장음표시 사용
111쪽
Α. c. 1321 παλιν δεσυχασαν καθεσθεντες, ὁ Μελιτονιωτ ης ἔνδον προς τον βρεσβιτερον των βασιλέων , σκεπτέον σοι ' προς ους
D ειπεν ,ο, τι μέλλεις δραν, ἁ βασιλεν. προς γὰρ θυραις ταῖς σαῖς
εφεστήκασι των το ς συγκλητου τινὲς, πάντα δραν τειρ του νέοi1 βασιλέως ἔτοιμοι καὶ πάσχειν ἄντες ' ' το ietων ἀκουσας ὁ5βασιλευς ἀνίοτ' τε αυτίκα του θρόνου, και προς τον ενδότερον οἰκισκον εχωρει. τον νέον βασιλέα τοίς ἀκροωμένοις υμα παρὰ τον εζω καταλιπων. τον μέγαν δὲ μετακαλεσάμενος V. 39 λογοθέτην τον μετοχιτον, καἰ οσα 'ν αυτω βουλομένον διαλεχθεις, ειτα δι' αυτου μονυει τω ἐγγόν ii καi βασιλει μὲν10 οἷσπερ ειπον καὶ πλείοσιν ενθη κακοῖς' εγὰ ἄπαντα παριδῶν, αβιώσω συγγνώμης, αν δ λέγω ποι σης αυτός. ταυτα δ' ἐστί- πρῶτον μεν ορκον πιστώσασθαι την πιστιν καθα-
P. 48ραν τω μιστῶ τηρεῖν' επειτα μετὰ τουτο, μηδὲ περὶ ἐμεκακὸν ὀφθῆσεσθαι γεγενημένον τριτον μετὰ τουτο, καταδή-1bλος ς εμοἰ ποιησαι τους σοὶ συμπράττειν καὶ προσκεισθαι
προηρημένους τέταρτον δὲ, ορκω πιστώσασθαι δρασμl χρῆ- σεσθαι μηδαμῶς. '' προς τὰ Dτα βασιλεῖς o νέος ἀπεκρινατο
τοιαυτα ' ἡ κράτιστε βασιλευ, το την πιστιν ορκοις ἀπαιτεῖν
βεβαιοὶ ν, προς τsu σκληρὰν moi φαι νεσθαι καἰ την φυχοννῶς ἐκταράττειν, ετι καὶ λαυτῶ περιπίπτει. εἰ μεν γὰρ εν τοῖς ἱεροῖς τὸν ορκον ευαγγελίοις καὶ ταῖς σεβασμίαις εἰκόσι κελεύεις πιστὸν ποιεῖν, αυτῶ τούτl περὶ τὸν θεῖν πιστὸν, καὶ τὸν μιστὸν ἀποδεικντεις ενδε di μένον εμέ. ει δ' ἄλλω, sacessere tithent uiris, dito illi idem conticuerat tit ac resederunt; Me litenensis alitein ad imiteratore ni adiens in aurem illi insusurra Vn: Videret, quid ageret; ad fores eonclavis quosdam astare de Viris prinei pil us, pro itiniore i mperatore palatos sacere et pati omnia. IIoc nuntio coninioliis, e solio nil ctincta lus stirgit et in donlunculani interio rena se recipiens, foris nepotein cuin assessoribus relinquite advocatoqite ni agno logotheta Motocli ite, et euin eo, quae Volebat, collocutiis, adolescenti per euin haec significat. Esse quidem ilium iis, quae a tulisset, et pim ibus sceleribus obstricli im: se tamen Ouinia in in in inris numerat limini, et veniam reo impertiturum, si quae postularet, efficere in alii navin irrisucat, nempe haec: pri utun , ut sacrumento fiam et se Christo fidem purani et sane inniservare; luna, nihil irinii in avia in nioli lumina; ad haec. eorum non ins, so si satellitos ac ni inistros lacinorum volentes libentes stile pi nebit crint, ad ipsunt delatur uni; postrenio, non se tillo modo sugilii ruin. Ad ista iunior hoc responsum dedit: uod de fide in Christunt confirnianda sacramenti a ni e religionem exigis, in
perstor opti ine, Prueterquant quod durunt videtur mentenaque ineam naniore ni in modii ni percellit, etiani non cohaeret et in se ip- su in coituit. Si enilia Ine per facia ovanss elia et venerandas san
ctorii ni iiii agines sui clitei' iitrare iubes, hoc ipso utique Deo fidelena
112쪽
τινι σεβάσματι προσέχειν νομῆεις, των ἀνονήτων και πε- A AMIριττῶν, ἄν ηθετησα την πιστιν, ταυτ' εις ορκον εμοι προ- Bβάλλειν ραδέως γὰρ αν καταψευσομαι των μη τιμωμενων.
