Historikōn logoi 9 epigraphomenoi mousai

221쪽

ἐποίευν τοῖσι ἐπετέτακτο ποιεειν.

ccxxxIx. Ἀνειμι δὲ ἐκεῖσε τού λόγου, τῆ μοι τὸ πρότερον ἐζέλιπε. ἐπύθοντο Λακεδαιμόνιοι, μι βασιλεῖς στέλλοιτο επὶ την'Eλλάδα, πρῶτον καὶ οἴτω δη ἐς τὸ χρηστηριον τὸ ἐς Δελφοῖς ἀπέπεμψαν, ενθα δη σφι ἐχρησθη - ολίγου πρότερον εἶπον. ἐπύθοντο δε τρόπW Θωμασίφ. Δημάρητος γαρ ὀ ' Αρίστωνος, φυγων 5 ἐς Μηδους, ως μεν εγο δοκέω, καὶ τὸ οἰκὸς εμοὶ συμμάχεται,

ο κ ην εὐνοος Λακεδαιμονίοισι. πάρεσπι δὲ εἰκάζειν, εἴτε εὐνοίη ταυτα εποίησε, εἴτε καὶ καταχαίρων. επεί τε γαρ Ηἐρξη εδοξε στρατηλατέειν επὶ την' Ελλάδα, ἐων εν Σούσοισι ὁ Δημάρητος, καὶ πυθόμενος ταῖm, ηθέλησε Λακεδαιμονίοισι εξαγγὐλαι. αλ- IOλως μεν δη ο κ . dis σημηναι' επικίνδυνον γὰρ ην μὴ λαμφθείτό δὲ μηχαναται τοιάδε. δελτίον δίπτυχον λαζών, τὸν κηρὸν αυτοῖ ἐξέκνησε, καὶ επειτα εν τω ξύλω τού δελτίου εγραψε 'ν βασιλεος γνώμη ποιησας δε ταύτα, οπίσω ἐπετηξε τὸν κηρὸν in τὰ γράμματα, ἔνα φερόμενον κεινὸν τὸ δελτίον μηδεν πρηγμα -- 15ροχοι οἱ πρὸς των ὀδοφυλάκων. επεὶ δὲ καὶ ἀπίκετο ἐς την Λακεδαίμονα, οὐκ ειχον συμζαλέσθαι οἱ Λακεδαιμόνιοι, πρίν γε δησφι, ως εγὼ πυνθάνομαι, Κ εομενεος μεν Θυγάτηρ, Λεωνίδεω δεγυνη, Γοργώ, Θεθετο, ἐπιφρασθεῖσα αυτὴ, τὸν κηρὸν κυν κελεύουσα, καὶ ἀρήσειν σφέας γράμματα ἐν τω ξύλω. πειθόμενοι δὲ, 2Oευρον καὶ επελέξαντο, επειτα δε τοῖσι αλλοισι 'Eλλησι επέστειλαν. ταλα μεν δὴ ούτω λέγεται γενέσθαι.

222쪽

1. Or ΔΚ ' Ελλήνων ἐς τὸν ναυτικὸν στρατὸν τα ἔπις, ησαν οἷδε. 'Aωαχι μὲν, νεας παρεχόμενοι ἐστα καὶ εἴκοσι καὶ ἐκατόW ὐπὸ δε ἀρετης ri καὶ προθυμίης Πλαταιέες, ἄπειροι τῆς ναυτικης εόντες, συνεοληρουν τοῖσι Ἀθηναίοισι τὰς νεας. Κορίν-5 θιοι δε τεσσεράκοντα νεας παρείροντο Μεγαρέες δε, εικον καὶ Xαλκιδέες ἐπληρουν εικοσι, 'Αθηναίων σφι παρεχοντων τὰς νεας' Αἰγινηται δὲ, Οκτωκαίδεκα' Σικυώνιοι δε, δυώδεκα Λακεδαιμόνιοι δε, δέκα 'Επιδαύριοι δὲ, ὀκτάρ 'Eρετριέες δὲ, uisi οιγιοι δὲ, ειαν Στυρέες δὲ, δύω καὶ Κεχι, δύο τε νεας, IO καὶ πεντηκοντέτους δύω Λοκροὶ δέ σφι οἱ 'Oπούντιοι επεζίθεον, πεντηκοντέρους εχοντες ἐπτά. II. 'Hσαν μὲν ων οἶτοι οἱ στρατευόμενοι ἐπ ' Αρτεμίσιορο εἴρηται δέ μοι καὶ ῶς τὸ πληθος ἔκαστοι των νεων παρείπντο.ὰριθμὸς δε νων συλλε εισἐων νεων ἐπ 'At μίσιον, ην, πάρεξτων πεντηκοντέρων, μία καὶ ἐζδομεκοντα καὶ διηκόσιαι. τὸν δὲ 5 στρατηγον τον τὸ μέγιστον κράτος ἔχοντα, παρείροντο Σπαρτιη-

