Demosthenous Kata Philippou I

발행: 1897년

분량: 340페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

102쪽

ουσιν, ουτω πολεμεῖν Φιλίππω καὶ γαρ ἐκείνων.

αυτοὶ συμφερον περὶ του πολεμου, οὐδε προ των πραγμάτων προορὰ οὐδεν, πρὶν αν η γεγενη-

103쪽

γ' ου στήσεται, δηλον ει μη τις κωλύσει. lTcν τουτ

395 αὐτοὶ μερει γε τινι στρατιωτῶν οἰκείων νυν, εἰ καὶ μη πρότερον , ου επὶ την κείνου πλευσομεθα

104쪽

p. 53 τα σαθρα , ἄνδρες Ἀθηναῖοι των κείνου πρα-

46 τοιούτους ἀποστόλους. ου γαρ εστ υκ εστιν ν io

οσα βούλεσθε ὁποσχεσθαι μεντοι καὶ φῆσαι καὶ τον δεῖν' αἰτιάσασθαι καὶ τον δεῖν' εστι, τα δε πράγματ' κ τούτων ἀπόλωλεμ οταν γαρ Ῥὶται με ὁ στρατηγος ἀθλίων πο μίσθων ξενων, οι δ' is ὁ ρ ων αν κεῖνος πράξη προ υμὰς ψευδομενοι

l. 402 μη ς A W: οὐ μη Belcher' stereotype Med. simplex negatio post compositam repetita tollit negandi vim, ουδῖν οὐ i. t. nihil non ne irae inter οὐδεὶς μή et Ουδὸν μή cum coniunctivo

εἰ μη τι λον, μέρος γε, p. 34 40 μέρος εἰ καὶ μη πάντα IoannChrysost i 302, 45 Diue Oner ταν δέ τις αυτην ἐκ μέρους κατα- λῖσαι δυνηθἴ κα μη πῆσαν καταβάλη : κὰν η πῆσα Solone

105쪽

του προσηκοντος κακούργου μεν γάρ εστι κριθεν P. 4

106쪽

ἡμῖν εἰδεναι, τί μέλλε ποιεῖν κεῖνος ἀνοητότατοι 4 550 γαρ εἰσιν οἱ λογοποιοίντες. ἀλλ' αν ἀφέντες ταυτ κεῖνα εἰδῶμεν, τι ἐχ ρο ανθρωπος, καὶ τα μετερ μῶς ἀποστερεῖ, καὶ χρόνον πολύνυβρικε, καὶ ἄπανθ σα πώποτ' ηλπίσαμεν τινα πράξειν in 76ρ ὴμων. καθ V W εἴρηται, sol, καὶ τα λοίπ έν αὐτοῖς μῖν στί, κανθη νυνεθελωμεν κε πώλεμεῖν αὐτω, νθας ἴσως ἀναγκασθησομεθα τουτο ποιεῖν,-ὰν ταυτ εἰδῶμεν, καὶ τα δέοντ' εσομεθ' εγνωκότες καὶ λόγων ματαιων πη λαγμενοι ' ου γαρ ἄττα ποτ' εσται 55δει σκοπεῖν, ἀλλ οτι αὐλ μη προσεχ ητε τον νουν καὶ τα προσηκοντα ποιεῖν θελητ ευέἰδεναι.51 γὼ μεν οὐν ἴτ' ἄλλοτε πώποτε προς χάρινειλομην λεγειν, ὁ τι ν μη καὶ συνοίσειν πεπει- ωσμένος , νυ μ α γιγνωσκω πάνθ' πλως οὐδενίποστειλαμενος πεπαρρησίασμαι Ἀβουλόμην δ'

107쪽

intellegitur sane πασιν μῖν etiam eius citaque πασιν ὴμῖν Scribendium puto, ut se ipsurn Orator includat ne lite enim aliam rationem video, cur omnino πασιν adtit' Bl).

