Anecdota Graeca Theodosii canones. Editoris annotatio critica. Indices

41쪽

. εις vis δεώτερον ποιεῖ, λεγω λεγεις, κοπτω κοπτεις. τὰ περισπώμενα προς την συναιρεσιν ποιεῖται, την 10

τοῖς δοῖκοῖς ζητηματα, τὼ μἐν εν διὰ τί μη τρία αυ- τῶν εσι τὰ πρόςωπα , ώς τῶν ἄλλων αριθμῶν, το δι

42쪽

λοιπὰν εξ ανάγκης δύο εvi ονται, δελερόν τε καὶ ο ἐτον. περὶ δἐ της συνεμπτώσεως τῶν δύο τοὐτωνφαμῖν, ωτε το τρίτω προςωπον τῶν πλσυντικῶν εις σι ν εις ται ληγει, ὁμοφωνουσι τὰ δεώτερα καὶ τρίτα τῶν διικῶν, οτε δε μη Ουτως ἔχει, διαλλάττουσι. τὰ M Παραδείγματα επὶ πάσης της κλίσεως φανερωθήσεται λογεγονεν οὐν τδ μἐν δεώτερον τῶν διῖκῶν εκ του λυγρου τῶν πληθυντιαμ τροπὴ του τέλους εις τον, πομιτε ποιεῖτον, λέγετε λέγετον ' το δῖ τρίτον ὁμοφωνεῖ τω δεπιτψω, ἐπεὶ εις σι ληγει το τρiτον προς-ον τῶν πλη θυντικῶν τὰ τίπτοτσι. I 5

Πληθυντικά. τυπταμεν et τῶν ενεώτων και Nλλόντων της τελευταίας συλλαβης της γενικηs τῶν με χῶν αποβαλλομενης, της τος, προ τε τον ν λαμβανο- μἐνου του με τι πρῶτον προςωπον τῶν πληθυντικῶν

τινεται, λέγοντος λέγον λέγομεν, λέξοντος λέξον λέξο ao

τουσι - τίπτομεν τίπτετε Tὐπτουσι, τοῖς τιθεῖσε - τί

43쪽

θεμεν τίθετε τιθεῖσι. σεσημείωται το φασίν, O τε της

Παραπατικός. -

44쪽

W ἐπεὶ γὰρ τό τοίνον των πληθυντικῶν Oυτε εις σιὸ γει οἴτε εἰς ταμ οπ ώμοφωνησαν ἀλλήλοις τὰ δυrκά. Πληθ Πικά. ετυπτο μενοῦ παν πρωτον πρόςωπονενικῶν εις ν λῆγον , μη εχον τὼ μ κλιτικόν, προςόδω , της με πληθυντικον γiνεται, ελεγον ελέγομεν, εποίουν 5 ἐποιουμεν ' περὶ γὰρ του ετiθην ἐτέθεμεν καὶ των ὁμοί- ων εν τοῖς εις με ἐροιμεν.i εἴπομεν ,,μὴ εχον τὼ μ κλωτικόν V διὰ τὼ ἐτυπτόμην, ελεγόμην καὶ τὰ ἄμοια ' οὐ- '

ηετι γὰρ τὰ πληθυντικὰ προςόδω του με ἀπετελέσθη. κλιτικῶν ει εστι τὰ μὴ oν εκ ωματος ἀλr εκ κλίσεως Ιο

γεγενημένον. ἐ τέπτετε: ξηρηται. ἔτυπτον : των Τεσ- άρων πορπημενων, παρατατμου τέ φημι, παρακε μενον, υπερσυντελέκου και ἀορίσου, οσοι μῆν εἰχον τηνενεργητικὴν μετοχῆν εις σ λήγουσαν και ὀξυνομένην, Ουτοι και τὼ τρiτον πρόςωπον των πληθυντικῶν ειχον 15ισοσυλλαβουν τω πρωτω, οῖον ἡ τετυφώς παρακειμόνουες. και υπερσυντελ&ου μετοχὴ εις σ τε Ουσα και όξὐ- νομένη ' τοίνυν ἀμφοῖν τοῖν χρόνοιν τὰ τρίτα πρ4ςωπα των πληθυντικῶν ισοσυλλα υσι τοῖς πρωτοις εαυτῶν, τετυφαμεν τετίφασιν, μετίτειμεν ετετίφεισαν. OGOι sto δε αυτῶν Ουκ εἶχον τὴν μετοχὴν εις G μετ οξεως, ἐπι

δίον συλλα τὼ τρiτον εχουσι του πρώτου, και λῆγονεις εκεiνην τὴν στλλαβὴν ὁ τις ἐν παράληξις τῆς γε- . νικῆς τῆς μετοχῆς, οiον τοῖ ετυπτον ἡ μετοχὴ τίπτων

