Poetae lyrici Graeci 1 Pindari carmina continens

371쪽

Eυάρματε, χρυσοχίτων, . . ἱερώτατον . .

. . . Λιπαρῆν τε Θηβαν μέγαν σκόπελον.

YZ ταλαίπωροι Θῆβαι. . . .. 180. Ουτοι με ξένον Ουδ' αδαήμονα Μοισαν ἐπαίδευσαν κλυταί Θῆβαι.

372쪽

Μελιγαθὲς ἀμβρόσιον υδωρ

Ἐνθα βουλαὶ γερόντων καὶ νέων ανδρων ἀριστευοισιν

καὶ χοροὶ καὶ Μοῖσα καὶ 'Aγλαῖα.

373쪽

FRAGMENTA INCERTA.

Αἰγυπτίαν Μένδοτα, παρ κρημνον θαλάσσας, ἔσχατον Νείλου κέρας, αἰγιβάταιῖθι τράγοι γυναιξὶ μίσγονται

Λευκίππων Μυκηναίων προφῆται.

υνδρες τινὲς ἀκκιζόμενοι Σκύθαι νεκρόν ῖππον στυγέοισιν λόγω κτάμενον ἐν φάει κρυφῆ δὲ σκολιους γένυσιν ἀνδέροισιν ποδας ηδὲ κεφαλάς.

Fr. 184. Straitio XVII 802r καὶ Μένδης, οπον τον Πῶνα τιμῶσι καὶ τῶν ζῶον τράγον ' ῶς δε Πίνδαρός τοσιν οἱ τράγοι ἐνταυθα γυναιξὶ μίγνυνrαι ' Μένδητα παρὰ κρ. κτλ. om. Verrius co M. EP.) Λrasti l. II 4 1: αὐτικα Πινδάρφ πεποίθται, ὀσπερ μάλιστ' ἀληθείας ἀντέrεσθαι δοκεῖ τῶν ποιητῶν πεοι τὰς ιστορίας, καὶ οὐ πόρρωθεν, αλλ' ἐξ αυτῶν τῶν τόπων καὶ Ουτος ὁ ἔλεγ*ος' φησι γάρ ' Αἰγυπτίαν Μένδ α παρὰ κρημνόν θαλάσσας. καίτοι Ovgε κρημνός ἐστιν Ουδεὶς ἐκει Ουτε θάλαtτα προσηχεῖ, ἀλλ' ἐν πεδίω πολλο καὶ κεχυμένν κτλ. uos pieit Aelian. Hist. An. VII ls ουτοι μεν καὶ oμιλεῖν γυναιξί φασιν αὐτους hircosi καὶ ἐοικεν αυτο θαvμάζειν Πίνδαρος. - V. 1. Μένδητα es. Prisc. VI, 60:

Jlioepti. 362: ἡ γνάθος συνεθος, ῶς καὶ ὁ κρημνὰς παρὰ Πινδάρω καὶ ἡ ἡ χιὼ παρὰ Σιμωνίδη. - θαλάσσας, Str. θαλάσσης. - v. 2. αἰγιθάται

374쪽

PINDARI FRAGMENTA.

Eαὶ λιπαρῶ Σμυρναίω ἄστει.

σύνθεσιν τραχεῖ ποτὶ ψευδει . . .

Παρὰ Λυδιον ἄρμα πεζος οἰχνέων.

375쪽

FRAGMENTA INCERTA.

Tαρτάρου πυθμὴν πιέζει σ' ἀφανέος σφυρηλάτοις

Μανίαις τ' ἀλαλαῖς τ' ὀρινόμενοιῆιφαύχενι σὐν κλόνω.

'Aτελῆ σοφίας καρπον δρέπειν.

καρπόν. Fr. 191. Plui. Con ol. ad Apoll. c. 6: ἀλλα Tαρτάρου πυθμὴν πιέζεισ' ita Is, vulgo π vvἐνα πιεζεις) ατανοῖς σφυρθλάtοις ἀνάγκαις, ως

