Historikōn logoi 9 epigraphomenoi mousai

71쪽

ὼς Βασιλεῖς Δαρειος εcουλεύσατο, Φοίνικας μεν ἐξαναστησας, s εν τη Ἱωνίη κατοικίσαι, Ιωνας δὲ ἐν τη Φοινίαν καὶ τούτων - ε 'νεκα επιστείλειε.' οὐδέν m πάντως σαῖτα βασιλεος βουλευ- σαμενου, ἐδειμάτου τοὐς Ιωνας. Iv. Μετἁ δε, ὁ Ἱστιαῖος δι' ἀγγελου ποιεύμενος 'Eρμίππου, ἀνδρὸς 'Αταρνεγεω, τοῖσι εν Σάρδισι εοῖσι Περσέων επεμπε βυζλία, ως 'ολελεσχηλευμενων αυτ*γ ἀποστάσιος πέρι. ο δε 'Eρμιππος πρὸς τοὐς μὰν ἁπεπεμφθη, ου διδοῖ, φερων δε ενεχείρισε τὰ βυcλία 'Mταφερνεῖ. ο δε, μαθὼν ἁπαν τὸ γινόμενον, ἐκελευε τὸν 'Eγι 5πον - μεν παρὰ του ' Ιωαίου δοῖναι φέροντα τοῖσί περ ἔφερε, ταδε ἀμοιcαῖα - παρὰ των Περσέων ἀντιπεμπόμενα ' ΙστιHE, εωυ-N δούναι. τούτων δε γενομενων φανερῶν, ἀπεκτεινε ἐνθαῖτα πολλοῖς Περσέων ο' Aρταφέρνης. περὶ Σάρδις μὲν δὴ ἐγίνετο ταραχf. v. Ἱστιώον δε, ταύτης ἀποσφαλεντα της ελπίδος, Xῖοι κατηγον ἐς Μίλητον, αυτού 'Ιστιαίου δεηθεντος. οἱ δὲ Μιλησιοι, ασμενοι ἀπαλλαχθεντες καὶ ' Αρισταγόρεω, οὐδαμῶς πρόθυμοιησαν αλλον τύραννον δεκεσθαι ἐς την χώρην, ά ά τε ελευθερίης γευσάμενοι. καὶ δη, νυκτὸς γὰρ ἐούσης βίη ἐπειρἁτο κατιων ο SἹστιαιος ἐς την Μίλητον, τιτρώσκεται τον μηρὸν υπό τευ των Μιλησίων. ὀ μεν δη ως ἀπωστὸς της ἐωυτοῖ γίνεται, ἀπικνέεταιοπίσω ἐς την Moin ἐνθεῖτεν δε, οὐ γὰρ ἔπειθε τοὐς Xίους ω στεεωυτφ δοῖναι νεας, δάεζη ἐς Μιτυλήνην, καὶ επεισε Λεκίους δού- ναι οἱ νε*ς. οἱ δε, πληρώσαντες οκῶ τριηρεας, επλεον ἁμα Io' Ιστιαίω ἐς Βυζάντιορο ἐνθαύω δὲ ἱζόμενοι, τὰς ἐκ τού Πόντου

εκπλωούσας των νεῶν ἐλάμωνον, πλην η υσοι αυτῶν 'Iστιαίω εφασαν ετοῖμοι εἶναι πείσεσθαι. VI. ' Iστιαῖος μεν νυν καὶ Μιτυληναυοι ἐποίευν ταύτα. mi

δε Μίλητον αυτην ναυτικὸς πολλὸς καὶ πεζὸς ην στρατὸς προ δόκιμος. συστραφέντες γὰρ οἱ στρατηγοὶ των Περσiων, καὶ εν ποιήσαντες στρατόπεδον, ηλαυνον επὶ τὴν Μίλητον, τὰ ἄλλα πωλίσματα περὶ ἐλάσσονος ποιησάμενοr τοῖ δὲ ναυτικοῖ Φοίνικες sμεν ησαν προῖυμότατοι, συνεστρατεύοντο δὲ καὶ Κύπριοι, νεωστὶ κατεστραμμενοι, καὶ Κίλικές τε καὶ Αἰγύπτιοι. VII. Οἱ μεν δη επὶ 'ν Μίλητον καὶ την ἄλλην 'Iωνίην ἐστράτευον. Ιωνες δὲ, πυνθανόμενοι ταῖτα, επεμπον ποοζούλους σφέωναυτῶν ἐς Πανιώνιον. ἀπικομένοισι δε τούτοισι ἐς τούτον τον χῶρον, καὶ βουλευομένοισι, εδοξε πεζὸν μεν στρατὸν μη συλλέγειν

72쪽

5 αντίξοον Περσησι, ἀλλα τα τείχεα ἰύεσθαι αυτοῖς Μιλησίους τὸ δε ναυτιλὸν πληρουν, μολειπομενους μ μίαν των νεωπ πληρώσαντας δε, συλλεγεσθαι την ταχίστην ἐς Λάδην, προναυμαχε- σοντας Μιλητου. ἡ δε Λαδη εστὶ νῆσος μικρὴ επὶ τη πόλι τῆ

Μιλησίων κειμενη. VIII. Μετὰ δὲ ταυτα, πεπληρωμενησι τησι νηυσὶ παρῆσαν οἱ Iωνες συν δε σφι καὶ Αἰολεων ο7 Λαεαον νεμονται. ετάσσον δε ωδε. το μεν πρὸς την εω εἶχον κερας αυτοὶ Μιλησιοι, νεας

