Diōnos Kassiou Kokkēianou Rōmaikē historia = Dionis Cassii Cocceiani Historia romana

321쪽

στρατιώταις μήτε φονεμαι - διαρπάσαι ἔλεγονουν αυτ θυμουμενοι οἱ στρατιωται τι α πέσχου, ἐπίτρεψον μῖν ποιησαι ο δὲ λέγει αυτο αληθευ- ετ οτι ἐγὼ εἶπον ἀπέλθετε, κυ- μ ευρεθῆ εν τη πολει ταύτη, αλλὰ πάντας φονευσατε καὶ ἔπεμψε καὶ τους τριβουνους καὶ τοὐς στρατιώτας καὶ πάντας τους κυνας ἐφόνευσεν ωστε εἰς γελωτα λυθῆναι τον θυμον του στρατεύματος. καὶ μετὰ ταύrs συγκαλέως αυτους εἶπεν τι μεῖς υπὲρ του λευ' εοωσαι τὰς 10 πόλεις ταύτας πολε υμεν καὶ ἐὰν μελλωμεν πραι- 243 δευειν αυτάς, ουκετι μω πιστε υσιν ἀλλα μάλλον την πραχαν των βαρβάρων ζητησωμεν καὶ τοιούτωνώς μετέρων φεισωμεθα. χτι υρηλιανος ἔπεμψε πρεσβευτὰς προς Ζηνο- 15 βίαν προτρέπων αυτην ἐνδουναι τελεῖν π αυτόν

η δὲ ἀντεδηλωσεν ὁτι ἐγὼ ουδὲν μέγα ἐβλάβην' οἱ

γαρ πεσοντες ἐν τω πολέμω σχεδον πάντες Ῥωμαῖοί

εἰσιν.

χτι υρηλιανος πειραθείς ποτε στρατιωτικης 20 ἐπαναστάσεως ἔλεγεν ἀπατῆσθαι τους στρατιωτας, εἰ

ἐν ταῖς αυτῶν χερσὶ τὰς μοίρας εἶναι - βασιλέων υπολαμβάνουσιν ἔφασκε γὰρ τον θεον δωρησάμενον την πορφύραν, καὶ ταύτην ἐπεδείκνυ τε δεξιῶ πάντως, καὶ τον χρόνον της βασιλείας ορίσαι καὶ ου 25 πρότερον ἀπέστη πρὶν αν εἰς τους ἀρχηγοὐ της στάσεως πεντηκοντα ἐξεδίκησεν. COOste

322쪽

in προς ἀνταρσίαν ἐλωντος Κάρου ἐβουλευσαxo ὁ φόβος τί δεῖ ποιησα αυτόν καὶ πάντων σιωπώντων Μαρτινιανός τις χιλίαρχος παρρησιασάμενος πολλὰ ἐνεκάλει αὐτμώς δια τοκοκνον αὐτοδτων πραγμάτων πολλυμένων, καὶ προέτρεπεν αυτον παρα- χρημα κινησαι καὶ ἐξελθεῖν εἰς πόλεμον καὶ απαντησαι

υτ αμα τα αναγορεύσει λέγουσιν εἰρηκεναι - -μK-- οτι ἐπὶ κακpΠερσῶν εἰς την βασιλείαν - εν.

Oτι ἐν αυτ ιν τῆ οἰκεία αναγορευσε ὁ Θωκλητι νος τα τότε σεβόμενα θεῖα μαρτυρόμενος ἔλεγεν μηδια της βασιλείας ἐφίεσθαι Καρῖνον ἀνελεῖν, ἀλλαδια το ἐλεεῖν την πολιτείαν. υτι το πολλὰ πράττειν κλιμακτηρων καὶ κινδυ νων πολλων αἴτιον γίνεται.

