장음표시 사용
171쪽
ἔνθα γάρ ἀγλαοκαοπος ἁλος κεδόν. εὐν ελοίη, γείτοσυ ἐν γουνοῖσιν ἐπακlαίη τΘαλυῖα, κῶθι δε πουλύποδος νοος ελκετω, ηυτ ἐπ ἴχνος
173쪽
μηνων ' ἀκρῆάτοισι επεμ οπινουσα Θαλάσσης κύμασι δακρυόεσσαν ύατο ςομα γηρυν ῖητι, 3 o σπεύδειν λισσομενη, καί μιν ποηες ουκέτ οπίσσω ἱεμενην Οορεουσιν, εχει δἰ επὶ ποντον ὀπωπας' ως κείνους και κεν τις υ iμμασι οάκρυα ita ηςάζειν, οιωθεντας ελαυνομενων πάλιν ωγών. σαργε τάλαν ' τάχα γάρ σε κακον πόθον οὐπολίοισι 34s φημὶ συνοίσεdm' τοῖος νόος άσπαλιηων εἰς απάτην και κηρα τελ ετρεψεν ἐρωτας. πετρας μεν κείνας τεκμαίρετα/ ε ροθι γαίης πρῶτον ἀνηρ διδυμοι ν άνις αμενας κροτάῖοισινε γυθεν, ά ς εινωπὸν ἀλος διὰ χῶρον εχουσιν , 3 SOαμερος ἀκlίνεσσι διαυγεας, οδες ἐνι σαργοὶ
πολλοι νακετάουσιν, ομόψιτον αυλιν εχοντες
ε ξοχα γάρ πυρσοῖσιν επ' ηελίοιο γάνυπω.
ἐνθά ν άνηρ μελεεσσιν έ ῖεσσάμενος δερος αἰγὸς , δειά κερα κροτάφοισι περὶ σφετεροισιν ἀνάψας, 3ssc λλεται όρμαίνων νόμιον δόλον, ἐς εἰ ἀλα βάλλει
κρείασιν αἰγείοισιν ωου κνίσση τε λιπηνας
ἁλτιτα ' τους ὀδμη τε φίλη, δολοεσσά τ ὀπωπη, φοροῦ τ ευ δωρητος εῖέκαπαχ, ουδε τιν ἄτηνεν φρεσὶν ορμαίνουσιν, ἀγαλλόμενοι δε μενουσιν αἰγὶ περισαίνοντες εοικότα δηιον ανδρα. δυσμοροι, ώς ολοοῖο τάχ ἀντιοωσιν εταίρου, ου Gρεσὶν αiγείησιν ἀρηρότος ' αυτίκα γαρ σφιν ραδον τε κραν ν οπλίζεται, η σε λίνοιο ἡρμιην πολιοιο, βάλε δί υπερ ἀβιὰ ροιο χηλης μιγείης κρεας εμ τυτον ' οι μεν εαδηνεσσυμενως ηρπαξαν, o ε σπασε χειρὶ ταχείη αὐ ε υων ' εἰ γάρ τις ἀίσσετω ἐργα δολοιο, - άν ετ εμπελασειε, κα εἰ λασάτριχας αυτ αυας άγοι, . Oεύγουσι ἀπος υξαντες ομαρτη 37O καὶ μορῖην, καὶ δαῖτα, καὶ αυτης ἐνδια πετρης.c δε λάθοι , καὶ κραιπνον εχοι πόνον , ου κε τις ἄγρης
λειφθείη , πάσας δε δαμάσσεταου αἰγὸς ὀπωπη.
174쪽
Ietvrzπουροι δί οτε κεν τι μετ' άισμασιν άhησω πλαζόμενον, τω πάντες άολλέες εἴρος ἐποντο ' Α- ἔξοχα ότ ποτε νηα διαρααθεισαν ἀελλα , αἰνὰ Ποσειδάωνος μειλικlοιο τυχουσαν, δασσάμενον μεγα κυμα διακριδον αλλοθεν αλλα
177쪽
και κεν τις παλαμησιν, ατε ψαμαθοιο βαθείης, αντιάσας, κείνησιν επ' ιχθυμ ἁμησακτο.τας H οπόταν τρώσωντακ επὶ στίσι πεπηυίας 49 oiχθυαλοι, κοιλ ι χαρι rlύσσουσι σαγηνα ς ασπασίως , πολλην δε ποτὶ ρηγμῖν- γουσιν αγρην, νόσοι πόνοιο, και α γεα παντ αῖυνσινεν τ άκρότους επλησαν, επ' ηἰόσι A βαθείας Θημωνας νηησαν απειρεσίης χυσιν αγρος. 49 Seiον δἰ επατίνω Δηους πόνον aκlελεσαντες, πνοῆς χερσωοις τε διακρίναντες ερετμοις, καρπὸν ε υτροχάλοιο μεσον κατα χωρον αλ ης πολλὸν ε ησαντο, περιπληθουσα Α παντηπυροδόκος α φάνη λευκαχνετω ἔνδον ἀμης' Soo
ωα, τα εν δονακεσσι καὶ ε ν Κοίνοισι μενοντα
178쪽
Θρηίκιος δε τις εῶν ἀλος μυχος, οντε βάθις ον φασι Ποσειδαών - ενὶ κληροισι τετυχθαι ' s Is
ειναλιων ὐρίσσουσι δαταεα χείματο- ορμωχειμα δε πηλαμύδεσσιν ἀπαμλυνει φάος ἔσσων.