παρεχόμενοι ογδώκοντα. εἴχοντο δε τουτεων Πριηνεες δυώδεκα 5 νηυσι καὶ Μυούσιοι τρισὶ νηυσί' Μυουσίων δε Πιοι εἴχοντο επτωκαίδεκα νηυσί' Πων δε εἴχοντο Xῖοι εκατὸν νηυσί' πρὸς δε τούτοισι 'Eρυθραῖοί τε ετάσσοντο καὶ Φωκαεες' 'Eρυθραῖοι μεν, οκτο νεας παρεγόμενοι, Φωκαεες δε τρεῖς. Φωκαεων δa εἴχοντο Λε- αιοι νηυσὶ ἐcδομήκοντα. τελευταῖbι δε ετάσσοντο, εχοντες τὸ 10 πρὸς ἐσπερην κέρας, Σάμιοι, εξήκοντα νηυσί. πασεων δε τουτεων ο σύμπας ἀριθμὸς εγενετο, τρεῖς καὶ πεντήκοντα καὶ τριηκόσιαι τριήρεες. αἶται μεν 'Ιώνων ἡσαν.

IX. Tων δὲ βαρζάρων τὸ πλῆθος των νεων ησαν εξακόσιαι. ῶς δὲ καὶ αυται ἀπίκατο πρὸς τὴν Μιλησίην, καὶ ὁ πεζός σφι ἄπας παρῆν, ενθαυτα οἱ Περσεων στρατηγοὶ, πυθόμενοι τὸ πλῆθος των Ἱάδων νεων, κατα ρώδησαν μὴ οὐ δυνατοὶ γενωνται 5 υπερ λέσθαι, καὶ οὐτω ουτε τῆν Μύλητον sis ra εως ἐξελελμὴ ουκ εόντες ναυκράτορες, πρός τε Δαρείου κινδυνεύσωσι κακόν τι λαζεῖν. ταυτα επιλεγόμενοι, συλλεξαντες των 'Ιωνων τοὐς τυράννους, οἴ υπ' 'Αρισταγόρεω μεν τοῖ Μιλησίου καταλυθέντες των ἀρχεων, εφευγον ες Μήδους, ἐτύγχανον δε τότε συστρατευό-IO μενοι επὶ τὴν Μίλητον, τούτων των ἀνδρων τοὐς παρεόντας συγκαλεσαντες, ελεγόν σφι τάδε' Ανδρες Ιωνες, νυν τις bμεων

ευ ποιήσας φανήτω τὸν βασιλεος οἶκον τοὐς γὰρ εωυτοῖ μα-- στος Ἀεων πολιήτας πειράσθω ἀποσχίζων ἀπὸ του λοιπού συμμαχικουυ. προῖσχόμενοι δὲ επαγγείλασθε τάδε, ως πείσομ15 ria τε ἄχαρι οὐδεν διὰ τὴν ἀπόστασιν, ο δέ σφι ατε ra ja- ουτε τὰ ἴδια εμπεπρήσεται, ουδὲ βιαιότερον εξουσι ούδεν, η πρότερον εἶχον. εἰ δε ταυτα μεν οὐ ποιήσουσι, οἱ δε πάντως διὰ μάχης ἐλεύσονται, τάδε σφι λάγετε ἐπηρεάζοντες, τά περ M σφεας κατέξει' ῶς εσσωθεντες τῆ μάχη, ἐξανδραποδιεῖνται,20 καὶ ἄρ σφεων rοὐς παῖδας εκτομίας ποιεσομεν, τὰς δε παἐθι-

73쪽

νους ἀνασπάστους ἐς Βάκτρα, καὶ ως τὴν χώρην ἄλλοισι παραδώσομεν α in μὲν δὴ ελεγον ταῖσαρ των δὲ 'Ιώνων οἱ τύραννοι διεπεμπον νυκτὸς εχαστος ἐς τοὐς εωυτοῖ εξαγγελλόμενος. οι δὲ Ιωνες, ἐς τοὐς καὶ ἀπίκοντο αυτω αἱ ἀγγελίαι, ἀγνωμοσύνη τε διεπεωντο, καὶ οὐ προσίεντο την προδοσίην ἐωυτοῖσί τε εκαστοι εδόκεον μούνοισὶ ταύτα τοῖς Πέρσας ἐξαγγελλεσθαι. - τα μεν 5 νυν Diως ἀπικομενων ἐς τὴν α νον των Περσέων ἐγίνετο.

