장음표시 사용
181쪽
182쪽
'Εθέλω χαλκάσπιδα Πυθιονίκαν συν βαθυζώνοισιν ἀγγελλων Tελεσικράτη χαρίτεσσι γεγωνεῖν, ολβιον ἄνδρα, διωξίππου στεφάνωμα Κυράνας 55 τὰν ὁ χαιτάεις ἀνεμοσφαράγων ἐκ Παλίου κόλπων ποτὲ Λατοῖδας ἄρπασ', ἔνεικε τε χρυσέω παρθένον ἀγροτέραν δίφρω, τόθι νιν πολυμήλου Is καὶ πολυκαρποτάτας θῆκε δέσποιναν χθονός ρίζαν απείρου τρίταν ευήρατον θάλλοισαν οἰκεῖν. 15
ὐαέδέκτο δ' ἀργυρόπεζ' 'Aφροδίτα 10 ήλιον ξεῖνον θεοδμάτων ὀχέων ἐφαπτομένα χερὶ κουφα καί σφιν ἐπὶ γλυκεραῖς ευναῖς ἐραταν βάλεν αἰδῶ, 20 ξυνον ἀρμόζοισα θεῶ τε γάμον κνισθέντι κουρα θ' 'Υφέος
ευρυβία 'ος Λαπιθῶν ὐπερόπλων τουτάκις ην βασιλευς, ἐξ 'Ωκεανου γένος ηρως ralli δευτερος ' ον ποτε Πίνδου κλεενναῖς ἐν πτυχαῖς Ναῖς εὐφρανθεῖσα Πηνειοὐ λέχει Κρείοισ ἔτικτεν, M
Γαίας θυγάτηρ. ὁ δὲ τἀν μώλενον
θρέψoreo παῖδα Κυράναν α μεν Οἴθ ἱστῶν παλιμβάμους ἐφίλησεν οδούς, ουτε δεινων οἰκοριῶν μεθ' εταιρῶν τέρψιας, ab
V. 2. ἀγγέλλων, pleriisso libri αγγέλων, Ρ2 αἰνέων, Pe αγώνων cunI
quod hic ulli pocin virginiim vitam describiti plano alieniim: non con- Vivit1 ngitantes, sod clioreua dii contos puellna poeta dixit: δεινος, qvirilnon distut re voco δῖνος, soci ridum Atlion. XI 467 D ot Hesycli. saltationis dio litani , en iis sitit, sed illium nil mi ilurn δινεῖσθαι Oinnino de sali intibiis dictuin, i in etiani δεινος oinnis ἐγκυκλιος χορεία dici poterat. Usten lit
183쪽
20 αλλ' ἀκόντεσσίν τε χαλκέοις φασγάνω τε μαρναμένα κεράΓζεν αγρίους θῆρας, ' πολλάν τε καὶ ασυχιον lo
βουσὶν εἰράναν παρεχοισα πατρώαις, τον δε συγκοιτον γλυκυν
25 υπνον ἀναλίσκοισα ρέποντα πρὸς αῶ.
ρ. β'.κίχε νιν λέοντί ποτ' ευρυφαρέτρας 4bὀβρίμω μουναν παλαίοισανατερ ἐγχέων ε κάεργος Απόλλων. αὐτίκα δ' ἐκ μεγάρων Xείρωνα προσήνεπε φωνῶ 30 Σεμνὸν ἄντρον, Φιλυρίδα, προλιπὼν θυμὸν γυναικὸς καὶ
μεγάλαν δυνασιν - θαυμασον, οἷον αταρβεῖ νεῖκος ἄγει κεφαλα, μόχθου καθ-
ητορ ἔχοισα ' φόβω δ' ου κεχείμανται φρένες. τίς νιν ανθρώπων τέκεν; ποίας δ' ἀποσπασθεῖσα φυτλας Αντ. β'.ορέων κευθμῶνας ἔχει σκιοέντων, γ
35 γευεται δ' ἀλκῆς ἀπειράντου;
