장음표시 사용
11쪽
2 CYCLUS. γματευσαμενων τον επικον κύκλον λεγε δὲ καὶ περί τινων κυπρίων ποιημάτων, καὶ ς οἱ μεν ταυτα εἰς Στασῖνον ἀναφερουσι Κύπριον, οι δε υγησῖνον Τ)τον Σαλαμίνιον αυτοῖς ἐπιγράφουσιν, οι δε πιμηρον '
δουναι δὲ περ της θυγατρὸς Στασίνω, καὶ δια τηναυτου πατρίδα Κύπρια τον πόνον ἐπικληθῆναι. ἀλλ' ου τίθεται ὁ συγγραφευςJδ ταύτη τῆ αἰτία μηδε γαρ Κύπρια προπαροξυτόνως ἐπιγράφεσθαι τα ποιήματα.
γραφε δε Homeriis ποιήσεις δύο, γλιάδα καὶ δύσσειαν, ν Σενων καὶ Ελλάνικος φαιρουνται αυτου. οι μέντοι γε αρχαῖοι καὶ τον κύκλον ἀναφερουσιν εἰς αυτον προστιθέασι δε αυτ καὶ παίγνιά τινα,
Μαργίτην, βατραχομαχίαν λῖ μυομαχίαν ), πτάπεκτον αἶγα q), Κέρκωπας καινούς . Suid. v. 'Oμηρος II, 1 p. 1096 Berian.J Ἀναφερε- ται δε εχ αυτον καὶ ἄλλα τινὰ ποιήματα 'Aμαζονία, γλιὰς μικρά, Νόστοι, Ἐπικιχλίδες, θιε πακτος, τοιμμβοι, -οβατραχομαχία Ἀραχνομαχία, Γερανομαχία, Κεραμίς, Ἀμφιαράου ἐξελασις Παίγνια, Οἰχαλίας ἄλωσις, πιθαλάμια, Κύκλος, 'νοι, Κύπρια.
12쪽
Proeliis Γενος υσιόδου Gaissord Poetae ninn. Gre. II p. 7 8 Lips.J): συνεγράψατο δε ὁ τοιουτος ισίοδος βίβλους ἐκκαίδεκα, πιμηρος δε ο παλαιος ιγ'.Jola Philoponus ad Aristot do Sophist elench. I. 10 2 loeum inspicere non licuit) εστι δὲ καὶ ἄλλο τι Κύκλος ἰδίως ὀνομαζόμενον, ο ποίημα τινες με εἰς ἐτερους τινες δε εἰς πιμηρον ἀναφερουσιν. Clem. lex Suom. I p. 144 Sytb. 398 ou. καὶ ταῶτα με προήχθημεν εἰπεῖν, τι μάλιστα ἐν τοις πάνυ παλαιοῖς τους οὐ κύκλου ποιητὰς τιθέασιν. Schol ad leni Alex. roi r. II, 30. p. 26 oin Vol. IV p. 104 lotet. κύπρια ποιηματα εἰσι τα τοὐκύκλου περιέχει δε ἁρπαγην Ἐλένης ὁ δε ποιητης αυτῶν αδηλος εἷς γάρ εστ των κυκλικῶν κυκλικοὶ δεκαλοῶνται ποιηταὶ οἱ τα κύκλωτης γλιάδος ντα πρῶτα τα μεταγενέστερα ἐξ αυτῶν τῶν Ομηρικῶν συγγράψαντες. Athen VII p. 27 E Ἐχαιρε δ' ὁ Σοφοκλη τω ἐπικῶ κύκλω, ως καὶ ο λα δράματα ποιῆσαι κατακολουθῶν ἐν τούτω μυθοποιία.
Tabula, quae vocatur Iliaca Corpus laser. Gr. 125 millin Gai n ut Tad. a. rassile de cyclo Graecomam epico, ab. - . tali in libro si inscribitur ,Griechisciae Bilderchronillen o . . γλίου πέρσις κατὰ Στησίχορον γλιὰς κατὰ Ομηρον Αἰθιοπις κατὰ Mρκτῖνοντο Μιλησιον γλιὰς η μικρὰ λεγομένη κατὰ Λέσχην
13쪽
,δὲ, I 0σειοωνα προκειται ταθε. . μαχίας, ου ην Πεσις ὁ Μηθυμναῖος . . . . . ἔπεσιν κά Λαναῖδας φ επῶν καὶ τον. . . . . ην Οἰδιπόδειαν την πο Κιναίθωνος του ..... πες επῶν ουσαν χ υποθήσομεν Θηβαῖδα ...
qvibus, includitur leg non possunt.