XI. Μετὰ δὲ, των 'Ιώνων συλλεχ'εντων ἐς την Λάδην, θί- νοντο ἀγοραρ καὶ δη κου σφι καὶ ἄλλοι ἡγορόωντα, ἐν δὲ δὴ καὶ o Φωκαεῖς στρατηγὸς Διονύσιος, λέγων τάδε Ἐπὶ ξυροῖ γὰρ - ακμῆς εχεται ἡμo τὰ πρήγματα, ἄνδρες Ιωνες, η εἶναι ελε - θεροισι ἡ δούλοισι, καὶ τούτοισι - δρηπε M. νυν ων - ες, 5- ην μυεν βούλησθε ταλαιπωρίας ενδεκεόθαι, τὸ παραυῆμα μεν πόνος - εσται, οἷοι τε δὲ εσεσθε, -ερζαλλόμενοι τοὐς εναν-- νέους, εἶναι ελεύθεροι' εἰ δὲ μαλακίη τε καὶ ἀταξίη διαχρή- σεσθε, οὐδεμίαν bμέων εχω ελπίδα μὴ ού δώσειν ωεας δίκην ep βασιλίi της αποστάσιος. ἀλλ' ἐμοί τε πείθεσθε, καὶ ἐμοὶ Io εας αυτοῖς ἐπιτροψων καὶ ωῖν εγῶ, Θεῶν ra σα νεμόν-- νων, υποδεκομαι η οὐ συμμίξειν τοῖς πολεμίους, η συμμίσγομ ε τας, πολλὸν ἐλασσώσεσθαι. XII. Tαῖτα ἀκούσαντες οἱ Ιωνες ἐπιτρέπουσ σφεας αυτοῖς τοῦ Διονυσίου. ο δε, ἀνάγων εκάστοτε επὶ κέρας τὰς νεας, ἷκως τοῖοι ἐρέτησι χρησαιτο, διεκπλοον ποιεύμενος τῆσι νηυσὶ δι' ἀλληλέων, καὶ τοὐς ἐπιζάτας ὁπλίσειε, το λοιπὸν τῆς ἡμερης τὰς νεας εχεσκε επ' ἀγκυρέων' παρεῖχέ τε μῖσι Ιωσι πόνον δἰ ἡμε- s ς. μαξι μεν νυν ἡμεροων επτὰ ἐπείθοντό τε καὶ ἐποίευν τὸ κελευόμενον τη δὲ res ταύτησι, οἱ Ιωνες, οἷα ἀπαῖεες ἐόντες πόνων τοιούτων, τεYυμενοι τε ταλαιπωρίησί τε καὶ ξελίου, ελεξαν πρὸς εωυτοῖς τάδε - Τίνα δαιμόνων παραζάντες, τάδε ἀναπίμπλω μεν; οἴτινες παραφρονῆσαντες, καὶ ἐκπλίσαντες ἔκ του νόου, IO ἀνδρὶ Φωκαέῖ ἀλαζόνι, παρεχομεν νεας τροῖς, ἐπιτροψαντες - ἡμεας αύτοὐς εχομεν. ὀ δε, παραλαζων ἡμεας, λυμαIνεται λύμησι ἀνηκέστοιν καὶ δὴ πολλοὶ μν ἡμεων ἐς νούσους πε- πνώκασι, πολλοὶ δὲ επίδοξοι νῶυτὸ τούτο πείσεσθαI εἰσι. πρό σε τούτων νων κακων ἡμῖν γε κρέσσον καὶ ο τι ων ἄλλο -- Is θέειν ἐστι καὶ την μελλουσαν δουλ/ν is μελαι, ξτις εσται,

74쪽

μ μαλλον ἡ τη παρεούση συνεχεσθαι. φέρε , τοῖ λοιπου μὴ πεμ

XIII. Μαθόντες δὲ ταυτα τα γινόμενα ἐκ των Ἱώνων οἱ στρατηγοὶ των Σαμίων, ἐνθαῖτα δη παρ Αἰάκεος τοῖ Συλοσῶντος, κείνους τοὐς πρότερον ἔπεμπε λόγους ὁ Αἰάκης, κελευόντων των Περήων, δεόμενός σφεων ἐκλιπειν την 'Iίνων συμμαχίηe οἰ Σειο μιοι ύν, ὀθω ς ἄμα μὲν εοῖσαν ἀταξίην πολλην ἐκ των 'Iίνων, ἐ&κοντο τοὐς λόγους αμα δὲ κατεφαίνετό σφι εἶναι αδύνατα ταβασιλέος ωγματα μερζαλέσθαι' ευ τε ἐπιστάμενοι, ὼς, εἰ καὶ es παρεὸν ναυτικὸν μερcαλοίατο τὸ Δαρείου, ἄλλο σφι πα- σαι πενταπλεσιον. προφάσιος ων ἐπιλαζόμενοι, ἐπεί τε νά-l0χιστα εἶδον τοὐς Ιωνας ἀρνευμένους εἶναι χροσοὐς, ἐν κερδιλώτοιεῖνο περιποιησαι τά ri Ira m σφετερα καὶ τα ἴδια. ἡ δὲ Αἰάκης, παρ μευ τοῖς λόγους ἐδέκοντο οἱ Σάμιοι, πως μεν ην Συλοσωνος τοῖ Αἰάκεος τύραννος δὲ ἐων Σάμου, υπὸ του Μιλησίου 'Αρισταγόρεω ἀπεστέρητο την ' ν, κατά περ οἱ ἄλλοι της

καὶ αυτοὶ τὰς νεας ἐπὶ κέρας. ῶς δὲ καὶ ἀγχοῖ ἐγίνοντο, καὶ συνέμισγον ἀλληλοισι, τὸ ἐνθεῖτεν οὐκ ἔχω ἀτρεκὲως συγγρά ψαι,

λινες των 'Iώνων ἐγένοντο ἄνδρες κακοὶ η αγαθοὶ ἐν τη ναυ- μα , ταύτη' ἀλλήλους γὰρ καταιτιῶνται. λεγονται-Σά- μοι ἐνθαυτα, κα- τὰ συγκείμενα πρὸς νον Λἰάκεα, ἀειράμενοι τὰ ἱστία, ἀποπλῶσαι ἐκ της τάξιος ἐς την Σάμον, πλην ενδεκα νεων. τουτέων δὲ οἱ τριήραρχοι παθμενον καὶ ἐναυμάχεον, ἀνηκουστήσαντες σοῖσι στρατηγοῖσι' καί σφι τὸ κοινὸν των Σαμίων

id εδωκε διὰ νουσο τὸ ωῆγμα, ἐν στήλη ἀναγραφηναι - θεν, ὼς ἀνδράσι ἀγαθοῖτι γενομένοι in καὶ ἔστι αὐτη ἡ στήλη ἐν νη

