Oppiani poetae cilicis De venatione libri 4. et De piscatione libri 5. cum paraphrasi graeca librorum de Aucupio. Græce et latine. Curavit Joh. Gottlob Schneider

발행: 1776년

분량: 474페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

κοὸν ἀνετλησαν σῖι- ν μόρον ε ξανυσαν ras. πολλὰς ἄζ ηἰόνεσσι καθελκομένοιο λνοισοψεω ἁμῖοτέρωθεν ἀγροτας, ηυτε γομφους , τους μεν ετι φρονεοντας εσελθεμεν αρκυν ὀλεθρου, τους δἰ ηοη μεμαωτας ὐπεκδυνακ κακότητος, ενδοθεν ικμαλέοισιν ενα μενους βροχιδεσσι. Θυννοι δἰ αὐ ---ατιν ἴσον πόνον άθλευουσιν αφροσυνη ' και τοῖς γὰρ ὀμοοῦν μερος ἄτης εμ tales δολίοιο λίνου λαγονεσσι μιγηνα 'αλλ' ου μέν κείνοισιν υποορυχα γ-έρ γε εἴσω ἐσδυνειν, σκολιοῖσι H επαίσσουσιν ὀδουσι , 6Coσώματι μηδόμενοι πόρον ἄρκιον - εν δ ἄρ ὀδουσινυγρὸν ε δομενοις τέταlm λίνον. ίδε τι μηχος ἐκφυγεειν, δεσμω δε περιςομίω μογέοντες ελκοντακ ποτι χερσον υπ άCραδίησιν ἁλόντες. Κώ μεν - ραῖίδων τοῖος νόος ' m δἰ ἔτε κόλπον εος δκlυου εκπροφυγωσι, πονου δ' ἔκτοPε γενωνὶ- , αὐτις επις ρωοῶσι, λίνω δ επιμηνίου κδηγματ ενι ρίουσι ' το δε σφισι δύετακ είσω. ει τ' εμμενεως πυκινους ἔποBεν ὀδόντας. Αυταρ τοι συνόδοντες ἴσοι ςείχουσι λόχοισι ε Io κεκριμένοι ' τοῖς δ εὐτ αν ἀνηρ αι Πον εφείη , ei μεν αποτροπάδην λοξὸν φάγ αλληλοισι

παντες επικλίνουσι, καχ ουκ ε θέλουσι πελάσσω '

162쪽

Ωκεανου, ςείχουσι δί ες ημετέρης ἀλος ἔργα,

παντοιας αγελας τεκμαιρεταου, αδ τε, και οσσω,

164쪽

μετρον αγων ου γαρ τις αναινετω εργον ερωτος.παντη μεν κρατεεις, πάντη δε σε και ποθέουσι,

ἔκlοθεν ἀντιρωσιν ἀρηγονες, ουδί ἐλίποντο τειρομένου ' καί που τις εν ἀρεξε διαπικων

166쪽

η δε λίγα κλαμ ξουθον μελος, οι δἰ αμ τες

πάντες επιτ περπισι, και ες βροχον αυτ ι ιε πι, θηλυτερης ἐνοπῆσι παραπλα 'χ εντες ιωπς τοις κεῖνοι κυρτοιο πεσον λαγόνεσσιν eμοιM.

168쪽

, αγρευτηρσιν ανελκομενω πινυτοῖσιν.

169쪽

και τοῖς πλεονές τε γαμηλια λεκlθα γυνῶκες

μηθῆναι, χαλεπῆς δε γάμων ηντησεν αμοι ς.

καί πώ μιν τοίησιν ενίπαπε κερτομι σιν ' ἐ- νυν ἀλόχους τε περιφρουρευε φυλάμων, ω τάλαν.

170쪽

τοιάδε που νείκωπε και ουκ αιοντι πιφαυσκων.

κίχλαι-, ευ τε Θάνη φρουρος ποπις, εκτὸς ἰουσαι 2AO πλάζονται Θαλάμων, ξυνοι δἰ ελον πότμον. Και μεν - φιλότηlι και αμηλων ἐπαρωγ

ἔλλυνται γαλεοί τε κυνες, και Ουλα κελαινων

λους δε ξεῖνός τε και ουκ ενδημιν αλμης ωλεν ἔρως , χερσῶον ἐπ ιχθύο ν οἶς ρον ἐγείρων a 6 ἔξαλον αλλοδαπης φιλίης βέλΘ- άιον ικάνει πουλυποδας, σαργων τε γένος πέτρη σιν ἐτόρον

ητοι πουλύποδες μἐν Αθηνα ης φιλέου ν

SEARCH

MENU NAVIGATION