόσυνα. ccxxvri. Με- δε τουτον ἀριστευσαι λεγονται Λακεδαιμόνιοι δύο ἀδελφεοὶ, 'Αλφεός τε καὶ Μάρων, πιρσιφάντου παμδες. Θεσπιέων δε εὐδοκίμεε μάλιστα N οἴνομα ην Διθύρα cος, Ἀρματίδεω. xxvIII. Θαφθεῖσι δε σφι αὐτοῖ ταύτη σπερ επεσον, καὶ τοιra πρωρον τελευτησασι η bes Λεωνιδεω ἀποπεμφθεντας ο χε- σθαι, επιγέγραπται γράμματα λεγοντα τάδε

Μυνιασιν ποτε -δι τριηκοσίαις ἐμάχοντο 'Eκ Πελοποννασον χιλιαδες τέτορες.

Λακεδαιμονίοισι μὲν δὴ του ' N δε μάντι, τόδε

Μνημα τοδε κλεινοῖο Μεγιστία, as πεπι Μηδοι Σπιρχειον ποταμον κτεῖναν αμειψαμενοι 'Μανπιος, oς τότε κῆρας ἐπι χομένας σάφα ειδως, οὐκ a τλη Σπάρτης ηγεμόνας προλιπεῖν.

'Eπιγράμμασι μεν νυν καὶ μηλησι, 'ἔξω ἡ τὸ τοῖ μάντιος επίγραμμα, 'Αμφικτυόνες ὐσί σφεας οἱ επικοσμησαντες τὸ δὲ τοῖ is μάντιος Μεγιστίεω, Σιμωνίδης ὁ Λεωπρέπείς ἐστι κατὰ ζεινίην ὁ

CCxXIx. Δύο δὲ τούτων των τριηκοσίων λέγεται, Εἴρυτόν τε καὶ 'Αριστόδημον, παρεὸν αλοῖσι ἀμφοτεροισι, κοιν* λθ Ἀησαμένοισι, η ἀποσωθηναι ὁμου ἐς Σπάρτην, ὼς μεμετιμένοι τε ησαν ἐκ του στρατοπεδου bH Λεωνίδεω, καὶ κατεκέατο εν 'Aλπηνοῖσι οφθαλμιωντες ἐς τὸ εσχατον ὴ, εἴ γε μὴ εcούλοντο νοστησαι, Sἀποθανεειν ἄμα τοῖσι ἄλλοιω παρειν σφι τούτων τα ἔτερα ποιέειν, οὐκ ἐθελησαι ὁμοφρονέειν' ἀλλα γνώμη διενειχ'εντας, Εὐρυτον μεν πυθόμενον των Περσέων την περίοδον, αἰτησαντά τε τὰ ὁπλα καὶ ἐνδύντα, ἄγειν αὐτὸν κελευσαι τὸν ἐύλωτα ἐς τοὐς μαχομενους' ὁκως δὲ α τὸν ηγαγε, τὸν μεν ἀγαγόντα, οἴχεσθαι 10 φεύγοντα, τὸν δὲ, ἐσπεσόντα ἐς τὸν ἔμιλον, διαφθαρηναι' 'Α:ι-

