Quaestionum criticarum de dialecto Herodotea libri quattour scripsit Ferd. Iul. Caes. Bredovius

421쪽

De dialecto Herodotea lib. IV. εἰδοιεν . - Cum his conjunctivi et optativi formis εἰδέω et εἰδειην,

quibua infinitivum εἰδεναι addas, conjungenda esse videtur futuri Ioniea Arma εHήσω Herod. VII. 234, et aoristi εἰδῆσαι ab Hippocrate usurpati, ut τιθέναι, τιθέω, τιθείην. mioso. Imperfecti autem hujus verbi quum vulgaria et Attiea sorina ae deelinatio satis deelarent id ad plusquamperfecti rationem Propius aecessisse, huic rationi convenienter etiam Herodotus ex suo

94. II. I57 et I ubi quidem eod. S. male εἶδε eodd. V. d. ηδε . συννδaa VII. I64. VIII. II3 ubi Gas. male eum codd. S. P. F. συνειδεε, manifesto depravatum ut jure mireris, Bekkerum demum I. 45 Verum pδεε, quod quidem jam Stephani margini erat adseriptum, nostro reddidisse, quum ξειδε codd. M. S. F. a. b. e. Ga M. εἶδε Ρ. d. e. edd. vett. ἡ ειδεε Schaes. ni. salso praebuerint. Epieis enim relinquenda sunt ἡείδη. ηεIδει, quae hac in longiore Arma nunquam apud Homerum ultimam syllabam in is solutam habent. - Tertia pluralis ιδεσαν VII. 175. VIII. 78 jam supra est commemorata P. 336. Diuiligod by Corale