장음표시 사용
21쪽
totis innominati in duos libiis divistina, quam Venetiis manuscriptam nactus erat, ab eo clena Eutecnio scriptam fuisse. Sed memoria Gmremun hic fefellit, inam duos IXeuticorii insibios poneret; in libro enim de Avibus, cui paniphrasin Ixeuti cortina integretina sed in pthnimas lacinias discerptani insensit, constanter ubique tres libros laudat, quos etiain iis . Inningituex codicibus suis prodidit Hamiae I Is. 8vo. foedissi nais tamen portam eta oribIIS . conruptos, de quibus ubique lectorem admonere Operae non erat. Inde vero lamni est, ut versio latina ab ZYa ino Irin lingio adjecta , saepenu naero ab Oriitione graeca cliscreparet, & lectorem magis inapediret , quam intel-Ιectum verboriana ad uvaret. Stibstitui natis autena versionem G erranin ex Opere de Avi una historia collectrina, non solii navi od latinior nobis vulebatur , sed illud etiana conseqtilintn nrile, ut judicari possit, quas in codice suo vir inanior talis ieetiones repererit. Singtilis tamen loccis, ubi dubitationis ali-Maana Nitionem habere inihi vulebar, vellionis Witulingianae mentionem feci, nec annotatiunculas G Ni is aniniadversiones nostras referee Onaisi. LXempliani ipsisn ex qtio e licedescriptiun Riecit, Wihusingilis his verbis in prietatione docet. Usus autem sum duobus M tis exemplaribus griecis, quoriam alterutra naanu avi mei paturiit Erasini minuingit descrripiunt, alter uni Barilioli Bartia Olini calamo eXaratum, cum in Italia esset, ad fidein Codicis Vaticani, ut eX emendationibus Inamginalibus Lucae misenia colligere licet. V De Bosenti emem dationibus quid sit, ncscio. Nullae enim in Pindingit editione apparent. Mirari subit, Getaerianae versionis ibi ne verbomiidem mentionem injici , inani alibi tanaen Historiani Avium Gesne Manain perlegisse videri voluerit. Sed redeamus ad Ρ raphrasin Cynegeticorum & Halleuticorum , de qua dicere imstitueram. Laniecitu igitur in Coniment. de Bibl. Vinclo bon. T. II. p. q94. ait in bibliotheca Vindobonensi exstare Etitecnii Paraphnisin in Halleutica, Ixeutica & Cynegetica ; sed ex Dinque libris i Ialiculicoriina duos tantum posteriores superesse,. quartum videlicet, cujus principium in coclice est: μίξεως
Heuucorum denique Paraphiasis tam in principio quam in fine
22쪽
mutila in codice exsine dicitur a Lambetas, unde suis ape tum esse videtur, ipsum etiam Ρaraphrastae nomen in Codice Onutu, quod graeca Cynegeticoruin parapi si ad marginem codicis Medicet III. Ρltu. XXX. scripta affirniat Bandini in Catalogo Bibliothecae Laur. Mudiceae T. II. p. 7 . ubi hoc
ejus initivin refert : Σοὶ τους περὶ κυνηγεσίων ανατίθηημι πόνους
Θειοτόε βασιλευ Αντωνῖνε. Deinde ponit Octo velfus senabicos in eam Ρaraphrasin scriptos, quos etiam L Jecitis nulla metri
ratione habita prodidit; sicuina sequuntur in codice Mediceo versus hexametri sex, in ipsunt Oppianum scripti, plane barbari & inepti, quos non magis, quam alte S Umbicos , qui huc referantur, dignos Censeo. Denissae ex iis verbis, ipsibus librorum de I enatione Ρaraphrasis griaeca in utroque codice,
Mediceo scilicet & Vindobonensi, clauditur, latis apparet, ut quod jam in annotatione ad finem Cynegeticoriam monui, Imperfectam eam esse & mutilam, Pioniain intra finem libracpiani, vialis hodie exstes, subsistit. Lanrbecitis aliuna etiam bibliothecae Isindobonensis codicena memorat, qui olin Joli. Brascani fuerat, atque in eo praeter Oppiani poeniata ait e stare scholia graeca inedita, partim in margine, alia interve ullscripta , ubi in fine libra pnini laudetur Thessalias physiologus.
