장음표시 사용
31쪽
Schol. Von. A et minn addi II 140 ἔγχος δ' ουχ ελετοἶον προκατεσκεύακε μόνον αυτω Τ τὸ δόρυ σώζεσθαι δια τὸ ξύλα, ἐργάζεσθαι τον μαιστον κατὰ γαρ τον Πηλέως καὶ Θετιδος γάμον οἱ θεοι συναχθέντες εἰς το Πήλιον ἐπ ευωχία κόμιζον Πηλεῖ δῶρα, ειρωνδε μελία ευθαλῆ τεμὼν εἰς δόρυ παρέσχε φασὶ δε Ἀθηνῶν μεν ' ξεσα αυτό, μαιστον δε κατασκευάσαι. τούτω δε, δόρατι καὶ Πηλευς ἐν ταις μάχαις ρίστευσε καὶ μετὰ ταυτα Ἀχιλλευς η ἱστορία παρα τωτα Κύπρια ποιήσαντι.
Eῖματα με χρο εστο, τά οἱ χάριτες τε καὶ Σὸραι ποίησαν και ἔβαψαν ἐν ἄνθεσιν εἰαρινοῖσιν, οἷ φερουσ' ἄραι, ν τε κρόκω ἔν θ' ακίνθω ἔν τε Γω θαλέθοντι όδου, Ἀνι ανθεῖ καλῶ ηδε νεκταρέω, ἔν- ἀμβροσίαις καλυκεσσι
Fragm. ΙΙΙ. Hae non ad Helenam Meinelce nia criti. ad tuen p. 331J, sed ad Venerem, quae ad Paridis titilicium ornatur, spectare arandit velcher Cycl. p. I p. 88 sq. 1. μάτια codd. corr. Canter. - χρου ἔστο τά οἱ palmaris est Meineis emendatio χροιῆς τότε αἴ codd. - . Legeuatur Ωραι ἄρα scrinendum esse Melaehe vidit. --oρ σ' vulgo. φέρουσ' oecni coni. p. I p. 8 adsentiente einerio, cui ,,magis tamen ta φέρουσ αυταὶ laceret ota ad δεῖματα spectet . me extrema fragmenti parte optime merint Κοecnly, qui recte vidi ante os v. 7, olim 6 nonnulla excidisse Codd. καλυκεσσιν Ἀνθεσι ναρκισσου καλλιρρόου cossi B. καλλιρόο; corr. einehe) δ' ια διοια B Ἀρρ. Ἀραις ὀδααῖς coni. Μeinelce παντοίαις κτλ. - ost καλυκεσσι lacun--IM POs. Μeinelcs deinde, innia nae ad Helenae oritatu In pertinere
32쪽
CYPRIA. 23 ναρκίσσου θαλερου καὶ λειρίου, οἴ τε γαιαωραις ἰαριναῖς φυε ανθεα P το Αφροδίτη ἄνθεσι παντοίοις τεθυωμένα ε ατα εστο. Athon. XV p. 82, -F Ἀνθῶν δε στεφανωτι
'Η δε συν ἀμφιπόλοισι φιλομμειδὴς Ἀφροδίτη πλεξαμένη στεφάνους εὐώδεας ανθεα γαίης . . .
