Poetae lyrici Graeci 1 Pindari carmina continens

161쪽

Κυράναν γλυκυν αμφὶ κἀπον 'Aφροδίτας ἀειδόμενον,25 παντὶ μεν θεὸν αἴτιον υπερτιθέμεν φίλει δὲ Κάρρωτον ἔξοχ' εταίρωνῖς - ταν Επιμαθέος ηγων 35 ὀψινόου θυγατερα Πρόφασιν Βαττιδὰν ἀφίκετο δόμους θεμισκρεόντων 30 αλλ' αρισθάρματονυδατι Κασταλίας ξενωθεὶς γέρας αμφέβαλε τεαῖσιν κό

aut Λυρῶνα . . . άειδομένα roperit, niit i l ipsum Αυραναν legit, sed porporam intolloxit. Etiam Martiing vi ut necusativi ini restituora luna esse, nomio in inen Pindam sontontiam nasocii iiis est. Poota, cum Aree suas Pythiam vietoriana adeptus esset, dicit: tuum ost pra iniim onantuna de anitione ficii alictorent veneram, tum vero Carrhoi una a tragana, elii acceptum rosera hinne honorem, ililigere. Conirn Oile in nrenteni rovoeat Aree

162쪽

pi 1RI CARMlXA. θεοί τοί σφ' ἔχει κυπαρίσσινον tu μέλαθρον αμφ ανδριάντι σχεδόν, Κρητες δν τοξοφόροι τέγεῖ Παρνασίω

45 Mλεξιβιάδα, σὲ δ' ηυκομοι φλέγοντι χάριτες. Mμακάριος, ος ἔχεις καὶ πεδὰ μέγαν καματον λόγων φερτάτων μναμῆον ἐν τεσσαράκοντα γάρ m50 πετόντεσσιν ἀνιόχοις ὀλον δίφρον κομίξαις αταρβεῖ φρενί, ηλθες ηδη Λιβυας πεδίον ἐξ αγλαῶν

πόνων δ' ου τις ἀπόκλαρός ἐστιν Ουτ' ἔσεται 55 ὁ Βάττου δ' εαεται παλαιός ὁλβος ἔμπαν τὰ καὶ τὰ

νέμων, πύργος αστεος ομμα τε φαεννότατον τὼ ξένοισι. κεῖνόν γε καὶ βαρυκομποι λέοντες περὶ δείματι φυγον, γλῶσσαν ἐπεί σφιν ἀπένεικεν υπερποντίαν

θῆρας αἰνῶ φόβω

163쪽

6 πόρεν τε κίθαριν, δίδωσί τε Μοῖσαν oli αν μέλη, απόλεμον αγαγών ἐς πραπίδας ευνομίαν, si μυχόν τ' αμφέπει μαντον τῶ καὶ Λακεδαίμονιτο ἐν υργει τε καὶ ζαθέα Πυλωμασσεν ἀλκάεντας Ηρακλέος 95 ἐκγόνους Αἰγιμιοὐ τε. το δ' ἐμόν, γαρυεν απὸ Σπάρτας ἐπήρατον κλέος,

οθεν γεγενναμένοι

75 ῖκοντο Θήρανδε, φῶτες Αἰγεῖδαι, l ἐμοὶ πατέρες, ου θεῶν ἄτερ, αλλα μοῖρα τις ἄγεν

πολύθυτον ἔρανον θεν αναδεξάμενοι, Ἀπολλον, τεα 105

80 Καρνεα σ' ἐν δαιτὶ σεβίζομεν

ναν πόλιπι scrip i, tit Pootii dicat: undo i. o. ox Theraὶ translatis liis saeris to Apollo Camaee et ipsa ut Cyrenain nunc sancto colimus, cf. Cal

POETAE LYR. 1 i

164쪽

IqNDARI L.AllMINA.Κυρανας τ' ἀγακτιμέναν πόλιν ἔχοντι τὰν χαλκοχάρμαι ξενοι Tρῶες Ἀντανορίδαι συν Ελένα γὰρ μόλον, καπνωθεῖσαν πάτραν ἐπεὶ ἴδον tin

85 ἐν Αρει, τόδ' ἐλάσιππον ἔθνος ἐνδυκέως δέκονται θυσίαισιν ἄνδρες οἰχνέοντάς σφε δωροφόροι, libτους τ' Ἀριστοτέλης ἄγαγε ναυσι θοαῖς άλος βαθείας κέλευθον ἀνοίγων. κτίσεν δ' ἄλσεα μείωνα θεῶν, l2090 ευθυτομόν τε κατέθηκεν Ἀπολλωνίαις ἀλεξιμβρότοις πεδιάδα πομπαῖς ἔμμεν ἱππόκροτον