cognontine Scholasticus. Quoniam vel O in eo codice eadem Euteonii priefatio, quain supra ex Laniecio & Bandinis inemoravinatas, CF negeticis pnefixa legitur , me vir doctissimus eundem scholioruni graecormn & praelationis esse autorem. Eutecnium nempe , suspicabatur; quod tamen de universia illa scholiorum larragine pronunciare non audeo. Saltem in
libro Regio arri, vii eadent scholia ciun codice Brassicani habere videtur, reperi Joh. Taraeta versus rubrica in margine inter scitoliat graeca scriptos, quibus ineptum etymologiarum clium, quo tamen ipse magnopere delectabatur , in graim malicoriim scriptis irridet; unde probabile mihi fit, plurima sequiore aetate a Taetae aliisque grammaticis vetustioribus scholiis, viae & ipsa recentiores autores habebant , fuisse a Dstriicta, inepta pleraque, ct ridicula. ina de re vel ex farragine scholioruna, quae a Rittersitusio ex tribus codicibus prodita,& glossis interlinearibus permixta exstant, judicare licet, qu
mn maxima para etiam in libro Regio habetur, uri te passim
23쪽
in antinadversiones nostras retuli irrus glossis breves, qliae in verae lectionis vestigium nos perfluxerant, alit a lupiam lectionis varietatem latitantena prolere videbantur. Sunt tanaen alna quaedam in scholiis istis, viae hic descripta in eorum gratiam ponam, qui omnia solerter indagant, & cti pide produnt, Daequantumvis levia aut inepta in vetustis libris exstant scia olia in-
edita. Igitur ad L. I. M. 7 . haec leguntur: σημείωσαι οπι τε πιλυφλοίστοιο ποιη φωνή ἰς ι , καὶ λέγεται επι Θαλά rem1ς, είεγεῖσα κροο τινος φυσιολόγου ΘετΤαλοῦ καλουμένου Σχολαροικου. Aci Li. II. 688. Charolios iis laudatur: σχμείωσαι χ ευπιοίης οια του ι γραφόμενονωτπερ καὶ τω Π)ομηθεῖ ' πολλαχου ευοίσκεται καὶ ἀληθεῖ lege αλη-
θια) ως φησι XοιρόIσκγ. Philoxeritis citatur in scholio ad L. 2. 29. qtu, l vecto tentis legitur in GVniol. M. pag. 6 7. l. 13. seqq. Initio libri maarti scholion hoc exs albat: Θεόφρατός φησιν '
voce απελγ eX Asiathio ad Honrer p. 6 a. inter fragmenta NO. 343. retulit R. sientio. Absmie ejus alitoritate glossam h bet Livinol. N p. Iaa. l. 36. & p. 33 I. l. Jana Oli in Co/V. G flexin, qui codices Oppiani manu stri. pios complures tractaverat, unde varias lectiones & castiga. tiones in poetam nostrarin piraxime se priusiliariana promisit in Bibliotheca , de sic lao is graecis, quae naarginibus & inter ipsos utriusque poematis versus sparsim adscripta repererat, ita sentiebat, ut loco supra laudato non m linpresa, Med nonni agni montenti pronunciaret. Idem in praelatione ad Hiit riam Aquatili ina sic ait: Oppiani Halielitica innoviinattis pridiani Moliases graeciis festoliis expliciivit, quae ad Uer-horurn cognitionem aliquid forte fecerint, ad res υ exo coenoscendas nihil alit mininuun. Memini enim in manifcriaptis illis ciun incidisni, in generos viri D. Jacobi Futgera Bibliotheca Musae niliata absque imictu DBUZ. Ego manuscriptumi libelluni gractini autoris incerti vellitu para- si ira in Oppiarii Haliciitica habeo, in quo tanun parum
24쪽
