Epicorum graecorum fragmenta

41쪽

Cretam. n. Oxon. I p. 277 Μουσα '- μιας ιπῆσαι λεγονται Μνασέας h δε φησιν τι αἱ πῆσαιτρεις εἰσίν, Μουσα, Θεά, 'νώ ἐν μεν ου γλιάδι μεμνῆσθαι της Θεῶς' ,μηνιν αειδε Θεά , ἐν δε δυσασεία της Μουσας' ,ανδρα μοι ἔννεπε Μοοσαμ εν δετη Παλαμηδεία της Tμνους.

Extremam carminum Cyprioriam partem Palamedeam nominatam esse sententia est Uelcheri Cycl. p. I. . 459. f. II. p. 18 comprobante Schneide vin Poeti. grr. fragmm. p. 15 18.

MMI Vsn Madmoui. H. Ω 257 f, διπλη, οτι κτου εἰρῆσθα ιππιοχάομην τον ρωίλον οι νεώτεροι εφ' ππου διωκόμενον αυτον ἐποίησαν. καὶ οἱ μεν παιδα αυτον ποτίθενται, πιμηρος δε δια του ἐπιθέτου τελειον ανδρα ἐμφαίνει ου γαρ αλλος ἱππόμαχος λέγεται. in Cypria pertinere censet Velcher.

Schol ad Euri Hec. 41, cf. infra p. 52 ad Illi porsidem. ΑΕΤΗΙΟΡ IS. Πρόκλου χρηστομαθειας γραμματικης το ). Ἐπιβάλλει δε τοι προειρημένοις τ προ ταύτης

1 Cf. Armob. III. 37 2 Cod. Marc. 454 sol. 6 DV supra, p. 16 not. 24. Fol sextum ante laesaei in v. infra collocandum esse

42쪽

βίβλω 'λιὰς μηρου μεθ' ην ἐστιν Αἰθιοπίδος

βιβλία ε' Ἀρκτίνου Μιλησίου, περιεχοντα τάδε. Ἀμαζὼν Πενθεσίλεια παραγίνεται ρωσὶ συμμαχήσουσα, υρεως με θυγάτηρ, Θρασσαδ δε το γένος καὶ κτείνει αυτην ἀριστευουσαν Ἀχιλλευς, οἱ δε ρῶες αυτην θάπτουσι και Ἀχιλλευς Θερσίτην ναιρεῖ, λοιδορηθεὶς προ αυτου καὶ ὀνειδισθεὶς τον ἐπὶ τη Πενθεσιλεία λεγόμενον ἐρωτα καὶ ἐκ τουτου στάσις γίνεται τοῖς Ἀχαιοῖς περὶ του Θερσίτου φόνου μετὰ δε ταυτα χιλλευς εἰς Λέσβον πλεῖ, και θυσας Ἀπόλλωνι καὶ Ἀρτέμιδι καὶ Λητοῖ καθαίρεται του φόνου α'υδυσσέως Μέμνων δε ὁ Ους ιος ἐχων φαιστότευκτον' πανοπλίαν παραγίνεται τοις ρωσὶ βοηθήσων και Θέτις τω παιδὶ τὰ κατὰ τον Μέμνονα προ- λεγει και συμβολης γενομένης ντίλοχος π --

μνονος ναιρεῖται, πειτα Ἀχιλλευς Μέμνονα κτείνει

καὶ τουτω με - παρὰ Λιος αἰτησαμένη ἀθανασίαν δίδωσι τρεψάμενος δ' Ἀχιλλευς τους ρῶας καὶ εἰς την πόλιν συνεισπεσὼν πο Πάριδος ναιρεῖται καὶ

post eum Gaisfores append. ad Hepnaest. p. 477-479 528-530 ed. Ups 1832 Ivelcit alii nuperetino icnaelia p. IannisBilderchron. p. 111 et Dindor in cnol ad Il. I. p. XXXVI sq. - πρόκλου χρηστομαθίας γραμματικῆς et δευτερον αιθιόπιδος sic ε ἀρκτίνου cod. 1 ἐν - βίβλω delent un in Diar. ntiq. 1844 p. 81 Neicit Cycl. p. II p. 23. - θράσα cod. corr. eyne. 3 Ad descriptionem scuti uberiorem spectat M. Ivelch. Cycl. ep. II. 17 Eurum quem auctor a. 1872 edidit Euripides et iura graeca is 85 Not. 9s, uin add. cnes ad Apoll. nod. I. 224 Apollodor. I, 4 4. III, 4, 2, 3.

