장음표시 사용
31쪽
μεύειν ἄρμενα ' παρὰ τοῖς παλαιοῖς οὐχ ευρομεν ' Nικοτρα 'ρητορες Ἐξωρμενικότες δυσχερεῖς παλιναίρετοι ὁρμιαν ' Ἀντιφανης Ἀλιευομένη.
ορμενον ' τὸ αγριὸν τι λαχανον κυρἱως Ουτως καλούμενον ' κατα-χρηατικῶς δε καὶ παν το ἐκκεκαυληκὸς παντος λαχανου καὶανθους δὶ . ὀρμωκος καὶ ορμος ' περιτραχήλιος κόσμος, ἐνώτια, χαλας ρια - .ορμωμένους ' προθυμουμένους ' λεγεται δὲ καὶ o γενεαλογούμενος ε). ὀρνιθευομένου ' μαντευομένου δr cρνιθος. ὀρνχεια δίκτυα ' ἐν οἶς τα θνεα ἀλωκεται β). ὀρνιθευτή ν' ἰξευτήν ').
ὀρνιθοκόοι' ὀρνιθοσκόποι υνις' ἈττικοI Iωνες ὀρνιξ' καὶ αἱ πλαγιαι ακολούθως' καὶ
Δωριεῖς ορνιξ ' παρ' Ἀλκμανι δε απαξ ὀρνις Ἀδεὲς ἔτορ ἔχων αλιπόρφυρος εἴαρος ὀρνις ' .
in Beete Meinerius Fragitat. Corn. III. 290 quem vide, reponit Nικουςρατος. Repete corruptelam ex Omisso sabulae nomine.
cf. Phryn. Ecl. p. ii I. Belch. p. 58. 18. ) CL supra. Adde Hesychium. ὶ CL Besyehium et Moer. p. 289. Cs. Arist. Pliat. 257. Plat. Legg. VII. extr. Cf. IIarp. i CL Harpocr. codex ὀρνιθοκλόνοι. cf. Thes. V. 2222 1. φὶ Alcmanis locum laiulat quoque Athen. IX. 574 D, sed plenius exstat apud Antig. Caryst. Hist. Mir. c. 27 ubi νη ἐς pro αδεές. Bergilius scrilait νηλεγές. Apparet Athenaeum et Photium sua indidem habere, nempe e Pamphilo. Similiter Lex. rhet. Belch. p. 286. 24. φ) Ηine Porsonus emendat Arist. Λv. 1150, vid. Αlla. Indic. ) cs. Besychium ibi l. M. Schinidi. 3, Plura in Lex. rhet. Belch. p. 285. 12. Cf. Harp.
32쪽
ῆρος ' το λεγόμενον ὐφ' ἡμων ρύπον ' ες ὶ δε ὐποςώμη γαλακτος xj. ὀροσαγγαι ' σωματοφύλακες βασιλέως δ).
ὀρονύχιον ' ρρος νυκτερινος τουτέςι φυλακη.
ὀροφοιτῶντα ' εἰς ἔρη περιερχόμενα '. θρος ' τραμις καὶ ὀρροπύγιον ' οὐτως καὶ οι Ιωνες ὀρθοπύγιον δὲ παρ' οὐδενὶ των Ἐλλήνων ' .