σου, Eo 2άδεα τὸν Εὐρυκλείδεω. οἱ γὰρ σύμμαχοι οὐκ ἔφασαν, ην μη ὀ Λάκων ἡγεμονεύη, ' Αθηναίοισι μεσθαι ἡγεομένοισι, ἀλλὰ λύσειν τὸ μέλλον ἔσεσθαι στράτευμα. III. Ἐγένετο γὰρ κατ ἀρχὰς λόγος, πρὶν η καὶ ἐς Σικελίη

σέμαιν ἐπὶ συμμαχίν, ως τὸ ναυτικὸν Αθηναίοισι χρεὸν εἴη ἐπιτροπειν. ἀντιζάντων δὲ των συμμάχων, εἶκον οἱ 'Αθηναῖοι, μέγα πεποιημενοι περιι ι την Ἐλλάδα, καὶ γνόντες, εἰ στα-

223쪽

σιάσουσι περὶ της ηγεμονίης, ῶς ἀπολέεται ἡ 'Eλλάς- heas

νοεῖντες. στάσις γὰρ εμφυλος πολεμου ὀμοφρονεοντος τοσούτου κάκιόν ἐστι, ορο πόλεμος εἰρηνης. επιστάμενοι cν αυτὸ τουτ' οὐκ ἀντετεινον, ἀλλ' εἶκον μὲχοι ὁσου κάρτα ἐδεοντο αυτων, ως διεδεξαν. ως γὰρ δὴ, ῶσάμενοι τον Περσεα, περὶ της εκείνου ηδη τὸν αγοῦνα ἐποιεῖντο, πρόφασιν την Παυσανίεω ἴ ιν προχχόμε- Iomi, ἀπείλοντο την ἡγεμονίην τοῖς Λακεδαιμονίους. ἀλλα ταλα

νοι, ῶς εἶδον νεας τε πο λὰς καταχθείσας ες τὰς 'Αφεως, καὶσρατιης ἀπαντα πλεα, επεὶ αυτοῖσι παρὰ δόξαν τα πρηγματα των βαρζάρων ἀπεζαινε η ως αυτοὶ κατεδόκεον, κατανὀωδῆσαντες, χησμὸν εζούλευον απὸ του 'Αρτεμισίου εσω ες τὴν Ἐλλά-5δα. γνόντες δε σφεας οἱ Εὐζοεες ταύτα βουλευομενους, ἐδεοντο Εὐρυcιάδεω προσμεῖναι χρόνον ολίγον, εστ αν αυτοὶ τέκνα τε καὶ τοῖς οἰκετας bπεκθέωνται. ῶς δ' οὐκ επειθον, μεταζάντες, τὸν 'Αρηναίων στρατηγὸν πείθουσι Θεμιστοκλεα επὶ μιαμ τριηκοντα ταλάντοισι, επ' - τε καταμείναντες πρὸ της Eocοίης ποιήσομ IOται τὴν ναυμαχίην.

V. πι δὲ Θεμισrοκλεης τοὐς 'Eλληνας - σχεῖν ύδε ποιεει. Ehυ2άδη τούτων των πημάτων μεταδιδοῖ πεντε τάλαντα, ῶς παρ' ἐωυτοῖ δηθεν διδούς. ῶς δε οἱ οἶτος ἀνεπεπειστο, Ἀδείμαντος γὰρ ὀ 'sὶκύτου, Κορίνθιος στρατηγὸς, των λοιπῶν ησπαιρε μῖνος, φάμενος ἀποπλώσεσθαί τε ἀπὸ του 'Aρτεμισίου, καὶ οὐ παραμε- 5νεειν, πρὸς δη τολον εἶπε ὁ Θεμιστοκλεης επομόσας Οὐ σύ γε ημεας απολείψεις, επεί τοι πώ μεζω δῶρα δώσω η βασμεε λεῖς αν τοι ὁ Μηδων πεμψειε ἀπολιπόντι τοὐς συμμάχους. Ταυτά τε ἄμα Θόρευε, καὶ πεμπει επὶ νην νέα την 'Αδειμάντου τάλαντα ἀργυρίου τρία. οἶτοί τε δη πληγεντες δώροισι, IO

ἀναπεπεισμενοι ησαν, καὶ τοῖσι Εὐcοεεσι εκεχάριστο' αυτός τε

224쪽

5 τότε δὲ αυροὶ ἰδόντες, πρόθυμοι ησαν ἐπιχειρέειν, ε κως ἔλοιεν αὐτάς. ἐκ μεν δὴ της ἀντίης προσπλώειν ου κω σφι ἐδόκεε, τῶνδε εῖνεκα, μη κως ἰδόντες οἱ 'Eλληνες προσπλώοντας, ες φυγὴν ἐγήσειαν, φεύγοντάς τε ε φρόνη καταλάζοι καὶ ἔμι λον δηθενεκφεύξεσθαι' εδει δὲ μηδὲ πυρφόρον, τW εκείνων λόγF, εκφυ-