Ορη. ιδόμενοι καὶ Λέαιοι τοῖς προσεχέας φεύγοντας, τὐυ- τὸ ἐποίευν νοχι Σαμίοισιρ ῶς δὲ καὶ οἱ πλεύνες των Πίνων ἐποίευν - αυ- ναῖτα. XV. Tῶν δε παραμεινάντων ἐν π ναυμαχίη περάφθησαν τρηχύτατα XH, ῶς μοδεικνύμενοί ra εογα λαμπρὰ καὶ οὐκ ἐθελοκακέοντες. παρείχοντο μεν γὰρ, ῶσπερ καὶ 'λρον εἰρέ-

75쪽

θη, νέας εκατὸν, καὶ επ' εκάστης αὐτεων ἄνδρας τεσσεράκοντα των ἀστῶν λογάδας ἐπὶ τεύοντας. ὁθοντες δὲ τοὐς πολ- 5λοῖς των συμμάχων προδιδόντας, οὐκ ἐδικαίευν γενέσθαι τοῖσι κακοῖ I αυτων ὁμοῖοι ἀλλα μετ' ολίγων συμμάχων μεμουνωμένοι, διεκπλώοντες ἐναυμάχεον, ἐς ο των πολεμίων ἐλόντες νεας συχνας, ἀπέζαλον των σφετέoων νεων τὰς πλευνας. Xχι μεν δητησι λοιπησι των νεων ἀποφευγουσι ἐς την ἐωυτῶν. XVI. χσοισι δε των XAν αδύνατοι ησαν Εἰ νέες bπὸ τρωμάτων, ουτοι δὲ, ῶς ἐδιώκοντο, καταφυγγάνουσι πρὸς την Μυκάλην. νέας μεν δη αὐτου ταύτη ἐποκείλαντες κατέλιπον, οι δεπεζη ἐκομίζοντο διὰ της επείρου. ἐπεὶ δε εσέζαλον ες τὴν

'Eφεσίην κομιζόμενοι Οἱ Xῖοι, νυκτός τε ἀπικέατο ες αυτην,5

καὶ ἐόντων Ἱσι γυναιξὶ αυτόθι Θεσμοφορίων' ἐνθαῖ- δη οἱ 'Eφέσιοι, Ουτε προακηκοότες ως εἶχε περὶ των Xίων, ἰδόντες τε στρατὸν ες την χώρην ἐαεcληκότα, πάγχυ σφέας καταδό-ξαντες εἶναι κλῶπας, καὶ ἰέναι ἐπὶ τὰς γυναῖκας, ἐζεcοηθεον

παν3ημεὶ, καὶ ἔκτεινον τοὐς Xίους. ουτοι μεν νυν τοιαύτησι περιέ-IO πιπτον τύχησι.

XVII. Διονύσιος δὲ ὁ Φωκαεῖς, ἐπεί τε λαῖε των Ἱώνων πρῆγματα δαφθαρμένα, νέας ελῶν τρεῖς των πολεμίων, ἀπέπλεε ες μεν Φώκαιαν οὐκέτι, ευ εἰδώς ώς ἀνδραποδιε αι σὐν τη ἄλλη 'Iων' ἡ δὲ ιθέως, ῶς εἶχε, ἔπλωε ἐς Φοινίκην. γαύλους δὲ ἐν- μυτα καταδύσας, καὶ Ἀηματα λαζῶν πολλὰ, ἔπλωε ἐς Σι- 5κελίην ἐγεώμενος δὲ ἐνθεμεν, ληῖστης κατεστηκεε, 'Eλληνων μεν οὐδενὸς, Καρχηδονίων δὲ καὶ Τυρσηνῶν. . XVIII. οἱ δε Πέρσαι ἐπεί τε τη ναυμαχίη ἐνίκων τοῖς Ιω- νας, τὴν Μίλητον πολιορκέοντες ἐκ γης καὶ Θαλάσσης, καὶ -

ρὐσσοντες τὰ τείχεα, καὶ παντοίας μηχανὰς προσφέροντες, αἰρέουσι κατ' ἄκρης, ἔκ ετεῖ απὸ της ἀποστάσιος της ' Αρισταγόρεω' καὶ ηνδραποδίσαντο την πόλιν, ώστε συμπεσέειν τὸ πάθος 5τμ χροστηρ, τμ ἐς Μίλητον γενομενF. XIX. Xρεωμένοισι γiso Ἀργείοισι ἐν Δελφῶσι περὶ σωτηρίης

νης πλος της σφετέρης, εχρησθη ἐπίκοινον χρηστηριον' τὸ μεν ἐς αυτοῖς τοῖς 'Αργείους φέρον, την δὲ παρενθήκην ἔχρησε ἐς Μιλησίους. τὸ μεν νυν ἐς τοὐς 'Aργείους ἔχον, ἐπεὰν κατὰ τουτογἐνωμαι του γου, τότε μνησθησο r τὰ δὲ τοῖσι Μιλησίοισι ob sπαρεοῖσι ἔχρησε, ἔχει ΓΘε