autem praeterest Dia ooiῶν Pe οἰκουριῶν) correpta antopaeIIultin adicti ini, piod otiam si non ab οἶκος, sed a principali stirps undo οἴκαδε itescenditὶ repotas, ali pii l insoIentiae liabet: nihil iuvat varietas a solio I. Gotting. memorixia γράφεται καὶ δεῖπνον οἰκουριῶν, se 1 Daraphrastos Ioneo aliivi miid suppeditat: Ουτε δείπνων g έ o φ ια ς. Ουθ' ετ αραν οἰκουριῶν, ita enim legit. ut iam in epocilosi tio ut serrat Harthing, iiiii in te ου τε δεῖπνον οἰκοριῶν τε εταιρῶν τέρψιας ermore sibi visus est), se ii id rectius οἰκουρίαν scripseris: quamquam ne hoc εPudem satis facit, soli gerantina filii. opirior, lectio: Osta δείνων τέρψιας, Ουθ' ε ταραν οἰκουρια. h. e. neque choreumran deliciae neque aequalium puellamran liuisera m e raecorarique erunt. οἰκουρια interpretatur Hesycli. κυρίως τὰ υπὀ τῶν μητέρων προσφερόμενα τοῖς νηπίοις παίγνια. actae Elist. 1422, 3. Hic sunt omnino παίγνια. cf. Ι'tot. p. 319, 25 ο κουρια, ἁ καταλείπουσιν η φέρουσιν αἱ μητέρες τοῖς οἴκοις scr. οἰκοιὶ τῶν παιδίων ἀπολειφθεῖσιν ' ηπαίγνια. - V. 20. ἀκόντεσσιν, Po ακόντεσι. - V 21. κερά εν sch. et libri, vulgo κερααειν, Λ κερααεν, Ηγ κεράαειν. - V. 24. παυρον, Iri Udsυπνον. - γλεφάροις Pi V l, βλετάροις rel. - V. 25. υπνον, PIVds παυ-o ν, unito coniicias Nπνον ἐπὶ γλεφάροις παυρ' ἀναλίσκοισα κτλ. V. 27. ὀβρίμω AGP1Vbs, viilpto ὀμβρίμω. - μούναν, Gii 'όναν. - U. 29. ἐκ μεγάρων. iIeimsootli ἐμμεμαώς. - προσήνεπε Po, προσεννεπε V. - V. 30. Φιλυρίδα GiiΡ12Ub isPo, vulgo Φιλλυρίδα. - V. 31. νεῖκος, Pu et unus Sch. νῖκος. - κεφαλῆ, Selinei lexviIi κοαδία coni. - V. 33. νιν, PeGP2Gu μὲν. - ἀποσπασbεῖσα, Sch. lare. αποσπαρθεῖσα.
184쪽
li,6 Pilii Mil CAI: MINA.ὐσία κλυτὰν χέρα οἱ προσενεγκεῖν, η ρα καὶ ἐκ λεχέων κεῖραι μελιαδέα ποίαν;
τον δὲ Κένταυρος ζαμενής, ἀγανἀ χλαρὸν γελάσσαις ὀφρυ ,
μῆτιν εάν 65 εὐθυς ἀμείβετο Κρυπται κλαῖδες ἐντὶ σοφας Πειθους ἱερῶν φιλοτατων, 70.40 Φοῖβε, καὶ ἔν τε θεοῖς τοὐτο κἀνθρώποις ὁμως αἰδέοντ', ἀμφανδῖν ἀδείας τυχεῖν τοπρῶτον ευνάς επ. β . καὶ γὰρ σέ, τον οὐ θεμιτὸν ψευδει θιγεῖν, TIετραπε μείλιχος ὀργὰ παρφάμεν τοὐτον λόγον. κούρας δ', ὁπόθεν, γενεάν ἐξερωτῆς, ω ἄνα; κυριον ος πάντων τέλος Mi5 Οἶσθα καὶ πάσας κελεύθους οσσα τε χθων ἐρινὰ φύλλ' ἀναπέμπει, χώπόσαι ἐν θαλάσσα καὶ ποταμοῖς ψάμαθοι κύμασιν ριπαῖς τ' ανέμων κλονέονται, χωτι μέλλει, χώ- πόθεν M
50 εἰ δε χρὴ καὶ παρ' σοφὸν ἀντιφερίξαι,
ενθα νιν ἀρχέπολιν θήσεις, ἐπὶ λαὸν ἀγείραις
55 νασιώταν ἔχθον ἐς ἀμφιπεδον νυν δ' ευρυλείμων πότνιά σοι Λιβυα mδέξεται εὐκλεα νυμφαν δώμασιν ἐν χρυσέοις πρόφρωνῖνα οἱ χθονὸς αισαν
185쪽
αὐτίκα συντελέθειν ἐννομον δωρήσετέα, los O ε παγκάρπων φυτῶν νηποινον, Ουτ' ἀγνῶτα θηρῶν.