διὰ δη σου δέομαι, βασιλεῖ, μη πέρι των τοιουτων λόγους 5κῶνεω χάριτι γὰρ μιστον και Αριστιανός εἰμι καὶ των ορθοδοξων. κατα σου μ ε δράσαι μήτε βουλευσασθαί τι
κακόν, και νυν μεν ομνυμι τον ον θανου και γος ποιητὴν, ως Ουτε πρότερον εις λογισμους υπήχθην τοιον. ους, o Dr' εν τω
μέλλοντι κακὰς ὀφθῆναι βοολομαι περὶ σε. σόν δ' επιταγμα c10εκπληρων, και αυθις ὀμουμαι. περὶ δὲ του καταδήλους et Ους εμοὶ συνὸνrας και ταυτὰ βουλομένους σοι θέσθαι, εκεῖνος λέγω, ώς αυτις αν ειδειης μύλλον εμον, ὁποι Ους τινὰς εἰκὸς εἰναι τους προσκειμένους ἐμοι. οπον γὰρ χρημάτων μέν μοι πόρος ουδεῖς, οις ἄν ισως πεισαιμι των ἀζιων μοι λόγου τiνὰς 15προσέχειν, παρροσιας τε Προς σε μιτεστιν ovδεμιῆς, de ἐς ευεργετῶν ἐμαυτ ο κτήσομαι φιλους τινὰς των δεομένων ωφελειας, συνοραν ἐστιν ἐκ τῶν πραγμάτων τῶ βουλομένω παντι τους ῆθροισμένους περi εμέ. εἰ δ' ἄρα καί τινες εἰεν εὐνοῖκῶς - ἐμοι διακείμενοι, ουκ ὀφειλ'ντες την ευνοιαν, αλλὰ μῶλλον 20χάριτος κατάρχοντές εισιν δν ουτω βελτιστων περὶ 'εμὲ προμDκα γεγενημένων, ουκ ἄν ελλίπη μοχθηρίας υπερβολὴν το κακιστον αυτον και προδότην ὀφθῆναι περι αυτους. καίτοι γε και
αυτοὶ ουδὲν ἄλλο μοι προσιόντες πείθειν επιχειρουσιν, ξ σοῖ,
me et Christum in lirrisse ostendis. Sin aliud pro nil in inu adorare me credis, inlitile et sit pervacaneum es; t, quomina fidem Irritam laci, per es iusiura triliam a nio exigit sucile si iliri leni conlii illa mentiar. citiae colere desH. Quocirca te rogatu ni volo, imperator, ne qta id super hoc negotio vel borum facias; gratia enim Cliristi et christinnus et orthodoxus sit m. Adversus te autem nihil inetali Vel designavi vel cogitavi. ct nunc citoli te iraeque condi lorena liltro testore nae ne lite an tu linc istiusni Oili consilia coxisse, ne que de cetero improbi aliquiis in le iliachinaturaim; in is vero ii lassis parens denuo iurabo. Iam quod vis, ut ad illo i es et socios ti iri meos iii licem, illud dico, te poti iis, qliana nae scite posse, qliales Ponsentaneum sit esse, qui me sequutillii . cum Pnini pecunia Θ facienda oratio nulla suppe litor, ilii a sol si ton quos lana non infiniae elonditionis ad ni eas partes allicerent. libertate utileni apti l le ritilla. iiii liceat, quo ope aliena indigenti Mis benefaciens, nInicos eo npBrena, diseero hinc illii vis potest, si viili, sitiales se ad Societaturn naeani
aggregaverant. Pliod si sorte non ulli me non oderunt, abi in eo non illi debitum pro gratia praestant, sed gratia ni e Bntei eriunt: qui cum nulla exspectata rnercede ni ei sint qua in stir liosissint i, nihil posset seri scelesti iis, si ego iii illos contra ingratissimus ac proditor existerent. Quamlua in et ipsi me a letintes, non aliud ilia hi persuadere nituntur, illiani ut tibi, inaperatori ac parenti meo, dieto
113쪽
1321 τω βασιλεῖ και πατρὶ, υπέχειν εμαυτον, καὶ καταδουλουν καιμη παρέχειν αἰτιας, ἄστ' ἐμαυτ 0 τον σον γαλ ότητα εζοργε - ζειν. ἐμου ἰσχυριζομένου τοιουτον εμ αυτ γ συνειδέναι μηδενκαὶ πολλους εις ἀπολογι αν συνει'ροντος λόγους, ουδεν αυτοῖς εις πειθῶ νομιζεται ἀς ιόχρεων , οπερ εστῖν εἰκος λογιζομέ- 5 P. 49νοις, ώς ουκ αν ουτως ο φυσις προς ἔαi'τῆν εκπολεμωλιο, μητων αἰτιων ἔν ro ν υπερφυῶν. ουδε γὰρ οὐδε των θηρίων τάχαλεπώτατα τοῖς τεκνοις επεβούλευσίν ποτε τοις ἰδίοις. εἰ δίτ4νες εν αυτοῖς εἱεν καi μη τοιουτοι, οὐτω δοκεῖς εμε κακὸν