EPice Grit. Fragmenta. I. Dissilire l

43쪽

AETHIOPIS Ἀπόλλωνος καὶ περὶ του πτώματος δ γενομενης ἰσχυρῆς μάχης Αως ἀνελόμενος ἐπὶ τὰς ναυς κομίζει, υδυσσέως ἀπομαχομένου τοῖς ρωσίν ἔπειτα 'Aντίλοχόν τε θάπτουσι καὶ τον νεκρον του χιλλέως προτίθενται καὶ Θέτις ἀφικομένη συν Μούσαις καὶ ταῖς ἀδελφαῖς θρηνει τον παῖδα καὶ μετὰ ταυτα ε της πυρῆς η Θέτις ἀναρπάσασα τον παιδα εἰς την Λευκηννησον διακομίζει. οι δε υχαιοὶ τον τάφον χώσαντες αγῶνα τιθέασι, καὶ περὶ τῶν χιλλέως οπλων Dδυσσεῖ

καὶ Γαντι στάσις εμπίπτει. Inscriptio in tabes olim Veronensi, nunc Parisina. Edideriintruasset Mus Veron. p. CCCCLXVIII. Fraan in Corp. Insor. Gr. 126 B. IVelcher Cycl ep. II. p. 24. Iann, Bdderenron. aD. III. D fissi p. 67.J Πενθεσίληαώμαζῶν παραγίνεται Ἀχιλλευς Πενθεσίληαν ἀποκτείνει Μεμνων 'Aντίλοχον ἀποκτείνει ' ιλλευς Μέμνονα ἀποκτείνει ἐν ταις Σκαιαῖς πυλαις Ἀχιλλευς υπο Πάριδος ἀναιρεῖται J.

Ως οιο ἀμφίεπον τάφον Εκτορος ηλθε δ' μαζών, υρηος θυγάτηρ μεγαλ ορος ἀνδροφόνοιο.Senol. Vici ad Il. LI 804 ινες γράφουσιν seras ἀνδροφόνοιο . )

44쪽

Aυτος γάρ σφιν εδωκε πατηρ γερα Ἐννοσίγαιος ἀμφοτέροις, τερον δ' τερου κυδων ἔθηκε τω με κουφοτερας χεῖρας πόρεν ἔκ τε βέλεμνα Οαρκος λει τμῆξαί τε καὶ λκεα πάντ' ἀκέσασθαι, τω δ' ἄρ' ἀκριβε πάντ εἰνὶ στήθεσσιν θηκεν ασκοπά τε γνῶναι καὶ ἀναλθέα ἰήσασθαι ος ρα καὶ Γαντος πρῶτος μάθε χωομένοιο ομματα τ' ἀστράπτοντα βαρυνόμενόν τε νόημα. Schol. Ven. . Vici Ups ad Hom. Il. Λ 515 Ἐνιοι δε φασιν ως ουδὲ ἐπὶ πάντας τους ἰατρους ἔπαινος ουτός ἐστι κοινός, ἀλλα τον Μαχάονα μόνον χειρουργεῖν ἐθελουσι τον γὰρ Ποδαλείριον διαιτῆσθαί φασι τὰς νόσους καὶ τεκμήριον, τι 'Aγαμέμνων τρωθέντος Μενελάου ο Ποδαλείριον καλει, ἀλλα τον --χάονα τουτο ἔοικε καὶ ρκτῖνος ἐν γλίου πορθήσει νομίζειν ἐν οἷς φησίν Αὐτος - νόημ Eustath ad loci p. 859, 1 sqq. Rom. 802 sq. Bas. πινες δε τον --

Magni III., quod ex Arctim Ilii perside depromptum esso affirmat Scholiasta et post eum ustath. , aii ethiopulem

referendum esse vidit IVelcher. Quiam editio poematum Arctini in unum corpus redactorem circumferretur, Maciores veteressi ii versus poetas illius occuri'ebant, ignari quo loco essent collocandi, modo Aethiopidi modo Troiae excidi assignasse videntur. - 1, 2. πατηρ ἐνοσίγαιος πεσειν ἀμφοτεροι Codd. Scholl. meo es. παισίν Verisimile est,sum illiti πεσειν παισὶν origine in duxisse; sed παισίν Hes est nisi elossa vecto ἀμφοτέροις adscripta. - γέρα inseruit Duebner. ννοσίγαιος

