Oppiani poetae cilicis De venatione libri 4. et De piscatione libri 5. cum paraphrasi graeca librorum de Aucupio. Græce et latine. Curavit Joh. Gottlob Schneider

발행: 1776년

분량: 474페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

4쪽

POETAE CILICIS

VENATIONE LIBRI IV

. CUM PARA PHRASI GRAECAE

LIBRORUM DE AUCUPIO.

M DCC LXXVI.

6쪽

AD LECTOREM.

Provinciam edendi Oppiani casu potius longe alia cogitainti

oblatam, quam aut delectain a nae, aut spe praeceptam,

quo Consilio rexetain in naagna naea trepitatione. Cutil& in brevissimi temporis angustias nae conclusu n1 VHlerem, i ab Onanibus fere rebus prorsius ina parilius accessissem , brevitet nunc eXponendun1 naihi esse video, postquam pauca de ipso poeta ejusque scriptis prie fatus fuero. pta in uni igitur scitis firmis argumentis dein onstrasse naihi videor in annonitione ad Halleuticoruna libi una tertium, plane alium & mucis una ab Oppiano Cilice auto leni habere qtiatiior de Venatione libros, cui λ& ipse libri secundi versu 1 et . Apana ea orituriluin se profitea- tur , S praeterea carnaen sutian Antonino Citri callae AleXatulci Severi filio inscripserat, cujus viidem aetatena satis longo tena- '

poris intervallo Oppicinus Cilix antecesserat. Εuna enina imperante Marco Antonino ingeni una extulisse, non sol una Suidas cum Eliuio & Hieronynio tradiderunt, sed consumit etiam locus Athenaei clarissina ita, unde si nihil apparet Oppianuni Cilicean ne Conantiuli qui dena ulti in una ina perium attigisse. De incle Per utrunaque carmen tanta ingenii dietioni silue diversitas cuni in toto corporis licini tu , tuna in singularitin partiunt confornJatione apparet, ut equi dena nulla iiii piani ratione a sensu judicioque meo impetrii re potueritin , ut libros de Venatione 'Piscatione ab eodem auctore profectos esse crede lena. Illi enitia genere Orationis hora ulo, cluio & sicco scripti, vernaculo gra 'car linguae sapore prorsus carent; ' sunt veluti niagnae picthir lineamenta , quibus pigmentorii ni positicor viii color &. EOS nixtivus deest. Plaeter inagnani in descrihenda animalium Dr-

X et '

7쪽

Ina ct ena anciri corruin nuruieta fident & diligentiain ν quae non ficile poterat expecbiti ab eo homine, qui Dianae Numphaninaque collo bilis interfuerat, ct in tricipite parmasso soniniuste sibi visus errat, nihil est in iis, quod adimireris; plurinvi lxere prehendas; tota denique socina dictionis ab exeniplo latinae

linguae expressa osse videtiar. Neque vero hoc judicium naeum novum alices aut niniis severtim videri potest, qui oti talemine in inerit eandem jani olim a Viro Clarissiino, Dati. Beluso,

in viis chi in sit in nra doctrinae elegantia non vulgaris harilna re-itini intelligentia conjuncta erat, in Dil sertatione in Nonni

dentiana esse existi irro , ut Oppiani Cilicis de Piscatione libiis

a Culpie hujus notaeque censoriae conantunitate sejunganius. Hi - enim laeto floridoque ortationis genere scripti, cuna intro Vestoriim splendore nitent, tum naulta sententiariina fellivitate delectant. Est tanaen ubi carininis autor in captanctis rerum simul

lithusinibus, & aucupandis sententiarii in argutiis magis ingenii foeculidam luxuriem sectatus esse , quana lectoris fiuietatem fugisse videtur. Nilnius eurun est in cunIulandis Verborum ornanaentis,& epithetorii in actina inibiis contorquendis; vim liceta vitiosis eleganthiriina pulicibtis velut operis pretiosi criastae &enablenaa in latulentur, si ta inen ad severa in scribenssi legem veriana re pulchri sensum exigantur, tantiam inepta atque aliena resci almae impiibari debent. Verirna thic dubitari potest, unde tan1en nata sit illa satis pridem manifesta similiticio, viae plurinais sane locis cum in singuloriun verboriin1 fornia &usu, in ilibus nonnulla sunt a vulgata consuetum ne remota , tum in quibusdam sententiarum figuris, quatuor de Venatione libris Cum carmine de Ρiscatione intercedit, &a Piovis etiam facile sentiri atque intelligi potest. Nullae possunt hujiis rei fingi atque eXcogitati rationeS, Plaruni tamen illa naihi omnium simplicissima esse vicietur, ut dica-inus fuisse aliquem hominena, qui, cuna aut ipse ingenio suo dissideret, aut in alieni nonrinis famam irrepere vellet, in eo Plurinaum elaboraverat, ut Oinnem carminis de Piscatione sp ciena & formam , quani maxime fieri posset apte & congrirenter