τόθι παῖδα τεξεται, ον κλυτὸς μἀς ω εὐθρόνοις Πραισι καὶ Γαία 105ανελὼν φίλας υπὸ ματέρος οἴσει. Yαὶ δ' ἐπιγ-υίδιον θαησάμεναι βρεφος αυτῆς, νέκταρ ἐν χειλεσσι και αμβροσίαν στάξοισι, θήσονταί et ἐ
τό βοετος. - αυτας scripsi, nisi quis αυτω praesorat, vulgo αυ Ταῖς, Gitti Netαῖς. Fateor tamen ne liti an conicetii rani plano Ohi Antis sacere, ne nescio ari poeta scripserat βρεφος, αυ Dις νεκταρ ἐν χείλεσσι κτλ. V. 63. Hic veteres grain iranti es pia ningis luana doctiores diciant poetam eo inparandi particulana roticuisse, ut An sententiar reddent immorivilem, quemvi odion Iovem et Apollinem e nostri lionianos interpretantiari reddent tinniorta eari Iovem et sanet tin Apollinem. IIt iurgiar naythogmiphos nostros, qui deorram originos rananntiir, vorii in vidisso, ni ista sententia non solum a Pinitam pietato plane ab Orret, sed etiam nla hoc lo eo alienissima est:
Clii ron enini si Apollini do futuro filio vaticinatiis ilico rot, Norno stilinituunt reddent Iove n et Apollino in , nulli magis praepostumina diei aut finWi potest. Neque nrail tuin proficiet, si quis itistitietione post αθάνατον posita, Ζῆνα καὶ ciγνὰν Ἀπόλλωωα ad καχεῖν v. 65 rottitori t. ut Chironili eat. soro ut lioinines litine Apollinis filii ira Ioveni et Apollinem voeotit:
ita in et Dinais impedita soret oratio, ne quo Pindariis alia nomina videt arnovisse, quam tria An rei Noinia, Aristaei, quao v. 65 comprehendit, citae nin lino illi in etinua Λpononius Rhodi iis et I io Iomas Siculus trii lutit Servius, ciui clieit Aristaeum nia IIosiodo Apollinc ni Nomiuin ni poliatuni esse. thaud ilubio non satis vitigenter inter prolatiir locuin IIesiodi, iiiii
perlit bot Cicoronorii mentoriae pro lidisse a Cois Aristaeum ita in ei pari Iovem, qua auetoritate nitatur, nescio. Nihil inoror Atlio rango rarit o. 14:Rειοι Asiarci&ν τον αυτὰ, καὶ Λία καὶ Ἀπόλχωνα νομίζοντες r videtur Enitia arati iuua aliquis an vilio grnplitus Illinc Pittilari versum eo loni ni Alointerprotatus esse, quo nostri lio ini nos; ut quod etiani soliol. significat,
qui diciti tot εον oti toν 'Αρισταῖον διὰ τὰ την κτηνοτροφίαν καὶ κυνηγεσίαν εηρηκέναι Ἀγρέα καὶ Νόμιον, ista καὶ Ἀπόλλωνα προσηγόotuos:
sed etiani Io vorta et Apollinent orant, ut i in nrortalo in reddant. θεσσονταί νιν αθάνατον plane eo lena mollo explicari luna est, quo potita Neria. V sseripsit: τάν ποτ ευανδρόν τε καὶ ναυσὶ κλυτῶν θέσσανto: nisi cluod hie liue edit tortius aeuustiti viis Ζῆνα καὶ αννὰν υπόλλωνα, que iri admo-
νόστου. Fateor tamen hane dupli eis striaeturae confiisionem satis molesta In osse, neqIue ea, clune semiuntur, EOIn ineltilant istnni mitionem:
186쪽
ώκεῖα δ' ἐπειγομένων ηδη θεῶν πράξις οδοί τε βραχεῖαι. κεῖνο κεῖν' αμαρ διαίτασεν θαλάμω δε μίγεν im
is πολυχρυσω Λιβυας ῖνα καλλίσταν πόλιν 70 ἀμφέπει κλεινάν τ' ἀέθλοις. ira καὶ νυν ἐν Πυθῶνι νιν ἀγαθέα Καρνειάδαυίος ευθαλεῖ συνέμιξε τυχα ἔνθα νικάσαις ἀνέφανε Κυράναν, ἄ νιν ευφρων δέξεται 130
5 δόξαν ἱμερτὰν ἀγαγόντ' ἀπο Λελφῶν.