218쪽

στόδημον δὲ, λειποψυχέοντα λειφθῆναι. εἰ μέν νυν ἐν μούνον 'Αριστόδημον ἀλγεσαντα μονοστησαι ἐς Σπάρτην, ἡ καὶ ὀμοῖ Niων ἀμφοτερων την κομιδὴν γενέσθαι, δοκέειν ἐμοὶ, οὐκ αν σφι Σπαρ- 15 τιήτας μῆνιν οὐδεψαν προσθέσθαι' νυνὶ δὲ, od μὲν αυτῶν ἀπολομένου, του δὲ, τῆς μἐν αυτῆς ἐχομένου προφάσιος, οὐκ ἐθελήσαντος ὀὲ ἀποθνήσκειν, ἀναγκαίως σφι ἔχειν μηνίσω μεγάλως ' Aριστοδ μου. CCXXX. in μέν νυν ο τω σωδῖναι λέγουσι 'Αριστόδημον ἐς Σπάρτην, καὶ διὰ πρόφασιν τοιήνδε. οἱ δὲ, ἄγγελον πεμφθέντα ἐκ του - τοπέδου, ἐξεὸν αὐτφ καταλαcεῖν τῶν μάχην γινομῆ- νην, οὐκ ἐθελῆσω, ἀλλ' ὐπομείναντα ἐν τη ὀδμ, πεσιγενέσθαr5 τὸν δὲ συνάγγελον αυτοῖ, ἀπικόμενον ἐς την -χην, ἁποθανεD. CCXXXI. ' Απονοστήσας δὲ ἐς Λακεoαίμονα ὀ ' Αριστόδημος ονειδός τε εἶχε καὶ ἀτιμίην. πάσχων δὲ τοιάδε ετίμωτο ουτε οἱ πυρ ούδεὶς ἔναυε Σπαρτιητέων, ουτε διελἐγετο, ονειδίς τε ειχε, ὁ τρέσας ' Αοιμόδημος καλεόμενος. ἀλλ' ὀ μεν ἐν νη ἐν Πλα-5 ταιησι μάχη ἁνἐλαζε πασαν την ἐπενεχθεῖσάν οἱ αἰτίην.CCXXXII. Λέγεται δὲ καὶ ἄλλον ἀποπεμφθέντα ἄγγελον ἐς

Θεσσαλίην των τριηκοσίων τούτων, περιγενέσθαι, τμ ο νομα εἶναι

Παντί in νοστήσαντα δὲ τούτον ἐς Σπάρτην, ῶς ῆτίμωτο, μάγξασθαι. ccxxxi II. Οἱ δὲ Θηζαῖοι, των ὁ Λεοντιάδης ἐστρατεγεε, τέως μεν μετἁ των 'Eλλήνων ἐόντες ἐμάχοντο, υτ αναγκαίης ἐχόμενοι, πρὸς την βασιλέος στρατιῆW ὼς δὲ ειδον κατυπερτερατων Περσέων γινόμενα τώ πρήγματα, οἴσω δὴ των σὐν Λεωνίδη5 'Eλλήνων ἐπειγομένων ὐπὶ τον κολωνὸν, ἀποσχισθέν ς τούτων, χειώς τε προέτεινον, καὶ ρῖσαν ἀσσον των βαρζάρων, λέγονρος τὸν ἀληθέστατον των λόγων, ὼς καὶ μηδiζουσι, καi γην τε καὶ ἴδωα ἐν πρώτοισι ἔδοσαν βασιλίζῆ -ο δε ἀναγκαίης ἐχόμενοι ἐς Θερμοπύλας ἁπικοίατο, καὶ αναίτιοι εἶεν τοῖ τρώματος τοῖ γε-IO γονότος βασιλέZ ῶς τι ταύτα λέγον ς, περιεγίνοντo' εἶχον γὰρ καὶ Θεσσαλοῖς των λόγων τούτων μάρτυρας. ob μέντοι τά γε

πάντα εὐτύχησαν ῶς γὰρ αυτούς ἔ-cον οἰ βάρζαροι ἐλθόντας,

τοῖς μέν τινας καὶ ἀπἐκτειναν προσιόντας, τοῖς δε πλεύνας αυ-

τῶν, κελεύσαντος Hέρξεω, ἔστιζον στίγματα βασιλεῖα, ἀρξάμε-I5 νοι ἀπὸ τοῖ στρατηγοῖ Λεοντιάδεω τού τὸν παῖξα Euρύμαχον χρόνW μετέπειτα ἐφόνευσαν Π λαταιέες, στρατηγεσαντα ἀνδρῶν Θηζαίων τετρακοσίων, καὶ σχόντα τὸ ἄστυ τὸ LIλαταάων.