Io γέντα περιγενεώαι. VII. Πρὸς ταύτα ῶν τάδε εμηχανέοντο. νων νεων ἁπασέων ἀποκρίναντες διηκοσίας, περάπεμπον εξωθεν Σκιάθου, ως αν μηοφθεωσι υπὸ των πολεμίων περιπλώουσαι Εἴ ιαν κατά τε Καφηρέα και περὶ Γεραιστὸν, ες τὸν Ehmor ἔνα δη περιλάζοιεν, 5 οἱ μεν, ταύτη ἀπικόμενοι, καὶ φράξαντες αυτων την ὀπίσω φερουσαν ὀδὸν, σφεῖς δε, επισπόμενοι ἐξ εναντίης. ταυτα βουλε

σάμενοι ἀπεπεμπον των νεων τὰς ταχθείσας, αυτοὶ ουκ εν νωεχοντες ταυτης της ἡμερης τοισι 'Eλλησι ἐπιθήσεσθαι, ουδε πρ τερον η τὸ σύνθημά σφι εμελλε φανησεσθαι παρα των περιφω-IO όντων - ηκόντων. ταύτας μεν δὴ περιεπεμπον των δὲ λοιπέων νεων εν νησι 'Aφετης εποιεῖντο ἀριθμόν. VIII. 'Eν δε τούτW χρόνW, ἐν se οἶτοι ἀριθμὸν εποιευντο των νεων, ην γαρ εν τμ στρατοπεδF τούτW Σκυλλίης ΣκιωναBAδύτης νων τότε ἀνθρώπων ἄριστος ος και εν τη ναυηγίη τηκατα τὸ Πηλιον γενομενη πολλὰ μεν εσωσε των πημάτων τολ5 σι Περσησι, πολλα δε καὶ αὐτὸς περιεζάλετο οἶτος ὁ Σκυλλίης εν ήF μεν εἶχε αρα καὶ πρότερον αὐτομολησειν ες τοὐς Ελληνας, ἀλλ' ου γάρ οἱ παρέσχε, ως τότε. μεου μεν τρόπρο τὸ ἔνθευτεν ηδη ἀπίκετο ες τοὐς 'Eλληνας, ουκ εχω εἶπαι ἀτρε- κεως Mυμάζω δε ει τὰ λεγόμενά εστι ἀληθεα. λεγεται γὰρ 10 ως 'Αpετεων δὐς ες την θάλασσαν, οὐ πρότερον ἀνεσχε πρὶν η ἀπίκετο rei τὸ ' Αρτεμίσιον, σταδίους μάλιστά κη τούτους ες ὀγδώκοντα διὰ της Θαλάσσης διεξελθών. λεγεται μεν νυν καὶ ἄλλα ψευδεω εικελα περὶ του ἀνδρὸς τούτου τὰ δε μετεξετερα, ἁ θεα. περὶ μεντοι τούτου γνώμη μοι ἀποδεδεχθω, πλοίου II μιν ἀπικεσθαι επὶ τὸ 'Αρτεμίσιον. ῶς δε ἀπίκετο, αὐτίκα ἐπ-μηνε τοῖσι στρατηγοῖσι την τε ναυηγίην, ὼς γενοιτο, καὶ τὰς περιπεμφθείσας των νεων περὶ Eυζοιαν. Ix. Τουτο δὲ ἀκούσαντες οἱ 'Eλληνες, λόγον σφίσι αὐτοῖσιεδίδοσαν. πολλῶν δὲ λεχθεντων, ενίκα, την ἡμέρην ἐκείνην α τοῖ μείναντάς τε καὶ α λισθεντας, μεΑπειτα νύκτα μεσην πω

225쪽

μετὰ δε τουτο, ως οὐδείς σφι επέπλωε, δειλην ὀψύην γινομε- 5νην της ἡμἐρης φυλάξαντες, αυτοὶ επανέπλωον επὶ τοῖς μα- ζάρους, ἀπόπειραν αυτων ποιήσασθαι βουλόμενοι της τε μάχης

καὶ του διεκπλόου. x. χρέοντες δε σφεας οἶ τε αλλοι στρατιωται οἱ Rέρξεω καὶ

οἱ στρατηγοὶ ἐπιπλώοντας νηυσὶ ὀλίγησι, πάγχυ σφι μανίην

επενείκαντες, ἀνηγον καὶ αυτοὶ τὰς νεας, ελπίσαντές σφεας εὐπετεως αἱρήσειν ωκότα κάρτα ἐλπίσαντες, τας μεν γε των Ἐλληνων ὀρέοντες ὀλίγας νεας, τας δε εωυτων πληθει τε πολ- 5λαπλασίας, καὶ ἄμεινον πλωούσας. καταφρονησαντες ταυτα, ε- κυκλουντο αυτοῖς ες μεσον. ἴσοι μεν νυν των 'Ιωνων ησαν εἴνοοι τοῖσι 'E λησι, ἀεκοντές τε εστρατεύοντο, συμφογην τε εποιευντο