14쪽
p. 19' Bela. διαλαμβάνει δε καὶ περὶ του λεγομενου ἐπικου κύκλου, ς αρχεται μὲν ἐκ της Ουρανου καὶ Γης μυθολογουμένης μίξεως, ἐξ ης αυτοὶ καὶ τρεῖς παιδας εκατοντάχειρας καὶ τρεις γεννῶσι Κυκλωπας coli. Apollodor. I, 1, 1 sq. Ουρανος πρῶτος του παντος ἐδυνάστευσε κόσμου, γήμας δε Γην ἐτεκνωσε πρώτους τους κατόγχειρας προσαγορευθεντας, Βριάρεων μην Κόττον, οῖ μεγέθει τε ἀνυπερβλητοι καὶ δυνάμει καθειστήκεσαν, χειρας μεν ανὰ κατον κεφαλας δε ανὰ πεντήκοντα ἔχοντες, μετὰ τουτους δε υ- κλωπας, υργην Στερόπην Βρόντην, ων καστος εἶχενενα φθαλμον ἐπὶ το μετώπου. o Theogonia disceptaveriant Militer is cyclo p. 52 et Schulavist in phena. liit Hal. 1840. VOL I p. 508, 1ibus adstipulor. TITANO MACHIA J
Titanomachia utriam huc pertineat necne, Iaeritur: es Militer . 3 coli. Apollodor. I, 1. 2 τεκνοῖ δε
ωρανος αυθις ἐκ Γης παῖδας με τους Τιτῆνας προσαγορευθεντας. m. I, 2. 1. ἐπειδη δε Ζευς ἐγένετο
1 IVelcher Cycl. p. II p. 56 versum latere acturatus, coni. Ἀρεις κατογχειρας καὶ τρεις γεννῶσι κυκλωπας.
15쪽
GTITANOMACHIA. τελειος, λαμβάνει Μητι την κεανο συνεργόν, δίδωσι μόνω καταπιεῖν φάρμακον, φ ο ἐκεῖνος ἀναγκασθεις πρῶτον με ἐξεμεῖ τον λίθον, ἔπειτα τους παῖδας ους κατεπιε μεθ' ω Ζευς προς Κρόνον καὶ Tιτῆνας ξήνεγκε πόλεμον μαχομενων δε αυτῶν ἐνιαυτοὐς δέκα, η Γη τω ι ἔχρησε την νίκην, τους καταταρταρωθέντας α εχ συμμάχους' ο δὲ την φρου- ροsσα αυτῶν τα δεσμὰ Κάμπην ἀποκτείνας ἔλυσε. καὶ Κύκλωπες τότε Λι μεν διδόασι βροντην καὶ ἀστρα-
πην και κεραυνόν, Πλούτων δε κυνην, Ποσειδῶνι δε τρίαιναν - δε τούτοις οπλισθεντες κρατουσι ι - τάνων, και καθείρξαντες αυτοὐς ε τω αὐτάρ τους εκατόγχειρας καθιστασαν φύλακας. Evineio tribuitur Titanomachia a Schol. Apoll. Eumelo Vel Arctino ab inieria eo Apii alios ὁ την Τιτανομαχίαν γράψας invenitur, ita in appareat de mactore iam
75 Αἰθέρος δ' υἱος Ουρανός, ως ὁ την ιτανομαχίαν γράψας.
Schol. Laur. Moll. Rhod. I, 1 165 αμηλος δε ἐν τη ιτανομαχία τον Αἰγαίωνα Γης καὶ Πόντου φησι παῖδα, κατοικοῶντα δε ἐν τῆ θαλάσση τοίς ιτῆσι συμμαχεῖν Ex hoc loco hausit Eudocia. p. 29 4 s*b; cf. eandem p. 91, 20 m. Βριάρεως - κατὰ Εὐμηλον
16쪽
' καὶ Πόντου. -υτος καὶ Κόττος κατον χεῖρας εσχηκότες, μετὰ των Θεῶν ἐπολέμησαν προς τους θαν
Schol. Ven B ad Hom. l. ν 295 Καὶ o την Πτανομαχίαν δε γράψας δυο αρρενάς φησιν λίου καὶ δύο θηλείας Ἀπους εἶναι J ). yina Fal, 183:
Equorum Solis et orarim nomina. Eous' , er hunc caelum verti solet Aethiops, tu i amnem ηt, con-co sit fruges in funales sunt mares sentinae iugarim, ), Bronte, quae nos tonitria adpellamus, Sterope, vase ul-Himia. miti rei auctor est vinelus Corinthius .