45쪽

IMAS PARVA χάονα μεν χειρουργεῖν ἐθέλουσι Ποδαλείριον δε στρατιώτην οντα καὶ αυτόν, ἀλλαχο δηλώσει o ποιη τής, ἀσκειν τὰ περὶ δίαιταν τεκμήριον δε ο βασιλεύς εἰς θεραπείαν του Μενελάου βληθέντος καλέσας τον Μαχάονα ου μην τον Ποδαλείριον μαρτυρεῖ δεκα τὰ ἱστορούμενα ἔπη τὰ ἐπὶ τη ρωικλπορθήσει,εν οἷς φέρεται περὶ Ποδαλειρίου και Μαχάονος, ῶς αμφω με Ποσειδῶνος ἡσαν, τερον δ' τέρου κυδων' ἔθηκεν ο Ποσειδῶν δηλαδή, ,τω με κουφοτέρας

Ρ1oel. Ἐξης δ' ἐστὶν λιάδος μικρῶς βιβλία

τέσσαρα Λέσχεω Μιτυληναίου ' περιέχοντα ' τάδε., τῶν πλων κρίσις γίνεται καὶ Uδυσσεῖς κατὰ βούλησιν Ἀθηνῶς λαμβάνει, ως Γ ἐμμανὴς γενόμενος

τήν τε λείαν των χαιῶν λυμαίνεται καὶ εαυτον αναιρεῖ μετὰ ταῶτα δυσσεῖς λοχήσας Ἐλενον λαμβάνει, και χρήσαντος περὶ της ἁλώσεως τούτου Λιομήδης )ε Λήμνου Φιλοκτήτην νάγει ἰαθεις δε υτος πὁ Μαχάονος και μονομαχήσας Ἀλεξάνδρω κτείνει καὶ τον νεκρον υπὸ Μενελάου καταικισθέντα ἀνελόμενοι θάπτουσιν οἱ ρῶες μετὰ δε ταυτα ηίφοβος Ἐλένην γαμεῖ και Νεοπτόλεμον δυσσευς εκ Σκύρου ἀγα-

1 Cod. Marc. 454 ibi. R. s. ad Aethiopidem supra p. 32 not. 2. - Ηeyn p. 35-37 - Gaiff. p. 481 sq. 53 sq. Lips. - Michaelis p. 111 - Dind. Stain. Ιl Vol. I p. XXXVII sq. Vol. I p. XXXVII s*. Inscriptio: λιάδος μικρῶς δ λέσχεω 2 Μυτιληναίου eyne. - περιέχοντα Sieuenhees; περίεχον cod. Μ συν δυσσεῖ excidisse putat IVelcher Cycl ep. II p. 238.

46쪽

γὼν τα πλα δίδωσι τα του πατρός καὶ χιλλεὴς αὐτῶ φαντάζεται Εὐρύπυλος δε ὁ Τηλέφου ἐπίκουρος - τοῖς ρωσὶ παραγίνεται, καὶ ἀριστεύοντα αὐτονἀποκτείνει Νεοπτόλεμος. και ι ρῶες πολιορκοῶνται καὶ Ἐπειος κατ Ἀθηνῶς προαίρεσιν τον δούρειονίππον κατασκευάζει υδυσσεύς τε αἰκισάμενος εαυτον κατάσκοπος εἰς Ἱλιον παραγίνεται, καὶ ναγνωρισθεὶς φ'

Ἐλένης περὶ της αλώσεως της πόλεως συντίθεται, κτείνας τε τινας τῶν ρώων ἐπὶ τὰς ναυς ἀφικνεῖται. καὶ μεταταῶτα συν ιομηδει ὁ παλλάδιον ἐκκομίζει ἐκ της γλίου. πειτα εἰς τον δούρειον Ἀπον τους αρίστους ἐμβιβάσαντες τάς τε σκηνὰς καταφλεξαντες ι λοιποὶ τῶν Ελληνων εἰς ἔνεδον νάγονται οἱ δὲ ρῶες τῶν κακῶ υπολαβόντες ἀπηλλάχθαι τον τε δούρειονῖππον εἰς την πόλιν εἰσδέχονται, διελόντες μερος τι

του τείχους, καὶ εὐωχοῶνται νενικηκότες τους Ἐλληνας, Aristot. oet. 23 p. 1459 30 καὶ τα ει θεσπε-

