Ethike poiesis sive Gnomici poetae graeci. Ad optimorum exemplarium fidem emendavit Rich. Franc. Phil. Brunck

발행: 1784년

분량: 364페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

131쪽

V. a. Titi XII.

Nectere parte dolori

V. s. Tit. XII. Vera Io qui semper, falsis alisistere cura. V. go. Tit. XII. Vera Iovii nunquam testari falsa memento. V. II. Tit. XI. Fidem semper servare memento. V. 43. Tit. XII.

Nee tini mens aliud eo tulat, illiam lingua prosaturi V. 47. Tit III. Ne tibi cor inflent sapientia , robur, optave. Unus enim Deus est sapiens, clivesque potensqIle. V. 63. Tit. V. Sume tibi assectus me lios, nec grandia quaerernam qui ii quid nimium est in nullos serviet usus , immossicae iste dapes vitiis alimenta ministrant. U. 6 I. Tit. V. Pulcher amor rem; veneris, sine crimine non eae V. 63. Tit. V. Esse , loqui, potare, suo stent omnia fine roptima res modus est: hunc transillisse nocebit. V. 6 ἀ

132쪽

Alterius Iaetis noli macrescere rebus. Invidia coelum vacat &, tota Deoriani enon Phoebi radiis maiornaus invida Phoebe ;non terra inferior caeli laquearibus. altis ;non amnes pelago : sed habent haec omnia pacem V. 7 I. Tit. v. irasta tibi plaeeant: fictis te turpibus arceia V. 8I- Titi IV. arbitrium ignarix permittere nolit doctrinam doctiis regit, artem consciita artis. Non capit indoinis sublimia doctrinarum.

Qui didicere boni nil, mens obbrii tuit illa.

V. Vis. Titi Omnia mors Solus Deus imperat umbris ria tam pauperibus sedes situ in ditibus una est..

v. II 6. Titi III.

Telum homini ratio, ferro Vel acutius ipso. Nam Deiis insevit cunctis animantibus arma: hinc avibus pennae celeres , Vri tanta leoni, spicula sunt apibus se sunt & sua cornua timaris, munimentae sui. Ast homini meus sola relicta esto Illa autem princeps sapientia, quam Deus amat. Bellipotentibux antistant sapientipotentes. Rura , rates, urbes sapientia sola guberitat. V. 2o3. Titi V. Liminibus thalami natas arcete , parentes, nee laeus innuptum sinite eraris claustra vagari: nam tenerum pudor , & gravis est custodiae formae

133쪽

I 22

εἰ δε σι και ξυνο --βιοτοιο κιχανοι,

136쪽

NUPTIALIA MONITA

Ρulelira qiuilam res est intacta in corpore casto virgn itus, animi lanctis exercita curis; quae nec oluista 'nialis trahit ilia fessa laborum , saeva ii eo immitis Llicinae tota trenusscit. Ita ne sectata viani , veluti Dea , coetimus exstans femineis, trans vita in hunissem sua luminavera iugantur tibi coinrubia , Foeta qtie salictis vocibus interito gaudet mens conscia partu.

ii nil si vita tibi placet hospria, providus horum qitae sors ista trahit, monitis te ducere pergam, ut porinna cirrhi liceat tenui e se nitito. Is tibi sit conjunx, quem dilegere parentes. Si fuerit sapietis, inacta esto hoc munere caeli: sin miniis, triane etiam ferre ac tolerare neceta est. Si tibi vir pratilens alipi id praeceperit, audi, nee ties sit iliscors studium. Solare maritum blanda, sed imprimis versant quum pectora curae et quippe viro tristi conjunx est dulce levamen. Quicquid agendum extra est, & res quaecunque virorum. illi cede: domis tibi sit custoclia cores. Quicquid non recte seu femina , quaerere noli. Sin te consilitina sociam velit esse suorum, sis voces audire celer, sed reditere tarda ,

lispide cunctando. Nihil tuti in hortere rogesve arbitrio fecisse : res plena pericli est.

137쪽

Quae sapit, illa satis primos sibi cretiat amores ,

nee velit unquam oculis spectari ntula seelutilis. Si viileas peccare virum , ser e, ferre necessae est & tacitiam cela, multum licen an Xia, Vitinus. Pectore torule malum. Quill agat, Vulgare caveto , vir tituis , ill qtie ipsos in alis ire scire parentes. Ipsa nutile errant ena, scit qiuam ni ollit sititia fandi tempora. Saepe botios irritant aspera verba , R illi ros iniicere datur setanone hei Igno. . Si flectat pravis conjunx tuus ustis a inicis in pravuna mores, iii ne sere iurgia contra: ipsos inter se potius eoinmitte so lates :nee tibi , si sapias, morbosum abriin pere foedus, atque ad a inicitias potiores Vertere mentem, duriam adeo. Quis sponte malis laetetur amicis 3 mendax absit amor: tu Pitro corcle maritum lilii c: tiina Prantae tibi sint sua pignora curae conspiciat conii li)X : nec erit ta in serrelis, ut non& eonstante fille & stat ili lairgatur amore. Haec qitoque sint, virgo , memori tibi mente reposta. Nec latinia in risum, tristi nec nil bila vilitii, otia desuetiens, moderatos sume labores. Nec duro imperio famulos preme . nec tamen illis te deilexis facilena : patet in dirigentia damnis i securos dominos metiis & revrientia praestant. Exteritas amicitias , nisi cognita ilitorii in sint studia & mores & vitae toti iis ordo.' Improba liliae sit anus , subeat tilη tecta caveto et stantes saepe domos vertit malesualla sci3cistus.

Nec laetam multi quae sit sermonis allopia :nam inala seniliacos perilunt consortia inores.

Nec gravis incedas auro, nec jaspide fulva

138쪽

impedias cisIIum , vel purpiueo hyacintho. Argentum at lite altrilin nihil est , nisi glelaa. Lapilli, qtiis quiliae , ct fluctus sunt purgamenta marini,

ii alia flumineae sunt inulta iii margine ripae. At, stila latia rit bet, sanies de murice fluxit. His sese ostentat vesana superbia et tu cur ornamenta foris cupias adsciscere non est, mirarive litam speculo sub iussice formani , aut stiggesta comae variis componere nollis, aut oculos nigrore , t enas aut pingere fuco. Non ita femineum corpus natura creavit, iit partem ipsa daret, Pars exigeretur ab arte. Nani qui sustineas sapientis ob ora venire, alternis variam corpiis mortale figuris 3 discolor , ipsa tibi contraria , cui nova rursiis& nova forma placet, nunqllani potes una videri.

139쪽

ΕΚ ΤΩΝ ΛΙΝΟΥ

140쪽

Certilis iit veri possiis insistere callem, inibite sollicitas nostra: s sermonibus at res, ut pro citi in inanes Furias cle pcctore pellas, quae paenis vincire solent genita omne profanum, in illitae varias mentiaci corpore formas: has arcere vigil mentis clistocli a clebet: hoc erentina te rite lacrum lustrale piabit, si potus ex animo pestes ollisse nefatidas, quaritim prima , malis , ct maxima caiisa, voluptas; quam laxis agitat fraenis furiosa cupido.

Omnia sunt speranda, nihil sperare negatum: nam nihil est, quod non valeat divitia potestas.

SEARCH

MENU NAVIGATION