μάκαρ μὲν ἀνδρῶν μέτα

- ἔναιεν, ηρως δ' ἐπειτα λαοσεβής. ἄτερθε δε προ δωμάτων ἔτεροι λαχόντες ἀχαν lauβασιλέες ἱεροί

165쪽

ἐντί, μεγαλῆν δ' ἀρετῶν δρόσω μαλθακῆ

tuu ρανθεισῶν κώμων υπὸ χευμασιν l35ακουοντί ποι χθονία φρενί,

σφὸν ὁλβον υἱώ τε κοινὰν χάριν ἔνδικόν et ' 'Αρκεσίλα ' τον ἐν ἀοιδῆ νέων

πρέπει χρυσάορα Φοῖβον απυειν, Im εχοντα I θωνόθεντο καλλίνικον λυτήριον δαπανῶν μέλος χαρίεν. ἄνδρα κεῖνον ἐπαινέοντι συνετοι

λεγόμενον ἐρέω 145 κρέσσονα μεν ἀλικίας Ilo νόον φέρβεται γλῶσσάν τε ' θάρσος δὲ τανυπτερος ἐν ορνιξιν αἰετὸς ἔπλετο im ἀγωνίαις δ', ἔρκος οἷον, σθένος ἔν τε Μοίσαισι ποτανὰς από ματρος φίλας, ii 5 πέφανταί θ' αρματηλάτας σοφός - δ . oσαι τ' εἰσιν ἐπιχωρίων καλῶν ἔσοδοι, 155

inam ἐνδέχονται interpretore ac possis fiaspicnm inle limiti Et lavan eho lias intra legisse, ii ii dicit ἀκουοντες Ουν τῶν υμνων των εἰς Ἀρκεσίλαον κοινὴν ἔχουσι την χάριν οἱ πρόγονοι, sed hoc illisertum. Coto,iam lemnias Itol. Ἀρκεσίλαν, non Ἀρκεσίλα. - V. 107. ἐπαινέοντι, GGnP1Pe αἰνέ-Oνgι. - v. 110. νόον φέρβεται γλῶσσάν τε ' θάρσος τε, sie Hermann interpunxit, vi letur Io Probει tu seli., vulgo νόον φέρβεται ' γλῶσσάν τε θάρσος τε . Praeterea Sc lineide vin θάρσος δ ὲ, quoil otiam soliol. lirant rovidetiar, ita pio rostitui. tornm et II tirtvng νόον φέρβε καὶ γλῶσσαν, θάρσος δὲ. - V. 113. ἀγωνίαις scripsi, utque itii scito l. , logubntur αγω- ωίας. - V. 114. ἔν τε, IInrtun F ἐν δὲ. - ποτανός, Pc lemnia Beli. ποτη- νὰς. - φίλας, πέφανταί Hari ing φίλας πέφανται, χἀρματηλάτας. - V. 116. ἴσαι, De loninui scit. ὀGσαι.

166쪽

PINDARl CARMINA . τετόλμακε. θεός τέ οἱ το νυν τε πρόφρων τελεῖ δυνασιν, καὶ τό λοιπὰ ν όμως, μάκαρες ω Κρονίδαι, διδοῖτ' ἐπ' ἔργοισιν αμφί τε βουλαῖς . I 60im ἔχειν, μη φθινοπωρὶς ανέμων χειμερία καταπνοα δαμαλίζοι χρονον.Aιός τοι νοος μέγας κυβερνῆ δαίμον ἀνδρῶν φίλων. Ita ευχομαί νιν υλυμπία τοὐro δόμεν γέρας ἔπι Βάττου γένει.

167쪽

'Aκ σο' η γὰρ ελικωπιδος 'Aφροδίτας ἄρουραν η Xαρίτων ἀναπολίζομεν, ὀμφαλον ἐριβρόμου χθονὸς ἐς λάωον προσοιχόμενοι

,,In descriptione metro riun nillil incerium, nisi quod duo primi ver. sus coniungi possunt: quae numer rii in consociatio licet Inuuis ex causis videretur prohatalis, nillilo minus disiunxi, tilio I in r ambig In soleo sacer . Carmen scriptum Tlirasybulo victori; inscriptio Xeno ri te In nPPellat, quae Potita videri possit e v. 6. Se i Xenocrates potest victor ro citiktus esse, ut censebat IIomius; Ideoque titulum Inutaro non ausus sum. Boe . V. 1. η, mi Od Ηeyne scripsit, GGu oxliibent et sori. acliol. legit, vulgo η. - V. 3. ἀναποὶ μεν, Scitinui ἀναπολήσομεν prolianto Hariungo. V. 4. ἐς 1άῖνον scripsi, libri et schol. ἐς ναόν. Hermann , elim Oli in

