Historikōn logoi 9 epigraphomenoi mousai

81쪽

ὀρεων τοῖς Δολόγκους παριόντας, ἐσθητα εχοντας ο κ ἐγχωριίην καὶ ωχμὰς, προσεζώσατο καί σφι προσελθοῖσι, ἐπηγγείλατο καταγωγὴν καὶ ξείνια οἱ δὲ δεξάμενοι, καὶ ξεινισθέντες -' αυ--ύ, ἐξέφαινον παν οἱ τὸ μαν de ἐκφήναν ς δε, ἐδέοντο αυτοῖ IO Θεφ μιν πείθεσθαι. Μιλτιάδεα δὲ, ἀκούσαντα, παραυτίκα επεισε ὀ λόγος, οἷα ἀχθόμενόν τε τη Πεισιστράτου ἀρχῆ, καὶ βουλόμενον εκ ποδων εἶναι. αὐτίκα δε ἐστάλη ἐς Δελφοῖς,επειρνώμενος το χρηστήριον, εἰ ποιοίη τά πεο αυτοῖ οι Δόλογκοι

προσεδέοντο.

XXXVI. Κελευούσης δε και νῖς Πυ ης, οἴνω δὴ Μιλτιάδης ὁ Κωψέλου, ' Ολύμπια ἀναιρηκὼς πρότερον τούτων τεθρίππF,

τότε παραλαcων 'ΑθηναIων πάντα τὸν βουλόμενον μετεχειν τοῖστόλου, επλεε ἁμα τοῖσι Δολόγκοισι, και εσχε τὴν χώρην' καί μιν οἱ ἐπαγαγόμενοι Hoαννον κατεστήσαντο. ὁ δε πρωτον μεν sἀπετείχισε τὸν ἰσθμὸν τῆς Xερωήσου, ἐκ Καρδίης πολιος ἐς Πακτύη , ἔνα μὴ εχοιεν σφεας οι Ἀψίνθιοι δηλέεσθαι ἐσοάλλοντες ἐς τὴν χώρην. εἰσὶ δs οἶτοι στάδιοι εξ ra καὶ ωκοντα τοῖἰ μου ἀπὸ δε τοῖ ἰσθμου σούτου η Xερσόνησος εἴσω -σά ἐστι

σταδίων εἴκοσι καὶ τετρακοσίων τὸ μῆκος. XXXVII. 'Αποτειχίσας ων τὸν αυχενα τῆς Xερσονησου ὁ

Μιλτιάδης, καὶ τοὐς Ἀψινρίους τρόπου τοιούτW ῶσάμενος, των λοιπων πρώτοισι ἐποχέέμησε Λαμψακηνοῖσι καί μιν οἱ Λαμψακην λοχήσαντες αἰρ εουσι ζωγρίη. m δε ὀ Μιλτιάδης Κροί-- N Λυδ ἐν γνώμη γεγονώς πυθομενος ων ο Κροῖσος ταῖτα, Sπεμπων προηγόρευε τοῖσι Λαμψακηνοῖσι μετιέναι Μιλτιάδεαρ εἰδε μὴ, σφεας πίτυος τρόπον ἀπείλεε ἐκτρίψειν. πλανωμένων δενων Λαμψακηνων ἐν τοῖσι λόγοισι, τὸ Πέλει τὸ επος εἶναι, τό σφι ἀπεέλησεν ὁ Κροῖσος, πίτυος τρόπον ἐκτρίψειν, μόγις κοτε μαθων των τις τρεα ἐρων, εἶπε τὸ ἐὸν, ἔτι πίτυς μούνη πάντων IO δενδρέων, ἐκκοπεῖσα, βλαστὸν ουδένα μετίει, αλλὰ πανώλεθρος ἐξαπόλλυται. δείσανGς ων οἱ Λαμψακηνοὶ Κροῖσον, λύσαντες μετῆκαν Μιλτιάδεα

xxxVIII. O τος μεν δὴ διἁ Κροῖσον ἐκφεύγεr μετὰ δε, τελευτφ ἄπους, τὴν ἀρχην τε καὶ - χ ματα παραδοῖς Στησαγὀρη N Κίμωνος αδελφεοῖ παιδὶ ο μηνθιου. καί οἱ τελευ- σαντι Xερσονησῖται Θύουσι, ὼς νόμος οἰκιστη, καὶ αγωνα ἱππικόν ra καὶ γυμνικὸν ἐπιστασι, ἐν N Λαμψακηνων οὐδενὶ ἐγ- S

82쪽

γίνεται ἀγωνίζεσθαι. πολεμου δε ἐόντος πρὸς Λαμψακηνούς, καὶ Σπησαγόρεα κατελαζε ἀποθανελ ἄπαιδα, πληγεντα τὴν κεφαλην πελεκεῖ εν πρυτανηυ, πρὸς ἀνδρὸς αὐτομόλου μεν λόγου, πολεμίου δὲ καὶ b θερμοτἐρου τρο επ XXXIX. Τελευτήσαντος δε καὶ Στησαγόρεω Πό τοιpδε, εμθαῖτα Μιλτιάδεα τὸν Κίμωνος, Στησαγόρεω δε ροῖ τελευτῆσαντος ἀδελφεὸν, καταλαμψόμενον τὰ πηγματα, επὶ Xερσονησου ἀποστελλουσι τριηρεῖ οι Πεισιστρατίδαι οι μιν καὶ ἔν ' Αθηνησι 5 ἐποίευν ευ, ὼς ού συνειδοτες δηθεν σου πατρὸς Κίμωνος αὐτοῖ τὸν Θάνατον, τὸν ε εν α λου λόγου σημανεω ώς πενετο. Μιλτιάδης δε ἀπικόμενος ες τὴν Xερσόνησον, εἶχε κατ' o κους, τὸν ἀδελφεὸν Στησαγόοεα δηλαδὴ επιτιμέων. οἱ δε Xερσονησῖται, φων- θανόμενοι ταῖτα, συνελεχθησαν ἀπὸ πασεων των muων οἰ δυν IO στεύοντες πάντοθεW κοινω δε στόλW ἀπικόμενοι ῶς συλλυπηθησόμενοι, ἐδεθησαν bH αὐτοῖ. Μιλπιάδης τε δὴ ἴσχει τὴν Xερσόνη- ν, πεντακοσίους βόσκων επικούρους, καὶ γαμεει 'Oλόρου του