76쪽

Τότε δὴ σαῖω τοὐς Μιλησίους κατελάμζανε, με γε ἄνδρες μενοἰ πλεῖνες εκτείνοντο υπὸ των Περσεων ἐόντων κομητεων, γυναιμες δε καὶ τεκνα ἐν ανδραπόδων λόγου εγίνοντο ἱρὸν δε υ ει αδ μοισι, ὁ νηός τε καὶ τὸ χρηστήριον, συληθεντα ενεπίμπρατο. 5 των δ' εν rφ ἱρφ τούrp χρημάτων πολλάκις μήμην ἐτερωθι του λόγου εποιησάμην. o. 'Eνθελεν οἱ ζωγρηθεντες των Μιλησίων ξγοντο ες Σοῖσα. βασιλεῖς δε σφεας Δαρεῖος, κακὸν οὐδεν ἄλλο ποιῆσας, κατοίκισε επὶ 'Eρυθρη καλεομενη Θαλάσση, εν Α-p GD, παρ η ν Τίγρης ποταμὸς παραρ εων, ες Θάλασσαν ἐξίει τῆς δε5Μιλησίης χώρης αυτοὶ μεν οἱ Πέρσαι εἶχον τὰ περὶ την πόλιν και τὸ πεδίον, τὰ δε bπεράκρια εδοσαν Καρσὶ Πηδασεῖσι εκτῆσθαι. XXI. Παθούσι δε ναύτα Μιλησίοισι πρὸς Περώων, οὐκ ἀπέδοσαν την ὁμοίην Συωρῖται, ον Λάον τε καὶ Σκίδρον οἴκεον, τῆς πόλιος ἀπεστερημενοι. Συζάριος γὰρ ἁλούσης υπὸ Κροτωνιητεων, νιλήσιοι πάντες εζηδὸν ἀπεχείραντο τἁς κεφαλὰς, καὶ πενθος 5 μεγα προεθήκαντο' πόλιες γὰρ αυται μάλιστα ει των ἡμεῖς δμεν, ἀλλήλησι εξεινώθησαν. οὐδεν ομοίως καὶ 'Αθηναῖοι. ' Α- θηναῖοι μεν γαρ δῆλον εποίησαν ὐπεραχθεσθεντες τ' Miλετου ἁλώσει, τη τε ἄλλη πολλαχῆ, καὶ δη καὶ ποιεσαντι Φρυνίχωδρωα Μιλήτου ἁλωσιν, καὶ διδάξαντι, ες δάκρυά τε επεσε τὸ Iobεπιον, καὶ εζημίωσάν μιν, ως ἀναμήσαντα οἰκεῖα κακὰ, λίησι δραχμησι' καὶ επιταξαν μηκετι μηδένα πἁσθαι τούτω σὴ δράματι. XXII. Μίλητος μεν νυν Μιλησίων εμμωτο. Σαμίων δε τοῖσί τι εχουσι, τὸ μεν ες τοῖς Μεδους εκ των στρο γων των σφετερων ποιηθεν, οὐδαμως ξρεσκε. εδόκεε δε μετὰ την ναυμαχίην αὐτίκα βουλευομενοισι, πρὶν ἡ σφι ες την χωρην ἀπαεσθαι τὸν H-5 ραννον Αἰάκεα, ἐς ἀποικίην ἐκπλεειν, μηδε μενοντας Μήδοισί τε καὶ Αἰάκεῖ δουλεύειν. Ζαγκλαῖοι γὰρ, es απὸ Σικελίης, τὸν αυ- τὸν χρόνον τογον πεμποντες ες τὴν ' Ιωνίην αγγελους, ἐπεκαλέοντοσοὐς Ιωνας ες Καλῆν 'Aκτὴν, βουλόμενοι αυτόθι πόλιν κτίσαι Ἱίνων. ἡ δε Καλὴ αὐτη 'Aκτὴ καλεομενη, εστι μεν Σικελων,

77쪽

προς δε Τυρσηνίην τετραμμενη της Σικελίης. τούτων ων επικα-IOλεομένων, οἱ Σάμιοι μούνοι 'Iίνων εστάλησαν, σὐν δε σφι Μιλησίων οἱ εκπεφευγότες. xXIII. 'Eν ἡ τοιόνδε δη τι σι νεικε γενέσθαι. Σάμιοι γuo κομιζόμενοι ες Σικελίην, εγίνοντο εν ΛοκροῖM τοῖσι ' ιζεφυρίοισι, καὶ Ζαγκλαῖοι, αυροί τε καὶ ὀ βασιλεῖς αυτων, τρο ἀνομα ην Σκύθης, περιεκατεατο πόλιν των Σικελων, ἐξελεῖν βουλόμενοι.