323쪽

σταται φέρειν η μέτρον ἐν ταῖς στυχίαις φυλάττειν. χτι - δια το φης αυτον ἀθανάτου τετυχη κότα χρηνα μεμνησθαι τι θνητός ἐστι καὶ των --θρωπίνων συμφορῶν - ἀλλότριος. χτι Λουκιος Οκτάβιος εἰς δεῖπνον κληθεὶς θριάμβου καὶ ἀποκληθεὶς ἀπήγγειλεν αυτον εἰς το συμπόσιον ξειν, εἰ μη ς οἷόν τε κάλλιστα μέρη αὐτpπεμφθείη ais υτι ιοκλητιανο οψεως τινος ἐνέπνοις πολλάκις 10αυτον ἐνοχλουσης, στε ἀρχην ἐγχειρίσαι τινὶ ον γε ονομαστὶ -ψις ἐσημανεν, υπονμησας εἶναι τούτο ἐκγοητείας, ἔν τινι μέρα μετακαλεσάμενος αυτον τουτομόνον ἔφη προ αυτόν δέξαι ἀρχην ην καθ' ἐκάστην νυκτα αἰτεῖς παρ' ἐμοὐ, καὶ μη φθονήση τω βασιλεῖ 15της ἐκ του συχάζειν θεραπείας '

ΛΙΚΙΝΙΟΣ.

Οτι Λικίνιος τα χρυσα νομίσματα, ἐν οἷς ὁ Κωνσταντῖνος την κατα Σαρματων αυτοτ νίκην ἐτύπωσεν, ου προσεδέχετο, αλλ' ἀναχωνεύων αυτὰ εἰς τέρας μετέφερε χρησεις, οὐδὲν ἄλλο τοῖς περὶ τουτο -- 25φομένοις ἀποκρινόμενος νοτι υ βουλεται βάρβαρον ἐργασίαν ἐν τοις συναλλάγμασι της μυτου βασιλείας ἀναστρέφεσθαι. οτι Κρίσπου του υἰ- Κωνσταντίνου μεγάλαι a s ἐφάνησαν ἀνδραγαθίαι καὶ πολλάκις Λικίνιος π 30αυτο ηττηθεις ἀχθόμενος τὰ Ομηρικὰ ταλα ἔλεγεν ἔπη, COOste

324쪽

τον χριστο τρισκαιδέ- τον eo εἶναι η δὲ - κλητος ου ἀπεδαατο, στε καί τινα ἀστώευόμεν- εἰπεῖν τι τι 'καιδέκατον - δεχεσθε, καὶ πρῶτος Αρχεται.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ.

πιτι Κωνσταντῖνος ἐβουλευσατο πρῶτον ἐν Σαρδικη μεταγαγεῖν τα δημοσια φιλων τε την πόλιν15 κείνην συνεχῶς ἔλεγεν ' η ἐμη Ῥώμη Σαρδικη ἐστι DG Κωνσταντῖνος τα των πρότερον βεβασιλευκότων ἔργα καλυψαι θέλων, τούτων τὰς ἀρετὰς επω- νυμοις τισὶν ἐκφαυλίζειν ἐσπουδαζεν τον μὲν γαρυκταβιανον πουστον κοσμον τυχης ἐκάλει τον δὲ 20 ραιανο βοτάνην τοίχου, Ἀδριανο δὲ ἐργαλεῖον ζωγραφικόν, Μάρκον δε καταγέλαστον, Σεβηρον )-IUS. COOste

325쪽

χτι πρῶτος Μαξ μιανος ἰμπεράτωρ κληθη, ονυν μὲν ων βασιλέων ονομά ἐστι, τότε δὲ ρμοττε 10

τοῖς αριστα στρατηγουσιν.