και ἀγνώμονα εἶναι περὶ τους φιλους, ἄστε της εις ἐμε φιλι ας ID
τονἔοις καὶ ο ρκοις επέταξας το μη δρασμῶ χρήσασθαι ώσφα-I51s γασθαι' ἔμνυμι δη σοι τον απάντων κυριον καi βασιλέα Bθε, ἰν, ὼς ἄν et φωράσω περὶ εμὲ βουλευόμενον κίνδυνον ἀπεμλοῶν, πάση δυνάμει καὶ ο λω nodi χρήσομαι προς φεγγῆν. '' ις'. Tαυτα του νέου βασιλέως διεξιόντος, ο πρεσβυτερος υπiἰ τὰς θυρας ιστάμενος του οἰκίσκον, πύντων ἐπηκροῶτο,20
καὶ τἄλλα μὲν ηνεγκε σιωπῶν, την φυγην δὲ ἀκουσας' ἡ σὴ δ' c εφη , φεύ)ξη γε σύ; αλλ' ο σον ου πω συ μ ἐν συλληφθεῖς ἀπα-χθη ση δεσμώτης καi προς δοριαλωτου καταστὰς τύχον. εγῶ δ'
si in Budiens, tibique servuina. occasiones suginna, qui Mas serenitas tua it iversii in nie itirliari irritari qiteat. I uin autem constanteratarnio, nitrii huiusinodi consor re ni ilia, verbaque ad defensioneni acetv D, haud illis illi id lutum tui stile in stitis videtur: probabiliter ratiocin antityus, non politisse natiliani tantani in se inel ipsa in hostilii tent i Dilue I e, nisi citii sae fuissent. et quidem illa Re ipSns naturae Inelns excedet erit: qiintulo neque tructilentis si in ac sera runa inealtilor Sllos uncitia in sese itis imos is nc in B lignas praelauci iriit. Et ut alii liii inter eos lani solliciti non sint, an Ine adeo ne luani in R-naicos et Ossicii inini eniora in piitiis, iit eo tu in caritalcm prodition o, re in in eraro vel iiii 3 Dii ne illi quana: citi iis, noli pro Omnibus ni odosi inui, sest pi O singillis oliatii ceti Piit tristit in devovere non dubital, o, quana ut cius servandi vcl love cos pati;ir sialitro inconinio luna. Prao terea i te stiga non sii scipienda iurisiurii nili testificationem titillii imperasti et per univci somini iptitiir do in iiiiiiii est principcin Deunt tum tibi, si te luid litani iii iniicius contrii tale ut liente in cognovero, nervis oliti in iis et toto, qliod si iliati petit suginiri. 16. Haec tiani ore disserente, Sulν tanti ἔ lon uncillae consistens senior auscult libat Oinnia. Et illi ceterii ilia: lem Inlitus, ubi sugae
illuta est mentio, Tu, in ilirit, tunc ut sit ius 2 Atqui lanatalia coni-prehens us et vinculis constrictus alniuuero, et ad captivi fortunam
114쪽
δος, ἀλλα των Ῥῶν αμαρτιῶν ὁ σωρὸς τοιουτον ειναι φαινεσθαι σοι nοερο εγῶ δ' εni μύρτυρ i' λέγω τεῖν εἰδότι πάντα DΘεω, ὼς οiu ἐν νοιουτον εμαυτῶ συνοιδα ειργασμένω ώς udiον 10εῖναι της τοσαvet ης οργ ς. διὸ δη και δέομαι του σου κράτους συγγνώμης κἄν τε ημαρτον τυχεῖν, κειν τε μ q. προς τορος πόδας γὰρ ἐφιγμαι τους συ i)ς ἀποθαλεῖν, '' αἰνιττόμενος, ώς ουκαν αυτου βουλήσοιτο ἀποστηναι χωρις ανάγχης. ἄμα δε του- τοις τοῖς λάγοις και προς γην κατεκλινετο ἀσπασόμενος τυν
15ποδα του βασιλέως. o δ' ἀνεῖχε λαβόμενος του δμον, ἄμα και λόγοις τὸ εργον ἀπαγορευ ων ώς δ' ἱώρα βιαζὀμενον, αφεις τον ἁμον, ἐλάβετο των τριχῶν- ώς δὲ καὶ ουτως ψιάζετο, ἀφει
δῶν εαυτον, δει σας ο Πάππος, μη τη βια της κεφαλος διαστ r. 0σιν αἱ τρίχες, ενέδωκε τον κατάκλισιν ο δὲ κατακλιθει ς ὴ-20σπIσατο τον πόδα του βασιλέως. ειτ' ἀναστάντος, της κεφαλης λαβόμενος ο βασιλει)ς, κατεφιλει τὰς οφεις. τουτο δ' ὁ πατρι
άρχης καὶ οι της συγκλήτου παρόντες ἰδόντες καὶ διαλλαγῆς ἀπόδειξιν νομισαντες ξδη βεβαίας τῶν βασιλέων, πολλῆς ἀφῆκαν