'b l Oppianus enim elegans poci a saepe λα-χει. Quod nec ipset lcaesar Scaliger magnus admirator illius notaVit.

8쪽

verbonam sententiarumque imilatione e mineret. maqui lem in re vi icqvici etiam tentaverit, apparet ininen vel sic ait tirmad hanc carnainis operam eXiguum linguae graecae usum , di- Cendi vero cogitationem pene nullam attulisse. Habuit ingenii.

vires ille quidem, sed agrestes & horridas, sine nitore & palaestra. pini si forte mais existimaverit, ipso Oppiano

Cilice prinias lineas carminis de Venatione ductas, & sumina Iemn1 talpita tantum adumbrata fuisse; deinde vero successisse nescio Plena scriptorem, qui interruptas operiS ParteS conte-Xuerit, & mrmen inchoatum absolverit; tum Vero equidenI. plane non intelligo, Piid hominem istum impulerit, aut Paae tanta in eo fuerit in Na ut mentionem Apameae patriae sine peregrino monumento insereret, at die ita edendi ossicio suspicionem lanultilentiae adjungeret. De Autore libroriini cle Aucupio latis a nae d&sputatum est in fine annotationum ad Ρaraphrasin Evtecnu vel a Ilus cuiuia dana scriptoris, Piem aeque atque alteriun id una ignoro. Ηio vero vicendum aliquid videlitu ne naagno & multitatio hujus opusculi usu ad historiam avitim, vialem a vetustis scriptoribus

traditam hiabemus, illustrandam. Nemae enim soliun intellis ipotest ex eo, miid serior aetas inventis Aristotelicis adstria Xerit i pro & miam vario modo viri docti in Via GLEcia nati plurima summi philosophi loca librariorum ignorantia corrupta, aut dissili & ait inimi sensus interpretati sint; sed cognoscimus. ethun inde mgnam noininum varietatem, in cn,ibi sunt quaedant variis regionibust populisque peculiaria, alia lapsu temporis & loquendi usu ismutata atque innovata. Habemus deinde in ipsis his Ixeuticis exempla nominum , veluti Ρelecini, forte etiam Otidis , quae a genere suo ad alienum populari

errore traducta, unIversena de natura avium doctrinam mirifice conrurbarunt. Apparet denique, quantuin quamque Vanum fit

rit omni aevo hominum studium, quo omnia, quae vel ab Armstotele, vel ab aliis de natura & moribus universi generis alitum curiose quidem, sed non semper vere observata fuerant, ad similitudinem humanorum conlisiorum, & prudentiae certam rationein definita referebarit. Atque ab hoc λnte vel maxime promatiasse inihi vicietur illa de honiinibus olina in aves trans. mutatia rissicula opinio i quanχ deinde itisciplina auspiciorum

9쪽

susceptam, & publica superstitione consecratflin, variis inodis evortativit. Qtio faciti ira, ut nulla historiae naturalis pcirs inagis piam haec nostra fabularii ni incredibilitate opprimeretur at Die Obscuraretur. Veria natainen ab isto tan1 puerili auspicior uin disciplina initia Isillonae avium velut Q incunabulis repetenda. esse niihi videntur. Q ana vi idena meam sententiam cuIn nuper aliquo loco Cuna censurii Antortini Liberalis Ucilios hiani priγpolitana satis copiose explicassein, atque illoneis argutarentis Consirnaare situltus ena, non naulto post ex indice publico praelectionum in Societate Retria Goduingensi habitaritin intellexi . Idem videri viro stlnana O, C tr. Gore. Heu ito, qui clisciplinani augurale in univcrse historiae naturillis infantiain recte appellavit. Properat oratiu ad ea, qtne vel maxime hoc loco a nae expectata sentio, breviter pie ab initio historiam ecliuosa lina Oppiani enati abit; vio facilius sit ad Iti candvna , quotis te criticana face ni ab aliis laetuli tam nobis pertulerimus. Prina una igitur pr limant Oppiani Halielitica ex latina Lailrentia Lippia vemione, in oppido Colle, naunicipio Torentino, apud Gallum cognomine Bonum in pressa I 447. 4t λ. Hanc sua ira in te renationem, in qua elaboranda abusus esse videtiar consilio operaque praeceptoris sui Llicae Antonii de Sanct o Genainiano, iit apparet ex iis, quae luabet D. Ant. Mesraria in Itinere Littet amo per Italiam p. 67. eam igittir a unctis variis carminibus latinis Laurentio Medic eo declicavit; qini in deincle operis inscriptionem Cuin ve ibiis psittabus latinis, murena naedicana magis quam Oppiantini spmant, onaisit Alclus,