σιος αν φανείη πιμηρος παρὰ τους αλλους τω μηδετον πόλεμον, καίπερ ἔχοντα ἀρχην καὶ τέλος, ἐπιχειρησαι ποιεῖν λον ' λίαν γαρ α μέγας καὶ - ευσύνοπτος ἔμελλεν ἔσεσθαι η τω μεγέθει μετριάζοντα καταπεπλεγμένον τῆ ποικιλία νυν δ' is μέρος πο-

λαβὼν ἐπεισοδίοις κέχρηται αυτῶν πολλοῖς, οἷον νεῶν καταλόγω καὶ ἄλλοις ἐπεισοδίοις, οἷς διαλαμβάνει την ποίησιν. οἱ δ' αλλοι περὶ να ποιοsσι καὶ περὶ ναχρόνον, καὶ μίαν πρῆξιν πολυμερη οἷον ὁ τα Κύπρια ποιήσας καὶ την μικρὰν γλιάδα τοιγαροὐν ἐκ μεν 1 Incipit sol. 6

47쪽

IMAS PARVA γλιάδος καὶχδυσσείας μία τραγωδία ποιεῖται κατερας δύο μόναι, ἐκ δε Κυπρίων πολλαί, καὶ ἐκ της μικρῶς γλιάδος πλεον ὀκτώ, οἷονίπλων κρίσις, Φιλοκτήτης, Νεοπτόλεμος, Εὐρύπυλος, πτωχεια, Λάκαιναι, γλίου πέρσις καὶ πόπλους καὶ Σίνων και ρωάδες. Poeta a plurimis Λέσχης notanatur, a Pausania Semper Λεσχεως Pausan. X, 25 5 3) Λεσχεως ὁ Αἰσχυλίνους Πυρραῖος. Tabula Iliaca γλιὰς η μικρὰ λεγομεν κατὰ Λεσχην Πυρραῖον Clem Alex. Strrem. Ιp. 144 333 A Sytb. 397 sq. Poti. Φανείας δε προ Πρπάνδρου τιθεὶς Λεσχην τον Λεσβιον ρχιλόχου

νεώτερον φερε τον ερπανδρον, διημιλλῆσθαι δετο Λεσχην Ἀρκτίνω καὶ νενικηκεναι. Schol. Vat. ad Eurip. Gad. 821 Tον Γανυμήδην καθ' 'Oμηρον Πωος ὁντα παῖδα Λαομέδοντος νυν εἶπεν ἀκολουθήσας τω την μικρὰν γλιάδα πεποιηκότι, ον οἱ μεν Θεστορίδην Φωκεα φασίν, οἱ δε κιναίθωνα Λακεδαιμόνιον, ως Ἐλλάνικος, ο δε Λιό δωρον Ἐρυθραῖον. is Taetet. Exeg. in Il. p. 45. Pseudo-Ηerod. R. Homer g 154ὲ - δε τη Φωκαίs .... Θεστορίδης τις ην γράμματα διδάσκων τους παῖδας, ἀνηρ υ κρήγυος κατανοήσας δε του μηρουτην ποίησιν λόγους τοιούσδ' αὐτω προσήνεγκε, φὰς ετοιμος εἶναι θεραπεύειν καὶ τρεφειν αυτὸν ἀναλαβών, εἰ ἐθέλοι α γε πεποιημένα εχ αλ των πεων ἀναγράψαι καὶ αλλα ποιῶν προς ωυτον ἀναφερειν αἰεί.τω δ' μήρω ἀκούσαντι ἔδοξε ποιητε εἶναι ταλα ' ἐνδεης γαρ ν των ναγκαίων καὶ θεραπείης διατρί-

1 Cf. intra ad Fragm. 12.

48쪽

IMAS PARVA.