αν κεφαλαῖσιν ἔθεντο θεαὶ λιπαροκρήδεμνοι, Νυμφαι καὶ χάριτες, αμα δε χρυσέη Ἀφροδίτη, καλον είδουσαι κατ ορος πολυπιδάκου Ἱδης. Athenaeus, postqwam Versus friιgIn 3 allatos laudavit, p. 82 F si pergit: υτος ὁ ποιητης καὶ την των στεφάνων χρησιν εἰδὼς φαίνεται δι' ων λέγει η - Ιδης .A
Κάστωρ μεν θνητός, θανάτου δέ οἱ αισα πέπρωτο,αὐtὰρ o γ' ἀθάνατος Πολυδεύκης, ζος Αρηος. Clem. Mo Protr. c. 24 9 19 Ay8ytb. 26Pori προσίτω δεκαὶ ὁ τα Κυπριακὰ ποιήματα γράψας Κάστωρ - ηος .I ια codd. corr. Ηeyne 2 Versus quati nor fragmenti huius v. 1-4 mios Atinenaeo auctor usus assere videtur Schol. Lucian. Vol. IV p. 143 Iacob.), non a scholiasti Vetere, sed a viro docto haec aerii decimi additos esse, ostendi Schneidem . Ρ ol. IV . 12. FragIII. Ιv. 2. ,Αperium est post secundum versum ad sententiae absolutionem aliquid desiderari. einelce. - ἄνθεα ποίης coli. Od. ι, 44s coni. Hecker. - 4 Vulgo χρυση corr. Meineks. Fragm. v. I. πέποωτο oechi coni. p. I p. 8 vulgo
33쪽
υς δε μέτα τριτάτην Ἐλένην τέκε θαυμα βροτοῖσι, την ποτε καλλίκομος Νέμεσις φιλότητι μιγεισα Ζηνὶ θεῶν βασιλη τέκε κρατερης υ ἀνάγκης 'φεὐγε γάρ, ουδ εθελεν μιχθήμεναι εν φιλότητι πατρι ι Κρονίωνι ἐτείρετο γαρ φρένας αἰδοῖ και νεμέσει κατὰ γην δε καὶ ἀτρύγετον μέλαν δωρφεὐγε, Ζευς ν ἐδίωκε λαβεῖν δ' ἐλιλαίετο θυμω 'αλλοτε με κατὰ κῶμα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης ἰχθύ εἰδομένη πόντον πολυν ἐξορόθυνεν,
αλλοτ' ἀν κεανον ποταμον καὶ πείρατα γαίης, 10 αλλοτ αν 'ηπε ρου πολυβώλακα γίγνετο δ' αἰεὶ θηρί Ἀσ' ηπειρος αἰνα τρέφει, φρα φυγοι νιν.Atinen VIII, p. 334 - τα Κύπρια ποιησας πη, εἴτε Κύπριος τις ἐστιν η Στασινος, οστις δή ποτε χαίρει νομαζόμενος την Νέμεσιν ποιεῖ διωκομενηνυπο ιος καὶ εἰς ἰχθυν μεταμορφουμενην δια τούτων,,Tοῖς - νιν Cf. ustato ad Il. p. 321, 38 sqq.
p. 437, de Tyndareo vel Leda dici ratus. - Post h. v. lacunam sini nendam esse putat Vel ter. - 5 sq. αἰδοῖ καὶ Νέμεσις Iunio praeeunte eineKe, sed νεμέσει praeclare defendit Helcher; cs. oechi l. l. p. s. - 12. heog. 582 κνώδαλ', oa ηπειρος πολλὰ τρεφει δε θάλασσα, ynna in Ven. 4 sq. θηρία πάντα l μεν σ' ηπειρος πολλὰ τρέφει δ' os πόντος - δεινὰ Velcher; πειρος γ' αἰνὰ Uniger Suppl. p. 16.
34쪽
Pausan. III, 16, 1 Πλησίον δε Ἱλαείρας καὶ Φοίβης ἐστὶν ἱερόν- δε ποιήσας τα ἔπη τὰ Κύπρια θυγατέρας αὐτὰς Ἀπόλλωνος φησιν εἶναι. Cf. Stepnanum ad Aristot. not. , 23 in Crram. n. ar. I, 298 Tυνδάρεως καὶ φαρεὴς καὶ Λεύκιππος δελφοί. ὁ δε Λεύκιππος εἶχε θυγατερας δύο, Φοίβην καὶ Ἱλάειραν, ας οι ιόσκουροι ἔτι παρθένους ουσας ἐξήρπασαν. εἰ οὐ μη οι υνδαρίδαι πρῶτοι περὶ τὰς ἐξαδέλφας αυτῶν ἐμάνησαν, ουδ αν Ἀλεξανδρος περ τηλαυτῶν ἀδελφην ουτως ἐν τω γάμμα το λεξικον το μη- ρικον λέγει.)
Heri, tot ΙΙ, 117 Ἐν μὲν γαρ τοῖσι Κυπρίοισιεῖρηται τριταῖος ἐκ Σπάρτης Ἀλέξανδρος ἀπίκετο ε το Πιον αγων Ἐλένην, εὐαέι τε πνεύματι χρησάμενος καὶ θαλάσση λειχὶ ἐν δε λιάδι λέγει ς
ἐπλάζετο αγων αυτήν. Ex Herodoto nausit Eustain ad I p. 643 2 om. 50 Bas.
