Corpus Paroemiographorum Graecorum

251쪽

i. κύνειος Hesychitis. 3. Aoeuratius Suidas explicat: ἄροιμα in τῶν μ' δυναμένων ἀπολαύειν των παρακειμένων v ἐπι πων χρῆστων σφόδρα και ἀνωφελων δυσρωτα - - κυνὶ και δυςκατάποτα. 5. τω

Μαλθακοῖς κειλίαν et τῆν φησιν οἱ δὲ Κυλλονπήραν v. de his nominibus Photium a. κυλλον πήραν et Meinevium Corn. GIT II, 1, 7M τύπτεται δὲ 4 παροιμία n τλων την φυσιν βιαζομένων ἐξ in ι- πιεχνήσεως. in patet auae ab Haemo proponitur explicasio, eam huc non pertinere. Iotur lacuna signa posui. Excidit κυων παρ' ἐντέροις V. sup 39. Aut v ων ἐν βαλανειω Lucian de Parasitos. bi: και μοι γε δοκετ, ιν συμποσιν φιλόσοφος τοιουτόν ἐστιν si εν βαλανει κυων ld. Luexari ad . Inὸ La. b. Macar VIII, 34.

ν', πως ναυπος ἐν Ουμστε, κυματα πται, καθάnερ οἱ στρατεύσαντές φασι, μετρων Λινευμαι κτλ. κυκλωπειόν τινα διννουμενοι βιον,

252쪽

προπον φειλοντων γένεσθαι. 4 Λαλίστερος χελιδόνος καί Λαλιστ ερος τρυ- γόνος.

φιλόσοφος μ πον - μεμεισθω . . .

dλλα βιούτω βιον ἀνδρὸς ἐν ρροια

νεννοθέντος, μονωτὴν βίον συα νε- λαστικον, κυκλώπειον βιον, υπανθρώπινον.

45 Ga . nia'. I. II, 49. 46. VIII, 16.47. Bianti tril, ni Anon in Walan Amen. 514 'istagoreis Marinus

και ς - ἄν σιωπῆσειεν, Ουδ ει των χελιδονων δοξαιεν αν εἶναι λα- λιστερος Ma v. Casaut onus. Teste

riuiagoricum sui χελιδον ἐν Οἰκίε μὴ ἔχειν aut μορ-ιους χελιδόνας μ' ἔχειν, auod contra loviaces diei Clemens A exmi nus Suomm V, I, 27, p. 238 Sylla conten sit παραινετ

foro modo explicantio in de V. Pyth. 42 Riu. Proet admear d. Op. et D. 742, probant ut videtur Curillo in Ioann Damaae Saer. Parall. , , T. I, opp. p. 422:

tentiae Plutarchi e Srmp. VIII, et Iamblichi Adhorti ad mulos 22:

sed Clementia auonem a Graee Iram consuetia ne non recedere' probant haec: leostratus Stoh. Florii XXXVI, 8 ει o m νενως καὶ πολλὰ και ταχέω λαλες - πον φρονεῖν παράσομον, αἱ χελ νες Ελθον αν ἡμῶν σωφρονέστεραι πολυ Philemon apud chol ad M. M. 39: visis χελιδωντο θερος, ωροναε, λαλετ κωτιλη χελιδων Anacr.

o ἀδολέσχαι, σπερ ι ελιδόνες, τω συνεχε της λαλιας την ἡδονήντος μιλιας ἀποβάλλουσιν, quem lo

253쪽

184M ACARU

νων nou. ad Apost XV, 36. και

νον quibus adiungas, epistolas I luaues et bene longa a Lissianio, an aliisauo χελῶόνων nomine insigniri, ut Wolfius ad Liban. Epist. XI. V 6 docte domoria it. Qua n-Paanx hao ostendunt omni foro tempore Graecia non dispares via- esse Iropter molesturn ganitunthimiridanea horninibus obstreperia o inepto oviseimus, tamen non lamin auctorum Ioel, ubi turmidinum canitis do suavi et pulchroponitur Moschus Id. III, 47 Oo-νίδες , ἄσα τε χελιδόνες, ας non ἔτερπεν, Ac λαλέειν διδασκε τλ.:

μέγεθος t. Zenob. III, 87. 53. A. Ἐρμης oppositus est νυκτος οπωπ'τῆρι, ueni genuit Iupiter ex Maia νυκτος αμολγν Ηοm l ui 3,ib. 18,7 Ex comoedia sumptum videtur.

bulae orionem dehere videtur. Ob ApEend. Prom. IV, 35 es. Apost XIII, 34. . -δρες λευκοι scuntur homines molles et delica tuli Arist. Itan. 09l Thesmoph. is l. Sosicrates apud Poll. IX, 7:

κόλωκα των ἐρωμένων ἄντα τον μὲν σιμον καλες ἐπιχαριν, τον δὲ ρε-ns βασιλικον λανας δὲ ἀνδρικορος,

λευκοῖς δὲ θεων παωας Melan de Gymnas 24. 29. Plutareti. Ages. s. Caes. 17. Eodem modo utuntur Latini, albus Hor Serni II, 2, 21:

254쪽

τινα διαπραττομένων.

