Ethike poiesis sive Gnomici poetae graeci. Ad optimorum exemplarium fidem emendavit Rich. Franc. Phil. Brunck

발행: 1784년

분량: 364페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

143쪽

III.

144쪽

III. Aιει τοῖς μίκκοις μίκκα διορυα λοί-

146쪽

ΠΟΣΕΙΔΙΠΠΟΥ.

ER TOT EN ANTIO T.

147쪽

Qii in biuis, o hospes 3 non in haec iissima virtus,

appositis ital=iblis calices educere Inli Itos artis ait ita genium , atque alios ad pocla vocare. Et mensa pariter robur spectatur & armis: nanique iit consertos diictor mlit acer in hostes ,

quamvis late alii trepident L hella pavescant et talis & ille mihi levior nec gloria) laetus

qui conviva sedens alios ad Dudia cogit. Ille mihi vita penitus caritisse vicietur, aut certe minime vitalem ducere vitam. qui vinum Rigiens alsis se potibiis implet. Praina hominiim generi data sunt bona, flamma merumque. Piilla mero longe celliuat mala: carmina Vivm t. Namqtie sui partem vitio tribuere venilitas ,& joeus, ct festiviis amor, Inouesque choreae. Μente igitiir grata Bacchi eo implectere munus.& hibe, ne ventrem stipans dape, Vulturis instar, assideas mensae, laetae dulcedinis expers.

148쪽

in I 37

H. GROTIO INTERPRETE.

gens vitiis homines sumus, ipsaque Divum inlinera, ς altornas sortes corrainapi mire , ante corruptis ani f. Hic quen gravis urget innitinera in sit peros audet convicia , incesto corite fien ei st premit & Vires animique vigorem degener: liunc facere aut memorare parantem

impediunt segnisque pudor Vultusque potentum: aeror edax , pavidaeque habitant in pectore curae. Est alius, cui vivitias , cui nobile regniim dat Deus; hic vix se terris incedere credit, vix se mortali meminit de sanguine natum, tantum corita tument: parvus licet, erigit altum stipposita cervice caput : fulmenque Tonantis iam sibi, aana thalamos audet sponitere Μinervae taut fertur sublime, viatiriliae affectat Olympo, duleibus ut possit mensis accumbere Divum. Interea, sperata prius spectataque nulli , lentos certa gradus, sedet ipso in Vertice Poena, Ω vel anum simulans culpis iuvenilibus instat, vel culpas sequitur veteres, mentita puellam, Iustitiae magnique Jovis inandata capessens.

149쪽

AB HUGONE GROTIO CONVERSA.

Sunt qiribus is naος est , niillo ut iliscrimine contra dicere, non etiani ilicere recta Velint. His ego censileri in vctiis lioe ilcbere rei ini :

,, Illa tibi placeatu, illina m .igis ista mihi. DII. Rem belle si dicas , priicientes flectere paucis est tibi: Rint et Nilni illictilis ingenia. III. Autlere egregium est at stilo titile , si sapere adsit: abjunctiina clades D mala ferre solet. Iva Ira & qtiae penita corvis siit, sede latebant,

tormentum gravius quam sitror, eXtcrebrat.

150쪽

E CALLIMACHI

FRAGMENTUM AB II. GROTIO CONvΕRSUM.

II. Instuli ilia aeclinclite meis ungilenta capillis,& quae tempori hiis florea serta decli, omnia nunc sine honore jacent: nec tra lita quae suntilentibus , ingratiis venter habet, altera liix novit. Sed si qua sicletibiis hausi auribus , haec mecum non periti ira manent.

ERATOSTHENIS

Tantiimilem flammae viniim valet: atqtie ita versatilliena subsit, Libycum ceu niare fert Aquilo, alit Notus imbricitor. Mentis secreta recluilit, ex imis animum stilibus excutiens.

DE VITE INCOMMODIS ET COMMODIS

CARMINA

Quod mihi iam vitae placeat gentis 3 Ω fora fervent Iiurias , ct curis maeret Onusta domus.

SEARCH

MENU NAVIGATION