eilhun caeti duce/n nrtselana esse. TOtum eum laciam, Prem hic vir magnus respiciebat, posuit in ipso libro p. I 4o. unde verba illa referam , quae autor Ρaraphiaseos de suo addidit; nana reliqua omnia ex Oppiano excerpta sunt: Appellatitaralit&n luc pisdis dux, οδηγος, quori milestis γαών , id es miselam noniinat. Dixinaus j in in annotatione ad libriam primum de piscatione exstiire in codice Regio et M post ipsum Hulieulicoriun carmen libellum, qui statim ab eo loco , quem Ceselemis haline ex collice suo lauciavit, verbis hisce finitur et Τέλγ συν Θεω ῶς ἐξηγησεως των έ βιολιων. Atque ibi verba illa , viae ex Gesne o latine postlinaus , ita graece leguntur : καλεῖταο θηγος, ον ἡ νηθεια γάλλον ονομαζει. Sed est alius locus ,
quem ex Cesiero in versionem nostram libri secundi de piscatatione p. 286. retulimus, unde plane Cognovimus, Ρaraphrasin Hla in in Gesneri codice pluribus argumentis auctio rena exilitatisse , quam in libro Regio est, tibi frustra fragrarentum de glamo pisce Onesi urinus. Nec ulla capitum diviso in libro Regis apparet, quam fortassis ipse Gesnerras in codice suo instititit; uncte lapitis in opere de Aviatilibus Oppiani paraphrasten annotato etiam capite commenrorat. Vide to ni de Hinaeo P. 43o. de delphine p. 392. de gladio p. 4ss. Adnaod una niihi probabile videtur, libelluna istum , seu malis paraphrasin, a TZetae profectum esse; quoniam initio libri tertii eredem nugae de pane & Tvptione repetuntur, Naas in scholiis margini codicis Regii aci scriptas repetanriis, etiam a RitterShusio eX coesia cibus palatinis & Sylbiirgiano proclitas. Ubi lue per totum libellum verborum etyna Ologiae, & allegoricae fabularum eX-plicationes, veluti Typhonis & Amonis, quem inuonam pro. phetam ibi transi irinatum risi, citin ipsis Oppiani verbis permiscentis r. plurinia aliena atramento aut rubrica inserta marginive adclita leguntur, velut hoc cle testudine: οτι πολυ ειδιο- μένη η Θαλασσία χελώνη ώφελει' εἰ-ολίγον, βλάαὶει' οθεν, φασιν, η παροαμία ' χελωνης κρέας η φαγεῖν η μου φαγεῖν. quod quidem
Proverbium apud Sili iani aliosque reperias. Narrat etiam Marniolitu in Africa sua T. I. p. 64 Gallicae versionis, eristimare regionis illius incolas carnibus testudinis per septem continuos. dies comesis lepram curari
25쪽
Post renIuin est, in de versi unc Cunegeticortina & Halleiaticonina latina dicanaus. Libris igitur de Venatione P Iatuor ex latina Adr. Turnili interpretatione posui, passim interpolata& diligenter enaen lata, ubicula pie vir doctissimus, dum niniis Curiose singula verba griaeca latinis recidere studebat, a veritate ab ereaverat, aut novae meliorisque lectionis fundunt cossice in Regi una laabebamus. Qua quidem in re non tam tena pori meo Peperci, cujus nNignam partena in exigenda verboriun hitin
ruin vi veluti pytisfindo absumpsi &perdissi, ouam dare aliquid
tanam mori tralaticio volui, & voluntini quotaincla in honarium obseqis, sim versiOmini oraculis, quasi l ppus Oculis, manum abstinere nequeunt, citina libi aliis pie perquana graece et Octi videli volunt. In libris de Piscatione latine interpretandis longe aluis rationes secutus sit , mili pie disce clen cluna esse existiniavi a more illo, qui turpi vim riun etiam doctissi naOriani consensu ad noltra in aetatena propagatus effecerat, In Oppianus, Cum sina a paucis graece legeretur, ne haine qui lena intelligi posset ab iis, Pti reriana an inaan tiuinque natatrae indagandae stii livin autOmna Veteriam lectione vel adjuvare vel ornare conarentur. Horum igitair votis uti satisfieret, si naulque publico literanini bono consuleretur, eam inihi in in te retando operam sumendani esse censebam, ut quae a poeta verboriim translationibus fremientimae reririn si initi una cona paratione exornata, aut longo dictionis anabitu diducta sunt, oratione plana & concita cona plexus eXplicare in , saepius intei posva