Ουκ εις G οξλOνος' ἐνδεήμει τε τοίνυν τὼ τρίτον τῶν a5 πληθυντικῶν μια συλλαβῆ του πρώτου, και λήξει εις τὴν πτον συλλαβήν, η τό ὴν παραλήγουσα τῆς τ-τον- τος γενικῆς. Os Oiως και ἐπὶ αορίστω, τίφας ἡ μετοχὴ

ρακείμενον, ὁ παρατατιχὰς τὴν ἄρχουσαν, ὁ ει μέλ-

45쪽

λων την ληγουσαν καὶ την παραληρουσαν καὶ τυν ποσότητα τῶν συλλάβων. πας τοίνυν παρακεψενος εις ἀ ληγει, παραληγεται δε η τω κ η τω ν η τω χ' και

ρακείμενος διὰ του φ, λείβω λείφω uλειφα - οτε ει διὰ του ξ, ὁ παρακεψενος διὰ του χ, λέγω λίζω λέλεχα ἄτε δῖ . διὰ ἀμεταβόλου ὁ μέλλων, , ὁ παρακείμενος δι

αυTOυ. καὶ του κ, κείρω κερῶ κέκαρκα, πλην τῶν ημαρ- Ιοτημένων, του νενέμηκα καὶ τῶν ὁμοειν. παραληρουσαν. την αυτην ἔχει ὁ παρακείμενος τω μέλλοντι, λέξω λέλαα, πλην τῶν δισυλλαβων της πέμπτης - - γῶας ἐφ ων τι ε εις se τρέπεται, κερῶ κέκαρκα. n di χουσα, ως ἔφαμεν, εκ του παρατατικου γίνεται. καὶ EOτε μῖν . O παρατατικὰς ἀπο μακρῆς ἄρχεται φέσει vθέσει, απὼ της αυτης ἄρχεται καὶ ὁ παρακείμενος. η-- ραζον ηγόρακα, ἔφθειρον ἔφθαρκα' εὰν δἐ απὼ βραχεῶας ἄρχηται ὁ παρατατικός, ἀναδιπλασιάζεται b παρακείμενος, ἔλεγον λέλεχα. ύςτε καὶ ὁ ἔπλεον βραχεῖαν ue ἔχει την αρχουσαν τω λέγω της κοινηοῖ διο ανε διπλασιασε τον πέπλευκα. ομοίως καὶ ὁ ἐγραφον γέγραφα. 'τα μέντοι απὼ του ρ ἀρχόμενα συνάρχεται τοῖς ἰδίοις παρατατικοῖς , ραπίζω ἐρράπιζον ἐρράπικα, ἔρραπτονείρατα ' τὼ γὰρ ρερυπωμένα κεῖται ποιητικῶς. kέον di iliως Πας μέλλων απὴ φωνηεντος ἀρχόμενος ισοσύλλαβον

ἔχει τον παρακεψενον, αγοράσω ηγόρακα, ελεύσω πλί- ' ηκα, απο di συμφώνου μια πλεονάζοντα, τίφω τέτυφα, ποιησω πεποίηκα, πλην τοῖ μενῶ, νεus. τέτυσας: G εις α ληγοντα πρωτα προςωπα προς σει του στο δέ δευτερον ποιεῖ, ἔλεξα ἐλεως, πεποίηκα πεποίηκας. εἰ M τις λέγοι εις ες ταυτα λήγειν, ἴνα τῆ αποβολῆ του στο τριτον ποιῶσιν , laω ώς καθόλου τῶν παρωχημένων

46쪽

- , a

ῆ παραληρουσα του δευτέρου προωπOυ των πληθυντικῶν ληγουσα γίνεται του δευτέρου Tων ενικων, ἐποιεῖτε εποίεις, ii ἀτε ἐβουας, ελελέχειτε ἐλελίχεις. εἰ τοίνυν γεγράφατε, καὶ γέγραφας, ελίξατε, καὶ ἔλεξας. τέτυφε:ἔδει μῖν τω κοινω λόγω κατὰ α βολην του G του δευ- 5τέρου προςώπου το τρέτον ποιεῖν, ἀλx ἐπεὶ Ουκ ενδέ

Πληθυντικά. τετέ φαμεν : τὰ εις se ενικὰ προς- θέσει της μεν πληθυντικὰ γiνεται, ἔλεξα ἐλέξαμεν, πε

ται πιν διὰ τί ισοσυλλαβεῖ το τρίτον τω προτω, εις σι ει ληροι μεμοίμενος τον ενεῶτα ὁ παρωκεiμενος ' a 'καὶ αυτος γὰρ παρὰ πολλοῖς ἐνελς συντελικ5ς ονομάζεται. ' , .