Θρηίκων βασιλέος θυγατερα Ἐγησιπύλην.

XL. Ο τος δὲ ὁ Κίμωνος Μιλτιάδης, νεωστὶ μεν εληλύθεε ες τὴν Xερσόνησον κατελάμζανa δε μιν ἐλθόντα ἄλλα νων κατεχόντων 'ηγμάτων χαλεπώτερα. VI μεν γαρ ετεῖ τούτων, Σκύθας εφευγε' Σκύθαι γὰρ οἱ νομάδες ἐρεθισθεντες υπὸ βασιλεος 5 Δαρείου, συνεστράφησαν καὶ ηλασαν μεχρι της Xερσονήσου ταλτης' τούτους φάντας οὐκ bπομείνας ὁ Μιλτιάδης, εφευγε ἀπὸ Xερσονησου, ες δ οἴ τε Σκύθαι ἀπαλλάχ'ησαν, καί μιν οἱ Δόλογκοι κατηγαγον ὀπίσω. ταύτα μεν δη τρίτου ετεῖ Πότερον εγεγόνεε των τότε μιν κατεχόντων. XLI. Τότε δε, πυνθανόμενος εἶναι τοῖς Φοίνικας ἐν Τενεδου,

πληρώσας τριήρεας πεντε πημάτων τῶν παρεόντων, ἀπὲ sa ἐς τὰς 'Αθηνας. καὶ ἄσπερ ῶρμηθη εκ Καρδίης πόλιος, επλεε διατου Μελανος κόλπου παραμείζετό τε τὴν Xερσόνησον, και οἱ s Φοίνικες οἰ περιπίπτουσι τησι νηυσί. αυτὸς μεν δὴ Μιλτιάδης συντη σι τεσσαρσι τῶν νεων καταφεύγει ες ον, τὴν δε οἱ πεμπτην τῶν νεων κατεῖχον διώκοντες οἱ Φοίνικες. της δε νεὸς ταύτης

ετυχε τῶν Μιλτιάδεω παίδων ὁ προαύτατος ἄρχων Μητίοχος, οὐκ ἐκ της χλόρου σου Θροῖκος εὐν Θυγατρὸς, ἀλλ' εξ ἄλλης IO καὶ τουτον ἁ t εἶλον οἱ Φοίνικες. καί μιν πυθόμενοι ώς ειηMιλτιάδεω παῖς, ἀήγαγον παρὰ μωλα, δοκεοντες χάντα

83쪽

μεγάλην καταθήσεσθαι' ὁτι δὴ Μιλτιάδης γνώμην ἀπεδεξατο εν

τοῖσι Ιωσι, πείθεσθαι κελεύων τοῖσι Σκύθησι, ἴτε οἱ Σκύμι προμεδεοντο, λύσαντας την σχεδίην, ἀποπλεειν ἐς την εωυτῶν. Δαρεῖος δε, ῶς οι Φοίνικες Μητίοχον τὸν Μιλτιάδεω ἀνήγαγον, ε- IS ποίησε κακὸν μεν οὐδεν Μητίοχον, αγαθὰ δε συχνάρ καὶ γὰρ

οἶκον καὶ κτῆσιν εδωκε, καὶ Περσίδα γυναῖκα, εκ της οι τεκνα

εγενετο, τὰ ἐς Περσας κεκοσμεαται. Μιλτιάδης δε ἐς 'm ου

ἀπικνεεται ες ἀς 'Αθήνας.ram. Καὶ κατὰ τὸ ενος τουτο εκ των Περσέων οὐδεν επὶ πλεον γενετο τούτων, ες νεῖκος φέρον Iωσι, ἀλλα τάδε μεν χρήσιμα κάρτα τοῖσι Ιωσι εγενετο τούτου του ετεος. 'Αρταφἐρνης ὁ Σαρδίων ὐπαρχος, μεταπεμψάμενος αγγελους εκ των πολίων,

συνθήκας σφίσι αὐτοῖσι τοὐς Ιωνας ἡνάγκασε ποι iεσθαι, ἴνα δμ 5 σίδικοι ειεν, καὶ μη ἀλλήλους φεροάεν τε καὶ ἄγοιεν. ταυτά τεηνάγκασε ποιέειν, καὶ ως χώρας σφέων μετρῆσας κατὰ παρασάγγας, τοῖς καλεουσι οἱ Πεισαι - τριήκοντα στάδια' κατἁδη τούτους μεῬῆσας, φόνους εταξε εκάστοις, ον κατὰ χώρην διατελέουσι ἔχοντες εκ τοὐτου τού χρόνου αἰεὶ ετι καὶ ες εμε, ῶς IOετάχθησαν ες 'Αρταφερνεος' ετάχθησαν Γε σχεδὸν κατὰ τὰ αυ- σὰ τὰ καὶ πρότερον εἶρον. καί σφι ταῖτα μεν εἰρηναῖα ῆν.