- Κωνσταντῖνος ὁ λωρος ἔλεγεν αμεινον παρὰ τοῖς ἰδιώταις την του βὰσιλεως ευπορίαν εἶναι η μικρῶ περικεκλεῖσθαι χωρίω. ωι γυναικος προσελθουση τω Γρατιαν- ά 15 κατειπούσης προ αυτον του ἀνδρος ἁ πληγας αυτῆσυχνὰς ἐντείνοι 'οδδεν εἶπεν, ω γύναι, προς ἐμὲ το amo' της δὲ αυθις ἐπεισα - ς Παλλὰ καὶ κατὰ σοὐ βουλεύεται, ' ουδὲν εἶπε 'τoμ προ σι'

' Hactenus Dionem auxi planudeorum exeerptorum et florilegia auenni ac Molissa atmio Arsonii Suidaequo eclo garioriam ope. Illud mihi superest dicendum, quod Herope Plantides ontinuationem quoquo Dionis ab anonymo auctore quratismi aeque R eonstantinianus octogarius recole p. 234 legebat. Itaque post extremum Dionis xcerptum, quod ex libro 79, 14, 1 potitum dixi p. 652, Planudos ologarius additamonia tria subtexti: MAIUS. Haec autem excerpi cete ris Planudeis anteposui, tanquam cum praecodentibus nonymi historio coniungendis.

326쪽

'in 'A- όδωρος μέλλων προς τὴν ἐνεγκαμών ἀπαλλάττεσθαι, ἐπείπερ εδει τον Καίσαρα ταχέως μεναναπτόμενον απο θυμον καὶ θανατηφόρους μος 1 ἐκφέροντα, ταχέως δὲ πάλιν - θυμον σβεννύντα

καὶ φιλανθρωπευόμενον κυψας αντο προς το ori

ως δη φιλησων ' ω Καῖσαρ ἔφη μη πρότερον πον

κατά τινος ἐξενέγκης πρὶν αν κατὰ σαυτον τα δ'

γράμματα διέλθης' ὁ δε στενάξας ἔτι σου ἀζύ15 φησί καὶ συνέση μοι καὶ αυθις πιτιπιβέριος -κ ευχερῶς παρέλυε της γεμονικ

τους, αὐτου προβαλλομένους, καὶ προς τους τοὐς

Excerptis ex Vaticano palimpsesto alia addita sim apud Maium, de quibus hae ipse P. 527 ,,ti duobus au cana bibliotheca maeois codicibus syllogen quandam ob servavi hoc titulo praeduam Συναγωγὴ συλλεγεῖσα - διαφόρων βιβλίων παρὰ το σοφωτάτου καὶ λογιωτάτο suu τ μιωτάτου ἐν μοναχοις κυρου Μαξίμου του Πλανου , παροωφέλιμος Hanc ego cum legerem, sepositis parin or auela'ribus aliis, de quibus alio tempore dicturiis sum, partem illain curiosius consideravi, quae tota erat romana historia hancque protinus ex integro olim Dionis paro a Planae fuisse decerptam, et quidem ipsis auctoris rotonua verbis, comovi. Protinus Igitur ad describendam hiano is oges, quatenus ad ineditas partes pertinebat, incubui ut ain sei

liost huic meo graecorum Ustoricorum volumini addorsan quo niam quo tempore Dionem expalimpsesto edebam, nondum haec planudo additamenta satis consideraveram. His poreo Pla nudae excerptis alia quaedam, pro temporiam ordine, im miscebo ex nobilissimo Vaticano inodito florueoo de Mloquar inferina, cum ex eo plures alias Dionis paries seps

327쪽

ΕXCERPT PLANUDEA. 235 μεμφομένους ἔλεγε τοιάνδε παραβολην. ανθρωπός τις ην του πόδας ἔχων ηλκωμένους των δὲ μ

οβ ἐπικα μένων αυτοῖς καὶ κεντουντων τον ανθρωπον

ρησεν, Πανθρωπε. ἀνεβόησεν αφες αυτάς μηπως

τουτων, ἐπείπερ ἐκορέσθησαν, διωχθεισῶν τεραι αwτεπέλθωσι λιμώττουσαι καὶ μειζους μοι προξενησωσι