brevi adnaonitione , qua lectores in verboriun proprietatem,reriinripie Veritatena quasi in rem p taesentena decliniti, non opus habetent, ubicunque dubitationis aliquid inciderit , ad conunientarii Opena deci mere, quem a vana ingenii ostentatione, onaniPle verbortina prili X state ilienturi esse volebana. Ingenueatue in profiteor naultum me in interpretando hoc carmine
fuisse a utuna clili genitia & scriptis Gyllia, Eondeletu, G fieri,
quorum adeo ipsa verba , ubi quibus ipse naelius aut rectilis
sensum orationis graecae reciderem, non reperiebam, sepenu-naero in vertionem latinam praescripto tanaen nomine meo
transtuli. Qua qui dein in re non dubito fore , qui viris illis doctissimis majorena a irae ficta ni fuisse iniurria in clana itent, quam quod olim Dionysius .Esculapio barbain aureana demere
26쪽
ausus fuit. Veriam hos rogatos velim, ne ex suo Otio nostriin
speetent; nec id eo consilio me fecisse putent, ut vano elogio alieni operis gloriam usurparem; sta simpliciter volui lectoriptae stare interpretationem, Pram Culn temporiS angustiae, tum ingenii naei sterilitas adoptare me coegerat, atque ita censurae periculuna in nae suscipere. Ad libros *sdem de Venatione cliligenter annotavimus opiniones vi runa doctorum, qui tacitum suum aut in emen-stinctis poetae verbis, aut in eXplicanda animalium ab Oppiano descript Ortina natura cum inietu aliquo collocarunt. Verum multa adhhic sunt in ea saltem Operis parte , Piae historiam antimaliuna spectat, Uaae ut intelligi attae explicari possent, majorem naturalis historiae scientiam, spiam viidem in nobis
est, feliciorisvie ingenii opem desiderabant. Deinde in animadversionibus ad quinque de piscatione libiis illud inprimis
egi, ut cilic enter compararena loca Hliani, vade vel ex Oppiano eXpressa, ut fere per totum librum nonii in sunt, licet eunt nuspiam non1inaverit, Vel aliunde translata, nomenclaturam historiani pie & capturana pisciuna ab Oppiano tram tam illustrant. Nevae enim omnia ille sua eX poeta nostro durit, sed ex alienis quovie fontibus plurima derivavit argumenta, eadempte haud raro turpi verborum profluvie, sententiarumque ineptis argutiis conturbavit. Fieri etiam potest, ut quam plurina is locis , quae non satis caute ex Oppiano translata esse affirnaavi, alitina Prendam alitorem sequatur, quem poeta noster pariter camine suo expressit. Eotiteriant enim ante Oppi num plurimi, lii universam piscanes rationem cum versibustum prosaica oratione rapositemni, ex quorum numero eos tantuna hic commemorabo, quomna praeceptis Hlianum usum
esse cortis argumentis doceri potesti Princeps horum est Leonicfas BFrantinus, Metrodori filius, quem utrumque rei piscatoriae peritis sinium in Epilogo historiae animalium Hlianus p r ecficat. parvo temporris intervallo ab Oppiani aetate eum abfuisse cum ex Athenaeo L. I. p. intesigitur, tum Vero clarissime apparet exinde, quod Leonulas apud Elianum II. 6. eadem de amore delphini a se visi in pueriinet insulae poroseis nes refert, quae Oppianus Halieul. V. 4 9. n emoria sua acciitae est. Ex hujus igitur libris , quos oratione prosaica scriptox
27쪽