τηγῶν εκ βασιλεος, Μαρδόνιος ὁ Γωζρύεω κατεζαινε επὶ Θάλα σαν, στρατὸν πολλὸν μεν κάρτα πεζὸν ἄμα ανόμενος, πολλὸν δεναυτικόν' ηλικίην τε νεος ἐων, καὶ νεωστὶ γεγαμηκως βασιλέος Δαρείου θυγατερα 'Αρταζώστρην. ἄγων δε τὸν στρατὸν τολον 5 ὀ Μαρδόνιος, επεί τε εγενετο εν τη Κιλικίη, αυτὸς μεν ἐπιζὰς επὶ νεὸς, εκομίζετο ἁμα τησι ἄλλησι νηυσι στρατιην δε την πεζὴν ἄλλοι ηγεμόνες ηγον επὶ τὸν Ἐλλήσποντον. ῶς δε παραπλέων νην 'Ασίην ἀπίκετο ὁ Μαρδόνιος ες την 'Iωνίην, ενθαυτα μεγιστον Θ μα ερεω τοῖσι μη ἁποδεκομενοισι Ἐλλήνων, Περ- IOσέων τοῖσι επω ' τάνεα γνώμην ἀποδεξασθαι ῶς χρεὸν εἴη δημοκρατέεσθαι Περσας' τοῖς γὰρ τυράννους των 'Ιώνων καταπαύσας πάντας ὀ Μαρδόνιος, δημοκρατίας κατίστα ἐς τὰς πλλας. ταῖτα δε ποιήσας, ἡπείγετο ἐς τὸν Ἐλλήσποντον. ῶς δεσυνελέχθη μιν αημα πολλὸν νεῶν, συνελεχθη δε καὶ πεζὸς πολ- IS λὸς στρατὸς, διαζάντες τησὶ νηυσὶ τὸν Ἐλλήσποντον, επορεύοντοδια της Eus ς' . επορεύοντο δε επί τε 'Eρετριαν καὶ 'Αθήνας.

84쪽

XLIV. Αἴται μεν ων σφι πρόσχημα ησαν ρου μολου. ἀτὰρ, εν κω εχοντες ἴσας αν πλείστας δύναιντο κατασωφεσθαι νων

'Eλληνίδων πολίων, τουτο μεν δὴ, τησι νηυσὶ Θασίους, ουδὲ χελρας ἀνταειραμένους, κατεστρεψανυ' τουτο δε τρο πεζφ Μακε-5 δόνας, προς τοῖσι μάρχουσι, δούλους προσεκτησαντο' τα γὰρ εντὸς Μακεδόνων εονεα πάντα σφι ην ηδη λοχείρια γεγονότα. εκ μεν δη Θάσου διαζαλόντες περον, υπὸ την ηπειρον ἐκομίζοντο μέχρι 'Ακάνθου εκ δε 'Ακάνθου ὁρμεωμενοι, τον Αθων περάζαλ- λον. επιπεσων δέ σφι περιπλέουσι βορης ἄνεμος μεγας τε κω Io ἄπορος, κάρτα τρηχεως περιεσπε πληθεῖ πολλὰς των νεων, ἐκαζάλλων πρὸς τὸν Αων. λεγεται γαρ κατἁ τριηκοσίας μεν των νεων τὰς διαφθαρείσας εἶναι, μερ δε δύο μυριάδας ἀνθρώπων. ωσε γἁρ Mysi δεστάτης εούσης της Θαλάσσης ταύτης της πεώτον 'Aθων, οι μεν υπὸ των Θηρίων διεῖθείροντο ἁρπαζόμενοr οἱ Is δε, πρὸς τὰς πέτρας ἀρασσόμενοι' οἱ δε αυτων νεειν οὐκ ἔπισματ' καὶ κατὰ τούτο διεφθείροντο' οι δὲ, ρυεῖ. ὀ μεν δὴ ναυτικὸς στρατὸς Ουτω επρησσε. XLV. Μαρδον, δε, καὶ rW πεζφ στρατοπεδευομενν εν Μ κεδονίη, νυκτὸς Βρύλοι Θρηικες επεχείρησαW καί σφεων πολλοῖς φονεύουσι οἱ Βρυγοι, Μαρδόνιον δὲ αυτὸν τρωματίζουσι. οὐ μεντοι οὐδε αυτοὶ δουλοσύνην διεφυγον πρὸς Περσίεωρο ου γαρ δὴ 5 πρότερον ἀπανεστη εκ των χωρέων τουτεων Μαρδονιος, 'iν ησφεας -οχειρίους εποιησατο. τούτους μεντοι καταστρεψάμενος, ἀπηγε την στρατιην ὀπίσω, ἄτε τρο πεζρο τε προσπταίσας πρὸς τοῖς Βρύγους, καὶ τW ναυτικν μεγάλως περὶ Αθων. . τος μεν νυν ο στόλος αἰσχρως ἀγωνισάμενος, ἀπαλλάχθη ες την Ἀσίην.XLVΙ. Δευτερου δὲ ετεῖ τούτων ὁ Δαρεῖος, πρωτα μεν Θασίους διαζληθεντας υπὸ των ἀστυγειτόνων, ως ἁπόστασn μηχανολατο, πεμψας ἄγγελον, εκελευε σφεας τὸ τεῖχος περιαιρέειν, καὶ τὰς νεας ες Ἀζδηρα κομίζειν. οἰ γἁρ δὴ Θάσιοι, sα υπὸ Ἱστι-5 αίου τε τοῖ Mιλησίου πολιορκηθεντες, καὶ προσόδων εουσεων μεγαλίων, ἐχρεοντο τοῖσι χρήμασι, ναῖς τε ναυπηγεύμενοι μακρὰς, καὶ τεῖχος ἰσχυρότερον περιcαλλόμενοι. ἡ δὲ πρόσοδός σφι εγμνετο εκ τε της 4πείρου καὶ απὸ των μετάλλων. εκ μεν γε των ἐν Σκαπτὴ ' Τλη των χρυσεων μετάλλων, τὸ επίπαν ὀγδώκοντα IO τάλαντα προσξω εκ δὲ των εν αυτῆ Θά , ελάσσω μεν τούτων, συχνὰ δὲ οἴτω, ωστε τὸ επίπαν Θασίοισι, ἐοῖσι καρπων ἀτελεσι,