Tας δ' ητοι Mελανος μεν υπερ βαθὰ λοπιμα πόροιο s 3 o Θρηίκες ἀγρωσσουσιν ἀπ νεῖ χείματος ω , Θηρρο αργαλεν και ἀτερπεα, δήλητ Θεσμον ὐφ' ακματόενlα, και αγραν άσαν ολεθρου. ες ι τις ου δολιχὴ μεν, ατὰρ πάχος ο τὶι μεγί , μῆκος ἔσον πηχυς , ςιαρη δοκίς' εν δε οι ακρηπολλη μεν μολῶοιο χυσις, πολλακ δε σιδηρουο μαι τριγλωχινες επασσυτεραε πεφύασι 'πεῖσμα δε μιν περίμηκες ευ2πλοκον ἀμφιοῦ πιε. δουρι ιη, αναπλώσαντες, ἁλος πόρος ἔνθα βάθισος,ες βυθον ηεροεντα κατακρεμες ἐκαν ενερθε πυθμενος εἰλατίνου κρατερον Βενος ' ἀψα δε ριπῆ περχομενον, μολία τε καταρρεπες η δε σιδηρω , σευετω ες νεατης ρίζας ἀλος, ενθ' ἀμενηναις πηλαμυσι προυτυψεν εν ιλυσι πεπὶηυίως . ν δ ελε, συν δ' ετόρησεν ἔσον κίχε δειλον ομιλον. 64sοι δε θοῶς ανερυσσαν εληλαμενας περι χαλκῶ, παλλομεν- ελεεινὰ σιδηρειὴς οδίησι.
τὰς δε τις εισορόων καικεν Θρασυκάρδιος ἀνηρ
179쪽
δριμυς αρος, αλλη δε μεσον κενεῶνα πεπαρται 'οἰκlρον ιδεῖν μοεροισιν εοικόrα σώμαlα νεκοοῖς. ως δἰ οπότε, κρινθεντος ενυαλίοιο κυδοιμου, δουριφατους κονίης τε και ἀματρο ε ξανελόντες
ευνην ες πυρόεσσαν εοὶ τελλουσιν ετρωροι μυρομενοι ' τα δε ποχλὰ και αιόλα σωμασι νεκρῶν 1λκεα, παντοῖαι τε βολαι πληθουσιν ἄρηος ρως καὶ πηλαμύδεσσιν επιπρεπει ἐλκεα πάντη , ε δωλον πολεμοιο, φίλον γε μεν - αλιευ ν.
δίκlυα γαρ μαλα κουῖα λίνων ςησαντες ελαφρων κυκλοσε δινευουσι ,. βίη Θείνοντες ερετ ννωτον ἀλος, κοντοῖς δε κῶα δην κlυπεουσιν .
180쪽
νωτα μετακλίνονlες, ατε σκολόπεσσιν απάντη εω φραξάμενοι πυκινῶσι περίδρομον ερκος α ης αγρονόμοι, σίντη σι μεγαν πόνον' ουδε κεν αν τις εσαίη ' σκαλοι γαρ εροτυουσχ κέMυθα ' ως κείνοις ουκ αν τις ενιχρίμψειεν ετοίμως,
ωδί επι χεῖρα βάλοι ' περὶ γαρ φρί τουσι κελαιναὶ sos
πρόκροσσω πυκινῶσιν υπὸ -λάκεσσιν ἄκανθαι. ἁλλά τις ιδμοσυνησιν ανηρ υπὸ κευθεα πόντουεσσυμενως δυοιτο, περιφράζοιτο δε πάντη σαπὰς, ενθα κάρη τε καὶ κρα- κλίσις αυτων ' χεῖρα δ' υπὲρ κεφαλησι βαλων, καθυπερθεν ακάνθας εI
ηκα καταροεμεν, επικλίνοι τε πιεζων '
οι δἰ -τως μίμνουσιν ἀρηρότες αΜηλοκτινάς εμοεῖς, προΓλλησι πεποιθότες ὀξείνω 'ενθα δύω παλάμη ν ανηρ εκάτερθεν αείρας αὐτις ἀναπλώει τελεσας πανεπίκλοπον εργον. εIs Πετραίην δι σκίαιναν επην φόοῦς ηυρ ληται,