τὰς οδυνας τουτο δὲ ἔλεγε περὶ των γεμόνων, ὁτι

χρονίζοντες καὶ κορεννυμενοι πραότερον τοῖς ἀρχομένοις προσφέρονται. 10ratim proferam, quae omnes genuinae quidem sunt, sed ad certam rationem temporim revocari nequeunt. Porro has codiovi vaticanoriam copias Dionis reapse partes esse multi indubiis ius argumentis palam fit. 1. Nomen ipsum Dionis ter acribitur in his excerptia, ut infra uia locis dicam; idquo etiam in palimpsesto iis avenire alibi dixi. 2. Pars horum excerpiorum, quae incissit in partem Dionis editam quaeque me idcirco praetermittitur prorsus congrmit cum Dionis comito indubitatoque textu Quo pariter argumento usus sum ad comprobandam quoquo Dionysii excerptorimi veritatem. Dionysii enim excerptorem pars prior quae incidebat in partein editam, inera putaque dionysiana eraι; ergo etiam illa posterior, qua in lacunam incidebat Dionis contra pars prior inedita est; quia, ut Dionysius parte ultima, ita Dio parto prima minatus fuat, quod nemo ignorat. 3. Excerpta lanudea congrarunt interdum cum palimpsesto Vaticano a me odito, cum Suida, cum Antonii Helissa et sonii norilegiis editis, cum florilegio vaticano inedito qui auctores ipsum nomen Dionis ponunt. 4. Zonaram Dionis adsociam, immo descriptorem, misso tum alii dixerant, tum ego ipso in superioribus excerptia lato demonstravi. Iam- vero haec quoque posteriora excerpta a Zonara misso in opero integro lecta identidon apparet Ex his ego hic posui qua non essent apud Dionem aut Xiphilinum, ad libros postremos pertinentia, sed quae parum fere constaret quo essent loco ponenda.

328쪽

σμα φέρων ἐν δε-- εἰς ἄφοδον ἀπεχώρησεν. M; et, υτ η Λιβία γυμνώ ποτε αν-- ἀπο τησαντας αυτ i, καὶ μέλλοντας διὰ Οὐτο θαν-- ησεσθαι,

ἔσμοσεν ἐπωνσα - ουδὲν ἀνδριάντων ταῖς σωφρ νούσαις οἱ τοιουτοι διαφερουσι.

στα αὐτ- φύεσθαι παρὰ τοῖς πολίταις ρξατο ταμ 10 σος ἔργον δε μέγα η βασίλειον ουδὲν αυτω πεπραγ- μενον. αἴτιον δὲ ην η περὶ τααχρεῖα σπουδη χητωρ δὲ ν αριστος καὶ γλώσσο τη Ἐλλάδι καὶ τη Ῥωμαίοις πατρω σφόδρα σκημένος ιι 1s 'υτι κοινον ἔρωτα τον ἴτω ἀνόμασαν.

τι το φιλόδωρον αυτου τοσουτον ν στε αὐτse τινα ευκολίαν ἐγκαλεῖν, τον δὲ πολυομενον την κατηγορέαν εἰπεῖν μηδένα χρηναι στυγνοτεραν ἔχειν

ἀπο βασιλέως την ἀναχώρησιν. I, of δειπνῶ ποτό κά λογισάμενος ς ουδεν οὐδεὶς ἐκείνην ευ πάθοι την ημέραν, σαετλιάσας καθάπερ αδτετης μέρας ἀπολωλυίας εἶπεν Ουκἐβασίλευσα την σημερον μέραν ουδεὶς γαρ ἐξ ἐμου

ευ πέπονθε σημερον que in μόνος ο Πτος θανὼν ἐκ πάντων πλείους ἐδέξατο θεραπείας εὐλόγων η ζῶντες τεροι. υτιΜάρκ' τους Κελτοὐς νικησας, καὶ παρὰ των στρατιωτῶν αἰτηθεὶς χρηματα κ τ λ. ut 71, 3, 3. 31.16. Oτι -τως 'Aντωνῖνος πασαν την πηκοον αυτωs επόρθησεν Ἀστε ποτὲ τους Ῥωμαίουν συμβοησαι 'τώς ζῶντας ἀπεμπολούμεν, is τους τεθνεῶτας θάψωμεν