85쪽

προσήδε από τε τῆς εααίρου και των μετάλλων, ετεος ἐκάστου, διηκόσια τάλαν ' ora δε τὸ πλεῖστον προσηλθε, τριηκόσια. XLVII. Eιδον δε καὶ αυτὸς - μέταλλα ταύτα' καὶ μα- Ηφ ῆν αυτων Θωμασιώτατα τα οἱ Φοίνικες ἀνεῖρον, es μετὰ Θάσου κτίσαντες την νησον ταύτην' ἡ τις νῖν ἐπὶ του Θάσου νούσου, του Φολικος, τὸ ουνομα εαε. τὰ δὲ μέταλλα τὰ Φοινικικαταῖτα, ἔστι της Θάσου μεταξὐ Αἰνύρων ri χώρου καλεομἐνου 5καὶ Κοινύρων, αντίον δε Σαμοθρηρκης' ἔρος μέγα, ἀνεστραμμἐνονεν τη ζητήσει. τοῖτο μέν νυν εστι τοιοῖτο. οἱ δὲ Θάσιοι N βα- nus κελεύσαντι καὶ το τεῖχος τὸ σφέτερον κατίῖλον, καὶ τὰς

νεας ἀς πάσας ἐκόμισαν ἐς 'Aeδηρα. XLVIII. Μετὰ δὲ τοὐτο, ἁπεπειροτο ὁ Δαρελς των Ἐλλήνων ὁ τι ἐν ἀω ἔχοιεν, κότερα πολεμέειν ἐωυσῆ, η παραδιδόναι σφέας αυτούς. διέπεμπε ων κήρυκας, ἄλλους ἄλλη τάξας, ἀνασην ' Eλλάδα, κελεύων αἰτέειν βασιλέῖ γην ri καὶ υδωρ. τολτους μεν δὴ ἐς την Ἐλλάδα ἔπεμπε ἄλλους δὲ κηουκας διέ- 5πεμπε ἐς τὰς ἐωυτοῖ δασμοφόρους πόλιας σας παραθαλασσίους,

κελεύων νέας τε μακρὰς καὶ ἱππαγωγὰ πλοῖα ποάεεσθαι. XLIX. Ουτοί τε δη παρεσκευάζοντο ταύτα' καὶ mi, ἡκουσὶ

ἐς νην ' Ελλάδα κήρυξι πολλοὶ μεν πειρωτέων ἐδιδοσαν τὰ προ σχετο αἰτὲων ἡ Πέρσης, πάντες δὲ οἱ νησιωται, ἐς τοὐς ἀπικοιατο αἰτησοντες. οι τε δὴ ἄλλοι νησιωται διδοῖσι γην τε καὶ ἴδωρ Δανείω, καὶ δὴ καὶ Αἰγινηται. ποιεσασι δέ σφι ναῖτα, ἰθέως S'Aθηναῖοι ἐπεκέατο, ὁοκέοντες ἐπὶ σφιω ἔχοντας τοῖς Αιγινήτας δεδωκέναι ώς ἄμα τὴ Περση ἐπὶ σφέας στρατεύωνται' καὶ ἄσμενοι προφάσιος ἐπελάζοντο, φοιτέοντές τε ἐς τὴν Σπάρτην, κατηγμνον των Αἰγινητέων τὰ πεποιήκοιεν σξοδόντες τὴν ' λάδα L. Πρὸς ταύτην δὲ τὴν κατηγορίην Κλεομένης ὀ 'Αναξανδαίδεω, βασιλεύς ἐῶν Σπαρτιητέων, διέζη ἐς Αἴγιναν, βουλόμενος συλλαζεῖν Αἰγινητέων τοὐς αιτιωτάτους. ὼς δὲ ἐπιιρAN G, λαμcάνων, ἄλλοι τε δὴ αύσω ἐγίνοντο αντίξοοι των Αἰγινητέων, ἐν δὲ δὴ καὶ Κρῖις ὁ Πολυκρίτου μάλισταε ος Obκ, ἔφη, αὐ- s τὸν οὐδένα ἄξειν χαιροντα Αἰγινητέων' ἄνευ γάρ μιν Σπαρτιη-

τέων του κοινοῖ ποιέειν ναῖτα, λῆ 'Αθηναίων ἀναγνωσθέντα

λαμζάνειν. Eλεγε δὲ ταλα ἐξ ἐπιστολῆς τῆς Δημαρητου. Κλεομένης δὲ, απελαυνόμενος ἐκ τῆς Λιγίνης, ειρετο τὸν Κρῖον IO