θῶν δε σαγα ὁ Ῥηγίου τύραννος 'Αναξίλεως, τότε ἐων διει 5φορος τολύι Ζαγκλαίοισι, συμμερος τοῖσι Σαμ1οισι, ἀναπείθει ως χρεὸν ειη Καλην μεν ' Ακτην επ' ην ἔπλεον, ἐφν χαίρειν, την δε Ζάγκλην σχεῖν, ἐούσαν ερημον ἀνδρων. πειθομένων δε των Σαμίων, καὶ σχόντων την Ζάγκλην, ἐνθαῖτα οἱ Ζαγκλαῖοι ως επί

οντο Ἱπποκράτεα, τὸν Γελης τύραννορο ην γὰρ δη σφι αυτος σύμμαχος. επεί σε δε α τοῖσι καi ὁ Ἱπποκράτης αν τη στρατιηηκε βοηθεων, Σκύθην μεν τὸν μούναρχον των Ζαγκλαίων, ἀπωλλόντα πόλιν, ὁ Ἱπποκράτης πεδησας, καὶ τὸν ἀδελφεὸν αυνοῖ Πυθογένεα, ες Ινυκον πόλιν ἀπέπεμψε σοὐς δε λοιποῖς IsΖαγκλαίους, κοινολογησάμενος τοῖσι Σαμίοισι, καὶ ὁρκους δο καὶ δεξάμενος, προεδωκε. μισθὸς δε οἰ ην εἰρημενος ὁδε υπὸ των

Σαμίων, πάντων νων επίπλων καὶ ανδραπόδων τὰ ημίσεα μεν λαζεῖν των εν νη πόλι, - δ επὶ των αγρων πάντα 'Ιπποκράτεα λαγχάνειν. τοῖς μεν δη πλεῖας των Ζαγκλαίων αυτὸς εν ἀν- 2Οδραπόδων λόγφ εἶχε δησας τοῖς δε κορυφαίους αυτων τριηκοσίους, εδωκε τοῖσι Σαμίοισι κατασφάξαι' ού μεν τοι οι γε Σα-

μοι εποίησαν ταύτα

XXIV. Σκύθης δε, ὀ των Ζαγκλαίων μούναρχος, εκ της 'Iἀ- κου ἐκδιδρησκει ες 'Ιμέρην' εκ δε ταύτης παρην ες την 'Ασίην, καὶ ἀνεζη παρὰ βασιHα Δαρεῖον. καί μιν ενόμισε Δαρεῖος πάμνων ἀνδρων δικαιότατον εἶναι, ὁσοι εκ της 'Eλλάδος παρ ἐωυτὸν

ἀνεζησαν. καὶ γαρ παραιτησάμενος βασιλέα, ες Σικελίην ἀπίκε- S- καὶ αἶσις εκ νης Σικελίης ὀπίσω παρὰ βαα, εα, ες ὁ γηραῖ

μεγα ὁλcιος εὐν ετελεύτησε εν Περσησι. Σάμιοι δὲ, ἀπαλλαχθεν- τες Μηδων, ἀπονητὶ πόλιν καλλίστην Ζάγκλην περιεζε ξατο. xxv. Με- δε την ναυμαχίην την -κ Μιλητου γενομε ν, Φοίνικες, κελευσάντων Περσέων, κατηγον ες Σάμον Αἰάκεα τὸν Συλοσωπος, - πολλῶ σε αξιον γενόμενόν σφισι, καὶ μεγάλα

Corale

78쪽

κατεργασάμενον. καὶ Σαμίοισι μούνοισι των ἀποστάντων ἀπὸ 5 Δαρείου, διἁ την ἔκλενον των νεῶν των ἐν τη ναυμαχιη, ἀτε ἡ πόλις, οἴσε τὰ ἰοὰ ἐνεπρησθη. Μιλητου δε ἁλούσης, αὐτὶκα Κωρίην εσχον οι Περσω τὰς μεν ἐθελοντὴν των πολίων ἰσοκυψάσας, τὰς δε ἀνάγκη προσηγάγοντο. ταύτα μὲν δὴ οἴτω εγίνετο. XXVI. Ἱστια, δε N Μιλησίου ἐόντι περὶ Βυζάντιον, καὶ

συλλαμζάνοντι τὰς 'Iώνων ὀλκάδας εκπλωούσας εκ του Πόντου,εξαγγελλεται - περὶ Μίλητον γενόμενα. - μεν δη περὶ ' πι- σποντον εχοντα πρήγματα ἐπιτράπει Βισάλ , ' Απολλοφάνεος 5 παιδὶ, 'Acυδηνφ αυτὸς δε εχων Λεαίους, ες Mον επλεε. καὶ Xίων φρουρο, ob προσιεμενη μιν, συνελλε εν Κοίλοισι καλεομένοισιτης XIης χώρης. τούτων τε δη ἐφόνευσε συχνούς' καὶ των λωπων Σίων, oia δη κεκακωμενων εκ της ναυμαχίης, ὀ 'Iστιαιις εχων τοῖς ΛεKίους επεκράτησε, εκ Πολίχνης της Xίων ὀρμεώμενος. XXVII. Φιλάει δε κως προσημαίνειν, ευτ ῶν μελλη μεγάλα κακὰ η πόλι η εῖνεῖ εσε - κῶ γὰρ Xίοισι πρὸ τούτων σημηλμεγάλα γένετο. τουτο μεν σφι πεμψασι ες Δελφοῖς χορὸν νεηνιεων ἐκατὸν, δύο μούνοι τούτων ἀπενόστησαν, τοῖς δε οκτώ τε 5 καὶ επενήκοντα αυτῶν λοιμὸς ωολαζῶν ἁ νεαρο σοῖτο δὲ, εντη πόλι τὸν αὐτὸν τοῖτον χρόνον, ολίγον πρὸ της ναυμαχίης, muri γράμματα διδασκομενοισι ἐνεπεσε ἡ στεγη, crea απ' εκα- τον καὶ εἴκοσι παίδων εἴς μῖνος ἀπεφυγε. ταύτα μεν σφι ση-μηια ὀ bεὸς προεδεξε' μετὰ δε ταῖτα, ἡ ναυμαχίη -ολαζοῖσα, IO ἐς γόνυ την πόλιν εωλε' επὶ δε τη ναυμαχίη εσεγενετο Ἱστιαιις,

