Dionysi Halicarnasensis Antiquitatum Romanarum quae supersunt

371쪽

Γ317 μαλυς ὐπηγάγετο, συκοφάνται καὶ πονηροὶ δόξαντες εμαι καὶ πολλὴν ἔφλοντες αἰσχύνην ἀπῆλθον ἐκ της ἀγορῆς. XIII. Tαύτης τῆς πείρας ἀποτυχόντες καὶ διαλλαγὰς τῆς ἔχθρας δια φίλων εὐρόμενοι μετρίως bτην ἀγνωμοσύνην αυτῶν ἐνέγκαντος του Ἀρκυνίου διὰ τὰς ἐκ του πατρὸς εὐεργεσίας καὶ την μετάνοιαν ἱκανὴν ἡπολαμβάνοντος εἶναι τῆς προπετείας διόρθωσιν ἔτη μεν τρία διέμειναν ἐν τῆ προσποιησει τῆς φιλίας ' ἐπειδὴ δὲ καιρὸν υπέλαβον ἐπι- 10τήδειον ἔχειν δόλον ἐπ' αὐτῶ ράπτουσι τοιόνδε

νεανίσκους δυο των ἐκ τῆς συνωμοσίας τους τολμηροτατους ποιμενικαῖς ἐνδυσαντες στολαῖς καὶ δρεπάνοις καθοπλίσαντες ὐλουργοῖς πέμπουσιν ἐπὶ την οἰκίαν του βασιλέως ημέρας μεσουσης διδάξαντες i5 7 α χρὴ λέγειν τε καὶ πράττειν καὶ τον τρόπον τῆς ἐπιθέσεως αὐτοῖς υφηγησάμενοι. ουτοι πλησίον των βασιλείων γενόμενοι κακῶς τε ἀλλήλους ἔλεγον ώς ἀδικούμενοι καὶ οὐδὲ τὼ χεῖρε των σωμάτων ἀπείχοντο βοῆ τε μεγάλη χρώμενοι την παρὰ του βασιλέως 20 βοήθειαν ἐκάλουν ἀμφότεροι, παρόντων αὐτοῖς συχνῶν ἐκ τῆς συνωμοσίας αγροίκων δὴ τῶ λόγω συναγανακτούντων τε ἀμφοτέροις καὶ συμμαρτυρτων. ώς εἰσκαλέσας αυτοὐς ὁ βασιλεῶς λέγειν ἐκέλευσεν ἡπερ ῶν διεφέροντο, αἰγῶν μὲν ἀμφισβή- 25τησιν ἐσκήπτοντο, κεκραγότες δε ἄμα καὶ παθαινόμενοι τον ἄγριον τρόπον και μηθεν εἰς το πρῆγμα λέγοντες πολῶν ἐκίνησαν ἐξ απάντων γέλωτα. ώς δ 'ἐκ τos καταφρονεῖσθαι καιρὸν ἔδοξαν εἰληφέναι τῆς ἐπιχειρήσεως τον ἐπιτηδειον, φέρουσι κατὰ τῆς κεφα- 30λῆς του βασιλέως πληγὰς τοῖς δρεπάνοις καὶ τοὐτοπράξαντες ἔφευγον ἔξω θυρῶν. κραυγῆς δὲ γενο-

372쪽

μενης επὶ τῶ πάθει και βοηθείας πολλαχόθεν συν- η δραμουσης ου δυνηθέντες διαφυγεῖν συλλαμβάνον- ται προς των επιδιωξάντων, και μετὰ τολο βασάνοις, καταικισθέντες καὶ τους αρχηγους της επιβουλης ἀναγκασθέντες εἰπεῖν της προσηκουσης τιμωρίας ετυχον συν χρόνω. βασιλευς μὲν δη Ἀρκυνιος μικρῶν ουδὲ ολίγων ' μαλις ἀγαθῶν αἴτιος γε - μενος, οκτὼ καὶ τριάκοντα ἔτη την αρχην κατασχών