μεγάλην, ὀρέοντες περιεχομένους αυτούς, καὶ επιστάμενοι ὼς ο - δεὶς αυτων ἀπονοστησεν ούτω ἀσθενεα σφι εφαίνετο εἶναι τὰ IOτων 'Eλληνων πρηγματα ὁσοισι δε καὶ ἡδομενοισι ην τὸ γιν μενον, ἁμιλλαν ἐποιεῖντο ὁκως αυτὸς εκαστος 'ωτος νέα ' A

σικην ελων, παρὰ βασιλέος δωρα λάμψεται 'Αθηναίων γὰρ αὐτοῖσι λόγος ην πλεῖστος ἀνὰ τὰ στρατοπεδα.xI. Τοῖσι δε 'Eλλησι ώς ἐσημηνε, πρῶτα μεν, ἀντίπρωροι τοῖσι βαρcάροισι γενόμενοι, ες τὸ μεσον τὰς πρύμνας συνηγαγον' δεύτερα δε σημηναντος, ἔργου εἴχοντο, εν ὀλίγου περ ἀπολαμφεεντες, καὶ κατα στόμα ενθαλα τριηκοντα νεας αἱρέουσι των βαρc ρων, καὶ τὸν Γόργου του Σαλαμινίων βασιλεος ἀδελφεὸν Φιλάονα, Sτὸν Xέρσιος, λόγιμον ἐόντα εν N στρατοπἐδου ανδρα πρῶτος δὲ 'Eλληνων νέα των πολεμίων εns ἀνην 'Λθηναῖος Λυκομηδης Αἰσχρέου, καὶ τὸ ἀριστηῖον ελαζε ουτος. τοῖς δ' εν τη ναυμαχίη ταύτη ετεραλκἐως ἀγωνιζομένους, ἀξ επελθοῖσα διελυσε. οἱ μενδη Ελληνες επὶ τὸ 'Αρσεμίσιον ἀπεπλωον, οἰ δε βάρζαροι ες τὰς Io'Αφέως, πολλὸν παρὰ δόξαν ἀγωνισάμενοι. εν ταύτη τp ναυμαχίη ' Αντίδωρος Λημνιος, μούνος των σὐν βασιλέῖ 'Eλληνων ἐόντων, αὐτομολίει ες τοὐς 'Eλληνας καὶ οἱ 'Αθηναῖοι διἁ τουτοτὸ ἔργον εδοσαν αὐτφ χῶρον εν Σαλαμῖνι. XII. πις δε εὐφρόνη εγεγόνεε, ην μεν της ἄρης μεσον θέρος, εγίνετο δε ἴδων τε ἄπλετον διἁ πάσης της νυκτὸς, καὶ σκληραὶ βρονταὶ απὸ του Πηλίου οἱ δε νεκροὶ καὶ τὰ ναυηγια εςεφορέοντο ἐς τὰς ' Αφέτας, καὶ σκί τε τὰς Πώρας νων νεων εἱλεοντο,

226쪽

5 καὶ ἐτάρασσον τοῖς ταρροὐς των κωπέων. οἱ δε στρατιοῦται οἱ ταύτη, ἀκούοντες ταῖτα, ἐς φόζον κατιστέατο, ἐλπίζοντες πάγχυ ἀπολεεσθαι, ἐς οἷα κακὰ εκον. πρὶν γὰν ἡ καὶ ἁναπνεῖσαί σφεας εκ τε της ναυηγίης καὶ τοῖ χειμῶνος τῆ γενομένου καταΓIήλιον, μέλαζε ναυμαχίη καρτερήρ ἐκ δε της ναυμαχίης, ἔμ-I0 ζοος σε λάχος, καὶ εύματα ἰσχυρα ἐς θάλασσαν μηώνα,

βοονταί τε σκληραί. καὶ τούτοισι μεν τοιαύτη νῖξ ἐγίνετο. XIII. Τοῖσι δε ταχθεῖσι αυτῶν περιπλώειν Εἴcοιαν, ἡ αυτε περ

ἐοῖσα νύξ, πολλὸν ἐν ἔτι ἀγριωτέρη, τοσούτου ὁσου ἐν πελάγεῖ φερομένοισι ἐπιπιπτε. καὶ τὸ τέλος σφι ἐγἐνετο αχαρ ῶς γαρ δη- inn αὐτοῖσι χειμών τε καὶ τὸ ἴδωρ ἐπιγίνετο, ἐοῖσι κατὰ ra5 Κόῖλα 'ς Eocοίης, φερόμενοι πνεύματι, καὶ οὐκ εἰδότες τηἐφέροντο, ἐξἐπιπτον πρὸς ως πέτρας. εποιέετό τε παν ὐπὸ τοῖθεού, ὁκως αν εξισωθείη τμ ' Ελληνικφ τὸ Περσικὸν, μηδε πολλWπλεον εἴη. οἶτοι μέν νυν περὶ τὰ Κοῖλα της Eυζοίης διεφθείροντο. XI v. Οἱ δ' εν 'Αpi σι βάρζαροι, ως σφι ἀσμενοισι ἡμέρηεπέλαμψε, ἀτρέμας τε εἶχον τὰς νέας, καί σφι ἀπεχθετο κακῶς πρήσσουσι ἡσυχίην ἄγειν ἐν σμ παρεόντι. τοῖσι δὲ 'Ελλησι ἐπεζίθεον νέες τρεῖς καὶ πεντήκοντα ' ΑντικαL αυ-I τε δη σφεας 5 ἐπεο ωσαν ἀπικόμεναι, καὶ ἄμα ἀγγελίη Lλθοῖσα, ῶς των βαρ-