redigere. Ego vero nec ii ibias obolis, si possina, te e servittite exemerim. Dchinc paululuin progressus, Cernilis, in litit ad praesen- tes, quemadmodum isto verbis meis fident conciliet, contii niax videlicet, se magnifice circiti adspiciens, et intino lice arrogans ' duod ex re ipsa vobis licet dis i i e. Sit liticu i uitior: Equi deni ne illi e contumax neque in illi in ut tantopere pia iido, sed inu Ilitiutini peecator uni II EOrtini acceptii ni rps ira, iluod talis tibi videar. Testor Deu in . que ni nillil latet, linii l ino illlani culpa in ira tana atroci dignam contui ei uisse. Qitilpi'opior potenti alii tunni Ol,sec 'st, seu noxius soli innoxius stim, iiiiiii ignoscas: nil luos enirn pestes Inori cupio significans, non nisi concilini ab eo rccessii runt j. Et Si in ulcuna lioc dicto ad territi i pro uillhel ait, avi pedem oscillaturiis; quen ille humeris eius obnitens abstinebul, nc voce ilhin proli ilaebiit, tunde inqlio Binplius ilicia late iii cupillis relinctiat. Cii in elis in sic sibini et non parcens, vi su innia pergidiret, naetii uias avus, ne illa violentia crines u Vertice at,strali crentiir, lιMTani petere, et pedi Osciit uni figure permisit, surguntem clite, capito appreliendens, omitos eius deosculatus est. s lio consperulo, putriarcha illi illii e nil erant procuresti oc minini e d lilii uni redin logi illae intiu i in per utores antici line urg tintentuin rati, ingentiliatis vocibus, i co pii cis larguo id gratias agere Quin et iunior ini perator cuni migno doniustico et protOStrstore su-
115쪽
A. GI321 φωνὰς ευχαριστουντες θεω τω χορηγω τος ειρήνης. ηαι αυτος δε βασιλευς ὁ νεος καὶ οἱ περὶ αυτον διηλλάχθαι νομισαντες τω εγγόνω τον βασιλέα, εχαιρόν τε αντοι, καὶ ε υτ υχι ας ἄκρας η γουντο την Ἱμέραν εκει, P. εκ των βασιλειων οἴκαδε B ὁ νέος βασιλενς απελθων, διηγειτο τε τοῖς φιλοις τους κατ δε την δικην λόγους, συνεδρταζόν τε και συνέχαιρον ἀλλήλοις.
μηνυουσι δὴ καὶ Συργιάννη τα γεγονότα, - καὶ αυτὀς συγχαι ρη τοῖς φίλοις χαίρουσι καὶ μηδεμίαν εχη φροντι δατήκουσαν την φυχὴν, ὼς των προτέρων ἐδη βουλευμάτων διαλυθέντων καὶ βεβαιας ειρήνης γεγενημένης τοῖς βασιλευσι10καi κατ' εDχὴν αυτοῖς των πραγμάτων κεχωρηκότων. ποντο
V. 41 γὰρ ηυχοντο, τὰ μεν βασιλέα τῆς εις τον εγγονον ἀπεχθειας μεταβαλεῖν, αυτους δὲ κινδυνων ἐξω καταστάντας ξσυχιὼν ἄγειν. οντω μεν ουν αυτοῖς εχειν ἐδόκει τὰ γεγενημένα τὰ δ' ἐσαν ἔτερον τρὁπον, ὼς εδοξε τοῖς πολλοῖς ἐκ των μετὰ 15s ταντα. ἐκ ριγη γὰρ διανοια γεγενῆσθαι τοιαυτη. εθος ἐπεκρά - τησε παρὰ τοῖς βασιλευσι 'Pωμαίων, ἐπειδών τις των καθ' ἀμα προσηκόντων ξ καὶ ἄλλως των εν τέλει, προσκυνήσας ἀσπάσηται τον πόδα του βασιλέωc, ἀντασπάζεσθαι καὶ αυτὸν ξαντὀ εις τὴν oφιν. καὶ τότε δὴ του νέου βασιλέως ἀσπα-20σαμένου προς τον πόδα τον πάππον, ινα μὴ εἰς ακρον ἀπεχθείας εληλακέναι δοκῆ, ουδὲ των ιδιωταις προσοκόντων ἀξιῶν τον επονον καὶ βασιλέα, ἀντεφιλησεν εις τὸ πρόσωπον κα i
D αντός. ἀλλὰ τὰ μεν τῆς προς ἀλλήλους διαλεζεως των βασι-
20. Unci vulgo desunt. tnio rena placatiun arbitrati, Iaelilia exsultare diem quo illum cur1 dissi tiraim i triticare. Et re lictis do Inlrii , nepos insilium, Serniones, in iudicio habito 3 necessii riis siris nae in orabat: qui Dinnes una diem sestu in eo in nati nibus gaii diis exigebant: S3r ianni insit per acta perscru enles, ut et ipso gauderct cuin anticis gutulentural S, ne ille se ulla in postera in curii ni aceriiret; lil pote ali lectis iana priori talis consiliis, et stat, ili inter i inperatores concor a revocata et consectis D n- nil lis ex senteritia. Hoc eni in erat, ilii Oct votis saepenumero petiverant: ut avus o litim contra nepote in deponeret, ipsi lite periculorurn metu soluit ac timeri, vitana placida in et quietani ite gerent. 