Poetae lyrici Graeci 1 Pindari carmina continens

발행: 1866년

분량: 402페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

θρέμμονες, φροι Πίν/αρος, μεριμναμάτων ἀλεγεινῶν cod.

263.

Lilian. 0r. T. I 132 e l. Reifice: προς γὰρ τῶ τὰ δευτερα τῶν προ τερων πεφυκένα ι κρατ εἰν, ως ἔφη Πίνδαρος. το τον τετιμηκοτα του περιυβρικοτος εἶναι βελτίω μεγάλην ἰσχυν εἰς τὸ λήθην ἐπιθεῖναι τοῖς φαυλοτέροις ἔχει.

Platio de Cari late T. II 404 eil. Manu. : Ἐπειτα δ' orι φρονηματος υπόπλεως ἀλυγου γενόμενος πῶς ἀλαζών ο υτε ἄνδρα οὐ τε ἡ u l . θεον μῶλλον η δαίμονα κατα τον Πίνδαρον υπολαμβάνει ἔαυτόν, υπὲρ τους ορους τῆς ανθρωπίνης φυσεως α ιῶν βαίνειν. Au bigas, utrum μἀλλον ῆ ου δαίμονα an μἀλλον δε δαίμονα cori et pra-

duin sit.

265 B.

Philo ite prouulentia It p. I 20 ed. Aliger. : Pro honore ita Pie, iit ilixit olim Pindarus. silentium laetisundus suscipiam.

266.

Io. Siceliota Ritet. Gr. T. VI p. 395: πει τε τάξεις γλυκυτητος ἐννοιῶν, ἐν αἷς κατὰ Πίνδαρον οἷς χαίρει τις, τουτοις καὶ τιμώμενος ῆdεται.

Pliuostr. Vil. Apoll. Tyali. VI 26: την δε πρόσω odὸν την ἐπὶ τας πρώτας πηγας Νείλουὶ ἄγουσαν, ἄπορον μεν ἐλθεῖν φασιν. ἄπορον δε ἐνθυμηθῆναι ' πολλα γαρ καὶ περὶ δαιμόνων αδουσιν. o, καὶ Πινδαρω κατα σοφίαν υμνηται περὶ τοὐ δαίμονος, δν ταῖς πηγαῖς ταυταις ἐφίστησιν υπὲρ ξυμμετρίας του Νείλου. cl. Pliot. Bil,l. 24l p. 33I. Detis. liena Pitulariis Nili sunt illita praeesse finxit, ita nutrie- iles videtur esse, vid. Seliui. Arat. Plia eii. 282: υδροχόος δε ουτος δοκεῖ κεκλῆσθαι απο τῆς πράξεως ' εχων γὰρ εστηκεν οἰνοχόην καὶ

392쪽

εκχυσιν πολλὴν ποιεῖτciι υγροὐ, ῆτις εἰκάζεται τῶ νέκταρι et οὐ Γαν in μήdους. τον Γανυμήθην γὰρ αυroν Θασαν οἱ περὶ Πίνδαρον ἔκα - τοντόργυιον ανδριάντα spoeta ἔκατοντορόγυιον vi set tirilixisse ατ ου rile κινησεως τῶν ποδῶν τον Νεῖλον πλημμυρεινοῦ Elinili in Pinil ita lucta ui respicit Plii tostr. lilia a. l 5: Νεῖλος Αἴγυπτον πλωτὴν ἐργασάμενος ευκάρπω τῆ γῆ χρῆσθαι δίδωσιν υπὸ τῶν πεδίων ἐκποθείς, ἐν Αἰθιοπία οέ, δειν αρχεται, ταμίας αυτῶ δαίμων μέσr κεν. υφ' ου πέμπεται ταῖς Γραις σύμμετsος. γέγραπται δεμ ρανομήκης ἐπινοῆσαι καὶ τον πόδα ἔχει προς ταῖς πηγcila. οι oν ω Πόσειδον, προσνεύωπι ἐς τοὐτον υ ποταμος βλέπει. καὶ πιτεῖ τῶ βρέτη tivrni πολλὰ εἶναι. Egit liati l illi lite iis line loco Porphvmiis in liliro περὶ τῶν κατα Πίνδαρον τοὐ Νείλου ππῶν. viii. Sit illas v. Πορφύριος su Euiloc. 364. llarii ing li iec reseri t zi l livna iiii in in Ani

nioneni.