ἀρεταὶ δ' αἰεὶ μεγάλαι πολυμυθοι βαιὰ δ' ἐν μακροῖσι ποικίλλειν, ἀκοὰ σοφοῖς' ὁ δὲ καιρος ομοίως labπαντος ἔχει κορυφάν. ἔγνων ποτὲ καὶ γόλαον 80 Ουκ ἀτιμάσαντά νιν ἐπτάπυλοι Θῆβαι τόν, ρυσθῆος ἐπεὶ κεφαλάν Ido ἔπραθε φασγάνου ἀκμῆ, κρυφαν ἔνερθ' υπὸ γῆν διφρηλάτα Ἀμφιτρυωνος σάματι, πατροπάτωρ ἔνθα οἱ Σπαρτῶν ξένος 145suit si praeterea scripseras θ ἐσσονταί τ' ἔμεν ἀθάνατον quani vis 1μεν lxiiiιs non legatur nyti l illine poetarn , Oninia filint expedita: hoeonina poeta ilicit: Orabunt Iorem et Apollinem, ut flat immortalis. ut sit hominMus salus. mutne ovibus, Am eiu et Mnutu aliis. aliis vero Aristaeus vomin ius. Ceterii in non ignoro apud Hesychium legi: θήσω, ῆσω, αἰτήσω. Βοιωτοὶ et θησόμενοι, αἰτούμενοι set Prnetoren θησάμενοι. αἰτησάμενοι, Αρῆτες , citii talis utor ad suturi formani StilbilientiaiIII. non alnitara i scriptumini θροονται defendo itain: tiam anibiguitatem orationis ovi-ttiri par erat. - v. 61. ἄζrιστον curn sc qtientibus iungunt soli. et Po. vulgo nil χάρμα resortui . iuulo ἄλπ νι ato ν lilii lii Iitio conieci. - V. 67.ώκεῖα. . . πρῆξις, PcGGuώκεῖαι. .. πράξεις. - V. 68. διαίτασεν,1' διέτασε. - V. I l. καὶ νυν scripsi, v. καί νυν, Pe και νυν. - Καρνειάδα, PC Rαρνιάδα. v. 73. νικάσαις, G νικάσας ut videtiir, plerique libri νικάσας, I De νική - σας. - V. 79. ἔγνων, Alircii ηευων. - γόλαον, Diiulamas Ἀόλαον scripserat. - V. 80. EDρυσθῆος, Ρc Ευρυσθέος, Schol. Ieinina Evρυσθέως. - V. 82. σάματι, πατροπάτωρ, Iliartung σάματι πάρ, προπάτωρ : sano scitol. adv. 139 παρὰ τῶ τάτω ilicit . et v. 137 o που ὁ πρ πατωρ, se i Me In cuin ἐν τῶ σῆμα τι ilicit, lativiun tuetur, et seliol. nil v. 145 πατροπατωρ triettir. Fuit autem commvno A inplii trito uis et Iolai sepulcruin, vid. Ol. IX ibi quo Selio l. et Nem. IV 20, usi argutantur grammatici.
187쪽
κεῖτο, λευκίπποισι Καδμείων μετοικῆσαις ἀγυιαῖς.