168쪽

ποταμία τ' Aκράγαντι και μαν Ξενοκράτει ἐτοῖμος υμνων

θησαυρὸς ἐν πολυχρυσω

Mπολλωνία τετείχισται νάπα

l0 τον ουτε χειμέριος ὀμβρος επακτὀς ἐλθων, ἐρι βρόμου νεφέλας στρατὸς ἀμείλιχος, Ουτ' ανεμος ἐς μυχούς άλος αξοισι παμφόρω χεράδι

τυπτόμενον. φάει δὲ πρόσωπον εν καθαρῶ i5 πατρὶ τεῶ Θρασύβουλε, κοινάν τε γενεῆλόγοισι θνατῶνευδοξον ἄρματι νίκαν

etsi ἄγεις ἐφημοσύναν,

τά ποτ' εν Ουρεσι φαντι μεγαλοσθενῆ

ἀένναον coniecisset, ile inde ἐς νάζον scripsit. I i' licet lainon vix t sielς, ae nescio an εὐδαίδαλον sit scribendum, nam ναον videtur ex glossa ortuna, quae sorta se ad v. 2 Ἀφροδίτας ἄρουραν η Xαρίτων pertineibat, ubi soli. ilicit οἱ δὲ τον Πυθιον ναὸν ἀκούοvσινὶ . II inng scripsit ἐρίβρομον χθονος ἄγνοῖο νυν, quod non intelligo, noe magis viil eo cori, nio loconveniat interpretatio, vertit enim: ,,dem tau rarusenilem Mittet punkt derocio Mrriehen Ercle. - V. 7. ετοιμος, Gu ετυμος. - V. 9. τε Τείχισται, ux El. M. 249, 50 et Zonai. 466: τεῖχος, τειχῶ, ἀφ' ου φησὶ Πίνδαρος et Et Ecrqxαι sortasso coniicias granimat. id ipsum olini lite Iecsso, sed cf. Istlian. IV 44, et Gaissores τετείχισται scripsit. - V. 10. Oυτε, UGuVla Pe lomnia seli. ου, Ira osti. - ἐπακτος liθῶν non credo a Pindaro proscctuni esse, scit ἐπακ eo ς ἐλθὼν h. o. ἐπαθδην ἐλθών. - V. 12. ἄνεμος, De etIcli. ἄνεμοι. - V. 13. ἄξοισι P Gii PIUMm, ot pluralem agnovit soli., αξoi By, vulgo ἄξει. - χεράδι litari P2 παμφεροις χεράσιν et seli., onIn Ilio tarmam χερμὰς lueti Ir, soli 1 Tnmmaticos veteros etiam χεράδει hic legisso lipparet ex Etyni. M. 808. 32: χέραδος . . . Ovδέτερον. . . καὶ Πίνδαρος την δοτικην εἶπε rεράδει σποδέων v. χεράδι ποδέων ubi Ilo ookli χεράδει ς' Ποθίων coni. - V 14. τυπτόμενον IIemnanti. τυπτόμενοι GBfvbGul e et Scii. qui male τύπτοντες interpretatur, si eonina pro τύπτονται scrib.), τυπτομενος reliqui. Heckor coni. κρυπτομένους. Ego scribe latum censeo παμφθόρω χεράδι κρυπτόμενον. - V. 15. κοινάν RPcus et para plir. , κοινα vel κοινά AI γ DI 2GGii Vl, d. - V. 17. αρματι νίκαν, Ηγ αρματονίκαν, Diori lite ἀρματι νίκαν. - V. 18. ἐν πτυχαῖς, ἐνὶ πτυχαῖσιν ΛGGuVML ot ενὶ etiarn Pc, πτυχαῖσι Pi, unde Κρισαίαις ενὶ πτυχαῖς coniicias. - ἀπαγγελεῖ, ἀπαγγέλλει GGu - V. 19.ari θων, quod non satis recte interpretes intolloxomini, significalper te aurigae ossiuio stinetus, es. IIoni. I l. ν 465 οὐδ' ἐδυνάσθη ευ σχε

θέειν περιτέρμα. - νυν scripsi, et scia. τοίνυν intori refuttur,vlulgo νιν.

169쪽

Πηλεῖδα παραινεῖν μάλιστα μεν Κρονίδαν, βαρυόπαν στεροπῶν κεραυνῶν τε πρυτανιν,25 θεῶν σέβεσθαι ταύτας δε μη ποτε τιμῆς ἀμείρειν γονέων βίον πεπρωμένον, ρ. δ .