Si lii l. ll. t ais: αυτὴ δε ί3αναψ, ὼς φ σιν Πίνδαρος καὶ αλλοι τινες, εφθάρη υπο τοὐ se τραdέλφου αυτῆς Προίτου, o θεν αυτοῖς καὶ στάσις ἐκινήθη.

270.

Fulgent. Mytilol. l l 2: ..in iiiiiiis Apollitiisὶ et iiiiii luteiani corvi ilia poli tint . . . . sive Piois in lauros opicis lilit ιs, semiliit lini Anaxiii an limitii, sive eli alii socii nili tua Pι nil imitia, soliis inter oli nes aves sexagit ita iiii titur signiticationem luilisu voci ita . syliae sules liis lilii, uilla sit, satis ilicerti iiii. Furiasse in continentariis ait Putti. Ill re tale ii iii oli in leget alit r.

luliauiis Epist. XIX: Πινδαρω μὲν ἀργυρέας εἶναι δοκεῖ τὰς AIουσας. ομνεὶ τό ἔκδηλον αυτῶν καὶ περιφανες τῆς τέχνης εἰς το τῆς ἴλης λαμπρόrερον απεικάζοντι. t ave Iiaec reseras ais Isilitia. II 8. Dicitiirod by oste

393쪽

lcit,aii. Epist. XXX lV: Ο μὲν Πίνθαρός που φ σὶ μήλων τε χρυσῶν εIναι φυλαξ, τα δὲ εἶναι Μουσῶν. καὶ τουτωναλλοτε ἄλλοις νέμειν.

Paiisan. V 22. 6: Λέγεται δε ἐς μεν Αὀρκυφαν, ως μιχθείqΠοσειδῶν αυτῆ, τοι αὐτα δq Περα ρσε Πίνδαρος ἐς Θηβην τε καὶ ἐς Αω. Seil rectius vi lotiir Uiiger Titellii ita Parail. p. 66 ait Isti iiii. VII lη resei re. - u Oil ilicit Trel E. Exeg. I l. p. l32: λαβων δὲ Ο προρρηθεὶς Aσωπος προς γάμον Μετώπην τὴν Aάδωνος θυγατέρα, καθα φησι Πίνδαρος, ἐκ ταύτης γεννῆ Θήβην, Κίρκυραν, Αἴγιναν τὴν μητέρα του Aιακου, Σαλαμῖνα, υρπινναν, Λέμεαν, Κλεώνην ait Ol. VI 84 periinet, vi l. ibi schol.

276.

Matris sectitus est. vid. I i Oil. Sic. l 2l: Aλκαῖον ἐκ γενετῆς καλoi με- νον υστερον Ηρακλέα μετονομασθῆναι. ουχῖτι δι' ώραν ἔσχε κλDe.ῶς φησιν o Μάτρις, αλλ oτι την αυτὴν ἐζηλωκως προαίρεσιν Ηρακλεῖ τω παλαιω τ ν ε κείνου δόξαν ἄμα και προσηγορίαν ἐκληρονόμησε. i leni tanten IV 10: Aιόπερ Ἀργεῖοι πυθόμενοι το γεγονός ρακλέα προσηγόρευσαν, orι δι' Ηραν ἔσχε κλέος. Aa καῖον πρότερον καλουμενον. cf. oraclillini ap. TZet . Lucoph. 662: Ηρακλέα δέ σε Φοῖβος ἐπώνυμον εζονομάζει, ἐξ Ηρας γαρ ἐν ανθρώποις κλέος ἄφθιτον εέεις. sitioil ipii li ni orti ut luna at ii vid. Scito l. ll. ξ 323)sic proseriint: ηρα γαρ ανθρώποισι φέφων κ . ἀ. εξεις. Alii poreo sic vocatuin potui, uiant. ipioil αέριον κλέος ἴσχεν. vid. Crani. Aia. Dx. li44b. t s. praeterea El. M. 435. 3 et Silii l. v. Ηρακλῆς.