108쪽

των μῆς λεσθαι νομίζω, εἰ φανερον γένοιτο τομε λον συνοίσειν τῆ πυλει περὶ ων νυνὶ σκοπεῖτε. ὁτε Οινυν τουθ Ἀύτως ἔχει, προσηκει προθυμως εθελειν ἀκουειν των βουλομενων συμβουλεύειν' ου γὰρ μονον. εἴ τι χρησιμον εσκεμμενος αν ι τις, οὐτ' a ἀκούσαντες λάβοιτε, αλλὰ καὶ της υμετερας τύχης πολαμβάνω πολλὰ των δεόντων ε του παραχρημ ιχνίοις πελθεῖν αν εἰπεῖν, στεξ απαντων Ῥαδίαν πην του συμφεροντος 4μῖν 1oαῖρεσιν γενεσθαι.

O μεν οὐν παρων καιρος Ἀνδρες Αθηναιοι μονον οὐχὶ λεγε φωνην ἀφιείς, τι των πραγμά- των 4μῖν Ἀκείνων αὐτοῖς ἀντιληπτεον Ἀστίν,

109쪽

μεν δη την βοηθειαν, καὶ παhασκευάσασθαι τηνταχίστην οπως νθενδε βοηθησετε καὶ μη πάθητεα ταυτον περ καὶ πρότερον, πρεσβείαν δε πεμπειν, hτις ταυτ Ἀρεῖ καὶ παρεσται 'οις πράγμασιν p. 10 Aς εστ μαλιστα τουτο δε or, μη πανου γος ων 3 καὶ Oεινος ἄνθρωπος πράγμασιν χρησθαι, α μεν - εἴκων, νίκ αν τύχη, τα δ' ἀπειλῶν ἀξιόπιστος

α δ' ἰν εἰκότως ψαίνοιτο), τα δ' ημὰς διαβάλλων

δυσμαχωτατόν εστι πω Φιλίππου πραγμάτων,16 και βελτιστον ὁμῖw το γαρ εἶναι πάντων κεινον εν ον- κύριον και η των κἀπονητων, καὶ μα

110쪽

στρατηγον κα δεσπότην και ταμίαν, και παντα-χου αυτον παρεῖναι τω στρατεύματι, I προς μεντο τα του πολέμου ταχυ καὶ κατα καιρον πράττε -

σθαι πολλω προεπι, προς δὲ τὰς καταλλαγάς, ας 35αν κεῖνος ποιησαι ἄσμενος προς λυνθίους λεναντίως χει. δῆλον γάρ ἐστι τοῖς 'ολυνθίοις οτι νυν ου περ δόξης οὐδ' περ μέρους χωρας κινδυνεύουσιν, αλλ' αναστάσεως καὶ ἀνδραποδισμοῖ της πατρίδος, και ἴσασιν Aμφι- o πολιτῶν ἐποίησε τους παραδόντας αὐτω Ην πολιν και ΙΠυδναίων τους ποδεξαμενους καιολως πιστον οἶμαι ταῖς πολιτειαι ἡ τυραννίς, ἄλλως τε καν μορον χώραν χωσι ταυτ ὁνεγνωκότας μὰ ω ἄνδρες Αθηναιοι και τάλλ 5 προσηκει πάντ εν θυμουμενυυς, φημὶ δεῖν θελῆσαι, και παροξυνθῆναι, καὶ τω πολεμω προσεχειν εἴπερ ποτε καὶ νυν χρηματ εισφεροντας

προθύμως, καὶ αυτούς ξιόντας, καὶ μηδε ελλείποντας Oὐδε γὰρ λόγος οὐδε σκῆψις ἔθ' ὁμῖν ο

244 5 περι αυτο τούτου νυν μῖν ἐστι, πότερον . ., y 124 4ου περὶ πολιτεία νυν ἔσται, ἁλλα περὶ σωτηρίας, an AristophEq. 87 πολεμουσιν SS Roseuberg, B ), ne ad Sensum quidem aptiim eSS reet 'Vellius monet, eum ex ipsa pace haec ciuienda esse orator doceat BD.

SEARCH

MENU NAVIGATION