Anecdota Graeca Theodosii canones. Editoris annotatio critica. Indices

51쪽

θητικος γίνεται, λέγω λέγομαι. πάλιν τα περισπωμενα ' iano των εντελεςέρων συναιρούμενα διαφὁρως ποιεῖ την παραλήγουσαν, ποιέω ποιέομαι ποιουμαι, βοάω βο μοι βρῶμαι, χρυσίω χρυσόομαι χρυσουμαι. τί πτη: 'παν πρῶτον πρόςωπον, εχον τὼ μ κλιτικόν, του τρίτου, προ που το'τ ῆτοι τρέπον εις G ποιεῖ το δεώτερον, ως τὼ πεποίημαι πεποίησαι πεποίηται, ἡ ἴποςέλλον τιτ του τρίτου καὶ κρῆσιν ποιοίμενον των φωνηέντων, ως τὼ τέπτομαι τίπτη τέπτεται. καὶ Oσα μῖν εἰχον ι την ενεργητικὴν μητοχὴν εις σ οξλονον, εκεῖνα τροπῆTOυ τ εις G ποιεῖ τὼ δεsτερον, οσα ει μὴ εις σ ὁξὐτονον, εκεῖνα ἐνδεία τOs τ καὶ κράσει. ὁ δἐ λόγος διήκει καὶ επὶ των εις μι. ποιοῖνται τοίνυν την πιν τροπὴν ἐν μἐν τοῖς ειρ ῶ παρακεέμενοι καὶ υπερσυντ λι-20

κοί, ἀόρισοι μέσοι καὶ μέλλοντες απαντες. εν δῖ τοῖς εις μι πάντες τῆ τροπὴ γίνονται, πλὴν tων μελλόντων καὶ τοὐ πρώτου μέσου αορίς- εςι γὰρ ε σα καὶ ςήσας ἡ μετοχὴ βαρντήνωρ. ἐν οἶν τίπτεται, καὶ ουποςολῆ τos 2

λη, τὐπτp', καὶ μένει τὼ c μὴ εκφωνοίμενον διὰ τὰ μέγεθος τυο ῆ. τίπτεται : τὰ εις μαι εχοντα τι μκλιτικον τροπὴ τῆς μαι εις ται τὼ τρίτον ποιεῖ, τρέποντα τὴν παραλήγουσαν ἔνθα μή εσιν ἡ ενεργητικὴ ἴρ

52쪽

ων δευτέρου των πληθοντικῶν τροπῆ σης δε εις θον. τύπτ/σθον: ὁμοφωνεῖ τω δευτέρω.Πληλ tbπτ όμεθα: παν πρωτον πρόςωπον ἔχοντο μ κλιτικῶν μετὰ μακρῆς τροπῆ τῆς τελευταίας εις μεγα τὼ πληθvντικὼν ποιει; λέγομαι λεγύμεθα, ελεγί - 5μην ἐλεγόμεθα, λέλεγμαι λελέγμεθα, καὶ επὶ των ὁμοι- ων. προ ειται ,, μετὰ μακρας,' ἐπεὶ τὰ εις μι πάντα ορισμά τε καὶ επικτικὰ κλιτικον πιν εχουσι τὼ μ, ου ποιOsσι δἐ εις μεθα σ3 πληθυντικόν. τίπτεσθε r unαν τρίτον ἔχον τὰ τ κλιτικον τροπῆ τῆς τελευταiας iosvλλώβῆς εις θε τὼ δελερον των πληθυντικῶν ποιει' ἀλλ' εἰ μν καθαριδέοι τὼ τ, και G πρ λαμβάνει τὼ πληθυντικόν, λέγεται λέγεσθε, ελέγετο ἐλέγεσθε, εἰ M . μώνω παραλήγοιτο, τοὐτο τηρεῖται πλὴν εἰ μή που φιλον ον δῶ ασυνταξίαν εἰς Mos τραπείη , Οἰον κέ- is

53쪽

πιικά. τ έτυμμαι : ὁ παθητικος παρακείμενος ἐκ θ

του ενεργητικου riνεται τροπy του τiλους εις μαε, πεμποίηκα πεποέημαι. καὶ οἱ πιν εις φα ενεργητικοὶ και ἄλλο μ προςλαμβάνουσι, νένιφα νένιμμαι, τέτυφα τε . τυμμαι ' Oι δἐ εις χα τὀ γ, λέλεχα λέλεγμαι, νένυχανίνομαι οἱ δεῖ εις κα ει πιν ειεν απι περισπωμνων, 10 προς την παραληγουσαν κανονίζεται βραχείας γὰρ ου- σης της παραληγουσης προςλαμβάνει ὁ παθητικὼς τὀσ, τετέλακα τετέλεσμαι, γεγέλακα γεγέλασμαι, μακρῆς δἐ ου προπίθεται τὼ s, πεποίηκα πεπο-μαι, νενὀηκμνενόημαι ' οτε μέν τοί εἰσιν -δ βαρυτόνων θεμάτων, 1 P. εις κα παρακείμενος τὼ σ προέλαμβώνει ἐν τοῖς προ- so' τικοῖς πλην της πέμπτης συζυγίας και ολίγων της 'εκτης, νένηκα νένησμαι, πέπεικα πέπεισμαι, πέτρακα πέφρασμαι ' τέτιλκα δἐ τέτιλμαι καὶ 7ππευκα Aπευμαι. μηδεις ει οἰέσθω απὼ του ερραροα εδραμμαι, 20μεμλγκα φιεμιαμμαι τον παθητικὼν παρακείμενον ἔτερον μ προςειληφέναι ' το γὰρ μ τουτο οὐκ εσι κλιτικὼν ἀλλα θεματικόν, προς τὰς συντάξεις των συμφώνων