ὀρσολοπεῖν ' λοιδορεῖν. πολεμεῖν. ὀρσολοπεῖται ' διαπολεμεῖται 'ὶ.ὀρταλσο οἱ μόδέπω πετόμενοι νεοττοl 3 . ὀρτυγας ' συατέλλοντες οἱ Ἀττικοὶ λέγουσι το υ ' καὶ τὸν ορτυγο-κὀπον βραχέως ' δηλοῖ Ἀρις οφανης Δαιταλεύσιν ὀρτυγοκόπος ' παιδια τις εν ἡ δρτυγας Iςασιν εν γύρφ οῖς τύπτουσιν εις τὴν κεφαλήν ' καὶ ὁ μεν εν γύρω καταβαλων τὸν ὀρτυγα λαμβανει ἐξῆς οὐς αν δύνηται ' ὁ δὲ αποτυχων παρέχει θατέρω τούς ὁρτυγας τύπτειν ' καὶ τούτο ανα μέρος ποιοῖσιν ' λέγει οἶν εν Ἀλκιβιαδη ' οὐκ, ἀλλὰ πρὸς ΜειδIαν
in CL Eust. p. 906. 59 et i 625. 64. IIesych. CL Hesycnium et plenius in Lex. rhet. p. Phot. p. 585. Bespicitur Sophoclis locus ut videtur , nani Herodotus aliter
contrariam doctrinam tuetur. Diuili su by Corale
33쪽
δεῖ σε ἀποβλέποντα τὸν ὀρτυγοκουπον καὶ τοιούτουe ἄλλους
ὀρτυγοκοπεῖν ' ἐν γύρφ τιθέντες ορτυγα εἰωθασιν ἐπ' αὐτον βαδ ζει ἔπειτ' ἐαν μὲν πληγεὶς ὁ δρτυξ ἔλθοι et ρυσσόμενος, περὶ τὸν παταξαντα γωεται τὸ βραβεῖον καὶ ἀποφέρει τονδπυγα- ἐαν δὲ μείνη περὶ τὸν ἄντικρυς, καὶ ἀποφέρει τομόν τε αὐτὸν καὶ ε τερον παρα του λειφθέντος φ). ὀρφανιςαI' ἀρχὴ - των ὀρφανικῶν ἴνα μηδὲν δεικῶνται. ὀρχατοις καὶ ἔρχοις ' ςἱχοις αμπέλων ἡ ωρων φυτῆν φὶ.δαἱλος ' βασιλικὸς σαλπιγκτης ' ορνεον ὁμοίως σαλπιγγι φθεγγόμενον β). ὀρχιπιδεῖν ' τὸ περὶ τα παίδlα κακοσχολεῖσθαι ').Zρχηςρα ' πρῶτον ἐκλήθη ἐν τῆ ἀγορε εἶτα καὶ του θεατρου τὸ κατω ἡμIκυκλον ου καὶ οἱ χοροὶ ἡδον καὶ ωρχουντο ' τὴν ὀρχη τραν ' - ἔτι γαρ τὴν θέαν ωκεῖτ' ἐκιῶ, φησὶν ο κωμαδε 7 .Dχους' τας κατα ςIχον φυτείας in. ὀρχες, ρα ' τὸ νυν του θέατρου λεγόμενον σέγμα ' εκεῖ γαρ ῶρχουντο
J Vides glossa in Platonicam esse. Respicitur Alcib. I. 120 Aubi minus recte ορτυγοτρι*ον. quod in ὀρτυγοκουπον mutandum
est non tantum fide Psotii sed etiam Athen. XI. 506 D et Schol. Arist. 1 v. 3297. Pro ἐμφαlνων codex ἐν Φαίδωνι. mrod
prirnus correxit Leopardus ad Suidam. Cf. Cobetum Mnemos.
ὶ Hesycli. Vocabulum est apiul Cratinum et Aristophanem. in codex ὀρτυγοσκοπεῖν. Manent quaedam corrigenda sed medicina non satis certa est. Vide supra et Polluc. IX. 107.
in convenit Schol. 4rist. Acharn. 995. εὶ Ex Arist. Av. 568, cs. Hesych. ) Etymologia valde inepta. Praeterea vera forma est ὀρχι- πεδIζειν. sed apud Arist. Av. 142 olim legebatur iaρχιπέδησας pro Αρχιπέδισας. CL Cobet. Mnem. V. 202. in codex ω7κειτ'. vide Bobraeum et Meinelcium Fra t. cim. IV. 658. ) convenit Lex. rhet. M. t. p. 287. 16. convenit Iber. rliet. Behit. p. 286. 16. Diuili Corale
34쪽
μου ἀπῆν τό γε ἀτρεμεῖν ' ἄσον καὶ ἐφ' οσον χρόνον οὐκ ἀπῆν αὐτού τὸ ατρεμῖν in .