Riisse temtair Athenaeus, transtulit Dianus Plae L. H. C. So. de sotai, draconis, latrunclinis, & pastinacae pisciti in veneno habet; deinde, Mne L. Im. c. I 8. de physalo niaris ei liraei
trassit; denupte capita 42 & 43 II ti XII, ubi vates piscationis
molliatabie inlinimenta cum Vario escariana usu eX ponuntur, ex
eodem Leonita illicta stini. Sem latur hunc Micilciis Tarshnsis, quem ante Oppiantura de piscatione oratione pedestii scripsisse idem Atlaenaei luctis, quena supra inclicavimuS, clenioni rat. Atque hunc interelum adtribuisse poetam nosti una, satis probabilis Oonjectura ex eo duci poteli, quod Atiaenaeus L. VII. p. 32o. A. de sicari se inno diurno Seleuci Tarsensis, utpote vetustiorirq, Autoritatena praefatus resest, mi e sine dubio etiam in Oppinni Halleuticis L. II. '. 66 I. lei erat. Diversiis aute in eo, &recentior videtur Glauciis finesseniis, lue in ve inus heroicis quatuor ασπαλιῆιτικων libros scmpsisse tradit Suulus h. v. In Scriptoribus, qtros post Oppianiana de naum de re pisc torria scripsisse, & ab Aluino aestibit os sitisse conitit, prina ira mihi occiniit De Urartiis, eX CuJus λόγοις ἁλιευπικοῖς nil rabilia quae clam de tritone Tanagram , a Pausania etiain viso &descripto L. IX. e. zo. relata legimus aptid graecu in Sophillam L. XIII. c. 21. Deinde Piae de luna pisce L. XV. C. 4. cle grile marina L. XV. c. 9. cle testudinuna libuitne L. XV. c. I9. uaduntur, eX eodem autore depro irata sunt, in quo praeter orditiis senatorii dignitate ira, atque lana naa in rei piscatoriae peritiam, rictionis ventista tena in ignis laudibus essere. Scilicet is est, Plena Sitidas cle piscatione libros risinti, oratione ut videtur prosaica , de divinatione per acyra in , Variaque alla historici argumenti volvinina scripsisse traulit; virile patet s. nsus verborum iElicini XV. c. I9. ubi de Denaostrato ait: εἰ θέ τι σι
fluviis tradiclisse qliae clam refert Autor libri de Fluviis in Op ribiis Plataresti T. II. p. Ii M.&ii . Ritatem hominis cum silentium Athenaei , ubi scriptores rei piscatoriae enunIerat, satis
28쪽
satis arguit, tuna vero verba Hllani, quem sub Alexandro Severa scripsisse historiani animalium Peritonitis docilit, clarissime
demonstrant, eum jam tum vita defunctum fuisse. Utinius est innoniinatus carminis de piscationc a litor, Mitylene oriundus, quem novisse se ait, ct naietationis autorem perlassiet .Elianus XIV. 29. De Mathocle enim Atracio, qui de eodem argument Ooratione prosaica tractaverat, prieter nomen & patriam, nilasstenentias; est tamen admoduni verisimile locum Suulae in voce Κι ιλιο- ubi ADthoclis mentio fit , ex integriore Athenaei eXelnplo L. I. P. I 3. eXscriptu inesse, acleovile hunc scriptorem Hliani aetatem praecessisse.
Atmie hec fere sunt, viae de instituti nostra voluntate ut
paulo copiosius eXponerem, cum mea tum lectoris plurimum intcresse phitabam; ne in sudi:ta continentatione inclementius Ieprehendat, viae per nimiam festinantiam omissa aut incuria
nostra peccata fuerint. Possem viidem & ipse, si luberet annotationes paulo diligentius perspicere , multa cor rigere, &quicqDid reduviarum relictum fuerit, curare ; sed profecto animus naeus prorsus abhorret ab eo consilio , & nolo Dinrepetere mare illud pariana mices uolani, in lio sors mea me Ρlautini illius Cacisti exemplo ad driam alligaverat, ut semper piscarer, etsi esset tempestas maxima.