54쪽

τοῖ τ σωφωνον, διὰ τι μὴ δύνασθαι δέξασθαι προ του τ τὼ ν ου ποιεῖ τρίτον πληθυντικόν, ἀλλα διὰ μετοχὰ i αυτο και τοῖ εισί ρήματος ἀναπληροῖ ἡ

χρῆσις. και Σακῶς τετ έφατ αι: παν τρίτον ενικόν, ἔχον προ του τ φιλόν, τροπὴ του φιλοῖ εις ωsb και 15 οςὼ κ' του α ποιουσιν Ιωνες τριτον πληθυντικόν, νένιπται νενέφαται, λέλεκται λελέχαται. ει μέντοι εἰ τι κοινον διὰ τos στ ἀπὼ βαρυτίνων, τότε το 'Τωνικὰν ευι προ TOs αται τὰ χαρακτηριςικὼν σοφωνον τοῖμέσου παρακειμένου, niφραςαι πεφράδαται, ora πί- sto φραδα. οι μέντοι ἀπὼ περισπωμένων φώσει μακρα παραληγόμενοι ταίτην συςέλλουσι προ -ῖ αται εις τῆν ὀφειλομένην συλλαβήν, πεποίηται πεnOιέαται. '

, δεικά. ἐτετυμμην: πας παθητικὸς παρακείμεe uss 'ς τρυπῆ τῆς μαι εις μην υπερσλτἐλικος γίνεται, προςλαμβάνων κατὰ τὴν ἀρχὴν τὼ ε, εἰ μὴ συμφωνου 'κρχοιτο ρ ει ὁ ἀπο φωνήεντος, ου δει προςθήκης, λέ- εἶμαι ἐλελίχμην, εφθαρμαι ἐφθάρμην. ἐτέτυφο.

55쪽

μένοι ἡσαν κοινῆ μῖν γὰρ ἀμφοῖν τοῖν χρύνοιν ἡ μετο , -

πιικά. ἐτυφθην: τέσσαρας ἀορέςους ευρίσκομεν ἐν τοῖς παθητικοῖς, δύο παθητικους, πρῶτον και δευ- Is τερον, και δω μίσους, ομοίως πρῶτον και δεsτερον. γίνεται οην ι μεν πρῶτος παθητικὰς Obτως. - πας παρακείμενος παθητικος τὴν τελευταίαν τρέπων εις θην καὶ τι κατ ἀρχὰς σωφωνον ἀποβαλών τον παθητε- κιν πρῶτον ἄδρισον ποιεῖ, τετέλεσμαι ετελέσθην, κέ- 15καρμαι ἐκάρθην, πεποιημαι εποιήθην. εἰ μέντοι ευροεπρο τοτ μ το γ ῆ το μ, εις εκεῖνα αυτα τρέπει τα

56쪽

. in

σθην. a Io

57쪽

Μέσoe μέλλων πρῶτος, ' -

58쪽

δὲ ποικίλον. αυτίκα γουν και πάση λεξει συναπτόμενον ἄρθρον κατὰ τον της φωνης λόγον ἐνικῶς λέγεται, τὼ . 'Φkαρχοι προπαροξίνεται, το τίπτω παροξίνεται. Tra . τ0ἰνυν ἀπαρεμφατον αυτο ὐ σου τίσει ρηματός ἐςιν ἔνο- μαρ διδ καὶ Ῥόφωνόν εςυ και πολλάκις ἄρθρον ἔχει. 5σvναρτώμενον, oioν το ἀναγινώσκειν ωφέλιμόν εστιν.

ττφε τετυφέναι, πεποίηκε πεποιηκέναι.

. , ' . .

59쪽

νον, εξ ανάγκης περιεσπάσθη, κἀουτω συνέπεσε τω του δευτέρου μέλλοντος.

' τύψειν : πας ρίλλων κατὰ τὼ τρίτον πρόςωπον τὸ ν προςλαβων ἀπ ἐμφατον ποιεῖ, λέξω λέξεις λέξει β

- Aoeteo ου δευτέρου καὶ μέλλοντο δε

τετίτθαι, ἀορi υ πρωτου ἐτέφθη τυφθηναι, ἀορίςουδεντέρου ἔτμη τυπηναις μέσου ἀορῖςου πρωτου ἐτυ- νατο τυφασθαι, μέσos ἀορίςOυ δευτέρου ετέπετο τυ- 25πεσθαι, μέλλοντος πρωτου τυφθήσεται τυφθησε θαι, μέλλοντος δευτέρου τυ σεται τυπησεσθqι, μέσου μέλλοντος πρωτου τίφεται τέφεσθαι, μέσου μέλλοντος δευτέρου τυπεῖται τυπεῖσθαι, μετ ολίγον μέλλοντος του καὶ Ἀττικοῖ τετέφεται τετίφεσθαι. ἀόριςοι δἐ πα- So. θητικοι πρωτος καὶ δεότερος, ἐπεὶ μη εχουσιν εν τω τριτω προ πω κλιτικὰν τὼ Π ἐτέρως γίνονται ' κατὰ γὰρ τι τρίτον πρόςωπον αυτῶν προςλαμβάνοντες την