πιικά. τέτυπα : τρεῖς εἰσὶν αἱ διαθεσεις των ρημάτων, ενέργεια, πάθος, μεσότης' ἐκαπτη δὴ αυτῶν ἀνὰ εξ ἔχει χρόνους. λ περ ουν, εἴ τις τριγενἐς δνομ κλiνει, καθ' , ἔκαςον γένος τὰς πέντε πτώσεις λέγοι καὶ Josvκ ἀναμίσγοι τὰς του αρσενικοῖ τω θηλυκω, ουτω καὶ

47쪽

νης παθητικης, καὶ π ον της μέσης. ἀλλα τοῖς ἀρχαιοτέροις των γραμματικῶν O- ἔδοξεν ουτως, ἀλλατους χρόνους της -σης κατεμέρισαν H τε ε νεργητικ*

και παλοτικὸν, παρακει νους μεν της μέσης καο υπερ , συντελίκους συγκαταλέγοντες τν ενεργητικη, ἐπεὶ και 5. πεδὼν ομόφωνοι ησαν τοῖς παρακειμένοις καὶ νπερσυντελέκοις των ενεργητικῶν, ἀορίςους δε καὶ μέλλοντας της μούς συγκαταλέγοντες τη παθητικν, ἐπεὶ Ῥοιοκατάληκτοι ησαν τοῖς ἀορέςοις καὶ μέλλουσ1 τῶν παθηητικῶν. ἐνεωτας ει καὶ παρατατικους της πισης ἀμνη- 'μονευτοτς εἴασαν, επεὶ οι αντοι εισι τοῖς ενεῶσι καὶ παρατατικοῖς τῶν παθητικῶν. το γὰρ κολάζομαι προς την ἡνταξιν ἔχει την διάθεσιν εὰν γὰρ εἴπης κολάζομαι - αυτοὐ, παλὶ ικόν εςιν, εὰν δε κολάζομαι αυ- τόν, μέσον. ομοίως καὶ ο εκολαζόμην παρατατικbς. 'o μέσος τοίνυν παρακείμενος την μεν ἄρχουσαν την μυ την εχει τω ενεργητικω παρακειμένω καὶ εις β ληροι,

ώ μεταβουλων ε η ὁ ενεςώς, διὰ του προτέρου ὁ, μέσος παρακε*ενος, τέμνω τέτομα. εἰ δἐ ει η διὰ τοὐ ζ η δὐs . σὴ ενεεις, τότε ὀ μἐσος παρακεψενος ἀκολουθήσει ac τω μέλλοντι ' καν μῖν ὁ μέλλων διὰ του σ, λείσος παρακείμενος διὰ του ri φράζω φράσω πέφραδα, εἰ dio μέλλων διὰ του ξ, ὁ μέσος παρακεφενος διὰ τοὐ r.

49쪽

τυπεισαν.

Tων υπερθετικῶν φωνη μόνον, ου σημασία διενηνόχασι 'το γὰρ ταχώτατος η τάχισος οὐδἐν διαφέρουσιν, οσον, γε περὶ το σημαινόμενον. πας τοίνυν δεώτερος ἀδριςος 25 auo τῶν εις- ῶ βαρυτόνων κεκλιμένος συνίwχεταο μεν 'τω πρώτω ἀορiςω, εις ον δἐ ληγει, και προ τυς ον ἔχει το σωφωνον τοὐ μέσου παρακειμένου, τέτυπα. - ἔτυπον. και ἀπὼ μἐν βαρυτόνων θεμάτων τω πρώτο

50쪽

-εταβόλω, εἰς ἄ αυrὐ τρέπει, πλέκω ἔπλακον, τρέπω ἐτραπον. απο ει περισπωμένων διφορεῖται ἡ παραλή

Tνικά. τὐφω: πας μέλλων ἐνεργητικὸς εις ώ λή- ροι καὶ συνάρχεται τῶ ἐνεωτι, πλὴν του τρέφω θρέφω io και τρεχω θρεξω - θω εξω. και απο μ, βαρυτονωνι-συλλαβεῖ αυτῶ, πλέκω πλέξω, απο ει περισπωμένων μια περιττεὐει, ποιῶ ποιήσω. παραλήγεται M 4 μἐν

πέμπτη τὰ ἀμετάβολα τήρεῖ μετὰ σπολῆς τῆς παρα- ληγο-ος και περισπωμένου τόνον, σπείρω σπερῶ, ψάλλω φαλῶ ε ἡ ἔκτη τὼ σ, ιππείσω. οἷ ει απὼ περισπω-

Lνικα. τυπῶ: πας δεύτερος ἀόρισος την ον εις sμεταβαMν , καὶ την ἐν ἀρχη κλιτικην ἔκτασιν ἀποβα- his, δεμερον μiλλοντα ποιεῖ πάντως περισπωμενον καὶ to δεώτερον πρόςωπον εχοντα διὰ της ει διφθόγγον. So i