Corpus Paroemiographorum Graecorum

발행: 1851년

분량: 968페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

i Ἀράκλειος Apostoliua H. Ἐράκλειος idem. 11. Συρακουσων Suidas Συρακουσέων recte . b. και γυνὴ et Dizον κακόν Menander, et si poeta incerius in Cranieri Aneodd. amaa. IV, 320, 14 καὶ τριτον γυνὴ κακόν onost eod. Guellari, ei Vind. 3. Ante Melaevium quum και νή, κακὰ τρια legeretur, G. Hormannua apud Ersurdiiuni ad Soph. Aiac. p. 630 iambographi hunc versum esse suspicatus est.

54 Apost VIII, 67: Zenob. IV,

22 ibim v. ann. quibus addas rammat apud muniannum ad Zonor.

τέραν aera CL acar V, 79. 55. Recte eoniungi videtur eum nostro loe meavebit a Melaevio

Theophr. Char. Il, a Plataemia de litii, Att. I, li 3. 56 Apost VIII, 64 Zenob. IV, 26. De morbo v. Erotiani vos. Voe Hippocr. 176ibau Eustachium.

242쪽

CENTUR A IV. 173

μουντων.

66 Θετταλον σόφισμα ἐn των τι σοφιζομένων τεχναζομένων.

τε ἈπόλΔινι. - θωσεις δὲ Ἀβουλετο προ- σίαν διὰ το μῆ ἱερωτρεπῆ .sἄ. ει νοβάλλHo aenobius. l. Θετταλικαν πτέρυγες Suid . 14. πλέεις S. Iphig. Taur. 119s: θειασσα κλυζει πάντα τἀνθρώnων κακύ, ubi v. Po sonem et Gaiasordum. 62. Plutare a Boras. l. . 63. Bevela. s. Θάσιος. Quae in Hesychio explicationis pratia a clita lemntur, , ut Beniator iurius vini, eum proverbio nostro connexum nullatin habent Thasi Aglaophontis filius Polygnotua est, maius meti et gloriae etiarn alis proverbia originem debent T. Mant.

Proum s. Πολυγνώτου.

Zenoli. IV, 2s. 67 Photius a. Θεσσαλικὴ θεσις eo μέγας ζωμός, quoeum Poll. VI, 43 eoaesentit Eustausitan alio in in annoti ad Diog. V, 20 laudavi Commemoravit Heranipp. Athen X,

MMD, ο Ζευς ... μνων ξυνιαλαπτε Θετταλικήν τ' ἔνθεισιν eodem loeis Athenaeua plura de Thessalom luxuria exponit, auae ab oeme

243쪽

et ' Ιερον συμβουλη ἐπὶ των καθαρῶς καὶ ἀδόλως συμ

βουλευονεων.

non in dubitauono Plutarchus dorista. me. 22, p. 405 B adscribit, cui plures ob causa Boeelchilia ad Pin L II, 2, p. 554 fidem denegare debebat Menandro tribuit, qui inter Men. Monost 67 rooepit: Orion denior Anthol. V 6 ἐκ

του Θυι-ου sumptuni asserit, unde

Schneide vanus Conieet. it. p. 8 sq, Sophoclis Thyestae reet vinclicavit. Aliam Droverbii soranain cognosei mala e solioli ad Eur Phoen. 395: μαρτυρο δὲ καὶ ὐπαροιμία λέγουσα

pit Arsenius v. Aeost. IX, 76 add. Suid.s ἐιπος σαπρον. Breviora sorina affert uacar. IV, 3. Sintilia notio est quam o Pindaro Libanius Epist. 144 decerpsit: μηδ' υτως oro τὰ

Zones, III, 7, ad Apost X, M. D. Apost VIII sit: --. IV, 32, tibi Μένανδρος in Μαιανδρος mutamluti essemelnehrias do ho-liamb. 177 contendit ad i. eiusd. Philol. Marce in Auxen Deipn. Sp. II, 6 Potuit enim Maeanaor in Milesiacis de proverbio agere.

apologo natum videtur: v. Aesop. sabb. 20 Furi, abr. sal, 109 ibi FBoissona si annotationem. Ante ootilos fuit Menandro: v. Monost. 62 βάδιζε τρο ευθεδων, να δικαιος re εἴ mmato Casin. II, 8, 34 numem ego ex ren in recisa Messi a .iviam Philoni demunian T. I ,383 an s. οδον ναρ ι λεωφόρον

244쪽

cENTURIA IV. 175

76. Eodem aenata κουρέα Mavdieebatur Post VIII, 8l: Suid. a.

κω ΘουριονeJ, Μ σιος ων Phot. s. v. De Piraeo ab Hinpodamo sis distincto Aristot Pol. II, 5, 1 nam

C. F. Hermannum hae l. e. 27aemarato lustranten .

M. Aepexul. Provv. III, 29. Adhibet Dio Chrysost Orait. VI, P.

245쪽

τόντων. 10. δῶρον δῶρ' Euripides re τῶν erauida inseriai.