394쪽

περθενὶ καὶ τὰ ἐπίπεδα γεωμετρουσα, ουρανοὐ τε υπερ αστρονομουσα και πῆσαν - νry φυσιν ἐρε υνωμένη των οντων ἐκόσroυ o λου,εῖς τι tῶν εγγυς ουδὲν αυτην συγκαθιεῖσα. iii ille descripsit laintilicii. Protropi. 2l2. Conseras otia ut Cleua. Alex. Sin V 707 πέταται κατῶ Πωdαρον τὼς τε γῆς υπένερθεν ουρανοῶ τε υπερ αστρονομῶν και σαν πάντν φυσιν ἐρευναμενος Η ἐρευνωμενος ) et Titeo loret. Gi. Ail lir. XII liues, li: πανrαχῆ πέταται su ποτῆταιὶ κατὰ Πίνὁαρον. τά τε γqς υπένερθεν C υπερθενὶ καὶ τα ἐπίπεὁα γεωμετρουσα, ου- νανούς τε υπεραστρονομοῶσα καὶ σαν παντy φυσιν διερευνωμένη. Porro Galeii. Prolr. c. I : τὰ της γqς νέρθεν καὶ τῶ υπερθε τοί ου- ρανοὐ κατὰ Πίνδαρον ἐπισκοπεῖ. Rospicit ellain 3l. Ait toniti. II 13:οὐdἐν α θλιωτερον τοὐ πάντα κύκλω ἐκπεριερχομένου καὶ τὰ νέρθεν γῆς. φησίν, ἐρευνῶντος. cf. Porphyr. ile alis lin. I p. 62. Macat'. ap. Valet Arsen p. 444 τα γης ἔνερθεν καὶ τὰ ἐπὶ πέδον. λείπει oΤδεν επὶ τῶν πολυπραγμόνων. Plato fortasse pii ira illiana liae notavi ex

Pitularo stilli sit, Aetl res satis ilicerta, lieque nos iuvaiit m lupi illi liscriptorii in loci. qui sere a Platone sit spensi si int. Certe noti licet Pin-ilari versiis instaurii re, mi anuplan atinis est Ilari iii g:

Stepti. BUZ. Aπέσας' . . . Osος τῆς Πεμέας . ως Πίνδαρος καὶ Καλλίμυχος ἐν τρίτll.

395쪽

FRAGMENTA INCERTA.

282.

linc murat ulluli . mi ἔillicitia in aplut anti Pliores non sitit lapite illatilii .Pilut iri ἔ littoritate lita luim: liragis etia in inimitia, mi Oil διαβολεὼς vulgo usi lata, διαβολος rarior surtiui ilicitiar: vuletni' Eustallitiis an limi inris graint latici sententiani Lilso iiii et pie lalus esse. tiui ilixerat a P in laiciso mirant διαβολευς loe o vulgetiris διάβολος esse Tullii liit alii. ilii Od sortasse olini leget,attur Prili. II 76.

284.

Seliol. Arist. Av. 930: ἐμὶν τεῖν ' Xλευάζει τῶν διθνραμβοποιῶν τον συνεχῆ ἐν τοῖς τοιου roις Λωρισμον καὶ μάλιστα τὸν Πίνδαρον, συνεχῶς λέγοντα εν ταῖς αἰτήσεσι το ἐμίν. Putilamini Ptollitieit. linxisse videtur.

286.

Et . Giul. I93. 9: 'Εξεστηκὼς διχῶς λέγεται παρὰ Θουκυδίδηκαὶ Πινδάρω, οτὲ μεν το μαίνεσθαι καὶ ἔκφρονα εἶναι, ὁ τε δὲ τό ὐπαναχωρεῖν καὶ υπεξέρχεσθαι η αφίστασθαι. 288. Eiist. Prooetii. 2l: καὶ τὸ ἔπει δε αντὶ τοὐ ἔπειτα ἡ αποκοπῆ

καινον παρ αυτῶ ποιεῖ. Error grana imaticorii in sillies e vitietur.

τος καὶ επέτειος γαρ δεῖ λέγεσθαι τον ἐνεστῶτα καιρόν, ουχὶ διῶ t οὐ

396쪽

Scrit, uulti in vi lettir εα ἔτος γαρ καὶ ἐπι τ ει o ν κτλ. iii liot: exeni pluin ex Pinilaro, ulti l ex Dein ostliene a litterit graiulnaliciis, lit a prava. i iii in existi inaliat. aspiratione iteleri rin. Si in ilia les Militiir a P. I lacli

iii ann. Ati . l 227. 32 lilii ετος γὰρ δεῖ λέγειν . .ani. An. Par. lv l60. 9.Zoiiar. 809, Sui l. v. ἐπέτειον, mi ibus mille Cyrilluin in Coll. Viii l. n. 3l9: ἐπέτειον επὶ του νυν εως ἔτους' ἐπίτος γαρ δεῖ λέγειν τ. L κ.