οσα μὲν τὸ δοκεῖν κακωθεῖσαι, τὸ δ' ἄληθὲς κακῶν ἀπαλλαγεῖσαι εαντὶ του τὸ μὲν δοκεῖν κακωθεῖσαι και ἐξῆς. ὀσημέραι' διαπαντός. παντοτε, καθ' ημέραν ).ἴσια ' ταῖς θυσέαις ἐπιλέγεσθαι απηρτισμέναις ' οἷον ἐφεῖται καὶ
haec glossa in Photium manaverit non eIpulo. CL Protegom. p. 62. in conveniunt Sehol. Plat. Cliariind. 176 B. et Hesych. ) Malim sane ἐπιλέγεται.
- Convenit Schol. Plat. Rep. I. 344 A. Apud Aristoph.
ILysistr. 743 pro απέMω le, tur μόλω' γώ. codex Εἰλείθυα. ) Hesych. Ε tragoedia petitum crediderim.') Glossa petita ridetur e Xen. Heli. III. 3. I, es. HSt. V. 2286 C. Alii quoque Cobet. Mnem. V. 385.7) CL Antiau. Behit. p. 110. 23. Eandem observationem vide apud PhrIn. Belch. p. 56. Lobech. p. 89. CL Hesych. Fragmentum petitiam ex Aristoph. Banaidibus, vide Poll. II. 76 coli. cum Ainen. VII. 324 B. ) Thuc. IV. 69. 'i Tlluc. VI. 34. CL cobet. Mnem. VIII. 300. N) Ε lexico rhetorico idem excerpsit Eust. p. 855. 37.
35쪽
ὀτρακισμός' οἱ κακονούτατοι τω δήμ* ἐξωςρακέ ντο καὶ κατεδικάζοντο, ὀςράκοις ἐγγραφόντων τὸ ὀνομα τοὐ φευξομένου ').ὀςρακισμὸς καὶ ἐξο τρακισμὸς ' ψυγῆς μιν εἶδος ὀνομασθὲν εκ τούεἰς ωρακον ἐγγράφειν εκατον των Ἀθηναὶν, εἴ τις αὐτοῖς ἐνο- μέζετο πρέπειν με&ςασθαι τῆς πόλεως
) Brevius Hesych. Bobraeus corrigit καὶ ὀ Xάρων pro Καρ' ω χάρων. CL Aster . III. 105 B. ) Hinc corrigendus videtur Plat. B. Athen. III. 105 B. Vide quoque Lex. rhet. Belch. p. 455. 28
ubi docemur apud Atticos utramque formam in usu fuisse. Aliter I x. rhet. Belch. p. 453. 27.
in Ex Arist. Acharn. 863. Conveniunt Poll. II. 232. Antiati. Behic. p. 110. 27. PhrIn. Behic. p. 54. 30. Hinc Platonis Timaeum corrioit Lobeckius, vid. HSt. V. 2305 B. ) CL Moer. p. 284. Thom. M. p. 659. CL Lex. Aet. Behit. p. 286. 23. ') Ipsum Aeschyli versum vide aputi Hesychium. ) Fortasse ex Arist. Eq. 85 l. es. IIesych. qui interpretatur παιδιὰ ην ἐπὶ τ* ὀτράκω. Poll. IX. 110. ) Glossa Platonica , cs. Schol. Plat. Rep. VII. 521 C. Pluraeongessit SchneideWinus ad Diogen. 595. 3 Hesychius. λὶ Plura in Lex. rhet. Beklc. p. 285. 20 sed docta imprimis est adnotatio in Lex. rhet. p. Phot. p. 675. 12. ὶ CL Moer. p. 285. Cobet. Mnem. XI. 241.