329쪽

Dτι Γάιος τα στρατόπεδα τα προς τω Ἱστρω 55,10 ,3 εἰμνακῶς ἐπηει πολεμον - ουδένα ἐπολεμησεν, ουνοτι ου ἐγένετο, αλλ' ὁτι ἐκεῖνος μὲν ἔν τε - 10χία καὶ ἀσφαλεί αρχειν ἐμάνθανεν, οἱ δε δη κίνυδ-- αλλοις προσετάσσοντο. p. 665. χαι δ ἐπυθοντο οἱ βάρβαροι την ἐπι 1τρατείαν M,104,3του Γαῖου, Φραάτης ἔπεμψε προς οὐ γοωστονυπὲρ των γεγονότων ἀπολογουμενος καὶ τους ἀδελ- 15φους ἐπὶ εἰρωρ ἀπαιτῶν καὶ αυτω ἐκεῖνος Φραάτηανευ της του βασιλέως ἐπικλησεως αντεπιστείλας τότε ονομα το βασιλικον καταθέσθαι καὶ της Αρμενίας ἀποστηνα προσέταξεν. ἐφ' λ - Πάρθος οὐχ οσον κατεπτηξεν, ἀλλα καὶ αντέγραψέν οἱ τά τε αλλα περ 20φρόνως, καὶ αυτον μεν αειλέα βασιλέων, ἐκεῖνον δὲ Καίσαρα μόνον ονομάσας. δὲ δη ιγράνης ευ- ς μεν ου ἐπρεσβευσατο, οὐδὲ Αρταβάζου νόσφυστερον τελευτησαντος δῶρά τε λ γουστω, ς καὶ του ἀντιπάλου πεξηοημένου οἱ ἔπ*ψε το του 25 βασιλεως νομα ες την ἐπιστολην μη εγγράψας, καὶ την βασιλείαν δηθεν παρ' υτου ρτησε. τουτοις ουν παχθεὶς καὶ τον πόλεμον αμα τῶν Πάρθων φοβηθεὶς τά τε δῶρα ἐδέξατο καὶ με ἐλπίδων αυτον

Excerptis Planudois quattuor addidi ex editis ab Valesio et Ursino petita, quorum de sede item non certior esset coniectura.

330쪽

238 EXCERPTA SEDIS INCERTAE. χρηστῶν ἐς την Συρίαν προς τον Γάιον ἐλθεῖν ἐκ λευσο II p. 390.36,26,1 υτ οπερμανικος ἐκ πολλῶν κειουτο - πλη-

θει, καὶ οτι περεδίκει τινων ουνοπως ἐπὶ των ἄλ- λων δικαστῶν αλλα καὶ ἐπ αυτου - υγούστου.

δω καὶ ταμία τινὶ φόνου αἰτίαν ἔχοντι ἐδίκασε του Γερμανικο συναγορεύειν οἱ μελλοντος, ἔδεισεν ὁ κατηγορος αυτολμη ἐλαττωρ δια τουτο παρὰ τοῖς

δικασταῖς, ἐφ' οἷσπερ εἰώθει τα τοιαυτα κρίνεσθαι,10 καὶ παρὰ τω υγούστω δικασθῆναι μάτην θελησεν ου γὰρ κράτησε V p. 665. ιά. 16 'Oτι ἐπὶ ιβερίου πάντες οἱ κατηγορούντές τινων

χρηματα καὶ πολλά γε εκ τε των οὐσιῶν αυτῶν καὶ ἐκ του δημοσίου, καὶ προσέτι καὶ τιμάς τινας ἐλάμ- 20 βανον. δη δὲ καὶ τεροι προχείρως τινὰς θορυ- βοῶντες η κανετοίμως τινῶν καταψηφιζόμενοι, οἱ μὲν εἰκόνας οἱ δε καὶ τιμὰς ἐπινικίους ἐκτῶντο. στετινὰς τῶν αλλων ἐλλογίμων ἀξιωθεντας τοιουτουτινος η θελησαι αὐτο προσθεσθαι ἶνα μη καὶ αυτοὶ