τo υφίγγον' τον ὁ αντον καὶ . . . εριστ α ρογον. ile quo cs. i teri Elist. ait uilyss. I 636. 8: οθεν καὶ Πίνδαρός που επὶ πολυήχου τό ερισφάραγον τίθησιν. Pinciari fortasse versus est. luetii sine poetae n. althri Et . M. lsis, bd. hi qui ut etia in Gaissorii coniecit:

ἐρισφάραγος πόσις ωρας εσσεται,

sic elii in scriben luna, vulgo Heqς εσται.

εἰπεῖν κατα Πίνδαρον.

397쪽

Ei. M. 513. 20: Κιδαλία . . . ἐκ Πινδαρον χεῖρα Κι θαλίας

M χεῖρας ἀκιd.ὶ εἰς τὴν χεῖρα αἰτιατικὴν μὴ ποιησνς ἔκθλιφι Κι- δαλία γαρ ἐστίν.

Eust. Proselli. 2I: κρατ ησι βία ν χερσὶ τον ρωμαλέον.

Eust. Prooetii. 1li: Aι τὴν δὲ Ηῶ τὴν εὐκταίαν, καὶ ως ἄν τις Ομ ρικῶς εἴποι πολύλλισrον εἴτε καὶ καθ Περόν τινα τρίλιστον.

398쪽

de itide V: Dtι γ Οὐν παρά Πινδάρω ro θηλυκον α Dros εω παρωνυμα χαρακτῆρι ' ονομακλυτα γαρ ἐστιν. at B: καtα συνθεσιν Ουνεστίν, ὼς ro τοξόκλυτος παρὰ Πινδάρω καὶ περίκλυτος.

scliol. Eurip. Plioen. t 83: ἐκτίσαντο αντὶ et οὐ ωκροαν, ως τὀ ορεικτίτου coit. Aug. ὀρεικτήτου, edd. iiiii l. Bas. ὀρυκτα του συός παρὰ Πινδάρω ἀντι τοὐ ορειοίκου. et ais v. 687 ed. Matililae. τησι δε καὶ Πίνδαρος ορείκτιτον σῶν τον ἐν ορει οἰκουντα. CL etiam Scliol. Pitui. Pulli. lI 3l: καθάπερ τρσὶ καὶ ἐν ἄλλοις ὁ Πίνδαρος υρικτίτου συός. et Seliol. Eurip. 0rest. l6l6: καὶ tό συος ορικτίτου παρὰ Πινδάρω.

307. 308. 309.

Eiist. Proo ni. 2l: καὶ το α ἐδοικος, ὀ ἐστι μέto ικος, καὶ τό πέδα στόμα φλέγει αντὶ του μετα στόμα. καὶ το πεδα σχεi νητοι μετασχεῖν.

Crauaer An. Ox. IV 309. 20: Eπὶ τῆς περὶ Πίνδαρος πέροδον Nem. XI 4M ἔτη αντὶ του περίοδον καὶ περιέναι τετρασυλλαβως.

ipia nimiani lioc fortasse ex Attico sermone petillun est exenipluln: velut T liticuit. I 30. 3 περιόντι τρο θέρει scripsit. tibi ni in in e oplis est intitatione περιιόντι. quam iiii ius consuetii linis tinnienaores critici coin-

naetulant.

Serv. ad Virg. Aen. V 830: Fecere pedem, i. e. podilina, lioc est sitne Ini quo te nil illit vel lini, viod l. quem) iiraeci πόδα vocant . ut est apti l Pin larlina et Aristopiti nent.

Eiret. Il. λ SIT . 55: εἶτά φησιν Aristoplianes Bur. J ως καὶ Πίνδαρός που τας Λιομήδους λπους πρόβατα καλεῖ, τὴν φατνην αυτων λέγων προβάτων τράπεζαν cs. praeterea ad se l. 1649. b)' ουτωδέ που, φησί, καὶ ἐπὶ το ὐ Πηγάσου ποιεῖ. quod videtur laetunt

in damni ne allipio, ubi Bellei ophontem celeliravit. I. uorat. Cariti. t V2, I 4: ., Per quos cecidere imsta Morte Centatιm, cecidit treniendae stamina mimaerae.

