Oppiani poetae cilicis De venatione libri 4. et De piscatione libri 5. cum paraphrasi graeca librorum de Aucupio. Græce et latine. Curavit Joh. Gottlob Schneider

발행: 1776년

분량: 474페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

αρκυας αὐτε βρόχους τε, και αγκυλα δίκlυα πρωτος

πρωτα μεν αντίπρωρον ες αλλήλους - ντες αγρια θυμαίνοντι χόλω μεγα παιῖ- ου , Π

και πυροεν πνείου , και αμωνται ποσι γῶαν , oiα κονιομενοι, προκαλίζοντα -ε κατερθεν,

52쪽

ξανθοί τε, φλογεροί τε, βαθῶαου δἰ αύχενι σάρκες, σφακρατὸς δἰ εὐυ περθε μετ ορος ὐψι κόρυμ--. tam δἰ εν κεράεσπι φυσις κείνοισι τέτυκl '

53쪽

ου γαρ τοι κρατερησιν υπεο κ22αλῆσι πεπηγε, νουσι σε κερατα, καὶ ε sioisin ἐκατεμε . μώνυχες Αόνιοι, Πκlὸν γένος, οἰοκέρωτες, ἔκ τε μεσου κέρας α νον ἐπ αντέλλουσι μετωπου.

Αρμενίοις δίδυμον μεν, ἀταρ κέρας εἰλικόμορῖον

μυκητώ, βλοσυροὶ, ζηλημονες, εὐρογενειοι ' ἀλω ου πιαλεοι δέμας ἁμῖιλα ες βαρύθουσιν,ουθε πάλιν λατόσαραοι εον δέμας αδρανέουσιν λων κλυτὰ δωρα κερασσαμενοι Cορῆουσιν , αμῖοτερον κρακπνοί τε Θεειν, Βεναροι τε μάχεθώμ. Κείνους τοι φάτις εσκε Διὸς γόνον Πρακληα

καρτερὸν, ἀόλευοντ αγέμεν πάρ' ε ξ ερυθείης,

54쪽

και Συρίου κονά o μελαν δέμας άγιαλοῖο.ου τοίω γ ἐκατεμε πολυσμαράγοιο Θαλασσης ἀντιπόρω ποταμω κῶαςαίνετον υδατι λά ω ,ενθεν μἐν Βορέαο ταμὼν ἀργηντα κέλευθα I oaν Σκώίην λέλακεν μέγα πάντeθε πάντη,

α ε ρηγνυμενον τρομέει ταναηχέτα πόντος. ως ποταμὸς κελάρυζε μέγας περὶ Θῶνας ορόντης x4s σμερδαλέον μύκημα ' πελώρια σί ῖαχον ἀκlm δεχνυμεναι κόλποσι νεηλυδος ο ιδμα Θαλασσης. γοῶα ἀνέπνευσεν μελανόχροος, ουθατόεσσα, κυματος ἐξαναδυσα, νέον πέδον Ηρακλη--πάντη δἰ εισέτι νυν ταχυηκομόωσιν ἀρουρα , Iso

Mεμνόνιον περι νηὸν , ἔθ' Ασσυριοι ναετηρες Mεμνονα κωκυουσι, κλυτὸν γόνον Ηριγενείης , ον ποτε Πριαμίδησιν ἀμυνέμεναε πελασαντα

Θαρσαλέος πόσις ωκα δαμάσσῶο Δηίδαμείης. Issἀλλὰ τὰ μἐν κατὰ κόσμον ἀείσομεν εὐρέα καλληπάτρος ημετέρης ἐρατη Πιμπληίδι μολπη 'νυν k παλίντροπρο ειμι κλυτην Θηρειον ἀοιδην .Eςιν ἀμπιμάκετον σονίοις ταύροπι γενεθλον , τους καλέουσι Βίσωνας, ἐπει πάτρης τελέθουσι . 16OBιπονίδος Θρηκης ' ἀτὰρ ἔλαχον ἐώδεα τοῖα. φρικαλέην χαίτην μὰν επωμαδὸν ρίθυσσουσιν αὐχέσι πιαλέοισι καὶ ἀμφ' ἀταλοῖσι γενείοις '