17쪽
Μεσσοισιν δ' ώρχειτο πατηρ νδρῶν τε θεῶν τε.Athen. I p. 22 C: υμηλος δε ὁ Κορίνθιος Ἀρκτῖνος τον λ ορχούμενόν που παράγει λεγων Μέσσοι-
Eις τε δικαιοσύνην θνητῶν γενος γαγε δείξας ορκους καὶ θυσίας ερας καὶ σχήματ υλύμπου. Clem Alex. Strom. I p. 132 Sylti p. 360 si Post V δὲ Βηρύττιος Ἐρμιππος είρωνα τον Κενταυρον σοφον καλεῖ, ἐφ' ου καὶ ὁ την ιτανομαχίαν γράψας φησὶν ως πρῶτος ουτος εἰς λύμπουμ.
Schol. Laur ad Apoll. Rhod. I, 554 ο δὲ την Γιγαντομαχίαν ποιησας φησὶν τι Κρόνος μεταμορφωθεὶς εἰς ιππον μίγη Φιλύρα τοὶ κεανοῶ διόπερ καὶ ἱπποκενταυρος ἐγεννηθη είρων τούτου δεγυνη αρικλώ.JQuae carmina Titanomachiam exceperint, neScimus.
Quod de Tutinomaelita diximus, etiam in Oedipodeam Valet. Laudatur in tabula Borgiaca v. supra p. 4: Jην Οἰδιπόδειαν την πο Κιναίθωνος του cf. praeiat.). Fragm. Ι. ἱερὰ Κoechi coni. p. I p. 10; λαρὰς Vulgo. Ιερὸς et Γλαρὸς confunduntiis Philostr. Ini g. I, p. 76s Olear. et alibi in Panyaridis fragm. infra. Fragm. VII. attanea quum saepissime cum Gigantibus
18쪽
Panisan. IX, 5 11 5), posisaam versus Homericos Od. λ 271- laudavit, sic emt Πῶς ουν ἐποιησαν ἀνάπυστα αφαρ, εἰ δη τέσσαρες ' Ἀκάστης γενοντο παῖδες τω Οἰδιποδι- ρυγανείας δε της ,περφαντος ἐγεγόνεσαν δηλοι δε καὶ ὁ τα ἔπη ποιήσας Οἰδιπόδια ὀνομάζουσι.
Οἰδιποδίαν γράφοντες ουδεὶς υτ φησὶ περὶ της Σφιγγόπι
Ἀλλ' se κάΣχιστόν τε καὶ μεροεστατον ἄλλων, παῖδα φίλον μείοντος ἀμυμονος, AZμονα διον.J THEBAIS. Laiulatur in ino. Orgiaca V. Supra P. 3. Pausan.
IX, 9, 5 3): ποιήθη δε ἐς το πόλεμον τουτον καὶ επη Θηβαῖς τα δε ἔπη αὐτα Καλλῖνος, ἀφικόμενος
commutentur cf. nilonem p. Euseo praep. v. I p. 39 D et disceptationem confusam in cnol. tu . M. 4713, o Dagmentum ad Titanomaoniam rettulexunt Veioneri A Velexer. Fragna. . Scnoli Veteris nae tantum supererant in Aila cod. reliquiae, I rimis e Pisandro es infriι su Diectae. Qui nae e pauca de multis excerpsi Merator ista reliquis forsan adiecit: -δεὶς -τω φησὶ περὶ της Σφιγγός. Vetusti caminis versu dri vere neglexit, praeter nos duo marissimos, quomini sensu ab ima pendet qui perireunt, aliunde tamen non difficulter emendus. Utriam sint ex Oedipodiae Poetnais, an ex Heraclea Pisani L denniri nequit. Valexen. Cf. Seno Pla M. Gaias. Lect Platon P. I 6s sq. - p. 893 II mi ed Tur. Μέλητος- τραγωδίας φατλος ποιητης, que γενος, - χριστοφάνης Βατράχοις, Πελαργοῖς Λαω vias ci eos λέγων αεὶ ἔτει οἱ Πελαργοὶ ἐλδάσκοντο, καὶ ὁ Μέλητος Οἰλπόδειον καθηκεν ως ριστοτέλης ιδασκαλίαις.