ἔγεντο καὶ πρότερον Ἀντίλοχος βιατάς νόημα τούτο φέρων, 30 ἴς υπερέφθιτο πατρός, ἐναρίμβροτον ἀναμείναις στράταρχον Αἰθιόπων Μέμνονα. Νεστόρειον γὰρ Ἀπος ἄρμ' ἐπέδα Πάριος ἐκ βελέων δαῖχθεις' ὁ δ' ἔφεπεν

κραταιον ἔγχος 35 Μεσσανίου δε γέροντος δονηθεῖσα φρην βόασε παῖδα ον

χαμαιπετες δ' αρ' ἔπος Ουκ ἀπέριψεν αυτοὐ

μένων ὁ θεῖος ἀνηρ

πρίατο μεν θανάτοιο κομιδὰν πατρός, 40 ἐδόκησέν τε τῶν πάλαι γενεῶὁπλοτέροισιν, εργον πελώριον τελέσαις, υπατος αμφὶ τοκεῶσιν ἔμμεν προς αρετάν.

τὰ μὲν παρίκει τῶν νύν δὲ καὶ Θρασύβουλος

170쪽

πάτρω τ' ἐπερχόμενος αγλαῖαν ἔδειξεν. νόω δὲ πλoὐτον, ἄγων ἄδικον Ουθ' υπέροπλον ηβαν, δρέπει, σοφίαν δ' ἐν μυχοῖσι Πιερίδων ω τίν τ', 'Eλέλιχθον, ὀργαῖς πάσαις ἶς ἱππείαν ἔσοδον,

V. 46. πάτρω g' Vn2, Iit,m pleriqtio πάτρωί τ', P2 πάτρωr τ' ἰοχ. αγλαων ἔδειξεν Soli iniit ot P2, sed coteri libri αγλαῖαν ἔδειξεν απασαν, nec videtur Beli. απασαν repurisso, cum ilicit: ἐπερχόμενος ουν πρὀς τὴν του θείου ἀγλαῖαν καὶ κατά tὁν κόσμον ἴσον εαυτὰν ἀπέδειξεν. Sed nescio an potitis ἔδει ab interpolatoro sit prosectum, ut poeta scripserit: πάτρω τ' ἐπερχομενος αγλα tαν απασαν, i. e. omno idecus pnimi imitans. Hariun IV πῶσάν τ' ἐπ. ἀγλ. ἔδειξεν. - V. 47. νοω δὲ πλoὐτον, ἄγων ἄδικον Ουθ' ὐπέροπλον η βαν, δρέπει scripsi, quo I grmoci somnonis proprietas non ruinus niPIe instituta sententia flagitat: legebatur νόω δὲ πλοῖτον ἄγει, ἄδικον Ουθ' ὐπέροπλον η βαν δρέπων. Poteranis a Io ac DI lege re in list in etiOno eme II lata, Sed nimis lini bigii si et Olis citra tunc foret omitto; poeta nutem, cum dicere vellet νόω δε πλοίτον δρέπει, ἄδικον Ουθ' υπ. ηβαν ἄγων, triti octione verbor ira usus ost, non soluinnumeroriam legi inservieris, sed etiam'qii Oniam quno semitanti ir σοφίαν δ'

ἐς οδὰν titilo cnotatiini. Et ευρες videtur etiam sch. roperisso, qui dieit:

τουτέστιν ἴππικὰς ἄμίλλας. Hoc carinon a Uitamentis valdo depravatum ost, ciuibus quae ol scuriora Videt antiir explanaro stlulueriant, velut v. 13 quod Et M. exlii uri χεράδι σποδέων vi letur pare pigrapho anti tua esse, ac minam est V. 14 non inni a liliitina legi in collicibus participium ἔχων ἰ cs. inpran is v. 4 et 16. Sed lio e loco ninlligi potest, ubi potissimum vitilina dolitescat. In opstellosi consul eiicienda esse vorba ὀργαῖς πάσαις, quae sit antima a aliqua paropi grapho ad v. 51 μάλα ἀδόντι νόω, citiaeque expulerit deinclo verbum necessaritim, unde scripsi τίν τ' Ἐλέ- λιμ ν δ ς θῆκας ἱππίαν noδον, PIO i tu in gyra n nati l llos id rarent ευρες addideriant. Sed nescio an potitis scribon dum sit τίν τ', Ἐλέλιχθον, ὀργαὶ ς προς ωπίαν ἔσοδον μάλα ἀδόντι νεω, Ποσειδῶν,

προσέχεται, h. o. ὀργῶν προς, ut Pindariis antiqua sornia ὁργημι pro ἀρνάω usiis sit, cuius soranno ignorantia cori uptolao nngnni dederit: --πίαν ἔσοδον novo modo dixit poeta l. o. ἱππίων καλῶν ἔσοδον, cs. Puth.

IV 124. Cetorum pro Ἐλέλιχθον alii fortasso Ἐλάσι χθον legemini,vid. Eristalli. Prooeni. 16. IIeyno eloctis πάσαις et μάλα scripsit ὀργαῖς ος ευρες ειπιον εἴσοδον ἄδόντι νόω, IIoraiiann ὀργαῖς ἐς ἴππίαν Looflos suo pio ingenio ductus nil equostri a stititia), Ilooelcli 3ς θ' ευρες ἴππίαν