29쪽
κατηρ Αγησέλαγ τα τε ἄλα-ων, καὶ των Iν τῆ πολιτεία της πατρίορο αυτου πρωτω ν νομισμενω, παιοεία τε διαπιέπων, καὶ φιλοσοφον βίον ζων , εν τοις αυτοῖς ησκησε τον υιον παιδεύμασιν την in κυκλιον α παταν παιοξυσιν, μουροκην τε καὶ γεωμετρίαν , και τὰ λοιπα
συνξ ἀον ' τυ&ανει δι μαλιςκ ἐν ταῖς γνωμολογίαις καὶ παρατολαῖς.
30쪽
itam hanc ab autore inno ini nato profectam, & varie ex variis codicibus pririlitam, cle pluribus exein plis in uniun laocce redactain posui, pluribus spuriis & plane ineptis, qu e 1 equior aetas brevi scriptiunculae adstrii xerat, o inissis , non quod ea
omnia, quae in nostria in exenIplia in ad irrisimus, vere uasti existimaremus, sed potius eo consilio id fecimus, ut quo variet teni lectionis & narrationis ex codicibus natam referremuS, velut indice in aliquem habereinus. Omnia fere in scripto hoc a numitore ali PIO Conficta & talis esse, vel ex eo patet, Prodoppianum Cilicem, Coryco oriundum, Pat carnaen de pisc tione Marco Antonino& CO in modo de triavit, cum altem forte Cogno naine poeta, Cynegeticoriim autore, &Apamea ad Orontem Oriundo, qui carmen suum de Venatione Antonino Caracallae inscripsit, turpissesno errore constitat. Nec etiam Sitidas Omnem eiTotas culpam a se removisse videtur, dum eidem Oppiano, CorVcio, Paena cum Eusibio imperante Marco Ant nino vixisse recte tradit , Cynegetica & Ixeiatica adjiulicat. Hinc adeo incertum est, viae de Marci Antonini, ut vult 5 das, aut Antonini Caracallae, ut Vitae autor perhibet, liberalitate & munificentia in Oppianum Collata narrantur, cleinde quae de patris Agesilai redicia in patriam ab Oppiano impetrata, in Vita hac traduntur, ad Cynegeti coriana aut orem Apameensem, an ad Oppianum Cilicem Halleutico rhina scriptorem referenda sint. Sed breviter lectionis varie item enotemus. Ρrmmuni igitiir in eo Codices disIentilini , ut Junt. Turia. Reg. Sytb. constanter απο Αναυρσου τῆς Κιλικίας praeserant; addit ve
ubi αυτοῦ in Turneb. deest. Ρ. a. S. haec verba plane Olnittunt.
l. 4. Turneb. τὰ πρωτα νενομισμένγ. in Varietate tamen laudat πατρίορορ αυτοῦ πρωτα μὲν τεθραμμένω, παιδεία M. ubi etiam Junt.
cum Reg. δὲ praefert. Sytb. τα πρῶτα φέρων , κώ-μεν ἐν
αυτη νενομισμένος. l. S. Sytb. εν τοῖς αυτοῖς καιροῖς gμοίοις η ric τε -
παδεύμασι ' καὶ τήν. Turneb. την ἐγκυκλιον. Regius, Iunt. &Sytb. erba καὶ τα λοιπα των μαλμάτων ἐκπαίδεύσας Inale Onatutini;
sed Juntina tamen παιθευσας Αν ἐγκύκλιον &c. habet. p. a. sin pliciter habent: σο, υἱον εν παβεία τῆς ἐγκυκλίου παδεύσεως Ρ. z. μαθήMως) δεδω ex. Ρ. 2. δίδωσιν l. 7. Reg. και ηδη δέ. P. a. res omπιανοῦ. junt. ηγη δὲ καὶ Οππ. Deinde γενομένου dedin IIS eX P. a. Reliqui γεγονότω. Regius που τριακοντα habet. Ante επεδήμη re inepte P. a. καὶ τοῦ πατρος Nursi, ἔτι inferciunt. l. 8. P. a. ε εδη