Λεαίους αγων' κεκακωμνων δε των XIων, καταστο ἡν εὐπε- σεως αυτῶν ἐποιησατο.

xxvIII. 'Eνθεῖρον δε ὁ Ἱστιαις εστρατεύετο επὶ Θάσον, Liων 'Iώνων καὶ Αἰολεων συχνούς. περικατημενW δε οἱ Θάσον λθε ἀγγελίη, ὼς οἰ Φοίνικες ἀναπλώουσι ἐκ της Μιλητου επὶ νην αλλην 'Ιωνίην. πυθόμενος δε ταλα, Θάσον μεν απόρθητον

5 λείπει, αυτὸς δε ες την ΛεKον ηπείγετο, ἄγων πλων την στρωσαν. εκ Λεαου δε, λιμαινούσης οἱ της στρατιης, περον διαcαλνει, εκ τού 'Λταρνεος ὼς ἀμησων τὸν σῖτον, τόν τε ενθελεν, καὶ τον εκ Κα&ου πεδίου τὸν τῶν Μυσῶν. εν δε τούτοισι αῖσι χωρίοισι

iaca, καὶ τὸν στρατὸν αυτοῖ τὸν πλεω διεφθειρε.

79쪽

xxIX. 'Eζωγρηθη δε ὁ 'Ιπιαῖος Aδε. ῶς ἐμάχοντο οἱ Ελληνες τοῖσι Πέρσησι ἐν τη Μαληνη της Ἀταρνείτιδος χώρης, οἱ μεν συνέστασαν χρόνον ἐπὶ πολλὸν, ἡ δὲ Iππος ἱστερον ὀρμηθεῖσα

ἐπιπίπτει τοῖσι 'Eλλησι. τότε δη εργον της ἴππου τουτο εγένε ' καὶ τετραμμένων των Ἐλληνων, ὀ Ἱστιαῖος ἐλπίζων Ουκ ἀπο-5λέεσθαι υπὸ βασιλέος διὰ την παρεοῖσαν ἁμαρτάδα, φιλοψ χὰν τοιηνδε τινὰ ἀναιρέεται' ως φεύγων τε κατελαμζάνετο

υπὸ ἀνδρὸς Πέρσεω, καὶ ῶς κατανόμενος - αυτου ἔμελλε συγκεντηθησεσθαι, Περσίδα γλῶσσαν μετεὶς καταμηνύει ἐωυτὸν, ως εἴη Ἱσω, ς ὁ Μιλησιος.

XXX. Εἰ μέν νυν, ῶς ἐζωγρηθη, ἄχθη ἀγόμενος παρὰ βασιλέα Δαρεῖον, ὀ δε οἴτ' ἄν ἔπαθε κακὸν οὐδὲν, δοκέειν ἐμοὶ, ἁ κέτ' ἄν αὐ την αἰτίην. νυν δέ μιν, αυτῶν τε τούτων ε7νεκα, καὶ ἔνα μη διαφυγών, αυρος μέγας παρὰ βασιλέὼ γένηται, 'Αρταφέρνης τε ὀ Σαρδίων ὐπαρχος, καὶ ὀ λαζων Αρπαγος, ῶς ἀτί- 5κετο ἀγόμενος ἐς ΣάρΘις, τὸ μεν αυτοῖ σῶμα αυτοῖ ταύτη ἀνεσταύρωσαν, την δὲ κεφαλην ταριχεύσαντες, ἀνηνεικαν παρα βασιλέα Δαρεῖον ἐς Σούσα. Δαρεῖος δὲ πυθόμενος ταλα, καὶ επαιτιησάμενος τοὐς ταύτα ποιησαντας, ὁτι μιν οὐ ζώοντα ἀνηγαγον ἐς ο ψιν την ἐωυτοῖ, την κεφαλην τὴν ' Ιστιαίου λούσαντάς τε IO καὶ περιστείλαντας ευ ἐνετείλατο θάψω, ῶς ἀνδρὸς μεγάλως ἐωυτω τε καὶ Πέρσησι εὐεργέτεω. - μεν περὶ Ἱστιαῖον ούτω ἔσχε. xI. 'Ο δὲ ναυτικὸς στρατὸς ὁ Περσέων, χειμερίσας περi Μίλητον, τμ δευτέρφ ἔτεῖ ώς ἀνέπλωσε, αἱρέει εὐπετέως τὰς νη- σους τὰς πρὸς ηπείρW κειμένας, πιον καὶ ΛεKον καὶ Τένεδον. ὁκως δὲ λάζοι τινὰ των νησων, ῶς ἐκάμην αἱρέοντες οἱ βάρζαροι ἐσαγηνευον τοῖς ἀνθρώπους. σαγηνεύουσι δὲ τόνδε τον τρόπον. Sἀνηρ ἀνδρὸς ἁψάμενος της χειρὸς, ἐκ θαλάσσης της βορη'ς

ἐπὶ την νοτίην διηκουσι, καὶ ἔπειτα διὰ πάσης της νησου διέρχονται ἐκθηρεύοντες τοὐς ἀνθρώπους. αῖρεον δὲ καὶ τὰς ἐν τηηπείρω πόλιας τὰς 'Ιάδας κατα - αυτάρ πλην ουκ ἐσαγηνευον