ζάρων οι περιπλώοντες νην Εὐζοιαν πάντες εἴησαν διεφθαρμενοιμι τοῖ γενομἐνου χειμῶνος. φυλάξανNς δὲ την αυτὴν ἄρην,

πλώοντες επέπεσον νηυσὶ Κιλίσσησι' ταύτας δε διαφθείραντες, ῶς εὐφρόνη ἐγένετο, ἀπέπλωον ὀπίσω επὶ τὸ Ἀρτεμίσιον. xv. Πίτη δε ἡμέρη, δεινόν τι ποιησάμενοι οι στρατηγοὶ των βαρζάρων, νέας οἴτω σφι ολίγας λυμαίνεσθαι, καὶ τὸ αει Ηἐρ-ςεω δειμαίνοντες, ο κ ἀνέμειναν ετι τοῖς Ελληνας μάχης ἄρξα αλλὰ παρακελευσάμενοι, κατα μέσον ἡμέρης ἀνῆγον τὰς νέας.s συνέπιπτε δε ἄστε ταῖς α ταῖς ἡμέραις τάς τε ναυμαχίας γλε- σθαι ταύτας καὶ τὰς πεζομαχίας τὰς ἐν Θερμοπύλησι. ῆν δὲ πας ὁ ἀγων τοῖσι κατἁ θάλασσαν, περὶ τοῖ Εὐρίπου' ίσπεα τοῖσι ἀμφὶ Λεωνίδεα, την εKολὴν φυλάσσειν. οἱ μεν δη παρεκελεύοντο,οκως μη παρήσουσι ἐς την ' Eλλάδα τοῖς βαρζάρους οἱ δ', ὁκως IOH 'Eλληνικὸν στράτευμα διαφθείραντες, τοῖ πόρου κοατήσουσι. xvI. 'sὶς δε ταξάμενοι οἱ Ηἐρύεω ἐπεπλωον, οἱ 'Eλληνες ἀτρέμας εἶχον πρὸς τΗ ' Αρτεμισίου. οἱ δε βάρζαροι μηνοειδες

227쪽

χίη παραπλησιοι ἀλληλοισι πίνοντα ὀ γὰρ Ηἐρξεω στρατὸς 5

υπὸ μεγάθεός τε καὶ πληθεος, αυτὸς μ' ἐωυτοῖ επιπτε, ταρα σθμενεων τε των νεων, καὶ περιπιπτουσεων περὶ ἀλληλας. δμως

μεντοι ἀντεῖχε, καὶ οὐκ ε&ερ δεινὸν γὰρ χρημα εποιεῖντο, μινεων ὀλίγων ἐς φυγην τραπεσθαι. πολλαὶ μεν δη των ' Ελληνων νεες διεφθείροντο, πολλοὶ δε ἄνδρες δ' ενι πMυνες νεες τε IOτων βαρζάρων καὶ ανδρες. ούτω δε ἀγωνιζόμενοι, διεστησαν χωρὶς ἐκάτεροι. XVII. 'Eν ταύτη τῆ ναυμαχίη Αιγύπτιοι μεν των Hερξεω στρατιωτεων ἡρίστευσα ο7 ἄλλα τε μεγάλα εργα ἀπεδεξαντο, καὶ νεας αὐτοῖνι ἀνδράσι ύλον Ἐλληνίδας πεντε. των δὲ Ἐλ- νων κατὰ ταύτην την ἡμέρην ηρίστευσαν 'Αθηναῖοι, καὶ ' Αθηναίων Κλεινίης ὁ 'Aλκι άδεω ὁς δαπάνην οἰκηιην παρεχόμενος Sεμρατεύετο ἀνδράσι τε διηκοσίοισι καὶ οἰκηιp νηι. xvIII. 'Ως δὲ διεστησαν, ἄσμενοι ἐκάτεροι ες ὁρμον ηπείγοντο. o. δε Ἐλληνες, ῶς διακριθεντες ἐκ της ναυμαχίης ἀπηλλάχθησαν, των μεν νεκρῶν καὶ των ναυηγίων επεκράτεοπ τροχεως δεπεριεφθεντες, καi οὐκ ῆκιστα 'Aθηναῖοι, των αἱ ἡμίσεαι των νεων τετρωμεναι ησαν, δρησμὸν δη εζούλευον εσω ες την ' Eλλάδα. 5xIx. Nόφ δε λαcων ὀ Θεμιμοκλίης, ῶς, εἰ ἀπορραγείη απὸ του βαρζάρου τό τε 'Iωνικὸν φύλον καὶ τὸ Καρικὸν, οἷοί τε εἴησαν των λοιπων κατύπερθε γενεσθαι, ελαυνόντων των Εὐζοεων πρόζατα επὶ την Θάλασσαν, ταύτη συλλεξας τοῖς στρατηγοῖς, ελεγε σφι, ως δοκεοι εχειν τινα παλάμην, τῆ ελπίζω των βα- Sσιλεος συμμάχων ἀποστησειν τοῖς ἀρίστους. ταυτα μεν νυν ες τοσοῖτο παρεγύμνου. επὶ δε τοῖσι κατηκουσι πρηγμασι τάδε πο σεα σφι εἴναι ελεγε' των τε προζάτων των Eocοεικῶν καταθύειν ὁσα τις ἐθελοr κρέσσον γὰρ εἶναι την στρατιην επιν, η τοῖς πολεμίους' παραίνεε τε προειπεῖν τοῖσι εωυτων εκάστους, πυρ ἀνα- IO

