장음표시 사용
311쪽
ωτι η - Γαλλιηνου γαμετη του βασιλέως αa ηρέσθη - προσώπω γππουου est μεταπεμψαμένη Βαλεντῖνον εἶπεν αυτ οτι ἐγὼ την σην προαίρεσιν Io
οἶδα - δὲ βασιλέα Δὰ μὲν τῆ ση ἐπιλογῆ ἐπαινῶ, ἐπὶ δὲ τῆ θγενουου ου ἐπαινῶ ἐν πολλῆ γάρ μοι
υπονοία ἐστίν αλλ' ἀντιπράξαι τω βασιλεῖ ου δύνωμαι αλλα συ ἐπιτηρε τοτ ανδρα αποκρίνεται Βωλεντῖνος οτι γένοιτο μὲν καὶ Τομουον γνησιον περὶ 15την δουλείαν μῶν φθηναι ἐπεὶ το ἐν ἐμοὶ ουκαω παραλείψω τι των εἰς εὐνοιαν ορώντων του μετέρου οἴκου.
in ἐν τω κατὰ Υπενούου πολέμω πολλοὶ καὶ τέκνα καὶ γονεῖς καὶ αδελφοὐς ἀνεῖλον ἐπὶ τοσούτου oωστε τινὰ κατασχεῖν ἴδιον ἀδελφον παρὰ Γαλλιηνφκαὶ εἰπεῖν ' βασιλῆ ουτος αδελφος ἐμός ἐστι, καὶ ἐν β πολ- κατέσχον αὐτόν ' ὁ δὲ νομίσας οτι παραιτησασθαι αὐτον βούλεται καὶ ἀπεδέξατο καὶ ἐπήνεσεν καὶ ἡπέσχετο πολλὰ δώσειν καὶ την ἀμαρ- 25τίαν της τυραννίδος συγχωρεῖν τον δὲ εἰπεῖν τι οὐ χρη τον απα ἀντάραντα πλα βασιλέως ζησαι, καὶ - ξίφει ανεῖλεν αυτόν ὁ δὲ Γαλλιηνος γανάκτησε μέν, πλην διὰ το ἀδόκητον των πραγμάτων συνεχώρησεν. 30πιτι λαύδιος ἔτυχεν τρωθεὶς εἰς τον ἀστράγαλον καὶ μετὰ πολλης σπουδης ὁ βασιλευς περὶ COOste
312쪽
-του ἐπυνθάνετο εἷς ουν των στρατιωτῶν εἶπεν οτι ς Ἀχιλλευς πολεμησας γενναίως ἐτρώθη καὶ - τω καταγωγίω τω αυτου ἐστι θεραπευόμενος' στε
313쪽
χτι Γαλλιη νος ο βασιλευς προ Πόστομον αυτο κράτορα ἀναγορευθέντα πέμπει πρεσβευτὰς τους ἐπισταμένους - γενόμενα παρ' -τ- καὶ ἐρουντας 1ο αυτ οτι χρη τα χυρὰ καταλαβόντας συχάζειν αλλὰ παραχώρησόν μοι εἰσελθεῖν is διακριθῶμεν καὶ ο κρείττω βὰσιλευς ὁ δε ἀντεδηλωσεν τιουτε παραχωρῶ σοί ποτε εκὼν παρελθεῖν τας υλπεις ουτε εἰς τοιαυτην νάγκην ευχομαι καπαστηνα is 16 Ῥωμαίοις πολεμησω Γαλλιηνος δὲ πέμπει προ αυροτον ουκοων ἀμφότεροι μονομαχησωμεν, ἴνα ς' -
μαῖοι απολωνται ὁ δὲ ἀντεδηλωσεν ἐγὼ υτ μονομάχος εὶμ -τε γέγονά ποτε ἀλλ' ἀπολλυμένας
τὰς ἐπαρχίας ταυτας π σου ταχθεὶς διασώζειν sto ἔσωσα καὶ - των Γάλλων ηρέθην βασιλευς καὶ ἀρκουμαι τούτων αρχειν των λουσίως με uinisatis
καὶ εἴ τι δυναμαι, τη βουλη τη ἐμαυτου καὶ τη δυνάμει τούτοις βοηθῶ , COOste
314쪽
ω --υδένα να- παλαιον Ῥουφινος ἀναιρεrώς νεαπέροις ἐπιχειρουντα πράγμασιν κατηγόρει δὲ 10 ὁ νέος υδένα ς Ῥουφίνου, ς --σαντα τον radiis τέρα αυτos o δὲ4-ιλ- ηρώτησε τον Ῥουφῖνον διὰ τί ταυτα ἐποίησεν. ὁ δὲ εἶπεν ori συνχωτὶ τουτο-ομμεν καινοῖς γαρ ἐπεχείρει πράγμασιν καὶ ε ἐπέτρεπές μοι καὶ τουτον os υδμαθον τον via. 15 αὐτου ἀνελεῖν, καὶ παραχρημα -- ἐπολυν δὲ4 μυφωος ποδαλγος καὶ χειρα. , πο-ελῶς μηκινηθφαι δυνάμενος καὶ ἔλεγεν αυτῶ ο βασιλεώς ' ποία δυνάμει ν - σώμαπι θαρρῶν ταντα λεγεις;
δὲ ἔλεγεν ' δὲ εἰ ἔτυχον πιης - πλέον τῆς
ad νεότη ός μου, δυνάμην δια του σωματος - τί ποτε εἰς αὐτον ποιησαι ἀλλα τη σῆ δεξια κελευωω παὶ διατυπῶν πάντα κατωρθουν καὶ - να αντός, βασιλευ, οὐ τω σωματί σου ἰοτύων ποιεῖς ποιας,