Aιψα δε Λυγκεὐς Πύγετον προσέβαινε ποσὶν ταχέεσσι πεποιθώς, ἀκρότατον ν ἀναβας διεδέρκετο νησον πασαν
Fragm. VIII. Quae Herodotus ninat, cum eia pugnant quae a pud Proclum V. supra leguntur itaque nonniilli Herodoti, alii Procli verna spuria nauueriant. ueller Vestima, Versuum lactroistoriam secutias, legendum censet ευαέι τε l πνευματι χρησάμενος λείη τε θαλάσσy. Tres versus procudit Friedemann Commenti in Sirau. I. p. 336. χρησάμενος poetae a Divilicat Fragni. IX. 2. παυγετον Scnol. Pind.
35쪽
26 CYPRIA. Ἀνταλίδου Πέλοπος τάχα ς εἴσιδε κύδιμος ρως δεινοῖς ὀφθαλμοῖσιν ἔσω δρυος αμφω κοιλης Κάστορα θ' ἱππόδαμον καὶ ἀεθλοφόρον Πολυδεύκεα ωύξ δ' ἄρ' In στὰς Schol ad Pind. Nem. X, 114 - Insγέτου ομεν Ἀρίσταρχος ἀξιοι γράφειν μενον, κολούθως τη ἐν τοῖς Κυπρίοις λεγομένη ἱστορία ὁ γαρ α Κύπρια συγγράψας φησὶ τον Κάστορα ἐν τη ρυ κρυφθέντα ὀφθηναι - Λυγκέως τη δε αὐτη γραφῆ καὶ ωπολλόδωρος κατηκολούθησε προς ους φησι Λίδυμος, αμφοτέρων πο ὐδρυ λοχώντων του Κάστορος καὶ του Πολυδεύκους, μόνον ο Λυγκεὐ τον Κάστορα
εἶδε ) παρατίθενται δε καὶ τον τα
πρια γράψαντα ἴτω λέγοντα Λιψα - νύξε δ' αρ' ὁ Κάστωρ' ἐλόχα του Ἱδαν, φησίν, ἐν κοίλη δρυ κρυφθεὶς καὶ τον Λυγκέα δε Λυγκεὐ οξυδερκης ν ως καὶ δια λίθων καὶ δια γης τα γινόμενα βλέπειν, ἰδὼν δια της δρυὸς το Κάστορα ἔτρωσε
4. εχιδεν βριμος vel ομβρ. codd. nonnulli getz. nil. II, 14. 5. δεινοις Sic gela. εω d. Romana cnoll. ind. ὀφθαλμοισιν ἔσω κοίλης δρυος μένω μφω syne Boechnio mendum in εἰ situm videtur, Naapropter eius loco lacunaesam posuit. Fort. μενω φθ - κοίλης. - . . paullo
posito. cnolium mancum esse videtur. 3 Εἄ Rom. ἀγχίστωρ, ωλο in vero αγχι στὰς τον Κάστορα latere censet eme. Reeepit Wolf.
36쪽
οινόν τοι Μενελαε, θεοὶ ποίησαν ριστον θνητοῖς ἀνθρώποισιν ἀποσκεδάσαι μελεδῶνας. Athen. II, p. 35 C: Οἶνον - μελεδῶνας , ὁ ων Κυπρίων τουτό φησι ποιητής, στις αν εἴη Η Versus praeterea inveniuntur a p. Suid. v. οἶνος Vol V, 2 p. 1275 sq, Borali. et Schol ad nutol. IV, 8 locum inspicere non licuit); respiciunt Theom. 883. Eustata ad Od. p. 1623, 3 Rom. 347 Bas.
Pausan X 26, 4 1): ου δε χιλλεως τω παιδὶ πιμηρος με Νεοπτόλεμον νομα ἐν παρο οἱ τίθεται si ποιήσει τα δε Κυπρια ἔπη φησὶν υπο Λυκομήδους μεν Πυρρον, Νεοπτόλεμον δε νομα πο Φοίνικος αυτ τεθῆναι, τι χιλλευς λικία ἔτι νέος πολεμεῖν
Schol. Mur ad Soph. l. 157 v μήρωὲ ἀκολουθεῖ εἰρηκότι τας τρεῖς θυγατερας του Ἀγαμεμνονος, - ὁ τα Κύπρια ποιήσας ), ' φησὶν φιγενειαν
υκ ἐφάμην Ἀχιλῆι χολώσειν αλκιμον τορίδε μάλ' ἐκπάγλως, πει μάλα μοι φίλος ηεν.