36쪽
cςριμα ' et ρίβολοι κτηνῶν καὶ οἷον επαύλεις ' Ἀντέμαχος Θηβαῖχ' - βοῖς ωρίμου ἐξηλασσεν t). ὀσ*ραIνεσθαι λέγουσιν ῶς ημεῖς. ἴσχη ' τὸ συν τοῖς βότρυσι ὀσχοφορεῖν ' εορτή τις ὀσχοφόρια καλουμένη ' ἱσχος γὰρ 'καλεῖται κληματIς. ἐκκειμένους ἔχουσα τους βότρυας. ην εὐγενὴς παῖς ἔφερεν εἰς το ιερὸν Σκιράδος ' ὁ τρόπος δι' ον τούτο ἐγίνετο, διάφορος τοῖς παλαιοῖς απεδόθη .
Lex. Aet. Belch. p. 318. 27. codex ἄσχοφορεῖν et φσχοφόρια. ) Non expedio. in Cl. Hesychium. in Nihil expedio.
φὶ Bobraeus corrigit Ηιδεις οπου μ. recte ut opinor, sed praestat fortasse ἡδησθ'. Versus sunt clioliani bici ut vides; alibi ni fallor non exstant. Hesych. Berntiata. ad Suid. laudat Arist. Plut. 260. 281. ) Cf. Hesai hium. Archilochi versiculum vide apud Eustath p. 1597. 28. CL Bergicium Archil. haguit. 3l. CL Hesychium
γ Con enit Sehol. Plat. Legg. VII. 800 C. Brevius Timaeus. λὶ Non prorsus intelligo. Diuili od by Corale
37쪽
οὐδ' απὸ γείσων υσε ἐπὶ τού ἐλαχἱςου j. οὐδ' Ἐρακλῆς προς δύο ' τους γαρ Μολιονίδας ε*υγε ' Δήμων δε ἐν β' τῆς δευτέρας συνταξεως Ἐρακλέα τον Ἱδαῖον Δάκτυλον καταδείξαντα 'Oλύμπια, πρὸς δύο διαπυκτεύσαντα ἡττηθηναι in. οὐ ις δυσίνης χρηςὸν ὀψωνεῖ κρέας q).ουδεἰς' οἱ παλαιοι δια τοῖ o' οἱ δὲ νεώτεροι καὶ διὰ τοὐ θ οὐθεἰς j.
οὐδεὶς κομήτης οςις οὐ περαίνεται β). οὐδὲν απο τρόπου ' αντὶ τρῖ οὐκ απεικός ' Ἀττικοὶ β).ουδένες ' τὸ πληθυντικον τοῖτο σύνηθες τοῖς παλαιοῖς ' καὶ ουδίνων
καὶ οὐδέσι καὶ οὐδένας. οὐδ' ἐν δμματι ' ἀντὶ τού γυμνός , ύπερβολικῶς οὐδεν γαρ οἷον ἀκούειν αυτού τού νόμου ' οὐ γαρ τοιοῖτον ἐγω δύναμαι εἰπεῖν οἷον ὁ νόμος υ). οὐδὲν Ιερίν ' Ἐρακλῆς ειπεν Ἀδώνιδος ιδων ξόανον ' ίς των ευεργετησαντων τούς ανθρίπους μόνων ὀφειλόντων τιμασθαι ' η ρτι
38쪽
οὐδεν πρὸς τον Διόνυσο Ἐπιγένους τού Σικυωνίου τραγ*διαν εις αυτον ποιήσαντος ἐπεφωνησάν τινες τοῖτο ' ὁθεν ἡ παροιμta βέλτιον δε ου ς' το πρόσθεν εἰς τὸν Διονυσον γράφοντες τούτοις ηγωνίζοντο, ἀπερ καὶ Σατυρικα ελέγετο ' ὐςερον δε μεταβάντες εἰς τραγωδίας γραφειν. κατα μικρον εἰς μύθους και Iςορίας ετράπησαν, μηκέτι τού θεοὐ μνημονεύοντες ' οθεν καὶ ἐπεφώνησαν ' και Xαμαιλέων εν τόν περὶ Θέσπιδος τα παραπλήσια