καίειν. κομιδης δε που , την ἄνην αὐτW μελησειν, ωστε ἀσινεας ικε αι ες τὴν 'Eλλάδα ναύτα ηρεσε σφι ποίεεν καὶ α τλκα πυρ ἀνακαυσάμενοι, ετράποντο πρὸς τὰ πρόcατα. XX. in γὰρ Εὐζοεες παραχρησάμενοι τον Βάκιδος χρησμὸνὼς οὐδεν λεγοντα, ουτε τι ἐξεκομίσαντο οὐδεν, ἀτε προεσάξαντο,

ῶς παρεσομένου σφι πολεμου, περιπετεα τε επωησαντο σφίσι αὐτοῖω τὰ προγματα. Βάκιδι γὰρ Nε εχει περὶ τούτων ὁ χρησμός

228쪽

Τούτοι& δε οὐδεν τοῖσι επεσι χυησαμένοισι εν τοῖσι τότε παρεοῖσί τε καὶ προσδοκίμοισι κακοῖσι, παρην σφι συμφορη χρησθαι πρὸς τὰ μέγιστα. I. Οι μεν δη ταλα επρησσον, παρην δὲ ὁ εκ Τρηχινος κατάσκοπος. ἐν μεν γὰρ ἐπ' 'Αρτεμισίου κατάσκοπος, Πολυας, γένος ' Αντικυρεύς, τμ προσετετακτο, καὶ εἶχε πλοῖον κατῆρες ετοῖμον,ὶ εἰ παλήσειε ὀ ναυτικὸς στρατὸς, σημαίνειν τοῖσι ἐν Θερ-5 πίλησι ἐοῖσι ως δ' αὐτως ην ' Acρώνυχος ὁ Λυσικλεος, 'Αρηναῖος, καὶ παρὰ Λεωνίδη ετοιμος τοῖσι ἐπ 'Αρτεμισίου εοῖσι ἀγγέλλειν τριηκοντέρου, ην τι καταλαμcάνη νεώτερον τὸν πεζόν. ουτος ων ὀ ' Acρίνυ χος ἀπικόμενός σφι εσήμαινε τὰ γεγονότα περὶ Λεωνίδεα καὶ τον στρατὸν αὐτοῖ. οἰ δε, ως επύθοντο ταύτα, IO οὐκετι ες ἀναζολὰς εποιευντο την ἀποχώρησιν, εκομίζοντο δε ώς εκαστοι ετάχθησαν' Κορίνθιοι πρωτοι, ἴστατοι δε ' Αθηναλι. XXII. 'Αθηναίων δε νεας τὰς ἄριστα πλωούσας επιλεξάμενος Θεμιστοκλέης, επορεύετο περὶ τὰ πότιμα ἴδατα, εντάμνων εν τοῖσι λίθοισδ γράμματα, - Ιωνες, επελθόντες τῆ bστεραίη εμε- ρη ἐπὶ τὸ 'Αρτεμίσιον, επελεξαντο. τὰ δε γράμματα τάδε ελεγε' 5 Ανδρες Πωνες, οὐ ποιέετε δίκαια επὶ τοὐς πατέρας στρατευό- μενοι, καὶ την 'Eλλάδα καταδουλούμενοι. ἀλλα μάλιστα μεν πρὸς ἡμεων γίνεσθε εἰ δε inis εστι τούτο μη δυνατὸν ποιῆ- σαι, υμεες δε ετι καὶ νυν εκ του μέσου ἡμῖν εζεσθε καὶ αυτοὶ, καὶ των Καρων δεεσθε - αυτὰ bμῖν ποιεειν. εἰ δὲ μηΘετερον IO τούτων οἷόν τε γίνεσθαι, ἀλλ' - αναγκαίης μεζονος κατε- ζευ ε η ωστε ἀπίστασθαι, -ἐες γε εν επF, επεὰν συμ- μίσγωμεν, εθελοκακεετε, μεμνημενοι ὁτι ἀπ εμεων γεγόνατε,