55쪽

η βροτον, ῆ τινα Θηρα, μονορον ἀείρουσι. γλωσσα δε τοῖς ς εινη μεν, - τροχεῖα μάλιτα,

eiα σιδηροIoοιο πελει τεχνασμα σιδηρου '

πιαλεον νωτοις, και λεπHαλεον κωλοισιν '

τετραδυμοι ρινες, πίσυοες αποιησι δίαυλοι ἀγαν κραδη, και Θυμος εσωθεν ἄναλκις, και κωῖαι-οὐχμαὶ τόσον ἀντεῖλουσιν 'a ποτε κεφαλητιν .ενα-α δηρίσαιντο,ου Θηρσὶ κρατεροῖς ,-άργαλεοισι πύνεσσιν, Iss τοῖς δειλοῖς λασιοκνημοῖσι λαγωοις. Tρηχυς δἰ αυτ ελάφοισιν ερως, πολλή τ άῖθοοίτη, και λμος ποτι λεκlρον ἀναιθόμενος προῦ - ημαρ, οιον ἀει Θουροισιν ἀλεκlρυόνεσσι μαχηταις, πασιν τ ἀνθοκόμοις πιεμείμοσιν οιωνῶσι. I9o κευθουσιν λαγονεσσι δἰ υα αυτην ενδοθι νηδυν-zιδυρος ολκους , τους ει κε τις ἀμησειεν , αὐτίκα Θηλυν εθηκε πρόπαν H ἁ περευσε καρηνων ο κυκομον κεράων πολυδαίδαλον Οὐόλον ἔρνος .u μεν αο εις γάμιος νων, οῖά τε Θηρσι I9s τοῖς αλλοις ' Φενιοι δε κεινοαι μέλονται.

56쪽

αροτενες ευκε o ι, πολυσαίδαλον ἔρνος εχοντες . a Io

βοθοον μεν κατα γαιαν οoυξαμενοι κατεθαψαν, οῖρα κε - τις εληκτιν ε π αυλακος αντιcολήσας ' κευθοντια ιδε αυτοὶ et ματοις λασίοισί τε Θαμνοις,

58쪽

α εά θ' - ωτα κατὰ χθονὸς ἀ παίρουσιν ' a So

ατειλM H ἐκάτερθεν επιμύουσιν ὀδοντων. 29. ει H αὐτ ελαῖος δηρον χρόνον, ατρεκεως δε

Aλλους ri αυκαλεουσι βροτοὶ πάλιν Ευρυκερωτας. πώ ελαῖοι τελέθου , φύσιν κεράων ri εφυπερθεν, εἴην τουνομα Θηρσι κατηγορέει, φορέουσι. 29i Τους H κικλήσκουσιν εἰ ξυλόχοιGν Iόρκους. κἀκείνοις ελάτοιο δεμας, ρινὸν H ε π ι νώτω πικlὸν απταντα φέρουσου παναίολον, οiά τε Θηρων πορδαλίων σῖραμδες επὶ χροi μαρμαίρουσι. Βου λος αυτε πελει μείων δεμας ευ ρυκερωτύγ , μείων ευ ρυκερωτρο, ἀτὰρ δόρκου μεγ αρείων, ἔμμαο ιν αυληεις, ερατος χροα, φαιδρὸς ιδεeθαι 'κ κεράων ορθαι μεν α ο κρατος πεφυοπιν

59쪽

ἀρκέμονες προτενεῖς, υψου δἰ αυτις ποτὶ νωτον ψορροι νευουσι παλιγνάμπέοισιν ακωκαῖς. 3Osεξοχα ri αυ τολ ουλον ἐὸν δόμον αμφαγαπαζει, ηθαλεας τ' ευνάς, οίλιον τε νάππισι μέλαθρον. ει δε τέ μιν αpsarly τι πεδησαντες βροχίδεσσιν αγρευτηοες ἄγοιεν εας αλλους - τίκα χωρους , τηλόθι δῖ ἐν βο- σιν ελευθερον αὐθι λίποιεν. 3Ioρεῖα ποτέ γλυκερὸν δόμον ῆλυθεν, χι ναίεσκεν ,ουδί ετλη ξεῖνος τις δε αλλοδαποῖσιν ἀλα λαι. ουκ ἄρα τοι μουνοι τι Oίλη πάτρη μεροπε ι 'και βαλὸν δε πόθος τις ἐνέη κlm zρεσι Θηρον. ι μην ώκυτάτων δόρκων ἀρίδηλα γενεθλα 3I sμορῖην τ ῖδμεν ἀπαντες, όμως μεγεθός τε και ἀλκην.