86쪽

συνοισόμενος μεγάλου κακF. I. I. Eν δε τη Σπάρτη τουτον τον χρόνον in μενων Δημάρητος ο Αριστωνος, διέραλλε τὸν Κλεομενεα, ἐῶν βαωλεὐς καὶ ουρος Σπαρτιητεων, οἰκίης δε της υποδεεστρο ς' κατ ἄλλο μεν οὐδὲν υποδεεστέρης, ἀπὸ γὰρ του αυτου γεγόνασι' κατὰ πρεKυγενείη 5 δε κως τετίμηται μαλλον ἡ Εὐρυσθένεος. LII. Λακεδαιμόνιοι γαρ, ὁμολογέοντες ουδενὶ ποιητη, λεγουσιαυτὸν ' Αριστόδημον, τον 'Αριστομάχου, του Κλεοδαίου, του ' Τλ- ι , βασίλεύοντα ἁγαγεῖν σφεας ες ταυτην την χώρην την νῖνεκτέαται, ἀλλ' ου τοὐς ' Αριστοδήμου παῖδας. μετα δε χρόνυν

5 ου πολλὸν, Ἀριστοδῆμω τεκον την γυναῖκα, Ni ουνομα ειναι 'Αργε, Θυγατέρα δε αὐτὴν λεγουσι εἶναι Αυάσίωνος, του Τισαμενοῖ, του Θερσάνδρου, του Πολυνείκεος ταυτην δὲ τεκεῖν δίδυμα επιδόντα δε τὸν 'Αριστοδημον τὰ τέκνα, νούσν τελευρον Λακεδαιμνίους δε, τους τότε εόντας, βουλευσαι κατὰ νόμον βα- Io σιλέα των παίδων τὸν 'εKύτερον ποιήσασθαι. ουκων δη σφεας εχειν ὁκοτερον ελωνται, ώστε καὶ ὀμοίων καὶ ἴσων ἐόν in ου δυναμένους δὲ γνῶναι, η καὶ ω τούτου, σειρωταν την πικουσαν.

ην δε, ουδὲ αυτὴν, φάναι, διαγινώσκειν' εἰδυῖαν μεν καὶ τὸ κάρ- να λεγειν ταλα, βουλομενην δε εἴ κως ἀμφότεροι γενοίατο βα- 15 σιλέες. τοὐς ῶν ὁὴ Λακεδαιμονίους ἀπομειν' ἀποθοντας δὲ, πέμπειν ἐς Δελφούς, επειρησομένους ὁ τι χρησονται τρο m γματι. την δὲ Πυθίην κελευειν σφέας ἀμφότερα τα παιδία ἡγησασθαι βασιλεας, τιμαν δὲ μῖλλον τον γεραίτερον. τὴν μεν δη Πυθίην σαῖνά σφι ἀνελειν τοῖσι δὲ Λακεδαιμονίοισι, ἁποθουσι οὐZὲν ε 20 σον οκως ἐξεύρωσι αυτῶν τὸν πρεαυτερον, b θέσθαι ἄνδρα Μεμ νιον, τμ ουνομα εἶναι Πανίτην' ὐποθέσμι δὲ τομον τον Πανίτην τάδε τοῖσι Λακεδαιμονίοισι, φυλάξαι την γειναμένη , ὀκότερον των παίδων πρωρον λούει καὶ σιτίζει' καὶ ην μεν κατὰ Mαυτα φαίνηται αἰεὶ ποιεῖσα, τοὐς δὲ παν εξειν ἴσον τι καὶ δίζην-25 ται καὶ Θέλουσι εξευρεῖν' ην δὲ πλανῖται καὶ ἐκείνη, εναλλὰξ ποιευσα, δῆλά σφι ἔσεσθαι ως ουδε ἐκείνη πλεον οὐδὲν οἶδε επ' ἄλλην τε σφεας τραπέσθαι οδόν. ενθαλα δὴ τοῖς Σπαρτιε- τας, κατὰ τὰς του Μεσσηνίου υποθήκας, φυλάξαντας την μητερα των 'Αριστοδήμου παίδων, λαζεῖν κατὰ τὰ αὐτὰ πιμῶσαν

87쪽

λάσσετο. cόντας δὲ τὸ παιδίον τὸ τιμώμενον πρὸς της γειναμένης, ως ἐὸν πρότερον, τρέφειν ἐν τω δημοσίω' καί οἱ οἴνομα τεθῆναι Eoρυσθένεα, τμ δε νεωτέρν, Προκλέα. τούτους ἀνδρωθέντας, αυτούς τε, ἀδελφεούς ἐόντας, λέγουσι διαφόρους εἶναι τον πάντα

Λίνον της ζόης ἀλλήλοισι, καὶ τοῖς ἀπὸ τούτων γενομένους SSωσαύτως διατελέει LIII. -υτα μὲν Λακεδαιμόνιοι λέγουσι μούνοι 'Eλλήνων.

τάδε δε, κα- ἀυτὰ λεγόμενα bes 'Eλληνων, ἐγώ γράφω' τούτους γαρ δὴ τοῖς Δωριέων βασιλέας μέχρι μὲν Περσέος τοῖ Δανάης, τού Θεοῖ ἀπεόντος, καταλεγομενους ὀρθως bes 'Eλληνων, καὶ ἀποδεικνυμένους ως εἰσι 'Eλληνες εδη γὰρ τηνικαῖτα ἐς 5 Eλληνας οἶτοι ἐτέλεον. ἔλεξα δε, μέχρι Περσέος, τοῖδε εδεκα, ἀλλ' οὐκ ἀνέκαθεν ἔτι ἔλαζον, ὁτι οὐκ ἔπεσπι ἐπωνυμίη Περσis οὐδεμία πατρὸς Θνητοῖ, ωσπερ 'Hρακλέi 'Aμφιτρύων. ηδη ωνορθῆ λόγω χρεωμἐν- μἐπι τοῖ Περσεος ὀρθως εἴρηταί μοι.