0tiae igitiar gesta sit orant, ii unc in nio illini hissi ero se illis videbanti iri aliter tanten litinuisse, ni ulti ex iis, quae postea consecuta sunt, intelli-gvlΠint. Hac en ini niente fuisse, ituli calii. tur, More Romanis inlperatori latas receptu in erat, culm conssnguineo ruria nut ningistrR- tuu vi aliquis secuti si ini adoratione in pedent i inperatoris osculo conligisset, ut inipei ator vicissini et iis facient deoscularctur. Cum ita- qtie luna nepos avi pectum osculetitiis suisset. ille, ne inexpini, ili odiossa raro crederetiir, si ne iis quide in Ia poloni et iniporatorem dignaretur, quae privatis tribuerentur, facient eius contra et ipse osculo ι
116쪽
λέων επὶ της δίκης ενταυθα ετ ελευτησε δυσὶ δε υστερον ὴμέ- AAE .u21ραις μετὰ τοῖτο o πρεσβυτερος των βασιλεων τέο μεγαλωδιώ τινος δηλοῖ δομεστικον προς Πελοπόννησον ἀπελθεῖν, εκεί
5ρῶν οἰωνῶν οπως δ' ἀνακωχη γεν αι, καi βασιλεῖ τl νέω τα- αγγελίας δηλα γενεσθαι, ἀντεμ ονυσε καἰ αυτὰς τοιαυτα ἡτης εις ἐμε ευμενείας καὶ προμηθειας, ω βασιλευ, πολλας
ως εἰπειν, πρώτης εις ἀρχὰς εκλεγεσθαι καὶ διοικήσεις επιτρί- 10πειν πόλεων τε καὶ Πτοατιῶν, οἱ κοθεν ώρμημένον καὶ το νυν P. 51 τουτο πολλας et o G tu κράτει πείθει χάριτας ομολογεῖν, βασιλεῖ. δέομαι ὁ η καὶ ταυτην ἐπιθεῖναι την λύριν, την παρουσαν ἐπιτρέφαι προς διάσκεφιν ημεραν, ως ες την υστεραια επιτίταγμαι την απολογίαν ἀποδωσοντι. μ προς μεν δη τον πρε- 15σβυτερον των βασιλέων ἀπεκρίνατο τοιαυτα ' η δὲ τάχους, ἀπελθὼν προς τον νεον, το του βασιλέως ἐπίταγμα αναπἐλλει,
καὶ Συναδηνου παρόντος του πρωτοστρατορος. τοῖς δ' εδοκει
. 14. ων ἐπιτέταγμm, iit sensus loco constet. 15. τάχους . . correxi, eum vulgo esset τάχος. libavit. Ac imperii torum qiri leni lis et controversia in tu licio hunc sinein tulit. Tertio post die senior ni agno domestico per certii in hominent Π sndat, ut in i 'eloponnes una, ei praesuturiis, discedat: id qnod statim pro sinistro a tigurio suit. Sed quo res tantisper extraheretur, dum super hoc mandato nepos certior fieret, haec illi per uniernuntilina respondit: et iis erga su lieno volontiae curaequo eunt alia . non levia Rrgitinenta pi Oserre posse tum illitis inpri ii iis, clii od ultro et sua sponte sibi paene nil huc piloro magistratius demssci, et V tales et exercitus regorritos coninrasisset. Et hoc ipsum, quod modo imperarct, ad singularcs ipsi iis maiestati gratias agendas uti in liliini sibi addere. Rogni e nutena, hanc tinant grairin in Iulliceret, prnesen
ten cliena ad ite libet artillina sibi concelleret: crastina ilice de ninnitatis responsiiraim. Ilaec uil a virin. Ad nepotelia vero Sine mora abiens, praesente etiam protri stratore, qui ct in nil II latis accepcInt, narrBt. Tun rein B capite arcessen lana, et ilo integio consul tuli luna videri tneque enim ad lin ini. sed ad Olianos coiiani uniter pericti itian pertinere. Initi lini secit itinior in perator, loquens verba huilis cernodi. Testes ipsi nol, is sumis et de una ha uitiis consei lini eorum, quae in consiliis agitavinans: quodque nec ii oestitudini succutimentes, nec in- 'tempestivae et inconsiderulae audaciae cedentes. quidquam iniustum