315쪽
Oτι κύαντος ὁ Μακρίνου vias το βασίλειον καὶ ναθος μετα πληθους βαρβάρων καὶ δη- αυτοῖς τι 10 παράδστε ἐαυτους η πολεμωατε οἱ δὲ εἶπον - παν
in καρῖνος ἐδυσχέρανεν ς οτι ων - σία ντον πολεμον κειωσαπο υδένα ς' ὐδὲ infimo μαδῶν 1524 ἐκέλεα-- αυτον ἀνιαρε ναι κώ ἐκ των οἰκείων πολλὰ ἐφιλοτιμησατο εις ταφην Οὐτου 'τινα καὶ ζῶντι αδτω ἐπέδει εν o δὲ γελάσας ἔφη πολλῆς ἀμαθίας καὶ θυηθείας πεπώχρωσθαι τονανδρα ἀμαθέας μέν, στι που ἐχθρους ἀναιρουμεν, τοῖς δὲ μ ολοις χαριζόμεθα, ἀγνοεῖν δὲ αυτος πότερον εἰς φίλους ἡ εἰς ἐχθροὐ τάξει αυτόν εὐηθείας δέ, ὁτι βούλεται
περιόντα αὐτον καὶ αἰσθανόμενον λυπῆσαι καὶ φο- νεμαι, τελευτῶντα δε καὶ ἀναισθητο τα δωρεαῖς τιμαν καὶ η τοσαύτη ευτυχία ταχεῖαν ἔσχε μετά- ο
316쪽
- αντον ἀκάρπους πόλεις ἐπιλέγονται καὶ τι το ς ἀψυχοις θαρρο- μα - τερ -- υτ υνδου βαλώς τις - - - Ἐμειον - προσέφυγε προς Ῥωμαίους καὶχλθεν εἰς λόγους I. μωλφ τω βασιλεττῶν Ῥωμαίωω προέτρεπε γα - 26 - λύναι ἔαυτον τω βασιλεῖ ὁ δὲ ἐκάλει αττον δωλον φιλοδεσπότην καὶ γαστρος ηττονα, καὶ ηἐλευθερίαν διατο φαγεῖν καὶ το φορησαι ἐπωλησεν
λεγος δὲ αντέλεγεν αυτε ἐγὼ ἐλεύθερος εἰμι - γαρ φίλος βασιλέως τηλικουτου εἰμὶ καὶ Ουδέν μ'
317쪽
του βασιλέως κo εστιῶντος εἰ μεν υνδον βαλλος ἐπὶ πάντων καὶ λέγει οτι χάριν θέλω τινά ποτε παρὰ σου αἰτῆσαι. καὶ νομίσας μέγα τί ποτε αἰτεῖσθαι ἐπέτρεψεν αυτβ αλεωθαι καὶ λέγει υνδοννόβαλλος' δός μοι καλον οἶνον, να καλέσω πάντας τους του οἴκου μου καὶ σφρανθῶ μετ' αυτῶν και γελάσας οβασιλευς ἐκέλευσεν α-- δοθηναι οἶνον δέδωκεν δὲ
320쪽
Οτι υρηλιανος νασιλευσας κάὶ συναγώγων πάντας τους si λόγφ ἐν Ῥαβέωνι βουλην ἐποιεreo πῶς 10 χρη βασιλευειν αυτόν ἐβούλετο γαρ μετὰ θάνατον Κλαυδίου ἐνων ἔπραττεν μείζων ἐκείνου φαίνεσθαι. εἷς δὲ των ἐκ της συγκλητου εἶπεν αυτε' ἐ- θέλης καλῶς βασιλευσαι, χρυσφ καὶ σιδηρφ σαυτὸν χυρε au νον, κατὰ μὲν τῶν λυπούντωω σε σιδηρω, προ δε 15 τους θεραπεύοντας χρυ- καὶ πρωτος της κακης συμβουλης ταύτης αὐτος ὁ συμβουλεύσας ἀπηλαυσεν. υτ υλβῖνος γέρων ων ἐνόσει την ἐπὶ θάνατον εἰσελθὼν δε τις ἐπυνθάνετο αυτον πῶς διάκειται; ὁ δὲ εἶπεν ' εἰ μὲν σώζεται η πατρίς, κακῶς πάντως
et γὰρ ἀπο ησκω εἰ δὲ μη σώζεται, καλῶς ἐγὼ γαρ
φθάνω αποθανεῖν, πρὶν μάθω ον ολεθρον της πατρίδος καὶ τούτου μεῖζον ἀγαθον ου ζητῶ 'Dτι υρηλιανο μαθὼν ἐν Πλακεντία εἶναι μογραν τῶν βαρβάρων ἐδηλωσεν αὐτοῖς τι εἰ μὲν θώ25 λετε πολεμησειν, ἰωδετοιμος εἰμι εἰ δὲ τα βελτίονα λογίζεσθε, παραδούνα εαυτούς, δέχομαι μῆς ως δεσπότης μῶν οἱ δὲ ἀντεδηλωσαν τι μεῖς οὐκ ἔχομεν δεσπότην και αἴριον τοίμασον σαυτον καὶ μανθάνεις τι προς ἐλευθέρους πολεμεῖς. 30 υτι υρηλιανος ἐν τω πολιορκεῖν τὰ Τύανα εἰρηκε τοῖς στρατιώταις τι ἐὰν εἰσέλθωμεν, μηδεκυν ἐάσητε, μετὰ δὲ την λωσιν ἀπηγόρευσε τοις COOste