19쪽
10 THEBAIS. αυτῶν ἐς μνήμην, ἔφησεν πιμηρον τον ποιήσαντα εἶναι καλλίνω δε πολλοί τε καὶ ξιοι λόγου κατὰ ταὐτα ἔγνωσαν. Ἐγὼ δὲ την ποίησιν ταύτην μετά γε γλιάδα καὶ τὰ ἔπη τὰ ς οδυσσε ἐπαινῶ μάλιστα Cori Homeri et Hesiod. p. 323 Goetit. 19 Nietzsche.)ὁ δ' 'ομηρος αποτυχὼν της νίκης περιερχόμενος ἔλεγε ταποιήματα, πρῶτον μεν τὴν Θηβαῖδα ἔπη, Proel TLso ισιόδου in Gessior Poetae In n. Grr. V p. 6 sq. 7 Ups.J τον παλαιον δεπιμηρον ιονύσιος ο κυκλογράφος φησὶν ἐπ αμφοτερων πάρχειν τῶν Θηβαῖκῶν στρατειῶν, καὶ της λίου αλώσεως - seudo-Herodot vita Homeri p. 4'Vesteriit.) χρόνου δε προωντος ἐν τρΣμύρνη πορος ἐὼν του βίου διενοήθη ἀπικέσθαι ἐς Κύμην, πορευόμενος δε δια του Ἐρμου πεδίου ἀπικνέεται ἐς μον τεῖχος, ἀποικίην Κυμαίων κατήμενος ἐν σκυτείω παρεόντων καὶ λλων τήν τε ποίησιν αὐτοῖς ἐπεδείκνυτο, Ἀμφιάρεώ τε τὴν ἐξελασίαν τὴν ἐς Θήβας καὶ τους μνους τους ἐς θεους
πεποιημένους αὐτῶ. Cyclio nominatur Thebais ab Athonaeo et asini, cf. infra. - Lexit scholae Daiulis cyclicae reliquiae
2ργος ειδε, θεά, πολυδίψιον, ἔνθεν ανακτες Cert Homer et Hesiod. p. 323 sq. Goeul. 19 sq. Nietzsche.
δ' 'Oμηρος ποτυχὼν της νίκης περιερχόμενος ἔλεγε τὰ ποιήματα, πρῶτον μὲν τὴν Θηβαῖδα, πη s, ῆς
20쪽
Aυταρ ὁ διογενης ηρως ξανθος Πολυνεικης πρῶτα μεν Οἰδιπόδr καλην παρεθηκε τράπεζαν ἀργυρεην Κάδμοιο θεόφρονος αὐτὰρ επειτα χρύσεον ἔμπλησεν καλον δέπας δέος οἴνου. αὐταρ ο γ' ς φράσθη παρακείμενα πατρος εοῖο
τιμηεντα γερα, μέγα οι κακὸν ἔμπεσε θυμῶ, αἶψα δε παισὶν εοῖσι με Ἀμφοτεροισιν παρας ἀργαλέας ρῆτο θεῶν δ' οὐλάνθαν ἐρινύν'ώς ου ο πατρώζ' εν θείη φιλότητι δάσσαιντ . ἀμφοτεροισι δ' αεὶ πόλεμοί τε μάχαι τε ... 10Αtnen. XI p. 65 M Οἰδίπους δι ἐκπώματα τοις υἱοῖς κατηράστο, ς ὁ την κυκλικην Θηβαῖδα πεποιηκώς φησιν, τι αὐτω παρέθηκαν ἔκπωμα ο ἀπηγορεύκει, λέγων ουτως αὐτὰρ - μάχαι τε .
'Iσχίον ἐνόησε, χαμαὶ βάλεν εἶπε τε μυθον ω μοι ἐγώ, παῖδες μεν ονειδείοντες ἔπεμψαν.
Fragm. II. 2. ἰδιπόδη Ηem ad Sopn Oed col. 1377; Οἰδίποδι vulgo. s. μεταμφοτέροισι propos Meinehe Eustatu. ad Od. p. 1684 6 Roni. 434 Bas. ἀπώλοντο sc Elaocles Podnicesque ἀλληλοκτονῆσαντες δια τὰς ἐκ του πατρὸς αράς. ναι τιον κατα τινας, τι παρέθεντο κεινοι τω πατρὶ ἐκπώματα, ἄπερ ἐκεῖνος ἀπηγορευκει ησαν δε ἐκεῖνα κατὰ τον πεποιηκότα την κυκλικην Θηβαῖδα πατρὸς εοι τιμήεντα γέρα, τουτέστι του Λαχυ. - . θεῶν δ' - ἐρινυν ,,nemae latui deorum vindiciam LMelaeice θεὸν - ἐρινυν vulso. In extrema Dagmenti parto secutus summeinerium libri πατρωαν εχ φιλότητι, in quibus Meinelcio latere visum est Mod in extum recepimus. Hem voluit o οι πατρώι ἐνηείη φιλότητος δάσσαινου' δάσαιντο vel δάσαντο libri), ἀμφοτεροισι δ' o πόλεμοί τε μάχαι τε.Fragm. U. 2. ὀνείδειον τόδ' utim. - . ευκτο δε ὶ Butumanior Gr. II p. 405 Ddbn. cf. Scnneideurin exerciti criti. p. 29 παιδες μέγ'). - βασιλῆι Trici Briinck βασιλει Scuol LRur.