καὶ ἔτι ἁρχ 3θεν ἡ εχθρη πρὸς τὸν βάρcαρον ἀπ ύμεων ἡμῖν

γεγονε.V Θεμιστοκλέης δε ναύτα ariαψε, δοκεειν εμοὶ, ἐπ ἀμ- 25 φότερα νοεωρο ινα, λαθόντα - γράμματα βασιλεα, Ιωνας ποιήση μεταζαλεειν καὶ γενεσθαι πρὸς εωυτων, ἡ, επεί τε ἀνενειχθη, mi διαcληθη πρὸς Rερξεα, απίστους ποιήση τοὐς Ιωνας, καὶ των ναυμαχέων αυτοῖς ἀπόσχη. XXIII. Θεμιστοκλέης μεν ταύτα ἐνέγραψε. τοῖσι δε βαρζά- ροισι αὐτίκα μετὰ ταύτα πλοίφ ῆλθε ἀνὴρ Ἱστιαιεῖς, ἀγγελλων τον δρησμὸν τον ἀπ ' Aρτεμισίου σων Ἐλλήνων. οἱ δ' - ἀ-

229쪽

πιστίης τὸν μεν ἀγγελλοντα εἶχον εν φυλακῆ, νηας δὲ ταχείας ἀπέστειλαν προκατοψομένας. ἀπαγγείλάντων δε τούτων s- ην, οἴσω ἄμα ἡλίω σκιδναμένω πασα ἡ στρατιη επλωε ἁλης επὶ το ' Αρτεμίσιον. ἐπισχόντες δὲ εν τούτω τω-μέ-υρι μίσου ἡμἐρης, τὸ ἀπὸ τούτου επλωον ἐς ' Ιστιαιην. ἁπικόμενοι δὲ, τὴν πόλών εσχον των 'Ιστιαιέων' καὶ της 'Eλλοπιης μίρης, γης δὲ της 'Iγγαιητιδος, ως παραθαλασσίας κώμας Io πάσας επεδραμον. xxiv. 'Eνθαῖτα δὲ τούτων ἐόντων, Hέρξης ετοιμασάμενος -

περὶ τοὐς νεκροῖς, ἔπεμπε ἐς τὸν ναυτικὸν στρατὸν κη κα. προετοιμάσατο δὲ τάδε. οσοι του στρατοῖ του ἐωυτοῖ ησαν νεκροὶ ἐν Θερμοπύλησι, ησαν δὲ καὶ δύο μυριάδες, bπολιπόμενος τούτων ῶς χιλίους, τοῖς λοιποῖς, τάφρους ὀρυζάμενος, εθαψε, 5 φυλλάδα τε ἐπιζαλῶν, καὶ γην ἐπαμησάμενος, ἶνα μη ὀφθείησαν υπὸ του ναυτικοῖ στρατοῖ. ῶς δὲ διέcη ἐς τὴν 'Iσσιαίην ὁ κηρυξ, σίλλογον ποιησάμενος παντὸς του στρατοπεδου, ελεγεσάδε Aνδρες σύμμαχοι, βασιλεῖς Σερξης τμ βουλομενου ιέων παραδίδωσι, εκλιπόντα την τάξιν και ἐλθόντα, Θεησα- 1O σθαι ὁκως μάχεται πρὸς τοῖς ἀνοητους των ἀν' των, s ηλ- πισαν τὴν βασιλεος δύναμιν bπερζαλέεσθαι. XLV. Ταύτα ἐπαγγειλαμενου, μετὰ ταυτα οὐδὲν εγίνετο φοιων σπανιώτερον' ούτω πολλοὶ ηθελον Θεησεσθαι. διαπεραιωθέντες δὲ, ἐθηεῖντο διεξιόντες τοὐς νεκρούς πάντες δὲ ἡπιστέατο τοῖς κειμενους εἶναι πάντας Λακεδαιμονίους καὶ Θεσπιέας, ὀρε- οντες καὶ τοῖς εἱλωτας. ου μὲν οὐδ' ἐλάνθανε τοῖς διαζε κό- 5τας Hερξης ταύτα πρήξας περὶ τοῖς νεκροῖς τοὐς ἐωυτοῖ' καιγαρ δη καὶ γελοιθν ῆν. των μὲν, χιλιοι ἐφαίνοντο νεκροὶ κείμενοι' οι δὲ, πάντες εκεατο ἁλεες συγκεκομισμενοι ες τωυτὸ χωομον, τέσσερες χιλιάδες. ταύτην μεν την ἡμέρην προς biην ἐτράποντο τη δ' bστεραίη οι μεν ἀπεπλωον ες Ἱστιαίην επὶ τἁς νηας, IO