219쪽

ccxxxIV. οἱ μεν δη περὶ Θερμοπύλας 'Eλληνες οἴ- ηγωνίσαντο. Ηἐρξης δε καλεσας Δημάρητον, εἰρώτα ἀρξάμενος ἐνθενδε Δημάρητε, ἀνηρ εἶς αγαθός. τεκμαίρομαι δὲ τη- ἀληθη ὁσα γὰρ εἶπας, ἁπαντα ἀπέζη ούτω. νῖν δε μοι

εἰπε, κόσοι τινες εἰσι οἱ λοιποὶ Λακεδαιμόνιοι, καὶ τούτων ὀκό- 5 σοι τοιούτοι in πολύμια, εἴτε καὶ ἁπαντες. 'O δ' εἶπε. M sa βασιλεύ, πληθος μεν πάντων των Λακεδαιμονίων πολλὸν, καὶ πόλις πολλαμ τὸ δε bέλεις εκμαθέειν, εἰδησεις. εστι εν τη- Λακεδαίμονι Σπάρτη, πόλις ἀνδρῶν ὀκτακισχιλίων μάλιστά κη. οἴσω πάντες εἰσὶ ὁμοῖοι τοῖσι ενθάδε μαχεσαμενωσι' οἶ γε Io μεν α λοι Λακεδαιμόνιοι, τούτοισι μεν οὐκ ὀμοῖοι, αγαθοὶ δε.

Εἶπε πρὸς ταλα Σερξης' - Δημάρητε, τέω τρόπου ἀπονητότα-- τα των ἀνδρων τούτων επικρατήσομεν; ιθι ἐξηγεα σὐ γαρ εχεις αυτῶν τὰς διεξόδους των βουλευμάτων, οἷα βασιλεος γενόμενος.

ccxxxv. ' O δε ἀμεπε sa βασίλεῖ, εἰ μεν δὴ συμ- ζουλεύεαί μοι προθύμως, δίκαιόν με σοί ἐστι φράζειν τὸ ἄρμ

μον. εἰ της ναυτικης στρατιης νεας τριηκοσίας ἀποστείλειας επὶ την Λάκαιναν χώρην. εστι δε επ' αυτη νησος επικειμενη,

m οἴνομά εστι Κύθηρα την πιλων, ἀνηρ παρ' Dis σοφώτα- 5 τος γενόμενος, κῆδος με ν, εφη, εἶναι Σπαρτιητησι κατὰ της - Θαλάσσης καταδεδυκεναι μαλλον η ὐπερεχειν, αἰεί τι προσδο- κων ἀπ αυτης τοιοῖτο εσεσθαι οἷόν τι εγῶ ἐξηγεομαι οἴ τι τὸν σὸν στόλον προειδῶς, ἀλλα πάντα ομοίως φοζεόμενος ἀνδρῶν στόλον. εκ ταύτης ύν της νησου ὀρμείμενοι, φοζεόντων τοῖς lo Λακεδαιμονίους. παροίκου δε πολεμου σφι ἐόντος οἰκηχυ, οὐδὲν δεινοὶ εσονταί τοι, μὴ της ἄλλης ' Ελλάδος ἁλισκομενης υπὸ - τοῖ πεζού, βοηθέωσι ταύτη. καταδουλωθείσης δε της αλλης ' Eλλάδος, ἀσθενες ηδη τὸ Λακωνικὸν μοῖνον λείπεται. ην 3ς

ταῖτα μὴ ποιῆς, τάδε τοι προσδόκα εσεώαι. εστι της Πελο- IS ποννησου ἰσθμὸς πεινός' εν τούτου νω χώρου πάντων Πελοπον- νησίων συνομοσάντων επὶ σοι, μάχας ἰσχυροτερας α λας των γενομενων προσδεκεο εσεσθαι τοι. εκεῖνο δε ποιησαντι, ἀμαχητὶ

ὁ σε ἰσθμὸς οἶτος καὶ αἱ πόλις προσχωρησουσι. CCXXXVI. Λεγει μετα τούτον 'Αχαιμενης, ἀδελφεός τε εὐνRερξεω, καὶ τοὐ ναυτικού στρατοῖ στρατηγὸς, παρατυχών τε τωλθω, καὶ δείσας μη ἀναγνωσθη Eερξης ποιεειν ταύτα n

220쪽

18 I

βασιλεῖ, ὀρεω σε ἀνδρὸς ενδεκόμενον λόγους, ἔς φθονεει τοι ευ5 πρήσσοντι, η καὶ προδιδοῖ σμγματα τὰ σά. καὶ γὰρ δη καὶ