τέκε οι καὶ Ζηνὶ μιγεῖσα δαῖφρων M εν μόναις ἁδῖσιν Ἀλκμηνα διδυμων κρατοσίμαχον σθένος υἱων. ibo κωφος ἀνηρ τις, ος υρακλεῖ στόμα μη παραβάλλει, μηδε Βιρκαίων υδάτων διαμέμναται, τά νιν θρέψαντο καὶ
'μικλέα IMτοῖσι τέλειον ἐπ' ευχῆ κωμάσομαί τι παθὼν ἐσλόν. Xαρίτων κελαδενν
Θ μή με λίποι καθαρὸν φέγγος. Αἰγίνα τε γάρ li Dφαμὶ Νίσου τ' ἐν λόφω τρὶς δ' πόλιν τάνδ' ευκλεῖξαι,
σιγαλον ἀμαχανίαν ἔργω φυγων τουνεκεν, εἰ φίλος ἀστῶν εἰ τις ἀντάεις, τό γ' ἐν ξυνῶ
πεποναμένον ευ IMμη λόγου βλάπτων ἀλίοιο γέρονΤOς κρυπτέτω. 95 κεῖνος αἰνεῖν καὶ τον ἐχθρόν παντὶ θυμῶ συν γε δίκα καλὰ ρέζοντ' ἔννεπεν. l o πλεῖστα νικάσαντά σε καὶ τελεταῖς ωρίαις ἐν Παλλάδος εἶδον, ἄφωνοί θ' ώς εκάστα φίλτατον παρθενικῶ πόσιν η 175
est, si iuulem inam. An. Par. III 32 l. 28: Dii δὲ καὶ ἀὲ παρὰ Πειsάν- δρω Καμιρεῖ exhibet. - U. 89. ἐπ' svria, ABν ἐπευχῶ. - V. 91. Cinnii tet pretes tani vetores cpiam nostri lino e nil Telesieratoin rescirent, itierravissimas dissicultates incideriint, miris partim conlocturis tollerre stu-duoriint, PauWiua ευκ1iῖξεν. Flecti φυγόντ . Hermiιnn ευκλίrξας, Καγ scrπολιτας ευκλεῖξαι . . . φυγόνθ', Solane illo vin ιν citi, at po in de Se auisque robiis loqttitur: ditiiyrnimbo in Atlionarum lamie in recens coni posito popillaritim iuvae irini filia conflaverat: Obtrectatores reprehemicla alit, quod nunti'Ia in patria o lati len celebraissot: ab lioe crimino go do fondens PO ta ilicit so ter tarn et Aeginas Et Mest aris I Ierculis et Titebarairn nonicii illustriisso intelligit carinula in lio in ines Aeginetas Et Megstrenses Pomposita, ex illsibus linun alterii in vo etiam nunc extaro vi lettir , se MIeyrneterea tiovum meditari carmen, in mio iustas pii tria o persollitii man siti itiites. Raticheiastein, Mii et ipse litetur libromini lectionem, aluer li. i. interprolatiir, v. Jalii iii Ann. LXXVII 246. - U. 93. TDDνεκεν scrip fit, libri Gνεκεν. sed sch. διὸ interpretatur. - V. 96. συν γε Viis, συν τε reliqui. - U. 98. εκάστα, G εκάστα, De Gu εκάσται. - V. 99. παρθενικῶ scripsi, libri παρθενικαί. Unasitiaeque niulier Telesieratoria alit filiae
188쪽
i00 υἱῖν εἴχοντ', ω Τελεσίκρατες, εμμεν,
ἐν υλυμπίοισί τε καὶ βαθυκολπου Γῆς ἀέθλοις εν τε καὶ πἀσιν ἐπιχωρίοις. ἐμε δ' ων τις ἀοιδῶν δίψαν ἀκειόμενον πράσσει χρέος αυτις ἐγεῖραι IMlim καὶ παλαιῶν δόξαν τεῶν προγόνων Οιοι Λιβυοσας αμφὶ
Ἱρασα προς πόλιν, ' ταίου μετὰ καλλίκομον μναστῆρες
τὰν μάλα πολλοὶ ἀριστῆες ἀνδρῶν αἴτεον συγγονοι, πολλοὶ δε καὶ ξείνων. ἐπεὶ θαητὸν ει doς 190
επλετο χρυσοστεφάνου δέ οἱ Ἐβας liu καρπὸν ἀνθήσαντ' ἀποδρέψαιεθελον. πατηρ δε θυγατρὶ φυτευων
κλεινότερον γάμον, ἄκουσεν Λαναον ποτ ενυργει ira οἷον ευρεν τεσσαράκοντα καὶ Oκτὼ παρθένοισι, πριν μέσον