Iςορεῖ, Θεαίτητος δὲ ἐν περὶ παροιμIας Παρράσιόν φησι τὸν ζωγράφον ἀγωνιζόμενον παρὰ ΚορινθIοις ποιῆσαι Διόνυσον κάλ-
λιςοπι τους δε ορῶντας τά, τε των ἀνταγωνιςῶν ἔργα α κατὰ πολυ ελείπετο, καὶ τον του ΠαρρασIου Διόνυσον επιφωνεῖν' es προς τὸν Διόνυσον ' ἐπὶ ταν μη τὰ προσηκοντα τοῖς ὐποκειμένοις φλυαρούντων
οὐδ' ἐν σελίνοις ' ἐπὶ των μῶ' ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ἐφθακότων ' ἀποτων ἐπὶ τους κηπους ἰόντων ' ἐπὶ γὰρ τὰ ἄκρα, τους λεγομένους περι κηπους. σέλινα καὶ πύσπανα κατεφύτευο βούλεταιουν λέγειν η παροιμία ' ρύπω οὐδ' ἀρχην ἔχεις τού πράγματος, καθάπερ οὐδε οι εν τοῖς κηποις εἰσιόντες εν τοῖς σελIνοις ει σίν δ).
οὐδεν φρονεῖ δίκαιον ἐςυκως ἀνηρ . οὐδὲ πυρφόρος ' ἄταν πολλούς ἀποφηναι βουλώμεθα τούς τελευτήσαντας. λέγομεν ἄτι οὐδὲ πυρφόρος ὐπελεuθη οῖον ' οὐδὲ Ο τὸ
V. 20 l. In Codice versus Vacuus.
CL Inti. ad Zenob. 434. Provectium usurpavit Herodi. III. 6, at d. φ) Haec corrupta sunt. Proverbium alibi non invenio. ζ' Ε Xen. Heli. V. 4. 1 cui reddidit Cobet. Mnem. VI. 55. Diqiligo 1 by Corale
39쪽
οὐ καθέςηκεν ' οὐ νήφει , μαίνεται. οὐκ αν δύναιο γαςρὶ πενθῆσαι νεκρόν ). οὐ καλώς' ἀντὶ τοὐ κακῶς. οὐκ αν ULM οὐκ αν ἐβlωσα i. οὐκ αἰσθήσομαι ' οὐ προσποn σομαι. οὐκ ἄπο τρόπου ' οὐ πόρρω τρ)που. οὐκ αν φθάνοιμι τὴν μάχαιραν παρακονῶν - . οὐκ ἀσκIν ' ἀντὶ του κενω ' ἀσκIοις γὰρ τα παata μορμολύσσεται μ). οὐκ ἀποτευκτήσεις ' οὐκ ἀποτεύξη λέγουσι καὶ οὐκ ἀτυχήσεις - .
οὐκ ἀψάλακτος ' οὐκ ἀκρότητος οὐδε ἀράπιςος '). οὐκ ατραπυς' ὁ τραχύς οὐκ ἐμποίνιμον ' οὐ δόκιμον ). οὐκ ἐκφρῶσι οὐκ ἐξαφῶσι. Σοφοκλῆς ' . οὐκ ἐντελεῖς' ἀντὶ του οὐκ ἐγκαλέσεις οὐκ ἐπιγλωττησομαι ' οὐ βλασφημησω M). οὐκ ἐπαινεθεδε ς οὐδ' ἐν περιδεἱπιν ' ἐπὶ τῶν μηδενος ἀξIων ἡ παροι-μIαρ εἰώθεσαν γὰρ ἐυ τοῖς περιδεIπνοις τον τελευτήσαντα ἐπαινεῖν, καὶ εἰ φαύλος ἔν Din. οὐκ εσκοράκισεν '. οὐχ οῖον ἔφη οὐκ ἐς κδρακας, ἀλλ' ο ον οὐχ ὐπερηφάνησεν , οὐκ ἐφρυάξατο. Proverbium ductum ex Hom. Iliad. τ. 225. Codex γατηρ.