246쪽

αιτουμένων, εὐ-τι προκρινόντων. 99 καν οἷς λε ν άναις ἔνεστιν ευωχέα is τι - et ο

κάμηλον ἐπὶ καμήλω μὲ τῶν μεγάλοις μεγάλα

προμεθέντων.

σειν, vin V. Sehesia p. 328 ornari. ra Id. Selio I ad Aristi Plut 190 τα

3. Greg. Cypri I. II, 38 55. 4. Append. Proo III, 44 ad l.

247쪽

τον ἐν καμις οντα ἀκριβολογεισθαι. si κακον κακά in εται. .

12 Κενην φάλλεις ἐπὶ τῶν μάτην πονουντων. 10

verba κακον ἀνώνηαων laeta sunt:

Hybreas Strab. XIV, 2, 24, p. 65s

275. 202.8 M annou. ad Diog. VIII, 22.

ἀλατὴρ λιμον. s. Diogen Pro V. praes. T. I, P. 179. 10. Indolem hominus , qui Km. μενοπριστιαι diaetantur, accuratius definiti Aristot Eth ad Niconi. IV, 3, ad quern loeum Aspamus similia voealmis ollemit, quorum nu-nismis ex Poll. III, 112. Euataui. admoni. Od. F, 828, 10 et in Casauhoni omni ad Iaxeoph. Char. X init augeri potest: add. Hemator iusiua ad Arist. Plut 590. Lo-heellitis ad Plit .ass. Veraua ex

Μινανδρος, de auo loco v. Mein tuus Men. et Phil. r. p. 285 Iulian. Caesar. 312 Λ εἷς εἶναι μοι

li ci Macar. IV, 100.

12. πευρὰν supplendum est ri

248쪽

. Totum ager Zenob. IV, 67: κέρδος ἀοχμος μεινον me μοι- κον ἐς μυχόν, de a v. Prae dari in Solinei levini Philol. III 570. 6.οι γὰρ κτλ. Dci orat meis nam negligentia hue relata sunt ex male in ieeta mininatici de voce κλειτόρων explieatione: Unum 519, 50:

ἄν--, uini Donatus με se is

μμ is eae δυνάμενoe quern aiani Rusiaconius ad lat. Tini rix. 168M . illusuavit. Fuci apud Latinas aures ut κηφηνες apud Gra eos proverbialiter dicuntur, uicum, suo alienis insidimitur labori ius.

Procopius de bello Goth. R IJ

Belisarii dierum reserens: σου γέλωτι Δεν, O δικαιον, τους ' v- ωας μὲν ν' τέρων πόν με - ἀπόλλυσθαι, ἄλλους δὲ του μέλιτος --δεμῶς παλαιαωρι Ἀνινασθαι Theo-

249쪽

7. καὶ ἀδυνάτου dele.

2l. Greg. cypr. L. II, 54.

22. citat Theophrasti iri περι κόμπω I, 6 Solin. α δὲ θεραπασε

Selineideriis Antiphiaeni Athen. II,

26. CL ae V, 18. Nam havita oraclidamatri virtute, Pinnatia ius ad hesum Pereisum intomani servaverint, desciscentes Corinthiis. δονοι, dies sum ori Disa. 10, p. 44 R. cost Herod. IX, 105 ado quo mora suo leves fieri , -- rumpi et depravari passi sunt, ut Euthyrnua meaciter inversa ut pidis senisnua Med. 217 militos Corinuitos seminas dicere non Versatur Pliat. Timaran, atauo in ipsa inma molliues at siti liniaeomana extet in omni posteritato monumentum. Urim iam ipsa au-

rinthia verba idem valent a morulia, laeta, alamistrata Virg. Catal. , i), Corinthia puclla apud Platonem Reip. In 404 V si μι-

250쪽

cENTURI V. 181

erito hunc Ioeum abiudicanduin esse Nullainius ad Damoer Mil. p. 328. demonstravit. Nauam est Ex Aesopi sal, 6 Cor. Quod doctrinam i eanum natum in proverbio proditari attinet, reet vixit Gre . mana in Ioannia Damasu Parall. Meri T. II, opp. 53LA: τετήρ -

37. Dicebatur de eas, qui ut Plau-uis Mil. l. III, 1, 176 dirat, νε - - satis avribsis alicui operam danti: add. Hor Epist. I, 1, 7, ubi v. Ob-

hamus.

SEARCH

MENU NAVIGATION