117쪽
οὶς ο βασιλευς βεβουληται καθ' ημῶν αυτοῖ παρασχεῖν, ωστ'ει μη θεος υνωθεν et περεσχε χεῖρα, οὐδὲ πάνυ πόρρω των
θανάτου κατηντήκαμεν πυλῶν. αχθι μεν ουν δεῖ ρο το τοῖς5 δεινοῖς ἐγκαρτερεῖν αυτός τε επηνονν και συνεβουλευον Mμῖν:ετι γὰρ ἄντων εν αδηλω των καθ' ημῶς, προς εμε μόνον γετο την διαφορὰν εχειν ὁ βασιλευς, και μαλακώτερον ηπτετο των Γ πραγμάτων, ενχερῶς νομιζωi υτατ εθελήση προς πέρας ἀγαγεῖν a προ ρητο, δραν' νινι δἐ φανερου γεγενημένου του τινας 10 ειναι Tor ς συναιρομένοDς ἐμοι Ουκέτι των ὁμοιων ἔξεται λογι- ' σμῶν. ἀλλα πρότερον τμῶς εν αρχῶν προσχηματι διαστήσας εμου, και της παρ' ἀλληλων ημῆς ἐπικουριας ἀποστερησας, πῶσι διὰ την μόνωσιν ουσιν ἀσθενεστάτοις, ην ἄν βουλοιτο,
V. 42 ἀπιέναι- εις την υστεραίαν δὲ πρωτοστράτορι ετέρανδοθεν. αρχήν τινα προς ταῖς ἐσχατιαῖς τῆς 'Pωμαίων γος εγ-Pχειρισει και καταναγκάσει προς τύχος γε ἀπιέναι' τμῶς δ' ἐκποδῶν ποιῆσας τους περιφανεστερους. τοτ' fid η και περὶ ετέρων εἴπέρ εισιν ἀνερευνήσει. πάντα δ' ώς ὼν αυτῶ καλῶς20 οι πρότερον διαθέμενος, ῶς ἐδη προς καταστροφὴν ευεπιχειρητον νοτερον χωρήσει και προς εμέ. ἀλλ' ἴσως ερει τις,ώς, εἴγε κατῶ λὀγον τόν Οὀν σὲ τῆς απὸ Tot των επικουριας
ἀποστερῆσαι βουλόμενος ἀρχὰς αυτοῖς ἐγχειρισει τὰς ἐν ἐσχατιαῖς τῆς Ῥωμαιων ἀρχῆς, ραον ἐν δήπου και λ11σιτελέστε-25
vel est imus . vel consuluimis: ideo tantam an iniorum niti ludi-ncin tolerantiana prae nobis tulinius. ne imperatori in nos secus statuendi mininiam causam' daremus. dii od nisi deus deSuper manunt sua in extetulisset; liaud longe ait nio Iuni a porta ni ortis ab suinius. Hucus lite igitur in illi iis allictis perduraro ego et laudavi, et vobis. ut id saccretis, alictor sui. Quippe nonduiti palente con- FPiratione nosti a , mecii in solo putabat i inperator sibi esso negotium; et segnitis consis us, parvo labore. cum Itinuisset, ni editata opera perfecturun . Nilnc, lii Oi, an constat. esse qui me adiutent, Bliter sentiet: et Postqua in vos praetextu prse secturarunt a nio divoli erit, multiisqiic nos nuxiliis spoliaverit, Onanilius propter disiunctionent, . solitii di nenique lana initie cestiniis pocranna pro arbitratu irrogabit. Ilo die lilii, dona es lice, imperavit Peloponnesiim capesserer cras Protostra lorona ad niluna qliurrilani provincia in in ultiniis Romani ini perii finibus nitiandabit celeritei quo proscisci coni pellet. Ubi vos illustriores, et ipsa capita e niectio renio verit. tiam iam et reliquos, si qui sunt investigia it, tota quo re Bialea ex sua sententia bene constituta, tui, leni pro catastropiae nil nio quo illic, ut supcratia facilem, es convertet. Dicet quispiana, si, ut ais, te horum virorum praesi-
118쪽
ρον πολυ συλλαβόντα και κατακλεισαντα φρουρα της ἀπῆ του-Α. c. 1321των ἀπηλλάχθαι φροντι δος τι γὰρ ἐσται το κωλισον του ταυτα καταπράξασθαι τον βασιλέα; και νυν ἔχοντα λόγον , ερει, το κωλυσον μὲν ουν ουδέν' συνετὸν δε οντα και ρολλῶν P. 525πραγμάτων εμπειρον τυν βασιλέα τουτο λέληθεν οὐδαμῶς ως αλυσιτελὲς, πριν ἀκριβῶς ἐκμαθεῖν ὁπόσοι τινὸς και Οιοι την προς εμὶ προείλοντο κοινωνιαν, ὁμόσε προς το πολεμεῖν. δέος γὰρ μη πολλῶν τινων και δυνατωτάτων οντων ενα μὲν ' καὶ
δύο καθειρξη, των δὲ λοιπῶν ηδη προς ἀνάγκην συνισταμέ-I0νων, ου κατὰ νοῶν χωρήση τα πράγματα αias. εἰκὸς δὲ αυτὸν
εναπειλημμένον, μη καταπεσεῖν μηδὲ δειλια συσχεθοναι τινι, .