ὼκυτατον γάμον ἔστασεν γὰρ ἄπαντα χορὰν εν τέρμασιν αυτίκ' ἀγῶνος ' 200ii 5 συν δ' ἀέθλοις ἐκελευσεν διακρῖναι ποδῶν,
virgilii in liritiun aut sit,i filium expetebat. Planitis poota dixissot ῆ os υἱὸν, nee tamen linec bi noliylogia culpanda. II arti ing scripsit ἄφωνοί θ ως εκάσται, φίλτατον παρθενικαι πόσιν, αἴ δ' υίὸν ευχοντ'. - v. lue. πῶσιν, B: P2 πάντεσσ'. - V. 103. ἁν IIcrinan n. v. ουν. - V. 104. α τις uGGuVb. αὐθις APiviis, αυθι IIy. - U. 105. παλαιῶν, παλαιὰν P1Vds. παλαιῶν Λ. - δόξαν τεῶν quod vitiOmian esse inetrum nrgiiit, etinui Sch. legit Selina id et Boeckii corrimini καὶ παλαιὰ δόξα τεῶν προγόνων, Hermann ἀοιδὰν διψάδ' ἀκειόμενον ... καὶ παλαιὰν δόξαν εῶν πo. Mihi traiectis verbis locus corrigenitus videtur: καὶ τεῶν δόξαν παλαιῶν προγόνων, ubi καί iam converriontissimIIII cst, Paentilliina autem vocis παλαιῶν cori ipitiir. - V. 106. Ἱρασα Hevno, Ioασσα Pc, ιρασσαν rei., Ἱρασαν ες πολιν Γ2. - V. 108. συγγονοι, H nrt ing συγγενεῖς. - V. 109. os om. ΛPIVdf. - V. 112. Uαναόν ποτ', Di, b Βαναόν τ', ΛΗγ Uαναόν τε. - V. 113. ευρεν, fori. Pitulariis ευρειν scripsit, ut verba si e Rint coni inguitila: πατὴρ δε θυγατρὶ φυτευων κλεινότερον γάμον, οῖον Βαναόν ποτ' ἐν Ἀργει ενοεῖν ἁκυτατον γάμον . . . ἄκοροσεν εστασεν . . . η χθονὶ οὐτω δ' ἰδίδου vol ουτως ἐδίδου. - μέσον oni. Ud. - ἱλεῖν, ἐλθεῖν ΛRΗγPi, i, is Pe corr. 3. ελεῖν lucere interprotor, detracta littora consonarite, quan tosintur IIos clatus γελεῖν, λάμπειν. ἀνθεῖν. iiiii e ah, Allieniensibus Zεὐς Γελέων dictus, unde otia in tribus L λεόντων ii meri duxit. Οliin ἐλῶν conieci, Oelselilaogor ἰδειν. -- IIarturiss totum locu ui itru constituit: παρθενοισιν ἁκ ut cito ν νόμον ola' stῆσεν ἄπαντα χορον γὰρ τέρμασιν αὐτίκ' ἀγῶνος, πριν μέσον αμαρ ἐπελθεῖν. - V. II 4.εν, in procudosi προς conieci.
189쪽
ουτω δ' ἐδίδου Λίβυς ἀρμόζων κόρα νυμφίον ἄνδρα ποτὶ γραμμῆ μὲν αυτὰν στἀσε κοσμῆσαις, τελος εμμεν ἄκρον. 2luειπε δ' ἐν μέσσοις ἀπάγεσθαι, οῦς ἐν πρῶτος θορώνim ἀμφί οι φαύσειε πέπλοις. ἔνθ' Mλεξίδαμος, ἐπεὶ φύγε λαιψηρον δρόμον, albπαρθένον κεδνὰν χερι χειρος ελώναγεν ἱππευτῶν Νομάδων δι' ὁμιλον. πολλὰ μεν κεῖνοι δίκον φύλλ' ἔπι καὶ στεφάνους 125 πολλὰ δε πρόσθεν πτερὰ δέξατο Νίκας. 220
190쪽
'Ολβια Λακεδαῖμον μάκωρα Θεσσαλία πατρὸς δ' ἀμφοτέρως εξ ενός
Titulo carminis Boeckli nil li lit παιδὶ ox GGii Ρl Vbiis ota v. 9. Ce. tertina Suli. dicit carmen vulgo miriinvia salso Ἱπποκλεῖ inscribi, et sieΡc. - In proe odosi stroplano v. 6 aliter consor Rro conatus su n. qui de interpolationo iiii hi suspectus vi lebatur, cpioniani existimat an v. 60 libro relin scripturaim integrii in osse servamlain, fieti hic ipso versus laturali contraxit, ceteri vitii prorsus sunt immunes. V. 1. Λακεδαῖμον limri et Schol. praetor By ot PI a m. s. qui Λακεδαίμων.