Walaius ad Amon. 336. Addo Iulianua Orait. VIII, 24 At

255쪽

186 ACARII

συνθηκας.

κρινόντων τα πράγματα.

328 B. Melaevius ad Menatui. Reli. p. 254. II. Append. Prou . III, 74. 72. Macar V, 69. 73. Greg. Curi L II, 6 chino. IV, 48. 74 Apost X, 3. VIII, 49. 75 Heveli Photius V. I . Cypr. I. I, 64 Apost X, 99 . Bac-ohylida Sisi, Flor. XI, 7: οδια

μὲν ἄρ λιθος μαννει χρυσον, ἀνδρῶν δ' ἀρετῶν σοφια τε παρατενς '

256쪽

CENTURI V. 187

νων τινάς.

και νάερον, διὰ τον ζέφυρον. Huc pertinet, quod apud Arist. Ran. MHere ili Iaerant ποτν' o τλήμων Ba litia respondet: ἐς μακάρων - ιαν, ram is nonnulli sint m uae monti in Selineide vini Philol. r. II, 32. qui per μάκαρας stri ae-uipiant Aulieos opulentos et Matos . inter Uios in regia Arethalaieonaenuit Plat Phaedon tibi:

ἀπιὼν εἷς μακάρων δ' τινας ευδαεμονιας. Stephanus et L. Di

doelius in Thes. . r. T. IV, 511. Ad l. Gros Nariana Epist. 4:

μὲν οὐ μεις σύνισμεν, ταος των Μακάρων νησους παυπακ ελ' - των μακαριων μων, ταὐτά ἐστι ea

. nota a Greg. Cupr. I. I, 8.

et plur. v. annou. inu et saepe Plato visique Μακαριων νοσοις scriptum p. Bieroel in Pythag. p. 310, quod nisi vitiosum, aminceris usitatum est. Demosth. 1400,1 τον αντῆ τάξιν χοντες et, προτέροις ἁγαθοδ ανδράσιν ἐν μα-

257쪽

188 NACARII

- Μέγα φρονε μάλλον η Πηλεῶς ἐπὶ τὴ μαχαίρα :

ἐn των ἐn τοὶ τιμιοι μεγαλαυχούντων ' παρόσον σωφρO- οσυνης ἔνεκα παρὰ θεῶν φαιστότευκτος ἐδωρηθη τω Maia μάχαιρα. 87 νεγαρέων δάκρυο ἐπὶ των φόδρα κλαιόντων. ει ηδὲν υπὲρ τον καλάποδαν παρεγγυα, μηδὲν ὐπὲρ go μέτρον πράττειν. 089 M snεύδε λουτειν καὶ gαχέως πλουτε ες. ου ηδὲν ἄγαν Ἀνος των ἐπτὰ σοφων το ἀnόφθεγμα. si My κινε ἔν κακον ευ κεέμενον ἐπὶ etων ἐαυτοις ἐξ ἀγνοέας πράγματα ἐγειρόντων. 92 η μεγάλα λέγε κατὰ παραίνεσιν. ο

258쪽

CENTURI V. VI. 189

κακά.

χανοντων.

259쪽

comin iudicio sese applicana Ar atophanes de stulto Plin. 922 προβατιο βίον G dixit, ubi Schola- sis: προβατιο βιον ζ - ἐπιτων μωρων και ἀνορτων. διὰ τούδρανὲς της διανομῆς των πραγμάτων τὰ ναρ πρόβατα οὐδὲν ἐργαζόμενα iii ai certe ego locum ac henditi esse Puto V. Suid. s. προβατιου Neque praetere utilliin hooloeo, quod Aristophanes V p. 32 Atheniensium vecoritiam taxans a sus est: ἐν π sva Ἐκκλnσιάζειν προβατα συγκαθήμενα add. Dio e-

12. Ap t. XII, 12. XV, 100. XVII, 37b Dios VI, M. 13. Apost XII, 1ba. XVII, 39: Dios VI, M. 14. D III, 31.

260쪽

ασμένων.

I, 113. 20. Sisvphi astutia inde ab Hom. l. R 153 celeberi ina v. I heogn. 703 Arist. Aeliarii. 390, hi Seli

lia: δριμυν τινα και πανουργον πα

δόλοις. ci Macar VII, 90.21 Apost XII, 34 Append. Proo. IV, 12.22 Appond. Proo. IV, 13. 23. Lucian catapl. 3. 14 αλλως

ικεινου ναρ πασων των τεμνουσων

deerat Synodi Nio. 26, T. I, p. 231