D lle ed. Om. τέσσαρας, omissis V. φιγένειαν καὶ ιάνασσαν. Elmale reposui διαφερους φησίν milii post φησὶν nonnulla excidisse videntur. Fragm. XVI. 2. 4γπαγλως et ην nas.
37쪽
19) Φιλοκτητης - ἐν Λημνω κατελείφθη, καὶ Ἀχιλλεὐ υστερος κληθεις διαφέρεται προς Ἀγαμέ
Pausan. IV, 2, 7 5) Λυγκέως με δη παῖδα ουκωμεν γενόμενον, Ἱδα δε λεοπάτραν θυγατέρα ἐκ Μαρπήσσης η Μελεάγρω συνωκησεν. ὁ δε α ἔπη ποιήσας τα Κύπρια Πρωτεσιλάου φησίν, ο οτε κατὰ την'ωάδα ἔσχον Ἐλληνες, ἀποβηναι πρῶτος ἐτόλμησε, Πρωτεσιλάου τούτου την γυναῖκα Πολυδώραν με τοονομα, θυγατέρα δε Μελεάγρου φησὶν εἶναι του
οἰνέως. 15. Schol. Vict admoni Il. Π 57 πόλιν ευτείχεά την Πηδασον οι των κυπρίων ποιηταί, αυτος δε )Λυρνησόν. 16. Eustath ad L. A 366 p. 119 4 sqq. Rom. 89Bas. στορουσι δέ τινες τι ἐκ των ποπλακίων Θηβῶν η ρυσηὶς ἐλήφθη υτε καταφυγουσα ἐκει ἐπὶ θυσίαν Ἀρτέμιδος ἐλθουσα, ως ο τα κύπρια γράψας ἔφη, ἀλλα πολιτις τοι συμπολῖτις Ἀνδρομάχης ουσα. Schol. Ven. et nitan ad loc. ενιοι δέ
φασιν τι καὶ η ρυσηὶς ἐκ Θηβῶν ἐλήφθη της γαρ
38쪽
CYPRIA. 29Xρυσης, φασίν ουσης πολιχνίου ἀτειχίστου καὶ υτε- λους, ως ἐν ἀσφαλεστέρα καὶ μείζονι ρ ηδε οἱ απ'αυτῆς προσερρυηκότες σαν διὰ το πόλεμον. cnol. Ven. Ups. εις Θήβας δε κουσα Ἀρυσηὶς προς ινόην την Ἀτίωνος ἀδελφὴν Ἀκτορος δε θυγατέρα, θυουσαν ρτέμιδι, λω πο Ἀχιλλέως δ). μεγαλο - φυῶς δε συντέμνει sc ὁ ποιητης τα περισσὰτων λόγων καὶ των ἱστοριῶν.