ἀπὸ δε Δανάης, της 'Aκρισίου, καταλέγοντι τοῖς ἄνω αἰεὶ πα- IO τέρας αυτων, φαινοίατο αν ἐώ ς οἱ των Δωριέων ἡγεμόνες ALγύπτιοι ἰθαγενέες. ταύτα μέν νυν, κατὰ τὰ 'Eλληνες λέγουσι, γεγενεηλόγηται.

LI v. 'Ως δε ὁ Περσέων λόγος λέγεται, αυτὸς ὁ Περσεύς, εὐν Ασσύριος, ἐγένετο 'Eλλην, ἀλλ' οὐκ οἱ Περσέος πρόγονον τοῖς δὲ 'Ακρισίου γε πατέρας, ὀμολογέοντας κατ' οἰκ Πτητα Περσέῖ οὐδὲν, τούτους δὲ εἶναι, κατάπερ Ελληνες λέγουσι, Αἰγυπτίους. I.V. Καὶ ταῖτα μέν iυι περὶ τούτων εἰρξώω. ὁ τι δὲ, ἐόνNς Αἰγύπτιοι, καὶ ὁ τι ἀποδεξάμενοι, ἔλαζον τὰς Δωριέων βασιληίας, ἄλλοισι γὰρ περὶ αυτων εἴρηται, ἐάσομεν αυτά. τὰ δὲ

ἄλλοι ου κατελάζοντο, τούτων μνήμην ποιήσομαι.

Lv1. Γνα δὲ δὴ τάδε τοῖσι βασιλεῖσι Σπαρτιῆται δεδώκασι ἱρωσύνας δυο, Διός τε Λακεδαίμονος, καὶ Διὸς Οὐρανίου καὶ πόλεμόν γε ἐκφέρειν ἐπ' εν ἁν βούλωνται χώρην' τούτου δε μηδένα εἶναι Σπαρτιητέων διακωλυτερο εἰ δε μη, αυτὸν ἐν rse isci ἐνέχεσθαι. στραNυομένων δὲ, πρώτους ἰέναι τούς βασιλέας, - 5ωάτους δὲ ἀπιέναι ἐκατὸν δε ἄνδρας λογάδας ἐπὶ στρατιῆς φυλάσσειν αυτούς. προcάτοισι δε χρασθαι ἐν τῆς ἐξοδίησι, ὀκόσοισι ἁν ων ἐθέλων των δὲ θυομένων απάντων τὰ δέρματά τε καὶ τὰ νωτα λαμcάνειν σφέας. ταλα μὲν τὰ ἐμπολέμια.

88쪽

LvII. Τὰ δὲ ἄλλα, τὰ εἰρηναῖα, κατὰ τάδε σφι δεδοται. ἐν θυσίην τις δημοτελη ποιέηται, πρώτους επὶ τὸ δεῖπνον 7ζειν

τοῖς βασιλέας' και ἀπὸ τούτων πρῶτον ἄρχεσθαι, διπλησια νε- μοντας ἐκατέρου - πάντα η Nas ἄλλοισι δαιτυμόνεσι καὶ 5 σπονδααίας εἶναι τούτων, και των τυθέντων προcάτων τὰ δέρματα. νεομηνίας δε ἀνὰ πάσας, καὶ ἐζδόμας ἱσταμενου του μηνὸς, δίδοσθαι εκ του δημοσίου ἱρήῖον HMιον εκατέρω ἐς 'AG λωνος, καὶ μεδ νον αλφίτων, καὶ οἴνου τετάρτην Λακωνικη και ἐν τοῖσι ἀγῶM πασι ποοεδρίας εξαιρέτους' καὶ προξείνους IO ἀποδεικνύναι τούτοισι προσκεῖσθαι τοὐς ἁν ἐθέλωσι των ἀστῶν, καὶ Πυθίους αἰρέεσθαι δύο ἐκάτεροW οι δε Πύθιοι εἰσι Θεοπρόποι ἐς Δελφούς, σιτεόμενοι μετα των βασιλεων τα δημόσια. μη ελθου- σὲ δε τοῖσι βασιλεῖσι επὶ τὸ δεῖπνον, ἀποπεμπεσθαί σφι ες τὰ οἰκία, αλφίτων τε δύο χοίνικας εκατέρου, καὶ οἴνου κοτύληW πα- 15 ρεοῖσι δε διπλησια πάντα δίδοσων τῶυτὸ δε τοῖτο καὶ πρὸς ἰδιωτεων κληθεντας επὶ δεῖπνον τιμασθαι. τὰς δε μαντηιας τὰς γινομενας, τούτους φυλάσσειρο συνειδεναι δε καὶ τοῖς Πυθίους. δικάζειν δε μούνους τοῖς βασιλεας τοσάδε μούναρ πατρούχου τε