na una vulgatis repeteret Venutiis Is IT. 8. ite inque HadrianiuTiunctiis, cpii Oppiani Hulicutica ex latina L. Lippii verilone, acillita sua Cunegeti coriana inte pretatione , pro clit pariliis MDI V. aputi uit. Moreti vin in4to, & denique JO. Cinarius, qui Oppiani Halieliticon seu cle piscibus lilbros V. ex graeco tra- diu los, alitore Laui . Lippio, cuna plinio & .Iovio de Piscibus eclidit Argentorati et M . quern ranaen lituunt nasii niti bi in hac ipsa civitii te vi tere licuit. GLece vero primi in vulgata lunt plani ue inpie de Nattua friι Vertati E Pii iam Libri . Florentia: ISIS . in 8. a Bemarito Junta, clijus haec in P rfatione ad D. ylarcu ni 5Ius uni verba nae incrancla sunt: Ve

10쪽

te tribus exenssiliariblis nostranι tua ope cas*atius redditia nitrit, totidein luc quopιe apiid nos verisi nus codicibiis diligenti re exantinatiun ese non ignorent. Atque lNec mi Ldein eclitio princeps, qtiam diligentissime Cuna recentioribus contendi navis, nobis omnium Opira a & emeitilatilliina vita est. Excepit eam Aldina , qtue quatuor de Venatione libros primum g taece prottilit, sed innumeris & foedissimis mendis oblitos, in viribus etiana versus quin pragesimus octavus libri primi onaissus est. Nolini tanaen onania lectionis vitia editoris socordiae tribili; sed magis inept ini RHi religionem reprehendenthina eXistimo,

cliti ni nais sinete amoritatem codicis sui secutus est, plurimas. pie scripturie aberi ationes nobis Obim sit, qmiruin in agminpartena etiam in vetustissimo libro Regio reperinluS, neque tamen commemorare operae duximuS, Prieterquana sis locis, uesco sicis iitriusque corrirptela nos in lectionis verae vestigi una percili Xeriit. Alclinae editionis curam gessit Fr. Asulanus, cujus in Ρcientione ad lectorena verbii ponere hic lubet: In hortimatitetn volvininlim editione operiani dedimitu, tittamn casiagationis nosrae militomim perniceres diligentiani, qua-

leni nios V confitettido nosra posulabat, id depravatio βι- perioris editionis, quae alibi facta es , merebatio. Nana tit

clia omittani loca, piae enitescere possi/nt a nobis resiliata, index operis, plod Halleuticon es, non tractationeni de Venatione exprimit, qIlod superioris editionis emendatores

probamιnt , sed de Piscatione. God iit certius consaret ,

altemina de Venatione pocina adimnxi Is ab eodem Oppianiano confessistini. Miror Fr. Asulanum adeo invissice, qua in Marcum Musuritin ferebatur, indulsisse, ut in dianitie essiti nis inscriptione, Prana supra posuimus, verba de Milirer feta Venatione PMitini tam maligne crina inaretiir; sed vanam ho-- ininis jactantiam detestor, qui Juntinae essitionis vitia a se co recta gloriatur, cuna utravie editione cliligenter invicem comparata mihi cerisinae constiterit, Fr. Asulanum fere omnia ea loca , ubi a Juntinae scriptura discessit, naagis depravasse quam correxisse; quod obfidem en varietate ieetionis in annotationes nostras relata facile apparebit. promiserat etiana in Ρraefatione

ad Pindaritin Aldus planutius se scholia invisita in Oppianiun

SEARCH

MENU NAVIGATION