ταύτη μίγη Ἀπόλλων αἰσθόμενος δε ὁ Στάφυλος, ἐνέβαλεν αὐτην εἰς λάρνακα καὶ ἀφῆκε κατὰ θάλατταν η δε προσεπελάσθη τῆ Εὐβοια καὶ γεννησεν
αυτόθι περί τι αντρον παῖδα ον υνιον νόμασε διατ ανιαθῆναι αὐτην δι αυτόν τομον δε Ἀπόλλωνηνεγκεν εἰς Βῆλον ος γήμας Αωρίππην γεννησε τὰς ' οἰνοτρόπους Οἰνώ, Σπερμώ, λαῖδα αἷς ὁ
Λιόνυσος εχαρίσατο πότε βούλονται σπέρμα λαμβάνειν οπότε βουλοιντο, οἰνον, σπέρματα, καὶ λαιον ποιεῖν καὶ λαμβάνειν κατὰ τὰς των νομάτων θέσεις Tetetet.J. Φερεκύδης δε φησιν τι ὁ Ανιος επειθε τους Ἐλληνας παραγενομένους προς αὐτον αὐτου μένειν τὰ θ m δεδόσθαιμ δε τουτο παρὰ τω θεω των θεῶν getet. τω δεκάτω δ' τε πορθήσει το Ἱλιον υπέσχετο δε αὐτους π των θυγατέρων αὐτου τρα-
39쪽
λοῶντο Οἰνώ, Σπερμώ, Ἐλαῖς αυται ἔλαβον παρὰ Λιονύσου δῶρον, να τε θελήσουσι καρπον τρυγῶσι, καὶ η με Οἰνῶ τον οἶνον ἐποίει, η δε Σπερμὼ τασπέρματα το ἔλαιον δε η Ἐλαῖς. αυται δε τους Ἐλληνας λιμώττοντας ἐλθοῶσαι εἰς ροίαν διέσωσαν. Τgela. v. 581: γαμέμνων, ων Ελλήνων λιμωσυνεχομενων, μετεπέμψατο τὰς Οἰνοτρόπους διὰ του Παλαμήδους, καὶ ἐλθούσαι εἰς το Pοίτειον, ἔτρεφον
Pausan. X, 31, 2 1) Παλαμήδην δε ἀποπνιγῆναι προελθόντα ἐπι ἰχθύων θήραν ιομήδην δὲ τον
ἀποκτείναντα εἶναι καὶ δυσσέα ἐπιλεξάμενος ἐν ἔπε- σιν ιδα τοῖς Κυπρίοις.
Pansa n. X, 26, 1 Λέσχεως δε καὶ ἐπη τὰ Κύπρια διδόασιν Εὐρυδίκην γυναικα Αἰνεία.
Ζῆνα δε τόν ερξαντα, και ος τάδε πάν ἐφύτευσεν, οὐκ ἐθέλεις εἰπεῖν Ἀνα γὰρ δέος, ἔνθα και αἰδώς.Ρlat Euthyphr. p. 12 A: λέγω γὰρ δη- ἐναντίον ὁ ποιητης ἐποιησεν ο ποιήσας Ζῆνα - αἰδώς ' ulsi Schol. ῖνα περ δέος, ἔνθα και ιδώς, ἐπὶ των κατὰ φόβον ἐπιεικῶν. 4ψηται δε ἐκ των Στασίνου Κυ-
40쪽
tur etiam a Stobae Florii XXXI, 18 Nol. II p. 31Gaisi'. od Lips. Apostol. X, 50iant Mantissa trovero. I, 1 p. Lietitsch. Vol. II p. 755J). Verba ῖνα - αἰδώς estant Plut Cleoni Cap. 9. Diogenian V, 30. Apostol. IX. 6 II p. 63 cf. Schol. Soph. 4. 1074 Καὶ Ἐπίχαρμος ἔνθα δέος, ἐνταυθα καὶ αἰδώς.
IN ' υποκυσαμεν τέκε Γοργόνας αἰνὰ πελωρα, α Σαρπηδόνα ναῖον ἐν κεαν βαθυδίνη,
Herodian. περὶ μον. a. p. 94II p. 914 Lenta.J καὶ η νησος se. Σαρπηδών ἰδίως ἐν Ωκεαν Γοργόνων οἰκητη- ριον ουσα, ως ο α Κύπρια φησί , T - πετρηεσσαν .
Νήπιος, ο πατερα κτείνας παῖδας καταλείπει. Clem. lex. Stroni. VI, p. 265 625- Sylo. 747 ou. Πάλιν Στασίνου ποιησαντος , πιος - καταλείπει f. Sine auctoris no in ine afferauit Aristot Rhet Ι,15 p. 1376 6). II. 21 p. 1395 16). olyd. XXIV, 8 - XXIII, 10 p. 1122muitsch. . Suid. v. νήπιος et Φίλιππος ὁ Μακεδών.
Fragm. XXI. , Haec omina in his hexametri debentur Dindoidio, praeter H, imo Henrichae de carin Cypr. p. Irestituendum vidit. aiehra. a. δεινὰ cod. - 2. καὶ Σαρπ cod. ἐν Ι Mars ἐπ' cod. - . η νῆσον eod. Fragm. XXII. Ivolcher et . . diter Arctino trilitiunt. κτείνας Aristot utri mae loco Suid Pol7 3. κτείνων Clem. παῖδας υίους Polyb Suid codd. nonnulli Aristotelis Rhet. I. 15.