in eo lex φθανοIμην. CL Bobr. et Cobet. Mnemos. V. 201. VIII. 146.
in codex ἀσκίω et μορμυσσεται. Respicitur Crates 'Hρωσιν. cf. App. Proxv. 346. Locutra ipsum servavit IIesych. in voce. εὶ Aeliuin Dion Isium thic laudasse suspicor Arist. Nub. 426. CL Lobeck. Phryn. 764. φὶ codex ἀποψάλακτος quod Lot echius correxit ad UirInich. 764. CL Hesycla. v. ἀψάλακτος qui addit Σκύθαις Σοφοκλῆς. Beser ad veruculum : Ἀφροδίσιος γὰρ ορκος Οὐκ εμ ἱνιμος.'ὶ Videtur potius Euripidis esse e Plioen. 26 4 , ubi vide Scholion, de quo Dindortius egit in Praes. Poet. Scen. p. 29. Cobet. Mnem. XI. 442. 'ὶ cobet. ἐγκαλεῖς. Milii locus videtur gravius vitium alere. ) Hesrch. Ex Arist. Lysistr. 37.
40쪽
οὐκ ἐς μακρά ἀντὶ τοὐ ταχέως. οὐκ ετός ' οὐκ ἀπεικότως ἡ οὐ μάτην ' παρα τὸ ἐτώσιον Ο μιμάταιο οἱ δὲ οὐκ ἀλόγως ὶ.ούκου οὐδαμῶς. οὐ κωφεῖ' οὐ βλαπτει Σοφοκλῆς ἐν τφ ἐπὶ Tαινάρφ Σατύροις οὐλάδες πῆραι δ). οὐ λελήθασι ' φανεροI εἰσιν ). οὐλ κομος ' Ἀλεξις δ). οὐλόθριξ ' οὐχι οὐλότριχος ' καὶ οὐλότριχα οὐχὶ οὐλότριχον. οὐ μάλα κυ α' τὸ μαψέν 'ὶ οὐ μάλα κυκκας ' παροιμία οὐδὲν σημαIνουσα οὐ μηκέτι ' ἀντὶ τοὐ οὐκέτι ' Μένανδρος. οὐ μη δ' ἐρεῖς ἀντὶ τού παύσαι λέγων ). οὐ μήν ' ἀλλα μήν. οὐδαμῶς, οὐ μόνον ' ἡ ετι μήν. ομως δέ 'ὶ.
οὐ παντὸς ανδρος ἐς Κόρινθον ἔσθ' ὁ πλούς' διὰ τὸ τας ἔταυασύπὲρ των Ελλήνων εὐξασθαι, φασὶν. ἐν τ* μεγάλ* πολεμ*τῆ ἈφράδBν' ἡ διὰ τὸ δυσε βολον εἶναι τὸν πλούν' ἡ ἐπεὶ πολλαὶ ἡ ταν ἐταῖραι καὶ των πλουσIων μόνον ὁ πλοῖς οὐ παρῆκ' οὐ παρήμην δ). οὐραγεῖ' τὸ τέλος ἄγει τού ςρατού ὶ. CL Schol. Plat. Rep. VIII. 568 1. Brevius Tilmaeus.
codex οὐκ ιξεν - εν ἐπὶ τεράρω - correxit Bobraeus.
Recte uesychius οὐ κω*εῖ. ubi vide M. Schnaidi. Adde HSt. IV. 2215 D et VII. ITTI D. Apud Bindorfium Sophoclis fragmentum est 225.