Ἱλιον ἀείδω καὶ Λαρδανίην ἐυπωλον, ης περι πολλα πάθον αναοὶ θεράποντες υρηος. Pseudo-Ηerid. Vita Homeri g 16: διατρίβων δε

Aως με γαρ ειρε καὶ ἔκφερε δηιοτητος ηρω Πηλείδην, ουδ ηθελε δῖος δυσσευς. Πῶς πεφωνήσω πῶς ου κατὰ κόσμον δειπες; καί κε γυν φεροι ἄχθος, ἐπεί κεν ἀνηρ ἀναθείη Γαλλ' υκ αν μαχέσαιτο J Aristoph. q. 1056 sq. Καί κε γυνη φεροι χθος, ἐπεί κεν ἀνηρ ἀναθείρ. Ἀλλ' Ἀ- , μαχεσαιτο v. )' χέσαιτο γαρ, εἰ μαχεσαιτο Ubi Schol. : υ ἱστορία τοὐτον τον τρόπον ἔχει οτι διεφέροντο περὶ των ριστείων ο τε ἴας καὶ ο δυσσευς ως φησιν την μικρὰν γλιάδα πεποιηκώς. τον Νέστορα δὲ συμβουλευσαι τοις Ἐλλησι πέμψαι τινὰς ἐξ αυτῶν υπο τὰ τείχη τῶν ρώων ἀτακουστησοντας περὶ της ανδρείας τῶν προειρημενων ρωων. τους δε πεμφθέντας ἀκουσαι παρθενων διαφερομενων προς ἀλληλα

Fragm. II. 3. τι σφ' πεuωμήσω ἐπεὶ osmerinan Opusc. VII, p. 363. - . Vecta αλ - μαχέσαιτο num huc pertineant, inceriuin Delent plurimi poetae vindicat Herna. l. l.

49쪽

νος ὁ κατόρθωμα. - Αλλως τοὐτο εκ το κυκλου ἀφείλκυσται λέγεται δε ἀπο των ρωάδων, κρινου- σων τον Γαντα καὶ τον δυσσέα λέγεται δέ, τι υτο οὐ Γαντος ἔργον, αλλὰ το του δυσσέως.

Eustath. a. n. p. 285, 34 Rom. 216 Bas. υ την μικρὰν γλιάδα γράψας ἱστορε μηδε καυθῆναι συνη- θως τον Γαντα, τεθηναι δε υτως ν σορ διὰ την ὀργην οὐ βασιλέως.

Πηλείδην δ' χιλῆα φέρε Σκιρόνδε θυελλα, DF o γ' ἐς ἀργαλέον λιμέν κετο νυκτος ἐκείνης. Schol. Ven. B ad Il. V 26 Σκυρω υ δε την μικρὰν γλιάδα γράψας' φησὶν ἀναζευγνυντα αυτον se τον Αχιλλέα ἀπο 'λέφου ' προσορμισθῆναι

ἐκεῖ Πηλείδην - ἐκείνης . Eadon fere habent Eustath. ad loci p. 187, 16 sqq. Rom. 1255 as Sohil aris. a. P. Rm. n. Par. VI, p. 26 ).

50쪽

'Aμφὶ δε πόρκης χρύσεος ἀστράπτει και ἐπ αυτ δίκροος ἄρδις. Schol ad ind. Nem. VI, 5 Ου ἐκ παραδρομης δε ζάκοτον εἶπε το δόρυ του Ἀχιλλέως, σανε με

λινον η τι τοιουτον αυτ εφη ἐν κοινότητι, ἀλλ' οτι

ἰδιώτερον παρὰ τὰ ἄλλα κατεσκευαστο δίκρουν γάρ, ἄστε δύο ἀκμὰς ἔχειν, καὶ μια βολὴ στε δισσὰ τὰ τραύματα ἀπεργάζεσθαι καὶ Αἰσχύλος ἐν Νηρεῖσι κάμακος εἶσιν κάμακος γλώσσημα διπλάσιον καὶ Σοφοκλης ἐν Ἀχιλλέως ερασταῖς η δορος διχόστομον πλῆκτρον δίπτυχοι γὰρ ὀδύναι μιν ρικον χιλληρουδόρατος μετάγουσι δε την στορίαν ἀπο της Λέσχου μικρῆς γλιάδος λέγοντος ουτως ἀμφὶ - δίκροος δίη . Schol. Vici ad otii. l. II, 142 πάλλειν - Πηλιάδα μελίην οι δε πλάττονται λέγοντες τι φλευς μεν παρὰ χείρωνος ἔμαθε την χρῆσιν αυτῆς, Ἀχιλλεως δε παρὰ Πηλέως. ὁ δε υδένα ἐδίδαξε καὶ ο της μικρῆς γλιάδος ποιητης inu - δίκροος αἰχμη . f.

Schol. To via. p. eranter Anecd. Pari III p. 286.

Aμπελον η Κρονίδης ἔπορεν οι παιδος ἄποινα χρυσείην φύλλοισιν ἀγανοῖσι κομόωσαν