φησι Πίνδαρος. πιεσει ΗOeelcli scripsit, Heranatin prii uteroa conisecit αφανής, ogo vero πιέζει σ' ἄφανεος Serap8i, deinde autem si is picor legendum σφυρηλάτοις δεσμοῖς ἀνάγκας. Fr. 192. Pliit. vii aest. Symp. VII 5, 4 sine Poetne n.: ουτως ημεἰς ἐν τοῖς totovgοις τερετίσμασι καὶ σκιρτήμασι μανίαις τ' ἀλαλαῖς τ' ὀρινόμενοι ἔ. σ. κλ. Contra ibi I. I 5 2: μανίαι τε ἀλαλαί τε ooινο- μενων ἐριαυχενι συν κλόνω κατὰ Πίνδαρον. vlai serui. μανία τ' ἀλαλαt' ὀρινομένων, viae suae ac comino lavit omitioni. Delii Dio ite des. Orae. e. 14: μανίαι τε ἄλλαι τε ὀρινόμεναι o. σ. κλ. legitur. Videntiir versus ad libros Ῥπορχημάτων pertinero, ut Ilo , Icti VIoque MupieRtur. Fr. 193. Stob. Flor. L. XXX 4r Πινδάρου ' TOυς φυσιολογοῖντας ἔφη Πίνδαρος ' ατελῆ κτλ. CL Eust. Prooeni. 33. Pindari Apoplitii. T. Hp. 10 ecl. Boeeri , ne vio tamen iliIMitIII litui. Ut in lioe ex earining Mivio

petitum sit. Respieit etiam Plato Repul l. V p. 457 B. Fr. 195. Pliat. de sera Num. vind. c. I9: αχρις ῶν ἐκχυθεῖσα κακιαὶ τοῖς πάθεσιν ἐμφανὴς γένηται, κακόφρονά τ' ἀμφάνν sic Ruli niten, v.

376쪽

ylii l. ile cap. ex liost. lilii. c. tu: Και πῶσα φυσις ανθρώπουτίοει φιλονεικίαν και ζηλοτυπίαν καὶ φθονον κενεοφρόνων

Πότερον δίκα τεῖχος υφιονῆ σκολιαῖς απάταις αναβαίνει ἐπιχθόνιον γένος ἀνορῶν, δίχα μοι νόος ατρέκειαν εἰπεῖν.

377쪽

PRAGMENTA INCERTA.. 359 Γλυκεῖά οἱ καρδίαν ατάλλοισα γηροτρόφος συναορεῖελπίς, ῶ μάλιστα θνατῶν πολυστροφον γνώμαν κυβερνῆ.199. Ἐλπίσιν ἀθανάταις άρμῶ φέρονται.

M u. - . . .

υλλο δ' ἄλλοισιν νόμισμα, σφετέραν δ' αἰνεῖ δίκαν

εκαστος.

Gφοὶ δε καὶ τὸ μηδεν ἄγαν επος αἴνησαν περισσῶς.

Sclinei ter δε κεῖται eoniecit. - U. I. αἰτεῖ, Sciatio ido vin αἰν σει. Ud tiir scritioni ii ni στε τέραω δὲ δίκαν 1καστος αἰνεῖ, ut omnia uno versu comprehendantur.

πεο. et II ephaestio si Oinisso auctoriκ non ine, sed ut ex napiiiiii Inotri Pitulariet. Ceterii in IIartiuag α μεσαν sagitat.

378쪽

Γλυκυ τι κλεπτόμενον μελημα Κυπριδος.

Ἀνίκ' ανθρωπων καματώδεες οἴχονται μεριμναισtηθεων ἐξω, πελάγει δ' ἐν πολυχρυσοιο πλούτου πάντες ἴσα πλεομεν ψευδῆ προς ακet άν ος μὲν ἀχρήμων, ἀφνεὸς τότε, τοὶ δ' αυ πλουτεοντες

ἀεξονται φρενας ἀμπελίνοις τόξοις δαμέντες.

Or δ' αφνει πεποίθασιν.

379쪽

. . . . τῶνδε γὰρ θυτε τι μεμπτόνουτ' ων μεταλλακτὸν . . οσσ' αγλαὰ μών πόντου τε ριπαὶ φέροισιν.

'Aελλοπόδων μεν τιν' ευφραίνοισιν Ἀπων τίμια καὶ στέφανοι, τους δ' ἐν πολυχρυσοις θαλάμοις βιοτά τε πεται δὲ καί τις ἐπ' οι δμ' ἄλιον ναῖ ἀσῶς διαστείβων

. . . Aιὸς παῖς ὁ χρυσός κεῖνον ου σῆς ουδὲ κὶς δάπτει, δάμναται δὲ βροτέαν φρένα κάρτιστον κτεάνων.

380쪽

Καὶ φέρονταί πως υπὸ δουλειον τυχαν αἰχμάλωτοι, και χρυσέων βελέων ἐντὶ τραυματίαι

υποτρέσσαι

. . . Oπόταν θεὸς ανδρὶ χάρμα πεμ est,

πάρος μέλαιναν κραδίαν εστυφελιξεν. . .