장음표시 사용
232쪽
σαι και την Θάσου ἀποστησαι ξυνελ υν αυτοῖς --.λιστα vi εβουλοντο, την πολιν τε ἀκινδυνως ο - , to καὶ τον ναντιωσόμενον σηρον κατελελυσαι περὶ νενῶν - Θασον τανασία τοῖς την λιγαρχ - ἀσπασι
τῶν 'Aθηναίων σίνετο, δοκεῖν δε μοι, καὶ ε ἄλλοις πολ- λῶς των et κρων σωφροσυνην γα λοιβῶσαιι α πολυς
-αν ἐπὶ την αντικρυς ἐλευθερίαν της υπὸ των Ἀθηναίων πάλου εὐνομίας οἰ- φροντίσαντες. τοῖτο γάρ ἐσπι τὸ προ σαεπις Ἀλλως οὐ προ- - . I. θώσον Η. Mam a F. ραι, supra at in ita l. h.
233쪽
λι- προεστατα, ξυστάντες τινες των νεωτέρων κρυψα. z . h.2
234쪽
του κυάμω κω εἶπον αὐτοῖσἈξιενο λαβουσι τὸν ροσθόν. DUR. 2. τοῖς τεJ τοῖς Κ.e. καὶ τισι Q. 3. και σώμασιν E.
Βουλὴ ἀπὸ τῶ κυάμου Vide Ga lacer de Usu sortium P. 6. ΗΠDs. Infra cap. 69. πέστησαν τοῖς ἀπο τί κυάμου βουλευταῖς. Non solum luc Senatus, sed etiam alii Μ stratus, sorte legebantur. id Μeursim de Archontib. Athen. I. 9. Petitum in aeges Attic. p. I9. et innaoum ad Diomn. Laεrri. VIII. 34. Add.
ΔικαιωσκJ Agnoscit Sufidas MHarpocrat et cum Schol. exmnit unde aptu Hesych. δαο ε μαστιγοῖν ita Ira Cassius apud Etymolomm. Vocem damnatu poeticam, neque ab ea se b-stinuit Dion Halicam habes apud Plutares, de des. Orac δικαιώσεις ιδ hos adde lini, V. H. 4, 7. denique δικαιώ--, irite rei in VII. Vere Cicerone, amplici assecti sunt. Iriss . Conser alesium ad Harpocrationem, ex quem in
235쪽
καίωσιο ἀντὶ του κολα ις η εἰς δίκην ἀπαγω, τοι κρίσις. a. Κερδος
236쪽
α in reii ξυλλεξαιντες εἶπον γνω- δέκα ἄνδρας ἐλώθαι ξυγγρα-
237쪽
έδρους τε λάσιαι πέντε ανδρος, τούτους νελώλει κω ministra
το ανδρος - των κατον καστον προς αυτον τρεις ties visum a. νοντας δε αυτους τετρακοσχους σας ς το ψουλευτη--nmim ριον 'χειν - αν αριστα γιγνωσκωσιν αυτοκρατορας, in conet και τους πεντακισχιλιους δε ξυλλεγειν, ποταν αποις earint.
τροπω κατεπτη ς τωτο, καὶ κ πλείστου ἐπιμεληθεὶς Iezzi
238쪽
ὼς ἀνὴρ - κενος ἀφελει, ἐν τῆ συμ λεύειν. '- μων τούτων αἰτίαςJ ὐπὲρ τῆς αἰτίας τῆς τούτων, τουτε- των κατὰ τὴν ὀλιγάρα- ως sis' usum compositione, ait
Dionys Halicam lom. II. P .aa. I laus. In Cod Cain hic est Scholion: ὁ τῶ παρόντος συγγραφέως -καλος. Sic etiam Suidas in ' τιφων et Μarcellisnus in Vita Thu didis. Contra Caecilius aptu Uutarchum in Vitis x. Rhetoriini, Et motium in Biblioth. Antiphontem Thu- Fidis discipulum fuisse tradi-ssit. DUK. I. τε A.F.Ηλ.Ο. P.d. h. ωπερκJ -τερος B.
loquitur lato Epist. VII. non longe a principio: μν δε οὐ
πολλῆ μετεπεσε τὰ τει τρι--τά τε και ηῶσα ἡ τότε σολιτ . In
eo, moti plerique M. habent, nihil boni sensus invenire pos
240쪽
- δ διάπε--ενων ωτωὶ ἐλθοντες οἱ τετρακοσιοι, - ξιφιδίου αφανῶς καστος, και οἱ εἴκοσι και ἐκ- Io τον με αὐτων Γουλληνες νεανίσκοι, οἶς ἐπωντο εἴ τί
VIII. Etiam Athenaeus P. 43.379 Schol. Aristoph. l . . 718. Harpocrat. p. 33I. Amsint demirab. 23. linumiuisse Episcopum Teniorum circa A. Chr. CCCLXXXIII ex milliis patet. Et in Notis. 'N' ἀτοῖς eis LMιd SS. et Episc. ὁ η- bis memoratur. Vett. E l. ἐπ' αὐτοῖς. male. os oppidum et agrum e Selimis ter alibi hanc in rem adhibet ducibus sere flaminisque vasta--ο,prorsus ut Latini, mi arniis tum, scribit Leunclavius in An-WAss, - αμοῖς primus edidit nasium Turo supplemento De- Stephantis, fori sis e libro ali scribis Murtictore Ι. 296 mss. quo scripto. Eum sequuti sunt in καρύ-M Q.