αλλ' ἀτρέπet tu και φρονηματι καi ηθει μετὰ α σφαλειας ἀντι- 16 λέγειν πολλης, τὀ καὶ τον πιελιτηνιώτην ἐξωθεν ἱστάναι τινὰς Bτῶν δυνατῶν ἀπαγγε ι υπὲρ ἐμου πύνrα πράττειν προσγενόμενον προθDμουμένους, ουκ επi μικρὸν κατέσεισε τοῖς λογισμοὶς τους βασιλικους. δι ὀ τότε μὲν εὐθDς οπερ απφάλειαν εὐόκει παρέχειν ἐπραττε, τῶν θρόνων εζαναστάς. νυνὶ δὲ καλῶς ἐχειν 20εdo ζεν αυτω τους καταδολους γενομένους υμῶς ἐν ευεργεσιας προσχηματι ἀποστησα t, καi μετὰ τούτο πύλιν, αυτῶν διδασκόντων τῶν πραγμάτων, οἶς οἰήσεται λυσιτελήσεiν επιχειρήσει. τούτων ἔνεκα πάντων οἰκέτι διαμέλλειν cIομαι δεῖν, ουδὲ πρὸς
T. Post πολεμεῖν exci lit ἰέναι v Et Sinrito quisl . . . idio nudare volens, provincias in reniolisfinias Roniani imperii oris illis describit, expeditius erat sin diibio ni ulto lite titilius, si lis' apprehensis et elisi odia clatisis. citris se hisce exuisset: qii id enim est, quod istiac sacci o proli uacat ini pern torona 8 nocte. quod tuum prohibeat, nihil est: scit callidiuii ii suq ire remin doctunt i Inperato
rem nequaquarii sallit, liauit cor, lucere, prius quasn ex itiis ite norit. iquot et qtiales sint. qui in ecuri societzite ita coierint, nil pugnandum cominus fggredi. Titii ii luna enina, ne si niti iti sint ac potentissimi, unum quidem altei uinuo in vincula tradere queat; ceteris a uiciniam necessario contui antiliuit, eo tinta pellicere non possit. Probabile porro est, euin existi in nro I Miltos et opulentos nostramini esse partium. Ita in qliod in iii licio niuntistet iis ego solus in torceptus, non concidi, neqtie litiai dilate utiqua concussus, multa cuni fiducia Constantiquo an inio conti mi ixi ; quo lque nccessit, ut Melitenensis veniens nuntiat et, solis statae cilios da in polontes, ni en causn paratos ad omnia, non parum eius cori Allia turliavit: titulo statim tition O exiliens, securitati stino consulitit. I linc silii conducere censuit. Vos
delatos, per spectent lieneficientiae a nae distrahere. Postea iterum rebus ipsis docentibiis, qui biis se Opeiae pretium facturum pii tabit, nos aggre lictur. His Oinnibias de caiisis non alnplius tergiversanduit , nec, quasi prae malorum magnitudine de potestate exissemus, salum
119쪽
A. C. 1321 προυπτον κινδυνον αυτους αμελεῖν, ἄσπερ υπο μεγέθους των
δεινῶν ἐκστάντας των λογισμῶν, αλλ' αυτους διασωὴζειν, ὼς ἄν c οἷοι' τε δμεν. ετι γε μην καἰ γνώμην ετέραν περ i των nροκει- μενων, εἴγε καὶ τμῖν συνdοκεῖ, βούλομαι εξενεγκεῖν. ποιαν δη
ταυτην; ὁ βασιλεῖς καi πύππος ο εμυς, καθύπερ ἴστε δη καχ
α Oi, καταδήλους τους 'εμ si συνόντας ἐζήτησεν αυτφ ποιῆσαι. τότε μεν ουν αρμόζοντας ἀπεκρινάμην τω καιρω λόγους, μη ' ειναι εἰπών τcυς συνόντας εμοί τινας, μήτ' ει- περ εἰσὶ, καταδήλους αυτονς ποιήσειν νυν δε μοι δοκεῖ λυσιτελεῖν πρεσβεια χρησάμενον προς αυτὸν, ἔτι τε εἰοιν ομοδολογῆσαι καὶ ὁρκοις ut τὀν απαιτῆσαι πιστώσασθαι, μὴ μνζσικακήσειν αυτοῖς μηδ' ἀμυνεῖσθαι τῆς ευνοιας τῆς εις εμέ. ει
D μεν ουν ὴμέρως καὶ προσηνῶς τους παρ' ἐμου δεζύμενος λόγους ὁρκοις πιστώσηται την ἀπάθειαν τοῖς ἐμοῖς φιλοις, εν- αργες ἄν εἰ- τεκμήριον, ὼς αττός τἐ καθαρῶς διήλλακται προςI5ε, καὶ το υμῶς εις ἀρχὰς ἐκπέμπειν ου περιέργως ου δ' ἐπιβουλως, ἀλλ' απλῶς αυτῶ Ocrως επινενόηται εἰ δ' αγανακτήσει καi ἀποσεισεται την πρεσβειαν, μηδεμιαν ἄλλην ἀπόδειξιν ἐναργεστεραν ζητεῖν του πάντα συσκευάζεσθαι καθ' ημῶν.