20 εγγυησηρ καὶ ιδῶν δημοσίεων περι. καὶ ην τις Θετὸν παῖδα ποιεεσθαι εθέλη, βασιλεων εναντίον ποιεεσθαι. καὶ παρίζειν βουλεύουσι τοῖσι γέρουσι, ἐοῖσι δυῶν δεουσι τριηκονταρ ην δε μη ἔλθωσι, τοὐς μάλιστά σφι των γερόντων 'οσήκοντας εχειν - των βασιλεων γέρεα, δύο ψηφους τιθεμενους, τρίτην δὲ, την ἐωυτῶν. I. VIII. Tαῖτα μεν ζῶσι τοῖσι βασιλεῖσι δεδοται εκ τοῖ κομνοῖ των Σπαρτιητεων' ἀποθανοῖσι δὲ, τάδε. ἱππέες πεοιαγγελλουσι τὸ γεγονὸς κατὰ πασαν την Λακωνικηρο κατὰ δὲ την πόλιν γυναῖκες πεζιῖοῖσαι, λεcητα κροτεους. επεὰν ῶν τούτο γε - 5 τω τοιοῖτο, ανάγκη εξ οἰκίης εκάστης ελευθέρους δύο καταμιαίνεσθαι, ἄνδρα τε καὶ γυναῖκα μη ποιησασι δὲ τοῖτο, ζημίαι

μεγάλαι επικεαται. νόμος δε τοῖσι Λακεδαιμονίοισι κατὰ των

βασιλεων τοὐς Θανάτους εστὶ Δυτὸς και τοῖs βαρζάροισι τοῖσι

εν 'Aris' των γὰρ ῶν βαρζάρων οι πλεῖνες τμ αὐτω νόμω Io χχέωνται κατὰ τοῖς Sανάτους των βασιλεων. επεὰν γὰρ ἀποθάνη βασίλεῖς Λακεδαιμονίων, εκ πάσης δεῖ Λακεδαίμονος, χωρορις Σπαρτιητεων, ἀριθμF των περιοίκων ἀναγκαστοῖς ες τὸ κηδος ἰεναι. τούτων ἄν καὶ των εἱλωτεων και αὐτῶν Σπαρτιητεων

89쪽

ἐπεὰν συλλεχθέωσι ἐς τωυτὸ πολλαὶ χιλιάδες, σύμμιγα τησι γυναιξὶ κόπτονται τε προθύμως, καὶ οἰμωγη διαχρέωνται ἁπλέ Is φάμενοι τον ἴματον αἰεὶ ἀπογενόμενον των βασιλέων, τολον δηγενέσθαι αριστον. ος δ' αν εν πολέμω των βασιλέων ἀποθάνη,

τούτω δε εἴδωλον σκευάσαντες, ἐν κλίνη ευ ἐστρωμένη ἐκφέρουσι. λεαν δὴ Θάψωσι, ἀγορη δεκα ἡμερέων ουκ ἔσταταί σφι, οὐδ' ἀρχαιρεσίη συνίζει, ἀλλἀ πενθέουσι ταύτας τας ἡμέρας. LIX. Συμφέρονται δε αλλο τόδε τοῖσι Πέρσησι. ἐπεὰν ἀπο- ωνόντος του βασιλίος ἄλλος ἐνίστηται βασιλεύς, ουτος ὁ ἐσιω, ἐλευθεροῖ ὁστις τι Σπαρτιητέων τμ βασιλίῖ η τμ δημοσίου ωφειλε ἐν δ' αυ Πέρσησι ὁ κατιστάμενος βασιλεῖς τὸν προσοφειλόμενον

φόρον μετίει πάσησι τησι πόλισι. LX. Συμφέρονται δε καὶ τάδε Αἰγυπτίοισι Λακεδαιμόνιοι. οἱ κηαυκες αὐτων καὶ αὐληταὶ καὶ μάγειροι ἐκδέκονται τὰς πα-τρωας τέχνας' καὶ αὐλητης τε αὐλητέω γίνεται, καὶ μάγειρος μαγείρου, καὶ κηρυξ κήρυκος' ob κατὰ λαμπροφωνίην ἐπιθέμενοι αλλοι σφέας παρακληίουσι, ἀλλὰ κατἁ - πάταια sἐπιτελέουσι. ταῖτα μεν δη οἴτω γίνεται.

LXI. ΤΟ ΤΕ δε τον Κλεομένεα, ἐόντα ἐν τη Αἰγίρο, καὶ κοινὰ νη 'Eλλάδι ἀγαθὰ προσεργαζόμενον, ὀ Δημάρητος διέζαλε, οὐκ Αἰγινητέων ούτω κηδόμενος, ως φθίνου κω ἄγη χρεολμενος. αλεομένης δὲ, νοστησας ἁπ Αἰγίνης, ἐζούλευε τὸν Δημάρητον παῖσου της βασιλη'ς, διὰ πρηγμα τοιόνδε ἐπίωσιν ἐς sαυνὸν ποιεύμενος. 'Αρίστωνι βασιλεύοντι ἐν Σπάρτη, καὶ γημαντι γυναῖκας δύο, ποώθες οὐκ ἐγίνοντο. καὶ, ob γὰρ συνεγινώσκετο αυτὸς τούτου ἐῶναι αἴτιος, γαμέει Πίτην γυναῖκα' ωδε δε γαμέει. ην οἰ φίλος των Σπαρτιητέων ἀνηρ, τμ προσεκέετο των ἀ- στων μάλιστα ὀ 'Ααίστων. τούτου ἀνδρὶ ἐτύγχανε ἐοῖσα γυνη Io καλλίστη μακρW των ἐν Σπάρτη γυναικων' καὶ ταυτα μέντοι