XXVI. Hκον δε σφι αὐτόμολοι ανδρες απ' 'Aρκαδίης ὀλίγοι τινὲς, βίου τε δεόμενοι, καὶ ενεργοὶ βουλόμενοι εἶναι. ἄγοντες δὲ τούτους ες ὁ ψιν την βασιλεος, ἐπυνθάνοντο οἱ Πέρσαι περι των ' Ελληνων τα ποιέοιεν ala δέ τις πρὸ πάντων ην ὁ εἰρωτέων αυ- τοῖς ταῖτα. οἱ δέ σφι ελεγον, ως ' Oλύμπια ἄγοιεν, καὶ Θεωρ - 5οιεν ἀγωνα γυμνικὸν καὶ ἱππικόν. ὁ δὲ επείρετο ο τι τὸ ἄεθλον

230쪽

εἴη σφι κείμενον, περὶ ἔτευ αγωνίζονται οἱ δ' εἶπον νης ἐλαίης σὸν διδόμενον in φανον. ἐνλυτα εἴπας γνώμην γενναιοτάτην Πιτανταίχμης ὁ 'Aρωcάνου, δειMην ὐφλε πρὸς βασιλεος. συν- Io θανόμενος γὰρ το ἄεθλον εον στέφανον, ἀλλ' ου χξηματα, ο aηνεσχετο πιῶν, εἶπε τε ἐς πάντας τάδε' Παπαὶ, Μαρδόνιε, - κοίους ἐπ' ανδρας ηγαγες μαχησομενους ἡμέας, ο7 ου περὶ χρη-- μάτων τὸν αγῶνα ποιεύνται, αλλὰ περὶ ἁρετης. Τουτου μενδη ταῖτα εἴρητο.xxvII. 'Eν δε rse διὰ μεσου χρόνου, ἐπιέ τε τὸ ἐν Θερμοπύλησι τρῶμα ἐγεγόνεε, αὐτίκα Θεσσαλοὶ πεμπουσι κήρυκα ἐς Φωκεας, ατε σφι ἐνεχοντες αἰεὶ χόλον, ἀπὸ δε σου bωάτου τρώματος καὶ τὸ κάρπα. ἐKαλόντες γὰρ πανστρατι η αυτοί τε s οἱ Θεσσαλοὶ καὶ οἱ σύμμαχοι αυτῶν ες τους Φωκεας, ου πολλοῖσι ετεσι πρότερον ταύτης της βασίλάος στρατηλασίης, ἐσσύθησαν bes τῶν Φωκεων, καὶ περάῖθησαν τρηχεως. ἐπεί τε γὰρ κατειληθησαν ες τὸν Παρνησσὸν οἱ Φωκέες, εχοντες μάντιν Τελλίην τὸν 'Hλεχν, ἐνθαυτα ὀ Τελλίης ουτος σοφίζεται αυτοῖσι IO τοιόνδε. γυψώσας ανδρας ἐξακοσίους τῶν Φωκεων τοὐς ἀρίστους,

αυτούς τε τούτους και τἁ ὁπλα αυτῶν, νυκτὸς ἐπεθηκατο τοῖσι Θεσσαλοῖσι προείπας αυτοῖσι, τὸν αν μὴ λευκανθίζοντα ἴδωνται, τουτον κτείνειν. τούτους ῶν αI τε φυλακαὶ τῶν Θεσσαλῶν πρῶ- ναι ἰδοῖσαι ἐφοcηθησαν, δόξασαι ἄλλο τι εἶναι τερας, καὶ μετἁI5 τὰς φυλακὰς αὐτη ἡ στρατιη, οὐτω cres τετρακισχιMων κρα-νησαι νεκρῶν καὶ ἀσπίδων Φωκεας' τῶν τὰς μεν ἡμισεας ες

Αζας ἀνεθεσαν, τἀς δε ες Δελφούς' ἡ δε δεκάτη εγενετο τῶν πημάτων ἐκ ταύτης της μάχης, οἰ μεγάλοι ἀνδριάντες οἱ περὶ

τὸν τρίποδα συνεστεῶτες, εμπροσθε του νηου του εν Δελφοῖσι, καὶ 2O εσεοοι τοιούτοι εν Αζησι ἀνακεαται. XXVIII. Ταυτα μεν νυν τὸν πεζὸν επάσαντο νοῦν Θεσσαλῶν

οἰ Φωκέες, πολιορκέοντας εωυτούς' ἐααλουσαν δε ες τῆν χώρην την ἶππον αυτῶν ἐλυμηναντο ἀνηκεστως. ιν γαρ τη ἐKολ' ηἐστι κατἁ' ΥἁμποDK εν ταύτη τάφρον μεγάλην ὀρύξαντες, ἀμ-5 φονας κεινοῖς ἐς αυτὴν κατεθηκαν χουν δε επιφορησαντες, καὶ ὀμοιώσαντες τW ἄλλου χώρω, εδεκοντο τοὐς Θεσσαλοὐς ἐκάλλοντας. οἱ δε, ῶς ἀναρπασόμενοι τοὐς Φωκεας, φερόμενοι εσεπεσον ες τοῖς ἀμφορέας. ἐνθαυτα οἱ Iπποι τὰ σκελεα διεφθάρησαν. XXIX. Τούτων δη σφι ἀμφοτερων εχοντες εγκοτον οἱ Θεσσαλοὶ,