δὴ καὶ τότε μεσιτεύσαντι προς τὰς αγγελίας ἐμοὶ καi τῶ βασιλεῖ, καὶ παρρησίαν εχοντι προς αυτὸν, ἄστε θαρρῆσαι περὶ
P. 53 ιζ Τοιαυτα του νέου βασίλέως βουλευσαμένου, καὶ του V. 43 μεγάλου δομεστίκου καὶ πρωτοστράτορος ὼς καλῶς εχει συν-25επιφηφισαμένων, αυτοὶ μεν εκαστος οἰ καδε ἀπεχώρουν' βασι-
ter a nostraini usque ad ipsu in periculi praesivi punctum negligora lani: sed eam pro viribus conservanda in Opinor. Volo tamen si volais placet, sit per eo, ite quo agin iis, et aliam sententiam Proponere. Quam illani 7 Avus socios in eos qlii essent, scire studuit; ego pro tena pore tuni ruspomii, neque socios mihi esse ullos, neque si essent, nae ipsos non inaturun . Λlcitra nodo profuturia in sentio, le-' gatione missa confiteri, habere ni e socios et poscere ab eo iuramen-tlin , ni ea causa non sors iniitriae Inein ore in , neque malum ipsis datumini. Si pacate et monsueto petilionem excipiens, impunitatem illis sacramento promiserit, evidens erit imi icium, et me curri citra sumi in in gratiam rediisse et vos sine n stu et insidiis candideque in provincias naittere cogitasse. Si iii lignatus legationem reiiciet, nulla erit liac ipsa siriatior probatio, oninia haeo sit bdole contra nosiiislitula et coni pa 'nta esse. 1.3gatur langi iiiii logollietani Iletochi terri' ad iiii clio, illai tun clitoque nietis et nvi interpres fuit, quique ea est apud illurn Buctoritate, ut obire hoc ninnus non reformidet. 17. Hoc consilio a iuniore Andronico explanato, a m Bano Ruteni domestico et prolostratore approbato, singuli domum concesse-
120쪽
χευς δ' ο νέος τὸν μέγαν μετακαλεσάμενος λογοειτον, ουτω Λ. O. itai διεπρεσβευετο προς τον πάππον ,M εις γε προ της χεις γε-Bγενημένη παρὰ τvς σος γαληνότητος, ω βασιλευ , ευεργεσια
πολλὰς και δικαιας ομολογεῖν χάριτας τω σω πειθει κράτει.
5κἀν γὰρ απὰ ταραχης και οργης ηρξαν οἱ λόγοι, ἀλλ' εις τέλος
ημερον και συμπαθειας γέμον ἀποκαταστάντες, μῶλλον ευφρα-- ναν, η καθ' ὁσον πρότερον ἐλυπουν. ὁ ὀ δ' και των μῖν προτέρων, ως πατρικος ἴντων και παιδειας καὶ κηδεμονιας, ου δ' ἀναμιμνῆσκεσθαι αζιῶ ὼ δ' εν ουστέρω πέπρακται, ώς ἄζια xoκα. μεγαλοφυλιας και ευμενείας και πατρικος καἰ βασιλικος, ανεβάλειπια δειν εγνων φυλάττειν ἐν τη φυκη. ἐπει δ' εν τι των τότε ρηθεντων εμέ τε δεινῶς ἐκταράττει και φροντιδας C. ου παρέχεται μικρῶς, καὶ ἐτέοοις ἐνέσεισεν ου τον τυχόντα
φόβον, δέομαι της σης γαληνότητος ἰάσασθαι και ταυτον Tηνa5 ἀλγηδόνα. εστι δ' ο λέγω τοιοῖτον' σου, βασιλευ, ἐμοὶ διὰ
του μεγάλου λογοθέτου προσταζαντος τουτονι, καταδολους σοι θέσθαι τους συνόντας και συναιρομένους ἐμοι, τότε μἐν παντάπασι μη ειναι οὐκ ῆρνησάμην, πλην απὸ λογισμῶν εἰκότων ἐπεχειρουν, ώς ουκ ἄν ειεν, ἀποδεικνύναι. οἱ δ' ησαν' το μῆ-αοτε πόρον εχειν εμὲ χρημάτων, οἶς ἀν ίσως πεισαιμί τινας προ ἐχειν ἐμοι μῆτ' εζουσιας ἀπολαυειν παρὰ σοι καὶ παρροσιας,
βασιλέως παιδὶ πρεπούσης , δι' ην ἄν καὶ θεραπευθειον παρὰ Dτων τος ωζς ἀφελειους δεησομένων. νυνὶ δὲ αυτό τε το πρῶ-
ad avum iniim mittere instituebat: ,,Quo benescio ante hester im
liena seminitas tua me ornavit, id mo aci amplas naeritas die gratias agendas inapcllit. Quamquam oni in sermo a Pertiirbatioue et Ira principium caperet, tarmen in finem suavem offectionisque plenuindesinens, dclcctationis copia anteced cntem anolestiam obruti. Qitarc Prioraim, ut a Putona castigatione ac soliicitii line prosectoriina, nic-Ininisse. DOIO; Piae atticu posteritas abs te facta sunt, ut iligit a Dias nautiuitate iInperatoria paternaclite caritato, ea nailii in me lituis in- si a s Inper IIIanebunt. Coteria In cilita tuin quid iam prolatii ni syraviter Ille et citra non IevI sollicitat, nec aliis qlio lite exit uii Iuliano rein iucutit, oriatam volo scronitat In tuam , ut liuic etian dolori nicdeatur. Qiiod dico, tale est. Clini nailii per Inagntini logo sietani Praeceperas , ut a lininistros atqtie socios meos tibi indicarem, tunc ego qii idem non omnino et absolute eos halacre me Dogavi: VE- mi Iutanaen rationibus verisimilitatis demonstrare contentii, eos ess nullos posse. Quae erant: quod nec viam et mo litIn adipisceIulae PQ- Cuniae nossen , qua fortasse quos lani ad obsequelam n emit induc -rcan: nec Possem apii l ic frui eo iii re ea lite licentia , ctriae irupora- loris silio deberetur; propter clitani etiani colerer ab iis, qui o PDinnaeam desiderat ira essent. Nunc ros ipsa consortes meos citri sint apertiit, et ego de iis confiteor. Attamen, quod et tiliu dicebam,Cantac gentis. 6