τρώποισι τοιούτοισι χρεώμενοι οι Ελληνες χαίρουσι' του τε εὐ- τυχέειν φθονεουσι, καὶ το κρέσσον στυγέουσι. εἰ δ επὶ τησι -- ρεούσησι τύχησι, των νεες νεναυηγηκασι τετρακόσιαι, ἄλλας ἐκ του στρατοπέδου τριηκοσίας αποπέμψεις περιπλώεn Πελοπόν-IO νησον, αξιόμαχοί τοι γίνονται οἱ αντίπαλοι. ἁλης δε ἐὼν ὀ ναυτικὸς στρατὸς, δυσμεταχείριστός τε αὐτοῖσι γίνεται, καὶμ οὐκ αξιόμαχοι τοι ἔσονται' καὶ πας ὁ ναυτικὸς τρο

πεζφ ἀρήξει, καὶ ὀ πεζὸς τρο ναυτικF, ὀμοῖ πορευόμενος. εἰ

δὲ διασπάσεις, ουτε συ εσεαι κείνοισι χρ σιμος, οἴτε κεῖνοι σοί. IS τὰ σεωυτού δε τιθεμενος εἶ, γνώμην εχε - των ἀντιπολεμων μη επιλεγεσθαι πρήγματα, τη τε στήσονται τον πόλεμον, τά- τε ποιήσουσι, ὁσοι ra πλῆθος εἰσ1. ἱκανοὶ γὰρ εκεῖνοί γε αυ iv εωυτῶν περι φροντίζειν εἰσι ημεῖς δε ἡμέων ωσαύτως. Λακε- δαιμόνιοι δε, ην ius ἀντία Περσησι ες μάχην, οὐδε εν τὸ πα-2o ρεὸν τρῶμα ἀνιεῖνται.VCCX Uri. 'Aμεἱcεναι Hερξης τοῖσδε 'Aχαίμενες, εἴ τεμ μοι δοκεεις λεγειν, καὶ ποιήσω ταῖτα Δημάρητος δε λέγει - μεν - αριστα ελπεται εἶναι φοι γνώμη μεντοι ἐσσοῖται υπὸ Η σεῖ. οὐ γὰρ δη κεῖνό γε ἐνδεξομαι, ὁκως οὐκ εὐνοεει τοῖσι εμοῖσι 5 πρήγμασι, τοῖσί τε λεγομενοισι πρότερον ἐκ τούτου σταθμώμε- νος, καὶ τμ ἐόντι, ὁτι πολιητης μεν πολιήτη ευ πρήσσοντι φθω νεει, καὶ επι δυσμενὴς τη σιγη' οὐδ' ἄν, συμcουλευομενου σου αποῖ, πολιῆτης ἀνὴρ τα αριστά οἱ δοκεοντα ειναι λοθεοιτο,

- εἰ μὴ πρόσω αρετῆς ἁνήκω σπάνιοι δ' εἰσὶ οἱ τοιοῖ i. ξελος

IO δε ξείνου ευ πρήσσοντI εστι εὐμενεστατον πάντων, συμζουλευμ ε μενου τε αν συμζουλεύσειε τὰ ἄριστα. ούτω οῦν κακολογίης ' περι της ες Δημάρητον, ἐόντος εμοὶ ξείνου, εχεσθαί τινα τοῖ λοιποῖ κελεύω.

CCXXLVIII. Ταλα εἴπας Tερξης, διεξήA διἁ των νεκρῶν καὶ Λεωνίδεω, ἀκηκοώς ἔτι βασιλεύς τε ην καὶ στρατηγὸς Λακεδαιμονίων, εκελευσε ἀποταμόντας την κεφαλην ἀνασταυρῶσαι.δηλά μοι πολλοῖσι μεν καὶ ἄλλοισι τεκμηρίοισι, ἐν δε δη καὶ τμδa5 οὐκ ἡκιστα γεγονε, μι βασιλεῖς Hερξης πάντων δη μάλιστα ἀνδρῶν ἐθυμώθη ζώοντι Λεωνίδη. οὐ γὰρ ἄν κοτε ες τὸν νεκρὸν ταῶτα παρενόμησε ἐπεὶ τροφν μάλιστα νομίζρυσι των πώ οιδα