καλλίστη ἐξ αἰσχίστης γενομενη. ἐουσαν γάρ μιν τὸ εἶδος φλαύρην, ἡ τροφὸς αυτης, οἷα ἀνθρώπων τε ὀλΣων Θυγατερ καὶ δυσειδέα ἐοῖσαν, πρὸς δὲ καὶ ὀρέουσα τοῖς γονέας συμφορην τὸ εἶδος αὐτης ποιευμένους, ταλα ἔκαστα μαθοῖσα, ἐπιφράζε- ISσαι τοιάδε. ἐφόρεε αυτην ἀνὰ σῶσαν ἡμέρην ἐς τὸ της 'Eλένης ἱρόν τὸ δ' εμι ἐν τη Θεράπνη καλευμένη, ἴπερθε σοῖ Φοιζηχυ ἱροῖ. οκως δε ἐνείκειε ἡ τροφὸς, πρός τε νωγαλμα ῖστα, καὶ ἐλίσσετο τὴν Θεὸν απαλλάξω της δυσμορφὰς τὸ παιδίον. καὶ

90쪽

20 δη κοτε ἀπιούση ἐκ τοῖ ἱροῖ τη τροφω γυναῖκα λέγετω ἐπιφανῆναι' ἐπιφανεῖσαν δὲ, ἐπε εσθαί μιν ὁ τι pἐρει ἐν τη ἀγκάλη καὶ την φράσαι, ῶς παιδίον φορέει. την δὲ κελεῖσαί οἱ δειξαν την δε ου φάναι' ἀπειρησθαι γάρ es ἐκ των γειναμένων μηδενὶ

ἐπιδεικνύναι νην δε πάντως ἐωυτη κελεύειν ἐπιδεῖξαι. ὁρῶσαν δὲ 25 'ν γυναιχα περὶ πολλου ποιευμένην ἰξέσθαι, οὐτω δη την τροφὸν δε αι τὸ παιδίον την δε καταψῶσαν του παιδίου την κεφαλὴν, εἶπαι, ῶς καλλιστεύσει πασέων των ἐν Σπάρτη γυναικῶν. ἀπὸ

μὰν δη ταύτης της ἡμέρης μεταπεσέειν τὸ εἶδος. γαμέει δὲ δή μιν ἐς γάμου ἄρην ἀπικομένην Αγητος ὁ 'Aλκείδεω, οἶνος δὴ so ὀ rei, Ἀρίστωνος φίλος.

LXII. Τὸν δὲ Ἀρίστωνα εκνιζε ἄρα της γυναικὸς ταύτης ὀεoως' μηχανὰται δὴ τοιάδε. αυτός τε τμ ἐταίρου του ἐν ἡ νη αυτη, μοδέκεται δωτίνην δώσειν των ἐωυτοῖ πάντων εν τὸ αν αυτὸς ἐκεῖνος ἔληται, καὶ τὸν ἐταιρον εωυρο εκέλευε ώσαύτως 3 'ν ὀμοίην διδόναι. ὀ δὲ, οὐδεν φοζηθεὶς ἀμpi τη γυναικι ὀρέων ἐοῖσαν καὶ 'Αρίστωνι γυναῖκα, καταινέει ταῖσαρ ἐπὶ τούτοισι δὲ ορκους ἐπήλασαν. μετα δὲ, αυτός τε ὀ 'Αρίστων ἔδωκε τουτο, ὀτι δη ην, τὸ ε ετο των κειμηλίων των ' Aρίστωνος ὁ Αγητος και αὐτὸς, την ὀμοίην ζητέων φέρεσθαι παρ ἐκείνου, ἐνθαλα δὴ Io του εταίρου τὴν γυναῖκα ἐπειρἁτο ἀπάγεσθαι. ὀ δὲ, πλὴν τούτου μούνου - αλλα, ἔφη, καταινέσαr ἀναγκαζόμενος μεν τοι σωτε ὁρκω, καὶ της απάτης τη παραγωγη, ἁπίει ἁπάγεσθαι. LXIII. Οἴτω μεν δὴ την τρίτην ἐσηγάγετο γυναῖκα ὁ ' Αρίστων, την δευτέρην ἁποπεμψάμενος. ἐν δὲ οἱ χρόνω ἐλάσσονι, καὶ οὐ πληρώσασα τοὐς δέκα μηνας ἡ γυνη αύτη, τίκτει τολον δὴ τὸν Δημάρητον καί τις οἱ των οἰκετέων εν 'bίκ κατημενου μετὰ 5 των ἐφόρων, ἐξαγγἐλλει ως es παῖς γέγονε. ὁ δὲ, ἐπιστάμενός ea τὸν χρόνον τμ εγάγετο την γυναῖκα, καὶ ἐπὶ δακτύλων συμζαλ-λεόμενος τοὐς μηνας, ειπε ἀπομόσας' Οὐκ αν ἐμὸς εἴη.' Gpro ηκουσαν μεν οἱ ἔφορον ηγμα μέντοι οὐδὲν ἐποιῆσαντο τὸ παραυτίκα. ἡ δὲ παῖς ηυξετο, καὶ τφ Ἀρίστωνι τὸ εἰρημένον μετἐμελε I 0 παῖδα γἀρ τὸν Δημάρητον ἐς τὰ μάλιστά οἱ ἐνόμισε εἶναι. Δημάρητον δὲ α τω ἀνομα ἔθετο, δια τόδε' πρότε ν τούτων, πανδημεὶ Σπαρτιηται ' Aρίστωνι, ῶς ἀνδρὶ εὐδοκιμεοντι δια πάντωνδη των βασιλHων των ἐν τη Σπάρτη γενομένων, ἀρὴν ἐποιησαντο παῖδα γενέσθαι διὰ τούτο μεν οἱ τὸ ἀνομα Δημάρητος ἐτέθη.