399쪽

FRAGMENTA INCERTA.

Εt. M. 249. 50 et Zon ir. 466: δαυλός. ὁ δασύς, παρὰ το δάσος γίνεται ρῆμα δασῶ. ως τεῖχος τειχῶ. αφ ου Πίνδαρος τε τείχη -

τα ι. Garisorii scrisit τετείχισται. ii uod est Isilvia. V 44. Pulli. Vt s. contra inente in gra inmatici, seil potuit ille errare.

318.

Eustalli. Prooena. 2l: τόσσαι καλῶν ῆγουν ἐπιτυχεῖν.

Εuslatii. ait Dionys. Pir. 4t,r ile Sicilia Trinacria dicta, διὸ καὶ Αυκόφρων τρίδειρον νῆσον λέγει αυτην καὶ ο Πίνδαρος τριγλώχινα, iii si solete ortavit. nani Clioerobosciis Belch. An. ill 1424 Calli-inaclii versi ini a illibet: Tριγλώχιν ὀλοω νῆσος ἐπ' Dκελάδω.

320.

Scliol. Pinit. Pytii. II inscrip t.: καταφέρεσθαι γάρ φροί πως τον Πίνδαρον εἰς τὰ τάς μεν Ἀθήνας λιπαρῶς προσαγορεύειν, τὰς ὁ εΘῆβας χρυσαρμάτους.

Εt. M. 304 . 3: Κερατα γὰρ καλοίσι πάντα τῶ οῦκρα- ῶς φησι Πίνδαρος ' Υψικέρατα πέτραν, αντι του υφηλα ακρωτήρια εχουσαν). CL Εt. Gud. 3ib. I 2, Zoliar. 1185. Eustalli. Prooena. 27. Fort. initiatur Arist. Nul3. b96: Λήλιε Κυνθίαν ἔχων υφικέρατα πέτραν.

400쪽

πλεῖστα dῶρα καὶ τερπνα δεδωκασιν ἐκείνω. ait ulli inlini liline versia in ascriptii ni scitollun ap. ciant. An. 0x. III 378. 1: τούτου μέμνηται Πίνδαρος. seil fort. Illaec potita sunt ex sciis l. Pulli. V I08. Si iiii lis certe ratio Thel 2. Clii l. IV 390: Pόδιόν ἐστιν ὁρος, την κλῆσιν 'Arti .

βυριον, χαλκῆς πρὶν ἔχον βόας, αδ μυκηθμὸν ε;έπεμπον χωρούσης μω βλάβει Πίνδαρος καὶ Καλλίμαχος γράφει την ίστορίαν. liaeceni ui naanifesto petita ex Scliol. Ol. Vil I50. - Non inagis alia recepimiae legi initur a plui Lirin illii lini, velut ili Oil est in Prooetii. 2I: οὐτω di

καὶ tὀ πρῶν Λωρικον ἀποροῖτο αν, δια τί μη περιύn αγε τὸ πρὶν εἰς et ν διά του θ γραφῆν, ulli errore ali quo lecelitiis esse viiletiar Eustalli ius. duo l uleiii ilicii. Eusi. O l. l 404. 22: καὶ αυτοδιδάκτους εἶναι φησὶ ίτους ἀοιδους) καὶ ώς εἰπεῖν θυμοσόφους. καὶ κατὰ Πίνδαρον αυτόθεν φυῆ εἰδότας. reser ivlunt a lol. IlSG - tJliae leguntii r ap. Eust. II. 38 l. 38: καὶ ὀτι Πίνθαρος ζηλώσας νίκν μίγνυσθαι το νικῶν καὶ ἔργω μ ίγνυσ θ αι το εργάζεσθαι καὶ ε τερα τοιαυτα. cf. ali 0 l. 1428 , 34: μ ίγνυντα ι αθληταί, Πινδαρικῶς

εἰπεῖν, νίκαις. ea exenipla ficta sulli liauit ilii lile. - Νec naagis aln-

SEARCH

MENU NAVIGATION