XXXII. 'Eνθαῖτα Περσέων οἱ στρατηγοὶ ουκ εψεύσαντο τὰς ἀπειλὰς τὰς ἐπηπείλησαν re Iωσι στρατοπεδευομένοισι ἐναντία σφίσι. ώς γἀρ δη ἐπεκράτησαν των πολίων, παῖδάς τε τοὐς εὐειδεστάτους ἐκλεγόμενοι ἐξέταμνον, καὶ ἐποίευν ἀντὶ εἶναι ἐνόρχιας εὐνούχους καὶ παρθένους τὰς καλλιστευούσας, ἀνασπάστους s

80쪽

παρὰ βασιλέα ταῖτά τε δὴ ἐποίευν, καὶ τὰς πόDας ἐνεπίμια

Πασαν αύτοῖσι τοῖσι ιροῖσι. οἴτω δὲ τὸ τρίτον Ιωνες κατεδουλώθησαν πρωτον μὲν υπὸ Λυδων, δὶς δε ἐπεξῆς τλ υπὸ Περσέων. xxxiii. ' A ὁ δὲ 'Iωνίης ἁπαλλασσόμενος ὁ ναυτικὸς στρομνὸς, τὰ ἐπ' ἀριωρὰ ἐσπλέοντι του 'Ελλησπόντου αἴρεε πάντα

- γὰο ἐπὶ δεξιὰ αὐτοῖσι GHι Πέρσησι Θαείρια εν γεγονότα

κατ επειρον. εἰσὶ δὲ ἐν τῆ Ebρίπη αἴδε σου ' Ελλησπόντοw5 περσόνησός τε, ἐν τῆ πόDsς συχνῶ ενεισι, καὶ Πέρινθος, καὶ τἀτείχεα τὰ ἐπὶ ΘρηΛης, καὶ -ηλυζοίη τε, καὶ Βυζάντιον. B ζάντιοι μέν νυν, καὶ οι πέρηθεν Xαλκηδόνιοι, οὐδ μέμειναν ἐπιπλέοντας τοὐς Φοίνικας, ἀλλ' οἴχοντο ἀποDπόντες την σφετέρην,εσω ἐς τὸν Εἴξεινον πόντον καὶ ἐνθαῖτα πόDν Μεσαμ Em οἴκη-IO σαν. οἱ δὲ Φοίνικες κατακαύσαντες ταύτας τὰς χώρας τὰς καταλεχθείσας, τράπονται ἐπί τε Προκόννησον, καὶ 'Αρτάκη πυρὶ δὲ καὶ ταύτας νείμαν si επλωον αυτις ἐς τὴν Xερσόνησον, ἐξαιρήσον ς τὰς ἐπιλοίπους των πο ν, ἔσας Πωρον προσχόντες οὐ κατέσυραν. ἐπὶ δὲ Κυζικον οὐδὲ ἔπλωσαν ἀρχή in 15 αυτοὶ γὰρ Κυζικηνοὶ ἔπι πρότερον του Φοινίκων εσπλου ἐγεγόνεσαν υπὸ βασιλΓι, οἰωνι τμ Μεγαcάζου ὀμολπεσανNς, raἐν Δασκυλε, υπάρχω. πῆς δὲ Xερσονήσου, πλὴν Καρδίης πό-Mος, τὰς αλλας πάσας ἐχειρώσαντο οἱ Φοίνικες. xxXIV. 'Eτυράννευε δὲ αὐτέων μέχρι τότε Μιλτιάδης ὁ Κίμωνος τοῖ Στησαγόρεω, κτησαμένου την αρχὴν ταύτην πρότερον Μιλτιάδεω τού Κυψέλω τρων τοιWδε. cIχον Δόλογκοι Θρή-ῖκες τὴν Xερσόνησον ταύτην. ουτοι ων οἱ Δόλογκοι πιεσθέντες

5eολέμ- bes 'Αψινθίων, ἐς Δελφοῖς πεμψαν τοῖς βασιλέας, περὶ τοῖ πολέμου χρησομἐνους. ἡ δὲ Πυθίη σφι ἀνειλε - οἰκι-- μὴν ἐπάγεσθαι ἐπὶ τὴν χώρην τοῖτον, ος αν σφεας ἀπιόντας ἐκ τοῖ ἱροῖ πρωτος ἐπὶ ξείνια καλἐση. Ἱόντες δὲ οἱ Δόλογκοι τὴν ἱρὴν οδὸν, διὰ Φωκέων G καὶ Βοιωτων G in καί σφεας 1Oως οὐδεὶς ἐκάλεε, ἐκτομονται ἐπ' 'Αθηνέων. xxxv. 'Eν δὲ τ σι ' Aθενησι τηνικαῖτα εἶχε μὲν τὸ πανκράτος Πεισίστρατος, ἀτὰρ ἐδυνάστευε καὶ Μιλτιάδης ὁ Κ ἔλου, ἐῶν οἰκίης τεθριπποτρόφου, τὰ μὲν ἀνέκαῖεν ἀπ Αιακοῖ ri καi Αἰγίνης γεγονως, τὰ δὲ νεώτερα 'Αθηναῖος Φιλαίου, τοῖ5 AHντος παιδὸς, γενομένου πρώτου τῆς οἰκίης ταύτης 'Αρηναίου. ουτος ὁ Μιλτιάδης, κατήμενος ἐν τοῖσι Ποθὐροισι τοῖσι ἐωντο