περδικες Θουροι δε πυρωπεες, Κολόδειροι , δορκοισι φιλίην παρὰ τεμπε ν ε σπείσανlo , ηθαλε οι τε πελουσι, και ἀλληλοισιν ομαυλοι,

ευνάς τ είγυς εχου , καὶ ουκ ἀπάνευθε νέμονlM. 32Oη μάλα ση μετόπιβεν ετωρείης τάχα πικρης καὶ οιλίης ἀπελαυσαν ἀμειδεος, ό ποτε φωτες κερδαλεοι δειλῶ mν ετσπρονα μητίσαινlo, περδικας δόρκοισι φιλοις απψηλια Θεντες, ἐμπαλι δἰ αυ δόρκους ετάροις ἴσα περδίκε τιν. Αιγων δἰ αυτε πέλει προσάτων τε πανάγρια φυλα ρου πολλω τουτων όιων λασίων τε χιμαιρων

μείζονες, αλλὰ Θέειν κρακπνοὶ, βεναροί τε μάχεPm,

νίκην δἰ ἀλληλοις φορέειν ἀτίνακlm ανά κη,

60쪽

αυτην ες κοαδιην καί πνεῶν νας μυς ικάνει ' 34oc δε τις άγαγρου κηρον κερασι περιχευν , ης εξεκλεισεν όδους, πνοής τε λαυλους. EJοχα αυ ροπηρ αταλους ἔτι νηπΠάχοντας ους πῶδας κομέει, γραφενὶ μητερα πόδες. ως δε βροτοὶ γενετην πεπεδημένον αογαλέοισι 3 sγηραος εν δεσμοισι, ποδας βαρυν, αψεα ρικνον ,αEληχρον παλαμας, τρομερὸν δέμας, ο ν αμαυρὸν, - αγαπαζομενοι περὶ si περίπαμ- ν εχουσι, τινυμενοι κομι-ν παιδοτροτίης αλερονης 'ως ἀγων κουροι φιλίους κομέουσι τοκηας 3 Soγηραλεους, ότε δεσμα πολυ να γυια πεδεσν ' βρωμην μεντ ὀρεγουσιν ευ δροσον ανθεμόεισσαν ἀρειαμενοι μάτεσπι, ποτὸν δἰ αρα χείλεσιν ακροις ἐκ ποταμοῦ Gορέουσιν α*υσσάμενοι μέλαν υδωρ '

γλωσση δἰ ἀμοιέποντες ολον χρόα φαιδρυνουσιν. 3 πει δέ νυ τοι βροχίδεσσι μόνην γενέτειραν αείραις, αὐτικα καί παλ- ν ἔλοις νεοθηλέας αμνύς. την μεν γὰρ δοκέοις πόδας μυθοισι δίελM ,

λισσομενην τοίοισιν απόπροθι μηκηθμοῖσι 'φευγετε μοι, σίλα τέκνα, δυσαντέας ἀγρευτηρας, et co

μη με λυγρην δμηθεντες αμητερα μητερα θητε . τοια ίαμεν δοκέοις ' τους δἰ ε-ότας προπάροιθε πρωτα μεν ἀεδιν ι νόεν μέλοψ ἁμα τεκουσν,

μητερα μοι λυσαιο Cίλην, τα H απτοινα δέδεηο .mσσα Cερειν δυναμαθα λυγρὰ περὶ μητέρι δειλη, η μεας αινομορους γνάμψον τεὸν αγριον ητορ , 37oαιδομενος μακαρων ra Θέμιν, γενέταο τε γηρας, εῖρα νυ τοι γενετης λιπαρὸν κατα δωμα λέλειπlm. τοῖα τις αν δορπιε λιτα μένους αγορευειν '

SEARCH

MENU NAVIGATION